Na een weekje platte rust, tekenden 5 personen present afgelopen vrijdag. Eentje daarvan luisterde naar de naam 'Toon', en dat was de enige criteria goedgekeurd te worden als verslaggever! Amen!
De voorlaatste dag van de maand juli. We zitten al in de helft van de grote vakantie.Maar we wrijven het er verder niet in en laten de leraars en leerlingen nog even genieten onder andere van een avondje inspanning en ontspanning op vrijdag bij Koen's Beach House. Het weer liet ons niet in de steek, zoals die bliksemse dag van Ghana- tegen dat zuid amerikaans nietig land. Alleen de wind moesten we betrekken in onze tactiek. Maar dit alles was geen probleem. Tactiek en Techniek alomtegenwoordig bij het hoogstaand potje voetbal. Zelfs al lag het veld er slecht bij, toch was de kwalitiet van het spel weer noemenswaardig hoog. Koen nam plaats in het team van Luk en zij probeerden het triumviraat Toon-Nicolai-Arne te bekampen . Insiders merken het al aan de namen. De gemiddelde leeftijd lag net als het niveau iets hoger, dan andere weken, maar dit valt volledig te vergelijken met de beloften, die nog uit de kern worden gehouden door professionele Villa-lookalikes. Er werd afgetrapt en iedereen klaar voor de strijd. Plotseling trapte rechterflankspeler Dekeyser fel naar voren voor de tweede goal van zijn ploeg. Anti-voetbal uiteraard, wat toen al een troffe fair play opleverde voor het andere team. Maar de match ging gewoon verder en met een razende start kwam het drietal voor met 5-1, maar Luk en Koen wilden meer dan 1 punt in de rangschikking halen en kwamen wonderbaarlijk terug tot 5-4. Toen tijdens een van de vele slurpjes aan de colafles kwam het besef bij het ene team dat ze met een man meer speelden, wat ze sinds dat moment volledig probeerden uit te buiten. Dit hadden ze voorgenomen en werd werkelijkheid. De precieze uitslag was niet belangrijk. Wat maakt het uit. 10-6of 10-7 Goaltjesdief Haeck, Spelverdeler Dumarey en flankafdweiler Dekeyser pakten elk drie punten mee en doen een goede zaak in het klassement. Het olijke duo aan de overkant mag ook gefeliciteerd worden voor hun medewerking aan het doelpuntenfestijn. 1 ding was duidelijk: ook vandaag weer hadden de afwezigen ongelijk. Op naar de beste helft van velen: de derde helft (laat de wiskundigen, maar de fout zoeken). We zochten vervanging voor het overvol strandhuis en hoopten een beter plaatsje te vinden. Na de vergissing tussen poffertjes en een koffie wisten we ook dat er in dit horecazaakje iets niet pluis was. Maar met het gezelschap van fons en lies erbij stoorden we ons niet meer aan de bediening en keuvelden rustig verder. De een al wat later dan de ander. Laat de gezelligheid van dit kleine gezelschap een voorbeeld zijn voor ons allen.
Eindelijk! De werd deze week grondig ge-updatet, hoera! ziehier een overzichtje:
- matchverslag 16 juli - foto's van 5 juni en 2 juli -->voortaan dus geen pixagogo meer nodig - filmpje van 2 juli --> de naam van de titel gaat je wel duidelijk worden na het bekijken ervan - klassement --> belangrijke verschuivingen: Vince verstoot Nicolaï van de 3e plaats. Arne verstevigt zijn 2e plaats en loopt in op Koen. Andries stijgt een plaatsje, Arthur lijkt loon naar werken te krijgen want hij maakt een sprong van 5 plaatsen voorwaarts in het klassement!
Hopelijk zien we elkaar (morgen) 30 juli op het strand van Mariakerke. De sleutel is terug terecht, dus al het materiaal zal voor handen zijn om er opnieuw een lap op te geven!
Met enige vertraging (het is vakantie voor iedereen) komt het matchverslag van 16 juli online. Na een week van wachten op Vince, die plechtig beloofde om zijn beste beentje voor te zetten, vertrok hij op kamp, zonder een letter op papier. Nicolaï werd dan maar geofferd aan 'Lectus', de god van de literatuur. Hij schiep een bron van inspiratie voor ons allen, iets machtigs, een passage in een of andere 2000 jaar oud boek waardig! Here we go!
We schrijven vrijdag 16 juli, een bewolkte dag ergens aan de Belgische kust. Het strand is verlaten, op vijf mensen na. Ook nu weer gaan ze de uitdaging aan om felbeheerde punten in de wacht te slepen op de wie-op-het-einde-van-het-seizoen-laatste-staat-mag-de-rest-trakteren-lijst. Niemand durft de beslissing van de teamverdeling op zich te nemen tot Koen de knoop doorhakt. Met zijn gekende air van ik dribbel ze toch in mijn eentje op een hoopje kiest hij voor gestalte voor de goal. Samen met Nicolaï neemt hij het op tegen Arthur, Arne en Vincent. (die we voor ons gemak het AA team zullen noemen).
Het AA team maakt direct gebruik van zijn numerieke meerderheid om een kleine voorsprong te nemen. Goals komen van onder meer Arthur, Arne en Vince.
Het plein ligt er uitermate slecht bij en dit speelt dan ook in het nadeel van het andere team, dat technisch nochtans sterker is. Dit komt echter niet uit de verf en de voorsprong van het AA team wordt steeds groter. Men besluit daarop om snel naar de transfermarkt te trekken voor een extra versterking en jawel in de 43 ste minuut betreedt Andries het veld. Deze spits (overgenomen van KV Wevelgem) kampt echter wel nog met een conditionele achterstand. Toch blijkt hij onmiddellijk een meerwaarde te zijn voor de rood geel groenen. (of rood geel zwarten, zoals je wenst).
De wedstrijd wordt een echte thriller en Koen is onstopbaar. Zowel Arne als Vince besluiten dan maar aan de noodrem te trekken en halen de topspits met vuile fouten onderuit. Opzet gelukt, want de scheids houdt zijn kaarten op zak en de bewuste speler moet zich terugtrekken in de goal.
Ondanks diverse open doelkansen slagen de rood geel groenen er niet in om de winning goal te scoren. Iets wat het AA team wel lukt. Met een prachtig sjot zet Vince de score op 15 14 en maakt hiermee niet alleen de winning goal, maar ook onmiddellijk de mooiste treffer van het seizoen.
UPDATE 10 september! De scores werden eerder al persoonlijk meegedeeld, maar na ruim 10 weken topvoetbal, is het tijd om het ook via het WereldWijdeWeb bekend te maken.
1) Koen -38 punten 2) Arne - 28 punten 3) Nicolaï - 24 punten 4) Vincent - 20 punten 5) Sanne - 9 punten Luk - 9 punten 7) Toon - 7 punten Ruben 7 punten 9) Steven - 6 punten Arthur - 6 punten 11) Joachim - 5 punten 12) Dimitri - 4 punten Andries - 4 punten 14) Reinder - 3 punten 15) Jasper - 2 punten 16) Meire - 1 punt Thomas B - 1 punt Fons - 1 punt Luc VNH & Sander vonden helaas nog geen gaatje om af te komen. Maar we hebben nog enkele maanden voor de boeg, dus alles is nog mogelijk! Alvast veel succes
Het beloofde vandaag een memorabele dag te worden. De kwartfinales van het WK werden gespeeld, maar bovendien werden ze nog uitgezonden ook in de Bolga Tanga! Iets wat een positieve invloed had op ons deelnemersaantal, want uit alle hoeken van Oostende en Bredene stroomden er liefhebbers toe.
Voor het eerst dit jaar konden we Michiel Meire verwelkomen. Een naam die een belletje doet rinkelen bij de voetballers van het eerste uur. Een succesvolle voetbalcarriére heeft hij ondertussen al achter de rug, maar na omzwervingen bij de nationale ploeg van Italië en het blauw-zwarte 'army' uit de West-Vlaamse hoofdstad, nam hij de wijselijke beslissing terug te keren naar zijn roots. Samen met Luk, Vince & Toon vormden ze het 'gekleurde team'. Toon had het enigzins niet makkelijk zijn uitrusting aan te passen, maar door de felle zon werd dit snel verholpen. In afwachting van Nicolaï, die ondanks het droge weer toch nattigheid voelde, besloten we aan de match te beginnen. Dimitri, Arne & Koen wassen hun kledij met 'Dash' waardoor deze het nodige gemeenschappelijke hadden om een team te vormen. Ondertussen was het nog steeds wachten op Nicolaï, die in de tactische bespreking als bliksemafleider uitgespeeld werd. Het eerste noemenswaardige feit viel al vroeg in de wedstrijd te noteren. Een eerste flits, en doelpunt. Na het dribbelen van 3 tegenstanders legde Koen de bal terug tot bij Arne die Toon te grazen nam. Helaas werd het vrijwel meteen teniet gedaan toen er werd tegengescoord. Ondertussen was Nicolaï aangekomen. De kleurlingen hadden de meeste kansen, maar omzetten in doelpunten ging niet. De efficientië zat bij de tegenpartij wel snor. Ze liepen uit tot 7-3 en het leek erop dat de tegenpartij stevig op hun donder gingen krijgen. Maar wanneer de nood het hoogst is, komt de aap uit de mouw. Het bleef kansen regenen maar nu gingen ze er plots wel in. Sommigen zagen de bui al hangen... De witte wonnen uiteindelijk, de match werd bij 10-7 beëindigd. Ruben kwam net voor tijd nog even zijn rol als 'waterboy' vervullen.
Geen strandhuis dus, maar wel een groot scherm WK voetbal in het leukste tea-room van de 67 km lange Belgische kust. En ver daar voorbij ook in feite. Toen we aankwamen was Ghana al begonnen aan zijn match tegen Uruguay. Alle ingrediënten aanwezig om er een overgetelijke avond van te maken dus. Toen er op slag van rust gescoord werd door de Afrikanen kon het feest beginnen. We voelden ons meteen echte inwoners van het dorp 'Bolga Tanga'. Uitbaters Veerle & Ralph trakteerden ons op Hommelbier, Jupiler, Cola, Ice-Tea & chocomelk. Bij deze wensen we hen dan ook uitdrukkelijk te bedanken voor de fantastische service! Ondertussen was de tweede helft al begonnen en al snel kon Uruguay de score in evenwicht brengen. De match ging verder en verder. Na 90 min nog steeds gelijk, verlengingen dus. Na 119' min nog steeds gelijk, maar een penalty voor Ghana! Geloof me: vreugde en verdiet, dichter dan op dat ogenblik kunnen ze niet bij elkaar liggen. Enkele minuten later is het veel te zware verdict een feit. Ghana is uitgeschakeld... Treuren heeft geen zin, dus drinken we er nog maar een! en nog een. en nog een... Een pittige avond dus, met alles erop en eraan, maar helaas er (net) niet in...
Nu het schooljaar er zo goed als op zit, is het ook tijd voor de webmaster om met vakantie te gaan. Daarom zal vanaf nu elke week iemand anders zijn schrijftalent mogen aanspreken om onze behoeften te bevredigen. Sanne krijgt de eer en het genoegen om de spits af te bijten. Ze ging aan het werk en onderstaand übermoeie-schreifstiel was het gevolg!
Ik word wakker door een streepje zonlicht dat door een kiertje naar binnen dringt. Al snel vergroot de kier tot de deur helemaal open is, en alle duisternis op slag is verjaagd.
Ah, is het weer zover? De frisse zeelucht doet me deugd. Tja, wat wil je dan? Ik lig daar dagen achtereen in die donkere, muffe cabine. Ik moet zeggen dat de volleybal maar weinig spraakzaam is, en de afgeleefde schoppen zijn al niet veel beter gezelschap. Die hebben het zo hoog op. Ze denken dat ze zich alles kunnen permitteren omdat ze toevallig wat groter zijn dan ik. O, oké, goed, ze zijn vijf keer groter dan ik. So what?
Je kunt je dus wel voorstellen dat dat die vrijdagavond een welkom uitje is. Dan vlieg ik door de lucht, word ik van de ene voet naar de andere gespeeld de ene al frisser dan de andere en plaag ik ze soms wat door tussen hun benen door te glippen.
Eerst word ik wat heen en weer geschopt. Af en toe rol ik doelloos weg, maar al snel loopt iemand me achterna om me terug naar de vierkante kring te leiden. Voor je de voetbalbond belt om klacht neer te leggen wegens mishandeling: ik ben een voetbalbal, en dit is waarvoor ik ben gemáákt. Ik heb helemaal geen last van dat schoppen, dat kietelt alleen maar. Af en toe krijg ik wel eens een trap waarvan mijn tanden zouden rammelen, als ik die had tenminste. Gelukkig gebeurt het niet zoveel dat ik zoiets moet incasseren, hoewel ik die twee grote met hun krulletjes Koen & Vincent heten ze, geloof ik liever wat vermijd. Geef me maar die ... euh ... wezin? Wezelin? Doet er niet toe: dat ander geval Sanne, als ik het me goed herinner dat tegenwoordig ook veel komt. Die is veel zachtaardiger.
Vanavond zijn ze ook weer alledrie present. Er komen er toch zeker nog? Want zo kun je niet spelen! Ah, gelukkig, daar komen er nog twee van die creaturen toe. Nog eentje met krulletjes - die ze Thomas noemen, en een andere met blond haar. Reinder, dacht ik.
Aha! We gaan eraan beginnen: Koen & Reinder tegen Thomas, Vincent & Sanne. Mijn pronostiek: volgens mij zijn ze aan elkaar gewaagd! Koen & Reinder lijken erg goed op elkaar ingespeeld te zijn, en hebben een uitstekende techniek. Langs de andere kant, Vincent is minstens even goed, Thomas kan erg verrassend uit de hoek komen, en Sanne leert snel.
Meteen vanaf de aftrap vliegt iedereen erin. Als snel blijkt dat de schijnbaar nonchalante stijl van Reinder, en de wekelijkse voetbaltrainingen van Koen vruchten afwerpen. Dat compenseert de andere ploeg dan weer ruimschoots door enthousiast en vol energie achter de bal aan te gaan. In het vuur van het spel raken ze de tel kwijt, maar de vermoedelijke uitslag van de eerste ronde is 12-9. De tweede ronde, nog intensiever dan de eerste, eindigt 5-4. Hoogstwaarschijnlijk wint de thuisploeg alleen maar omdat ze de mascotte en geluksbrenger van de tegenpartij als doelwit gebruiken, in de plaats van de sletsen en de schop die het doel markeren. Meer dan eens zie ik mezelf op de zonnebril van Sanne af gaan, die dan een meter verderop in het zand terechtkomt.
Na de vermoeiende match ook voor mij rol ik terug naar mijn plaatsje in de cabine. Daar val ik meteen in slaap. Ik droom over sangrias met parasolletjes, eigenaardig ingezoomde fotos en American Pie.
voila! ziehier de verrassing. een mega-orginele rubriek, uiteraard zelf bedacht. here we go!
wist-je-dat... - deze rubriek er ter vervanging van de foto's gekomen is? - we hopelijk volgende week dus weer foto's online kunnen zetten? - de inspiratie voor wist-je-datjes anders rap op zal zijn? - de foto's terug te vinden zijn op pixagogo? - dit dezelfde server is als van de KSA-foto's? - dit toeval is? - de foto's binnen enkele dagen verplaatst gaan worden? - dat komt omdat Koen anders moet betalen om ze op pixagogo te laten staan? - Koen dat niet zie zitten? - jullie anders allemaal een kleine bijdrage kunnen doen op rek nr 738-0161914-43? - er geen garantie is dat het geld daarvoor zal gebruikt worden? - er nog geen zwaargewonden gevallen zijn tijdens het voetballen? - er wel al massas lichtgewonden gevallen zijn? - beenkramp en zere voeten de meest voorkomende zijn? - het scorebord nog niet online staat? -dit Ruben zijn schuld is? - hij het dus dringend moet doorspelen? - Sanne vrijdag tot 23 uur mag blijven? - dit komt omdat haar broer ook weg mag? - haar broer Bavo noemt? - Nicolaï niet wist dat dat haar broer was? - Ruben volgens de poll het best schoolresultaat zal behalen? - Er een aantal mensen geen stemmen gekregen hebben? - Er dus weinig vertrouwen is in hen? - de kale ober uit het strandhuis ontslagen is? - dit komt omdat hij pinten dronk in de kelder? - we dit te weten gekomen zijn via een andere ober? - die andere ober geen pintje achterover wilt slaan? - hij wel vulgaire opmerkingen maakt over 'zuigen aan fluiten'? - hij gewoon jaloers was op Koens techniek? - we nog steeds nieuwe spelers welkom heten? - iedereen dus zijn lief mag meebrengen? - Stefanie anders klaagt dat ze het enige meisje is? - we vrijdag opnieuw gaan shotten? - het hopelijk mooi weer zal zijn? - het ook hopelijk laag water is? - er eens iemand anders de matchverslagen mag uittypen? - het matchverslag van afgelopen week wel in de smaak viel? - het dus 2x 5/5 kreeg? - we al aan ruim 300 bezoekers zitten? - er daarvan een 60-tal unieke zijn? - er ook ene van Duitsland, Nederland en Frankrijk hadden? - we dus volgend jaar op uitwisseling gaan? - we tegen de Fransen gaan spelen? - dit komt omdat ze daarnet bewezen hebben dat ze niet kunnen winnen? - er stilaan een einde komt aan deze rubriek? - het komt omdat de auteur van dit bericht in tijdsnood zit? - hij er zich dus rap van af maakt? - hij eerst nog wil meegeven dat er een nieuwe poll op komst is? - hij mss ook wel een zij kan zijn? - je het vorige niet moet geloven? - Bye 'goeiedag' in het Engels is? - we nog geen Engelse bezoekers gehad hebben? - dit komt omdat ze zo primitief zijn en dus geen PC hebben? - het vorige wist je datje er een was voor Nicolaï - dit het einde is? - alija, van de wist-je datjes é?
Kaapstad is the place to be. Engeland - Algerije staat er immers op het programma.Fans van over heel de wereld komen af op deze wedstrijd. Na de zwakke prestatie van de Engelsen verwacht iedereen een klinkende revange-overwinning tegen de (op papier) veel zwakkere Algerijnen. Over gans de wereld volgt men deze wedstrijd via televisie, radio, internet, rooksignalen of tamtams. De spanning is te snijden...
Enkele uren eerder en 5935km noordwaarts...
In een kleine kamer staat op een altaar een glazen bol. De kamer is in duisternis gehuld. De wind waait hard tussen de spleten van de ramen en deuren. Met een akelig geluid gaat de deur open. Iemand komt binnen. Volledig in het zwart gekleed wandelt het wezen naar het midden van de kamer. Net voor het altaar staan er kaarsen. Eén voor één ontsteekt de lont, tot ze allemaal branden. Het wezen knielt en begint stilletjes halve woorden en zinnen luidop te zeggen. Steeds sneller en sneller, luider en luider. De bol licht op! Een lichtflits schiet door de kamer... het wezen valt achterover en wordt door een onzichtbare kracht tegen de grond gedrukt. Zijn ogen zijn wijd open. Zijn angstige blik speurt rond in de kamer. Plots verschijnt er een beeld. Het wordt als het ware geprojecteerd vanuit de bol. De beelden bewegen. Mannen rennen over het gras, strijdlust op het gezicht. Er zijn er die vallen en weer opstaan. Ze knokken voor hun vaderland. Vrouwen en kinderen treuren. Rood & wit zijn de kleuren die het schouwspel overheersen. Het is afschuwelijk, om niet aan te zien. Het beeld verdwijnt weer. Het wezen doet de TV uit, het visioen is voorbij. Hij weet dat de Engelsen er vanavond niets van gaan bakken op het WK... Daarom besluit hij om enkele vrienden op te trommelen om het zelf beter te doen. En zo geschiedde het.
Oostende -19u30 (plaatselijke tijd) Het wezen komt toe op het strand van Mariakerke om er samen met nog 5 andere wezens en 1 wezelin zich op te maken om anderhalfuur afzien.Hoogtij deed ons beseffen dat het hoogtijd is om aan de conditie te werken. Het zachte zand deed goed aan de voetjes, althans de eerste minuten. Daarna werd er duchtig op getrapt, getackeld en vastgehouden. Sanne had de hele week de spelsituaties van de vorige week bestudeerd om zo vlot te kunnen meedraaien in het team van Vince & Steven. Arthur en Arne moesten het gebrek aan loopvermogen van Koen compenseren en Jasper nam de taak van doelman op zich. Een gelijk opgaande match met minder blunderende doelmannen dan op het WK in Zuid-Afrika. Daardoor lag de score op het einde van de match relatief laag. Niemand die het echt bij hield, maar we gingen er vanuit dat we elkaar waardig waren en dus constant gelijke tred hielden. Om toch maar een goed excuus te hebben om naar het strandhuis af te zakken werd de winning-goal afgeroepen. Vince had blijkbaar het meeste dorst, want op ongeziene wijze schoot hij al vallend de bal tussen de keeper zijn benen.
Ook in het strandhuis werd er gescoord. Koen won met 1-0 van ene Audrey door haar er aan te herinneren dat ze door Steven binnengedraaid werd op de prehistorie. De middenvinger die ze opstak in combinatie met een lach werd beschouwd als troffee. Met het schaamrood op de wangen verdween ze dan maar. Ook dàt had hij in zijn glazen bol gezien...
Aangezien er geen foto's getrokken zijn, komt er deze week een verrassende, nieuwe rubriek online! Blijf dus trouw aan deze blog!
De dreigende wolkenhemel zorgde ervoor dat er slechts 4 dappere gladiatoren de weg vonden naar de arena. De vele afwezigen hadden ongelijk, want het werd opnieuw een gezellige avond waar de zon zich zelfs nog even van haar mooiste kant liet zien. Sanne, Vince, Steven & Koen waren de uitverkorenen die zich met elkaar mochten meten. De omstandigheden waren goed, met de zee die zich steeds verder van ons afzonderde en een leeg strand. Want niemand zat er te wachten op 4 gekken die zich bij deze frisse temperatuur wat gingen bezighouden met een bal...
De fotograaf van dienst, Joachim, stuurde zijn kat. Helaas bleek deze niet met het fototoestel overweg te kunnen waardoor Vince en Sanne zich tussendoor wat bezighielden met het vastleggen van de actiefoto's. Sanne & Koen namen het op tegen Steven & Vince. Omwille van de omstandigheden werd er beslist om op goalletjes van 1M te spelen, zonder doelman/vrouw. Een logische, doch niet te onderschattende factor. De score deed er uiteindelijk weinig toe. Het doel van de avond was om onze teamspirit verder uit te bouwen en ons conditioneel voor te bereiden op onverwachte wending in ons leven waar ons loopvermogen wel eens van pas zou kunnen komen. De score eindigde ongeveer op 5-2 in het voordeel van Stevie & Vinci. Verder onthouden we nog de (welliswaar prachtige) volley waarmee Steven Sanne een bijna-blijvend hoofdletstel bezorgde.
Tijdens de 3e time werd er een tactische wissel doorgevoerd door beide teams. Stefanie nam de plaats in van Sanne, Steven ruimde plaats voor Toon. Ook het terrein was aan vervanging toe. De gespreksonderwerpen variërden van politiek tot verhuizen, van roddels tot avonturen, van crémes tot thee en van 21u tot 23u. Met 4 probeerden we een waardige poging te doen om de rekening van vorige week te overtreffen, maar we klokten af op 34 euro...
Een aantal bevestigden ondertussen al hun aanwezigheid voor volgende week. Hopelijk dus opnieuw een voltreffer! Foto's komen uiteraard later op de week nog op de blog, de nieuwe poll wordt ook opgestart. We onthouden dat Nicolaï met 6 stemmen verkozen werd tot 'trakteerder van de week' op de hielen gezeten door Koen met 5 stemmen. Vince & Steven kregen elk 1 stem. De deelnemers wisten blijkbaar dat de rest geen geld heeft om te trakteren.
Met maar liefst 11 veldspelers & 2 bankzitters vestigden we een record in ons 4-jarig bestaan. Meteen ook een mijlpaal die vereeuwigd wordt op onze blog.
Met enige vertraging betraden we vrijdagavond het strand. Sanne, Vince, Arne & Arthur waren mooi op tijd, maar hun geduld werd op de proef gesteld door de overige deelnemers. Die zaten op het terras van frituur 'Smul' Andries zijn verjaardag te vieren. Met een volle maag zakten ook zij af naar het strand. Het was een zonnige zomerse avond, maar helaas was het vloed en moesten we ons dus voorbereiden op een avondje afzien. Het mulle zand en de talrijke schelpen, zorgden voor een decor waar zelfs 'jackass' jaloers op zou zijn. Maar we lieten ons niet kennen en gingen aan de slag. De ploegopstellingen waren voor de thuisploeg: Andries - Arne, Luk, Ruben - Koen
Bij de bezoekers speelden volgende spelers zich op training in de gunst van de coach: Nicolaï - Dimitri, Joachim, Arthur- Sanne, Vince
De 1-3-1 opstelling van de thuisploeg deed vele wenkbrauwen fronsen bij het publiek. En niet onterecht bleek aanvankelijk. De snedige acties van Vince & Arthur over de linkerflank richtten een ravage aan bij de thuisploeg, waardoor de organisatie van goed naar matig terugliep. Echter één moment van onoplettendheid zorgde ervoor dat het doelpunt aan de overkant viel. De 1-0 bleef lang op het bord staan en vooral de uitploeg kreeg kans op kans om de score weer gelijk te brengen. Maar ook nu kregen ze het deksel op de neus en werd de 2-0 koelbloedig binnengelegd. Mede door de inspanningen van Arne en Luk, die het hart van de defensie vormden vonden de spitsen van de tegenpartij maar moeilijk openingen. Naarmate de match vorderde zakte het tempo wat en ontbrak enkel nog een heerlijk taartje van Bakkerij Koen om de koffieklets in te zetten. De kansen bleven zich echter wel opstapelen maar zowel Sanne, Vincent & Dimitri hadden moeite met de sterkkeepende Andries Tacq. A name to remember. Uiteindelijk werd er ook gescoord door de ploeg met het meeste oestrogeen in de rangen. De score evolueerde verder in het voordeel van de thuisploeg. Halfweg de partij werd de sportiviteit al eens aan de laars gelapt en bijgevolg kreeg Ruben een gele kaart. Dat moet zowat de eerste in 4 jaar zijn, hopelijk is hij er trots op. Naar het einde van de match toe ontstond er ook beweging naast het veld. 2 hooligans waren erin geslaagd de ballustrade van de zeedijk voorbij te raken en nestelden zich zowaar in de dug-out. Toen bleek dat onze teerbeminde Stefanie & Toon waren, werd er nog enthousiast verder gespeeld. Sanne werd net voor tijd nog van het plein gestuurd en uiteindelijk werd het 10-4. Het slagveld dat we achterlieten symboliseerde de fysieke veldslag die werd uitgevochten...
Om af te sluiten ging het richting strandhuis. Ondertussen zijn we daar al bekend en berucht. De coupe vanille & dame blanches werden gesmaakt, de dorstigen onder ons stelden zich tevreden met dos cervezas en wat frisdrank. Na de eerste ronde werd de afvalrace ingezet. druppelgewijs verlieten Andries, Ruben, Arne, Luk, Joachim, Toon & Stefanie met veel pijn in het hart onze tafel. 2u30min na onze entree was het tijd voor een laatste bestelling om even later, net voor het afsluiten van de dag met een rekening van 77,50 euro de fietsen op te zoeken. Weer een voldaan gevoel in de maag, en een verstijfd gevoel in de benen. Zoals het hoort te zijn. Op naar volgende week! foto's komen nog online!
de kans zit er dik in dat wel elkaar kennen, want hoe kom je anders op deze blog terecht? ik zie het niet snel gebeuren, dat iemand 'vrijdagavonden' intypt op google.. en dat is dan ook de reden, waarom je hier geen 'geachte', hoogachtend' & 'U' zal terug vinden. Behalve dan nu, want een eerste keer is altijd iets speciaal é
