Even een korte update vanaf woensdagavond. Woensdagavond is papa geweest, we zijn een thee gaan drinken in de starbucks. Gelukkig want ik liep de muren een beetje op hierbinnen. Oja, 's middags is mijn oude kamergenoot die vroeger bij mij lag nog is op bezoek gekomen :) Daar ben ik even iets mee gaan drinken, dat was wel leuk. Ze doet het goed blijkbaar, altijd leuk om te horen..
Donderdag was een rustige of toch niet rustige dag. Eerst hadden we VPK, en dat was nog wel leuk, maar duurde nogal lang. Daarna een uur werkboek. Normaal gezien mag ik in de middag mee op uitstap, maar ik had barstende hoofdpijn. Ik ben dus maar hier in mijn bed gebleven. Ik was echt heel moe, en ik denk dat ik daarvan wat hoofdpijn kreeg. Dus ik heb een hele tijd geslapen. Tot ik wakker werd, want ik moest ook nog naar de dokter.
Het was een moeizaam gesprek bij de dokter, maar dat maakt niet zoveel uit, de dokter zag ook wel dat het heel moeilijk ging.
Vrijdag was kei druk.. Het eten is ook helemaal niet goed gegaan. Maar het voordeel aan 2de x 3de fase is dat ik vanaf vrijdagavond op weekend vertrek in plaats van op de zaterdagmiddag. Dus papa was er om 18.00, we zouden gaan eten in Antwerpen. Ik was echt al ongerust over de caloriëen. Ik was wel blij dat ik hier niet moest eten want het was haringsla, dat is zo vies.. Heel zuur..
Onderweg liep het verkeer een beetje moeizaam, maar dat vond ik niet zo erg. We waren dan in Antwerpen naar zo een restaurant in de kelders gegaan. Ik heb daar een croque monsieur gegeten, en papa zo'n pasta pesto. De croque monsieur was wel heel lekker. Heb er ook niet verschrikkelijk lang over gedaan, wel lang genoeg natuurlijk. Daarna zijn we nog een wandeling gaan maken.
Zaterdag was rustig, het is fijn om zo is een hele dag thuis te zijn zonder gelijk te moeten aanmelden in Gent. In de voormiddag ben ik met papa naar de zoo van Antwerpen gegaan. Dat was heel lang geleden en het was er ook super rustig. Dus dat was echt wel leuk. We zijn ook nog een wandeling gaan maken in Antwerpen. We hebben niet heel de zoo gezien maar als je een abonnement hebt is het natuurlijk makkelijk om snel eens binnen te springen :). Ik vind wel dat de zoo heel mooi wordt vernieuwd op dit moment. Vroeger hadden de dieren bijna geen plaats en nu hebben ze allemaal wel mooie kooien, en groot.
Daarna heb ik een cake gemaakt thuis. Met kaneel en een appeltje. Ik denk wel dat hij heel lekker was. Heb zo'n klein stukje wel geproefd, maar een dik stuk durfde ik niet zo echt.
Die cake had ik gemaakt voor bomma & bompa & papa. Want bomma & bompa kwamen langs 's avonds. Aangezien iedereen 2 of 3 stukken gegeten had buiten ik denk ik wel dat hij lekker was.
De overschot had ik meegenomen naar Gent voor diegene dat de nacht had :). Dat was trouwens mijn IB.
Zondag moesten we eerst gaan aanmelden in Gent. Daar ben je dan zo al de helft van je dag mee kwijt :p. Daarna ben ik in bad gegaan thuis en we zijn ook nog even gaan wandelen tegen de avond. Dat was kort mijn weekend.
Komend weekend is normaal gezien m'n laatste weekend, dus dan hoef ik zondags niet aan te melden. En ook vanaf vrijdag natuurlijk op weekend vertrekken. Woensdag heb ik een oudergesprek met papa, het laatste.
Het is echt al 13/3 bijna, het komt heel dicht bij...
Hier een nieuw berichtje. Het zijn heel moeilijke dagen geweest.
Op 13 maart ga ik dus naar papa.
Maar ik zal de dagen gewoon even overlopen, dat lukt misschien wat beter, voor ik weer mensen op hun tenen trap.
Maandag viel echt goed mee, denk dat dat de rustigste maandag was dat ik tot hiertoe ooit al gehad heb. De arts had toch de prikploeg gevraagd om mij te prikken. Ze hebben dit keer maar 2x verkeerd geprikt dus dat viel echt wel mee..
Er werden ook maar 3 meisjes besproken, dus dat viel ook heel goed mee. Het was eigenlijk echt heel rustig... Echt leuk, zo is een maandag rust. Dan was het doelstellingen; alle doelstellingen overlopen, en geen aanpassingen voor deze week.
De E groep is wel heel groot ondertussen. Er zijn deze week 5 nieuwe meisjes gekomen, en er gaat er maar 1'tje op ontslag vandaag. Dus dat is wel een hele 'hoop'. De eerste was zondag toegekomen. De 2 andere zijn maandag gekomen, zijn wel lieve meisjes, heb al een beetje kennisgemaakt. Een mega stap voor mij maar ik ben hier ook om het te leren natuurlijk een beetje. En hier zullen ze mij niet zo direct aanvallen denk, aangezien het hier nogal een veilige groep is.
De andere 2 meisjes zullen vandaag komen. Ik hoop dat ze mijn 1 persoonskamer niet gaan ontbinden, want we zitten momenteel wel serieus vol.. Lotte heeft haar 1 persoonskamer al moeten afgeven. Gelukkig was het wel een vriendin die bij haar ging komen liggen. Ik zou het heel moeilijk vinden als er nu iemand zou bijkomen op mijn kamer.
Ik zou mij er heel slecht bij voelen ook.
De maaltijden lopen in het algemeen een pak moeilijker, maar ik doe nog steeds m'n best, want binnen 2 weken zal ik het ook allemaal moeten kunnen, en ik ben toch niet van plan om van opname naar opname te gaan, dus blijven volhouden is de boodschap.
In de namiddag maandag was het PMT. Ik weet nog de allereerste keer PMT, dat ik toen dingen niet durfde, en dat ik die nu allemaal maar even gedaan heb. Eigenlijk ben ik een beetje trots op mezelf. Dokter knobbel hebben we ook gespeeld, vorige x durfde ik dat echt niet, nu wel. Zelfs als eerste, samen met Lotte.
Bij de ergo ben ik een piekerdoos aan het maken. Een doos waarin ik al mijn piekergedachten kwijt kan, en dat ik die dan hopelijk wat beter kan loslaten.
Tussen 5 en 6 ben ik met Lotte naar het 14de verdiep gegaan, naar het uitzicht kijken. Het is daar echt heel rustig en vreemd genoeg stelt mij dat gerust, ook al heb ik heel veel hoogtevrees. Er is daar 's avonds niemand op dat verdiep, want daar is de kiné enzo. Dus het is er echt muisstil.
In de avond was het bezoek, en papa was gekomen. Ik was heel blij dat ik even buitenkon. We zijn even naar de korenmarkt gegaan, en ik heb een thee gedronken. We waren vrij snel terug. Je mag ook maar buiten tot 20.30, dus ...
De dinsdag, begon rustig met werkboek, en daarna ergo. Het middageten was heel moeilijk, varkensgoulash, met sla en aardappelen. Ik heb precies altijd de indruk dat ik al volzit na alleen de groenten. Dat had ik in het begin ook, en het is echt vermoeiend om altijd te moeten proppen bij alle maaltijden. Het is belangrijk om niet terug te minderen natuurlijk, dus we houden vol, en blijven proppen.
De namiddag CRT; was wel leuk, maar is ook herhaling allemaal voor mij. Ik heb alle therapieen in de E groep al een paar keer gehad. Dan is het een kwestie van gewoon alles eruit halen, en proberen de evolutie te zien, en die is er wel!
Als 3 uurtje heb ik mezelf nog eens uitgedaagd. Ik heb een suikerwafel gegeten. Alleen jammer dat het nog altijd niet smaakt..
Daarna moest ik naar de psycholoog, was een heel ongemakkelijk gesprek wel, natuurlijk met wat er gebeurd is afgelopen dagen een beetje, en het gesprek verliep ook nogal stroef, maar toch probeer ik daar mijn les uit te trekken, en het toch een positieve wending te geven, ook al is dat echt moeilijk.
's Avonds was het macaroni. Heeeel moeilijk, maar ook wel lekker, datis altijd mijn 'lievelings' eten geweest vroeger. Het is ook wel heel zwaar natuurlijk. Maar het is gelukt..
De avondactiviteit was heel leuk, deze keer deed Sara ze, was iets van waarheid of durven. Moest je kiezen en dan kreeg je een opdracht. Was wel leuk. Iedereen heeft ook een kadotje gekregen, dat was ook leuk.
Vandaag hebben we eerst een uurtje werkboek , zometteen 10 uurtje, en daarna psycho educatie. Voor de namiddag heb ik iig nog geen idee wat ik ga doen. Ik heb geen bezoek dus geen idee. Ga alleen even buiten denk ik, en 's avonds kom ik terug naar hier, en papa komt na het eten, dus dat valt wel mee :).
De vrijdag was echt druk weer :). Gelukkig was mijn IB er, dus viel er therapie weg voor mij. Ik hoefde van haar niet naar doelstellingen te gaan omdat ik een gesprek had met haar. Ik heb nu een soort crisisplan dat moest besproken worden. (*crisisplan: plan voor als het even moeilijk loopt, wat ik dan moet doen.) Verder voelde ik me niet zo goed dus is er niet zo heel veel gepraat geweest.
Dan het 10 uurtje had ik wel gewoon genomen, dat is ondertussen echt zo'n gewoonte geworden. Om 10u: de yoghurt. :)
Na het 10 uurtje was het assertiviteit. Ik had het gevoel dat ik er helemaal niet bij was, maar dat is misschien maar een gedachte. Het zal volgende week wel beter gaan :).
Het middageten was wel lekker; wortelpuree, dat is altijd echt heel erg zwaar.. En heekfilet, dat had ik voor opname niet gegeten, dus heb ik hier al nieuwe dingens leren eten :D Echt al veel trouwens!!!
In de namiddag was het ook een drukte een beetje. Maar dan moest ik naar de dokter. Maandag gaan ze een labo doen voor de kalium controle. Hopelijk is die nog goed, maar dat denk ik wel hoor. Verder heb ik de vragenlijsten overlopen. Geen nieuwtjes, enkel dat ik perfectionistisch ben, maar dat wist ik al langer.. En sociaal vergelijkend en angstig. Qua temperament dan he, en totaal niet impulsief.
Daarna was het nog VPK. Echt een leuk spelletje. Iets wat ik in het begin van opname ook gespeeld heb, en toen vond ik het niet fijn, maar nu was ik wel blij. Het is een leuke groep, en alleen de positieve kaartjes deden mee, dan schrikt het ook niet zo af natuurlijk. Het is voor niemand fijn om negatieve kaartjes te krijgen.
Ik had betrouwbaar, mild, doorzetter en creatief gekregen. Ik was echt heel blij, maar toch is het wel moeilijk om complimentjes te krijgen. Het klopt denk ik wel allemaal :). Voor mezelf had ik nog bijgehouden: Respectvol & verdraagzaam en nog 2 maar dat ben ik eventjes vergeten.
De dokter had beslist dat ik dit weekend niet in weekend mocht, dus had ik de fiche dit weekend. Ik mag dan ook niet buiten. Zo heb ik wel goed kunnen uitrusten dit weekend. Dat deed misschien toch ook wel eens goed, ook al is het niet fijn om heel het weekend in Gent te blijven.
Gisteren was het chocomousse en dat vind ik verschrikkelijk moeilijk, maar heb het toch wel doorgezet want 2 weken voor ontslag is niet de moment om terug te beginnen twijfelen..
Morgen is het terug weging, en bloedprikken, en er worden er ook een paar besproken dus zal het weer een drukte worden :).
Ik begin dus mijn berichtje terug vanaf de vorige vrijdag.
Dus papa en ik waren een thee gaan drinken in de starbucks in Gent. Dat is altijd fijn dat ik dan even naar buiten kan. Ook al is het ijskoud. Het valt mij op dat in Gent altijd heel veel volk is, ook omdat het een studentenstad is.
Na de starbucks zijn we snel weer gekomen naar het UZ. Het was nog 21 uurtje natuurlijk, heb ik helemaal opgegeten. Daarna hebben we nog 'the voice' gekeken. Favoriete tv programma hier op vrijdagavond. Haha!
De zaterdag was weer heel vroeg opstaan. Maar het positieve is dat je op zaterdag in pyjama aan de ontbijttafel mag, dat is wel leuk dan. En daarna is het nog maar eventjes tot aan het weekend. Papa was hier om 14.10 maar dan waren ze aan het briefen dus dat kwam niet zo goed uit, dus moesten we even wachten op de medicatie voor het weekend. Daarna gingen we dus richting Putte om met Claire te gaan shoppen in Wijnegem. Mijn knie deed superveel pijn, maar ik heb geen spijt hoor dat ik ben gaan shoppen. Was heel blij om m'n beste vriendin nog is te zien. En het was heel leuk!
Ik heb nieuwe knielaarzen en een jeanskleedje gekocht.
Dan zijn we rond 18.30 naar huis gegaan. En dan had papa lekkere pannekoeken gemaakt :D Daar heb ik er 2 van gegeten :) Papa's pannekoeken zijn de beste, maar ook de zwaarste. . .
Daarna heb ik met Claire nog tv gekeken, de paardensport en tegen de sterren op, en rond 23.30 zijn we dan naar Bergen op Zoom gereden om Claire af te zetten.
De zondag is altijd heel druk. Dan rijd ik eerst 's morgens weer terug naar Gent om aan te melden. Daarna ben ik dus terug thuis, en 's middags kwamen bomma & bompa& nonkel. Dan hebben we spaghetti gegeten. Dat was heel lekker want dat eet ik graag. Wel moeilijk, dat gehakt. En pasta op zich ook al..
Maandag werd ik dus besproken.. Ik moet de laatste 3 weken ook nog even in de E groep blijven. Het ontslag staat wel sowieso vast op 13/3. Ik vind het heel jammer dat ik niet nog even naar de T groep mag, omdat ik ook niets heb als voorbereiding terug op thuis. Ik kan nu wel nog naar een andere opname gaan op een andere dienst, maar daar heb ik echt geen zin in.. 13/3 ga ik naar huis.
Het was wel een beetje droevig nieuws.
Zeker omdat ze denken dat mijn knielast van te automutileren is. Dat vind ik heel erg.
Dinsdag was redelijk rustig. Ik voel me op dinsdag altijd wel wat op m'n gemak. Dan is het goede of slechte nieuws bij iedereen wat verteerd, en de weekend verhalen zijn ook weg dan, en we beginnen dan al met een uur werkboek, dus tijd genoeg om rustig op m'n plooi te komen.
Hebben dan ook 2 uur ergo, en dat is ook wel fijn.
De CRT was herhaling jammer genoeg..
's Avonds de warme maaltijd. Het was pasta, en dat zorgde voor heel wat stress. Ik vind het heel moeilijk om 2x warm te eten op een dag, ik ken de menu nu wel vanbuiten, maar toch pasta in combinatie met het warme eten van 's middags ligt mij heel zwaar. Deze 3 weken gebruik ik dat nog zeker om te oefenen. Volgende week is het macaroni, de week erna spaghetti en mijn laatste x op dinsdagavond zal de vol au vent met puree terug zijn.
Woensdag was al bij al ook nog heel rustig. Hadden eerst werkboek, en daarna psycho educatie bij de dokter. Die sessies heb ik allemaal al een stuk of 3 gehad dus ik kan ze al bijna opzeggen.
In de namiddag heb ik wat gerust, en wat nagedacht. Heb een rustdagje genomen..
Donderdag is altijd een beetje hectisch. Eerst een uur werkboek, daarna VPK; ook herhaling en daarna groepstherapie. Tijdens de groepstherapie werden blijkbaar een aantal dingen gezegd waat mensen het niet mee eens waren. Nochtans werd het wel op een goede manier gebracht..
Het avondeten was net heel moeilijk. Kip curry.. Superlekker, maar heel moeilijk voor mij. Uiteindelijk wel gelukt, maar nu heb ik echt van die schuldgevoelens. En dat vind ik wel heel jammer dat dat er nog steeds inzit..
Heb even een uurtje tussendoor, dus weer wat tijd om te schrijven.
Woensdagmiddag ben ik dus met de mama naar Gent geweest. Ik vind het altijd fijn om zo even weg te zijn op de afdeling. Ook al heb ik als 3 uurtje een smoothie met aardbeien en appel gekozen, omdat ik wist dat we 's avonds gingen eten, en dat noemen ze hier dan compenseren, maar eigenlijk is het gewoon te veel. Stel je voor dat ik een suikerwafel zou eten en daarna nog eens zou gaan uit eten. Dat is toch wel heel raar (voor jullie niet, maar voor mij wel) en dat schrikt mij enorm aan. Ik word gek van het gedacht alleen. Ik heb wel iets gegeten dus dat is knap.
Verder hebben we nog wat rondgelopen op de zuid, zijn nog steeds op zoek naar bruine knielaarzen voor mij. Tips zijn trouwens welkom.
Daarna was het al bijna tijd om avond te eten, en zijn we dus naar een ja tearoom ofzo gegaan, en ik heb een croque monsieur gekozen. Was aan het twijfelen tussen spaghetti of croque, maar dan heb ik toch voor het iets veiligere gekozen. Ik schrok me dood toen ik m'n bord kreeg. 4 van die grote sneden, dik gesneden, met 2x kaas en 2x ham, ik werd helemaal gek...
Dan toch begonnen en ietsje meer dan 2 sneden van dat dikke, dubbel belegd brood opgegeten.
Ergens is dat onvoldoende, maar ben ik toch wel trots op mezelf. Ik had evengoed het beleg er kunnen afhalen, en dat heb ik niet gedaan. Dus ergens is het inderdaad slecht dat ik niet die 4 heb gegeten, maar het is ook goed dat ik wel gegeten heb..
's Avonds was het hier de kiwi. Ik vind kiwi's echt niet lekker, het enige fruit samen met bananen dat ik niet graag eet. Zo zuur... Maar die is wel gelukt dan.
Donderdag was echt weer een rommeldag :p. Niet zo erg dan de vrijdag, maar dat was omdat ik eerst VPK had, en dat ben ik niet zo gewend :). In de namiddag was het dan de activiteit. We zijn gaan snookeren, goed gelachen, haha, ik slaag altijd naast die ballen. Heb zelf een bal eraf geslagen, over de randjes van de tafel, vraag me niet hoe ik dat doe want k zou het niet weten, maar het belangrijkste is dat het leuk was!
Gisteren avond begon mijn knie heel hard te zwellen en was ze warm en zag ze er rood uit en ze deed ook opeens heel veel pijn. Anders doet ze ook heel veel pijn maar nu extra veel. Zakte er ook door met stappen, en heb vannacht ook heel slecht geslapen van de pijn. Vanochtend was de zwelling eruit, maar ze ziet wel goed blauw. Had sowieso al een afspraak voor een MRI want ze dachten dat de meniscus een beetje gescheurd was, maar nu gaan ze die waarschijnlijk vervroegen omdat ik er zoveel pijn aan heb ook. Ben er wel benieuwd voor.
Vanavond komt papa even langs, en morgen weer op weekend! Hopelijk is Claire genezen zodat we toch even naar Wijnegem kunnen :) Oja en ik moet ook koekjes voor papa's werk maken... Tyson natuurlijk, hopelijk lukt dat met de knie, en ............ Het weekend is dus weer goed gevuld. Oja en de maandag word ik ook besproken natuurlijk ...
Heb nog eventjes tijd voor dat mama er is dus zal ik nog even een berichtje schrijven.
De PET-scan maandag was een licht drama. Ze kwam mij al te laat ophalen met vervoer, dus ik was al te laat op de dienst, en dan heb je meestal de pech dat ze je als laatste nemen. Gelukkig was dat bij mij niet zo, maar de machine was stuk, dus moesten we wel zoveel langer wachten dan normaal gezien. Ik was om 10.30 ter plaatse, normaal gezien had ik om 10.40 moeten geprikt worden, maar dat werd al heel snel 12.45. Het infuus was een regelrechte ramp. Het was een heel dikke naald, en de verpleegster heeft 4x verkeerd geprikt, met als gevolg dat ze iedere keer begon te peuteren en te zoeken naar aders, waardoor ik enorm misselijk werd, en wegdraaide.
Daarna zat het infuus goed, maar dat moest dan zeker een half uurtje doorlopen. Er zat vocht in het infuus omdat die radioactieve stof direct op je nieren uitslaat. Die radioactieve stof werd een beetje warm, dat was best raar, maar deed geen pijn.
Dan moest ik nog een half uurtje wachten, maar ik was zo misselijk eventjes. Daarna na dat half uurtje kwamen ze bloeddruk nemen en hartslag en glycemiebepaling en ook het gewicht moesten ze precies weten, voor de hoeveelheid waarschijnlijk.
De glycemie was 78, dus juist goed genoeg :).
De bloeddruk 9 over 6, dat is ook nog redelijk voor mijn doen.
Dus onder de scanner dan, infuus eruit.
Het was minder claustrofobisch dan ik had gedacht gelukkig, die NMR was echt heel eng, maar dit viel mee. Het enige 'enge' dat er was is dat ik helemaal alleen was in die ruimte, het licht was uit en de deur dicht. Ik had geen oproepsysteem bij handen dus daar maakte ik me wel wat zorgen in. Opeens begon dat ook te bewegen haha, dat was ook wel eng. Maar verder viel dat heel goed mee.
Uiteindelijk was ik dan om 14.20 terug op de afdeling. Mijn middageten was al terug mee naar de keuken, dat hadden ze er niet afgehaald.. Dus kreeg ik zo n vervangmaaltijd.. Dat was niet zo geweldig maarja. Beter dan niks eten. Ik was juist klaar met eten terwijl dan direct daarna m'n 3 uurtje kwam. Ik dacht dat ik gek werd. Gelukkig is het wel gelukt, en heb ik laten zien dat dat mij niet afschrikt, hoe slecht ik me ook voelde daarna.
Daarna wou ik dus terug meedoen met therapie, maar toen kwam een verpleger me halen en moest ik zelfstandig naar de fysische geneeskunde voor m'n knie. Dat was heel moeilijk want ik vond de weg langs geen kanten. Ik had geen papieren meegekregen dus mocht alles zelf nog eens uitleggen aan het onthaal. Ik voelde mij daar heel slecht bij. Ik wist ook niet bij welke dokter ik moest gaan, dus ja ik kon eigenlijk niet veel zeggen. Dus had die receptioniste gezegd dat ik dan naar de vrije consultatie van de ortopedie moest, maar ik moest dus naar fysische geneeskunde dus ik zat bij de verkeerde dokter, gelukkig was dat geen probleem. Mogelijks heb ik dus een scheur in m'n meniscus. Ze gaan zo snel mogelijk een MRI van de knie doen, hopelijk nog binnen opname. En dan zien we wel weer, als het echt de meniscus is wordt dat mogelijk een operatie. Dus laat ons hopen van niet. Moet het wel rustig aandoen, maar aangezien ik ook kan stappen, zal een ritje op Tyson ook wel geen kwaad kunnen.
Nu krijg ik terug zo dafalgans tegen de pijn. Niet dat dat helpt maar het is wel beter dan niets.
Dinsdag heb ik vooral m'n tijd weer nuttig gebruikt tijdens de ergo. Na een moeilijk gesprek bij de psycholoog had ik dat wel meer dan nodig, wat afreageren.
Ik heb getekend, ook al frustreerde me dat eerst nog meer, maar al snel werd het een ontlading, dus dat is heel positief.
Trouwens, vandaag is het nog exact een maand tot mijn ontslag hier ....... 13 maart........
In de namiddag was het dan CRT, dat was wel eens leuk. Maar heel ingewikkeld wel, ik kan niet zo goed volgen in die therapieen, ik heb wel ontdekt dat ik vooral gedetailleerd denk en heel moeilijk kan multitasken. Dus moet ik nu oefenen op globaal denken. Nu moet ik een film kijken, of iets lezen en dat samenvatten in 2 regels. Dat is wel een zeer moeilijke opgave, aangezien ik alle details altijd wil meehebben. Maar ik ga er vanavond al eens werk van maken, en oefenen baart kunst zeggen ze, dus ik hoop dat dat dan hier ook van toepassing is :).
'S avonds de 2de warme maaltijd; puree met vol au vent. Dat is me juist iets teveel van het goede geweest. Ik zit zo bomvol altijd van die warme maaltijd, en dat is dan in principe een maaltijd die voldoende is voor 2 boterhammen met beleg, dus eigenlijk moet je dan nog 2 boterhammen bij eten, maar er lukte maar 1tje. Jammer genoeg, maar natuurlijk is het niet erg als je is iets niet opkrijgt volgens je doelstellingen. Dat kan iedereen overkomen. Ook al past het niet in m'n perfecte plaatje, toch moet ik dat ook een beetje leren loslaten. Iedereen heeft tegenslagen..
Daarna was het de avondactiviteit. Die was heel luchtig en leuk. Goed gelachen.... We moesten 7 (14) vragen bedenken, en daarop moesten we allemaal antwoorden met diegene dat we het meeste dachten dat daarbij van toepassing was. Zo kwamen we wel meestal overeen in de groep dat was wel heel grappig.
Dat 9 uurtje was heel vies, aardbeienpudding met suiker, haha, precies of ze draaien daar snoep in ofzo, het smaakt niet natuurlijk in ieder geval. Toch wel binnengespeeld maar t kost altijd moeite als dat op de menu staat, hahaha!
Het is natuurlijk nog altijd beter dan de vanillevla met geconfijt fruit, die krijg ik pas echt niet binnen. Daar krijg ik echt kokhalsneigingen van.
Die is volgende dinsdag weer aan de beurt. Ik kijk er al naar uit.;.
Woensdag was ook weer druk, eerst een moeilijk gesprek met m'n IB gehad. Het deed wel deugd hoor, maar de tijd begint wat te dringen en ik heb nog massa's werk. Daarna een gesprek met de dokter gehad, en daardoor m'n 10 uurtje niet opzettelijk vergeten, omdat ik recht van de dokter naar de therapie moest. Psycho educatie was al lang geleden, maar ja t zijn altijd dezelfde sessies dus ik ken ze ondertussen al binnen de E groep.
Daarna het middageten ging heel moeizaam. Wortelpuree met zalm, de zalm lukte al niet, ik weet niet waarom want dat lust ik normaal gezien wel graag, maar ik vind puree enorm zwaar, ik denk dat het dat is dat zo moeilijk is.
Dat ligt ook direct op je maag altijd..
Ondertussen ben ik wel m'n doelstellingen aan het aanhouden, dus dat is wel heel positief.
Straks ga ik met mama naar Gent, ze is onderweg nu naar hier :). Vanavond mag ik ook buiten eten dus ik hoop dat me dat wel lukt :D
Morgen gaan we in de namiddag snookeren met de groep, denk dat dat wel meer lachen dan snookeren wordt maar toch, heel gezellig hahaha! Ik hoop dat ik dit keer niet heel de mat op tafel meeheb haha.
De laatste tijd heb ik het best druk. Ook natuurlijk omdat mijn ontslag in het vooruitzicht staat, en ik nog heel veel werk heb voordien. Soms heb ik ook gewoon geen energie meer 's avonds, of dan heb ik bezoek. Ik zit ook altijd wel lang bezig aan een berichtje, dus ik moet de juiste momenten terug even vinden. :)
Ik heb deze week en vorige week een serieuze terugval gehad. Een hele diepe,... Eigenlijk sta ik gewoon terug op stap 1. Qua doelstelling heb ik niet afgebouwd maar qua compensatie gaat het echt niet goed.
Het lukt gewoon allemaal niet meer. Hopelijk gaat het snel terug wel, want zo is het ook geen doen.
De spaghetti dinsdag avond ging nog redelijk vlot. Natuurlijk ben ik een echte spaghetti-fan, en spaghetti smaakt mij ook echt wel. Alleen is het natuurlijk wel een serieuze moeilijkheid om zowel 's middags als 's avonds warm te eten. Nog een moeilijkheid is pasta vs gehakt. Staan allebei op de moeilijke lijst, dus dat is altijd even een knop omdraaien. Maar het is gelukt, dus trots op mezelf!
De CRT dinsdag was ook weer heel interessant. Multitasking.. Om gek van te worden! Probeer maar eens een film te kijken en tegelijkertijd een andere film samen te vatten op papier, terwijl je oordeelvrij bent over de personages. Echt heel moeilijk, en ik werd er helemaal gek van. Hahaha.. Het zegt wel veel over je karakter, er zijn mensen die heel gedetailleerd zijn in hun samenvatting, en er zijn mensen die heel beknopt blijven in hun beschrijvingen. We moesten ook OXO spelen en tegelijkertijd over een bepaald onderwerp praten, en je mocht eigenlijk niet stoppen voor een X of een O te zetten, zelfs dat was moeilijk, want automatisch zou je even stoppen om na te denken of je een O of een X zou schrijven. Echt heel raar. Vorige dinsdag hadden we als 'huis'werk gehad dat we onze structuur eens helemaal moesten omgooien (wel haalbaar natuurlijk) Dus mijn rituelen 's morgens zijn dus helemaal veranderd, gelukkig was dat voor even want het is heel vervelend. En ook hier op de afdeling heb je enkel kamille, rozenbottel, citroen of gewone thee, en ik heb thuis dus in plaats van citroen thee, aardbeienthee gedronken. Het lijkt misschien heel lomp, maar dit bewijst wel hoe ik mij in structuur altijd vastbijt. Ook heb ik eens een uur later gegeten, of een uur vroeger een tussendoortje genomen. Oke dat was misschien wel een heel moeilijke maartoch.
De ergo was dan weer iets minder. Gelukkig heb ik nogal carte blanche bij ergo en kan ik eigenlijk zelf beslissen wat ik doe of niet doe. Ik heb er dan maar voor gekozen om aan m'n schetsboek te werken. Het was fijn om even te kunnen afreageren met verf. Ik had helemaal geen zin in klei deze keer, dus werd het verf over wasco's.
Ik heb de pauwenpluim van Jeroen afgewerkt, en over mijn andere werkjes heb ik geschilderd.
Gelukkig is ergo maar een uurtje (en 2 op dinsdag) dus was het al bij al nog redelijk snel klaar. Ik denk gewoon dat dat zo saai is omdat je geen concrete opdracht krijgt, en dat het dus zelf invullen van de tijd is.
De woensdag heb ik dus geen therapie gehad. Het was eerst gesprek met de psycholoog. Dat was een redelijk goed gesprek, maar toch een beetje een raar gesprek, maar dat zal vast zijn omdat het om 10u oudergesprek met papa was. Was een redelijk gesprek. Gelukkig mocht ik van de psycholoog een extra uur buiten van 11 tot 12 uur. Daar was ik wel blij om. Even weg.
Ik moest wel zeker om 12u terugzijn, dus we waren zeker optijd. Het middageten woensdag ging moeizaam weer. Ik voelde me ook helemaal er niet goed bij. Maar dat komt wel weer.
Na de middag ben ik met mama naar Gent gegaan. Zoals gewoonlijk, om 15u mijn speculaas ijsje :D!!! Heel lekker.. Mama heeft gekozen voor een stukje taart in een café. Die zag er ook wel lekker uit, maar ik weet dat ik dat heel moeilijk vind, en doe dat dus ook liever thuis op het gemakje. Haha, ik wou voor de verandering is koffie nemen in plaats van thee, maar dat bekwam me niet zo goed, dus het werd heel snel terug thee, haha. Werd een beetje hyper van koffie.
Mama moest wel op tijd weer weggaan want ze moest nog naar enkele patiënten die ze 's avonds doet, dus jammer genoeg moest ik op de afdeling eten. (Normaal gezien mag ik tot 20.30 buiten op woensdag.)
Dat was kipsla. Nog zoiets moeilijks. Maar het is wel redelijk gelukt, dus ik was blij!
Daarna ben ik zelf nog even naar buiten gegaan, naar het 14de verdiep, om naar de lichtjes te kijken, dat vind ik altijd wel leuk, uitzicht over heel Gent.
Donderdag was een rustige dag..... We hebben sowieso al een uur werkboek in de voormiddag, en ik moest daarna naar de dokter. Dus had maar 1 uurtje therapie. Het middageten was wel weer heel moeilijk, had ik de indruk. Mijn doelstellingen zijn toch behaald dus trots ben ik zeker wel. Na de middag is het normaal gezien groepsactiviteit. Maarja niemand had een groepsactiviteit dus werd dat een hele middag vervelen..
Heb een stukje film meegekeken, en verder heb ik met een paar anderen time's up gespeeld. Dat is wel een rot spelletje als je niet iedereen kent. Dus mijn team waren de losers eigenlijk dankzij mij.. Oeps..
Gelukkig blijft het maar een spelletje en maakt verliezen nu ook weer niet zoveel uit. Ik vond het al knap dat ik met zulk spelletje meespeelde, uitbeelden, praten, zijn allebei mijn sterkste kanten niet, maar toch heb ik het wel gedaan! :)
Donderdag avond liep het dan weer moeilijk met het 9 uurtje, ik had gewoon geen honger, en dan is het een makkelijke oplossing om te zeggen dat je dat al vlug overslaat. Maar dan zegt mijn doelstellingenblad dat ik niet mag compenseren, ook niet bij moeilijke momenten. Dus hebben we het toch maar opgegeten. Het was een banaan en dat ligt ook wel een beetje moeilijker. Heb liever een appel of een peer.
Vrijdag is zoals altijd een heel hectische dag geweest, en dat slaat ook wel direct op de stemming over. De boel is nogal stresserend dan. Eerst ontbijt, dat liep al heel moeilijk. Dan PSM, die liep ook weeral uit, dus de therapie begon ook veel te laat. Tijdens doelstellingen liep het ook nogal in het 100.
De psycho therapieen waren wel interessant. Het is alleen lastig als je normaal gezien mee gaat zwemmen met de T groep, dat je dan in de E groep blijft en niet mee mag gaan zwemmen :(.
Heel jammer..
De VPK ging over tips om je zelfvertrouwen te vergroten. Dat is natuurlijk wel een goeie op afdeling eetstoornissen. Ik vond het wel grappig op sommige momenten. Maar het was een luchtige therapie op vrijdag avond :).
Het avondeten was wel heel zwaar, maredsous is ook gewoon een zware kaas natuurlijk. Maar de doelstellingen zijn weer behaald, gelukkig, en dus ben ik wel blij!
Het dessertje 's avonds ben ik ook niet zo gek van, yoghurt met grenadine, maar toch is het er nog bij in gestompt.
Vrijdags is het natuurlijk ook the voice!
Dat blijf ik ook altijd mee kijken dan. Wel gezellig want er zijn er meerdere dat dat mee blijven kijken. Soms wel grappig hoe mensen afgaan voor zoveel volk haha.
Daarna ben ik nog even op de kamer gebleven.
En oja, tijdens het bezoekuur ben ik met papa en nonkel naar de starbucks een thee'tje gaan drinken. Papa en nonkel hebben een chocomelk gedronken, maar dat durfde ik niet. Een thee is ook al wel iets natuurlijk, maar toch, jammer dat ik dan zoiets niet durf, hopelijk komt dat snel terug.
Ik heb vrijdagnacht heel erg slecht geslapen, denk een uurtje of 2-3.. Hatelijk.
Dus zaterdagmorgen was het heeeeel vroeg. In het weekend mag je gelukkig in pyjama komen eten. Dus bleef ik liggen tot 7.59, terwijl we om 8.00 aan tafel moeten zitten, ook niet zo slim natuurlijk. Op een minuutje haar gekamt, gezicht gewassen en deo opgedaan. Het was de moeite haha, ben nog nooit zo snel geweest 's morgens. Maar na het ontbijt direct terug in bed gekropen. Tot 10u en dan de yoghurt gaan eten. Daarna nog wat gerust en een geluksbandje gemaakt. 's Middags waren het eindelijk nog eens schorseneren, dat is ZO lekker! En hamburger is natuurlijk wat minder, en aardappelen. Ik was echt blij met m'n schorseneren! :D Dus het middageten is uiteindelijk ook gelukt.
Daarna mochten we al bijna in weekend vertrekken.. Mama en ik zijn eerst nog naar 'het' Julie's house gegaan. De taarten daar zien er echt heel lekker uit! Ze hebben daar op cupcakes en muffins. Ik heb dan gekozen voor een stukje plattekaastaart, met speculaasbodem en vruchtencoulis. Het was heel lekker maar het lag serieus op mijn maag..
Daarna hebben we nog tv gekeken, 's avonds nog boterhammen gegeten, en Jeroen & mama hebben pizza gegeten. En 's avonds nog rustig tv gekeken.
Zondag is altijd iets of wat hectischer. OPgestaan om 8.15 en direct gedouchet, snel gegeten en dan met een andere patiënt samen richting Gent gegaan, het ging vlotjes op de weg gelukkig dus dat scheelde. Snel even gaan aanmelden in Gent, en terug richting Brasschaat gekomen. Thuis snel gegeten, en daarna richting chiro in Putte om Jeroen weg te brengen. Even naar de Emté gegaan, en gaan kijken bij de etalage van de schoenwinkel daar voor laarzen. Daarna weer terug naar huis gegaan. Gelukkig was het dan tijd voor de manege eindelijk :D Tyson was wel een beetje vervelend, maar dat neemt niet weg dat ik blij was om nog is op een paar te zitten, ook al ging het niet zo fantastisch. Ik was echt een ijsblokje! Zo koud! Mijn knie was het ook aan het begeven dus dat is allemaal niet zo goed...
Thuis hebben we nog gewonnen brood gegeten. En dan moesten we al terug richting Gent... Zo'n kort weekend en zo gevuld, haha. Vanaf 2de x 3de fase (de 3 laatste weken voor ontslag) begint het weekend natuurlijk al op vrijdag avond, dat zal wel wat schelen denk ik.
Vandaag heb ik dus de PET-scan, dus ik moet nuchter blijven tot 11u. Ik mocht niet naar het ontbijt vanochtend.. Oja trouwens de bevindingen van de NMR waren normaal :). Wel vervelend want het 10 uurtje en het middageten ga ik ook missen dan. Maar het middageten kunnen ze natuurlijk wel nog opwarmen en kan ik daarna nog wel eten. Ik moet ook een infuusje voor de PET dus ik hoop dat dat meevalt, en dat het goed vooruit gaat. Daarna heb ik wss nog een MRI voor de knie ofzo, en k denk dat ik dan helemaal binnenste buiten ben gekeerd..
Het is al terug even geleden, maar dan toch een nieuw berichtje! :).
Het was de eerste keer dit weekend dat ik naar huis mocht van zaterdag 14u en dan zoals vroeger tot zondag 12u maar ik moest alleen aanmelden, dus moest 's middags thuis warm eten zeg maar. Dat was de eerste x buiten Kerstmis en zorgde dus wel wat voor stress. Uiteindelijk hebben we zondag middag dan boterhammen gegeten, en hebben we 's avonds chinees gaan halen. Chinees was ook heel moeilijk, zeker omdat, ik had al een loempia gevraagd, maar die was een beetje te groot naar mijn zin. Ik zat dus al helemaal vol van die loempia alleen al. Maar de loempia alleen was niet genoeg dus moest ik ook zo'n beetje van zo die sojascheuten (hoe noemt dat nu ook al weer??!)
Het weekend ging eigenlijk nog redelijk vlot, en ik heb zelfs nog goed geslapen de zaterdag nacht.. Wordt ook wel eens tijd dat die slaapmedicatie begint te werken.
Voor de rest heb ik dit weekend niet paardgereden dus ik kijk dubbel zo hard uit naar volgende week. . .
Deze week was de maandag niet zo hectisch. Er werden maar 2 meisjes besproken, dus de toer was al voor de middag klaar, en dat is echt heel zeldzaam. Ik was echt blij dat we nog eens PMT hadden. Ook al is dat in de E groep niet zo leuk, maar toch. Relaxatieoefeningen zijn altijd welkom.
De kiné ging niet zo goed. Heb heel veel pijn aan de knie, dus mocht weer geen oefeningen doen, dus enkel ijsfricties, en woensdag gaan ze naar de kniebrace kijken. Als ik woensdag nog last heb moet ik wrs een MRI van de knie doen.
En dan vandaag moest ik om 6.20 opstaan voor de NMR. (hersenscan) Dat was echt eng, ik zat in zo'n heel smalle buis, en dat was heel raar. Ik had ook iets rond mijn hoofd staan, dus ik had ook totaal geen zicht. Gelukkig een koptelefoon want ik werd een beetje gek van dat lawaai... IK snap niet dat mensen daar in slaap van kunnen vallen haha.
Nu hebben we net even werkboek gehad, en zometteen 10 uurtje. Daarna is het ergo. Na de middag terug CRT :). Dat is wel een leuke therapie. En daarna nog eens ergo..
Vanavond is het spaghetti om te eten, ben benieuwd. Het moet maar lukken!
Het is voor mij nogal een bewogen weekje geweest, heb een tijdje niet geschreven omdat ik me zo super slecht voelde. Het was een drukke, en rommelige week met veel downs maar ook wel een paar leuke dingen.
Ik begin dus bij de maandag. De maandag werd ik besproken. Ik voelde mij al heel gestresseerd, 's morgens al. Ik had de maandag ook eerst weegmoment, en ik was bijna 2 kilo af, terwijl ik normaal gezien zou moeten bijgekomen zijn, dus dat was al een negatief begin van de week. Ze vertelde al dat ze daar echt niet blij mee waren, en dat ze dat ook gingen meenemen naar de bespreking in het team.
Ik was dus al ongelukkig op voorhand. Ook omdat ik niet echt maaltijden overgeslaan had ofzo, wel een paar moeilijke momenten, maar dat is altijd zo. Er is geen enkele week dat ik geen moeilijke momenten heb. Dat zou echt raar zijn, maarja, het was nu zo. De therapie 's ochtends heb ik niet meegedaan omdat i knaar de kiné moest voor de knie. Ik haat het, die mensen doen mij altijd pijn. Die oefeningen doen mijn knie niet zo'n goed, en ik mag ook niet op de hometrainer enzovoort dus dat is wel stom. Moet van die hele 'lompe' oefeningen doen waarbij ik niet teveel caloriëen verbruik.
's Middags kwamen ze dus toeren voor de bespreking.
Ik wist dat het niet zo positief zou zijn. Ik moet dus terug naar de E groep. Dat wil dus zeggen dat alle leuke therapieën er weer afvallen :(. Linehan, kook, zwemmen, assertiviteit gaat er allemaal terug af. Vind het echt heel erg want ik keek altijd heel hard uit naar het zwemmen, het enige uurtje dat we een beetje bewegen. Niet dat je dat echt zwemmen kon noemen natuurlijk maar we waren tenminste even weg, en ik kon m'n gedachten verzetten. Nu ben ik terug in de E groep, maar het 2de probleem is dat al de mensen waarmee ik goed overeen kwam in de T groep zitten ondertussen, dus dat ik me ook een beetje ongemakkelijk voel. Het zijn dus ook alleen de nieuwe mensen waar ik mee in de groep zit. & Lotte en Laura, maar Laura gaat al snel op ontslag. Nog een ander meisje gaat ook al bijna op ontslag dus dan zijn het echt alleen de nieuwe waar ik mee zit :(.
Ik mocht wel over naar fase 3. Dus dat wil zeggen dat ook mijn ontslagdatum al vast staat. 13/3 kom ik normaal gezien naar huis.
Dat is allemaal leuk natuurlijk, maar het baart mij ook wel veel zorgen. Heb nog heel veel werk in de 6 weken dat ik hier nog zit, dus ik ga alles op alles moeten zetten. De weekends veranderen dus ook. DIe zijn dan van zaterdag tot zondag zoals in fase 2, maar zondag moeten we alleen heel even aanmelden en dan weer naar huis. Da's zo rot daaraan. Helemaal naar Gent om even hallo te zeggen.. Maarja niks aan te doen. Het is maar 3 weken want dan ga ik naar 2de keer 3de fase, en dan is het vanaf vrijdagavond weekend.
Het was heel pijnlijk nieuws, en helemaal niet leuk, ben er heel de week eigenlijk niet goed van geweest, heel verdrietig geweest, maar beter is om er gewoon mee te leren omgaan, en te aanvaarden dat ik eventjes een stap terug moet zetten. Ik kan binnen 3 weken alsnog in de T groep terug worden gezet om de laatste 3 weken er nog eens voor te gaan, maar dat zal moeilijk worden.
Het is ook mijn gewicht is niet stabiel, ik zou moeten bijkomen eigenlijk, maar ik kom niet genoeg bij zeg maar, ze zouden het sneller omhoog willen zien gaan.
En de T groep is heel confronterend en zwaar, en bezorgt ook redelijk wat stress natuurlijk. Toch blijft het heel jammer :(.
De maandag ben ik dan niet meer naar de therapiëen gegaan, alleen nog naar de ergo. Ik was heel ongelukkig, dus ik mocht kiezen wat ik zou maken, ik heb een klei werkje gemaakt met een bloem op. Gewoon voor mezelf, om te laten weten dat na de regen terug zonneschijn komt. En hoe moeilijk het ook is, er komt altijd terug beterschap. Werken met klei maakte me een beetje rustiger.
De eerste keer aan de E groep tafel was heel moeilijk. In de E groep hebben ze dikwijls nog niks opgebouwd, en als jij dan al wel opgebouwd hebt is dat enorm moeilijk om toch je eigen hoeveelheid op te eten.
'S Nachts heb ik ook niet geslapen.. Het lukte ook gewoon niet meer, omdat ik zoveel vragen had, en zo aan het piekeren was.
Op dinsdag ben ik wel gewoon naar de therapie gegaan, maar ik vind het niet leuk dat de therapie nu weer zo 'saai' is . Ik heb niet zo het idee zoals bij de T groep dat het me echt helpt. Onbewust zal het mij wel helpen, daar ben ik van overtuigd, maar toch..
Woensdag had ik heel veel afspraken. Om 9.20 moest ik naar de kiné voor de knie. Om 11.15 had ik een gesprek bij de psycholoog, om 13u moesten de draadjes eruit, en om 14u had ik oudergesprek bij de psycholoog.
De kiné ging niet zo goed, mijn knie zat helemaal vast en deed ook veel pijn. Heb wel de oefeningen allemaal kunnen doen gelukkig. Om 11.15 het gesprek bij de psycholoog had ik heel goed voorbereid met G-schema's ed. Daar was ze heel blij mee, en ik heb vandaag (donderdag) ook compliment daarover gekregen. Was echt blij!
De draadjes; er was er eentje wat ingegroeid dus die deed wel pijn. Verder zijn de wondjes goed aan het genezen, maar nu is mijn beet een klein beetje aan het veranderen dus ik hoop dat ik weer geen beugel moet binnenkort, maar dat zal wel niet :).
Daarna het oudergesprek en dan zijn we naar het zuid gegaan in Gent. Ik heb daar nog is een exposure voor mezelf gedaan en een ijsje met speculaas in genomen. HEt was een lekker ijsje, alleen jammer van de gedachten daarna weer :(.
'S avonds ben ik met Laura gaan eten in Gent. Echt heel lekkere soep gegeten met brood. Paprika soep, zo in de souplounge. Kan je voor 4 euro een serieus bord soep en brood krijgen en een appeltje :). Die appel heb ik wel niet opgegeten omdat ik zo vol zat. Maar het was heel geslaagd :)
Daarna ben ik even naar Laura thuis meegegaan, en dan moesten we snel terug naar het ziekenhuis want om 20.30 moet je terug binnen zijn.
De donderdag was ook zeeer stresserend. Het was nieuxwjaarsreceptie op de afdeling 's middags. We zouden spaghetti eten. Maar er was eigenlijk niets gezegd van een dessert, en toen opeens kwam daar ook nog ijs bij.
Ik vond het heel moeilijk, 't was een drukte van hier tot in China op de afdeling. Dat zorgde voor veel stress onder ons, maar ook het team zelf werd een beetje zenuwachtig. Als E groep moesten wij zorgen voor de hapjes.
Dat was 'veilig' zo van die witloofblaadjes, en wortels, olijven, tomaten en bloemkooltjes en zo'n yoghurtdressing enzo. :)
Alleen aan m'n glas bubbels zat zo 'n suikerrandje en dat vond ik verschrikkelijk , maar het is wel gelukt.
De spaghetti zelf, nja, ik zat met de dokter enzo aan tafel, en de E groep hun portie werd opgeschept dus ik kon niet zelf proberen en dat was rot, ik vond het een gigantisch bord, maar ik zou me niet gewonnen geven waar de dokter bij zat! Dus ik heb heel m'n bord leeggegeten. Daarna was er ook nog een ijsje met aardbeien. Maar nadien heb ik heel veel overgeefdrang gehad, opeens kwam die terug, uit het niets..
Ik kon er moeilijk mee om omdat die zolang is weggebleven, en nu opeens weer terugkomt.
Deze avond heb ik ook weer overgeefdrang gehad en na het tussendoortje ook.
Ik hoop dat dat snel terug betert want da's echt niet leuk, zeker als je dan ook nog niet wil overgeven.
De vrijdag was zoals altijd weer een drukke dag. Ook altijd een beetje rommelig wel.. Eerst hadden we dus het ontbijt weer, ik had het heel moeilijk, maar het is wel goed gegaan uiteindelijk. Achteraf wat afleiding gezocht en wat muziek geluisterd. We hadden daarna PSM; met de hoofdverpleger, over de praktische mankementen van de afdeling gaat dat meestal.
Het duurde niet zo lang gelukkig want om 9 u was het al therapie. We hadden eerst assertiviteitstraining. Het was ook weer interessant, de stagiaire van de psycholoog geeft dat en ik vind wel dat die sessies echt wel helpen. Zo leer je ook hoe je best zelfzeker over komt (geen gesloten houding, ed.) En over de non verbale communicatie, en hoe je onzeker over komt.. Ook leer je zo om beter assertief te reageren aan de hand van rollenspelen enzo, echt wel leerzaam, nu moet ik het alleen nog durven.. Assertief zijn is niet zo makkelijk als het lijkt.
De doelstellingen vergadering vond ik niet zo fijn. Ik had de indruk dat ik ook gewoon wat werd gepakt op mijn doelstellingen en dat vind ik heel jammer, maar ik heb wel goede psycho-sociale doelstellingen. Het ging bij mij ook vlotter, kreeg minder feedback als al de rest en dat maakt mij ook wel een beetje ongelukkiger.
We zijn wel over tijd gegaan en ik was de laatste dus misschien kan het daar wel aan liggen.
Het middageten ging ook eens vlot eindelijk. Ook al had ik een heel slecht gevoel, het is me dit keer wel gelukt om heel mn bord leeg te eten. Het was wortelpuree en zo een soort vis met een beetje saus, dat viel wel mee qua hoeveelheid. Alleen puree is natuurlijk wel moeilijk.. en een pak zwaarder dan gewone aardappels.
Daarna had ik gesprek bij de dokter. Dat was wel een beter gesprek dan met de psycholoog gisteren, het is me gelukt om goed te blijven praten dus opzich is dat wel weer een stapje vooruit tegenover gisteren. Langs de andere kant heeft iedereen zijn slechte dagen wel en overkomt het iedereen wel eens met dicht te klappen.
Volgende week woensdag mogen de draadjes eruit. Maar er was er donderdag al eentje uitgekomen dus ik heb nu wel een beetje pijn aan dat wondje omdat dat nu terug open is zeg maar. Zeker bij appelsien ofzo pikt dat echt heel hard. Bij alle eten pikt het hard. Nu moet ik wel m'n mond dikwijls spoelen, zodat er geen bacteriën inkunnen. Nu zaterdag heb ik wel terug meer pijn. Precies ook terug wat meer gezwollen. Hopelijk is het morgen terug beter! :).
Volgende week maandag heb ik ook kiné, voor de knie :).
En ook een NMR en pet scan van de hersenen. Dat is wel een onderzoekje met infuus dus dat zal wel weer de nodige stress geven denk ik. Maar ik doe m'n best gewoon. Ondertussen ben ik hier best al vaak geprikt geweest, dus ben ik niet zo heel bang meer, ook een positief iets natuurlijk!!
Woensdag is het dan oudergesprek.
Maandag word ik dus ook besproken en ik ben heel bang dat ik time out krijg. Ook omdat mijn IB zich afvraagt of ik nog wel voldoende motivatie heb. Ik heb een serieuze dip gehad gewoon omdat het allemaal een beetje veel werd, maar dat wil helemaal niet zeggen dat ik daarom geen motivatie heb. Iedereen heeft z'n up's en down's en het stoort mij ook een beetje dat er zo negatief over gedacht wordt.
Ik heb tegen de psycholoog gezegd dat ik 3de x 2de fase aanvraag, maar ik was ook aan het twijfelen om 1ste x 3de fase aan te vragen. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. De dokter zei dat ik eigenlijk niks verkeerds kon aanvragen omdat het eigenlijk allebei wel kon. Je kan er ook voor kiezen om de 3de fase maar 1x te doorlopen na 3de x 2de fase. Moet natuurlijk wel zien dat het voor mezelf allemaal blijft lukken. 3de fase betekent dat ik ook echt een ontslagdatum krijg waar ik naartoe zal moeten werken. Die staat dus ook vast, dus als ik dan merk dat het toch niet lukt, kan ik niet meer terug. Bij 3de x 2de fase ben ik nog een beetje 'safe' op dat vlak. Ik ben benieuwd, ik denk dat ik de beslissing aan het team overlaat.
Ik hoop alleen dat ik geen time-out krijg want dat zou ik heel jammer vinden, nu ik al zo ver sta.
Het is vandaag natuurlijk weer zaterdag! Dat betekent dat ik staks weer in weekend ga. Het is hier wel aan het sneeuwen dus ik hoop dat het stopt met sneeuwen :D! Zometteen 10 uurtje, en daarna nog even werken aan mijn hollistische therapie.
*Hollistische is een werkstuk over het ontstaan van je eetstoornis, valkuilen ed., en nu heb ik dat woensdag.. Dus ben wel een beetje gestresseerd eigenlijk. Ik hoop maar dat het een beetje deftig is..
Ik hoop ook natuurlijk dat ik even bij Tyson geraak dit weekend, het zou leuk zijn mocht ik weer eventjes kunnen paardrijden.
Maandag zijn we dus al vroeg moeten opstaan want eerst was het weegmomentje, was stabiel (200 gram erbij, maar dat is stabiel aangezien ik nog 4 kilo onder zit.)
Ik voelde me wel rot want ik zie liever mijn gewicht dalen dan stijgen..
Maar ik moest dan nuchter blijven want om 8.45 kwamen ze me ophalen voor naar de operatie te gaan. Met een bed door onze gang haha, sommigen dachten dat ik heel ziek geworden was, maar dat was dus niet, ze hadden gewoon patiëntenvervoer met een bed geregeld :D.
Ik werd dan naar de bedhold gebracht, operatiekleedje aan, mama was er toen nog niet.
Ik heb daar wel bijna 2.30u moeten wachten voor ik dan ook echt binnenging. Gelukkig heb ik niet zo makkelijk een hongergevoel, want ik had toen al 14 u niet meer gegeten.
Natuurlijk heb ik daar geen problemen mee, maar dat is echt een eindeloze discussie.
Dus om 12.30 ben ik dan uiteindelijk binnengegaan in de OK zelf. Ik vond het daar heel eng. Het was er koud en er waren heel veel mensen. Eerst kreeg ik zo al die plakkertjes op en een bloeddrukmeter om, en dan zoiets rond m'n vinger voor de hartslag. Daarna kreeg ik een infuus, waar ik dus echt bang van ben als ze dat steken, maar de anesthesist kon heel goed prikken gelukkig, dus op de tijd dat ik in paniek sloeg zat het er al in..
Dan kreeg ik een hoop pijnstillers, en toen werd ik heel misselijk en ben ik dus voor mijn narcose in slaap gevallen blijkbaar. Ik had nog gezegd dat ik mij helemaal niet goed voelde maar haha toen sliep ik ineens.
Iets meer dan een uurtje later werd ik terug wakker op de recovery met een paar draadjes in m'n mond. Deed wel pijn maar ik kreeg gelijk serieuze pijnstillers, dus het viel nogal mij. Mijn bloeddruk en hartslag waren wel een beetje kwakkel, maar daarna mocht ik toch weg van de recovery. We hebben wel een uur moeten wachten op patiëntenvervoer, dus dat was wel een beetje zuur. Ik was nog altijd misselijk ook, dus ik kon niet stappen, dus met het bed over de gangen door het ziekenhuis, met een infuus en operatieschortje, haha was wel een zicht denk ik. Op mijn afdeling kon ik nog altijd niet stappen, en is de verpleging eventjes komen helpen om op bed te liggen. Ik was echt heel misselijk en dat voelt zo lastig om dan te stappen, ik mocht ook niet alleen uit bed, ook niet 's avonds.
Heb mijn infuus nog gehad tot 19.05 ongeveer, en dan mocht het er eindelijk af. Daarna heb ik wel nutri gehad zodat ik toch nog iets van caloriëen binnen had.
Maandagnacht heb ik nog wel veel nagebloed, maar dat is heel normaal naar het schijnt, dus maakte ik me verder ook niet zoveel zorgen.
Dinsdagochtend heb ik wel heel veel keelpijn gehad, maar ik mocht wel eventjes blijven liggen. In de namiddag moest ik terug mee met de therapie en ik voelde mij nog heel suf. 's ochtends heb ik niet gegeten, en 's middags had ik dus weer nutri.
Ik kreeg wel regelmatig dafalgans van 1 gram, maar die vallen mij precies heel zwaar, ik val er precies van in slaap altijd.
's avonds had ik weer nutri en boterhammen al en ik moest die 2 boterhammen eigenlijk zonder korstjes al proberen op te eten. Want vanaf woensdagavond had ik terug normale plateau.
's middags had ik nog nutri en 's ochtends ook.
De therapieen waren heel zwaar omdat het gewoon heel moeilijk was ook om te volgen omdat ik zo moe was, en dat was echt vervelend. Mijn hoofd leek echt een betonblok zoiets.
Woensdagmiddag is mama dan gekomen en zijn we buitengegaan maar ik was nog altijd heel moe. Ik heb wel voor mezelf weer een exposure gedaan :D! Een kinder bueno ijsje bij de australian home made ice cream in Gent :).
Was wel eens lekker maar nadien toch weer veel schuldgevoelens en compensatiedrang gehad. Maar ik had nog niet zoveel gegeten, dus bekeek ik dat als veilig. Ook al is het alles behalve veilig.
Ik had heel veel pijn aan mijn kaken.
's Avonds had ik dus volledige plateau terug; ik heb dan boterhammen 3 gegeten zonder de korsten dan met kaas erop. Wel hatelijk want opeens lijkt het alsof ik heel snel eet maar dat is gewoon omdat ik maar de helft van de boterhammen opeet.
Donderdag ben ik dan terug volledig gestart. Dat gaat tot nu toe redelijk maar heb met momenten echt nog wel pijn. En heb ook het gevoel dat alles zo 'n beetje ontsteekt. Mijn kaken zijn ook vele warmer, en heb nog steeds de blauwe plek op mijn rechterwang.
Boterhammen doen veel pijn. Had ook kooktherapie vandaag en het was biefstuk maar dat ging ECHT niet, dus die heb ik gepast.
Mijn gewicht is wel ongeveer stabiel gebleven.
Morgen mag ik niet mee zwemmen jammer genoeg, met hechtingen is dat niet zo slim natuurlijk. Jammer, mijn enige beweging.. :(.
Morgen schrijf ik nog een berichtje voor het weekend.
Eerst wil ik even mijn broer feliciteren met z'n verjaardag! Gelukkige verjaardag, Jeroen! :)
Ik was met mijn vorige bericht gebleven tot dinsdagavond vlak voor het avondeten. Het avondeten is eigenlijk goed gelukt, ook al was het een beetje teveel. De dinsdagavond activiteit was ook wel heel leuk. Het was zo dat spelletje weerwolven..
De woensdag was het heel druk. Ik had eerst om 9u een afspraak bij de psycholoog. Dat ging eigenlijk redelijk vlot. Alleen is het zo jammer dat ze hier zien dat ik het laatste tijd heel moeilijk terug heb, vooral psychosociaal dan. Dat zit me wel heel dwars. Ze denken ook dat ik hier boos ben soms terwijl dat eigenlijk niet echt is.. Toch niet op iemand gericht. Het kan zijn dat er wel dingen gebeuren waarvoor ik soms boos ben maar dat gaat snel over. Ben dikwijls ook gewoon boos op mezelf, wat ook niet raar is. Het doet alleen echt pijn om zoiets te horen als je echt probeert aan jezelf te werken, en goed je best te blijven doen.
Daarna had ik IB gesprek om 10.30 en dat was juist hetzelfde, moeilijke gesprek. 'Heb jij nog voldoende motivatie?' Ja tuurlijk, maar soms heb ik inderdaad mijn slechte dagen. Ik vond het een vervelende vraag. Ik doe echt mijn best..
En dan ging het nog om een aantal zaken dat ik ook niet zo leuk vond. Ik moet nu blijven opbouwen, en mag niks meer afvallen, of anders worden het nutri's. Hatelijk. Het is psychologisch heel moeilijk om op te bouwen, maar het zal moeten... *UPDATE* Op zondag eet ik nu 's morgens 3 sneetjes brood, 's avonds 4 ondertussen. Ik vind het erg dat ik MOET opbouwen en geen vrije keuze meer heb nu, omdat ik zo sneller een terugval zou kunnen hebben omdat ik het niet voor mezelf doe.
Opzich is het een heel knappe stap dat ik zet, maar ik ben benieuwd hoelang ik dit volhoud.
Ik was wel een beetje slechtgezind na die 2 gesprekken, het was wat veel in 1 keer, en om dan een goed vervolg te geven, het was brandalarm.
Geen oefening, maar echt evacuatie enzo.
Een patiënt op de UPSIE had z'n matras in brand gestoken. Onze afdeling ligt naast de UPSIE, en wij hadden dus enkel heel veel last van rook. De UPSIE werd eerst geëvacueerd. Maar die stonden dan allemaal op onze afdeling, en toen kregen wij ook plots rook en dan is het brandalarm voor onze afdeling ook opgesprongen. Wij waren toen nog aan het eten, dus opeens gingen alle deuren dicht, en dat was wel heel eng. We moesten alles laten liggen (mochten enkel heel vlug onze jas nemen) en dan zijn we naar de AS (angst en stemmingstoornissen) afdeling gegaan met z'n allen. Was niet zo leuk eigenlijk en een heel stresserende gebeurtenis. Na een uurtje mochten we terug naar onze afdeling, en ze hebben nog een uur ongeveer rook staan wegblazen met zo'n machine.
En als kers op de taart.... : ik had oudergesprek ook nog is bij de psycholoog. Met mama dit keer.
Na het gesprek zijn we eventjes naar Gent gegaan. Ik heb daar als tussendoortje een halve wafel gegeten. Dat vond ik wel knap van mezelf, dat is nogal een drempel waar ik over moet, ook al is het een halve, toch vind ik het knap!
Het avondeten ging redelijk goed eigenlijk. Toen at ik nog 3 sneetjes 's avonds dus dat ging nogal qua hoeveelheid.
Ik heb wel heel slecht geslapen de woensdag maar ik denk dat het een beetje een te drukke dag geweest was, om goed door te kunnen slapen.
Donderdag was het uiteraard weer zwarte dag. Weegmoment... : 200 gram bij. Stabiel dus eigenlijk. Beter dan afvallen zegden ze, maar echt blij ben ik er niet mee. Zou blijer zijn als er 200 af zou zijn. Maar dat is naturulijk geen optie meer.
Het ontbijt was even moeilijk omdat ik bijgekomen was, maar het heeft ook niet veel zin om alleen 's morgens niet te eten natuurlijk. Dus heb ik mezelf overtroffen en toch m'n ontbijt genomen, niks gecompenseerd..
Qua therapieen slaagt de donderdag wat tegen omdat we dan kooktherapie hebben.
Dit keer was het als voorgerecht : slaatje met kaas en appel, als hoofdgerecht: aardappels met kalfsvink en witloof en als nagerecht pudding met een speculaasje.
Ook hierbij heb ik m'n doelstellingen weer verhoogd. 1/2 sla, heel het hoofdgerecht en heel het dessert.
De kooktherapie gebruik ik als extra oefenmoment naar huis toe. Heel moeilijk, zeker omdat er zoveel boter en dergelijke in moet, maar toch ben ik echt trots op mezelf.
Ik ben ook trots op mezelf voor de stappen die ik deze week gezet heb naar eten toe. Ik zou zoiets niet snel zeggen omdat ik redelijk perfectionistisch ben, maar toch.. ben ik blij. Het is nu een kwestie van volhouden natuurlijk.. ................. en verder opbouwen :(.
In de namiddag hadden we normaal gezien uitstap, maar omdat het hier massa's sneeuwt konden we niet op uitstap en werd het een film: boys don't cry.. Wel een zware film, maar er zat wel iets in. Een verhaal eigenlijk over vertrouwen, verdraagzaamheid, .... Er moest natuurlijk wel iets therapeutisch inzitten natuurlijk.
Vanaf volgende week start trouwens het buddy- overleg terug. Denk dat dat heel moeilijk gaat zijn, maar we doen ons best natuurlijk!
De vrijdag was al bij al heel snel voorbij.
Het zwemmen was weer superleuk! Daar kijk ik altijd hard naar uit! Even beweging....
Heb ook nog een gesprek gehad met de dokter; over vanalles, over de operatie maandag voor de wijsheidstanden, welke vloeibare voeding ik ga krijgen en dat ik MOET eten en dan ik zeker genoeg kcal moet binnenhebben, pff, ik kijk er al naar uit ......
Het weekend is heel snel gegaan eigenlijk. De zaterdag zijn we even naar Wijnegem gegaan, maar het was niet zo leuk omdat het enorm druk was. Ik wil graag nog eens naar shopping center, maar niet als er ZOveel volk is. Dan voel ik me zo klein en benauwd en weet ik veel, alles wat negatief is eigenlijk.
Maar als beloning heb ik als 3 uurtje een bolletje ijs gegeten bij de australian home made ice cream.
Het was een hele grote stap, omdat dat roomijs is, en daar zitten wel wat calorieen in zeg maar, maar ik moest toch een tussendoortje nemen, dus heb ik voor speculaasijs gekozen. Speculaas is niet zo veilig, maar van 1 bolletje ijs kom je ook geen 10 kilo bij... Daarna zijn bomma & bompa gekomen 's avonds. Dat was ook wel leuk, en ik was blij dat ik ze nog eens zag.
Het was wel een kostelijk weekend want zowel m'n laptop als MP3 zijn gecrasht.. Moet mij weer overkomen natuurlijk. Gelukkig had papa de oplossing :) Ik heb nu zijn oude MP3 die hij niet meer nodig had, en voor de laptop gaan we nog kijken :).
Zondag was het aan het sneeuwen als ik terug moest naar Gent, dus waren we telaat... Kwartiertje, dus ik mocht ook een kwartiertje langer eten gelukkig. In de terugweg naar huis hadden ze nog steeds niet gestrooid en ik werd er een beetje onrustig van. Papa kan wel goed rijden in de sneeuw, gelukkig.
DOor dat rotte weer waren we pas laat thuis, en ben ik niet kunnen gaan paardrijden :(. Ik vind het heel rot want ik verheugde me al op het happy kwartiertje.. Maarja volgende week terug!
Dan heb ik voor de rest van de middag maar een rustige middag gehouden en films gekeken.
Na het eten waren we al direct vertrokken dus was ik hier al heel vroeg terug.
Nu mag ik niks meer drinken en morgen mag ik ook niks eten, omdat ik om 10.30 eventjes operatie aan de wijsheidstanden heb, hopelijk valt dat allemaal mee, maar dat zal wel. Ben benieuwd trouwens of je dom wordt van wijsheidstanden laten trekken.. haha!
Dit weekend is eigenlijk redelijk goed verlopen. Het was wel minder druk dan anders, maar dat had ik bewust zo gekozen, omdat ik anders ook gewoon geen rust heb in het weekend en eigenlijk is het wel de bedoeling om even rustig bezig te zijn. De therapie was wel nogal zwaar geweest de vorige week, dus ben ik de zaterdag al begonnen met 'uit' te slapen. Tot 7u dus haha.
Daarna heb ik me rustig bezig gehouden, tussenin nog het yoghurtje genomen, en dan nog eventjes rustig beziggehouden, en daarna het middageten, was weer een hel tot en met. Heel m'n bord opeten is echt het ergste dat ik hier al heb gemoeten, verschrikkelijk. Het voelt ook echt heel slecht. Maar veel keuze heb ik denk niet meer.
Daarna was het al bijna vertrek, dus snel even alles ingepakt enzo.
Dan ben ik naar huis gegaan, en toen we thuiskwamen moest ik al direct m'n 3 uurtje nemen, dat was wel lastig, maar ondertussen ben ik het gewend. Jeroen had al pudding gemaakt, dus dat vond ik wel heel leuk, dus heb ik me ook geforceerd om hem op te eten.
Daarna heb ik wat tv gekeken, me rustig bezig gehouden, ik had nood aan rust want ik was heel moe.
HEt avondeten ging eigenlijk wel redelijk vlot, ik ben een beetje automatische piloot nog altijd, gewoon doen, niet nadenken en vooral geen vragen beginnen te stellen zoals: hoeveel calorieen, wat ben ik nu aan het eten, hoeveel ben ik aan het eten, hoe dik ik wel niet zal zijn als ik het op eet? Zo blijft toch ieder eten een soort gevecht met mezelf.
Ik voel me na elke maaltijd echt even slecht, ook al lustte ik vroeger bijna alles graag. Dat is ook gewoon al frustrerend. Ik ben juist zo'n olifant...
Daarna gingen we gelukkig snel naar Wijnegem. Heb even de H&M leeggekocht :).
Wel blij met m'n nieuwe kleren.
Zondagochtend was ik alleen thuis, en ik weet niet of ik dat wel zo goed gedaan heb. Heb als 10 uurtje wel een peer genomen :) en als ontbijt een pudding. Maar verder is het niet gelukt. Voor de rest heb ik die dag wel normaal gegeten, maar alleen zijn is niet zo heel makkelijk. Dan 'vergeet' je zoiets heel snel.
Gelukkig was het bijna paardrijden :). Nog eerst 'even' op en af naar Gent voor het middageten. Dat liep weer niet zo makkelijk, maar toch al een heel klein beetje vlotter dan gisteren.
Daarna zijn we naar paard gegaan! Superblij! Ik heb dus weer een kwartiertje paardgereden, en perongeluk ook gedraaft en gegallopeerd. Niet dat da tzo veilig is natuurlijk maar ik kon niet anders even. Ik had het heel hard nodig.
Toen ik afstapte was ik natuurlijk weeral doodmoe.
Dan heb ik thuis nog gegeten, m'n 3 sneetjes brood, en daarna zijn we terug naar Gent gegaan.
In Gent heb ik dan nog juist m'n 21 uurtje genomen, en daarna gaan slapen.
Maandag was ook weer heel druk, omdat mensen besproken werden. Ik gelukkig niet, dus voor mij zou de bespreking niet echt veel gevolgen kunnen hebben.
Ik was ook weer afgevallen met de weging. Ook al wou ik dat niet. Maar ergens ben ik nog wel gelukkig dat ik niet ben bijgekomen. Eerst hadden we doelstellingen vergadering. Dat ging in de T groep nogal vooruit, omdat iedereen eigenlijk al zowat heel z'n plateau heeft opgebouwd, alleen ik ben nog een beetje in opbouw, maar toch ook niet meer zo overdreven veel. Dus dat was heel snel afgehandeld ...
Daarna hadden we een uurtje werkboek, en dat uurtje heb ik heel nuttig gebruikt ;). Nee ik heb verder aan m'n motivatieboekje gewerkt, zodat dat binnekort ook af is. Verder kwam de creatieve therapeut ook afscheid nemen, dat is altijd een beetje vervelend en moeilijk ook. Maar we hadden een afscheidskadotje gemaakt, met de hele groep onze hand op een groot papier gezet, met onze naam onder, daar was ze wel heel blij mee :).
Daarna was het al eten, ook weer heel moeilijk, het was pasta, en omdat dat zoveel kleine stukjes zijn, is dat voor mij echt heel moeilijk om alles op te eten, het liefst zou ik alles laten liggen. Ik deed eerst de groenten eruit opeten, dan het vlees opeten en dan pas de pasta zelf, omdat dat het moeilijkste is. Het makkelijkste eigenlijk is rijst of puree. Rijst omdat daar ongeveer het minste inzit, en puree omdat dat niet zo heel zwaar is. Maar verder vertrouw ik niks, en zeker aardappelen, lijken mij een zeer grote dikmaker.
Daarna was het ergotherapie. Bij ergo is het altijd vrij werken rond motivatie, of andere dingen, dat kan je allemaal bespreken. Momenteel maak ik in ergo een werkje over het gezin. Dus ik zie mijzelf klein, dus ik heb gekozen om mezelf te tonen als slang. Omdat ik niet zo hard opval, en ook makkelijk dichtklap enzo. Voor mama koos ik dan de manen van een leeuw, en die heb ik dan gemaakt. Voor papa denk ik dat ik een poes neem, en voor Jeroen weet ik het niet zo heel goed.. Ik denk voor Jeroen een beer ofzo. Omdat hij zo groot is, en een beetje het tegenovergestelde van mij, hij is niet zo heel onzeker dus zo kan ik het wel laten zien natuurlijk.
Bij het 3 uurtje had ik het weer even lastig met de prince koeken. Er zitten er natuurlijk 2 in een pakje, en de calorieen stonden er open en bloot op. Dus dat was weer een uitdaging op zich al. Heb ze toch allebei opgegeten dus ergens is dat heel knap. Ook al voelde ik me heel dik en dom dat ik zoveel at.
Daarna was het PMT. Gisteren was het echt 'shocktherapie'. We hadden een therapie rond lichaamsperceptie. Het woord zegt het zelf al. We kregen allemaal 3 touwtjes, met die touwtjes moesten we dan 1 cirkel maken hoe we het voelen, dan een cirkel hoe we denken dat het is en eentje hoe we wensen dat het is. Dan moesten we eerst onze bovenarm doen, zonder te meten, dus die 3 cirkels leggen, en dan kwam de therapeut echt meten, en dan kwamen we tot de conclusie dat ik mezelf 3 keer dikker zie dan ik zelf ben. Nogal hard, maar ik was niet de enige die daarover dacht. Het is natuurlijk wel een goede therapie om eens te zien hoe verstoord je lichaamsbeeld eigenlijk is. Daarna volgde de bovenbenen nog en de buikomtrek. Eigenlijk had ik overal het zelfde probleem. Ik zie mezelf gewoon veel dikker dan dat ik ben. Moeilijk.. De groep was heel stil.. En zijn ook in stilte terug naar de afdeling gegaan en dat is niet van de gewoonte eigenlijk.
De dinsdag was het weer een beetje hectisch. Het ontbijt verliep weer ietsjes moeilijker. Het is ook dat ik het moeilijk vind om volledig beleg op m'n boterhammen te doen. Dus bijvoorbeeld 1 smeerkaasje, je krijgt er 2 voor 4 sneetjes brood, dus moet je er eentje op 2 sneetjes brood doen, en ik gebruik dat 1'tje voor mijn 3 sneetjes brood. En ik zie het echt niet zitten om meer op m'n boterhammen te doen. Ik moet ook nog opbouwen in boter op m'n boterhammen, maar ik lust dat echt gewoon niet, het is niet van niet willen.
We hadden eerst terug PMT. Ontspanningsoefening en rek en strek oefeningen. Dat vond ik wel wat beter dan de shocktherapie van gisteren :). Het is wel leuk om zo te mogen bewegen, omdat je hier normaal gezien echt niet mag bewegen. Het voelt weer wat beter, dan ben ik tenminste eens niet zo lui.
We kregen ook uitleg over het nieuwe programma. Vanaf volgende week wordt het buddy overleg terug ingeschakeld. Met 1 verantwoordelijke per tafel, E en T groep gescheiden. Ik vond het een goed idee om dat terug in te schakelen, zo leer je ook om assertief te zijn naar jezelf en naar anderen toe, en zo leer je ook om te gaan met kritiek of complimentjes over eetgedrag. Zo kan je er natuurlijk zelf ook beter aan werken. Ik denk dtoch wel dat het moeilijk zal zijn. Bij de E groep zit een verpleegkundige bij, wij mogen het alleen doen. Diegene dat die week verantwoordelijk is voor buddy, krijgt een keer psycholoog extra in de week. Dat is dan om te leren hoe je zoiets moet aanbrengen. Nu onze groep is klein, dus wij gaan bijna iedere x dezelfde mensen hebben, dus ik denk dat dat ook wel vlotjes zal gaan. Ik ben wel de enige de nog niet volledig heeft opgebouwd, dus ik denk dat ik wel wat kritiek zal krijgen. HEt is belangrijk om dan mijn eigen mening te vertellen, dat ik het liefst opbouw op m'n eigen tempo, dat ik me daar veiliger bij voel denk ik .
Mogelijks volgende week komen er dagen dat we therapie gaan hebben tot 17.30. Omdat ze gewoon niet alles in het schema krijgen. Het nieuwe rooster is sowieso wel leuk. Alleen de crea zal ik wel gaan missen. DIe 2 uur ergo zijn nu ook niet 'het'. Op donderdagmiddag wordt er terug een groepsactiviteit georganiseerd, dat is ook wel superleuk denk ik!
Dan bij ons valt de groepstherapie weg, behandelevolutie valt weg en psycho educatie valt weg. Ik ben wle blij dat psycho educatie wegvalt voor ons, omdat wij dan eerst zwemmen hadden en daarna nog eens naar de dokter luisteren is echt heel vermoeiend. Maar wat in de plaats komt zal ook heel zwaar zijn. In de plaats van die 3 therapiëen krijgen we assertiviteit, lineham en hervalpreventie.
De crea wordt dus opgevangen door de uitstap op donderdagmiddag. Dat kan van alles zijn, maar zowel e als T groep mag mee, dus waar trek je de grens van confronterend- niet confronterend?
Daarna was het weer etenstijd. M'n bord is helemaal leeggeraakt uiteindelijk, het was echt heel moeilijk weer, maar ergens kon ik me er ook over zetten, omdat ik wist dat het redelijk mager was. De wittekool was weer superlekker natuurlijk :).
Daarna hadden we exposure. Ik had iets genomen dat ik vroeger heel graag lustte: de kinderbueno. Dat is wel absoluut niet veilig voor mij omdat er zowel chocolade als iets in zit. De caloriêen stonden er ook op dus ik begon al terug te twijfelen in de winkel, maar uiteindelijk heb ik hem toch meegenomen. Tijden exposure zelf voelde ik me heel zenuwachtig. Het heeft ook wel een tijdje geduurd voor ik hem helemaal opgegeten had en ik begon zelfs te twijfelen om maar 1 stukje te nemen. Maar uiteindelijk heb ik hem helemaal opgegeten, hoe rot dat ook voelde.
Tijdens de psycho daarna, was het moeilijker om over te spreken als vorige week. Dit was ook een stapje moeilijker dan die van vorige week. 246 kcal is echt teveel. Maar vroeger at ik dat ook allemaal, en normale mensen zonder eetprobleem eten dat ook allemaal, zelfs 2 bij wijze van spreke, dus waarom zou ik mezelf dat niet toestaan? Een heel moeilijke vraag, waar ik ook heel moeilijk een antwoord op vind. Omdat ik dat niet verdien. Ik ben lelijk, en te dik, dus ik mag dat niet.
Zometteen is het avondeten, en daarna avondactiviteit, ik voel me niet zo fit, dus ik hoop dat het een beetje lukt. Op dinsdag is het 's avonds ook de warme maaltijd (1/2 de van een warme maaltijd dan, want je krijgt er 2 boterhammen bij) dus het zal weer moeilijk worden..
Vandaag nog eens een berichtje over de voorbije dagen. Er is weer wel wat gebeurd, en ik heb ondertussen ook terug weging en nieuwe therapieen gehad, die wel moeilijk waren, en veel diepgaander als in de E groep.
Je word ook constant met jezelf geconfronteerd, en dat is best moeilijk. Ik merk wel dat ik stappen aan het zetten ben, maar ik heb daar vele meer tijd voor nodig dan andere mensen van m'n groep en dat stoort me wel, storen is misschien het foute woord, maar het voelt niet goed aan in ieder geval.
Ik heb gisteren heel overhaast een opbouw gedaan in middageten, zodat ik nu de hoofdmaaltijd van het middageten helemaal opeet, maar dat was een beetje snel en nu voel ik me er heel slecht bij, dus zal ik vandaag even moeten kijken hoe het loopt, en zal ik mogelijks terug een stukje moeten afbouwen. Ondertussen eet ik 's morgens en 's avonds ook 3 boterhammen ipv 2,5. Ik moet toch naar 4 tot ik op gewicht ben, dus het zal ooit eens moeten, en dan verkies ik de korte pijnen. Ik vind het verschrikkelijk om zoveel te eten, en het voelt heel slecht, heel slecht, maar ooit zal het toch een keer terug moeten, dus zet ik toch door.
Woensdagavond was het heel rustig want heel mijn groep was uit gaan eten maar ik kon niet mee. Daar baalde ik wel van, maargoed, ik zat dus terug met de E groep aan tafel, en het is best moeilijk om je 3 sneden brood vast te houden als diegene over je een half sneetje eet, da's echt heel moeilijk, want dan lijkt het alsof je zoveel eet, en dat dat abnormaal is. Terwijl bij mij aan tafel iedereen er 4 eet, en sommigen zelfs een plateauverhoging hebben en 5 of 6 boterhammen moeten eten.
Maar toch heb ik m'n 3 sneden wel vastgehouden, en heb ik ze dus wel opgegeten. Ik voel me alleen deze week een beetje automatische piloot.
Daarna was ik even alleen buitengeweest, en dat is helemaal misgelopen. Ik was enorm gefrustreerd, en dan alleen buiten gaan, waardoor ik veel te snel aan het wandelen was. Snelwandelen is niet zo slim als je eigenlijk niet teveel mag bewegen. Op afdeling kreeg ik dan even een uitbarsting van alles wat ik weeral had opgekropt.. Gelukkig kon ik er nadien wel even over praten, en heb ik deze week ook echt veel gepraat met de verpleging, psycholoog en dokter, dus ergens ook wel een opluchting.
Ik heb me heel de week ook heel stressig gevoeld, en ja dat doet er natuurlijk ook geen goed aan. De verpleging had het al gezien, maar het is voor mij heel belangrijk dat ik zelf de stap zet om erover te praten.
Daarna voelde ik me heel slecht. Ik heb ook terug verhoging van de slaapmedicatie gekregen, omdat ik er gewoon niet meer doorslaap omdat ik me zoveel zorgen maak over alles.
Ik ben dan de woensdag heel vroeg gaan slapen.
Donderdag had ik eerst weging, en natuurlijk was ik weer afgevallen. Ik had eigenlijk echt verwacht dat ik zou bijkomen, maar blijkbaar valt het dus nogal mee.
Ze vinden het alleen niet zo goed dat ik schommel qua gewicht. Soms 200 bij, dan 200 g eraf, en ik blijf nooit stabiel. Ik weet zeker dat ik maandag heel veel bijgekomen zal zijn, maar ik ga proberen om niet af te bouwen dit weekend thuis.
Ook al zou ik het verschrikkelijk vinden om bij te zijn, maar ergens zal ik dat toch moeten leren loslaten, maar dat is misschien wel de moeilijkste stap van de opname.
Daarna had ik kooktherapie. Dat was echt heel moeilijk. Wow.. Zeker omdat ze ook zeiden dat ze er extra boter en suiker indeden omdat wij moeten bijkomen, dat vind ik wel erg, dat maakte het nog een stapje moeilijker.
De menu was eerst soep, daarna braadworst met appelmoes en aardappels, en dan fruitsalade.
Ik vond het helemaal niet leuk om voorgerecht-hoofdgerecht-dessert te eten. Je moest ook zelf je porties opscheppen maar ik wist het niet meer zo goed, dus had ik te weinig genomen. Niet dat ik zelf dat zo erg vind maar het is wel de bedoeling dat je leert om juiste porties te nemen. Ik moest de soep maken, met heel veel boter in om de groenten aan te stoven. Verschrikkelijk om zo'n klont boter erin te doen. Ik wil echt niet weten hoe calorierijk dat eten was.. Hatelijk gewoon.
Het eten zelf ; het moest allemaal veel rapper dan die 3 kwartier dat ik anders krijg om te eten. Op 20 minuten moesten we eten, en ik kreeg al buikpijn als ik nog maar had opgeschept. Ik haat het echt om zoveel te eten. Ergens voelde het ook wel veilig omdat iedereen ervan eet, maar toch, het blijft zeker niet gemakkelijk. Uiteindelijk heb ik 1/2 soep, en dan al het vlees, alle groenten en dan 1/3 aardappelen, en dan 1/2 fruitsalade. Ik heb in ieder geval geprobeerd om het voorgerecht wel te nemen, en het nagerecht ook te proberen, maar ik heb ook gemerkt dat dat eigenlijk nog een beetje veel is. Dat lukt nog niet voor m'n hoofd. Het was ook m'n eerste kooktherapie, dus ik moest zelf ook een beetje zoeken naar alles, en een beetje proberen. Het voordeel is wel dat je zoveel peper en zout neemt als je zelf wilt! :D Haha.
Daarna had ik psychotherapie, behandelevolutie, met de psychologen. Dat is ook wel moeilijk, want dan moet je zeggen wat ze hebben gezegd op de staffvergadering, de fasebespreking dus, en dan krijg je daar ook feedback over van de groep. Ik heb veel complimenten gekregen dat ik sociaal hard vooruit aan het gaan ben, en dat geeft wel een goed gevoel. Het kost voor mij veel inspanningen om sociaal te zijn, en te praten, maar het begint toch wel een klein beetje te lukken, ook al blijft het moeilijk. Wat wel vervelend was is dat er ook negatieve kritiek kwam op andere mensen, dus dat maakt me bang voor volgende weken.
Daarna hadden we heel slecht nieuws gehad, de therapeut van creatieve therapie gaat weg, opeens, omdat haar contract niet verlengd wordt. Dat is wel heel jammer want crea is wel hetgene wat het meeste 'mijn' therapie was, omdat je jezelf kon uiten via materiaal om te knutselen en niet al pratend. Dat heeft me dikwijls ook geholpen, zeker als we met klei mochten werken. Maar ook gewoon even bezig zijn is superleuk, dus ik zal het heel hard missen. In de plaats gaan we waarschijnlijk psycho krijgen, en dat is gewoon een heel pak zwaarder.
Op vrijdag hadden we psycho doelstellingen vergadering, die is wel anders als in de E groep, en ook veel diepgaander en moeilijker, je moet gewoon eerlijk zijn tegenover je zelf. De psychologische dingens gaan over motivatie, zelfwaardering, kritiek en perfectionisme, lichaamsbeleving en interpersoonlijk functioneren. Wel moeilijk.
We hebben ook zwemles gehad, en dat was eerst heel confronterend maar daarna superleuk dat ik eindelijk wat beweging had!
Nu is het weekend, dus ik kijk al uit naar m'n kwartiertje paardjehobbelen!
Was al een tijdje geleden tot het vorige berichtje. Heb het heel druk gehad de vorige dagen. Er is veel gebeurt ook gewoon..
Ik zal beginnen met de maandag.
Die dag was het weging en ik was weer 200 gram bij. Ik haat het, en zal het nooit graag zien dat ik bijkom. Maar bij wie is dat wel?
Ik had echt al geen zin meer om te eten.. Om het er toch maar terug af te krijgen. Ik wil best normaal eten, maar ik wil helemaal geen grammetje bijkomen.. Dat is het grote probleem natuurlijk van een eetstoornis.
Het eten ging eigenlijk goed. Ik heb weer een opbouw gedaan. Nu eet ik 3 boterhammen 's morgens, en 3 's avonds, en 's middags al het vlees, groenten en 3/4 aardappels. Gewoon omdat ik dat er echt niet bijgestompt krijg, ook weet ik dat er in aardappelen het meeste calorieen zitten, en dat maakt het natuurlijk nog moeilijker.
Ik heb nu ook met de diëtiste afgesproken om 2x hartig beleg te krijgen, omdat zoet echt niet lukt, maar nu krijg ik dus helemaal geen zoet beleg meer, en zal ik dus terug moeten verhogen in beleg. Ik heb ook terug volkorenbrood gevraagd, veel lekkerder dan wit brood en beter voor mij ook.
Verder heb ik tijdelijk de pistolets uitgesloten. Omdat ik me even wil concentreren op het brood op zich omdat dat al moeilijk genoeg is. Verder heb ik natuurlijk paardenvlees opnieuw terug uitgesloten, haringsalade, en van dessertjes mocht ik enkel iets van vla uitsluiten. Dus heb ik dan die wittekaasmousse al uitgesloten en de vanillevla met stukken geconfijt fruit; daar hou ik het dan maar bij want anders ga ik echt teveel gaan uitsluiten. Van vlees heb ik gevogeltestoofpot uitgesloten, en gisteren kreeg ik dan een kipfilet.
Ik vind het moeilijk omdat ik nu al weet dat eens ik in Fase 3 zit dat ik al m'n uitsluitingen zal moeten laten vallen, ook al zit ik in 2de x 2de fase;.. Het is toch al een kopzorg.
Het was dan de bespreking. Iedereen werd besproken dus het was een soort crisis op de afdeling. Het was echt heel hectisch. En ik heb kamer 8 dus ze beginnen altijd bij 1, dus het duurde ook anderhalf uur voor ze bij mij waren, dat was ook wel een beetje eng. Het is wel goed om te leren omgaan met stress natuurlijk. De dokter zei dat ik al goed vooruit was gegaan, en dat ik daarom naar de T groep mocht, maar dat ik wel in 2de keer 2de fase blijf. Daar ben ik opzich best wel tevreden mee, maar ergens ook bang omdat dit echt een heel andere groep is, en andere therapiëen, meer druk om op te bouwen, en vooral zwaardere therapiëen.
Ik moest in de namiddag dus ook al direct meedoen met de therapiëen van de T groep. We hadden eerst PMT. We moesten elkaar een balletjes massage geven en dat vond ik heel eng en moeilijk. Met al die aanrakingen heb ik het niet zo. Ook ik was heel gestresseerd en ik had het heel moeilijk met die massage. Uiteindelijk lukte het wel hoor, maar toch, ik was er niet gerust in..
Wat er anders is aan de T- groep? Bij de T groep ligt het accent op de psychosociale vaardigheden en bij de E groep ligt het echt op het eten zelf. Bij de T groep moet je ook echt moeilijkere dingens leren eten tijdens de exposure, en tijdens de kooktherapie. Koken is ook iets nieuws in de T groep. Je krijgt ook meer PMT; en zwemmen natuurlijk. Dat zal ook heel moeilijk worden. Je mag op woensdag avond ook weg, van 14u tot 20.30u. Dat is ook wel iets meer vrijheid. Daar ben ik ergens wel blij om, maartoch, het opbouwen zie ik echt nog niet zitten...
Dinsdag had ik dus al gelijk een exposure. Ik had gekozen voor een marshmallow, omdat ik dat vroeger zo graag at, en chocola echt een grote uitdaging is.
Dat ligt echt heel moeilijk. Droge koekjes meestal niet, behalve als het zo van die letterkoekjes ofzo zijn, maar met chocola of iets in is wel heel moeilijk. Je mag ook iets bij de bakker gaan kopen, er zijn mensen dat zo'n Berlijnse bol ofzo nemen, maar dat leek mij echt een beetje moeilijk nog. Ik vind ook dat je beter je eerste exposure voorzichtig kan zijn, omdat je het anders vlug als faalervaring ziet en vlug terugvalt. Dat wou ik echt voorkomen want dat is ook 1 van mijn triggers..
Ik vind het wel een leuke groep, ik heb de indruk dat je echt steun hebt aan de groep, en dat helpt mij langs de andere kant ook wel om mijn opbouw wat vast te houden. Alleen de aardappels lukken opeens weer niet meer, hatelijk... Ik ben gewoon heel bang om bij te komen, ik merk toch dat het mij nog niet helemaal lukt om dat los te laten. De andere mensen aan mijn tafel eten bijna allemaal alles op, met soep en dessert bij, dus het is moeilijk omdat je ook een heel grote druk op je krijgt. Maar ik doe m'n best, en het zal wel lukken op termijn. Ik heb nog geen ontslagdatum, dus dat is nog een eindje weg. Wel sta ik al een stapje dichter nu naar huis toe! Ik ben echt benieuwd!
Tijdens de avondactiviteit was ik teveel gestresseerd omdat het een spelletje op tijd was, en ben ik eventjes naar de verpleging gegaan omdat ik het even heel lastig had. Gelukkig heeft dat mij wel heel hard opgelucht, en was ik daarna wel terug wat rustiger. De dokter gaat mijn slaapmedicatie ook nog verhogen, ik ga een natuurlijk middel nog krijgen bij mijn slaapmedicatie, dus ik hoop dat dat echt helpt, want doorslapen lukt niet, maar in slaap vallen ook niet, dus dat is wel lastig.
Daarna heb ik na het 9 uurtje nog eens gepraat met de verpleging en dat was nog een beter gesprek dan het eerste dus was ik gisteren relatief rustig eigenlijk, ik heb hier natuurlijk ook 1 iemand van de verpleging die ik iets liever heb en meer vertrouw dan de rest, zoals overal :). Gelukkig is ze er wel heel veel. Mijn IB is ook lief, maar op de moment heeft ze nachten en zie ik ze dus niet, tenzij ik laat opblijf.
Woensdag had ik eerst een oudergesprek met papa erbij en de psycholoog en de dokter. Ik vond het een vervelend gesprek, en ik voelde mij er ook niet goed bij achteraf, heb geen idee waarom... Oja het gesprek dinsdag met de psycholoog ging ook wel redelijk vlot.
Op medisch vlak mag ik me stilaan wel terug gerust gaan voelen gelukkig :)!
Dus dit weekend weer een kwartiertje paardjerijden.
Ben wel blij!
Deze middag heb ik niks te doen, maar dat is goed dat ik even rustig kan bezig zijn.
:) Zo dit was een 'korte' samenvatting van de afgelopen dagen
Ik ga denk ik komende tijd 1x in de 2 dagen een blogbericht schrijven, ik heb niet de indruk dat zoveel mensen hem nog lezen, dus kan ik evengoed eventjes om de 2 dagen schrijven. Ik zit ook aan elk bericht wel een uur of anderhalf uur bezig, dus als dat dan 1x in de 2 dagen is is dat wat handiger. Als ik belangrijk nieuws heb zet ik dat er ook op natuurlijk. Zoals maandag!
Het was gisteren een heel drukke dag. Hij was goed gevuld met veel therapiëen, maar de therapie was ook best zwaar gisteren, wat diepgaander.
Het eten was weer heel moeilijk, ik weet het niet, mijn maag ontplofte bijna.. Echt een verschrikkelijk gevoel. Bij het ontbijt moest ik ook verhogen, dus dat was vervelend.
3 sneetjes brood met beleg. Beetje moeilijk, en nogal proppen om binnen de tijd klaar te zijn. Toch was het gelukt, en was ik ergens fier op mezelf, maar langs de andere kant heel kwaad.
De doelstellingenvergadering verliep wel heel vlotjes.
Het middageten was wel heel moeilijk en ik heb heel veel buikpijn gehad. Zo'n kippebout, maar dat is echt supervies als je die kip zelf van dat bot moet doen; met rijst &sla.
De rijst ging redelijk; maar psychisch blijft dat moeilijk, de aardappelproducten..
De groenten gingen dan weer heel gemakkelijk..
De psychotherapie was nogal zwaar, het igng nog eens over motivatie; maar over de verschillende fasen.
Over terugvallen enzo, was heel vervelend om het daarover te hebben. We hopen natuurlijk allemaal dat we geen terugval zullen hebben, en dan is het ook niet leuk om daarover te spreken.
Ik had ook de indruk dat ike cht niet mee was, maarja; dat is dikwijls, haha.
Het 3 uurtje ging ook wel; binnen het kwartiertje!
Vanillewafeltje :)
Daarna hebben we nog films gekeken met de groep. De laatste therapie viel uit, dus dat kwam goed uit :)
Dat was heel leuk.
Het avondeten was wel veel te veel.. Heb m'n 2,5 sneetje brood opgegeten, maar ik voel mezelf er heel slecht bij heel de tijd.
Vandaag was ik terug wat beter; in de voormiddag was ik heel slap.. Nog heel moe, terwijl ik gisteren elk uur van de dag geslapen heb, en gewoon algemeen zwakjes. Maar ik besloot toch wel om therapie te volgen vdg.
Dus; ik moest ook terug mee aan tafel. Het ontbijt ging dus weer niet. Weer een slechte dag en m'n maag deed moeilijk. Niet dat ik niet wou eten; maar mijn maag deed echt heel lastig en dat ging gewoon niet. Maar ik krijg wat dafalgan van de verpleging dus het lukt wel.
Ik heb wel niks gegeten als ontbijt, dus dat is wel wat minder.. Dat zien ze ook als iets negatief; maar ik kan er ook niet zo veel aan doen dat ik ziek ben natuurlijk hé.
Ik was dus maw ook weer afgevallen met de weging, maar ze zeiden dat het goed was als ik terug wat bij was maandag, dus gaan we ons best doen voor de maandag he!
Maandag word ik trouwens besproken, ik heb echt al zenuwen voor wat er uit gaat komen.. Het ergste zou zijn dat ik op time-out moet of dat ik in de E groep moet blijven nog eens 3 weken. Ik zou het denk ik niet meer zien zitten als ik zo'n slecht nieuws zou krijgen. Langs de andere kant is het misschien beter om gewoon de beslissing aan het team te laten, want zij zullen wel weten wat het beste voor me is.
Ik heb ook een soort uitzondering om eens een maandag binnen te mogen ipv zondag, daar zal ik wss wel de zaterdag voor moeten inleveren, maar als ik dan de maandag heel eventjes naar school kan gaan zou ik kei gelukkig zijn. Ze zeggen wel dat hier weinig slaagkans voor is.. Ik probeer het, en als het nee is is het nee..
Het zal wel nee zijn, ergens ben ik daar vrij zeker van, maar ik hoop toch een beetje dat ik eens 1 keertje even naar school mag.. Al is het een uurtje met fortimels ofzo, kan me echt niets schelen.. Gewoon even m'n vertrouwde mensen terugzien.. Even weg uit Gent :)
Ik heb 2 uurtjes therapie gevolgd vandaag de VPK sessie van vanochtend. Dat was best eens leuk om te zien. We kregen zo een blad met hoe de hersens zijn opgedeeld en we moesten de eigenschappen die we belangrijk vonden eruit halen en opschrijven, zo konden we zelf onze hersenen indelen naargelang wat we zelf belangrijk vonden. Best leuk, en niet saai.
Het 10 uurtje heb ik ook niet kunnen nemen..
Om 12u het middageten; ik moest iets eten; want ik voelde me weer zo slap en m'n bloeddruk was ook wat aan het zakken had ik de indruk. Dus heb ik 1/2 de puree gegeten en spruitjes en 1/3de vlees. Ik moest bijna overgeven maar dat was niet omdat ik het wou. Dat was nog een beetje van ziek te zijn.
Dus ben ik even gaan liggen na het eten, en daarna ging het wel weer wat beter :) Gelukkig!
De crea was superleuk!
We moesten 2 kaartjes uitkiezen met een soort kunst op, en we moesten elementen doen van de 2 kaartjes die we mooi vonden, en dan ook nog elementen van een derde kaartje die we niet zo mooi vonden, en dat moesten we creatief uitwerken op een manier naar keuze :)
Echt leuk, alleen ik had veel stress door de tijd..
Dus dat was niet zo leuk...
Het 3 uurtje is wel gelukt, mandarijntje :)
Daarna had ik gesprek bij de dokter.
Ze hebben in m'n bloed een soort virus gevonden, waar ik dus serieus ziek van ben geweest. Maar het gaat al terug beter dus komt goed :)
Het goede nieuws was dat ik even op Tyson (paard) mag stappen met iemand er naast, zo'n kwartiertje! Superleuk!
Ik mag alleen absoluut niet vallen want dan breek ik alle botten in m'n lijf denk ik. Het is dus ergens ook een risico.
Het slechte nieuws is dat ik nog altijd niet mag lopen, maar dat was wel weer te verwachten :(..
Daarna heb ik even wat gerust, ik was nog wel heel moe..
Het avondeten was wel moeilijk, maar het is al wel gelukt om terug wat te eten na ziek te zijn :) Gelukkig. 2,5 boterham met een eitje :)
Ben blij dat ik al iets heb kunnen eten want anders val je ook keiveel af.. En dat mag ik niet hebben nu..
Zometteen is het nog een cacaopuddingetje, denk dat het het beste is dat ik dat ook nog even probeer, want sowieso heb ik al weinig binnen vandaag, dus ik doe echt m'n best!
Aangezien het juist feestdagen zijn geweest, en iedereen goed gefeest heeft, laat ik je een paar dingen weten.
Iedereen kijkt met heel grote verwachtingen naar het nieuwe jaar. Ik kijk eerder met een bang hart naar het nieuwe jaar. Onzeker over de toekomst en bang voor de evolutie.
Ik krijg heel veel steun van veel mensen, van andere wat minder, maar ik ben blij dat er zoveel mensen zijn die heel bezorgd zijn. Ik heb al veel post gekregen, en veel mensen die af en toe eens wat vertellen via chat. Van andere mensen die normaal gezien dicht bij je staan laten je vallen als een baksteen. Dat vind ik dan weer jammer, maar zo zie je maar dat niet iedereen echte vrienden zijn.
Ondertussen mag je er zeker van zijn dat ik stappen zet, en dat het me langzaam maar zeker zal lukken. Met vallen en opstaan, maar het komt in orde. Het zal voor jou een zeer moeilijk jaar worden. Ik zou zeggen; geniet nog van je laatste momentjes. Ik weet dat jij je nogal amuseert in mijn hoofd, me mij ongelukkig te maken over mezelf, en om van elke hap een strijd te maken. Maar geloof me, er is een tijd op komst dat ik ga terug lachen, en jou ga pijn doen..
Ik blijf vechten en ik zal dit overwinnen!
Evelien
PS.: voor de rest lig ik goed ziek in m'n bed. Griepje ofzoiets denk ik... Ze hebben bloed genomen ook, dus dan zullen we morgen weten wat het is..
Nieuwjaar ging vele beter dan gedacht, maar was zoals verwacht zeer moeilijk..
Vandaag de voorlaatste dag van het jaar! Het gaat echt weer heel snel. Vorige week was het nog maar kerstavond..
Ik ben echt boos vandaag geweest. Alles mislukte gewoon, ik was ook te gestresseerd en dan lukt er ook gewoon niets natuurlijk.
Het ontbijt heb ik wel goed gedaan, behalve dat ik maar 2 boterhammen gegeten heb ipv 2,5. Ik heb er wel volledig beleg opgedaan. Dus dat is al een stap vooruit. Ik heb ook maar een half uur gegeten, nog een vooruitgang!
Hopelijk lukt de volgende keer de hoeveelheid ook, dan zou ik echt superblij zijn!
Het 10 uurtje is ook gelukt, alleen er hong nogal een stressy sfeer omdat ik de middag naar Gent moet om daar te eten, en ik had eigenlijk pas laat m'n 10 uurtje dus ik zat echt wel te vol, omdat ik het ook nog eens op 20 minuten moest binnenspelen en dat is wel altijd een moeilijkheid voor mij.. Het is gelukt. Mama had dus gisteren verse pudding gemaakt, en die was ook wel lekker. Ze had speciaal diegene gekocht die je alleen in Nederland vind, omdat ik die zo graag eet.
Na het 10 uurtje heb ik nog even wat met de poezen gespeeld enzo. Muziek geluisterd, even nagedacht, en dan maar terug op naar Gent.
Het is saai om naar Gent te rijden omdat het altijd rechtdoor is. Ik heb ook terug de observatieoefeningen enzo allemaal gedaan; ik zag dat er heel veel wind was; dat veel weilanden onderwater stonden; dat de windmolens draaien, dat hielp allemaal om even rustig te worden. Ik was zo opgefokt, ik kon gewoon niet rustig zijn om een of andere reden..
Het eten was opzich wel lekker. Alleen die aardappelen zijn weer niet gelukt. Ik haat aardappels vanaf vandaag. Ik vond het al eerder helemaal niet lekker, maar nu vind ik het echt vies. Jammer dat je niet alle aardappelen kan uitsluiten en gewoon groenten en vlees kan eten.
Het waren dan vandaag gebakken aardappelen; en die ga ik denk ik uitsluiten. Ik wil niets waar de boter afdruipt, want dan weet ik zeker dat het niet veilig is, en dan vind ik het nog 10x erger op zoiets op te eten, omdat ik dan nog meer negatieve gedachten bovenhaal. Het is juist de bedoeling om wat positief te denken...
Het vlees; ik ben ook geen varkensvlees fan, maar het was varkenslapje, en ik wou het eerst gewoon laten liggen, maar toen kwam ik op het besluit dat het eigenlijk wel een makkelijke beslissing zou zijn om het gewoon maar te laten liggen. Moeilijk gaat dikwijls ook; dus het vlees moest echt lukken. Iedereen eet varkensvlees, en het is opgegeten ook!
De groenten waren superlekker! Het was eindelijk weer broccoli, iedereen superblij..
Na het eten gingen we dan maar weer naar huis, terug een uur onderweg :)
Mama voelde zich ziek, dus die ging wat rusten. Ik ging voor mama cd'tjes branden voor in de auto, en daar heb ik dan heel de middag aan bezig gezeten.
Om 15 uur heb ik mijn 3 uurtje gegeten en daarbij heb ik de recordtijd van 37 minuten behaald op een appel. Ik weet niet zo goed ik had eeeecht geen honger; en dan lukt het echt weer niet. Ik heb hem wel opgegeten, alleen n beetje te traag.
Het avondeten, boterhammen, 2,5 sneetjes weer niet gelukt natuurlijk.
De kaas heb ik er wel weer groot genoeg opgelegd zodat ik een normaal belegde boterham heb.
Dus toch iets wat eeen beetje ging vandaag!
De cd gaven een error in de auto :(.
Dus al die moeite voor niets, ik was echt boos!
Het 9 uurtje was een kiwi!
Morgen ga ik iets uitgebreider schrijven, maar ik ben heel moe dusik ga eerst slapen!
Het was dus zaterdag, maar toch druk genoeg.. Ik had wel al wat beter geslapen met de slaapmedicatie, alleen was ik bij de laatste controle om 6.30 wel even wakker geweest, maar ben wel nog even terug in slaap gevallen tot 7.20, dus dat is wel goed.
Ook al denk ik gewoon veel te veel na, zelfs met die slaapmedicatie lukt het niet om die te laten...
Dus oke;
Om 8.00 het ontbijt, 2,5 sneetjes brood met smeerkaas natuurlijk en speculaas. Ik heb mijn smeerkaas dus op de 2 boterhammen gedaan, en een halfje toch maar eens met de speculaas geprobeerd. Gelukkig is speculaas toch iets dat ik vroeger wel at, ook al weet ik dat er echt TE veel calorieen inzitten, en hapje kan niet echt veel kwaad denk ik. Dat weegt maar 5 gram, dus een kilo kan ik niet aankomen.
Over het ontbijt had ik dit keer 35 minuten gedaan, ik was ook gewoon weer teveel aan het nadenken, over hoeveel ik zou bijkomen en hoe dik ik was, enz. Ik had het na het eten ook even vervelend, maar het is wel gelukt om alles binnen te houden enzo, heb niet extra bewogen, en ja ik doe m'n best er echt wel voor, dus ergens ben ik ook wel trots.
Na het ontbijt heb ik even terug op m'n bed gelegen omdat ik zo moe nog was. Ik heb wat op facebook gezeten, en wat muziek geluisterd. Ik had wel heel veel zin in de namiddag, omdat mijn 2 beste vriendinnen dan kwamen, dus ik was ook wel blij.
Het 10 uurtje ging een beetje moeilijk vandaag, maar het lukte wel. Ik had de indruk een beetje in de war te zitten met m'n gedachten gisteren.
Dus hopelijk vandaag een betere dag.
Op zaterdag is er geen therapie dus hebben we wel tijd zat om iets voor onszelf te doen. Ik heb ook een film gekeken, dus dan hield ik me ook een beetje rustig omdat ze al doorhadden dat ik het moeilijker had vandaag. Ik had ook geen zin in iets anders.
Het middageten, ramp..
Mijn aardappels zijn weeral niet gelukt.
Het vlees wel uiteindelijk maar kreeg ik ook niet op eigenlijk.. Was meer iets psychologisch eigenlijk omdat ik weet dat daar meer calorieen inzitten, en dat dat slecht is, als ik denk vanuit mijn eetstoornis. Ik wou ook niet veel calorieen eten, vandaar dat ik al heel de dag moeite had. Het is echt vervelend om daar tegen te vechten. Soms lukt het dan eens niet en dan ben ik echt heel teleurgesteld in mezelf. Ik hoop dat dat binnekort al wat beter zal gaan.
De groenten; sla; ik weet dat daar echt niks inzit, dus dat lukte wel, ook al smaakte zelfs een slaatje mij niet. Ik was zelfs zo negatief aan het denken dat ik zelfs dacht dat ik van een slaatje 1 kilo zou bijkomen. Echt heel raar!
Gelukkig was het snel 13u en mochten we van tafel.
Wat er dan is gebeurd is echt gek. Normaal gezien mogen we pas om 14u vertrekken naar huis. Maar ik reed met een meisje van de afdeling mee, en die had blijkbaar een uitzondering om om 13.30 te mogen vertrekken. Ik wist niet dat ik & een ander meisje dat ook nog meereed dan ook een uitzondering zouden moeten vragen. Wij zijn ook alletwee meerderjarig dus dat begreep ik echt niet.
Maar ja we mochten dus niet vertrekken om 13.30u, uiteindelijk wel, maar er ging een heel gezeur aan vooraf, en ik was dus super gestresseerd.
Ik heb er eigenlijk zaterdagnacht ook al van wakkergelegen.
Ben benieuwd wat daar weer van gaat komen.
Thuisgekomen was het al bijna tijd voor het 3uurtje; ik had een appel gekozen, gewoon omdat dat misschien wel zou lukken.
Ik was zelfs een beetje misselijk van de stress en omdat mijn buik gewoon te vol zat.
Gelukkig vertrokken we dan snel naar Putte om mijn vriendinnen op te halen.. :)
De namiddag is eigenlijk goed verlopen. Ik heb veel afleveringen van tegen de sterren op gekeken met hen :) Ik vond het fijn om ze weer is terug te zien want dat was al geleden van de tijd dat ik nog in Nederland paardreed. Ik was ook gewoon blij om nog eens bezoek te krijgen, dat vind ik echt leuk.
Ze bleven ook eten, en aangezien dat het bij mij rampzalig is; deed ik er 7 keer zo lang over als zij, en hebben we dus een uur aan tafel gezeten, maar dat vonden ze niet zo heel erg, hoop ik.
Daarna had ik het weer moeilijk dus ik moest even weg zodat ik geen kansen had om toe te geven aan mezelf, en bvb naar de wc kon lopen of iets dergelijks. Dus zijn we even naar het winterdorp in Brasschaat gewandeld en hebben we daar even wat gezeten & rondgewandeld.
Niet te lang natuurlijk want ik mag niet zo lang weg zijn en zeker niet in drukte.
Ik was blij om nog eens buiten te zijn, dat is wel iets wat ik doordeweeks heel hard mis. Ik zit constant binnen tijdens de week.
Daarna zijn we maar terug gekomen en hebben we nog wat tv gekeken, aangezien dat zowat alles is wat ik mag op de moment.
Het 9 uurtje hebben we ook nog samen gedaan :).
Mama had pudding gemaakt, en verse pudding had ik ook al lang niet meer gegeten :) Dus heb ik dat maar gegeten als 9 uurtje.
Een klein half uurtje heb ik daar toch weer over gedaan. Dus ik was blij dat ze er geen probleem van maakten! Ik heb soms de indruk dat ze mij meer begrijpen dan eender wie anders,..
Daarna zijn we ze toch maar terug naar Putte gaan brengen want anders zou het echt veel te laat worden..
Ik vond het wel erg, maar ja ik moet de zondag ook optijd op staan omdat m'n structuur anders helemaal in het water valt, en dan ga ik terug beginnen maaltijden overslaan, en ik denk niet dat dat de bedoeling is.
