Vandaag heb ik dus weer kunnen uitslapen! Gelukkig, want ik was supermoe.. Ik ben dan opgestaan rond 9uur. Op zich is dat veelste laat om nog te ontbijten voor het 10 uurtje; behalve als ik een chocomelk kies als 10 uurtje, dat kan ik dan bij m'n ontbijt drinken.
Het is wel lastig omdat papa z'n brood zelf maakt dat ik niet de controle erover heb. Die sneetjes wegen meer dus ik moet geen 2,5 sneetjes van dat brood eten om 2,5 sneetjes van een normaal brood te eten. Dat vind ik wel moeilijk. Het brood van papa is natuurlijk wel veel lekkerder als ziekenhuisbrood. :)
Ik heb dan m'n oude vertrouwde kaas nog eens op m'n boterham gegeten. Ik was blij om nog eens wat anders dan smeerkaasjes te eten. We krijgen wel smeerkaas van alle merken in het ziekenhuis maar toch, op de duur is het niet meer lekker, haha.
Daarna zijn we naar de markt in Antwerpen gegaan. Mijn schoenen waren nog niet droog van gisteren, en het regende nog altijd.. Toch wou ik persé buiten, frisse lucht.
Er stonden niet zoveel kramen, denk met het slechte weer dat dat altijd zo is. Maar toch vond ik het leuk, ook al regende het keihard. Gewoon blij om nog eens wat te bewegen.
Na de markt moesten we dus naar Gent voor het middageten. Echt lomp eigenlijk; juist voor dat uurtje. Maar oke; we waren goed optijd terug in Gent, gelukkig, anders begin ik altijd zo te stressen. Het was vandaag provencaalse boontjes, steak en rosti aardappelen.
De boontjes ging weer wel; het probleem zit hem nooit in m'n groenten.
Eigenlijk betrap ik mezelf daarop; ik neem altijd eerst alle groenten; dan het vlees; en meestal zit ik dan vol en lukken de aardappels niet meer; en dan zie ik dat als ik kan niet meer dan dit.
Dus het vlees ging eigenlijk nog net, en de aardappelen natuurlijk niet meer. De helft is gelukt, maar eigenlijk moet ik 3/4 de; dus doelstelling niet behaald... :(. Opzich is dat een juiste beslissing, vind ik zelf. Het is beter dan mezelf constant forceren; wat ik al zo goed als altijd doe.
Maar het is niet zo fijn om m'n doelstelling weeral niet te halen. Het lukte gewoon niet, het kan ook niet altijd goed gaan, dan zou ik hier niet zitten.
Na het eten gelukkig weer naar huis tot 20.30;
We zijn dan naar huis gegaan, zodat ik kon werken aan m'n kerstkado.
Om 15 uur heb ik pudding gegeten. Ik vind het niet zo fijn dat ik zoveel pudding moest eten. Ik snap wel dat ik moet bijkomen, maar op die manier gaat dat echt niet lukken want dat gaat gewoon psychologisch niet. Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat mijn ouders rond eten het beste voorhebben met mij, en ze hebben zoiets dat ik moet bijkomen nu. Maar door mij teveel te geven of door bvb suiker ergens in te doen, word ik alleen nog banger van eten, en ga ik mezelf toch terug slechter voelen. Ik probeer mezelf aan de doelstellingen te houden, en volgende keer eet ik gewoon wat ik kan. Dan voel ik me tenminste niet zo slecht achteraf.. Ik heb gewoon liever dat ik normale porties krijg, dan voel ik mezelf ook veiliger. Het belangrijkste voor mij is dat ik weet dat het eten veilig is. Bvb hier kan ik nooit meer dan 2200 kcal per dag krijgen, dat is de maximum, en dan voel ik mezelf ook veiliger. Als ik dan de suikerwafel dinsdag heb; weet ik dat ik nooit meer dan 2200 kcal krijg per dag, dus dat het veilig is.
Grote porties zijn voor mij absoluut niet veilig, daar zal ik dan ook nooit van genieten.
Het komt nog wel, ik heb alleen veel meer tijd nodig dan andere mensen.
Pudding is nooit een probleem geweest; behalve vandaag dan.
Daarna zijn bomma & bompa & nonkel gekomen. Ik was blij dat ze er waren. Ik ben trouwens altijd blij als ik ze zie :).
We hebben pistolets gegeten. Ik heb weer 1tje gegeten met kaas en 1/8 ste met kip curry, en het andere 1/8 ste met kruidenkaas, uiteraard in de lightversie. Gewoon voor mezelf nog eens moeilijk te maken. Waarom makkelijk als het moeilijk kan hé ;) haha.
De rest van de pistolet heb ik met kaas gegeten.
Daarna heb ik nog een stukje van zo'n sneeuwbrood geprobeerd en het ging al beter als vorige keer. Ook al weet ik dat zoiets absoluut niet veilig is, en zegt een stem in mijn hoofd dat ik echt dom ben dat ik het wel neem..
Eigenlijk doe ik dat ook gewoon om te laten zien dat ik het wel aankan, in werkelijkheid ligt dat iets anders. Achteraf voel ik me zo schuldig, dat ik dikwijls niet kan slapen omdat ik zo lang nog lig te piekeren over wat ik eet op een dag. Ik haat mezelf echt soms... Het smaakte niet eens..
Daarna zijn we maar weer naar Gent vertrokken. Ik was eigenlijk blij dat ik terugwas, want dan is het snel morgen. Morgen is het eerst zwarte dag. Dan doelstellingen en dan naar huis voor de Kerst thuis te vieren! Dus vanaf morgen 14u ben ik naar huis tot woensdag! :D
Oja als 21 uurtje moesten we een kiwi eten, en ik heb 3/4 de opgegeten. Het ging niet zo goed omdat ik me zo schuldig voelde na het sneeuwbrood en een beetje de pudding...
Vandaag was het dus zaterdag, ik ben altijd heel blij zaterdag, omdat je dan 's middags even naar huis mag voor een dagje. Alleen is het wel rot om zo vroeg op te staan natuurlijk, maar ondertussen ben ik dat wel gewend, en trouwens in een ziekenhuis moet je altijd vroeg opstaan. Ik heb wel slecht geslapen zeg.. Veel lawaai maar ook gewoon niet kunnen slapen..
Om 8u zat ik dus aan de ontbijttafel; boterhammen met smeerkaas, dat lukte wel.. Binnen de tijd, de juiste hoeveelheid sneetjes (2,5) alleen niet het juiste beleg.. Maar dat is ook omdat ik van dat zoete niet eet.
Dan heb ik nog even wat gewerkt aan de kadotjes enzo. Om 10u heb ik heel braaf m'n yoghurtje gegeten. Zelfs binnen tijd. 10 minuten! We gaan erop vooruit....
Daarna heb ik nog meer aan de kadotjes gewerkt; haha... Het middageten was weer rot natuurlijk, en ik had het ook weer zeer moeilijk met m'n doelstellingen te houden. Het was puree, met sla en kalkoen. Kalkoen ging wel, ik vond het absoluut niet lekker, maar toch de doelstelling gehaald. Ik heb van de saus gegeten maar ik vond ze niet lekker. Sla is ook gegaan; daar zitten natuurlijk weinig calorieen in.. En de puree ging dan weer heel moeilijk.. Heb iets meer als de helft gegeten, dus net geen doelstelling. Ik ben ook gewoon echt bang voor de feestdagen om veel bij te komen.. Niet dat ik dat wil, maar mijn hoofd blijkbaar wel... Eigenlijk kan ik het dan een beetje compenseren naar de feestdagen toe noemen.. Morgen doe ik echt weer hard m'n best om te proberen de doelstelling te houden..
Daarna heb ik wat opgeruimd, lakens vervangen ed. En dan kwam papa. IK was superblij weer dat we naar huis konden! In mijn kamer is het ijskoud omdat m'n verwarming kapot is, dus iki hoop dat ik vannacht warme tenen heb, maar dat zal wel met Orlie op m'n voeten. Het is wel een eindje rijden van Gent naar huis..
Iets na 3 was ik thuis, en dan ben ik in een warm bad geweest; dat deed anders ook wel deugd.. Oja als 3 uurtje had ik een appel gekozen.. Alleen ik was echt pas na 20 minuten klaar.. Hatelijk, snel eten.. Daarna was het bijna etenstijd; gelukkig met vers brood deze keer! Superblij! 1,5 sneetje zelfgemaakt brood (= 2,5 sneetjes van gewoon brood) met kaas.
Dan zijn we even naar de winkel gegaan. Morgen komen bomma & bompa nog eens :). !! Het is wel overal heel druk, denk voor de kerstkadotjes en kersteten enzo.. Gelukkig waren we snel buiten, want zo'n drukte daar hou ik niet zo van.
We zijn daarna even naar Antwerpen gegaan; wandeling naar de Kerstmarkt, er was eigenlijk heel veel volk en het regende zelfs dus.. Mijn schoenen zijn een beetje doorweekt haha, maar ik was kei blij om even buiten te zijn...
Mijn appel als 22u'tje ging niet zo goed. Hij was een beetje zwaar.. Was ook pas op 23 minuten klaar... Das echt veel.
Mijn dagelijks berichtje heeft een beetje vertraging omdat ik het nogal druk had gisteren avond. Bij deze dus het berichtje van vrijdag. Ik was blijkbaar nog heel vast aan het slapen want ze hadden een beetje moeite met mij uit m'n bed te krijgen. Ja het was dus vrijdag; en dan nog 7.00 ook.
Om 8u moesten we weer aan tafel; en het was weeral hetzelfde als heel de week al.. Smeerkaas en zoet beleg. Ik weet niet hoe dikwijls ik het nog moet zeggen tegen de diëtiste maar het moet wel heel moeilijk zijn precies om te onthouden dat ik 2x hartig wil en geen zoet. Het was choco weer, en dat lust ik niet. Choco en kaas is ook een heel slechte combinatie voor mij, omdat ik makkelijk migraine krijg dan. Dus ja het ging weer niet zo vlotjes. 2,5 boterham met beleg voor 2 boterhammen is dus wel gelukt. Gelukkig, want deze week gingen de doelstellingen zeer moeizaam.
Om 8.45 mocht ik even naar de kamer, en om 9.00 was het eerst een uurtje therapie. De groep was opgesplitst, omdat de doelstellingenvergadering rond Kerst wat anders loopt; iedereen heeft daar zo z'n eigen gedacht over. Er waren ook nieuwe meisjes en die moesten we ook heel het systeem uitleggen natuurlijk. Ik heb gezegd voor mezelf dat ik ga proberen alle dingens mee te eten met Kerst; dus dat wil zeggen; bij mama de gourmet, en op kerstdag de overschot wss. Proberen iets van het dessert te proeven.. Als dat niet lukt neem ik wel een appel ofzo, dat lukt ondertussen wel. Het is gevaarlijk voor het overgeven weer zo 'n moeilijke dingens eten, maar ik wil het wel proberen.. Het heeft ook geen zin om er telkens voor weg te blijven lopen.. Daar word je ook niet beter van hé. Ik heb mezelf betrapt op mijn doelstellingen dat die' niet in orde waren deze week. Jammer, maar een slechte week kan ook wel eens.. Je kan nog zohard je best doen, maar het kan altijd eens een keetje tegenslaan. Volgende week bouw ik niet op, omdat de kerstdagen en oudjaar enzo al moeilijk genoeg zullen gaan. Ik hoop echt dat het een beetje lukt en dat ik het voor niemand verpest. Ik heb nu echt al schuldgevoelens op voorhand, en de psychologe zegt dat dat echt niet goed is, en dat dat ook geen positieve kanten heeft om op voorhand al zo bang te zijn voor iets..
Na de therapie was het dus 10 uurtje, maar ik heb het niet genomen omdat ik naar een onderzoek op orthopedie moest. Het was stom want nu denken ze dat ik het express niet heb opgegeten.. MAarja van 1 yoghurtje ga ik (jammer genoeg) geen kilo afvallen. Op orthopedie was het kei druk en ik moest dus weer bijna 1,5 uur wachten op de dokter. Uiteindelijk was het aan mij. Dat systeem is super eng. Je wordt dan afgeroepen door de micro en dan moet je zelf naar de dotker gaan. De dokter zei dat ik x benen heb.. Hoe kan dat in godsnaam als je paardrijd... ? Ik heb nog altijd een platvoet dus nieuwe steunzolen.. En kiné voor m'n knie..
Ik kwam juist optijd voor het middageten. Het is echt niet goed gegaan, het middageten. Ik was zenuwachtig door die onderzoeken, en in de namiddag had ik er nog een.. Ik was echt gestresseerd. Het was witloof, en dat is wel gelukt. Het vlees was kalfsburger en dat is ook gelukt maar dat was al moeilijk.. Dus van de aardappels heb ik er maar 2 gegeten. Ipv 3/4 de.. Dat lukte echt niet..
Na de middag was het therapie, maar ik moest op onderzoek dus hoefde ik niet mee naar de therapie. Ze waren alleen veel te laat om me op te halen.. Ze moesten op 14.15 komen halen omdat ik 14.45 een afspraak had, maar ze waren er pas om 14.50, dus ik was veelste laat op echografie. Ik haat telaat komen, echt! Zeker als het niet m'n eigen schuld is. Dan heb ik natuurlijk ook keilang moeten wachten omdat ik dan laatst achteraan moest aansluiten om dat ik telaat was.. Tegen dat het aan mij was was het 16.00u. Ze hebben niet zo veel gevonden eigenlijk; buiten dat mijn nieren heel bolvormig zijn, en dat ik een anatomische variant heb in m'n hartslagaders ofzo. Al de studenten vonden dat heel interessant, maar ik vond het niet zo leuk dat al die mensen aan mijn lijf aan het kijken waren. Ik werd er zelf beetje vervelend van. Zeh ebben de professor erbij gehaald, en die heeft ook geen ernstige dingens gevonden. Dus nu weet ik nog steeds niet waarom ik zoveel pijn heb aan m'n nieren. Of ter hoogte van tenminste. Na de onderzoeken moest ik weeral heel lang wachten op patientenvervoer, maar daar had ik niet zoveel zin in dus ben ik zelf opzoek gegaan naar de uitgang. Ook al is dat niet zo makkelijk met een slecht orientatievermogen.. Met veel gesukkel ben ik dan toch aan de uitgang geraakt. Ik ben maar langs buiten gegaan, ik had frisse lucht nodig.
Op de afdeling " ben je einelijk terug? Het duurde weer lang hé? " Ja ik wist dat het weer lang duurde. En daardoor heb ik m'n 3 uurtje ook weeral gemist, dus dat is ook niet gelukt. Dokters moeten toch eens leren om optijd te komen hoor! Daarna was het dus avondeten.. Paardenvlees. Gelukkig had ik dat uitgesloten en kreeg ik kaas. En uiteraard zoet beleg.. Dat zoete beleg heb ik weer niet aangeraakt, maar de kaas was wel lekker. 2,5 boterhammen, en beleg.. Doelstelling: Check!
Na het eten ben ik even aan de kerstkado's begonnen. En daar heb ik heel lang aan gewerkt. Het 9 uurtje was mandarijntje, en dat is ook wel gelukt. Daarna heb ik tot 23.30u aan de kadotjes gewerkt, en toen was ik opeens te moe om nog verder te doen.
Trouwens, wie zei dat de aarde zou vergaan? Ik leef nog altijd hoor!
Morgen ben ik hier al een maand.. De tijd gaat echt snel..
Ik weet nog hoe ik vorige maand zo onzeker en ongelukkig hier naartoe kwam. Ondertussen heb ik al keihard aan mezelf gewerkt; en ik ben zelfs denk ik al een beetje sterker geworden. Het is te zeggen; ik voel wel dat er al iets veranderd is.
Van 3 happen naar 1875 kcal op een dag is ook wel knap; al zeg ik het zelf.
Het enige minpunt is dat ik nog steeds eerder afval. Het is niet meer zo snel gelukkig als in het begin, maar helemaal stabiel ben ik nog altijd niet.
Ik ben een hele tijd ongelukkig geweest hier. Ik voelde me echt slecht; omdat ik van m'n ouders moest naar hier komen, en ik wou dan maar 3 weken, en de verpleging was niet lief, en de groep was niet leuk en weet ik veel welke smoesjes ik verzon..
Ondertussen weet ik beter. Ik zal mijn lichaam de tijd geven dat het nodig heeft om terug op z'n positieve te komen. Ik vecht om beter te worden, en ondertussen geef ik niet meer zo gauw toe aan mijn eetstoornis.
Het is echt heel moeilijk om school, paardrijden, thuis, alles los te laten, ECHT moeilijk, maar ik doe ook wat van mij gevraagd wordt. Niet studeren is dus niet studeren.. Jammer genoeg, maar het is beter even zo. Ik heb al stress genoeg op zichzelf.
Sporten loslaten is ook geen gemakkelijk, en zeker een heel gevoelig puntje, dat is echt iets wat ik heel belangrijk vind. Paardrijden en lopen deed ik echt elke dag. Ik vind het dan ook verschrikkelijk om te weten dat ik hier helemaal niks doe, en dat ik hier heel de dag moet zitten of ik verbruik te veel, maar ik heb toch ook geleerd dat mijn lichaam kapot was, en even tijd nodig heeft om terug te herstellen. In het begin zag ik dat niet, en wou ik ook gewoon niet. De verpleging loopt inderdaad niet achter je gat aan, dus zelf initiatief nemen is hier nodig. Je wordt langs geen enkele kant gedwongen om te eten, vandaar is het heel belangrijk om het voor jezelf te doen. Soms heb ik het daar echt heel moeilijk mee..
Ik heb ook geleerd dat ik voor mezelf moet opkomen, dringend. Er zijn van die zaken dat je beter gelijk kan bespreken, en dat je je daar niet zo schuldig om moet voelen. Ik heb ook geleerd om naar mensen toe te stappen als het nodig is. Niet dat het nu al beter lukt, maar dikwijls probeer ik wel om te gaan. Alleen hetgeen is dat ik maar 1 of 2 mensen vertrouw en niet naar iedereen toe open kaart kan spelen.
Ik voel me ook al veel beter in de groep dan in het begin. Ik heb al veel meisjes beter leren kennen, en dat is wel leuk zo 's avonds is film kijken of praten ofzo met een paar meisjes.
Meestal komen papa of mama wel tijdens de bezoekuren, maar buiten die bezoekuren voelde ik me dikwijls heel alleen, ondertussen vind ik het best als er is geen bezoek komt. Dan kan ik wat rusten of muziek luisteren of wat lezen ofzo. Ik geniet van m'n rust ondertussen.
Voor helemaal te genezen heb ik nog een heel lange weg te gaan, en ik zal ook niet genezen zijn als ik hier buiten ben, maar het zou al goed zijn als ik al stabiel zou zijn, en terug normaal met eten kan omgaan..
Ik hoop toch nog een beetje dat ik snel naar huis mag, maar ik besef wel dat het beter is om niet te overhaast naar huis te gaan. Ik zou mij ook schuldig voelen tegenover alle mensen op school om overhaast school terug op te bouwen en op een slechte dag eens flauw te vallen, en dat zij er dan ook weer mee zitten.
Vandaag echt een moeilijke dag gehad zowel lichamelijk als psychisch. Echt een gevecht gehad ook met mezelf..
Ik moest dan al eerst gaan wegen vanochtend. Ik haat het.. Maar ik ben hetzelfde gebleven. Ik ben niet verder afgevallen gelukkig. Dat is ook al een goed teken natuurlijk.
Ergens ben ik wel blij dat ik niet ben bijgekomen. Ze zijn ook al tevreden dat ik gewoon t zelfde blijf in gewicht.
Alleen ik weeg nu te weinig, maar dat botst natuurlijk met mijn idee over m'n gewicht.
Maargoed; we zijn al niet afgevallen dus da's al iets.
Het ontbijt, ik had moeite met m'n laatste sneetje. Ik kreeg het er om de een of andere manier niet meer bijgestompt. Het was ook weer dat ik zoet beleg had ook; luikse siroop, en dat lust ik absoluut niet, dus had ik maar 1 smeerkaasje dus moest ik weer een halve boterham zonder beleg eten. Ik had gewoon ook echt geen honger, en dat maakt het alleen maar moeilijker.
Uiteindelijk is het wel gelukt, maar ik had wel veel buikpijn.
Daarna had ik eerst de psycholoog; daar was ook wat onduidelijkheid want blijkbaar had ze een nieuwe lijst ofzoiets. Maar ja ik mocht dan om 9.15; en dan kwam de verpleegster voor bloed te prikken.
Ze heeft me weer pijn gedaan hoor, in plaats van in m'n ader te prikken prikte ze erdoor. Pijnlijke zaak en een flink blauwe bult op m'n arm als gevolg. Haha, 'gespecialiseerde' prikkers hier hoor!
En dat gebeurt dan natuurlijk bij mij, ik ben dan al geen fan van bloedprikken, maar ondertussen is het wel al wat gewend :). Hoe meer je laat bloed prikken hoe beter je er tegen kan natuurlijk.
Dan ben ik terug naar de psycholoog gegaan, en dat gesprek liep goed eigenlijk. Ik was een beetje gestresseerd door de drukte van het voorbije halfuur maar het ging wel het praten. Veel over de oudergesprekken gepraat, over hoe die gaan verlopen enzo. Wat er gezegd gaat worden, hoe ik me daarbij voel, en wat ik zelf graag wil zeggen, of ik nog vragen heb, ......
Ik ben dan niet meer naar de VPK gegaan, voor dat kwartiertje...
Na de psycholoog had ik 10 uurtje; het yoghurtje ging wel weer; op m'n dooie gemakje natuurlijk. Maar ik haast me niet met eten omdat ik dan terug overgeefdrang krijg, en het ging juist keigoed..
Dus een vol kwartier voor m'n yoghurt.
Daarna had ik werkboek. Ik heb even tijd voor mezelf gemaakt. Ik heb ook met een paar mensen uit de klas gepraat; over hoe de examens gelopen waren en over hoe ze het rapport zagen enzo.
Ze zegden toch allemaal dat het moeilijk was geweest; dus misschien moet ik blij zijn dat ik niet optijd beter ben geworden..
Na werkboek was het etenstijd. Bourgondisch stoofvlees, aardappelen en perzikken.
Die perzikken lust ik al niet dus die heb ik moeten laten liggen; ik moest er van kokhalzen.. Dus heb ik mijn doelstelling nie tbereikt.
De aardappelen heb ik m'n doel ook niet bereikt omdat ik er precies zoveel had, en ik kreeg het ook er niet meer bij. Sinds ik dat vlees helemaal neem heb ik na mijn vlees geen honger meer.. Da's echt raar...
Het vlees was wel lekker opzich. Het was lang geleden dan ik nog van stoofvlees gegeten heb.
Dus de middag doelstelling niet bereikt, maar een slechte dag hebben is geen doodzonde..
Na de middag hadden we crea. Dat was weer leuk; we mochten een kerstkadotje voor ons zelf maken en eentje voor iemand anders. Ik heb iets gemaakt voor iemand, en een hartje voor mezelf. Ik vond het een leuke opdracht; we mochten vrij materiaal kiezen enzo. Ik was blij dat ik weer met klei mocht werken, frustraties enzo uitwerken natuurlijk.
Ergens was het ook moeilijk omdat je moest zeggen wat en waarom je iets gemaakt had en dat lag me wel wat gevoelig.
Ik ben ook heel gestresseerd en moe heel de dag.
Na het crea uurtje hadden we 3 uurtje; m'n appeltje! Eindelijk, ik was al zolang op appeltjes aan het hopen, en eindelijk hadden we er nog eens eentje, ik was superblij en die appel heeft me goed gesmaakt!
Ik had alleen wel weer tijd te kort.
Na de appel was het VPK door de stagiaire. Die kan soms wel een beetje hard zijn. Maar dus de sessie ging over tafeletiquette, iemand moest iets voordoen en de rest moest zeggen wat ze deed. Wel leuk, maar heel saai. Maar het was ook tot 17u ofzo dus dat was echt lang.
Daarna had ik even een douche genomen, en juist optijd aan het tafel voor te eten. Haha. Beetje de tijd uit het oog verloren.
Het avondeten was ook weer moeilijk, ik heb nooit honger, en soms lukt het dan niet om te eten. Ik heb wel de doelstelling bereikt hoor. 2,5 s,eetjes met vleessla.
Na het avondeten een dagelijkse babbel met Marjolein gehad, altijd leuk :).
En dan heb ik m'n kamer maar eens opgeruimd, dat was misschien ook wel eens nodig.
Dan heb ik nog met een paar mensen gepraat uit de klas over de rapporten. Blijkbaar is het een beetje minder goed gelukt bij sommigen... Wel jammer want ik denk wel dat iedereen z'n best deed.
Het is natuurlijk moeilijk zeker voor het laatste vak om goed je gedachten erbij te houden maartoch.
Het 21 uurtje was wel zwaar; cacaopudding.
Wel leuk; de sfeer in de groep is wel goed nu.
Alleen er is weer een misverstand. Ze dachten dat mijn narcose voor de wijsheidstanden morgen was ofzoiets, maar morgen heb ik echo nieren en ortopedie.
Echt raar, maar morgen weet ik meer, het kan dus zijn dat ik morgen al van de wijsheidstanden vanaf ben. Dat zou natuurlijk nog beter zijn.
Maar dat weet ik dus pas morgen.
Daarnet ben ik even bij Noemie geweest met Gitte en Sara en Margo waren daar ook nog even bij. We hadden even gepraat over de eetstoornis enzo en hoelang en wat we juist hadden. Was ook gewoon goed om even te kunnen praten, soms is dat echt makkelijker om tegen een groepsgenoot te praten dan tegen verpleging ofzo, omdat een groepsgenoot je altijd zal begrijpen, omdat die hetzelfde meemaakt.
Dat is toch ook al iets wat ik geleerd heb.
Ik ga maar eens slapen, morgen zal wel een drukke dag worden, maar dan is het bijna zaterdag en kan ik weer eventjes naar huis.
Ik heb vandaag niet zo heel veel bijzonders als anders te vertellen..
Buiten dat ik bij de dokter ben geweest.. Mijn nieren doen heel veel pijn en er klopt ook het een en het ander niet aan mijn urine. Dus nu moet ik morgen een echo laten nemen, en bloed laten prikken..
Alleen ze maken me wel nogal zenuwachtig door het op voorhand al te zeggen dat ze gaan prikken; omdat ik daar niet zo van hou.
Het ontbijt ging moeizaam. Ik had het echt moeilijk met m'n gedachten. Ook al waren het gewoon de sneetjes brood die ik wel gewend ben. Het lukt gewoon soms echt niet. Toch heb ik me aan m'n doelstelling gehouden met m'n 2,5 sneetjes. ik had uiteraard weer zoet beleg dus daar heb ik een beetje van geproefd. Ik haat het echt...
Ik ben maar even naar de therapie gegaan vandaag. De creatieve therapie; maar omdat ik naar de dokter moest om 9u heb ik de helft dus gemist. Toch heb ik nog wel mee ingepikt, omdat ik het ook wel kon gebruiken hoor, even m'n gedachten verzetten. Ik moest een tekening maken met links een kleur die vandaag bij me paste, en links een kleur die vandaag helemaal niet bij me paste, en dan moesten we ook een overgang maken. Ik heb gekozen voor donkerblauw links, omdat ik me een beetje gestresseerd voel altijd omdat ik weet dat ik niet oneindig veel tijd heb, en ja het moet dan persé afzijn, en er is dan ook geen andere mogelijkheid.
Voor links heb ik lichtgroen gekozen, omdat ik niet zo blij was vandaag.
De overgang heb ik donkerblauw, oranje en lichtgroen gebruikt. Oranje om de simpele reden dat het anders te donker en te grauw was, en ik heb liever vrolijke kleuren.
Het was echt wel heel snel gedaan dus ik moest ook heel snel werken.
Mijn tekening is wel mooi geworden!
De 2de therapie viel uit. Gelukkig even wat tijd voor mezelf.
Mijn IB wou mij ook nog even spreken over de feestdagen en het moeilijke eten dat eraan komt. Ik vind het vervelend om daar nu al over na te denken, het komt er toch aan, en het heeft helemaal geen zin om ervan weg te lopen.
Ik probeer gewoon, en er zal wel eens iets niet lukken, maar dan heb ik wel geprobeerd, en dat heeft dan toch niemand kunnen afpakken. Ik hoop alleen dat ik niet teveel bijkom. Maar dat zal wel niet, hopelijk.
Het middageten was weer heel zwaar. Nochtans zalm lust ik wel..
Maar ik moet het hele stuk vlees/vis op eten, en tegen dat ik dan aan de rest begin is het al bijna 25 na 12, en dan heb ik altijd tijd tekort en moet ik te snel gaan eten, dus dan lukt het niet meer.
Ik heb dus een doelstelling niet gehaald. Ik vond het wel niet zo erg, want ik doe wel m'n best verder.
Puree met wortels; was ook lekker maar ik heb de doelstelling hiermee dus niet gehaald.
Ik weet niet ik kom dikwijls echt niet toe met 3 kwartier..
En als ik snel eet heb ik meer overgeefdrang en word het moeilijker.
Daarna is mama gekomen. We zijn even naar Gent gegaan. Ik heb in Gent mijn 3 uurtje opgegeten, eeen stukje cake! Om het mezelf nog eens moeilijk te maken. Maar zo leer je het wel uiteindelijk.
We zijn naar de kerstmarkt gegaan, en naar de winkelstraten. Ik vond het leuk om weer even buiten te zijn. Alleen het was heel druk en ik had veel pijn aan m'n nieren.
Dus we waren wel snel terug, maar ik ben wel buitengeweest gelukkig.
Daarna was het al avondeten. Ik heb terug 1 pistoletje gegeten, maar dat komt natuurlijk maar overeen met 2 sneetjes brood en in principe moet ik dus nog een kwartje erbij eten voor 2,5. Normaal gezien doe ik dat niet omdat ik uiteraard nog steeds minder wil eten. Maar vandaag heb ik het wel gedaan. Opzich voel ik me er heel schuldig over, en haat ik mezelf. Maar van 1 keer kan je moeilijk veel bijkomen natuurlijk. Al is dat wel moeilijk te begrijpen.
Ik voel me ook gewoon in het algemeen echt dik, en dat wil ik niet..
Soms lukt het ook gewoon niet..
Nu ben ik eventjes aan het rusten omdat ik me een beetje in de war voel, en een beetje ongelukkig.
Ik heb eigenlijk ook wel wat stress voor de feestdagen. Ik ga me over veel dingen moeten overzetten, en ik weet niet of dat goed lukt..
Ik wil ook geen mensen teleurstellen, maar ze zeggen hier dat het beter is om duidelijk je grenzen aan te geven. Ik wil echt m'n best doen om al dat eten op te eten, of toch van alles te proeven, maar ik ga zoveel bijkomen en dat kan ik psychisch gewoon niet aan.
Ik heb ook geen controle over het eten, ik weet niet hoeveel erin zit, ... Dat bemoeilijkt het nog eens allemaal. Ik vertrouw natuurlijk wel een beetje op de personen die het maken, maar toch. Het zullen moeilijke dagen worden, maar ergens ben ik al heel blij dat ik naar huis mag de 24/25 ste.
Ook eten we dan 's middags al warm dus dat is dan ook al heel moeilijk om me daar al over te zetten. Echt ik ben serieus aan het nadenken over alles, en dat doet me ook geen deugd, maar ik kan het niet laten..
Om 21 u moet ik nog een kiwi eten. Ik denk wel dat dat gaat lukken. Ik weet dat er niet zoveel kcal inzitten, dus dat mag geen probleem zijn. En trouwens wat is dat nu qua grootte..
Dat moet gewoon lukken!
Ik vind het ook zo moeilijk dat iedereen nu gedaan is met de examens en dat ze dan leuke dingens gaan doen, en ik zit hier op m'n ziekenhuis kamertje.. Verschrikkelijk, ik wil ook leuke dingen doen, paardrijden, sporten.. Alles; en ik mag hier niks.. Dat maakt mij gewoon al zo ongelukkig..
Volgende dagen en weken gaan ze ook nog heel hard schuiven met de therapieen omdat er zoveel op vakantie zijn, en dat is ook al moeilijk dat het niet zo duidelijk is enzo.
7 januari wordt ik terug besproken; en ik heb al een doktersbriefje tot eind januari.. Maar als ik eerder naar school kan, die ik dat ook gewoon. En ik hoop echt dat ik 9 januari naar huis mag..
Desnoods met ambulante begeleiding..
Gelukkig zijn er in de groep ook wel mensen dat mij steunen, en steunen sowieso al heel veel mensen mij en daar haal ik wel veel uit..
Ik heb vannacht goed geslapen, maar ben wel heel moe terug opgestaan, jammer genoeg.
Maar daardoor ging ik natuurlijk m'n dag niet laten verpesten.
Het ontbijt ging moeilijk, maar het ging. Dat is het belangrijkste natuurlijk. Ik was ook nog binnen een bepaalde tijd klaar en dat was ook eens leuk dat ik de doelstelling qua tempo eens kon halen.
Ik had weer zoet beleg ook; maar ik heb alleen het smeerkaasje opgegeten.
Er lagen ook opeens 5 sneetjes brood op m'n plateau en die heb ik dus laten liggen, behalve m'n 2,5 sneetjes dan.
Ze maken hier wel veel fouten met de keuken..
Na het ontbijt had ik een kwartiertje vrij. Dan kwamen ze zeggen dat het nog eens werkboek was. We hebben deze week veel werkboek omdat er veel therapeuten met vakantie zijn.
Werkboek is wel eens leuk, maar ik vind wel dat we deze week teveel werkboek krijgen waardoor we teveel tijd krijgen om aan onszelf te denken. Dat is moeilijk omdat ik dikwijls ook echt bezig ben met nadenken, en dat is psychisch dan weer heel zwaar..
Vandaag heb ik tijdens werkboek wel echt rust genomen, ben echt in m'n bed gaan liggen omdat ik zo moe was.
Daarna hadden we het 10 uurtje; m'n gekende yoghurtje. Ik weet ondertussen hoeveel er dus in zit zoals ik gisteren al zei. Maar ik heb het wel gewoon opgegeten in een kwartier ongeveer.
Na het 10 uurtje hadden we crea. Vandaag moesten we vrij werken ofzoiets. Ik vond dat raar omdat er echt geen opdracht was, en je moest met andere woorden jezelf een beetje bezighouden.
Ik heb er dan voor gekozen om een eerder gemaakt werkje af te werken. Ik had in klei mijn naam ( dus Evelien) gemaakt. Ik heb er dan voor gekozen om die in goud en donkerblauw te schilderen. Goud omdat dat de kleur van perfectie is; en ik ben zelf ook heel perfectionistisch, en blauw omdat dat mijn lievelingskleur is. Het licht blauw paste niet mooi genoeg bij het goud, dus vandaar donkerblauw.
De tijdsdruk was weer nogal groot en vandaar heb ik niet kunnen genieten van de opdracht. Het is jammer dat er altijd die tijdsdruk opstaat omdat ik daar zo zenuwachtig van wordt. Ik heb wel m'n best gedaan om een beetje mijn tempo op te drijven maar ik merk dat ik dan gefrustreerd raak omdat ik dan niet meer goed nauwkeurig kan werken enzo.
Na crea was het middageten.. Dinsdag is altijd een moeilijke dag qua eten omdat we 2x warm eten krijgen. De 2de portie 's avonds is wel een kleinere portie die overeenkomt met 4 sneetjes brood, dus 's avonds krijg je er nog 2 sneetjes brood bij. Maartoch, het is een hele opgave.
Het middageten was echt veel.. En heel zwaar.
Ardeense snede ofzoiets, had ik nog nooit van gehoord. Witte kool in bechamel, was superlekker!
En aardappelen.
Het is uiteindelijk gelukt, ook al voelde ik me schuldig. Trots was ik zeker wel, op mijn eigen manier natuurlijk..
Na de middag ben ik nog een uur in m'n bed gekropen om te rusten. Ik ben nog steeds heel moe, dus ik probeer veel te rusten..
Daarna was het groepstherapie. Met de hele groep moesten we dus bespreken over hoe het in de groep ging. Het schema voor de kerstvakantie hangt ook uit ondertussen, en we weten dus ook wie wanneer werkt enzovoort.
Ik weet ook dat m'n IB de eerste week niet aanwezig is, dus dat is vervelend omdat ik dan niet echt een individueel begeleider heb.
Ik doe sowieso men best, maar ik voel me nogal geremd om naar eender wie van de verpleegkundigen te gaan als het even moeilijk is.
Dat is trouwens altijd al een probleem geweest, ik heb overal iemand die ik iets meer vertrouw dan de rest..
Het was eerst een hele tijd stil, maar dan werd er ook gezegd dat het schema van therapie ook terug gaat veranderen en dat in de T groep meet psychosociaal vlak wordt aangepakt, en in de E groep vooral de eetgedachten.
Ik hoop echt zo dat ik na de kerstvakantie klaar ben hier!
Na de groepstherapie was het 3 uurtje. Ik had de appelsien gekozen. Ik voelde me misselijk dus ik had iets gevraagd tegen misselijkheid. Alleen er wordt hier altijd zo lelijk om gedaan als je iets vraagt.
Dat remt mij ook wel een beetje hier denk ik.
Uiteindelijk heb ik dus een motillium gekregen, maar ik weet dat dat niet zo goed helpt. Na even op bed gelegen te hebben was het wel weer beter. Mijn appelsien heb ik net binnen tijd binnen gekregen.
Daarna heb ik een douche genomen, want de laatste blok therapie viel ook weg, omdat we met minimum bezetting aan vpk's zaten. Veel werkboek dus ...
Het avondeten; 2de keer warm vandaag; mijn doelstelling is het warme maaltijdje op te eten. Alleen het was een beetje moeilijker als anders, want zowel purree als vol au vent staat op mijn verboden lijst.
Het was ééééécht heel moeilijk, maar eens ik me erover gezet had, lukte het uiteindelijk wel..
Helpende gedachten helpen mij dus echt wel, ik dacht altijd dat dat flauwekul was..
Daarna was het avondactiviteit. Het was een leuk spelletje in teams.
Om 21 u nog net even een aardbeipuddingetje eten, en dan ga ik slapen
Morgen zal het hopelijk ook wel zo goed gaan..
Voor al diegene die gedaan hebben met de examens; geniet van jullie kerstvakantie..
Bedankt ook nog is aan Yoni & Sandra& Papa & aan de blog lezers natuurlijk en derest voor de lieve berichtjes, en de reacties.
Vandaag was het dus maandag, ik vind het wel jammer dat het weekend weer voorbij was. Het is altijd jammer om terug naar het ziekenhuis te moeten, na een dagje thuis te zijn.
Het was dus om 7.30 wegen, dus om 7.00 de wekker, zoals gewoonlijk.
Ik ben weeral afgevallen natuurlijk; ik had het weer kunnen weten. Ergens ben ik heel gelukkig dat ik niet ben bijgekomen. Maar ik weet dat het niet de juiste instelling is en dat ik beter zou willen bijkomen..
Ik verschoot er van, ik had mij mentaal echt al voorbereid op een kilo erbij, maar die kilo is er dus niet bijgekomen.
Jammer want ik heb wel mijn best gedaan in het weekend hoor, qua eten dan. (zie gisteren)
Dan was het ontbijt. Mijn 2,5 sneetje ging eigenlijk goed, en ik begon pas na 2 sneetjes na te denken over de laatste. Ik kreeg weeral zoet en hartig en ik word er echt heel vervelend van. Nu heb ik het maar concreet gemaakt dat als ik nog eens zoet beleg krijg dat ik mijn halve boterham met zoet zal moeten eten, dus doelstelling. Ik HAAAAT echt zoet beleg. Ik eet dat nooit. Het maakt het mij alleen maar moeilijker.
Verder was het een smeerkaasje, dus dat ging wel :) Ik voel me over smeerkaasjes al niet meer zo schuldig gelukkig.
Er werden er weer een heleboel besproken; dus het was heel hectisch. We hadden dan eerst werkboek therapie; ik heb voor het eerst eens niets gedaan tijdens dat uur; ik had gewoon geen zin, en geen energie, dus ik heb wat doelloos op m'n bed gelegen. Ik merk wel dat ik dat nodig heb; zo af en toe eens een lomp moment dat ik niets doe.
Om 10.00 was het tussendoortje, het gekende yoghurtje. Ik heb niet nagedacht over de caloriëen, ten eerste omdat ik ondertussen wel weet dat er zoveel calorieen inzitten, en me daar nu ook niet meer zo heel druk om maak, omdat het toch moet. Ik kan altijd beslissen om het niet op te eten; maar dan ga ik nog harder afvallen en dan mag ik nooit meer naar huis..
Dus doe ik m'n best om het op te eten, ook al is het met suiker en volle melk.
Na het 10 uurtje was het doelstellingenvergadering, die een half uur is uitgelopen.. Iedereen vertelde over het weekend, en de doelstellingen die die had opgesteld. Het is moeilijk om je zolang te concentreren merk ik dikwijls.
Ik heb maar weeral verhoogd; aangezien ik blijf afvallen.
Concreet: 'S Morgens en 's avonds een halve boterham erbij, dus 2,5 boterhammen. 's Middags eet ik dus ook al het vlees vanaf nu, en al de groenten en 3/4 de aardappelen.
Het middageten was zéér moeilijk weer. Ik voelde me al zo dik, en dan nog eens een bomvol bord voor m'n neus.. Dat helpt er echt niet aan.. Maar een uitweg had ik niet..
Pasta, die is niet gelukt, maar 1/2 de uiteindelijk..
Groentjes; Broccoli, die is ZOOO lekker, ik weet niet wat ze ermee doen, maar ik eet dat heel graag ineens..
Vlees: Kipfilet, ik had serieuze buikpijn maar hij is binnen!
Italiaanse saus: 1/2
Na de middag hadden we een uurtje rust en ik heb me heel lang schuldig gevoeld over het middageten. Het is me toch wel gelukt om even rustig na te denken, en te zeggen dat ik dat echt nodig heb..
Gelukkig; ik voelde me juist niet meer schuldig als we naar de therapie moesten.
PMT: het was al een tijdje geleden, maar het was leuk om nog eens te doen. Zo met bewegen omgaan vind ik wel leuk. We moesten tekenen op de rug enzo; per 2 en dan moest de ander raden wat er getekend werd.
En dan moest iemand op de mat, en moesten we een voorwerp op de rug leggen en dan moest die persoon dat raden enzo.
Het was wel leuk maar ik vond het eng dat ik niet wist wat er gebeurde.
Daarna deden we nog een spelletje en dat vond ik leuker.
Daarna was het 15 uurtje en ik heb me nog nooit zo boos gemaakt in een koek.
Het waren van die Prince koeken maar er zitten er 2 in zo'n pakje. En die eerste lukt altijd wel, maar die 2de is een regelrechte ramp.
Gewoon qua caloriëen. Dan heeft iemand m'n pakje afgepakt dat ik geen caloriëen kon tellen, en dan is het uiteindelijk gelukt, met steun van de groep.
Echt niet leuk om zo te moeten worstelen voor een stom koekje terwijl mensen soms hele pakken koeken eten..
Daarna hadden we uitval van therapie; dus werkboek weer.
Heb me eens bezig gehouden met m'n kerstkaartjes voor hier in de groep.
Het avondeten was weer wat makkelijker. Ik heb een pistolet met kaas gegeten.
Dat ging goed omdat ik dat het lekkerste vind.
Na het avondeten is papa gekomen en hebben we film gekeken.
Na het bezoek heb ik een appel gegeten, dat is me dan toch op een kwartiertje gelukt, gelukkig.
Appels vind ik echt lekker!
Nu ga ik eens wat slapen denk ik, ik voel me niet zo best..
