Bedankt iedereen voor de lieve reacties op m'n foto's op facebook van de manege gisteren :) Ik was zo blij, nu heb ik weer een extra motivatie om het zo goed mogelijk te doen.
Ik heb zo goed geslapen vannacht! In m'n eigen bedje, met Orlie (kat) aan m'n benen vanachter, dus eindelijk geen koude tenen 's nachts. Ik was echt kei blij! En ik heb dan nog eens kunnen 'uit'slapen tot 8.50. Ik was echt blij..
Dat is al wat anders als 7u in het ziekenhuis.
Het ontbijt ging ook wel redelijk, thuis. Op m'n eigen slakkentempo natuurlijk. Ik heb toch wel een pistolet gegeten. Ik had echt gedacht dat het thuis zijn problemen ging opleveren. Het ging eigenlijk wel redelijk. Ik merk alleen dat ik meer bewegingsdrang heb, en ook meer 'drang' heb om over te geven. Niet dat ik echt heb overgegeven, maar ik denk dan dat ik veel te veel heb gegeten, en dat ik dan ga bijkomen. Meestal heb ik dan volgens de anderen niks gegeten of heel weinig toch. Echt heel raar, en vervelend, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik dat kan aanpakken. Het zal nog wel aan bod komen in de therapie want veel meisjes hier hebben daar wel wat moeite mee.
Ik ben ook al blij dat ik niet de enige ben :).
We zijn na het ontbijt even naar de markt in Antwerpen gegaan, dat was al een tijdje geleden, en ik wou zoveel mogelijk weg zijn van huis, omdat ik anders teveel in de knoop zit met m'n eten en gedachten. Het was wel koud buiten, echt koud. Het is denk ik door in het ziekenhuis altijd in 25 graden te zitten, dan is het opeens koud buiten. Gelukkig is mijn jas dik genoeg!
Het was wel eens leuk om op het gemakje nog eens wat te wandelen zonder elke x flauw te vallen. Dat was ook al een tijd geleden.
Oja; als 10 uurtje heb ik een chocomelk gedronken :) Drinken gaat makkelijker dan eten, maar het mag geen gewoonte worden natuurlijk.
Voor het middageten moest ik terug naar Gent. Het middageten was eigenlijk helemaal niet zo lekker, maar toch. Gebakken aardappels, was echt niet lekker, ik proefde gewoon boter erdoor, en dan lukt het uiteraard weer niet... 1/2 is gelukt. Eigenlijk moet ik 3/4 de van de aardappelen, maar het lukte echt niet... Ik kreeg hoe langer hoe meer schuldgevoelens en ik werd er gewoon zenuwachtig van.
Het vlees is wel gelukt 3/4 de van de kalkoenburger. Dat ging redelijk. Ik heb ook geprobeerd er wat saus bij te nemen, ook al was die echt niet zo lekker. De groenten waren wel heel lekker, prinsesseboontjes, die heb ik dan toch volgens de doelstelling kunnen opeten.. Ik was blij dat ik dan van 13u tot 20.30u naar huis mocht terug. Niet dat dat zo lang is, en het is een heel over en weer geloop, maar ik was wel heel blij dat papa dan toch terug naar huis wou rijden, en ik dan toch terug thuis ben geweest!
Toen we terug thuiskwamen ben ik eerst even langs mama gegaan. Wat zijn Fiero en Bluebell gegroeid.. Als je zo de poesjes 3 weken niet ziet, is het verschil duidelijk te merken. Ik was heel blij om ze terug te zien! Ik heb mama dan even het evaluatieformulier voor morgen laten invullen, en m'n eigen formulier moest ook nog ingevuld natuurlijk! Sinterklaas was bij de mama ook geweest, en ik heb eindelijk m'n "Buddy" gekregen. :) Een knuffel van nici, een paard natuurlijk, die me wat kan steunen in het ziekenhuis..
Daarna hebben we nog wat gepraat, en ben ik terug naar papa gegaan.
Dan zijn we naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan. Het was er wel heel druk, en dat is al een uitdaging op zich voor mij. Toch zijn we wel eens gaan kijken, maar we zijn nergens lang blijven staan gelukkig. Dat zou nog niet lukken denk ik. Ik heb ook gemerkt dat ik het heel moeilijk heb om de bewegingsdrang onder controle te houden.. Dat blijft echt een moeilijk punt.
Papa heeft zo van die rotsjes van kokosnoot gekocht, zo n heel grote. Ik heb een mini hapje geproefd, maar zoals altijd smaakte het weer niet.
Het was wel ook wel heel gezellig in Antwerpen, met al die lichtjes in de bomen daar!
Dat doet me toch al een beetje denken aan Kerstmis, ook al is Sinterklaas juist geweest...
De feestdagen zullen moeilijk worden, maar toch ga ik m'n best doen!
Na de kerstmarkt was het tijd voor het avondeten. Het was dit keer gewoon brood. Papa maakt dat altijd zelf (superlekker!), en dus nu ook zelfgemaakt brood. Die sneetjes zijn alleen wat zwaarder waardoor ik denk dat ik echt heel veel eet, maar dat best nog wel meevalt.
Ik heb zo een sneetje gegeten met kaas. Op m'n eigen tempo weer :). Dat lukte eigenlijk. Ik vond dat ik voor mezelf eens een nieuwe uitdaging mocht aangaan, waar ik tot nu toe nog altijd spijt van heb. Ik heb ook nog zo'n sneetje van zo'n marsepein brood, of hoe noem je dat? met zo'n rozijnen enzo in. Het smaakte me niet, dus ik heb er niet veel aan gehad. Volgens mij kom je daar alleen van bij. Toch ben ik ergens toch trots dat ik het toch gedaan heb. Ik wou gewoon papa doen schrikken, maar nu voel ik mezelf wel ongelukkig.
Daarna moesten we al terug naar Gent.. Ik vond het een leuk weekend bij papa! Wel heel druk met het over en weer rijden enzo, de verpleegster in het ziekenhuis zag ook direct dat ik moe was.
In Gent moesten we direct 9uurtje eten, een kiwi. Ik had nog een beetje last van m'n extra uitdaging, en het ging dus een heel pak moeilijker, en ik wou hem eerst zelfs niet opeten.. Maarja een kiwi is heel weinig calorieen, en dus veilig voor mij. Dus heb ik hem toch opgegeten, zo'n kiwi kan moeilijk heel mijn weekend verpesten hé.
Daarna heb ik nog even gedouchet, en nu ga ik eens slapen, want ik ben echt heel doodmoe.
Ik heb ook heel veel zenuwen voor de bespreking morgen..
Oftewel vlieg ik buiten, oftewel is het ineens nog 3 weken erbij.....
Vandaag was het eens een leuke dag voor de verandering! Natuurlijk, want ik mocht 's middags even naar huis tot morgenmiddag. Ik ben superblij dat ik even uit het ziekenhuis weg kan, dat ik mezelf kan ontspannen en even eens niet met m'n eten moet bezig zijn. (Tenzij tijdens de eetmomenten).
Alleen was het natuurlijk weer heel vroeg opstaan, want in het weekend loopt de dag hetzelfde als in de week. Om 7u werd ik dus uit mijn bed gezet. Ik was echt nog moe en ben dus tot 7.45 blijven liggen. Het was toch maar zaterdag... Dan was het wel keihard haasten om om 8u aan tafel te zitten, maar dat kon me heel even niet schelen.
Het ontbijt ging moeilijk. Maar toen dacht ik aan de middag, aan het naar huis gaan enzo.. Het ontbijt ging zo moeilijk omdat ik ook wel wat zenuwachtig was voor naar huis te gaan. Uiteindelijk ging de doelstelling wel, en heb ik mijn 2 sneetjes wel gegeten, gelukkig. Het zou zonde zijn om nu de doelstelling niet te halen.. Ik heb ook al alle berichtjes die ik heb gehad gedacht en dat deed mij ook wel goed.
Na het ontbijt heb ik even een film gezien, er was geen therapie, nooit op zaterdag trouwens :). En ik heb dus ook alles ingepakt dat mee moest enzo.
Om 10 u was het tussendoortje. De yoghurt weeral, het was niet simpel ook niet. Het is ook omdat ik zowat onzeker was over wat ik thuis nog ging eten tijdens de dag enzo.. Het is en blijft toch moeilijk. Ook al vond ik wel dat ik het nog snel gegeten heb.. In 10 minuten :).
Na het 10 uurtje was het weer anderhalf uur vrij tot de middag. Tijdens de weekends moet je altijd heel veel films enzo hebben zodat je jezelf kan bezighouden met vanalles. Ik heb wat muziek geluisterd omdat ik merkte dat ik zenuwachtiger werd.
Het middageten was wel heel moeilijk. Stoofvlees met heel veel saus bij, wortelen met ajuin die heel hard naar boter smaakte en aardappels. Dus de doelstelling: 3/4 vlees met saus, 3/4 aardappelen en alle groenten. Oke ik was met mezelf weer compromissen aan het sluiten, om dan de helft van de groenten te eten en de helft van het vlees, maar ik heb toch maar m'n doelstelling opgegeten. ook al voelde ik me daar heel ongelukkig bij.
Gelukkig had ik niet veel reden om verder nog ongelukkig te zijn, want om 14 u kwam papa en mocht ik dus naar huis :D!!!!!!! EINDELIJK!!! Van zaterdag 14u tot zondag 12u mag ik vanaf nu naar huis. En zondag mag ik om 13u tot 20.30u ook naar huis in principe. Ik was echt heel blij dat papa er was! Ik keek er al naar uit al heel de dag! We moesten nog even de nodige medicatie afhalen bij de verpleegpost en dan mocht ik weg.. Frisse lucht :) Gelukkig niet teveel sneeuw meer, en van het ziekenhuis direct naar de manege natuurlijk :) Het kon niet beter! Ik was echt heel gelukkig dat ik m'n grote vriend terugzag! Hij zag er wel goed uit, met z'n wintervacht! Heb ook hele mooie foto's van hem nu. Natuurlijk mocht ik nog niet telang naar de manege, maar ik was echt al blij dat ik een paar mensen heb terug gezien en dat ik natuurlijk Tyson nog eens zag :). Het toppunt van de dag! :D
Als 3 uurtje heb ik dan wat pudding gegeten. Dat lukte goed, maar op m'n eigen tempo. En natuurlijk weer met die rotgedachten;.... Ik hoop echt dat ik daar ooit vanaf kom..
Daarna zijn we nog even naar de bakker & winkel gegaan want bomma & bompa kwamen 's avonds eten :). Het waren pistolet en sandwich dus dat is ook al wel een moeilijkere uitdaging.
Natuurlijk was de Sint hier ook geweest!!! Ik heb een bon van de decathlon gekregen en van bomma & bompa een dvd box. Echt leuk, nu heb ik nog eens iets om te kijken als ik me weer eens verveel in het ziekenhuis! Keileuk! :)
Dan hebben we al de dvd box uitgeprobeerd en er al eentje gezien, voor het avondeten. Het is goed dat ik wat afleiding had voor het avondeten. Met het avondeten heb ik een pistolet gegeten, maar ik snijd die altijd in 8, en dan 1/8ste moet ik met moeilijker beleg eten. Meestal is dat dan iets zoets, of kip curry ofzo, zo van die slaatjes. Mijn pistolet is gelukt, wel met wat vertraging, maar het is binnen :D Met het moeilijke beleg is het ook gelukt. Ook al voel ik me terug schuldig. Toch heb ik nog geen overgeefdrang gehad vandaag. Dat is echt leuk want daar voel ik me zo vervelend door.
Als 21uurtje heb ik een heel dun stukje cake gegeten. Dat was weer een moeilijke, maar het was echt een mini mini stukje, dus dat moest gewoon lukken. Ik heb het stukje wel opgegeten, behalve de glazuur, dat vind ik echt nog heel moeilijk.. Ik ben blij dat ik het klein stukje cake gegeten heb, maar langs de andere kant voel ik me nu heel mislukt omdat ik toch nog heel bang ben om bij te komen. Dat maakt het dan weer een negatieve gedachte.. Vroeger at ik echt heel graag cake, maar nu laat ik me het gewoon niet meer toe..
Nu ga ik nog wat bij het bezoek zitten, want morgen moet ik al keisnel terugzijn om 12u ... Tot morgen!!! Evelien En nog eens bedankt voor al de steun iedereen, zonder jullie zou ik dit weekend echt niet naar huis gemogen zijn!!!! XX!
Vandaag was echt zo'n rotdag! Gelukkig mag ik morgen even naar huis voor een dagje. Zal echt leuk zijn om hier even weg te zijn!
Het was dus om 7.00 opstaan. Vannacht is het alarm ook verschillende keren afgegaan, dus ik ben heel veel wakker geweest. Er is ook altijd wel wat lawaai op de gangen maarja, het is ook een ziekenhuis voor iets natuurlijk hé.
Gelukkig heb ik wel iets geslapen, dat is ook al iets.
Ik had gisteren eerst nog een film gekeken met Melissa en dat was wel leuk.
Dus om 8.00 was het ontbijt, met kaas. Ik ben blij dat ik hier soms kaas krijg, want dat vind ik nog altijd het lekkerste voor tussen de boterham, en dat lukt dus ook het beste. Ik heb alle zoete beleg uitgesloten omdat ik dat niet wil en ik eet thuis trouwens ook nooit zoet.
Ik heb mijn doelstelling vlot bereikt vandaag. Zelfs geen overgeefdrang of bewegingsdrang, echt goed!
Dan was het eerst doelstellingenvergadering natuurlijk, de vrijdagse sessie :- ). Onze groep werd in 2 gesplitst; omdat we met zovelen in de E groep zitten. Dus 5 en 5 waren de groepen, en ik moet zeggen dat het leuker was met 5 dan met 10 in de therapie. En nog zijn we trouwens uitgelopen.. Haha!
Om 10.05 zaten we dus pas aan het tussendoortje, dus ik moest wel sneller eten als ik gewend was.
Gelukkig was het het yoghurtje zoals ik gewend ben. Ik was even wat gestresseerd door de tijd, maar nadien ging het beter en was ik alsnog om 10.20 klaar. Dus de doelstelling was ook bereikt.
Om 10.30 hadden we creatieve therapie. De therapeut vond blijkbaar met klei werken ook heel leuk want dat gingen we vandaag ook terug doen. Nog altijd vond ik het leuk, ook al is er veel tijdsdruk want alles moet op een half uurtje af zijn. We lopen wel overal uit en dat zorgt opzich ook al voor stress. Ik kan daar niet zo goed tegen. We moesten vandaag een figuur maken waarbij we ons eigen karakter lieten zien. Ik heb een schildpad gemaakt, met oren. Een schildpad die stil is en wegkruipt als ze zich niet goed voelt, maar ook goed kan luisteren naar anderen. En dat is ook zo; ik ben geen spreker. Eerder een luisteraar.
Na de crea was het middag eten. Echt vies; zo'n kippenbout maar dat eet ik sowieso niet zo graag met zo'n botten in.. Bah! Wel heb ik 3/4 de gegeten en de doelstelling bereikt. Ik denk trouwens niet dat ik ga verhogen in eten.. Ik ga het alleen wat moeilijker maken denk ik. Het is een beetje afhankelijk van hoeveel ik bijkom/ afval.
En dan rijst, dat ging wel, was alleen heel droog. En ananas van groenten, dat lust ik dus helemaal niet dus de doelstelling is niet bereikt.
En currysaus, die was heel lekker, daar heb ik ook de helft van op gegeten.
Daarmee is dus heel m'n dag verpest, haha. Maar ik lust echt absoluut geen ananas, en ik heb wel geproefd, dat zouden veel mensen al niet doen.
Na de middag kwam Sinterklaas op de afdeling! We moesten zo'n liedjes zingen en dan werden we bekogeld door letterkoekjes. Alleen ze bleven nogal lang op de grond liggen natuurlijk.
De hoofdverpleger moest ook alleen zingen omdat hij niet meezong met ons. En de verpleging moest ook apart een liedje zingen.
Dat was wel grappig!
Daarna hadden we psychotherapie. Het was een andere psychologe dat erbij zat, Annelies heet ze, die ken ik nog niet. Dus dat was even wennen, maar ze was ook wel vriendelijk, alleen wel nogal direct. Maar het was vooral de stagiaire die de therapie gaf. Het ging over temperament. Dat je daar verschillende soorten in hebt: impulsief, angstig, sociaal afhankelijk en perfectionistisch. We moesten dan voor onszelf een soort rangorde maken wat je de meeste en de minste score geeft.
Dat was niet zo heel moeilijk.
Ik ben vooral perfectionistisch, op alle vlakken. Vooral op schoolvlak. Ik ben ook bang voor het onbekende of bang voor veranderingen, en ook bang van veel dingen, en mensen zelfs soms.
Sociaal afhankelijk is ook wel redelijk van toepassing, maar al minder. Ik trek me dat wel aan als mensen mij niet moeten. Ik wil ook wel graag weten hoe mensen over mij denken, en ik denk dat de meeste dat wel zullen hebben.. Het is ook niet zo makkelijk natuurlijk om nooit eens na te denken over wie wat over je denkt.
Impulsief ben ik dan weer niet, ik zal altijd nadenken voor ik iets zeg, en ik zal ook nooit doen zonder na te denken.
Half de sessie moest ik naar de dokter.
Ik heb bij de dokter dan eerst een kwartier gewacht. Daarna was het eindelijk aan mij.
Het was een beetje raar want de dokter was zelf heel verward en dat gaf mij helemaal geen goede indruk eigenlijk, ik werd er zelf heel zenuwachtig van en zelfs een beetje bang.
Het was zo dat de ontvangen bloeduitslagen van oktober niet overeen kwamen met wat zij gehad had van de vorige dokter van in Antwerpen, dat was echt heel raar, en ik voelde me heel slecht daarbij. Hoe kan dat nu dat je als dokter niet eens dingens door kan vertellen, ze had me toch zelf doorverwezen omdat ik 18 jaar geworden was.... ??
Gelukkig waren de resultaten van deze keer ok. Dus mijn bloed is stabiel, toch al een zorg minder natuurlijk!!
De dokter zei wel dat misschien 3 weken wel wat snel was om al op ontslag te gaan. Ik wou zeggen dat ik liever thuis verder opbouw, maar ik heb me voorgenomen om dat niet meer te zeggen.
Ik zal wel zien wat ze maandag zeggen. Ik hoop in ieder geval niet op ontslag, dan kan ik al niet teleurgesteld zijn als het niet zo is!
Ik heb ook nog een paar andere afspraken gemaakt.
Ik hoefde gelukkig niet meer naar VPK, ik was ook helemaal uit mijn doen. Ik hou er niet zo van als mensen zelf geen duidelijkheid in iets kunnen scheppen, want dat maakt het mij alleen maar moeilijker.
Op de duur word ik daar zelf ook moedeloos van... Gelukkig is het ook een heel toffe groep ondertussen :) Er zijn er wel veel vertrokken deze week, maar ik merk wel dat een kleinere groep wel hechter wordt.
Na VPK heb ik nog even gerust, en mijn therapiemap op orde gestoken, dat was ook wel eens nodig..
Het avondeten was redelijk. Ik was blij dat ik kiri kaas had gekregen voor op de boterham, want eigenlijk was het haringsalade en da tlust ik ook weer niet natuurlijk. Het slaatje was wel lekker :)
De doelstelling was wel bereikt uiteindelijk. Alleen met het verkeerde beleg...
Na het avondeten kwam papa op bezoek met nonkel. Ik had ze mijn speculaasjes gegeven van de Sint. Ik laat mezelf dat toch nog niet toe om dat nog eens extra te eten, en dat heeft dus ook geen zin. Ik hoop dat de Sint geen snoep brengt thuis ;) (HINT aan papa!)
Ik was blij met mijn bezoek, want zo is mijn dag toch nog een beetje geslaagd! :)
Het 21 uurtje was een peer en daar heb ik ook meer dan 20 minuten over gedaan maar ze is wel op :D!
Nu ga ik nog snel even douchen en nog wat muziek luisteren en dan slapen,
De dag begon niet zo goed vandaag. Het was weer weegmoment natuurlijk, en ik had al slecht geslapen, dus ik was al slechtgezind.
Om 7.30 moest ik dus gaan wegen, weeral 300 gram afgevallen. Ik snap er echt niks meer van, en begin ook een beetje moedeloos te raken. Ik eet echt veel meer dan ik al maanden aan het eten ben, geef niet over, beweeg niet (als je te snel door de gang loopt= verbruik je teveel calorieen) Om gek van te worden!
De Sint was hier geweest, was wel grappig. Wij kregen allemaal zo'n zakje met letterkoekjes, appelsien, chocola en speculaas in. We mogen zelf beslissen wat we daar wel en niet van opeten enzo.
Ik heb tot nu toe toch al een paar letterkoekjes kunnen eten tussendoor nog eens.
Ik drink ook calorierijk ondertussen, allemaal extra hulp.
De psycholoog was ziek vandaag, dus ik had geen individueel gesprek. Jammer want ik heb haar nog maar 1 x gezien op de 3 weken dat ik hier zit. Ik wou ook dringend nog een paar dingen bespreken, maar dat zal dan voor een andere keer zijn.
Het ontbijt ging wel weer, ik was echt heel slechtgezind, en heb ook heel veel oorpijn. De dokter had beloofd dafalgan op te starten, die was er dan ook weeral niet. Ik word altijd vergeten met dat soort dingen..
Maar toch heb ik me niet laten kennen en zijn de doelstellingen weer bereikt, ook al kostte het nogal moeite. Maar daar moet je je natuurlijk wel kunnen overzetten.
De eerste therapie was VPK, dat was echt wel leuk om te doen. We deden zo'n soort spelletje: de axenroos. Was wel leuk. We hadden een heleboel dieren Er waren oa een bever, wasbeer, kameel, schildpad, havik, poes, ...
Ik heb voor mezelf de schildpad gekozen als basis. Ik ben redelijk stil, ik ben nogal op mezelf, een luisteraar en klap dicht bij een negatieve gebeurtenis. Ik heb voor de kop van de kameel gekozen. Ik ben vooral een volger en geen leider. Ik zadel mezelf ook dikwijls op met andermans problemen; maw ik blijf daar zelf ook altijd mee zitten.
Ik heb het oog van de havik gekozen, omdat ik zelf perfectionist ben, en ik heel kritisch naar mezelf kijk.
En de staart van de wasbeer, omdat ik ook wel zie naar andere mensen, als daar iets mee aan de hand is, ga ik dat ook dikwijls wel vragen.
Van de groep heb ik bever, wasbeer, schildpad en kameel gekregen.
Ik vond het leuk om eens te doen. Dan had ik eens wat afleiding!
Er was weer heel veel lawaai met de werkmannen hier op de afdeling, dus ik was blij dat we eens iets rustigs, niet te confronterend zouden doen.
Het 10 uurtje ging wel goed, het yoghurtje was op 10 minuten op dus dat was goed.
Daarna hadden we werkboek, even rust tot aan de middag.
Het middageten ging ook nog goed.
Het was spruitjes met purree en kalkoenvlees.
Dat vlees was moeilijk omdat er zoveel saus opzat, en het ook vettige saus was. Ze was trouwens ook niet zo lekker. 3/4 is toch behaald. De puree; ik lust sowieso niet graag purree dus dat igng wat moeilijker. Van spruitjes weet ik dat er niet zoveel calorieen inzitten, dus dat ging eigenlijk vlot. Eigenlijk gaan de groenten altijd het vlotst.
De doelstellingen waren dan toch behaald; happy me!
Na de middag hadden we uurtje rust. Ik heb nog even wat gerust, met mijn pijnlijke oor. Daarna heb ik even op de computer gezeten.
Daarna hadden we creatieve therapie. Ik vond het leuk dat we met klei gewerkt hebben, dat is gewoon leuk en daar kan je tenminste je frustratie zowat op kwijt, en dat was nodig.
We moesten onze naam maken in klei, en ook zeggen wat onze naam betekent enzo.
Dat was ook wel leuk. Ik heb het nu laten liggen in het therapie lokaal, tot het droog is morgen. Ik hoop dat het een beetje op iets trekt.
Het 3 uurtje was echt weer heel moeilijk. Ik had voor het eerst terug overgeefdrang. Ik moest terug de koek eten en dat was uiteraard speculaas op Sinterklaas. Ik weet dat daar veel inzit, dus ik had al negatieve gedachten opvoorhand, en dan lukt het niet zo goed natuurlijk.
Heb toch m'n speculaas wel opgegeten, maar voelde me wel wat schuldig achteraf.
Gelukkig is het nu al beter!
Na het 3 uurtje hadden we terug VPK. We gingen de kerstboom versieren, dat was op zich ook al een hele gebeurtenis want de kerstboom was in 2 stukken en de poot was niet goed voor de kerstboom op te zetten. En dan stond de piek weer scheef, en zo bleven we bezig haha!
Het is nog altijd niet in orde trouwens.
Maar morgen is er weer een dag natuurlijk.
Na de therapie hadden we een uurtje rust tot het avondeten. Ik heb nog wat gepraat met sommige mensen, dat deed ook wel eens goed. De verpleging heeft toch nooit tijd.
Ik ben wel heel blij met m'n eenpersoonkamer, ik heb ook een mooier uitzicht dan op de vorige kamer.
Het avondeten ging eigenlijk ook redelijk ook al voel ik me nog steeds heel schuldig.
2 sneetjes brood met een slaatje en een ei.
Het was niet zo simpel maar wel lekker, gelukkig!
Nu ben ik een film kijken met Melissa, en daarna het 21-uurtje; cacaovla (is eigenlijk chocoladepudding).
Daar zal ik me ook nog even over moeten zetten, maar dat zal hopelijk wel lukken.
Daarna ga ik nog wat lezen, en dan slapen denk ik.
Morgen zie ik de dokter,
en zaterdag mag ik smiddags even een dagje naar huis, superleuk!
Het was vandaag wel een korte dag. Ik had echt de indruk dat het kei snel ging, maar toch.
De ochtend (heel de voormiddag) was ook rommelig want er kwamen 2 nieuwe meisjes op de afdeling. Er gingen er natuurlijk ook 3 weer weg, dus ja het was druk over en weer geloop.
Het ontbijt ging redelijk goed. Ik heb natuurlijk gisteren heel veel hoofdpijn gehad, en die was vandaag wel beter, maar nog niet weg. En dan is het eens zo moeilijk om naar therapeuten te luisteren.
De therapieen waren eigenlijk echt saai, heb niet zoveel bijgeleerd. Psycho educatie was gewoon weer de lichamelijke gevolgen van anorexia, en creatieve was een kwartet maken met je eigen kwaliteiten. Ok dat was niet zo saai, dat was wel leuk om mee bezig te zijn. Veel mensen hadden wel leuke dingen gemaakt! Ik heb voor mezelf: rustig, paardrijden, luisteren en gedreven gekozen als kwaliteiten. Omdat ik vooral luister, en niet spreek. Ook als ik doelen heb ga ik daarvoor en laat ik niet los en ook paardrijden doe ik heel gedreven.
De volgende dagen gaan er ook nog wel wat mensen naar huis, dus het zal rommelig worden. Dat is zo door de kerst enzo denk ik wel. Ik hoop toch nog op een klein kansje dat ik volgende week naar huis mag! Zou echt super zijn!
Ik heb gehoord dat mijn bloed ook terug gestabiliseerd is vandaag, de meeste dingen dan toch. Komt ook wel door veel op bed te liggen en niks te doen denk ik. Alleen mijn botten gaan echt nog lang duren, maarja als het nu gewoon al beter zou gaan.
Het enige wat niet wil meewerken is mijn gewicht.
Als ik nu gewoon als eens stabiel zou zijn qua gewicht, is het makkelijker om thuis verder op te bouwen onder toezicht van de poli.
Het 10 uurtje (yoghurtje) ging wel goed. Was op 10 minuten klaar ongeveer, dus dat ging wel vlotjes.
Het middageten daartegen was weel een strijd. Maarja dat is het elke middag, en dat zal nog een tijd zo blijven met warm eten. Het was zalmfilet, dat vond ik niet zo heel moeilijk. Maar het was ook preipuree, maar omdat de groenten onder de puree waren, kon ik niet zo goed meer mijn hoeveelheden zijn en dat is vervelend. Zo weet ik niet of ik nu teveel of te weinig eet.
's Middags ben ik met mama naar Gent gegaan. Dat was leuk, en al minder druk dan andere keren. Het was dan ook woensdag natuurlijk, de meesten hebben les. We hebben ook ergens een shopping center gevonden wat binnen is. Dus als ik nu volgende week niet naar huis mag, kan ik daar wel even heen, als het regent ofzo.
Ik was wel weer blij dat ik buiten ben, dus vond het wel minder dat het overdekt was, maar eigenlijk ben ik gewoon al heel blij dat ik weg ben uit het ziekenhuis.
Op 2 uurtjes naar Gent is dus niet zo makkelijk als je graag overal eens binnenloopt, en al een geluk was mama mee want anders was ik de tijd wel weeral vergeten.
Het avondeten ging maar moeilijk want mijn hoofdpijn werd weer erger. Toch wel de doelstellingen bereikt, dus dat ging nogal.
Na het avondeten is mama nog even gebleven omdat we moesten verhuizen (1 persoonskamer), kamer 8 lig ik nu.
Daarna is mama naar huis gegaan.
Nu seffens nog het 21 uurtje, en nog even douchen en dan ga ik slapen.
Het bericht van gisteren heeft een beetje vertraging omdat ik gisterenavond een migraine- aanval gehad heb. Ik heb gisteren echt heel grote stappen gezet en op de duur wordt dat een beetje veel, ik kreeg ook heel veel stress van gewoon gisteren als dag. De migraine is onder controle maar nog niet weg.
Dus het ontbijt ging gewoon redelijk vlot. Ik moet nog wat proberen mijn gedachten onder controle te krijgen, niet overal caloriëen willen tellen. Dat is het grootste probleem eigenlijk. Maar het was gewoon wat ik thuis ook altijd op mijn boterhammen eet, dus ik weet perfect hoeveel daarin zit, dus was ik wat geruster. Het was nogal rommelig aan het ontbijt omdat er iemand wegging ook en er werd ook gezegd dat er woensdag 2 nieuwe opnames kwamen, alle kamers worden zowat verwisseld. Zo krijg ik dus een eenpersoonskamer vanaf straks. Hopelijk komt mama dan om mee te helpen verhuizen.
Na het ontbijt hadden we de groepstherapie. In de groepstherapie ging het over eerlijk zijn en open zijn over dingens. Bvb als een bepaalde doelstelling niet lukt dat je daar niet over liegt, en gewoon eerlijk bent. Hoe moeilijk het ook is. Ik vond wel dat dat terecht was, die opmerking dat de groep maakte.
Er waren ook nog een paar andere dingen gemeld, maar die waren nogal praktisch.
Daarna was het 10uurtje, mijn yoghurtje weer, het ging gewoon al een stuk beter dan vorige dagen. Het begint zowat te wennen terug. Ik eet dat ook graag, maar liefst wel zonder suiker natuurlijk...
Maar ik vind dat ik dat al goed gedaan heb elke dag :)!
Na het 10 uurtje was het een uurtje werkboek. Toen had ik ook al hoofdpijn maar toen ging het nog wel. Ik heb dus wat gerust tot het tijd was voor het middageten. Het is misschien ook wel omdat ik teveel nadenk hier dat ik makkelijk migraine krijg.
Ik was ook heel de tijd over de doelstelling aan het nadenken, het was ECHT een hele zware dag qua eten voor mij.
Ik verplicht mezelf om de koek om de 2 dagen op te eten, maar gisteren was het wel een speciale koek, maar eerst het middageten.
Het middageten ging weer moeilijker. 1 van mijn doelstellingen is dat ik de saus ook probeer op te eten bij het vlees. Dat is echt de hatelijkste doelstelling die ik mezelf al heb opgelegd want ik haat saus..
Gelukkig was het maar een klein stukje vlees, en moest ik maar 3/4 de opeten om mijn doelstellingen te bereiken, dus hoefde ik ook niet al de saus. Ik vind het trouwens al knap dat ik die saus er wel bijneem, hoe vies het ook is.
De aardappelen was ook 3/4 de en ik merkte wel dat het al moeilijker was om zoveel aardappelen te eten. De helft ging nog wel maar 3/4 is echt nog wel veel..
De groenten allemaal was niet zo'n probleem want het was gewoon sla. Dat vind ik sowieso wel lekker, dus niet echt een probleem..
De koek was dus een suikerwafel, en ik heb lang getwijfeld of ik toch niet de fruitsla zou nemen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het geen zin heeft om met mezelf compromissen te sluiten. Het zal ooit toch wel moeten.
Dus ik besloot die gewoon te nemen, en we zouden wel zien wat lukte om 3uur.
Ondertussen ben ik ook even tijdelijk calorierijk aan het drinken, om misschien wat te ondersteunen, want ikmag echt niet meer afvallen nu...
Na de middag hadden we de psychologische sessie.
Die ging over assertiviteit en de verschillende soorten. Hoe je dus dingen kan zeggen zonder een ander te kwetsen. Was een suggestie van iemand uit de groep, en eigenlijk ook wel nuttig denk ik.
Ook al was het wel wat saai..
Ondertussen was er heel veel volk op de dienst want het was voor alle personeelsleden beleidsvergadering, dus echt heel het personeel was aan het vergaderen.
Wij kregen dus therapie van de stagiaires.
Om 15u was het dus heel spannend.. De suikerwafel.. De eerste 5 minuten heb ik dus gewoon niks gegeten omdat het eerst niet lukte. Je moet jezelf daar echt overzetten, en dat lukte eerst niet.
Uiteindelijk lukte het wel, maar het ging heet moeilijk en traag. Bij elke hap begonnen de stemmen weer in mijn hoofd dat ik dom ben dat ik zoiets opeet. Ik heb wel voor mezelf kunnen bedenken dat een wafel van 70 gram, dat ik daar nooit geen kilo van kan bijkomen. Dus de helft ging vlot, en dan begon ik terug te twijfelen, maar na 20 minuten is het uiteindelijk toch gelukt.
Het is moeilijk te aanvaarden als je een eetstoornis hebt dat je gewoon MOET soms...
Daarna heb ik even gerust, en dan was het VPK.
Het was wel leuk bij VPK, het ging over fantasie enzo. Je moest zo een paar vraagjes beantwoorden over hoe je man zou heten, en hoe je kinderen zouden heten, en waar je zou wonen, welke bankrekening enzo. Was wel eens leuk om over na te denken en vooral luchtig. Gelukkig was het niet te zwaar want ik zat nogal in de knoop met m'n gedachten.
Want 's avonds was het macaroni met kaas, dat is ook al moeilijk. Dat is ook wel gelukt, en ik was even trots op mezelf, maar de migraine kwam wel heel snel, en na het eten ben ik dan ook direct in mijn bed gekropen. Heb wel nog een pijnstiller gehad, maar ik kon amper op m'n benen staan, en dan heeft de avondactiviteit en het tussendoortje geen zin..
Vandaag was het heel druk hier op dienst, eerst hadden we 's morgens de weging. Ik begrijp het nog altijd niet zo goed, maar ik ben weeral afgevallen. Voor het eerst maak ik me nu ook ongerust.
Ik had nochtans meer gegeten dan de week ervoor. Ik ben serieus afgevallen, dus de verpleging zei dat ik wel moest beginnen oppassen, want dat het niet de goeie kant opging. Ik moest al bijkomen toen ik hier kwam, en sinds ik hier ben ben ik alleen maar verder afgevallen, dus nu moet ik veel bijkomen ipv een paar kilo.
Daarna hadden wij een uurtje werkboek. Gelukkig was het was hier een gestresseerde gebeurtenis, het was evaluatiebespreking voor sommige meisjes, en dat was nogal druk. De spanning was ook heel duidelijk te voelen.
Tijdens werkboek heb ik een nieuw boekje gemaakt met dingens in die ik leuk vind, en de therapie een beetje uitgewerkt. Ik heb ook al eens nagedacht voor mijn eigen evaluatie volgende week.
Na de werkboek hadden we een 10-uurtje. Zoals elke dag: het yoghurtje. Ondertussen kent mijn maag het al denk ik. Dus het yoghurtje lukt eigenlijk redelijk vlot, en daar ben ik wel blij om.
Ik was zelfs op 15 minuten klaar in plaats van op 20 minuten. Het kan nog beter, maar het is al een vooruitgang natuurlijk.
Na het 10 uurtje was het doelstellingevergadering. Die was ook nogal druk, en je voelde de spanning er wel hangen. Ik heb voor mezelf qua compensatiegedrag alleen mijn doelstelling die ik had aangehouden. Dit was niet overgeven en niet met m'n voeten bewegen. Qua eetgedrag was dat nog altijd de calorieen en het tempo, dus die heb ik ook behouden. De zwarte lijst; ja daar staat alles calorierijk in. Dus ik heb mezelf opgelegd ook de saus bij m'n vlees op te eten, ook al weet ik dat daar dikwijls veel inzit, ik ga het toch proberen!
Ook hou ik om de 2 dagen de koek aan, ook al is het moeilijk en weet ik dat er veel kcal inzitten.
Morgen is het trouwens suikerwafel...
Na de doelstellingenvergadering was het een half uurtje vrij. Ik heb mijn ouders even gesmst dat ik weer was afgevallen, en heb daarna even gerust. Het was daarna dus tijd voor het middageten.
Ik had de doelstelling verhoogd 's middags naar alle groenten, 3/4 de vlees en 3/4 aardappelen. Het was moeilijk, maar het is toch wel goed gelukt. Ik had een beetje buikpijn maar het ging wel;
ik denk ook dat het een beetje is dat ik zelf echt die doelstelling wil bereiken, dat dat automatisch beter lukt. Ook al voel ik me schuldig, ik heb het gedaan, en ik hoop dat ik het binnekort ook kan zonder daar schuldig over te zijn.
Na de middag hadden we uurtje pauze. Ik heb wat op de computer gezeten en wat gerust, en in mijn 'roddelboekske' gelezen.
Daarna was het PMT. Dat was echt leuk! We hebben ontspanningsoefeningen en rekoefeningen gedaan. Enkele meisjes hebben wat slecht nieuws gekregen vandaag, en het was voor de andere ook stresserend, dus vonden we de ontspanningsoefeningen wel op z'n plaats. Ik vond het echt leuk, op de duur begon het echt te helpen om wat te ontspannen. Dat rekken ging zo vlotjes wel niet, maartoch.
Na PMT hadden we werkboek, omdat de ergo uitviel, omdat die mevrouw vakantie heeft in december. Ik heb gewoon wat op bed gelegen, mijn humeur was serieus naar de knoppen, dus ik had even rust nodig. Ik heb daarna ook nog wat gelezen.
Daarna hadden we het 4-uurtje: cacaovla.
Dat is eigenlijk hetzelfde als pudding, en pudding lukt op deze moment nog steeds het beste, dus dat ging redelijk vlot. Ik wil ECHT beter worden dat ik zo snel mogelijk naar huis kan, dus ik zal op sommige dingens serieus moeten doorbijten, maar dat gaat me lukken, dat weet ik nu al!
Daarna had ik even een dip.. Ik had een gesprek nodig, en even tijd om wat te ventileren. Gewoon omdat ik iedereen en alles zowat begin te missen..
Ik ben ook helemaal weg van mijn vertrouwde omgeving, dus ik vind het nogal moeilijk. En ik had gewoon even een dip-moment..
Nu voel ik me wel terug beter :).
AAn het avondeten was ik er terug klaarvoor: mijn 2 sneetjes brood met kalfworst gingen er vlotjes in. Ik wil echt snel naar huis! Dan kan ik tenminste terug met mijn vetrouwde personen praten, en gewoon terug in mijn eigen omgeving zijn.
School zal nog een hele tijd duren, maar als ik nu gewoon al in de buurt ben, zou leuk zijn...
Maar nu is papa juist nog even langs gekomen en heb ik een nieuwe lading drinken gekregen. Ik heb met papa ook nog even gepraat.
Het 21 uurtje was een appel, en dat lust ik wel graag dus die is er ook op een 15 minuutjes ingegaan, echt al een groot verschil, vorige week kwam ik niet toe met 20 minuten !!!
... 
!!!
