Ook zonder de eieren te kunnen in plateaus leggen en goed te kuisen heb ik mijn werk, ik raap de eieren bij de “oude” kippen, veeg het lokaal, wie wil werken vind altijd iets nuttigs om te doen.

De installatie die ze maakten om te vermijden dat de kippen te veel op één hoop hun eieren leggen, werkt wel maar is nog niet optimaal volgens mij, er vallen op een paar plaatsen nog te veel eieren en breken, samen met Françoise bekijken we het en geef ik mijn bemerkingen en tips. Na mijn middag pauze stel ik vast dat ze de aanpassingen al gedaan hebben, nu werkt het goed.

Er zijn ook terug wat plateaus dus ik kan beginnen kuisen en de eieren in de plateaus leggen, een hele karwei, het is al 17u45 als ik er uiteindelijk mee klaar ben.

De vrijdag zijn er opnieuw geen plateaus, veel uitleg krijg ik er niet over, mogelijks durven ze me niet zeggen dat er een probleem is, na een tijdje toch, dit weekend gaan ze alles leveren en is het probleem definitief van de baan. We zijn met 2 om te helpen, ik help met de drinkbakken te wassen en ze te vullen, 66 stuks is niet in een uurtje geklaard.

S middags krijg ik puree van maniok met een saus en vis, dit is ongeveer hetzelfde gerecht als de fufu van in Ghana. Het is voedzaam maar veel smaak zit er niet in de puree.

In de namiddag voor de verandering drinkbakken kuisen, en eieren rapen, veel valt er niet over te vertellen, het dagelijks werk.

Ik kan misschien wel iets schrijven over de taal hier, en dan in het bijzonder het frans. Velen weten dat talen niet mijn sterkste kant zijn en dat ik echt wel moeite heb met Frans. In Bénin valt het eigenlijk nog wel mee. Ik ben de voorbije maanden, het voorbije anderhalf jaar in verschillende frans sprekende landen geweest en stel vast dat het Frans niet overal hetzelfde is. In het ene land is het veel moeilijker voor mij dan in het andere, ik vermoed te weten waarom. In Bénin is de voertaal hun lokale Afrikaanse taal, hier in het zuiden is dit Fon, dus de mensen praten onderling met elkaar geen Frans, wat wil zeggen dat het Frans ook minder geëvolueerd is dan vb in Frankrijk, ze gebruiken minder moeilijke woorden, de woordenschat is beperkter. Als ze Frans praten, is dit niet hun moedertaal, is dat tegen anderstaligen zoals bv mezelf, of bij officiële gelegenheden. Dus als ze met mij spreken, is het echt met mij, onderling spreken ze Fon. Met mij spreken ze traag en merken ook als ik iets niet begrijp, ze herhalen het direct of gebruiken andere woorden. Ook moet ik wel vaak zeggen dat woord ken ik niet, en gebruik heel vaak mijn woordenboek op de gsm. Hier kom ik niet tegen dat ik in een gesprek met perfect Franstaligen beland en niet kan volgen, of achter kom en verloren geraak in het gesprek, wat ik vb in Canada wel vaak had.

Dus al bij al valt het wel mee en ik vermoed dat mijn Frans in het voorbije anderhalf jaar ook wel wat verbeterd is. Met de andere vrijwilligsters, die Duitstalige zijn, praten we onderling in het Engels, in het begin spraken we in het Frans, maar moesten telkens bepaalde woorden uitbeelden, opzoeken of we zegden ze in het Engels omdat we het Franse woord niet kenden, voor alle 3 gaat het Engels veel vlotter, dus beslisten we al snel om over te schakelen naar het Engels.

De avonden blijf ik meestal buiten zitten, genieten van het uitzicht op het dakterras, de hemel heeft s avonds schitterende kleuren. Als je goed kijkt kan je de maan zien. Ik zit hier op een heel andere plaats op de aardbol dan in België, de maan standen zien er anders uit. Bij ons is het eerste en laatste kwartier de delen van de letter x, hier is de maan gedraaid wat een lachend mondje oplevert.

De laatste weken is het extreem heet en vochtig, iedereen klaagt dat het ontzettend warm is, dat de hitte onverdraaglijk is. Het is letterlijk in een sauna werken, gevoelstemperaturen van meer dan 37 graden, luchtvochtigheid van meer 90 % .... Ik hoef niet uit te leggen dat je hier constant zweet, 5 minuten na een douche ben je al terug aan het zweten. Als ik ’s middags na het werk thuis kom, zijn mijn kleren kletsnat van het zweet (ik kon ze één keer echt waar uitwringen), dus hang ik ze buiten te drogen. Na de namiddag shift zijn ze opnieuw nat, ik neem wel 3 douches per dag, om het zweet wat af te spoelen. Op mijn kamer hangt altijd wel iets te drogen, ofwel is het mijn bezwete ondergoed ofwel het vers gewassen ondergoed wat ik toch wel een paar keer per week moet doen, in Bénin mag je het ondergoed niet buiten hangen.

Terug naar de kippen en hun vele eieren, dinsdag waren er geen plateaus meer, dus moest ik de eieren in manden leggen, het belooft veel werk te zijn op woensdag, eieren van 2 dagen kuisen.

Maar ook zonder het kuisen heb ik meer dan werk genoeg, ik help met het eten geven en de drinkbakken verversen.

In de namiddag kan ik me het permitteren om 5 minuutjes uit te rusten in de schaduw in de tuin, ik krijg er ook levende verse papaya te eten. Mijn hulp wordt echt wel gewaardeerd, ze bedanken me met dergelijke kleine attenties.

Omdat de kippen te veel op één plek hun eieren leggen, wat wil zeggen dat ze met honderd op elkaar zitten en je daar tussenin de eieren moet zoeken, proberen ze om wat extra leghoekjes te maken, het is nog niet ideaal – perfect dus probeer ik wat tips te geven wat ze nog zouden kunnen veranderen.

De woensdag zijn er terug wat plateau, dus veel werk om alles te kuisen van 2 dagen, gelukkig mogen de andere vrijwilligsters terug komen helpen, met 2 gaat het veel sneller, toch wordt het een drukke dag om alles gedaan te krijgen.

Ondertussen gaat het niet zo goed met de konijntjes op de boerderij, ze zitten op het andere gedeelte aan de overkant van de straat – pad. Van de 268 konijnen zijn er nog slechts 98 in leven…. Wat heel erg is, maar op zich blijft er wel nog hoop, want op de andere boerderijen stierven de konijnen in een paar dagen tijd, bij ons gaat het heel geleidelijk aan, we blijven hopen dat de rest het overleeft. In ieder geval hebben ze echt wel alles gedaan om de epidemie te vermijden.

In mijn middag pauze zie ik ook nog eieren … wel in een andere vorm tijdens de lunch, ik moet toch wel controleren of ze lekker zijn.

’s avonds bij het douchen stel ik vast dat ik een kamergenoot heb… het is een heel speciale spin , het lijf ziet eruit als een gezicht, hebben de spinnen in Afrika minder poten ?