Het is voor mij nogal een bewogen weekje geweest, heb een tijdje niet geschreven omdat ik me zo super slecht voelde. Het was een drukke, en rommelige week met veel downs maar ook wel een paar leuke dingen.
Ik begin dus bij de maandag. De maandag werd ik besproken. Ik voelde mij al heel gestresseerd, 's morgens al. Ik had de maandag ook eerst weegmoment, en ik was bijna 2 kilo af, terwijl ik normaal gezien zou moeten bijgekomen zijn, dus dat was al een negatief begin van de week. Ze vertelde al dat ze daar echt niet blij mee waren, en dat ze dat ook gingen meenemen naar de bespreking in het team.
Ik was dus al ongelukkig op voorhand. Ook omdat ik niet echt maaltijden overgeslaan had ofzo, wel een paar moeilijke momenten, maar dat is altijd zo. Er is geen enkele week dat ik geen moeilijke momenten heb. Dat zou echt raar zijn, maarja, het was nu zo. De therapie 's ochtends heb ik niet meegedaan omdat i knaar de kiné moest voor de knie. Ik haat het, die mensen doen mij altijd pijn. Die oefeningen doen mijn knie niet zo'n goed, en ik mag ook niet op de hometrainer enzovoort dus dat is wel stom. Moet van die hele 'lompe' oefeningen doen waarbij ik niet teveel caloriëen verbruik.
's Middags kwamen ze dus toeren voor de bespreking.
Ik wist dat het niet zo positief zou zijn. Ik moet dus terug naar de E groep. Dat wil dus zeggen dat alle leuke therapieën er weer afvallen :(. Linehan, kook, zwemmen, assertiviteit gaat er allemaal terug af. Vind het echt heel erg want ik keek altijd heel hard uit naar het zwemmen, het enige uurtje dat we een beetje bewegen. Niet dat je dat echt zwemmen kon noemen natuurlijk maar we waren tenminste even weg, en ik kon m'n gedachten verzetten. Nu ben ik terug in de E groep, maar het 2de probleem is dat al de mensen waarmee ik goed overeen kwam in de T groep zitten ondertussen, dus dat ik me ook een beetje ongemakkelijk voel. Het zijn dus ook alleen de nieuwe mensen waar ik mee in de groep zit. & Lotte en Laura, maar Laura gaat al snel op ontslag. Nog een ander meisje gaat ook al bijna op ontslag dus dan zijn het echt alleen de nieuwe waar ik mee zit :(.
Ik mocht wel over naar fase 3. Dus dat wil zeggen dat ook mijn ontslagdatum al vast staat. 13/3 kom ik normaal gezien naar huis.
Dat is allemaal leuk natuurlijk, maar het baart mij ook wel veel zorgen. Heb nog heel veel werk in de 6 weken dat ik hier nog zit, dus ik ga alles op alles moeten zetten. De weekends veranderen dus ook. DIe zijn dan van zaterdag tot zondag zoals in fase 2, maar zondag moeten we alleen heel even aanmelden en dan weer naar huis. Da's zo rot daaraan. Helemaal naar Gent om even hallo te zeggen.. Maarja niks aan te doen. Het is maar 3 weken want dan ga ik naar 2de keer 3de fase, en dan is het vanaf vrijdagavond weekend.
Het was heel pijnlijk nieuws, en helemaal niet leuk, ben er heel de week eigenlijk niet goed van geweest, heel verdrietig geweest, maar beter is om er gewoon mee te leren omgaan, en te aanvaarden dat ik eventjes een stap terug moet zetten. Ik kan binnen 3 weken alsnog in de T groep terug worden gezet om de laatste 3 weken er nog eens voor te gaan, maar dat zal moeilijk worden.
Het is ook mijn gewicht is niet stabiel, ik zou moeten bijkomen eigenlijk, maar ik kom niet genoeg bij zeg maar, ze zouden het sneller omhoog willen zien gaan.
En de T groep is heel confronterend en zwaar, en bezorgt ook redelijk wat stress natuurlijk. Toch blijft het heel jammer :(.
De maandag ben ik dan niet meer naar de therapiëen gegaan, alleen nog naar de ergo. Ik was heel ongelukkig, dus ik mocht kiezen wat ik zou maken, ik heb een klei werkje gemaakt met een bloem op. Gewoon voor mezelf, om te laten weten dat na de regen terug zonneschijn komt. En hoe moeilijk het ook is, er komt altijd terug beterschap. Werken met klei maakte me een beetje rustiger.
De eerste keer aan de E groep tafel was heel moeilijk. In de E groep hebben ze dikwijls nog niks opgebouwd, en als jij dan al wel opgebouwd hebt is dat enorm moeilijk om toch je eigen hoeveelheid op te eten.
'S Nachts heb ik ook niet geslapen.. Het lukte ook gewoon niet meer, omdat ik zoveel vragen had, en zo aan het piekeren was.
Op dinsdag ben ik wel gewoon naar de therapie gegaan, maar ik vind het niet leuk dat de therapie nu weer zo 'saai' is . Ik heb niet zo het idee zoals bij de T groep dat het me echt helpt. Onbewust zal het mij wel helpen, daar ben ik van overtuigd, maar toch..
Woensdag had ik heel veel afspraken. Om 9.20 moest ik naar de kiné voor de knie. Om 11.15 had ik een gesprek bij de psycholoog, om 13u moesten de draadjes eruit, en om 14u had ik oudergesprek bij de psycholoog.
De kiné ging niet zo goed, mijn knie zat helemaal vast en deed ook veel pijn. Heb wel de oefeningen allemaal kunnen doen gelukkig. Om 11.15 het gesprek bij de psycholoog had ik heel goed voorbereid met G-schema's ed. Daar was ze heel blij mee, en ik heb vandaag (donderdag) ook compliment daarover gekregen. Was echt blij!
De draadjes; er was er eentje wat ingegroeid dus die deed wel pijn. Verder zijn de wondjes goed aan het genezen, maar nu is mijn beet een klein beetje aan het veranderen dus ik hoop dat ik weer geen beugel moet binnenkort, maar dat zal wel niet :).
Daarna het oudergesprek en dan zijn we naar het zuid gegaan in Gent. Ik heb daar nog is een exposure voor mezelf gedaan en een ijsje met speculaas in genomen. HEt was een lekker ijsje, alleen jammer van de gedachten daarna weer :(.
'S avonds ben ik met Laura gaan eten in Gent. Echt heel lekkere soep gegeten met brood. Paprika soep, zo in de souplounge. Kan je voor 4 euro een serieus bord soep en brood krijgen en een appeltje :). Die appel heb ik wel niet opgegeten omdat ik zo vol zat. Maar het was heel geslaagd :)
Daarna ben ik even naar Laura thuis meegegaan, en dan moesten we snel terug naar het ziekenhuis want om 20.30 moet je terug binnen zijn.
De donderdag was ook zeeer stresserend. Het was nieuxwjaarsreceptie op de afdeling 's middags. We zouden spaghetti eten. Maar er was eigenlijk niets gezegd van een dessert, en toen opeens kwam daar ook nog ijs bij.
Ik vond het heel moeilijk, 't was een drukte van hier tot in China op de afdeling. Dat zorgde voor veel stress onder ons, maar ook het team zelf werd een beetje zenuwachtig. Als E groep moesten wij zorgen voor de hapjes.
Dat was 'veilig' zo van die witloofblaadjes, en wortels, olijven, tomaten en bloemkooltjes en zo'n yoghurtdressing enzo. :)
Alleen aan m'n glas bubbels zat zo 'n suikerrandje en dat vond ik verschrikkelijk , maar het is wel gelukt.
De spaghetti zelf, nja, ik zat met de dokter enzo aan tafel, en de E groep hun portie werd opgeschept dus ik kon niet zelf proberen en dat was rot, ik vond het een gigantisch bord, maar ik zou me niet gewonnen geven waar de dokter bij zat! Dus ik heb heel m'n bord leeggegeten. Daarna was er ook nog een ijsje met aardbeien. Maar nadien heb ik heel veel overgeefdrang gehad, opeens kwam die terug, uit het niets..
Ik kon er moeilijk mee om omdat die zolang is weggebleven, en nu opeens weer terugkomt.
Deze avond heb ik ook weer overgeefdrang gehad en na het tussendoortje ook.
Ik hoop dat dat snel terug betert want da's echt niet leuk, zeker als je dan ook nog niet wil overgeven.
