Afgelopen vrijdag liet het weer zich van zijn meest grillige kant zien. Regen, koude en vooral heel veel wind. Toch lieten zeven 'jonge' snaken dit niet aan hun hart komen en iets na 19u30 ging de bal dan ook aan het rollen. Arne probeerde zichzelf bij de nieuwelingen in het team te werken om zo een nieuwe zege binnen te halen. Of dat dacht hij toch. Dat hij hierdoor een man minder moest zien de compenseren, leek hem niet te deren. Samen met Gerben en Thijmen moest hij het opnemen tegen Bavo, Chesney, Koen en Nicolaï. Lang geleden dat we nog een broederstrijd uitgevochten zagen worden op ons strandvoetbalveld. Tijdens de aanvangsfase werd er aan beide zijden vlot gescoord en in geen tijd stond er dan ook en 10 - 8 eindstand op het bord. De eerste zweetdruppeltjes werden langzamerhand zichtbaar maar overmoedig als we waren, werd toch besloten om tot 15 door te voetballen. Een gewaagde beslissing want hoewel Chesney meermaals de winning goal aan zijn voet had, scheen het om de een of andere reden niet te lukken. Het omgeploegde veld speelde hem duidelijk parten (of was het de mindere conditie?) Koen probeerde het vooral uit de tweede lijn en zag enkele ballen mooi de winkelhaak in verdwijnen. Evenveel ballen vlogen echter ook over of langs het doel met een spurtje van de dichtstbijzijnde speler achter de bal als gevolg. Voetballers versus wind. Op conditioneel vlak heeft iedereen alvast gewonnen. Gerben kroonde zich ook met de regelmaat van de klok tot spelbreker van dienst door telkens weer de aansluitingstreffer te scoren. Omdat er een of andere malloot een regel heeft uitgevonden waarbij je slechts kan winnen met twee doelpunten verschil bleef de match maar duren. Dit deed bij enkele spelers zelfs de vraag rijzen of er niet geïnvesteerd moet worden in een bal met bel zodat ook in de donkerte verder kan gedaan worden. Uiteindelijk haalde de ervaring de bovenhand. Thijmen mocht er dan wel in geslaagd zijn (om met brede grijns - de etter) Nicolaï te poorten. Het was toch deze laatste die ervoor zorgde dat Thijmen een laatste keer de bal uit het net moest vissen. Met een welgemikt shot zorgde hij voor de 21 - 19 eindstand. Van een vooroorlogse score gesproken. Iedereen was danig onder de indruk dat enkel Koen en Nicolaï nog naar de Casa trokken. De strijd had zijn tol geëist...
Na maanden popelen en reikhalzend uit te kijken naar de
eerste lentezon, was het op vrijdag 8 april eindelijk van dat:
vrijdagavondvoetbal! Dat we met zn allen er naar uit keken, dat wisten we al.
Dat we meteen met zoveel gingen zijn, dat was toch verrassend
Met 9 sportievelingen, een aantal anciens gemixt met een
aantal debutantjes, verschenen voor het eerst en zeker niet het laatst dit jaar
talrijk op het strand van Mariakerke. Dimitri, Nicolaï & Koen kwamen een
tikkeltje vroeger om als waardige materiaalmeesters de doelen te fixen en de
lijnen te witten. Toen het werk erop zat kwam ook de rest van achter de cabines
gedoken. De familie Persyn & Pister waren goed vertegenwoordigd met elk 2
eenheden. Vince & Jasper vervolledigden het nonet(negental).
Met al die nieuwe voetballers en oude voetballers die lang
niet meer geweest waren, was het moeilijk om het niveau van de deelnemers in te
schatten, en zo werd de ploegverdeling een lastige taak. De eerste
ploegverdeling leidde tot een 2-0 stand met weinig kansen voor het doelpuntloze
team waarna besloten werd om een aanpassing te doen dat resulteerde in volgende
teams: Thomas, Gerben, Wouter & Thijmen namen het op tegen de rest: Dimi,
Nicolaï, Vince, Jasper & Koen. Veel strijd werd er geleverd, maar
doelpunten waren schaars. The Pi-stars & Per-seens namen een voorspong
van 2 doelpunten, maar niet veel later was het opnieuw gelijk. Het
KVO-Zulte-Waregem scenario dus. Tot zover de gelijkenissen met Play-off 1 want
bij ons was er wel vanalles te beleven. Pannas ,solos, mooi samenspel, en
veel inzet kenmerkten onze wedstrijd. De score evolueerde gunstig in het voordeel
van viertal, maar de tegenstand toonde veel veerkracht en uiteindelijk wees het
scorebord bij het ondergaan van de zon 5-5 aan. Het publiek op de tribunes
maakte zich op voor verlengingen De winnaar zou diegene worden die het eerst
2x kon scoren. Daarin kwam de kwaliteit van de jonge snaken ( en Thomas) naar
boven, die met 5-7 de wedstrijd bezegelden.
Tijd voor een derde time dachten we, en deze gedachten
werden telepathisch overgebracht tot bij Sanne, Pieter & Steffi die ons op
de zeedijk troffen. Zij vulden de leegte op die Thomas& Gerben achter lieten. In casa del mar
werd de wedstrijd Genk-KVO uitgezonden en na de smadelijke nederlaag kromp het
gezelschap snel. Niet dat dit de aanleiding was, want de klok tikte genadeloos
verder. Na elf uur werd de rekening gevraagd, en de betalingen van alle deelnemers
bleken te kloppen, waardoor we ook hier goed het seizoen gestart zijn J.
Wist je dat we komende vrijdag een memorabel seizoen strandsjotten op gang trekken? We starten namelijk voor de 10de keer! Als dat geen reden voor een feestje is. Wie had er zoveel jaar terug kunnen denken dat de jonge veulens van toen een decennium later nog steeds even enthousiast gingen zijn.
Natuurlijk evolueerde vrijdagavonden mee met zijn tijd. De jonghernieuwers (waar het ooit mee startte) verdwenen en het Oostends clubje werd een landelijke geheel met deelnemers van Kortemark tot Dendermonde.
Waarom mensen op een vrijdagavond toch nog te verleiden zijn tot een actieve bezigheid na een drukke werkweek vraag jij je ongetwijfeld af... De redenen zijn legio. De een doet het om zijn conditie aan te scherpen, de ander vindt er dan weer plezier in om medespelers te poorten en nog een andere heeft eigenlijk alleen maar oog voor de grote crème achteraf. Wat jou reden ook mag zijn, wij zijn in ieder geval bijzonder blij dat je er ook dit jaar terug bij wil zijn.
Pieter en Nicolaï eindigden vorig jaar op een gedeelde eerste plaats met 29 punten. Eerstgenoemde onderging onlangs echter een operatie en is nog volop aan het revalideren zodat hij al zeker niet in aanmerking zal komen voor de eerste plaats. Hij hoopt alvast tegen de nacompetitie terug fit te zijn zodat hij nog scherprechter kan spelen in het klassement.
Arne was vorig jaar toch wat teleurgesteld in zijn derde plaats en heeft daarom in het tussenseizoen alles op alles gezet om met een nog beter conditie op het veld te komen en er zo de tegenstander af te lopen. Padelen, fitness, spinning,... Dagelijks is hij in de weer om vrijdag uit de startblokken te schieten.
Koen zijn belangrijkste tegenstander wordt ongetwijfeld de Colruyt. Zijn vrijdagavondwerk zal er soms toe leiden dat er geen punten verdiend kunnen worden en volgens outsiders zou hij daardoor wel eens net tekort kunnen schieten.
Dimitri hield zich de afgelopen maanden opvallen op de achtergrond maar misschien is dit wel stilte voor de storm? Misschien waren dagelijkse trainingen wel zijn deel.
Voor Chesney wordt het uitkijken hoe hij het vaderschap weet te combineren met straffe toeren op vrijdagavond en bij Tom moeten we ons de jaarlijks weerkerende vragen stellen: 'wanneer volgt de eerste blessure?' Toch blijft hij volharden en is hij ook nu ongetwijfeld weer op de afspraak.
Voor Thomas, Arthur en Vince wordt het uitkijken in welke mate ze het sjotten kunnen combineren met hun volleybalverplichtingen. Maar waarom zou een avondje voetballen op het strand nu niet gezien kunnen worden als de perfecte training voor een volleybalmatch. Het heeft tenslotte toch ook met snelheid, plezier en een bal te maken.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over Toon, Jasper, Ruben die elk op hun eigen manier voor een meerwaarde zorgen in elk voetbalteam.
Elk jaar komen ook nieuwe spelers aan het venster piepen. Vorig jaar mochten we onder andere Niels verwelkomen. Met 13 punten deed hij het in zijn eerste volwaardige seizoen zeker niet slecht maar we zijn er zeker van dat hij dit jaar beter wil doen dan de achtste plaats. Ook Wendy deed het vorig jaar met 11 punten bijzonder goed en werd zo het best geklasseerde meisje.
We zijn benieuwd welke nieuwe spelers we dit jaar mogen verwelkomen. We richten daarbij onder meer onze blik op Wouter Persyn en misschien is het ook tijd dat een nieuwe Pister zijn opwachting maakt op ons strandveld. Hoe meer zielen hoe meer vreugd natuurlijk. Daarnaast blijven we hopen op meer vrouwelijke spelers. Katelijne liet al weten dat ze enkel de derde time ziet zitten. In dat opzicht hopen we dat ook Anja, Lynn, steffi en Stefanie zich terug regelmatiger zullen laten opmerken. Daarnaast blijven we natuurlijk pushen om Wendy B. opnieuw in de ploeg te krijgen. Ze maakte zich in het verleden al legendarisch en is de ideale persoon om ongewenste toeristen af te schepen. Maar we willen haar natuurlijk vooral omwille van haar voetballende kwaliteiten.
Misschien is het ook wel het come back jaar voor oudgedienden zoals Steven of Bart?
Het belooft in ieder geval opnieuw een spannend voetbaljaar te worden. De goals zijn terug van onder het stof gehaald, de bal is vernieuwd, en de bediening in de Casa? Die testen we vrijdag! Let the games begin...
