Nog even vlug een berichtje voor ik terug naar Gent vertrek.
Vandaag was best een vermoeiende dag weer; maar het was heel leuk om weer even thuis in m'n vertrouwde omgeving te zijn. Ik heb weer iedereen gezien; m'n huisdieren, een deel van m'n klas, mama, papa en dat vond ik toch wel leuk.
Ik vond het qua eten een héél moeilijk weekend. Ik heb het eigenlijk nog wel goed gedaan, heb 1 x bijna terug overgegeven, maar ik heb het niet gedaan, vandaar dat ik trots ben.
Ik hoop echt dat ik morgen niet bijgekomen ben, maar dat zal wel weer wel zijn..
Vanochtend heb ik geslapen tot 8.30.. Dat is al wat beter dan de 7u natuurlijk van het ziekenhuis. Ik had alleen mijn elektrisch deken vergeten af te zetten dus warm genoeg had ik het wel. Op mijn ziekenhuiskamer is het echt verschrikkelijk warm; 26,5 graden, en voor te slapen is dat voor mij niet zo goed; dus was ik gelukkig om even weer in m'n koude kamer te liggen.
Ik heb ook beter doorgeslapen als in het ziekenhuis.
Eerst heb ik m'n 10 uurtje gegeten; omdat ik wou douchen en mama moest naar de bakker en anders liep heel het schema in het 100.
Dus eerst m'n yoghurtje, dit keer zonder suiker :D! Superblij! Terug m'n verse yoghurtjes, waarvan ik ten minste weet dat ze veilig zijn, zonder suiker!
Dat smaakte eindelijk eens. Ik heb er ook een kwartier over gedaan, maar ik was echt blij dat ik eens een normaal yoghurtje kreeg!
Dan heb ik dus gedouchet, jammer genoeg was die hier ook ijskoud :(.
Ondertussen ben ik dat gewend, haha!
Daarna ben ik mee naar de bakker gegaan, om de bestelling op te halen van mama. Ik was wel heel moe, toen al. Maar ik wou persé mee.
Dan hebben we rond 10.20 gegeten voor de morgen dan, 1 frangipane koffiekoek. Ik was op voorhand echt al teveel aan het nadenken over die calorieen. Jammer want ik was echt goed bezig qua tellen..
Dus die smaakte mij niet.. Ik snijd mijn eten ook altijd in zo'n kleine stukjes dat je daar haast niet van kan genieten van zoiets..
Ik heb hem wel opgegeten hoor! Op m'n gemakje!
Schuldgevoelens had ik wel, maar niet om te zeggen dat het ernstig was; omdat ik weet dat mama dat graag wou voor haar verjaardag. Ik zal het ook ooit wel eens terug moeten leren als ik wil genezen.
Daarna moesten we al bijna terug.. We moesten nog even wachten op een meisje die op de afdeling zit bij mij, en van Ekeren komt. Die reed mee, en volgende x rijd ik een keer met haar mee, omdat Gent ook niet zo dichtbij is, en het is echt vervelend om even voor alleen het middageten naar Gent te rijden. Dat is echt dom eigenlijk zelfs.
In de auto was ik al aan het nadenken over het middageten. Er was natuurlijk wel iemand bij, en dat hielp ook wel om heel de weg te praten, zodat ik me niet zo focuste op m'n eten..
Toen ik aankwam op de afdeling was het al direct eten.
Middageten:
Hertoginne aardappelen; je had er zo 8, van die kleine dingetjes die zo in de oven gemaakt worden. Ik moet 3/4 de eten om mijn doelstelling te behalen. Het was extra moeilijk omdat ik al zoveel 'verboden' dingens had gegeten, en mezelf serieus aan het forceren was tijdens het weekend.
Ik besloot om mezelf toch te overtreffen en toch alles voor de doelstelling te eten.
Dus ook m'n sla; dat was niet zo'n groot probleem.
Van de kalkoen heb ik dus ook 2/3 de gegeten. Moeilijk was het, maar ergens moet je jezelf ooit toch eens overtreffen als je ervan af wil.
Alles is trouwens een gevecht als het op eten aankomt.
Misselijk ben ik toch altijd, gewoon van het gedacht alleen al dat ik zoveel eet.
Na het middageten gingen we terug naar huis, waar ik nog altijd ben dus :).
We zijn eerst even naar papa gegaan, mama heeft mij eventjes afgezet, ik mag geen bussen nemen en ook niet alleen op stap, dus ze moest wel.
Blij dat ik papa terugzag! Ook al komt die wel dikwijls langs.
Na papa gezien te hebben, ben ik even naar huis gekomen voor het 3 uurtje natuurlijk.
Ik heb mezelf voorgenomen om een stuk cake terug te eten, maar het was echt al moeilijk, en ik had voordien ook al gedacht dat ik zou moeten overgeven. Beter had ik gewoon niks gegeten.
Ik heb echt overgeefdrang gehad, en ik zat echt even in een heel diepe dip. Het moest er gewoon uit. Toch heb ik het op de een of andere manier binnen gehouden. En om gedachten te verzetten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Brasschaat gegaan & naar de Bredabaan want het was koopzondag.
Daarna was het avondeten. Ik heb een pistolet gegeten. Ik was niet gelukkig en ik haat mezelf hard.
Morgen ben ik sowieso bij, en dan ga ik me nog slechter gaan voelen.
Ik vond het wel een lekker broodje. Eindelijk geen ziekenhuiseten. Beter hoor als het vers is!
Het 21 uurtje krijg ik straks in het ziekenhuis (vanillevla). Ik ben echt benieuwd, aangezien het eten al heel moeilijk is geweest.
Seffens moet ik terug naar het ziekenhuis jammer genoeg voor de week.
Ik ga wel goed m'n best doen om beter te worden hoor, deze week. Dat doe ik elke week want ik zou nog altijd graag terug naar school gaan.
De kerstkaartjes zijn ondertussen ook al gepost :).
Morgen is het weegmoment. Iedereen wordt besproken dus ik ben benieuwd.
Vandaag was druk en vermoeiend dagje, maar toch heb ik nog leuke dingen kunnen doen.
Om 7.00 ging de wekker; dus opstaan dan maar; ik was echt heel moe, dus heb ook gewoon in pyjama ontbeten, in het weekend mag dat normaal gezien!
Er was vannacht heel veel lawaai; en de lichten brandden ook de hele nacht, en ik werd er heel vervelend van op de duur, ik zal blij zijn als ik zometeen in m'n eigen bed lig en niet in dat ziekenhuisbed.
Er was ook een soort alarm afgegaan, maar dat was een foutje, maar iedereen was wakker; en een beetje slechtgezind ook.
Maargoed, om 8u het ontbijt.
Boterhammen met kiri kaas.
Dat moest wel lukken, ik eet hierthuis ook wel eens kiri kaas dus ik ben het gewend.
Alleen de 2,5 sneetjes zijn natuurlijk moeilijk. Ik heb rustig mijn tijd genomen, en uiteindelijk ging het ook wel goed. Ik heb geen calorieen geteld bij het ontbijt. Dat is echt de eerste keer dat dat lukt, om niet te tellen tijdens het eten. Ik had ook voor het eerst even geen overgeef-bewegingsdrang.
Kiri kaas is natuurlijk niet zo heel vet, dus ik was blij. Ik kreeg ook weer zoet beleg maar dat heb ik genegeerd.
Daarna ben ik terug in mijn bed gekropen, ik heb echt een slaaptekort denk ik.. Ik kreeg ook even wat hoofdpijn. Tot 9.15 heb ik geslapen, langer lukte niet omdat het zo lawaaiierig was; en om 10u was het toch weer 10 uurtje; dus ik kon ook niet lang meer slapen.
Dan heb ik de laptop maar wat opgezet en een aflevering van m'n nieuwe dvd box gekeken; die ik van de Sint gekregen had.
Dan was het dus snel 10u...
Het gekende yoghurtje, ik verlang echt naar suikervrije yoghurtjes, ik vind het zo vies als die zo zoet is, en dat geeft mij ook heel makkelijk een schuldgevoel en dan begin ik te tellen en te compenseren.
Het is me wel gelukt hoor, om het op te eten, op iets meer dan 10 minuten, maar of het me smaakt is natuurlijk een andere vraag.
Daarna terug vrije tijd gehad en veeel nagedacht. Even op de laptop en wat gelezen.
Het middageten; ik haat het; hamburger MET saus, schorseneren MET bechamel, en aardappelen. Ik dacht dat ik gek werd..
3/4 de hamburger; gelukt uiteindelijk. Ik haat hamburgers; caloriebommen. Ik wil zo graag gewoon eens normaal eten.. Zoals ik thuis eten krijg normaal gezien.
Schorseneren vind ik super lekker! Alleen de saus haat ik. Bechamel is niet de magerste heb ik gelezen. Caloriebom² dus. Ik haat het....
Aardappelen zijn sowieso calorierijk; dus dat haat ik elke dag. Ergens begrijp ik wel dat je ze nodig hebt, maar het is echt heel moeilijk.
Ik word ook een beetje moe van constant in strijd te gaan met m'n eetstoornis.
Ik haat het echt om van elke maaltijd een gevecht te maken. Het is gewoon zo moeilijk om de moed erin te houden, omdat het nooit lukt zoals ik het zelf zou willen.
Gelukkig was het om 13u nog maar een uurtje voor ik op weekend zou gaan. Ik heb de kamer opgeruimd en wat muziek geluisterd.
Om 14u kwam mama en zijn we weggegaan. Om iets na 15 kwam ik thuis.
Rond 16.15 kreeg ik wel een hele leuke verrassing.. Shana, Julie, Britt, Nele en mevr Leroy kwamen langs! Superleuk, ik had eigenlijk helemaal niet verwacht dat ik bezoek zou krijgen!
Nu heb ik terug wat nieuwe moed voor komende (rot)week.
Ik heb een deel van de klas gezien, en nu hadden we het ook over de examens, een extra stimulans om snel naar huis te komen en m'n best te doen.
Bedankt voor jullie bezoek, ik vond het een heel leuke verrassing. Jullie hebben m'n dag weer goed gemaakt!!!!
Mama is dinsdag jarig en we spraken af dat mama zou kiezen dit weekend voor te eten. Natuurlijk ligt het voor mij wel enorm moeilijk om 2x warm te eten op een dag en dat gingen we dus weeral doen..
We zouden pizza eten. Ik had zo'n vervelend gevoel.. Ik had ook helemaal geen honger en ik had al zin om te zeggen dat ik dan wel niet at. Maar zoals ik al zij; dat is absoluut geen optie.
Dus heb ik 2 stukken pizza gegeten. Ik heb er nog niet van kunnen genieten, maar ik hoop dat dit snel terug zal lukken. Ik vond het ook gewoon echt niet lekker omdat ik weer dat er meer calorieen inzitten dan in boterhammen, en daar word ik alsnog ongelukkig van. Wel ben ik trots ook op mezelf, omdat ik het wel geprobeerd heb, en niet op voorhand al zei dat ik het niet wou.
Ik heb ook een klein half lookbroodje geproefd, dat is ook al iets he.
Na het eten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan.
Ik vond het leuk, maar we stonden ver geparkeerd, en het gezeur over al dan niet 'calorieen verbranden' begon alweer snel.
Ik had er geen zin in en besloot dus gewoon die wandeling te doen. Op de kerstmarkt heb ik nieuwe handschoenen (wanten) gekregen, die bij m'n donkerblauwe jas passen.
Dan begon hetr natuurlijk te regenen en het was enorm druk; zijn negatieve factoren die het mij moeilijker maken, maar het lukte wel.
Na de hele wandeling terug te maken zijn we terug naar huis gegaan.
Als 21u (om 22u ) is het mij gelukt om een stuk cake te eten. Dat smaakte me ook niet zo en ik was ook echt ongelukkig. Mama vond het goed dat ik het stuk cake heb opgegeten, maar in mijn hoofd is het niet zo goed.
Het is misschien ook een beetje veel geweest vandaag. 2x warm eten, cake, pizza, ... Het is veel in 1 keer. Ik vond dus dat ik het nog redelijk gedaan heb.
Het is logisch dat niet altijd alles op 1,2,3 lukt, maar ik heb goed m'n best gedaan, en ik denk dat mama & Jeroen ook wel fier zijn nu dat ik cake heb gegeten. (en de rest van vandaag.)
Morgen moet ik om 12u terugzijn in Gent; dus zal ik weer optijd moeten opstaan.
Een meisje van op de afdeling rijd morgen mee. Om 12u heb ik dan warme maaltijd in het ziekenhuis, en dan om 13u ga ik weer weg tot 20.30u; en dan kom ik terug naar huis.
Morgen heeft mama gekozen om een frangipane koffiekoek te eten; dat zal ook weer een heel gevecht worden.. Maar ik gun het mama ook wel voor haar verjaardag. Het is alleen echt geen makkelijke opdracht.
Maar het moet maar lukken.
Ik hoop echt zo dat ik niet teveel ben bijgekomen maandag...
Om 8.00 het ontbijt, dat ging nog wel, het is alleen psychologisch heel moeilijk om 2,5 boterhammen te eten ipv 2. Het is ook dat zoete beleg dat me een beetje boos-gesfrustreerd maakt, en mijn gevoelens speleen ook een grote rol bij het eten. Als ik me ongelukkig voel zal het automatisch moeilijker gaan met eten. Dat gaan nog heel lang duren voor het betert denk ik.
Er is ook zowat spanning in de groep tussen een paar meisjes, en dat is ook wel vervelend. Het is zo; ik kan wel heel duidelijk voor mezelf uitmaken wat er daar gaande is, maar eigenlijk wil ik daar gewoon buitenstaan.
Tijdens het eten kreeg ik ook weer veel buikpijn, denk dat dat ook voor een deel weer psychologisch is, omdat ik denk dat ik teveel eet, en teveel caloriëen eet. Gelukkig was het vlug over!
Dan hadden we de groepsvergadering nog die elke week op vrijdag is. Ik vind het lastig dat ze dat niet op de dinsdag doen tijdens de groepstherapie; omdat we altijd te laat beginnen aan de doelstellingen en dan altijd overal te laat zijn en alles uitloopt. Ik krijg daar heel veel zenuwen van en wat stress ook, en dan voel ik me ook heel ongemakkelijk. Gelukkig hadden ze de therapeuten wel ingelicht dat we later zouden zijn.
De doelstellingenvergadering om 9u; ja we begonnen al veel later, en dan moest ik nog helemaal als laatste, en ik was al zenuwachtig. Dat was dus niet zo fijn. Uiteindelijk kreeg ik juist het laatste minuutje om alles nog heel vlug te zeggen.. Jammer; maar volgende keer ga ik gewoon eerst. :). Mijn doelstellingen zijn dus een beetje verhoogd: 2,5 boterham 's ochtends, en na het weekend gaan we 's avonds ook naar 2,5... Ben benieuwd wat dat gaat geven. De koek moet ik ook om de 2 dagen aanhouden, en mijn boterham mag maximum in 4 stukken. Ik heb de laatste tijd wat de neiging dat ik wat begin te prullen met eten, en dat moet ik absoluut terug afleren.
Na de doelstelling om 10.35; mochten we naar crea. Ons tussendoortje moest vlug tijdens de doelstellingenvergadering opgegeten worden, en dat lukte ook wel op 7 minuten, dus dat is echt al goed aan het verbeteren!
Crea was wel leuk, maar ik voelde me helemaal opgejaagd dus het is niet zo goed gelukt om rustig te zijn. We moesten een mensfiguur maken in een cirkel. Bij mij stond de cirkel symbool voor een afzondering ofzo, ik had er buiten mijn cirkel allemaal zwarte stukken getekend; wat dus wil zeggen dat dat de slechte wereld is ofzo. Daartussen had ik gele vlekken; die stonden voor de familie, vrienden, en mensen die mij helpen en er voor mij zijn. Dan binnen de cirkel stond ik zelf; met handen en voeten naar de gele vlekken gericht, omdat ik iedereen ook heel dankbaar ben voor de steun die ik krijg van iedereen , soms ook van mensen waar ik het niet had van verwacht. In de cirkel waren het fellere kleuren; zonder echte betekenis; de cirkel stond in een zwarte omgeving omdat ik momenteel niet zo'n goede kijk heb op mijn toekomst. Ik hoop dat natuurlijk terug wat te kunnen bijsturen.
Daarna was het middageten. Ik was zo zenuwachtig, ik kon ook helemaal niet stilzitten enzo. En omdat het eten ook wat moeilijk ging was een opmerking echt de druppel.
Ik had even een kleine paniekaanval, maar gelukkig is het toch gelukt om 3/4 vlees; 3/4 de rijst en al de wortelen op te eten, alleen de rijst vulde echt heel hard en ik had echt geen honger meer.
Toch ben ik even trots op mezelf dat ik het wel deed!
Daarna ben ik naar de kamer gegaan; en dan is er iemand van de VPK's gekomen omdat ik me zo slecht voelde.
Ik heb even heel kort gezegd wat ik dacht; maar had niet veel tijd gekregen.
Daarna de psycho was heel saai. Het ging over de G-schema's en ondertussen ken ik die rats van buiten. Het is ook saai om altijd over de G schema's te praten; en na een half uur ben ik die therapie ook echt beu zeg maar.
Gelukkig was het snel tijd!
Om 3 u moest ik een vanille wafeltje eten; en dat is op 10 minuten gelukt; dus ben ik trots op mezelf!
Daarna de VPK is afgelast omdat er mensen uitvielen; maar; we moesten naar psycho educatie met de T groep samen; Dat was wel niet verplicht; maar het komt wel over als extra motivatie natuurlijk. Dus ik ben gegaan.
Het was ook maar saai; en gelukkig was het snel 17u
Einde therapie voor deze week!!!!
Daarna heb ik gedouchet; en daarna was het al avondeten.
We hadden zo'n lekkere kaas voor op de boterham. Alleen vind ik het zo jammer dat ik zoveel op mijn boterham moet doen. Wel moeilijk, maar alle doelstellingen zijn behaald, dus tevreden ben ik wel in ieder geval.
Na het eten kwam papa op bezoek; en die had bomma & bompa bij. Leuk dat ik ze nog eens zag; want dat mis je natuurlijk als je in een ziekenhuis zit.
Ik heb een klein stukje speculaas geproefd van papa. Eigenlijk deed ik het omdat zo'n klein stukje niet echt zoveel kwaad zou kunnen; tenzij ik dat elke dag zou nemen natuurlijk.
Maar ook om papa misschien wel wat blij te maken...
Het was wel lekker; maar voor mezelf deed ik het niet helemaal. Ik was trots op mezelf dat ik wel speculaas gegeten heb, het is alleen jammer dat ik van zo'n dingen echt niet kan genieten..
Daarna was het 21 uurtje; en dat was echt heel zoet, haha, yoghurt met aardbeiensiroop..
Ik ben echt supermoe, dus sorry als ik heel veel schrijffouten typ.
Vanochtend was het weer zwart moment natuurlijk, weegmoment... Ik zal het nooit leuk vinden. Het goede nieuws is dat ik niet ben bijgekomen in gewicht. Ik ben gestabiliseerd en dat is voor mij makkelijker om te aanvaarden. Het is misschien goed dat ik niet ben afgevallen, maar toch zou ik mezelf nog liever zien afvallen.
De gedachten zijn er in ieder geval nog wel. Ik mag gewoon niet bijkomen..
Daarna was het ontbijt. Ik HAAT het echt dat ik WEER zoet beleg kreeg. Echt hatelijk! Ik heb zoet beleg absoluut uitgesloten, en toch kreeg ik het weer. Natuurlijk een goeie oefening, maar ik wil echt geen zoet. Het was peperkoek en smeerkaas. Ik heb m'n 2 boterhammen met smeerkaas gegeten, en een half geprobeerd met peperkoek, en ik haat het om zoiets tussen mijn boterham te doen. Ik zou echt liever terug 2 x hartig hebben. Dan voel ik me toch al een beetje rustiger; hoe meer zoet ik krijg hoe meer bewegingsdrang ik krijg en hoe moeilijker het tegen te houden is. Uiteindelijk is het gelukt hoor, een halfje, en toch ben ik stiekem ook een beetje fier op mezelf.
Dan om 8.45 moest ik naar de dokter. Daar is nu ook een stagiaire bij, en dat vind ik wel eng. Ze zei wel niks gelukkig, maar toch, zo tegen veel mensen praten schrikt mij altijd wat af. Ik heb een klein probleempje met m'n nieren, dus ze hebben terug urineonderzoek gedaan, daarvan ga ik morgen de uitslag hebben normaal gezien. Ik hoop dat het niet ernstig is.
Verder heb ik nog gepraat over de beslissing van maandag om in de E groep te blijven. Ik zei dat ik even alles op een rij gezet heb, en dat ik daar nu zelf ook mee achter sta. Het is ook zo dat je niet persé de T groep moet doorlopen om op ontslag te mogen. Dus misschien komt het dan toch nog goed!
Na de dokter had ik snel tussendoortje. Ik was gestresseerd dus het liep niet zoals ik het zelf wilde, maar toch is het op 10 minuten gelukt, dus dat is super positief!
Na het 10 uurtje moest ik naar de psycholoog, daar zit dan de andere stagiaire bij. Dat is ook wel heel moeilijk, ik praat echt al niet zo vlot bij een psycholoog, maar toch is het super gelukt, ik heb goed kunnen vertellen over sommige dingen waar toch dringend eens iets aan zal moeten veranderen en die best ook aangepakt worden als ik hier in het ziekenhuis ben. Gewoon voor mezelf heb ik alles op een rij gezet, en dat heeft goed geholpen bij de psycholoog.
De oudergesprekken liggen ook vast ondertussen, dus er beweegt wel wat eindelijk. Het is te hopen dat het ook echt gaat helpen natuurlijk!
Daarna had ik nog maar een half uurtje tot aan het middageten. Dan ben ik maar even bij Gitte langsgegaan, was leuk. Gitte heeft m'n haar ook nog eens ingevlochten, en dat ziet er wel heel netjes uit.
Het middageten ging niet zo vlot, maar het was ook gewoon echt niet lekker. Steak; maar zo'n hele droge. Daar moest ik dan 3/4 van opeten, en dat was al echt heel moeilijk. Dan van de 'gebakken' aardappelen.. De boter drupte eraf, ik werd gek ervan. 3/4 de moest ik eten, en ik vond het zo vies. uiteindelijk lukte het allemaal wel weer, maar het is gewoon niet leuk dat je je eigen eetgewoonten niet kan aanhouden, dat zou al wat makkelijker zijn. Dan sla en tomaten, die tomaten waren superwak, en da's zo vies.. Daar moest ik dan alles voor opeten natuurlijk.
Het middageten was dus niet zo heel geslaagd ..
Na de middag moest ik naar de NKO arts blijkbaar voor m'n oor. Daar heb ik weer een aantal uren moeten wachten. Maar met m'n oren is alles in orde, dus kunnen we daar toch al gerust over zijn natuurlijk.
Ik was wel een beetje bang in het hokje waar de gehoortesten doorgingen. Omdat het helemaal afgesloten was en ik geen contact had met diegene dat de testen afnam, dat was even moeilijk..
Ik was wel superblij dat de testen in orde waren. Oorproblemen erbij kan ik natuurlijk allemaal missen.
Na de NKO arts moest ik heel snel een 3 uurtje eten, en dat haatte ik. Ik kreeg 5 minuten ofzo, en ja dan moet ik te snel eten waardoor ik zenuwachtig raak en dat ik buikpijnen enzo krijg;
Maar ik moest op tijd in de VPK sessie zijn, dus heb ik dat toch maar gedaan.
Met VPK hebben we wel leuke ien interessante dingens gedaan. We hebben een groepsspelletje gedaan, en daarna moesten we zo debatteren. Voor mij geen makkelijke opdracht, maar ik heb wel geprobeerd, en dat was ook al knap natuurlijk. Er waren nog meisjes die dat absoluut niet graag deden, en dat stelde gerust. Niemand wordt ook uitgelachen in onze groep, dus veilig is het wel.
Daarna hebben we even wat gepraat over dingens dat ons dwarszitten; gezellig op de verwarming zitten, haha, met Marjolein, Sarah en Gitte.
HEt is leuk dat we zo'n hechte groep aan het worden zijn. Alleen iemand hoort er niet zo in thuis, maar ik denk dat die persoon vooral eerlijk moet zijn tegen zichzelf en naar de groep toe. Maar dat komt nog wel in orde!
Het avondeten was ook weer iets moeilijks; kalfsbrood met krieken voor op de boterham.
Dus 's avonds heb ik nog 2 sneetjes; dus had ik er kalfsbrood tussen gedaan maar zonder de krieken omdat ik dat niet zo graag lust. Verder is het eigenlijk beter gegaan dan ik had gedacht; op 20 minuten was ik klaar!
Het was best een geslaagde dag op vlak van eten dan. Al de doelstellingen zijn weer groen,
want om 21u heb ik een banaan gegeten! Ook een moeilijke stap omdat daar veel suikers inzitten..
Nu heb ik nog 21/12 een afspraak op orthopedie, voor m'n voeten, en dan denk ik dat we rond zijn, hihi!
Voor derest gaat het hier z'n gangetje, ik heb m'n draai ook echt gevonden in de groep en naar de verpleegkundigen toe, en het gaat allemaal ook al wel vlotter; als ik met een probleem zit zal ik ondertussen wel durven naar de verpleging stappen denk ik. Ik mocht ook van die brieven schrijven, dus dat komt wel goed. Stiekem tel ik wel af naar huis hoor, maar dat lijkt nog even ver weg..
Vandaag was ik perongeluk een beetje laat uit bed. Haha, ze waren pas om 7.30 komen wakker maken, dus dat was even haasten. Maar ik heb ook toch weer kei slecht geslapen, dus dat maakte al niks meer uit.
Om 8.00 aan tafel dus. Ik heb mijn maaltijddoelstellingen voor 's morgens wel een beetje moeten verhogen. Ik eet nu 2,5 snee brood met beleg. Normaal gezien had ik al het zoete beleg uitgesloten, maar vandaag kreeg ik dus toch speculaas. Ik haat het echt als ik zoet beleg krijg omdat daar zoveel caloriëen inzitten. Ik had ook kaas gekregen. Dus het was voor mij duidelijk, 2 sneetjes met kaas, en een halve proberen met speculaas.
Ik heb er echt een hekel aan, maar ik heb het toch zo geprobeerd.
Het is uiteindelijk dat toch ook gelukt, maar ik merk dat ik nu qua tijd weeral verkeerd zit. Ik doe m'n best echt wel maar het is gewoon heel moeilijk om me daarover te zetten. Ik hoop dat ik morgen toch 2x hartig heb in plaats van zoet beleg want dat gaat echt niet. Ik eet thuis ook nooit zoet, of eens per uitzondering.
Om 9.00 was het creatieve. Echt leuk, de opdracht van vandaag.. Ik werk echt heel graag met verschillende felle kleuren, en vandaag mochten we dat dus ook doen. We kregen zo'n kei grote A3 papieren, en we mochten dan met verschillende kleuren inkt, met verfborstels zo van die spatten maken op onze bladeren.
Ik heb er 3 gemaakt, 1 met alle kleuren, 1 met rood, oranje en geel en dan een derde met paars blauw en groen enzo. Alleen vond ik het niet zo heel leuk om dan ook nog eens figuren te moeten zien in je spatten, ik kreeg er stress van omdat ik niks vond. Uiteindelijk heb ik een paar bloemen en wolken en de zon, van die simpele dingetjes, maar verder zag ik er niets in.
Onze groep is serieus gekrompen moet ik zeggen. Veel mensen zijn naar huis of naar de T groep, en de E groep bestaat dus nu nog uit 6 mensen, is wel tof, beetje rustiger, en dan moeten we er niet zo snel overgaan ook niet.
Om 10 uur was het dus yoghurtje, dat ging wel gewoon. Ik heb er alleen weer iets langer over gedaan als anders, maar dat is nu ook geen wereldramp.
Daarna was het psycho educatie bij de dokter. Dus we zagen de verschillende onderdelen van eetstoornissen; dus je hebt anorexia nervosa, boulimia nervosa, binge eating disorder en NAO (niet anders omschreven). We hebben ook gezien wat er dan te zien is aan mensen hun eetgedrag, en we zagen ook dat er verschillende types zijn binnen een bepaalde eetstoornis, en zo gaan die dikwijls hard op elkaar lijken. Het kan ook zijn dat als je anorexia krijgt, dat dat overgaat in boulimia.
We hebben ook gezien hoeveel mensen op duizend een eetstoornis hebben, en dat is gelukkig nog relatief laag. Het zou ook raar zijn moest iedereen een eetstoornis hebben natuurlijk.
Psycho educatie is altijd nogal zwaar, en saai eigenlijk ook. Het is gewoon eigenlijk een uurtje dat de dokter komt praten. Eigenlijk vergeet die gewoon constant dat wij maar gewone mensen zijn, en geen dokter..
Maar we zijn wel een kwartier vroeger gestopt, dat is dan wel positief. Zo mogen ze allemaal wel eens doen :)
Dan heb ik nog even met Marjolein gepraat en dat deed weer goed natuurlijk! Marjolein, vergeet trouwens niet dat jij ook echt een fantastisch persoon bent, en dat ik jou enorm bewonder voor jou doorzettingsvermogen.. Het is een strijd, en dat weten we allemaal, maar we gaan er wel komen! :D Ik (en iedereen) geloofd in jou!
Het middageten was een lichtelijke ramp weer. Ik heb volle 40 minuten over het avondeten gedaan. Ik weet niet waar het probleem juist lag. Natuurlijk, warm eten is meer caloriëen en moeilijker, maar ik eet elke dag 's middags warm, en ik doe er ook echt mijn best voor. Op dinsdag is het zelfs 2x warm, en dat lukt ook dus ik begreep niet waarom het niet lukte. Ik eet niet zo graag worst, maar het is niet dat ik dat absoluut niet zou eten.. Het waren erwtjes met ajuinen, en dat ben ik ook wel gewend en dat vind ik zelfs lekker. En gewone aardappelen.. Mijn doelstellingen zijn gelukt maar het ging niet zoals ik het wou, en daarom was ik weer wat ongelukkig.
Ik voelde mij ook niet helemaal goed, dus misschien ben ik wat ziek aan het worden.
Na het middageten is mama gekomen. Ze had een kerstboompje bij voor hier op m'n kamer. Keileuke kerstballen voor er in te hangen! Was er wel heel blij mee!
Nu is m'n kamer ook wat in kerstsfeer. We zijn ook even naar Gent geweest, wat gewinkeld, en ik heb ook de CD van Netsky gekregen, voor de Sint nog. Ik heb als 15 uurtje letterkoekjes gegeten, maar op de een of andere manier lukte dat weer niet. Ik voel me echt een beetje ziek, ik weet niet zo goed wat er aan de hand is allemaal, ook wat stress misschien, ...
Daarna heb ik even gedouchet, en mijn haar nog eens deftig gedroogd en laten stijlen door mama... Dan ziet het er toch een beetje terug netjes uit.
Daarna was het al avondeten. Ik heb 's avonds de doelstellingen nog niet verhoogd want ik kreeg al buikpijn als ik eraan dacht. Het waren pistolet dus ik heb gewoon zoals gewoonlijk mijn 1 pistolet opgegeten. En het slaatje uiteraard.
Binnen het half uur, en dan nog met kipsla, daar zit mayonaise onder en dat is dus een serieuze boosdoener, maar het is dus wel gelukt :D
Straks moet ik nog even boudoirsvla eten (pudding met een soort koekjes in.) Dat zal hopelijk wel lukken. Ik voel me niet zo best, en morgen heb ik terug urinetest want mijn nieren doen een beetje raar. Ik hoop dat het allemaal maar niks is want ik kan het missen op de moment.
Morgen is het ook wegen, dokter en psycholoog. Druk bezette dag.
Ik ga nu nog wat rusten denk ik.
7KZ; al 1 examen gedaan, blijf jullie best doen hé :) Ik duim vanuit Gent :)
Vandaag een drukke dag gehad, maar voor het eerst misschien een lichtpuntje gehad dat wel eens een hele grote stap zou kunnen betekenen.
Ik zal even beginnen met het ontbijt. Ik heb mijn 2 boterhammen gegeten, met philadelphia smeerkaas. Dat is iets wat ik graag lust, dus dat ging wel opzich, en ik was ook al op 25 minuten klaar.. Supergoed, en binnekort kan ik terug op een kwartiertje eten!
Ik moest dan 5 minuten eerder van tafel omdat ze met patiëntenvervoer mij kwamen halen voor de UZ-tandarts.
Echt verschrikkelijk; ik heb bij de poli tandheelkunde van 8.47 tot 11.53 gewacht.. Echt ik was zo boos! Ik heb dus ook m'n 10 uurtje gemist en de helft van het middageten, de begeleiding waren ook serieus pissig op de tandarts..
En dan was het aan mij, en dan hadden ze de juiste gegevens weer niet, jongens, stress dat ik daarvan kreeg..
Ik werd zo zenuwachtig, en gewoon al het alleen naar ergens moeten, en het moeten uitleggen was al een stressfactor, maar dat lukte wel.
De kaakchirurg stelde mij ook voor de keuze. Plaatselijk of volledige narcose. Heb maar volledig gekozen. Ik voel me niet zo gerust met al dat bloed in m'n mond. Het is ook, ze hebben echt niks plaats in mijn mond om te breken ofzo, dus moeten ze trekken. Alle 4 in 1 keer. Bij plaatselijke verdoving zou dat 2x 2 zijn.
Heb dan ook maar de operatie vastgelegd: 21 januari.
Dag wijsheid..
Dan zal je zien dat dat juist de dag is dat ik terug naar school mag natuurlijk, haha!
Ik kwam dus te laat aan het middageten en dat vond ik vervelend. Zo moeten inpikken zeg maar als de rest al bijna klaar is. Het is me wel goed gelukt hoor, ik was ietsjes later klaar dan anders dus dat wil zeggen dat ik goed gegeten heb, omdat ik later aan tafel was. Het was koolpuree ofzo met gevogeltestoofpot, ik vond het wel niet zo lekker, da's echt mijn stijl van eten niet..
Na het middageten een uurtje gerust, gelukkig. Daarna had ik groepstherapie en het was echt heel stil, voor een keer.
Het 3 uurtje was griesmeelvla, ik eet wel graag griesmeel, dus het ging nog. Het is ook maar een klein doosje, gelukkig, dat gaat ook vlotter, als het iets kleins is.
Ik was eigenlijk blij want ik heb voor het eerst eens iets gegeten waar ik me niet shculdig om voelde, en ook geen drang heb gehad... Dus een stap in de goede richting!
De verpleegkundige sessie was ook heel leuk. We moesten een kerstkaartje maken gericht naar onze eetstoornis. Het is wel confronterend om daarover zo na te denken, maar het was een leuke opdracht. Je mocht de voorkant ook creatief doen enzo, en de tekst was je eigen tekst. Je kon ook rustig nadenken, en dat maakte het wel leuk.
We hebben ook nog wat langer mogen werken. Tot half 6 ongeveer.
Daarna heb ik echt een goed gesprek gehad met Hade & Gitte. Dankjewel!
Ik wou ook nog iets vragen aan een verpleegkundige, maar durfde toch niet meer, dus faalervaring, wat m'n moed weer naar beneden halen!
Gelukkig zijn er dan lieve mensen waar je op kan terugvallen. En morgen probeer ik het gewoon terug te vragen aan dezelfde persoon.
Het zal ooit wel eens lukken!
En nu vind ik ook wel dat ik het morgen terug moet proberen, omdat ik het anders nog minder ga durven.
Ik ga proberen tegen het weekend aan toch 2,5 boterhammen te eten.. Dat ik misschien volgende week al naar 3 kan overgaan. Dan sta ik toch al wat steviger he, dan heb ik juist geen 2200 kcal per dag.
Trouwens ik word volgende week terug besproken!
Ze bespreken iedereen voor en na de kerstvakantie :) Dus heb ik een extra kansje!
Hopen dus dat ik misschien toch naar huis mag ............................;; !!!!
Het avondeten, ik dacht dat het een ramp zou worden, omdat dinsdagavond de 2de maaltijd is, dus ik was nogal gestresseerd, maar wonder boven wonder, de spaghetti ging vlot. Ik vondhet zelfs leuk om terug spaghetti te eten. Ik at dat thuis ook heel graag, zeker met verse groenten, en dat miste ik ook wel, maar het is echt goed dat ik (het is op dinsdagvaond altijd een kleine portie warm met 2 sneetjes brood bij) de hele warme maaltijd heb gegeten. Die 2 boterhammen komen later nog wel, als ik klaar ben om op te bouwen.
Na het avondeten hadden we avondactiviteit; het was echt leuk! We werden in teams verdeeld en moesten dan van die opdrachten doen; we moesten een toneel maken en vanalle andere opdrachten. Heel origineel! :) Super gedaan Emilie & Marjolein :)
Na de avondactiviteit hadden we het avondtussendoortje; fruitsla; dat ging ook wel opzich.
Qua eten heb ik echt een heel geslaagde dag gehad vandaag. Ik heb natuurlijk wel het 10 uurtje gemist, maar ik denk dat dat niet echt een zwaar probleem had gevormd maar toch :) Morgen probeer ik het weer wat beter, en zo zal ik er ooit wel eens geraken , hoor!
Iedereen studeert nu voor z'n examens, ik zie mezelf daar ook zitten vloeken, maar op dit moment zou ik niets liever willen dan gewoon naar school terug te gaan.
Gewoon terug mee draaien in het gewone leven..
Maar ik zal eerst beter moeten worden, dus bij deze wens ik iedereen heel veel succes met de examens. Doe goed jullie best!
De dag begon nogal spannend, en zoals elke maandag weer zwart natuurlijk. De weegdagen zijn altijd zwart, dus deze ook. Toch viel het mee op de weegschaal. Ikzelf ben niet tevreden, maar perfectionisten zijn bijna nooit tevreden met hun eigen resultaten, maar toch. Ik ben 300 gram bijgekomen. Niet zo veel natuurlijk, maar het is al iets.. Ik kan natuurlijk niet verwachten dat ik opeens 10 kilo bij ben natuurlijk. Dat zou ik al zeker niet aankunnen psychisch.
Ik was ook wel een beetje ongelukkig ergens dat ik bijkwam, gelukkig heb ik dat wel snel kunnen plaatsen, en was ik het negatieve gevoel bijna direct kwijt.
Ik besef ook dat ik nu echt niet meer veel kan afvallen, maar psychisch blijft het heel moeilijk.
Het ontbijt, ik was eerst aan het aarzelen om te eten omdat ik was bijgekomen. Ik had al niet veel zin meer om te eten trouwens en ik had ook heel veel zenuwen voor de bespreking. Het was dus een beetje dubbel. Ik wou langs de andere kant gewoon eten, dat ik sneller bijkom, en dus sneller terug naar huis kon. Uiteindelijk begin je dan na te denken, en lukt het toch uiteindelijk wel om alles even op een rijtje te zetten. Die 2 boterhammen zijn er dus wel ingeraakt!
Na het ontbijt hadden we eerst een uurtje vrij. Maar de diëtiste gaf dan haar 3 wekelijkse sessie, en omdat caloriëen zo'n boosdoener zijn voor mij, ben ik toch even gaan kijken, hoe moeilijk het ook is.
Het was best nog interessant, maar ik kan nog altijd niet begrijpen dat je als gewone mens 2000 kcal per dag nodig hebt. Ik krijg dat gewoon absoluut mijn hoofd niet in, hoe graag ik het ook zou begrijpen.
Ik vind 1000 al zoveel... Ik eet nu ongeveer 1700 kcal per dag, en het lijkt of ik elk moment kan ontploffen. We kregen tijdens de sessie ook uitleg over de verschillende vitaminen, mineralen, en dan de voedingsgroepen van de piramide.
Echt zoveel dat een normale mens eet, niet normaal!
Dan moesten we naar het 10 uurtje, dat ging vlotjes, de yoghurt op 10 minuten, dat is dus prima eigenlijk volgens mijn doelstelling.
Daarna hadden we dus de doelstellingenvergadering, ik werd wel een beetje misselijk van de stress. Ik heb mijn doelstelling qua maaltijd niet verhoogd omdat ik dat nog niet zo goed zag zitten. Ik probeer wel van vanaf volgende week naar naar 2,5 boterhammen 's avonds te gaan, de week erna naar 2,5 's ochtends en 's avonds, en daarna naar 3.
Ik doe het zo rustig aan omdat ik het ECHT moeilijk vind om boterhammen op te bouwen.. Dat is echt het moeilijkste.
De warme maaltijd laat ik nog even zo tot ik die boterhammen heb opgebouwd. Of misschien doe ik het toch nog wel anders, dat weet ik nog niet, heb nog tot de vrijdag om daarover na te denken. Er waren veel mensen die niet hadden opgebouwd. Je moet er natuurlijk psychisch ook wel klaar voor zijn natuurlijk, en dat is juist het probleem bij de meesten.
Na de doelstellingen was het eten. Ik had echt geen honger, en ik had ook gewoon geen zin om te eten omdat ik zo zenuwachtig was. Ik heb wel de doelstellingen nog opgegeten hoor, dat zou ik mezelf niet vergeven. Dus 3/4 puree, 3/4 stuk vis, en alle groenten! De groenten waren echt lekker.. Er is maar 1 ding in het ziekenhuis dat lekkerder is als thuis; broccoli! Ik weet niet wat ze daarmee doen maar het is zo lekker! Gelukkig is dat een wintergroente en krijgen we dat wel regelmatig!
Na het eten had ik echt zoveel stress dt ik bijna flauwviel; ik moest dan amar even op bed blijven liggen voor de zekerheid. Ze kwam wel eerst naar mij voor de bespreking. Het was echt niet positief, natuurlijk niet. Ik had het weer kunnen weten natuurlijk.
Ik moet in groep E blijven, ik mag nog niet naar T. T = Behandelgroep, E= exploratiegroep.
Het is gewoon zo dat het compenseren en het opbouwen moeilijk blijven. Ik had gehoopt dat ik gewoon naar huis mocht ofzo, dat ik met kerst thuis was. Maar misschien is het ook niet slecht om dit even door te bijten. Ik zag mezelf er weeral helemaal onderdoor gaan als ik nu naar school zou gaan en terug op stage zou moeten enzo. Misschien zijn 3 weken extra rust wel beter..
Het is moeilijk te begrijpen, maar ergens had ik het ook wel verwacht. Het is gewoon een strijd, en er is hier niemand die het daar makkelijk mee heeft.
Gelukkig waren er veel mensen hier voor mij, dankje Marjolein, Sarah, Hade, en de rest. Het is ook gewoon niet eerlijk, maar dat zal ik maar niet online zetten. Haha...
Dan heb ik mama gebeld en papa op de hoogte gebracht, en die hadden het ook al wel zien aankomen. Ik vind het ergens toch ook wel jammer. Maar ik bekijk het ook wel positief. De kerstagen ben ik 24/25/26 een paar uren thuis, en 31/1 jan ook. Dus die paar uren zijn al bijna een week dat wegvalt!
Dus eigenlijk zijn het nu nog 2 volle weken en een dag of 2.
En als ik dan naar huis mag, kan ik 2013 met een schone lei beginnen, dat zou pas mooi zijn!
Ik moest dan in de namiddag gelijk naar de therapie van de psycholoog, maar dat lukte niet, ik voelde me even veel te ongelukkig. Ik mocht even naar mijn kamer, en mijn IB was ik ook even mee gaan praten.
Het 3 uurtje heb ik overgeslagen, het mocht van de begeleiding, omdat ik me zo slecht voelde.
Na het 3 uurtje ben ik om half 4 wel terug naar de therapie gegaan. Het heeft ook niet veel zin om er telkens bij stil te staan, daar word je alleen maar negatief van, en dat proberen we te vermijden he!
Dus om half 4 hadden we vervanging VPK. Gelukkig was het een luchtige VPK! We gingen buiten een zoektocht doen voor elkaar. Dus de groep werd in 2 gesplitst en we moesten dan een weg zoeken enzo, was wel leuk. !!!
Ik had een leuk groepje.
Daarna had ik weer even een dipje, maar dat was ook het laatste dipje dat ik heb gehad; Verder is de avond wel goed verlopen!
Het avondeten ging vlotter dan anders, ik had precies toch ergens even een motivatie gevonden, om het volgende bespreking toch beter te doen.
Dus mijn pistolet met beleg ging sneller binnen dan ik had gedacht, ik was ook voor 1 keer is klaar binnen het half uur.
Het slaatje is ook gelukt!
Daarna is papa gekomen, gelukkig.
We hebben samen een film gekeken, rustig, en toch hielp het mij wel dat papa er was. Gewoon iemand vertrouwd zien maakt het al goed! Na het bezoek, ik haat het altijd als bezoek weggaat, moest ik naar het 21 uurtje, iets van chocoladeflan ofzoiets noemde het. Het is wel gelukt binnen de tijd, maar zoiets vind ik dus absoluut niet lekker.
Na het tussendoortje nog even gepraat met Marjolein.
En nu ben ik echt heel moe, en lig ik zelfs al in mijn bed.
Morgen word ik om 8.45u opgehaald voor naar de tandarts te gaan hier in het UZ, ze gaan kijken voor de wijsheidstanden, dat kan er ook nog wel bij, waarom niet, ik ben hier toch :)!
Slaapwel en ik hoop dat het een beetje een leukere dag is morgen.
Aan heel 7KZ; veel succes met jullie examens, ik duim voor jullie!
