Een ideale voetbalavond werd niet vertaald in een grandioze
opkomst. Ondanks verwoede pogingen om nog velen uit hun kot te krijgen, kreeg
Koen slechts 2 kompanen aan de aftrap, en 2 supporters op de banken (Wendy
& Lynn). Blessures en TAZ waren de boosdoeners deze keer. Over een
ploegverdeling moest dus niet lang gedacht worden. Koen mocht op zijn eentje
verdedigen, aanvallen, afwerken en af en toe een bal halen. Dit zou in theorie
een waardige tegenstander zijn voor Toon en Niels. De eerste dribbel die Koen
uit de voeten schudden ging meteen vlotjes tussen Toon zijn beentjes. Dat de
bal er vervolgens niet inging en het 5 minuten later 3-0 was voor het duo, deed
niets af aan het leedvermaak. Koen was bij momenten meer bezig met het
panna-klassement dan met de wedstrijd, en zo werden enkele balverliezen
genadeloos afgewerkt. Desondanks bleef de schade steeds beperkt tot een
achterstand van een viertal eenheden. Bij een 12-8 tussenstand viel de
beslissing om tot 25 te spelen. Zo hoopte Koen alsnog een inhaalmanoeuvre a la
vorige week te realiseren. Maar deze keer kwam er geen hulp uit het binnenland.
Toon en Niels bleven erg vlot scoren; in de korte hoek, na een dubbele pass, na
een counter, als er een klassement voor topscorers zou zijn, konden ze beiden
gouden zaken doen! Maar na een laatste stuiptrekking van Koen waar hij 3x na
elkaar scoorde en de stand nog naar 21-18 bracht, deden ze in het gewone
klassement ook een gouden zaak. Het beste hield Koen voor het laatst, want zijn
laatste doelpunt was veruit het mooiste en geniaalste wat de avond te bieden
had. (Al zeg ik het zelf!) Even later hielden we het voor bekeken bij 25-19. 44
doelpunten op 1 avond is niet slecht, en dat verdiende verfrissing. Wendy, Toon
& Koen namen plaats op het terras van de Casa del mar. Een 20 tal minuten later
bracht de blauwe maan ons een ongeziene en onverwachtse bezoeker! Niemand
minder dan Dominique (jawel, diegene waar een speler van standard naar genoemd
is!) trippelde over de zeedijk. Toen ze ons in gaten kreeg was de keuze snel
gemaakt en schoof ze mee aan tafel. Na een coupe vanille met aarbei ijs aan 5
euro, en de ober die voortijdig afrekende omdat hij ging stoppen met werken,
was het voor ons tijd om te stoppen met drinken. Rond de klok van 22u19 ging
het gezelschap uiteen, de ene helft naar huis, en de andere helft naar het
vuurwerk.
