|
Het weekend is voorbij, de werkweek begint en ook de regen is weer voorbij. Maandag en dinsdag werk in de boerderij Pelle en de andere 3 dagen in boerderij Grâce à dieu. In de voormiddag teken ik weer de grootst mogelijk omschreven rechthoek op de stenen, basis voor het verzagen tot tegels. Ook Johanna, één van de Duitse vrijwilligsters werk er vandaag, met 2 gaat het een stuk sneller. De eigenares van de boerderij komt met een bestelling, ze moeten 150 m2 tegels klaarmaken, dit zal nog een paar weken in beslag nemen. Wanneer we vertrekken voor de middagpauze krijgen we te horen dat er in de namiddag niet gewerkt wordt.
s Middags hebben we pauze van rond 11u30 tot 15u, dit lijkt lang maar zo wordt vermeden dat er op het heetst van de dag gewerkt wordt, ik wordt al gewoon aan mijn dagelijkse siësta.
De lunch vandaag bestaat uit gefrituurde Yam (een Afrikaanse wortel een beetje aardappel achtig) met gefrituurde bakbanaan en groeten. Frituren doen ze hier met bijna alles, begrijpelijk want het is moeilijk om te koken zonder een kookvuur of oven, alles wordt op houtskool vuurtjes klaargemaakt.
In de namiddag ga ik toch werken, ik ben hier gekomen om te werken te helpen waar ik kan, dus na het weekend maar een halve dag werken lijkt me niet ok. Bij de kippen is er altijd wel iets te doen en mijn hulp maakt het werk van de anderen iets lichter. Ik ben er een aantal dagen niet geweest, er staat al een hele rij eieren te wachten om op de markt verkocht te worden.
Ik verzamel en kuis er nog wat meer, daarna wassen we de drinkbakken in de schaduw want het is ondertussen gloeiend heet in de zon. We vullen ze met een mix van water met vitaminen het water kleurt hierdoor roze.
Iets voor 17 uur komt de baas de eieren ophalen met een bestelwagen, geïmporteerd uit Duitsland, de autos en bestelwagens die bij ons afgeschreven zijn of niet meer door de autokeuring raken worden naar Afrika geëxporteerd en doen hier nog goed dienst, zo mocht ik vorig jaar in Ghana ook ondervinden.
We dragen de eieren naar buiten, ik doe het rustig aan en neem maar 5 plateaus in plaats van 10, de weg is hobbelig, we moeten over een paar muurtjes stappen en ik wil niet struikelen met al de eieren in mijn handen. Dan is de vraag hoe krijgen ze al de eieren in de bestelwagen. Op zijn Afrikaans en het werkt wel goed, de koffer wordt volgepropt, veiligheidshalve plaatst men wat lege zakken van het voeder om de eieren te beschermen. Dan gaan er nog een paar stapels op de achterbank, maar er blijven er toch nog wat over. De laatste plateaus worden op de schoot van de 3 passagiers gezet, de chauffeur krijgt er gelukkig geen op zijn schoot.
Uiteindelijk worden alle eieren meegenomen en verkocht op de markt in Cotonou. Per week gaat men een 2 à 3 keer naar de markt afhankelijk van het aantal eieren.
|
