Omdat het tijdens de dag en vooral over de middag bloedheet is, beslis ik om mijn was deze ochtend voor het ontbijt te doen. Het is nodig om dat zeker iedere week te doen, anders wordt de berg te groot (de grote berg op de foto is niet mijn was, dat is wat Justine de komende dagen moet wassen). Na een uurtje ben ik klaar. Ja dat neemt wat tijd in beslag om het met de hand te doen, wat zijn wij in Europa luxemensen met al onze machines om het werk voor ons te doen, we staan er niet meer bij stil beseffen niet dat dit voor heel wat mensen op de wereld anders is. In het grote anderhalve jaar dat ik al mijn avonturen aangegaan ben, heb ik ongeveer 10 maand de was met de hand gedaan, (of toch meestal), dat doet me toch beseffen hoeveel werk het is, ik waardeer de luxueuze wasmachines ten zeerste, heb bewondering en immens respect voor wie dit altijd met de hand moet doen, een hele karwei.
De laatste weken is het extreem heet en vochtig, iedereen klaagt dat het ontzettend warm is, dat de hitte onverdraaglijk is. Het is letterlijk in een sauna werken, gevoelstemperaturen van meer dan 37 graden, luchtvochtigheid van meer 90 % .... Ik hoef niet uit te leggen dat je hier constant zweet, 5 minuten na een douche ben je al terug aan het zweten. Als ik s middags na het werk thuis kom, zijn mijn kleren kletsnat van het zweet (ik kon ze één keer echt waar uitwringen), dus hang ik ze buiten te drogen. Na de namiddag shift zijn ze opnieuw nat, ik neem wel 3 douches per dag, om het zweet wat af te spoelen. Op mijn kamer hangt altijd wel iets te drogen, ofwel is het mijn bezwete ondergoed ofwel het vers gewassen ondergoed wat ik toch wel een paar keer per week moet doen, in Bénin mag je het ondergoed niet buiten hangen.
Terug naar de kippen en hun vele eieren, dinsdag waren er geen plateaus meer, dus moest ik de eieren in manden leggen, het belooft veel werk te zijn op woensdag, eieren van 2 dagen kuisen.
Maar ook zonder het kuisen heb ik meer dan werk genoeg, ik help met het eten geven en de drinkbakken verversen.
In de namiddag kan ik me het permitteren om 5 minuutjes uit te rusten in de schaduw in de tuin, ik krijg er ook levende verse papaya te eten. Mijn hulp wordt echt wel gewaardeerd, ze bedanken me met dergelijke kleine attenties.
Omdat de kippen te veel op één plek hun eieren leggen, wat wil zeggen dat ze met honderd op elkaar zitten en je daar tussenin de eieren moet zoeken, proberen ze om wat extra leghoekjes te maken, het is nog niet ideaal perfect dus probeer ik wat tips te geven wat ze nog zouden kunnen veranderen.
De woensdag zijn er terug wat plateau, dus veel werk om alles te kuisen van 2 dagen, gelukkig mogen de andere vrijwilligsters terug komen helpen, met 2 gaat het veel sneller, toch wordt het een drukke dag om alles gedaan te krijgen.
Ondertussen gaat het niet zo goed met de konijntjes op de boerderij, ze zitten op het andere gedeelte aan de overkant van de straat pad. Van de 268 konijnen zijn er nog slechts 98 in leven
. Wat heel erg is, maar op zich blijft er wel nog hoop, want op de andere boerderijen stierven de konijnen in een paar dagen tijd, bij ons gaat het heel geleidelijk aan, we blijven hopen dat de rest het overleeft. In ieder geval hebben ze echt wel alles gedaan om de epidemie te vermijden.
In mijn middag pauze zie ik ook nog eieren
wel in een andere vorm tijdens de lunch, ik moet toch wel controleren of ze lekker zijn.
s avonds bij het douchen stel ik vast dat ik een kamergenoot heb
het is een heel speciale spin , het lijf ziet eruit als een gezicht, hebben de spinnen in Afrika minder poten ?
|