We schrijven vrijdag 16 juli, een bewolkte dag ergens aan de Belgische kust. Het strand is verlaten, op vijf mensen na. Ook nu weer gaan ze de uitdaging aan om felbeheerde punten in de wacht te slepen op de ‘wie-op-het-einde-van-het-seizoen-laatste-staat-mag-de-rest-trakteren-lijst’. Niemand durft de beslissing van de teamverdeling op zich te nemen tot Koen de knoop doorhakt. Met zijn gekende air van ‘ik dribbel ze toch in mijn eentje op een hoopje’ kiest hij voor gestalte voor de goal. Samen met Nicolaï neemt hij het op tegen Arthur, Arne en Vincent. (die we voor ons gemak het AA team zullen noemen).

Het AA team maakt direct gebruik van zijn numerieke meerderheid om een kleine voorsprong te nemen. Goals komen van onder meer Arthur, Arne en Vince.

Het plein ligt er uitermate slecht bij en dit speelt dan ook in het nadeel van het andere team, dat technisch nochtans sterker is. Dit komt echter niet uit de verf en de voorsprong van het AA team wordt steeds groter. Men besluit daarop om snel naar de transfermarkt te trekken voor een extra versterking en jawel in de 43 ste minuut betreedt Andries het veld. Deze spits (overgenomen van KV Wevelgem) kampt echter wel nog met een conditionele achterstand. Toch blijkt hij onmiddellijk een meerwaarde te zijn voor de rood – geel – groenen. (of rood – geel – zwarten, zoals je wenst).

De wedstrijd wordt een echte thriller en Koen is onstopbaar. Zowel Arne als Vince besluiten dan maar aan de noodrem te trekken en halen de topspits met vuile fouten onderuit. Opzet gelukt, want de scheids houdt zijn kaarten op zak en de bewuste speler moet zich terugtrekken in de goal.

Ondanks diverse open doelkansen slagen de rood – geel – groenen er niet in om de winning goal te scoren. Iets wat het AA team wel lukt. Met een prachtig sjot zet Vince de score op 15 – 14 en maakt hiermee niet alleen de winning – goal, maar ook onmiddellijk de mooiste treffer van het seizoen.