De vervoermiddelen zijn hier heel anders dan vorig jaar in Ghana waar er massa tro-tro waren, zijnde bestelwagens die dienst doen als taxi of bus voor de langere afstanden en de gedeelde taxi voor de kortere afstanden.

In Benin kent men de “taxi-brousse” dit is de gedeelde taxi en de “zim” of moto-taxi. Er rijden ook private taxi’s en bestelwagens maar veel minder. De moto of brommer is hier het hoofd vervoermiddel. De chauffeurs van de Zim hebben een gele of groene jas of T-shirt aan zo kan men hen herkennen tussen de vele andere private moto’s.

In de voormiddag wordt verwacht dat we werken van 9 tot 11u30, en in de namiddag van 15u tot 17u30. Het zijn Afrikaanse uren, het steekt hier niet zo nauw.

’s Ochtends mag ik bij de konijntjes werken, Akim de vaste werknemer op dit deel van de boerderij legt ons uit wat we moeten doen. Eerst geven we hen te eten, in elke kooi leggen we wat verse planten, we zijn echter wat te gul geweest en er zijn er te kort voor de laatste kooien, dus halen we er overal wat terug uit, begint al goed. Daarna ledigen en reinigen we de drinkbakjes in iedere kooi en geven vers water. Een aantal kooien hebben een vernuft systeem, één waterbak die met buizen verbonden is en de konijnen hebben een drinktuit in hun kooi.

Ondertussen is Akim bezig met het eten en water geven aan de andere dieren. Ik neem ondertussen ook een kijkje bij de andere dieren, eentje komt zich fotogeniek tonen.

Er zijn : varkens, kippen, kwartels, eenden, parelhoenders, kalkoen, duiven, geiten, schapen, cavia’s en ik vergeet er misschien nog wel een paar.

Waarvoor kweekt men deze dieren, tja voor de verkoop van het vlees en de eieren wat anders. De lieve konijntje worden gegeten, ikzelf vind dat wel lekker, ik vermoed dat de meesten onder jullie ook wel eens konijn gegeten hebben.

Ik ken familie leden die als huisdieren 2 konijnen hadden, voor zover ze dachten van hetzelfde geslacht, plots bleken ze er 10 te hebben, bleek dat het geslacht van een konijn kennen niet zo makkelijk is. Dus nu ik op een konijnen boerderij mag helpen wil ik er alles over weten. Akim vind het nogal grappig en raar dat we dat niet weten, en eerlijk gezegd als hij mij het toont lijkt het niet zo moeilijk… nieuwsgierig als ik ben vraag ik verder, ik leer ook hoe je kan zien of een vrouwtje loops is. Deze wordt dan eventjes bij een mannetje geplaatst en hup de klus is geklaard, of nog niet, ze wordt nog bij 3 andere mannetjes geplaatst, lang duurt dit niet. Ik begrijp het spreekwoord “kweken als konijnen”.

Een volgende taak is het tellen van de konijnen, Akim weet het aantal al, maar wij moeten toch drie keer tellen voor het klopt, we hebbend duidelijk nog veel te leren.

Er zitten super kleintjes bij, wat grotere, de ene al schattiger dan de andere.

Op een papier wordt nauwgezet het aantal bijgehouden, ook de geboortes en gestorven konijnen worden genoteerd.

Na de lunch gaan we op de andere “boerderij” werken, blijkt dat men meer dan landbouw activiteiten alleen doet. Men verzaagt er ook stenen tot vloertegels en badkamertegels.

Onze taak is om de grootst omschreven rechthoek af te tekenen zodat men de tegels op basis hiervan kan zagen.

Het zagen gebeurt met professionele machines, en ook wel volgens de nodige veiligheidsvoorschriften, men gebruikt veiligheidsbrillen – stofmasker – water….

In het dorp zijn er ook nog 2 Duitse vrijwilligsters van 18 jaar, de ene blijft hier 6 maand de andere 9 maand, respect hiervoor.

Omdat het de laatste avond van Charlotte is, gaan we met alle vrijwilligers nog een biertje drinken in een bar nabij de rivier, er zijn slechtere plaatsen om er ene te gaan drinken.