Eind augustus, maar het had meer iets weg van eind oktober. Veel wind en wolken, die gelukkig voor ons zich al overwerkt hadden de voorbije dagen en besloten zich enkel te mengen in een kleurrijk licht- & luchtschouwspel. Waren die punten en het klassement het wel waard om hier in deze omstandigheden ons uit te sloven? JAZEKER! Met Arne in aantocht werd het veld opgesteld, op een zucht van de vloedlijn.Ondanks het feit dat Koen & Arne respectievelijk 1ste en 2de staan in het klassement, werden ze toch samen in een team opgedeeld. Zo bleven enkel Nicolaï & Vince over die zich dan maar verzoenden met de rol van underdog. De laatste loodjes wegen duidelijk zwaar, want de man met 4 vingers kon de deelnemers op 1 hand tellen. Verder dan 3 jongeren die 'ze zagen vliegen' was er in de verste verte geen ziel te bespeuren.
Underdogs zijn underdogs voor een reden. De 2-0 achterstand stond in een mum van tijd op het denkbeeldige scorebord. Het veld was na deze korte inspanning echter alweer gereduceerd tot een hoopje los zand, zodat het moeilijker werd om 1-tijdsvoetbal te spelen. Met de legendarische uitspraak 'Putjes zijn in ons nadeel, je moet ze opvullen' zag Koen al onmiddelijk het probleem. Vince liet zich echter niet onbetuigd en reageerde met een nog legendarischere uitspraak 'Elk putje da je toedoet, maak je 2 nieuwe'. Een mentale tik voor Koen, die deze quote niet had zijn aankomen. Het was meteen een keerpunt in de match want plots konden de troepen van de Blankenbergse mosselmijn wél scoren. Bij een 4-1 tussenstand begon het spel van Arne & Koen definitief te slabakken en slaagden Vince & Nicolaï er in om de achterstand ongedaan te maken. Arne begon zich zorgen te maken, helaas was dat niet voor de score, maar omdat zijn date van 10u vertraging ging oplopen... Op gegeven moment, bij een 7-8 tussenstand in het voordeel van Vince en Nicolaï, schoot Nicolaï ongevaarlijk op doel, maar gleed Koen de bal in eigen doel, tot groot jolijt van de tegenpartij. 7-9 en match gespeeld. Of toch niet? Koen bleek door deze owngoal zich dan uiteindelijk toch te focussen op de match en met 3 doelpunten op een rij in enkele minuten tijd schonk hij Arne alsnog de 3 broodnodige punten. In het slot van de wedstrijd kwam Fons nog even opdagen om de doelmond van Nicolaï & Vince te verdedigen waardoor hij zijn 1ste puntje van het seizoen raapte. Het lijkt erop dat na de eindzege voor Koen ook de strijd voor de 2e plaats beslist is... Nicolaï & Vince hebben eveneens grote zekerheid over hun respectievelijke 3e & 4e plaats als eindrangschikking.
In de buik van het peleton kunnen er nog veranderingen plaats vinden, maar daarvoor gaan ze toch eerst nog eens moeten afkomen ;-). Volgende week zitten we met z'n 7en in het koning Boudewijnstadion voor de voetbalinterland tussen België & Duitsland. Indien het weer het toelaat spelen we de week erna wel nog.
Traditioneel werd er afgesloten in het tea-room. Arne zijn date werd afgeblazen zodat we toch met z'n 5en nog wat konden verder keuvelen. Aangezien we aan het einde van de maand zitten was het budget niet meer wat het moest zijn. Ook het feit dat het om 21u30 al donker was deed ons verlangen naar een warme douche/bad zodat we vroeg richting huis vertrokken.
Het lange en uitputtende seizoen loopt stilaan op zijn einde. Vandaag was duidelijk te merken dat er al een aantal slachtoffers vielen door het intensieve spel. Naast de blessure van Sanne, met voetoperatie tot gevolg, hadden een aantal deelnemers nood aan een vakantie in Kievit. Voor Vince lag de situatie anders. Door een aantal verliespartijen op een rij, misliep hij de winstpremies en moest zo dus bijklussen om al zijn onkosten te kunnen betalen. Schade aan andere auto's betaal je immers niet met een glimlach... Enkel diegene die zich zorgen maakten om hun plaatsje in het klassement kwamen dus opdagen om hun punten te sprokkelen. Helaas voor hen bleek de opgave een loodzware. Arne & Nicolaï wilden graag Vince op achterstand zetten,die om eerdere vernoemde redenen pas na de match opdaagde, maar moesten daarvoor voorbij Koen. Zowel letterlijk als figuurlijk een huzarenstukje...
Als enige teamspeler eiste Koen meteen de bal op. Wegens de fysieke achterstand besloot hij om het spel uitermate tactisch aan te pakken. Paar snelle goals, recuperen, en opnieuw vlammen. Een tactiek die hem meteen op een 0-2 voorsprong bracht. Vervolgens werd de 0-3 onbegrijpelijk gemist, waarvan team N.A. gebruik maakten om hun eerste van de avond te scoren. Maar de mentale sterkte van Koen werd duidelijk toen hij een 3e & 4e doelpunt scoorde. Een kloof van 3 doelpunten die tot het einde van de wedstrijd standhield. Afwisselend werd er nu gescoord en gemist. Terwijl N.A. het van hun samenspel moesten hebben, slaagde Koen er in om geen enkele slechte pass uit te delen en af en toe het talrijke opgekomen publiek te verwennen met een aantal bruggetjes. Nicolaï & Arne streden voor wat ze waard waren, maar meer dan 7 eervolle tegentreffers zaten er niet in. Eindstand 7-10 dus.
Net op het moment dat we richting 'de golf' vertrokken kwamen Andries en Luk ons vervoegen. In het nieuwe stamtea-room die qua prijs en kaartkeuze veel beter in de smaak valt dan het strandhuis, konden de verhalen beginnen. Luc ging richting Hongarije, Koen naar Oostenrijk, Nicolaï ging zich gaan amuseren in Engeland en Arne & Andries bleven thuis. Ook deze week gingen de pannenkoeken, ijsjes en dame-blanches vlot naar binnen. Toen Vince zijn opwachting maakte had hij meteen zin in een 'boerinneke'. Helaas moest hij vrede nemen met een boerke, alhoewel het hem toch zichtbaar beviel. Arne & Koen kozen ervoor niet lang te blijven, het 4-tallig elitegroepje slaagde erin het personeel overuren te laten draaien, tot iets voor middernacht.
Een nieuwe maand, een nieuwe start! En uiteraard ook een nieuwe verslaggever. Arne Dumarey kreeg de ingrediënten voorgeschoteld om een mooi receptje te maken. Hij ging aan de slag en bakte er onderstaand tekst van! Om van te smullen? laat het weten door scores in te voegen!
Een spannende dag vandaag voor de klassementspelers. Ondanks een zacht zonnetje en een nog zachter briesje waren de spelers van de top 4 present. De thuisploeg van Vincent en Arne werd bovendien gesteund door een geel spook, dat Ruben bleek te heten. Het dreamteam Koane-Nicolaï zette meteen veel druk op de ketel en kwam al snel 3-0 voor te liggen. Maar dankzij de onzichtbare spelverdeler Ruben kwam de thuisploeg terug tot 5-5.Jammer genoeg ging het spook op dat moment ergens anders gaan spoken. Dankzij een paar knappe plaatsballen van Nicolaï kwam de thuisploeg enkele doelpunten achter te staan, maar dankzij een reeks snelle counters en mooie acties van Vincent werd dit verlies teniet gedaan. Na 8-8 en 9-9 bleef het heel spannend. Maar op dat moment besloten Nicolaï en vooral Koen geen enkele kans meer te laten liggen, zodat ze met enkele gelukkige afstandsschoten uiteindelijk 3 goals kwamen voor te liggen. De stand was nu 14-11 en de thuisploeg besloot tot een tactische wissel, met nu Vincent in het doel. Dit bleek echter een ongelukkige beslissing want bij de eerstvolgende aanval werd verdediger Arne uitgetikt en maakte Nicolaï het mooi af met een van zijn typische plaatsballen.
Dankzij deze overwinning vergroot Nicolaï zijn voorsprong op Vincent met twee punten en voelt Arne zijn hete adem in zijn nek, nu hij twee punten dichterbij komt.
Na de sportieve uitdaging zakten we af naar Tearoom De Golf voor pannenkoeken, frisdrank en een boerke en boerinneke. Daarna wist Koen ons nog iets bij te brengen over poppertjes, een sexuele term die ik hier niet uit de doeken ga doen, maar waar niemand (behalve Koen) ooit al van gehoord heeft.
Je ziet het: je weet niet wat je mist of wat je zou kunnen bijleren! Wees present! Tot volgende week!
Na een weekje platte rust, tekenden 5 personen present afgelopen vrijdag. Eentje daarvan luisterde naar de naam 'Toon', en dat was de enige criteria goedgekeurd te worden als verslaggever! Amen!
De voorlaatste dag van de maand juli. We zitten al in de helft van de grote vakantie.Maar we wrijven het er verder niet in en laten de leraars en leerlingen nog even genieten onder andere van een avondje inspanning en ontspanning op vrijdag bij Koen's Beach House. Het weer liet ons niet in de steek, zoals die bliksemse dag van Ghana- tegen dat zuid amerikaans nietig land. Alleen de wind moesten we betrekken in onze tactiek. Maar dit alles was geen probleem. Tactiek en Techniek alomtegenwoordig bij het hoogstaand potje voetbal. Zelfs al lag het veld er slecht bij, toch was de kwalitiet van het spel weer noemenswaardig hoog. Koen nam plaats in het team van Luk en zij probeerden het triumviraat Toon-Nicolai-Arne te bekampen . Insiders merken het al aan de namen. De gemiddelde leeftijd lag net als het niveau iets hoger, dan andere weken, maar dit valt volledig te vergelijken met de beloften, die nog uit de kern worden gehouden door professionele Villa-lookalikes. Er werd afgetrapt en iedereen klaar voor de strijd. Plotseling trapte rechterflankspeler Dekeyser fel naar voren voor de tweede goal van zijn ploeg. Anti-voetbal uiteraard, wat toen al een troffe fair play opleverde voor het andere team. Maar de match ging gewoon verder en met een razende start kwam het drietal voor met 5-1, maar Luk en Koen wilden meer dan 1 punt in de rangschikking halen en kwamen wonderbaarlijk terug tot 5-4. Toen tijdens een van de vele slurpjes aan de colafles kwam het besef bij het ene team dat ze met een man meer speelden, wat ze sinds dat moment volledig probeerden uit te buiten. Dit hadden ze voorgenomen en werd werkelijkheid. De precieze uitslag was niet belangrijk. Wat maakt het uit. 10-6of 10-7 Goaltjesdief Haeck, Spelverdeler Dumarey en flankafdweiler Dekeyser pakten elk drie punten mee en doen een goede zaak in het klassement. Het olijke duo aan de overkant mag ook gefeliciteerd worden voor hun medewerking aan het doelpuntenfestijn. 1 ding was duidelijk: ook vandaag weer hadden de afwezigen ongelijk. Op naar de beste helft van velen: de derde helft (laat de wiskundigen, maar de fout zoeken). We zochten vervanging voor het overvol strandhuis en hoopten een beter plaatsje te vinden. Na de vergissing tussen poffertjes en een koffie wisten we ook dat er in dit horecazaakje iets niet pluis was. Maar met het gezelschap van fons en lies erbij stoorden we ons niet meer aan de bediening en keuvelden rustig verder. De een al wat later dan de ander. Laat de gezelligheid van dit kleine gezelschap een voorbeeld zijn voor ons allen.
