Eerst wil ik even mijn broer feliciteren met z'n verjaardag! Gelukkige verjaardag, Jeroen! :)
Ik was met mijn vorige bericht gebleven tot dinsdagavond vlak voor het avondeten. Het avondeten is eigenlijk goed gelukt, ook al was het een beetje teveel. De dinsdagavond activiteit was ook wel heel leuk. Het was zo dat spelletje weerwolven..
De woensdag was het heel druk. Ik had eerst om 9u een afspraak bij de psycholoog. Dat ging eigenlijk redelijk vlot. Alleen is het zo jammer dat ze hier zien dat ik het laatste tijd heel moeilijk terug heb, vooral psychosociaal dan. Dat zit me wel heel dwars. Ze denken ook dat ik hier boos ben soms terwijl dat eigenlijk niet echt is.. Toch niet op iemand gericht. Het kan zijn dat er wel dingen gebeuren waarvoor ik soms boos ben maar dat gaat snel over. Ben dikwijls ook gewoon boos op mezelf, wat ook niet raar is. Het doet alleen echt pijn om zoiets te horen als je echt probeert aan jezelf te werken, en goed je best te blijven doen.
Daarna had ik IB gesprek om 10.30 en dat was juist hetzelfde, moeilijke gesprek. 'Heb jij nog voldoende motivatie?' Ja tuurlijk, maar soms heb ik inderdaad mijn slechte dagen. Ik vond het een vervelende vraag. Ik doe echt mijn best..
En dan ging het nog om een aantal zaken dat ik ook niet zo leuk vond. Ik moet nu blijven opbouwen, en mag niks meer afvallen, of anders worden het nutri's. Hatelijk. Het is psychologisch heel moeilijk om op te bouwen, maar het zal moeten... *UPDATE* Op zondag eet ik nu 's morgens 3 sneetjes brood, 's avonds 4 ondertussen. Ik vind het erg dat ik MOET opbouwen en geen vrije keuze meer heb nu, omdat ik zo sneller een terugval zou kunnen hebben omdat ik het niet voor mezelf doe.
Opzich is het een heel knappe stap dat ik zet, maar ik ben benieuwd hoelang ik dit volhoud.
Ik was wel een beetje slechtgezind na die 2 gesprekken, het was wat veel in 1 keer, en om dan een goed vervolg te geven, het was brandalarm.
Geen oefening, maar echt evacuatie enzo.
Een patiënt op de UPSIE had z'n matras in brand gestoken. Onze afdeling ligt naast de UPSIE, en wij hadden dus enkel heel veel last van rook. De UPSIE werd eerst geëvacueerd. Maar die stonden dan allemaal op onze afdeling, en toen kregen wij ook plots rook en dan is het brandalarm voor onze afdeling ook opgesprongen. Wij waren toen nog aan het eten, dus opeens gingen alle deuren dicht, en dat was wel heel eng. We moesten alles laten liggen (mochten enkel heel vlug onze jas nemen) en dan zijn we naar de AS (angst en stemmingstoornissen) afdeling gegaan met z'n allen. Was niet zo leuk eigenlijk en een heel stresserende gebeurtenis. Na een uurtje mochten we terug naar onze afdeling, en ze hebben nog een uur ongeveer rook staan wegblazen met zo'n machine.
En als kers op de taart.... : ik had oudergesprek ook nog is bij de psycholoog. Met mama dit keer.
Na het gesprek zijn we eventjes naar Gent gegaan. Ik heb daar als tussendoortje een halve wafel gegeten. Dat vond ik wel knap van mezelf, dat is nogal een drempel waar ik over moet, ook al is het een halve, toch vind ik het knap!
Het avondeten ging redelijk goed eigenlijk. Toen at ik nog 3 sneetjes 's avonds dus dat ging nogal qua hoeveelheid.
Ik heb wel heel slecht geslapen de woensdag maar ik denk dat het een beetje een te drukke dag geweest was, om goed door te kunnen slapen.
Donderdag was het uiteraard weer zwarte dag. Weegmoment... : 200 gram bij. Stabiel dus eigenlijk. Beter dan afvallen zegden ze, maar echt blij ben ik er niet mee. Zou blijer zijn als er 200 af zou zijn. Maar dat is naturulijk geen optie meer.
Het ontbijt was even moeilijk omdat ik bijgekomen was, maar het heeft ook niet veel zin om alleen 's morgens niet te eten natuurlijk. Dus heb ik mezelf overtroffen en toch m'n ontbijt genomen, niks gecompenseerd..
Qua therapieen slaagt de donderdag wat tegen omdat we dan kooktherapie hebben.
Dit keer was het als voorgerecht : slaatje met kaas en appel, als hoofdgerecht: aardappels met kalfsvink en witloof en als nagerecht pudding met een speculaasje.
Ook hierbij heb ik m'n doelstellingen weer verhoogd. 1/2 sla, heel het hoofdgerecht en heel het dessert.
De kooktherapie gebruik ik als extra oefenmoment naar huis toe. Heel moeilijk, zeker omdat er zoveel boter en dergelijke in moet, maar toch ben ik echt trots op mezelf.
Ik ben ook trots op mezelf voor de stappen die ik deze week gezet heb naar eten toe. Ik zou zoiets niet snel zeggen omdat ik redelijk perfectionistisch ben, maar toch.. ben ik blij. Het is nu een kwestie van volhouden natuurlijk.. ................. en verder opbouwen :(.
In de namiddag hadden we normaal gezien uitstap, maar omdat het hier massa's sneeuwt konden we niet op uitstap en werd het een film: boys don't cry.. Wel een zware film, maar er zat wel iets in. Een verhaal eigenlijk over vertrouwen, verdraagzaamheid, .... Er moest natuurlijk wel iets therapeutisch inzitten natuurlijk.
Vanaf volgende week start trouwens het buddy- overleg terug. Denk dat dat heel moeilijk gaat zijn, maar we doen ons best natuurlijk!
De vrijdag was al bij al heel snel voorbij.
Het zwemmen was weer superleuk! Daar kijk ik altijd hard naar uit! Even beweging....
Heb ook nog een gesprek gehad met de dokter; over vanalles, over de operatie maandag voor de wijsheidstanden, welke vloeibare voeding ik ga krijgen en dat ik MOET eten en dan ik zeker genoeg kcal moet binnenhebben, pff, ik kijk er al naar uit ......
Het weekend is heel snel gegaan eigenlijk. De zaterdag zijn we even naar Wijnegem gegaan, maar het was niet zo leuk omdat het enorm druk was. Ik wil graag nog eens naar shopping center, maar niet als er ZOveel volk is. Dan voel ik me zo klein en benauwd en weet ik veel, alles wat negatief is eigenlijk.
Maar als beloning heb ik als 3 uurtje een bolletje ijs gegeten bij de australian home made ice cream.
Het was een hele grote stap, omdat dat roomijs is, en daar zitten wel wat calorieen in zeg maar, maar ik moest toch een tussendoortje nemen, dus heb ik voor speculaasijs gekozen. Speculaas is niet zo veilig, maar van 1 bolletje ijs kom je ook geen 10 kilo bij... Daarna zijn bomma & bompa gekomen 's avonds. Dat was ook wel leuk, en ik was blij dat ik ze nog eens zag.
Het was wel een kostelijk weekend want zowel m'n laptop als MP3 zijn gecrasht.. Moet mij weer overkomen natuurlijk. Gelukkig had papa de oplossing :) Ik heb nu zijn oude MP3 die hij niet meer nodig had, en voor de laptop gaan we nog kijken :).
Zondag was het aan het sneeuwen als ik terug moest naar Gent, dus waren we telaat... Kwartiertje, dus ik mocht ook een kwartiertje langer eten gelukkig. In de terugweg naar huis hadden ze nog steeds niet gestrooid en ik werd er een beetje onrustig van. Papa kan wel goed rijden in de sneeuw, gelukkig.
DOor dat rotte weer waren we pas laat thuis, en ben ik niet kunnen gaan paardrijden :(. Ik vind het heel rot want ik verheugde me al op het happy kwartiertje.. Maarja volgende week terug!
Dan heb ik voor de rest van de middag maar een rustige middag gehouden en films gekeken.
Na het eten waren we al direct vertrokken dus was ik hier al heel vroeg terug.
Nu mag ik niks meer drinken en morgen mag ik ook niks eten, omdat ik om 10.30 eventjes operatie aan de wijsheidstanden heb, hopelijk valt dat allemaal mee, maar dat zal wel. Ben benieuwd trouwens of je dom wordt van wijsheidstanden laten trekken.. haha!
Dit weekend is eigenlijk redelijk goed verlopen. Het was wel minder druk dan anders, maar dat had ik bewust zo gekozen, omdat ik anders ook gewoon geen rust heb in het weekend en eigenlijk is het wel de bedoeling om even rustig bezig te zijn. De therapie was wel nogal zwaar geweest de vorige week, dus ben ik de zaterdag al begonnen met 'uit' te slapen. Tot 7u dus haha.
Daarna heb ik me rustig bezig gehouden, tussenin nog het yoghurtje genomen, en dan nog eventjes rustig beziggehouden, en daarna het middageten, was weer een hel tot en met. Heel m'n bord opeten is echt het ergste dat ik hier al heb gemoeten, verschrikkelijk. Het voelt ook echt heel slecht. Maar veel keuze heb ik denk niet meer.
Daarna was het al bijna vertrek, dus snel even alles ingepakt enzo.
Dan ben ik naar huis gegaan, en toen we thuiskwamen moest ik al direct m'n 3 uurtje nemen, dat was wel lastig, maar ondertussen ben ik het gewend. Jeroen had al pudding gemaakt, dus dat vond ik wel heel leuk, dus heb ik me ook geforceerd om hem op te eten.
Daarna heb ik wat tv gekeken, me rustig bezig gehouden, ik had nood aan rust want ik was heel moe.
HEt avondeten ging eigenlijk wel redelijk vlot, ik ben een beetje automatische piloot nog altijd, gewoon doen, niet nadenken en vooral geen vragen beginnen te stellen zoals: hoeveel calorieen, wat ben ik nu aan het eten, hoeveel ben ik aan het eten, hoe dik ik wel niet zal zijn als ik het op eet? Zo blijft toch ieder eten een soort gevecht met mezelf.
Ik voel me na elke maaltijd echt even slecht, ook al lustte ik vroeger bijna alles graag. Dat is ook gewoon al frustrerend. Ik ben juist zo'n olifant...
Daarna gingen we gelukkig snel naar Wijnegem. Heb even de H&M leeggekocht :).
Wel blij met m'n nieuwe kleren.
Zondagochtend was ik alleen thuis, en ik weet niet of ik dat wel zo goed gedaan heb. Heb als 10 uurtje wel een peer genomen :) en als ontbijt een pudding. Maar verder is het niet gelukt. Voor de rest heb ik die dag wel normaal gegeten, maar alleen zijn is niet zo heel makkelijk. Dan 'vergeet' je zoiets heel snel.
Gelukkig was het bijna paardrijden :). Nog eerst 'even' op en af naar Gent voor het middageten. Dat liep weer niet zo makkelijk, maar toch al een heel klein beetje vlotter dan gisteren.
Daarna zijn we naar paard gegaan! Superblij! Ik heb dus weer een kwartiertje paardgereden, en perongeluk ook gedraaft en gegallopeerd. Niet dat da tzo veilig is natuurlijk maar ik kon niet anders even. Ik had het heel hard nodig.
Toen ik afstapte was ik natuurlijk weeral doodmoe.
Dan heb ik thuis nog gegeten, m'n 3 sneetjes brood, en daarna zijn we terug naar Gent gegaan.
In Gent heb ik dan nog juist m'n 21 uurtje genomen, en daarna gaan slapen.
Maandag was ook weer heel druk, omdat mensen besproken werden. Ik gelukkig niet, dus voor mij zou de bespreking niet echt veel gevolgen kunnen hebben.
Ik was ook weer afgevallen met de weging. Ook al wou ik dat niet. Maar ergens ben ik nog wel gelukkig dat ik niet ben bijgekomen. Eerst hadden we doelstellingen vergadering. Dat ging in de T groep nogal vooruit, omdat iedereen eigenlijk al zowat heel z'n plateau heeft opgebouwd, alleen ik ben nog een beetje in opbouw, maar toch ook niet meer zo overdreven veel. Dus dat was heel snel afgehandeld ...
Daarna hadden we een uurtje werkboek, en dat uurtje heb ik heel nuttig gebruikt ;). Nee ik heb verder aan m'n motivatieboekje gewerkt, zodat dat binnekort ook af is. Verder kwam de creatieve therapeut ook afscheid nemen, dat is altijd een beetje vervelend en moeilijk ook. Maar we hadden een afscheidskadotje gemaakt, met de hele groep onze hand op een groot papier gezet, met onze naam onder, daar was ze wel heel blij mee :).
Daarna was het al eten, ook weer heel moeilijk, het was pasta, en omdat dat zoveel kleine stukjes zijn, is dat voor mij echt heel moeilijk om alles op te eten, het liefst zou ik alles laten liggen. Ik deed eerst de groenten eruit opeten, dan het vlees opeten en dan pas de pasta zelf, omdat dat het moeilijkste is. Het makkelijkste eigenlijk is rijst of puree. Rijst omdat daar ongeveer het minste inzit, en puree omdat dat niet zo heel zwaar is. Maar verder vertrouw ik niks, en zeker aardappelen, lijken mij een zeer grote dikmaker.
Daarna was het ergotherapie. Bij ergo is het altijd vrij werken rond motivatie, of andere dingen, dat kan je allemaal bespreken. Momenteel maak ik in ergo een werkje over het gezin. Dus ik zie mijzelf klein, dus ik heb gekozen om mezelf te tonen als slang. Omdat ik niet zo hard opval, en ook makkelijk dichtklap enzo. Voor mama koos ik dan de manen van een leeuw, en die heb ik dan gemaakt. Voor papa denk ik dat ik een poes neem, en voor Jeroen weet ik het niet zo heel goed.. Ik denk voor Jeroen een beer ofzo. Omdat hij zo groot is, en een beetje het tegenovergestelde van mij, hij is niet zo heel onzeker dus zo kan ik het wel laten zien natuurlijk.
Bij het 3 uurtje had ik het weer even lastig met de prince koeken. Er zitten er natuurlijk 2 in een pakje, en de calorieen stonden er open en bloot op. Dus dat was weer een uitdaging op zich al. Heb ze toch allebei opgegeten dus ergens is dat heel knap. Ook al voelde ik me heel dik en dom dat ik zoveel at.
Daarna was het PMT. Gisteren was het echt 'shocktherapie'. We hadden een therapie rond lichaamsperceptie. Het woord zegt het zelf al. We kregen allemaal 3 touwtjes, met die touwtjes moesten we dan 1 cirkel maken hoe we het voelen, dan een cirkel hoe we denken dat het is en eentje hoe we wensen dat het is. Dan moesten we eerst onze bovenarm doen, zonder te meten, dus die 3 cirkels leggen, en dan kwam de therapeut echt meten, en dan kwamen we tot de conclusie dat ik mezelf 3 keer dikker zie dan ik zelf ben. Nogal hard, maar ik was niet de enige die daarover dacht. Het is natuurlijk wel een goede therapie om eens te zien hoe verstoord je lichaamsbeeld eigenlijk is. Daarna volgde de bovenbenen nog en de buikomtrek. Eigenlijk had ik overal het zelfde probleem. Ik zie mezelf gewoon veel dikker dan dat ik ben. Moeilijk.. De groep was heel stil.. En zijn ook in stilte terug naar de afdeling gegaan en dat is niet van de gewoonte eigenlijk.
De dinsdag was het weer een beetje hectisch. Het ontbijt verliep weer ietsjes moeilijker. Het is ook dat ik het moeilijk vind om volledig beleg op m'n boterhammen te doen. Dus bijvoorbeeld 1 smeerkaasje, je krijgt er 2 voor 4 sneetjes brood, dus moet je er eentje op 2 sneetjes brood doen, en ik gebruik dat 1'tje voor mijn 3 sneetjes brood. En ik zie het echt niet zitten om meer op m'n boterhammen te doen. Ik moet ook nog opbouwen in boter op m'n boterhammen, maar ik lust dat echt gewoon niet, het is niet van niet willen.
We hadden eerst terug PMT. Ontspanningsoefening en rek en strek oefeningen. Dat vond ik wel wat beter dan de shocktherapie van gisteren :). Het is wel leuk om zo te mogen bewegen, omdat je hier normaal gezien echt niet mag bewegen. Het voelt weer wat beter, dan ben ik tenminste eens niet zo lui.
We kregen ook uitleg over het nieuwe programma. Vanaf volgende week wordt het buddy overleg terug ingeschakeld. Met 1 verantwoordelijke per tafel, E en T groep gescheiden. Ik vond het een goed idee om dat terug in te schakelen, zo leer je ook om assertief te zijn naar jezelf en naar anderen toe, en zo leer je ook om te gaan met kritiek of complimentjes over eetgedrag. Zo kan je er natuurlijk zelf ook beter aan werken. Ik denk dtoch wel dat het moeilijk zal zijn. Bij de E groep zit een verpleegkundige bij, wij mogen het alleen doen. Diegene dat die week verantwoordelijk is voor buddy, krijgt een keer psycholoog extra in de week. Dat is dan om te leren hoe je zoiets moet aanbrengen. Nu onze groep is klein, dus wij gaan bijna iedere x dezelfde mensen hebben, dus ik denk dat dat ook wel vlotjes zal gaan. Ik ben wel de enige de nog niet volledig heeft opgebouwd, dus ik denk dat ik wel wat kritiek zal krijgen. HEt is belangrijk om dan mijn eigen mening te vertellen, dat ik het liefst opbouw op m'n eigen tempo, dat ik me daar veiliger bij voel denk ik .
Mogelijks volgende week komen er dagen dat we therapie gaan hebben tot 17.30. Omdat ze gewoon niet alles in het schema krijgen. Het nieuwe rooster is sowieso wel leuk. Alleen de crea zal ik wel gaan missen. DIe 2 uur ergo zijn nu ook niet 'het'. Op donderdagmiddag wordt er terug een groepsactiviteit georganiseerd, dat is ook wel superleuk denk ik!
Dan bij ons valt de groepstherapie weg, behandelevolutie valt weg en psycho educatie valt weg. Ik ben wle blij dat psycho educatie wegvalt voor ons, omdat wij dan eerst zwemmen hadden en daarna nog eens naar de dokter luisteren is echt heel vermoeiend. Maar wat in de plaats komt zal ook heel zwaar zijn. In de plaats van die 3 therapiëen krijgen we assertiviteit, lineham en hervalpreventie.
De crea wordt dus opgevangen door de uitstap op donderdagmiddag. Dat kan van alles zijn, maar zowel e als T groep mag mee, dus waar trek je de grens van confronterend- niet confronterend?
Daarna was het weer etenstijd. M'n bord is helemaal leeggeraakt uiteindelijk, het was echt heel moeilijk weer, maar ergens kon ik me er ook over zetten, omdat ik wist dat het redelijk mager was. De wittekool was weer superlekker natuurlijk :).
Daarna hadden we exposure. Ik had iets genomen dat ik vroeger heel graag lustte: de kinderbueno. Dat is wel absoluut niet veilig voor mij omdat er zowel chocolade als iets in zit. De caloriêen stonden er ook op dus ik begon al terug te twijfelen in de winkel, maar uiteindelijk heb ik hem toch meegenomen. Tijden exposure zelf voelde ik me heel zenuwachtig. Het heeft ook wel een tijdje geduurd voor ik hem helemaal opgegeten had en ik begon zelfs te twijfelen om maar 1 stukje te nemen. Maar uiteindelijk heb ik hem helemaal opgegeten, hoe rot dat ook voelde.
Tijdens de psycho daarna, was het moeilijker om over te spreken als vorige week. Dit was ook een stapje moeilijker dan die van vorige week. 246 kcal is echt teveel. Maar vroeger at ik dat ook allemaal, en normale mensen zonder eetprobleem eten dat ook allemaal, zelfs 2 bij wijze van spreke, dus waarom zou ik mezelf dat niet toestaan? Een heel moeilijke vraag, waar ik ook heel moeilijk een antwoord op vind. Omdat ik dat niet verdien. Ik ben lelijk, en te dik, dus ik mag dat niet.
Zometteen is het avondeten, en daarna avondactiviteit, ik voel me niet zo fit, dus ik hoop dat het een beetje lukt. Op dinsdag is het 's avonds ook de warme maaltijd (1/2 de van een warme maaltijd dan, want je krijgt er 2 boterhammen bij) dus het zal weer moeilijk worden..
