Vandaag de voorlaatste dag van het jaar! Het gaat echt weer heel snel. Vorige week was het nog maar kerstavond..
Ik ben echt boos vandaag geweest. Alles mislukte gewoon, ik was ook te gestresseerd en dan lukt er ook gewoon niets natuurlijk.
Het ontbijt heb ik wel goed gedaan, behalve dat ik maar 2 boterhammen gegeten heb ipv 2,5. Ik heb er wel volledig beleg opgedaan. Dus dat is al een stap vooruit. Ik heb ook maar een half uur gegeten, nog een vooruitgang!
Hopelijk lukt de volgende keer de hoeveelheid ook, dan zou ik echt superblij zijn!
Het 10 uurtje is ook gelukt, alleen er hong nogal een stressy sfeer omdat ik de middag naar Gent moet om daar te eten, en ik had eigenlijk pas laat m'n 10 uurtje dus ik zat echt wel te vol, omdat ik het ook nog eens op 20 minuten moest binnenspelen en dat is wel altijd een moeilijkheid voor mij.. Het is gelukt. Mama had dus gisteren verse pudding gemaakt, en die was ook wel lekker. Ze had speciaal diegene gekocht die je alleen in Nederland vind, omdat ik die zo graag eet.
Na het 10 uurtje heb ik nog even wat met de poezen gespeeld enzo. Muziek geluisterd, even nagedacht, en dan maar terug op naar Gent.
Het is saai om naar Gent te rijden omdat het altijd rechtdoor is. Ik heb ook terug de observatieoefeningen enzo allemaal gedaan; ik zag dat er heel veel wind was; dat veel weilanden onderwater stonden; dat de windmolens draaien, dat hielp allemaal om even rustig te worden. Ik was zo opgefokt, ik kon gewoon niet rustig zijn om een of andere reden..
Het eten was opzich wel lekker. Alleen die aardappelen zijn weer niet gelukt. Ik haat aardappels vanaf vandaag. Ik vond het al eerder helemaal niet lekker, maar nu vind ik het echt vies. Jammer dat je niet alle aardappelen kan uitsluiten en gewoon groenten en vlees kan eten.
Het waren dan vandaag gebakken aardappelen; en die ga ik denk ik uitsluiten. Ik wil niets waar de boter afdruipt, want dan weet ik zeker dat het niet veilig is, en dan vind ik het nog 10x erger op zoiets op te eten, omdat ik dan nog meer negatieve gedachten bovenhaal. Het is juist de bedoeling om wat positief te denken...
Het vlees; ik ben ook geen varkensvlees fan, maar het was varkenslapje, en ik wou het eerst gewoon laten liggen, maar toen kwam ik op het besluit dat het eigenlijk wel een makkelijke beslissing zou zijn om het gewoon maar te laten liggen. Moeilijk gaat dikwijls ook; dus het vlees moest echt lukken. Iedereen eet varkensvlees, en het is opgegeten ook!
De groenten waren superlekker! Het was eindelijk weer broccoli, iedereen superblij..
Na het eten gingen we dan maar weer naar huis, terug een uur onderweg :)
Mama voelde zich ziek, dus die ging wat rusten. Ik ging voor mama cd'tjes branden voor in de auto, en daar heb ik dan heel de middag aan bezig gezeten.
Om 15 uur heb ik mijn 3 uurtje gegeten en daarbij heb ik de recordtijd van 37 minuten behaald op een appel. Ik weet niet zo goed ik had eeeecht geen honger; en dan lukt het echt weer niet. Ik heb hem wel opgegeten, alleen n beetje te traag.
Het avondeten, boterhammen, 2,5 sneetjes weer niet gelukt natuurlijk.
De kaas heb ik er wel weer groot genoeg opgelegd zodat ik een normaal belegde boterham heb.
Dus toch iets wat eeen beetje ging vandaag!
De cd gaven een error in de auto :(.
Dus al die moeite voor niets, ik was echt boos!
Het 9 uurtje was een kiwi!
Morgen ga ik iets uitgebreider schrijven, maar ik ben heel moe dusik ga eerst slapen!
Het was dus zaterdag, maar toch druk genoeg.. Ik had wel al wat beter geslapen met de slaapmedicatie, alleen was ik bij de laatste controle om 6.30 wel even wakker geweest, maar ben wel nog even terug in slaap gevallen tot 7.20, dus dat is wel goed.
Ook al denk ik gewoon veel te veel na, zelfs met die slaapmedicatie lukt het niet om die te laten...
Dus oke;
Om 8.00 het ontbijt, 2,5 sneetjes brood met smeerkaas natuurlijk en speculaas. Ik heb mijn smeerkaas dus op de 2 boterhammen gedaan, en een halfje toch maar eens met de speculaas geprobeerd. Gelukkig is speculaas toch iets dat ik vroeger wel at, ook al weet ik dat er echt TE veel calorieen inzitten, en hapje kan niet echt veel kwaad denk ik. Dat weegt maar 5 gram, dus een kilo kan ik niet aankomen.
Over het ontbijt had ik dit keer 35 minuten gedaan, ik was ook gewoon weer teveel aan het nadenken, over hoeveel ik zou bijkomen en hoe dik ik was, enz. Ik had het na het eten ook even vervelend, maar het is wel gelukt om alles binnen te houden enzo, heb niet extra bewogen, en ja ik doe m'n best er echt wel voor, dus ergens ben ik ook wel trots.
Na het ontbijt heb ik even terug op m'n bed gelegen omdat ik zo moe nog was. Ik heb wat op facebook gezeten, en wat muziek geluisterd. Ik had wel heel veel zin in de namiddag, omdat mijn 2 beste vriendinnen dan kwamen, dus ik was ook wel blij.
Het 10 uurtje ging een beetje moeilijk vandaag, maar het lukte wel. Ik had de indruk een beetje in de war te zitten met m'n gedachten gisteren.
Dus hopelijk vandaag een betere dag.
Op zaterdag is er geen therapie dus hebben we wel tijd zat om iets voor onszelf te doen. Ik heb ook een film gekeken, dus dan hield ik me ook een beetje rustig omdat ze al doorhadden dat ik het moeilijker had vandaag. Ik had ook geen zin in iets anders.
Het middageten, ramp..
Mijn aardappels zijn weeral niet gelukt.
Het vlees wel uiteindelijk maar kreeg ik ook niet op eigenlijk.. Was meer iets psychologisch eigenlijk omdat ik weet dat daar meer calorieen inzitten, en dat dat slecht is, als ik denk vanuit mijn eetstoornis. Ik wou ook niet veel calorieen eten, vandaar dat ik al heel de dag moeite had. Het is echt vervelend om daar tegen te vechten. Soms lukt het dan eens niet en dan ben ik echt heel teleurgesteld in mezelf. Ik hoop dat dat binnekort al wat beter zal gaan.
De groenten; sla; ik weet dat daar echt niks inzit, dus dat lukte wel, ook al smaakte zelfs een slaatje mij niet. Ik was zelfs zo negatief aan het denken dat ik zelfs dacht dat ik van een slaatje 1 kilo zou bijkomen. Echt heel raar!
Gelukkig was het snel 13u en mochten we van tafel.
Wat er dan is gebeurd is echt gek. Normaal gezien mogen we pas om 14u vertrekken naar huis. Maar ik reed met een meisje van de afdeling mee, en die had blijkbaar een uitzondering om om 13.30 te mogen vertrekken. Ik wist niet dat ik & een ander meisje dat ook nog meereed dan ook een uitzondering zouden moeten vragen. Wij zijn ook alletwee meerderjarig dus dat begreep ik echt niet.
Maar ja we mochten dus niet vertrekken om 13.30u, uiteindelijk wel, maar er ging een heel gezeur aan vooraf, en ik was dus super gestresseerd.
Ik heb er eigenlijk zaterdagnacht ook al van wakkergelegen.
Ben benieuwd wat daar weer van gaat komen.
Thuisgekomen was het al bijna tijd voor het 3uurtje; ik had een appel gekozen, gewoon omdat dat misschien wel zou lukken.
Ik was zelfs een beetje misselijk van de stress en omdat mijn buik gewoon te vol zat.
Gelukkig vertrokken we dan snel naar Putte om mijn vriendinnen op te halen.. :)
De namiddag is eigenlijk goed verlopen. Ik heb veel afleveringen van tegen de sterren op gekeken met hen :) Ik vond het fijn om ze weer is terug te zien want dat was al geleden van de tijd dat ik nog in Nederland paardreed. Ik was ook gewoon blij om nog eens bezoek te krijgen, dat vind ik echt leuk.
Ze bleven ook eten, en aangezien dat het bij mij rampzalig is; deed ik er 7 keer zo lang over als zij, en hebben we dus een uur aan tafel gezeten, maar dat vonden ze niet zo heel erg, hoop ik.
Daarna had ik het weer moeilijk dus ik moest even weg zodat ik geen kansen had om toe te geven aan mezelf, en bvb naar de wc kon lopen of iets dergelijks. Dus zijn we even naar het winterdorp in Brasschaat gewandeld en hebben we daar even wat gezeten & rondgewandeld.
Niet te lang natuurlijk want ik mag niet zo lang weg zijn en zeker niet in drukte.
Ik was blij om nog eens buiten te zijn, dat is wel iets wat ik doordeweeks heel hard mis. Ik zit constant binnen tijdens de week.
Daarna zijn we maar terug gekomen en hebben we nog wat tv gekeken, aangezien dat zowat alles is wat ik mag op de moment.
Het 9 uurtje hebben we ook nog samen gedaan :).
Mama had pudding gemaakt, en verse pudding had ik ook al lang niet meer gegeten :) Dus heb ik dat maar gegeten als 9 uurtje.
Een klein half uurtje heb ik daar toch weer over gedaan. Dus ik was blij dat ze er geen probleem van maakten! Ik heb soms de indruk dat ze mij meer begrijpen dan eender wie anders,..
Daarna zijn we ze toch maar terug naar Putte gaan brengen want anders zou het echt veel te laat worden..
Ik vond het wel erg, maar ja ik moet de zondag ook optijd op staan omdat m'n structuur anders helemaal in het water valt, en dan ga ik terug beginnen maaltijden overslaan, en ik denk niet dat dat de bedoeling is.
Het berichtje had weer wat vertraging, maar hier komt het dan toch
Vrijdag; de laatste therapiedag van de week. Niet dat ik zoveel therapie heb gehad met de kerstdagen, maartoch. De vrijdag duurt altijd heel lang, zeker de namiddag. Een beetje zoals op school dus.
Het ontbijt ging eigenlijk redelijk; beter dan ik verwachtte. Ik heb er wel weer volle 30 minuten over gedaan om 2,5 boterhammen te eten. Zoals elke dag weer een smeerkaasje en zoet beleg. Aan dat zoete kom ik niet aan, omdat ik dat echt niet lust. Alleen van de speculaas en de peperkoek doe ik wel een beetje mijn best om er toch een stukje van te nemen. Maar het was choco en dat lust ik echt niet graag. Ik zat wel weer bomvol met zo'n massa brood, maar het is wel gelukt hoor om het op te eten.
Met een beetje buikpijn dan maar naar de kamer gegaan. Dan hadden we een kwartiertje rust..
Na dat kwartiertje was het dus de eerste therapie. Werkboek... Niet dat we ons daar zo'n zorgen over maken natuurlijk; dan beslis je gewoon zelf wat je al dan niet doet. Ik heb het gesprek bij de dokter dan een beetje voorbereid. Ik had wel een paar vragen oa. over de nieren enzo, dus dat heb ik allemaal opgeschreven.
Daarna heb ik nog eventjes wat gerust, want het was donderdag nacht pas 1.00 als ik voor de laatste keer op m'n horloge keek hoe laat het was..
Daarna 10 uurtje; dat ging eigenlijk vlot en daar was ik blij om. Heb wel weer de volle 20 minuten gebruikt, maar eigenlijk vind ik het tempo niet zo heel belangrijk op de moment. Het is belangrijker om het vol te houden natuurlijk.
Toch kost het me wel nog steeds moeite, nog altijd zou ik het liefst niks eten. Ik dacht dat dat snel zou veranderen als ik structuur had, maar blijkbaar is dat niet zo. Het zal ooit wel eens terug veranderen..
Doelstellingenvergadering; Heel het kerstweekend uitgelegd, maar dan alleen via het eten. Dus wat is gelukt/niet gelukt. Het dessert is niet gelukt. Verder heb ik alles wel geprobeerd, dus eigenlijk mag ik wel blij zijn. Voor dat dessert; ik heb wel geproefd en dat vonden ze ook al goed. Daarna heb ik nog een alternatief genomen, dus het is niet dat ik maaltijden heb zitten overslagen, dus dat is positief.
Verder had ik deze week geen opbouw omdat de opbouw van vorige weken nog altijd een beetje moeizaam verloopt. Ik heb de indruk dat het nogsteeds wat teveel is, en dat ik nog niet klaar ben om meer te eten.
Ik zal nog wel een opbouw moeten doen 1 van de weken want anders heb ik volgens team geen goede motivatie. Dus moet ik eens heel goed nadenken over wat ik nog meer ga eten.
Er waren veel mensen bij wie het kerstdiner niet gelukt was, of toch zeker het dessert niet dus dat stelde mij wel gerust. Allee geruststellend, ik bedoel niet dat ik het niet erg vind voor de anderen, dat is even erg, maar dan voel ik mij niet alleen met m'n probleem.
Na de doelstellingen was het middageten. Dat was ook moeilijk want ik had nog altijd totaal geen honger. Heekfilet; die vis lust ik opzich wel graag, maar die sauzen dat altijd op m'n bord liggen, ik ben absoluut geen saus eter. Daar heb ik dus nog altijd wel wat moeite mee, maar ondertussen hou ik toch al een paar weken aan dat ik de saus er ook bijneem, in dat punt ben ik wel al vooruitgegaan.
Het is ook helemaal opgeraakt. Dan de wortelpuree, is niet gelukt volgens de doelstelling. Ik had geen honger meer, en dan ligt alles ineens heel zwaar op m'n maag. Ik had ook amper nog tijd, dus dat scheelde ook weeral. Ik heb wel 1 bol van de 2 opgegeten, en nog een stukje van de 2de, maar in principe zou ik 7/8 ste moeten opeten, aangezien ik volgens de doelstelling 3/4de aardappelen en alle groenten eet. Het is jammer dat die doelstelling eigenlijk nog niet lukt, want ik hou ze al een paar weken aan. Ik ben gewoon te bang om veel bij te komen, volgens mij is dat zelfs het probleem.
Daarna even rust, ik zat bomvol van het middageten.
Even op facebook en van die dingen. Om 14u zou het terug therapie zijn; maar ik ben op de kamer gebleven omdat ik toch om 14.20 naar de dokter moest, dus dat was de moeite niet zo.
Als het 20 na 2 was zat ik dus te wachten, moest wel eventjes wachten. Maar blijkbaar was de hele dag al aan het uitlopen, dus dan is dat nogal logisch.
De dokter vertelde over wat ze in de echo's hadden gezien. Ik had geruis in m'n blaas, daarom dat ik daar wel wat problemen mee had. Het bloed was zo goed als in orde, een paar dingetjes die nog een beetje beter moeten worden, maar daar moet ik nog even geduld voor hebben.
Ze hadden ook gezien dat mijn nierslagader via de aders van de baarmoeder terug naar mijn hart gaat ofzoiets, dat stukje begreep ik niet zo goed, dus ik dacht dat het zoiets was. Het is niet erg, je kan het vergelijken met een binnenweg tegenover de snelweg.
De dokter zei ook dat het niet goed was dat ik zo slecht sliep, dus heeft ze slaapmedicatie opgestart. Omdat ik mezelf eigenlijk moet voortslepen, omdat ik zo moe ben. Ik heb nu een soort anti- depressiva gekregen, die helpt tegen het doorslapen.
Het is ook dat mijn cyclus nog altijd heel onregelmatig is, en dat is ook niet zo best.
Verder was eigenlijk alles in orde, nog een paar andere zaken werden besproken, oa de oudergesprekken enzo. Dat was wel een beetje lastig, maar het is beter daar goed over de praten.
Na de dokter had ik 3 uurtje; ik had een vanillewafeltje gekozen, zo'n kleine van winnie de pooh.
Ik moest vandaag de koek kiezen en dat haat ik, dus ja ik had niet veel keuze. Anders had het mokkavla geweest. Dat lust ik sowieso niet, dus ben ik ergens ook wel blij dat ik de koek moest vandaag.
Omdat dat wafeltje zo klein is is het mij dan toch ook eens gelukt om het in 10 minuutjes op te eten, daar was ik blij mee!
Daarna was het het laatste uurtje therapie van de week; en het zwaarste, met heel de groep hadden we samen psycho educatie, bij de arts.
Het ging over angsstoornissen. Ik herinnerde mij precies iets dat ik dat al eerder tijdens PAV dacht ik op school heb gezien. Het ging over anorexia in combinatie met angststoornissen, en post-traumatische stress stoornissen en obsessief compulsieve stoornissen, en fobieëen, paniekstoornissen, sociale angststoornissen, gegeneraliseerde angststoornissen.
Ik was voor 1 keer eigenlijk vrij goed mee dit keer. Het was ook wel best interessant, daar was ik wel blij om. De mensen die anorexia hebben hebben dikwijls wel 1 of andere angststoornis ook, dus dat was goed om weten. We hebben ook angst om te verdikken, en dat konden we ook indelen in een bepaalde categorie maar dat weet ik niet meer zo heel goed. Bij boulimie was er ook iets, maar dat ben ik precies ook even kwijt. Ik heb er een hele samenvatting van gemaakt maar ik ben te lui om die nu te nemen.
Dan was het weekend! Ik was blij want dat laatste uurtje therapie duurt erg lang. Zoals op school het 8ste uur.
Het avondeten ging beter, m'n 2,5 sneetje brood met kaas. Ik was wel pas buiten de tijd klaar...
Maar dat is zo goed als altijd, dus daar moet ik me gewoon even niet druk in maken. Als ik een opbouw ga plannen moet ik toch sowieso sneller eten, dus dan zal het wel moeten. Ook al zie ik dat niet zitten.
Na het eten kwam papa; gelukkig :D. Ik was blij dat hij op bezoek kwam, en ik heb ook tegen de sterren op gekregen :D!!!
We hebben er dan een aflevering van gezien, en dan was het al bijna tijd...
Het 9 uurtje was een peer en dat is ook pas na 23 minuten opgeraakt. Het is eigenlijk niet echt de bedoeling om meer dan 20 minuten aan je tussendoortje te zitten maar sneller kan ik niet..
Daarna ben ik m'n slaappilletje gaan halen want ik was echt doodmoe.
Morgen komen mijn 2 vriendinnen uit Nederland op bezoek! :D!!!
Hopelijk heeft iedereen van jullie trouwens een goede Kerst gehad? Met alle drukte was ik dat helemaal vergeten te vragen.
Mijn dag vandaag; ik weet niet; ik vond het zo'n rare dag...
Ik heb weer heel slecht geslapen; omdat ik heel bang was om bij te komen. Ik weet niet, ik weet dat ik moet bijkomen.. Ik moet terug naar mijn gewicht dat ik hier binnenkwam.. Dus ik weet dat ik moet bijkomen, maar toch kan ik me er niet helemaal overzetten om de een of andere reden, al zou ik het graag willen loslaten, het lukt nog niet.
En dan natuurlijk de weging. Ik dacht dat er zeker wel een kilo zou bijzijn. Maar niet dus 600 gram eraf.. Daar waren ze wel niet zo blij mee hier.. Omdat ik weer aan het dalen ben. Ik was wel altijd aan het schommelen, dat sowieso, maar zo'n grote schommeling had ik al een tijdje niet meer gehad. Ik weet niet zo goed of ik daar nu blij mee moet zijn of niet. Ik weet dat ik eigenlijk niet blij zou mogen zijn.. Maar mijn hoofd denkt daar heel anders over. Mijn hoofd is fier op mij, dat ik weer ben afgevallen.. Alleen beginnen mensen zich nog meer zorgen te maken en dat doet me pijn, maar het lukt me echt niet om me daar al volledig over te zetten.
Ik voel me altijd zo mislukt als ik bijkom, en toch weten dat het normaal is dat ik een beetje zou bijkomen..
Het ontbijt, het klassieke ziekenhuis brood, met weeral zoet beleg, en een smeerkaasje.
Kiri kaasjes lust ik echt keigraag, dus het lukte wel (bijna) om de juiste hoeveelheid beleg op mijn boterham te doen. Normaal is het 1 kiri kaasje voor 2 boterhammen, maar aangezien ik geen zoet beleg lust, en het toch elke dag krijg, probeer ik altijd mijn kiri kaasje, of iets anders, ter verdelen over mijn 2,5 boterhammen. Ik ga denk ik volgende week een kleine opbouw doen in boterhammen. Niet dat het al lukt voor mij, maar ik denk dat het goed is als ik 3 boterhammen eet. Dan ben ik qua calorieen ook weer wat stabieler. Ook al ga ik dan bijkomen, en zit me dat weeral heel dwars.. Vroeger at ik ook altijd 3 boterhammen (minstens).
Ik kan er nog altijd voor kiezen thuis binnekort om 2 boterhammen en een yoghurtje ofzo te nemen. Hier moet het even zo. Als ik terug op gewicht ben kan ik terug wat flexibeler zijn voor mezelf, maar nu moet het echt...
Jammer dat papa geen brood maakt voor onze afdeling. Dat zou pas lekker zijn.
Daarna hadden we dus therapie. We hadden eerst VPK-sessie. We hadden die vandaag over het Kerstweekend van iedereen. Iedereeen moest uitleggen hoe het was geweest. Ik betrapte de groep erop dat eigenlijk niemand positieve kerstdagen gehad had. Ik voelde me wel goed; omdat ik niet de enige was die problemen had gehad met het eten ofzo.
Er waren zelfs al enkele meisjes die vroeger terug naar de afdeling kwamen omdat het thuis echt niet lukte.
Het eten was met Kerst zelf idd heel moeilijk geweest voor mij. Ook al had ik m'n best wel gedaan, het blijft echt zo'n strijd.. Ooit zal ik me daar kunnen overzetten; en dat zal dan de moment zijn dat ik eindelijk uit die vicieuze cirkel ga uitgeraken.
Die moment gaat er ooit komen, en dan zal ik me terug beter gaan voelen.
Na de VPK hadden we een 10 uurtje; yoghurtje. Dat ging wel. Er waren er wel een paar die daarmee gingen compenseren. Dat vond ik niet zo correct omdat ik toch was afgevallen. Dus ik heb het maar genomen ook al wou ik het niet.
Daarna hadden we werkboek en ben ik eerst bij Sarah op bezoek gegaan. Dan heb ik haar kadotjes gegeven en ik kreeg ook een superleuk armbandje, echt een mooie!
Van Marjolein heb ik dan ook een flesje parfum gekregen, superlief! Dankjewel allebei :)
Het middageten lukte weer niet, de tijd was te kort (of ik te traag??!)
Ik was al 3 kwartier bezig en nog lukte mijn doelstellingen niet. Ik haat zetmeelproducten, die zijn echt nog te zwaar op de moment. Ik merk elke dag dat mijn aardappelen niet lukken. De groenten lukken bijna altijd. Ook al was het vandaag appelmoes en haat ik dat verschrikkelijk, ik heb het toch opgegeten. Hier leer je wel veel dingen eten! Witte kool lustte ik ook nooit graag en dat heb ik hier ook leren eten. Net zoals kip-curry, peer, mokkapudding, chocoladepudding, tonijnsla, heekfilet, kalfsbraadworst, vleessla. ook al smaakt het me allemaal niet, ik doe echt m'n best...
Het vlees was worst, dat heb ik eigenlijk dus nooit gelust maarja, het is wel gelukt ook.
Ik zit nu ook met andere tafelgenoten aan tafel, die eten allemaal wel sneller dan ikzelf en dat vind ik ook heel moeilijk. Ik hoop dat ik binnekort ook terug normaal zal kunnen eten.
Dat is toch de bedoeling :)
Na de middag hadden we eerst psychotherapie. Dat was wel saai een beetje. We hadden die van de stagiaire, die is wel lief.
Alleen op donderdag gaat het altijd over het G-schema, en dat ken ik ondertussen zo rats van buiten....... We moesten allemaal weer een voorbeeld maken en dan uitleggen aan de groep. Ik ging maar als 2de. iK had voor m'n voorbeeld dit keer wel veel helpende gedachten zelf al gezocht, waardoor het wel iets vlotter ging.
Daarna was het tussendoortje: APPEL!!! Dat is echt het lekkerste ooit! En ook heel gezond en caloriearm.
Ik ben altijd blij als ik een appeltje krijg, dat is nu is echt iets dat ik vertrouw om te eten. Ook al is het wel een beetje zwaar.. Toch is het m'n lievelingseten.
Daarna VPK-sessie. We zagen een film over het leven op onze afdeling zo'n 15 jaar geleden ofzo. In zoiets als telefacts ofzo.
Ik zag in de film dat er vroeger eigenlijk alleen echt extreme gevallen werden opgenomen. Het verschil was qua fysiek heel groot. Anorexia is ook niet alleen het 'mager' zijn. Vroeger lag daar vooral de nadruk op, je moest ook per week minstens 500 gram bijkomen, anders kreeg je geen weekends. Nu is dat afgeschaft, omdat je anders op de duur geen voeling meer hebt met de buitenwereld, en je alleen nog verder afzondert in je eigen wereldje. Dat was wel erg om te zien. Vroeger gingen ze ook sneller over op sondevoeding. Het was erg om te zien hoe de meisjes zich verzette tegen de sonde. En zo in gevecht gingen om het toch maar uit te stellen. Ik herken mezelf wel qua karakter.. Ik ben ook echt super perfectionistisch, koppig, maar toch zie ik ook ergens in mij een stukje dat ook vastberaden is om ervoor te gaan. Op m'n eigen tempo natuurlijk, maar ik doe echt m'n best.
Het is ook een proces met vallen en opstaan. Dat werd in de film ook uitgelegt. Het was wel moeilijk, er kwam een meisje van 21 kg op de afdeling, en die is ook doodgegaan. Dat is wel confronterend. Ook al ben ik niet echt een extreem anorexia-geval, het is wel even schrikken.
Iedereen vond hem wel confronterend, ik vond het ook interessant om eens te kijken hoe hard de afdeling van nu verschilt, of toch niet? De dagindeling, eetmomenten, therapie, de weegmomenten, enzovoort zijn allemaal hetzelfde gebleven. Alleen de afdeling ziet er nu een stuk vrolijker uit :).
Daarna hadden we vrij tot het avondeten.
Het avondeten ging op zich wel. het was kip curry. Mijn 2,5 boterhammen zijn dan uiteindelijk in 35 minuten opgeraakt, wat niet zo slecht is voor mij.
Na het avondeten was het kerstfeest voor onze afdeling. We moesten allemaal iemand trekken waarvoor we iets moesten kopen. Ik moest voor Melissa kopen; eerst wist ik niet zo goed wat ik zou kopen, maar uiteindelijk heb ik wel een origineel kadotje gekocht, een dromenvangertje.
Zodat ze haar positieve dromen kan waarmaken, en de negatieve dromen haar niet kunnen raken.
Ik heb zelf zo'n dingetje gekregen van Laure, voor met een pen op te krassen dat dat zo'n paardentekening word. Wel leuk!
Het wa swel een leuke sfeer dat er hing, dus het was een geslaagd feestje.
Het 9 uurtje; het is niet m'n favoriet, de vanilleflan, maar uiteindelijk wel gelukt.
Daarna heb ik even met een paar meisjes mee singstar gespeeld, maar ik was wel moe dus ben ik gauw gaan douchen, ik heb alleen een beetje lang onder de douche gestaan. Gelukkig moeten mijn ouders de waterrekening niet betalen, oeps..
Ik stond al gauw 1 uur onder de douche, zodus, vandaar dat mijn berichtje zo laat is haha.
Dus ga ik nu maar gauw slapen!
Bedankt trouwens aan Ingrid; Claire; Cindy&Johan; Mieke; Lisa&Lynn&Brenda en de mama voor de kaartjes; ik kreeg ze vanmiddag alle 6 tegelijk en dat was wel even een lichtpuntje :)
Dankjewel!
Oja ook nog een bedankje voor Yoni! Dankzij haar kan ik dus toch een beetje meegenieten via de laptop van de jumping in Mechelen!
Ik kon weer niet langer slapen; dus dan staan we gewoon op natuurlijk!
Vandaag eerst gegeten; heb nog eens wat broodpudding geprobeerd. Klein stukje, en dat was meer dan genoeg. Ik begrijp allemaal neit zo goed waarom ik dat niet met smaak op kan eten.. Vroeger was ik daar zo zot van.. Maar ik wil nu absoluut niet dik zijn, dus ik denk dat dat ook wel meespeelt.
Ik had ook express terug de broodpudding genomen; omdat ik de kans had om te oefenen; en omdat ik dacht dat ikhet beter nog eens kon proberen. En het lukte wel beter, maar toch, mijn hoofd denkt daar anders over..
Daarna weer wat tv gekeken; ik mag toch niet bewegen, en tv kijken is wel toepasselijk; lui zijn dus..
Ik zou het liefst van allemaal gewoon een rondje gaan lopen zijn; of eventjes paardrijden ofzo; iets leuk; waar ik plezier aan beleef..
In plaats van zo passief in de zetel te moeten zitten. Ik word zo boos ervan dat ik zo stil zit; ik voel gewoon dat ik geen spieren meer heb, ik moet gewoon maken dat ik terug kan gaan sporten.
Het 10 uurtje; heb ik voor 1 keer eens voor de tv gegeten. Ik heb ook heel veel afleveringen van Aspe gekeken, en shrek enzo. Gewoon om me bezig te houden. Ik heb m'n yoghurtje op 20 minuutjes ongeveer opgegeten; das best wel lang; maargoed.
M'n prinsjes (de poezen) maakte natuurlijk van de gelegenheid gebruik om mee op de zetel te zitten :).
Ik heb ook nog snel even m'n kerstkaartjes afgemaakt voor de afdeling hier, want de 27ste heb ik hier kerstfeest. Dus iedereen een kerstkaartje! :)
Daarna was het weeral etenstijd.
Ik haat echt etenstijden. Dit keer heb ik eindelijk m'n doelstelling gehaald bij het middageten. 2,5 sneetjes gegeten met kaas.
Ik was wel blij dat het nog eens lukte; m'n doelstelling, en dat gaf me terug een beetje moed. Dus ik zou voor het avondeten terugvechten!
Dan ben ik om 14u naar papa gegaan.
Met papa heb ik eerst nog een film gezien. Ik zie zowat alle films laatste weken,haha!
Daarna zijn bomma en bompa gekomen.
Die waren wel een beetje vroeg, dus papa heeft de film niet helemaal uitgekeken, jammer genoeg :(. Hij was wel grappig, een echte kerstfilm dus. :)
We hadden al vroeg gegeten omdat ik ook terug naar Gent moest. Spaghetti; vroeger mijn lievelingseten.
Ik heb 1/2 de portie gegeten. Ik vond de saus heel lekker!
Papa had die zelfgemaakt !!!
Ik heb er wel heel veel langer over gedaan dan de rest; want die hebben allemaal ook nog bijgenomen en ze waren ook al 10 minuten klaar voor ik klaar was.
Dus ik ben echt officieel een slome. Maar ik heb het wel opgegeten :D
De dessertjes heb ik niet meegedaan omdat ik die in Gent nog moest nemen.
Dan zijn we terug naar Gent vertrokken, en eerst bomma & bompa afgezet in Antwerpen.
In Gent was het gelijk 9 uurtje. Een appelsien.
Eigenlijk had ik echt geen zin meer om te eten; maar het is toch wel gelukt in 12 minuten; m'n recordtijd voor tussendoortjes!
Nu ben ik dus op m'n kamer, en ik ga eens gaan slapen.
Ik vind het jammer dat ik iedereen moet teleurstellen ivm het eten, dat maakt mij echt ongelukkig.
Het is ook moeilijk om te begrijpen, ik betwijfel zelfs of iemand het begrijpt wat er in mijn hoofd omgaat..
Ik zou vandaag dus uitslapen maar later dan 8.30 is het niet geworden. Ik kan niet meer lang slapen omdat ik zo gewend ben om vroeg op te staan hier. Ik was al wel blij dat ik een beetje langer geslapen had dan anders.
Om 8.30 ben ik dus opgestaan, ik was echt nog wel moe, maar slapen lukt dan niet meer.
Ik heb eerst even gedouchet, want omdat we gisteren gourmet gegeten hadden, stonk ik wel haha.
Daarna ontbeten met mama want Jeroen sliep nog en anders wordt het telaat voor mij om nog alle maaltijden te nemen.
Ik heb dan maar een klein beetje broodpudding geprobeerd. Ik weet dat de broodpudding van mama redelijk safe is, omdat daar geen suiker enzo inzit. Ook geen pudding, geen peperkoek, geen speculaas, eigenlijk alleen brood melk en appel en kaneel..
Toch is het wel een moeilijkheid om van m'n structuur van in Gent af te komen heb ik gemerkt. Ergens vertrouw ik die vervangingen van brood niet meer.
Niks eigenlijk..
Na het ontbijt wat film gekeken omdat ik zo moe was. Dat was ook wel leuk. Rond 10.15 toch m'n 10 uurtje moeten nemen. Dat was een beetje vlug had ik door maar anders wordt het middageten te laat. M'n yoghurtje lukte wel; en die yoghurtjes van thuis zijn lekker want die zijn zelfgemaakt, zonder suiker.
Ook al weet ik niet precies hoeveel calorieen erin zitten; toch vertrouw ik die wel meestal dan toch.
Daarna heb ik tot de middag nog met de poezen gespeeld en tv gekeken. Ik had niet zoveel energie ook niet.
Het middageten: 2 sneetjes brood met kaas.
Niet echt grote problemen, alleen was het lastig dat ik traag eet; en de rest snel. De rest was al een half uur klaar en ik was nog niet halfweg. Dat stoort me wel een beetje, maar sneller eten kan ik niet; omdat ik dan snel overgeefdrang en buikpijn krijg. Ondertussen is die overgeefdrang wel al een heel pak minder, en dat is wel goed. Dat zeiden ze hier in Gent ook al dat dat echt super is!
Alleen is het wel jammer dat die er nog steeds is, en nog een tijdje zal blijven.
Ik kan natuurlijk ook wel niet meer doen dan m'n best. Ik geef niet over. Ik loop niet direct van tafel naar de wc, want dat is wel een valkuil, dus dat doe ik niet.
Na het middageten zijn we even in Antwerpen geweest. Nog even langs de kerstmarkt. We waren weer bijna zonder paraplu buiten; maar toen dachten we aan de vorige keer dat het stormde..
Dit keer scheen de zon; en ik had zoiets van; waarom in godsnaam een paraplu meenemen........
Al een geluk dat we hem toch bijhadden want het begon ineens kei hard te waaien. We waren aan het eind van de kerstmarkt, en toen begon het dus ook te regenen.. We moesten nog een heel eind terug dus; en het was ook echt heel druk, dus echt wat een geluk dat we een regenjas en paraplu bijhadden.
Ik was wel echt doorweekt als ik terug in de auto zat...
Maar ik vond het fijn om terug eventjes buiten te zijn.
Als 3 uurtje heb ik een appel gekozen. Op 25 minuten. Dat is weer m'n nieuwe record van om te sloomste denk ik. Ik voel me gewoon beter als ik trager eet en ik kleine hapjes. Dat is makkelijker.... De appels smaken mij altijd wel, dat vind ik echt lekker!
Na het 3 uurtje hebben Jeroen en mama gekookt en heb ik wat muziek geluisterd en de konijnen enzo verzorgd. Ik heb niet zo'n behoefte aan koken op de moment. Niet dat ik dat niet zou kunnen, maar ik vind het heel vervelend en confronterend om dat te doen. Ooit zal het moeten; want ik blijf heel m'n behandeling hier, dus ik zal ook volgende fase kooktherapie krijgen. Ik ben echt benieuwd hoe dat gaat lukken.
Trouwens met 3 in onze kleine keuken is ook geen doen; dan wordt het zeker te druk.
Daarna hebben we ook nog wat spelletjes gespeeld; poker & machiavelli.
Poker is altjid leuk natuurlijk :).
Het avondeten verliep een heel klein beetje vlotter dan gisteren.
Het was savooi met zo van die hertoginne aardappelen en kalkoen.
Kalkoen was mager; en er zat alleen een heel klein beetje kaas in. Dus dat viel nog wel mee; alleen het was wel een groot stuk vlees.
Ik dacht even dat het niet zou lukken; maar het moest. Ik zou het van mezelf wat oneerlijk vinden als ik zou zeggen dat ik niet mee zou eten. Dat zou niet eerlijk zijn; ik had trouwens beloofd dat ik zou proberen.
Dus ik heb het toch opgegeten! Daarvoor ben ik wel trots.
Groentjes zijn nooit een probleem geweest; dus vandaag ook neit.
Die hertoginne aardappelen krijg ik hier ook; dus dat vind ik niet zo heel erg. Ik heb er 4 gegeten. Het zijn ook maar kleintjes; dus ik vond van mezelf dat ik me daar maar over moest zetten. Ooit zal het toch weer moeten en dat lukt niet als ik het nooit probeer.
Van chocolade en koekjes die op tafel stonden heb ik niks gegeten; dat lukte nog niet. Snoepen durf ik echt niet, zeker niet als dat bovenop m'n tussendoortje moet...
Daarna hebben we dus eerst tv gekeken, en daarna nog een beetje gepokerd.
Daarna ben ik optijd gaan slapen want ik voelde dat ik echt te moe was; en dan ben ik toch niet zo veel meer waard. Trouwens de rest was op zichzelf bezig met iets en ja ik ga niet veel op de computer als ik dan thuis ben, dus gaan slapen was de beste oplossing :)
Ik vind van mezelf wel heel jammer dat ik niet alles deftig heb kunnen eten, maari k vraag me af of dat al wel kan.. Denk dat dat nog een beetje hoog gegrepen is voor mij. Met nieuwjaar mag ik ook even naar huis; dus nieuwe kansen met nieuwjaar. Ik ben echt benieuwd!
Gelukkig moest ik maar heel even terug naar Gent. Vandaag zou ik ook om 14u terug naar huis mogen tot de 26ste december 's avonds. Iedereen mocht naar huis; ze zien die dagen ook als een oefenmoment zeg maar, zoveel mogelijk thuis oefenen.
We moesten wel zoals gewoonlijk eerst om 7u opstaan, weging, en therapie in de voormiddag natuurlijk.
Het pikte wel om 7 uur weer, had niet zo goed geslapen en ik had ook wat rugpijn eigenlijk. Het wegen ging niet zo goed; ben eigenlijk ongeveer hetzelfde gebleven, maar toch zei mijn hoofd weer dat ik niet goed bezig ben.
Hoe meer kcal, hoe slechter ik me voel.
Het ontbijt was wel weer een meevaller gelukkig; met kiri- kaas en zoet beleg natuurlijk. Ik heb mijn kiri-kaasje dan over 2,5 boterham verdeeld en m'n zoet beleg maar gelaten.
Als het speculaas of peperkoek is ging ik eens proeven, maar confituur, choco en luikse siroop lust ik absoluut niet, dus dat kan ik ook moeilijk opeten.
Na het onbijt was het eerst werkboek. Ik heb even wat gerust en een film gekeken.
Na het werkboek was het 10-uurtje.
Het yoghurtje ging eigenlijk goed, op 10 minuten. Was ik blij om want ik dacht dat het niet zo goed zou lukken.
Daarna was het doelstellingenvergadering; De doelstellingen lagen iets anders met de feestdagen, maar uiteindelijk ben ik er wel uitgeraakt. Gewoon je best doen, en niet teveel focussen op het eten, maar je wel proberen aan d edoelstelling te houden.
Hoe moeilijk het ook gaat zijn. Er waren veel meisjes al aan het compenseren met hun ontbijt en 10 uurtje maar die 2 zijn bij mij goed gelukt.
Het middageten was anders wel rampzalig weer; aardappelen, prei en zo'n witte vis; geen idee de welke, haha. En wittewijnsaus.
Het is zo een 4 weken menu voor de winter dus ik heb alle menus al gehad ..
De groentjes gingen zoals altijd wel. Daar begin ik altijd mee omdat ik weet dat ik dat wel graag lust, en dat dat ook het lichtste is. Daarna heb ik maar 1/2 de vlees gegeten; en 2 aardappeltjes. Ik zat bomvol; had ook geen tijd meer voor de rest... 3 kwartier krijg je maar voor te eten.
Dan een uurtje naar de kamer; en dan kwam mama mij halen.
Ik was wel al heel moe, zeker voor kerstavond.. Iedereen mocht weg; dus het was een drukte. ik moest ook stiekem al de kadotjes meesmokkelen zonder dat iemand wist welke kadotjes het waren, dat was nogal een gedoe. Mama die niet in de zakken mocht kijken, haha.
Dan moest ik nog even de medicatie afhalen voor die 3 dagen, en dan mocht ik weg.
Gitte reed mee dus we moesten eventjes langs St Job rijden, voor ze af te zetten.
Van Gent naar huis is wel een keimakkelijke weg, altijd rechtdoor..
Thuis was ik wel moe en heb ik eerst een film gekeken. De rest was aan het eten bezig, maar dat ligt mij een beetje moeilijk.
Als de film gedaan was heb ik een hapje gegeten; zo 'n klein pizza'tje. 1tje, maar ik heb het wel geprobeerd.
Als avondeten heb ik wat groenten gegeten, een beetje pasta en 2 stukjes vlees voor op de gourmet. Het is wel niet veel, maar ik wist dat dat niet ging lukken. Ook al deed ik wel m'n best. Ik heb er ook 40 minuten ongeveer over gedaan om m'n bord leeg te eten.
Het is, ik probeer altijd wel maar het lukt niet altijd, en dat is heel frustrerend. Mijn hoofd zegt dikwijls dat ik beter niks kan eten, en mijn omgeving zegt dat dat het wel goed is om te eten.
Na het avondeten hebben we eerst kadotjes gedaan. Ik heb van Jeroen het boek van de hongerspelen gekregen, zo het boek bij de film. Van mama heb ik een nieuwe pyjama gekregen, een flesje parfum en de boeken van de hongerspelen.
Ik was er wel heel blij mee want die boeken wou ik al een tijdje maar ik vond ze nergens. Parfum had ik ook nodig want de mijne was juist op van vande week haha.
Ik ben wel blij met mijn kadotjes!
En dan heb ik mijn kadotje aan mama gegeven; een fotoboek met foto's in natuurlijk :)!
Ik ben wel blij dat ze hem gisteren heeft opengedaan want ik vond het moeilijk om te zwijgen tegen iedereen!
Aan Jeroen heb ik een toiletzak met axe douchegel gegeven.
Daarna hebben we eerst wat rondgereden voor op zoek te gaan naar kerstlichtjes; alleen er hangen er nergens veel...
We hebben zowat heel de buurt gezien maar echt veel lichtjes heb ik niet gevonden. Wel jammer... Misschien bij papa wat meer geluk volgende week, dan rijden we de andere richting uit.
Het dessert was een beetje te moeilijk voor mij. Het was kaasdessert met frambozen en zo'n chocoladecake vanonder. Ik heb een yoghurtje genomen, want het dessert zag ik niet zo zitten..
Ik heb wel geproefd.
Daarna heb ik nog geprobeerd om een klein koekje van de bakker te eten.. Ook al was zelfs dat eigenlijk al teveel.
Het eten was dus echt rampzalig, maar ik had het erger verwacht. Ik heb geprobeerd, en als ze niet blij zijn is dat maar zo.
Daarna hebben we nog machiavelli en poker gespeeld, en daarna ben ik gaan slapen.
Vandaag heb ik dus weer kunnen uitslapen! Gelukkig, want ik was supermoe.. Ik ben dan opgestaan rond 9uur. Op zich is dat veelste laat om nog te ontbijten voor het 10 uurtje; behalve als ik een chocomelk kies als 10 uurtje, dat kan ik dan bij m'n ontbijt drinken.
Het is wel lastig omdat papa z'n brood zelf maakt dat ik niet de controle erover heb. Die sneetjes wegen meer dus ik moet geen 2,5 sneetjes van dat brood eten om 2,5 sneetjes van een normaal brood te eten. Dat vind ik wel moeilijk. Het brood van papa is natuurlijk wel veel lekkerder als ziekenhuisbrood. :)
Ik heb dan m'n oude vertrouwde kaas nog eens op m'n boterham gegeten. Ik was blij om nog eens wat anders dan smeerkaasjes te eten. We krijgen wel smeerkaas van alle merken in het ziekenhuis maar toch, op de duur is het niet meer lekker, haha.
Daarna zijn we naar de markt in Antwerpen gegaan. Mijn schoenen waren nog niet droog van gisteren, en het regende nog altijd.. Toch wou ik persé buiten, frisse lucht.
Er stonden niet zoveel kramen, denk met het slechte weer dat dat altijd zo is. Maar toch vond ik het leuk, ook al regende het keihard. Gewoon blij om nog eens wat te bewegen.
Na de markt moesten we dus naar Gent voor het middageten. Echt lomp eigenlijk; juist voor dat uurtje. Maar oke; we waren goed optijd terug in Gent, gelukkig, anders begin ik altijd zo te stressen. Het was vandaag provencaalse boontjes, steak en rosti aardappelen.
De boontjes ging weer wel; het probleem zit hem nooit in m'n groenten.
Eigenlijk betrap ik mezelf daarop; ik neem altijd eerst alle groenten; dan het vlees; en meestal zit ik dan vol en lukken de aardappels niet meer; en dan zie ik dat als ik kan niet meer dan dit.
Dus het vlees ging eigenlijk nog net, en de aardappelen natuurlijk niet meer. De helft is gelukt, maar eigenlijk moet ik 3/4 de; dus doelstelling niet behaald... :(. Opzich is dat een juiste beslissing, vind ik zelf. Het is beter dan mezelf constant forceren; wat ik al zo goed als altijd doe.
Maar het is niet zo fijn om m'n doelstelling weeral niet te halen. Het lukte gewoon niet, het kan ook niet altijd goed gaan, dan zou ik hier niet zitten.
Na het eten gelukkig weer naar huis tot 20.30;
We zijn dan naar huis gegaan, zodat ik kon werken aan m'n kerstkado.
Om 15 uur heb ik pudding gegeten. Ik vind het niet zo fijn dat ik zoveel pudding moest eten. Ik snap wel dat ik moet bijkomen, maar op die manier gaat dat echt niet lukken want dat gaat gewoon psychologisch niet. Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat mijn ouders rond eten het beste voorhebben met mij, en ze hebben zoiets dat ik moet bijkomen nu. Maar door mij teveel te geven of door bvb suiker ergens in te doen, word ik alleen nog banger van eten, en ga ik mezelf toch terug slechter voelen. Ik probeer mezelf aan de doelstellingen te houden, en volgende keer eet ik gewoon wat ik kan. Dan voel ik me tenminste niet zo slecht achteraf.. Ik heb gewoon liever dat ik normale porties krijg, dan voel ik mezelf ook veiliger. Het belangrijkste voor mij is dat ik weet dat het eten veilig is. Bvb hier kan ik nooit meer dan 2200 kcal per dag krijgen, dat is de maximum, en dan voel ik mezelf ook veiliger. Als ik dan de suikerwafel dinsdag heb; weet ik dat ik nooit meer dan 2200 kcal krijg per dag, dus dat het veilig is.
Grote porties zijn voor mij absoluut niet veilig, daar zal ik dan ook nooit van genieten.
Het komt nog wel, ik heb alleen veel meer tijd nodig dan andere mensen.
Pudding is nooit een probleem geweest; behalve vandaag dan.
Daarna zijn bomma & bompa & nonkel gekomen. Ik was blij dat ze er waren. Ik ben trouwens altijd blij als ik ze zie :).
We hebben pistolets gegeten. Ik heb weer 1tje gegeten met kaas en 1/8 ste met kip curry, en het andere 1/8 ste met kruidenkaas, uiteraard in de lightversie. Gewoon voor mezelf nog eens moeilijk te maken. Waarom makkelijk als het moeilijk kan hé ;) haha.
De rest van de pistolet heb ik met kaas gegeten.
Daarna heb ik nog een stukje van zo'n sneeuwbrood geprobeerd en het ging al beter als vorige keer. Ook al weet ik dat zoiets absoluut niet veilig is, en zegt een stem in mijn hoofd dat ik echt dom ben dat ik het wel neem..
Eigenlijk doe ik dat ook gewoon om te laten zien dat ik het wel aankan, in werkelijkheid ligt dat iets anders. Achteraf voel ik me zo schuldig, dat ik dikwijls niet kan slapen omdat ik zo lang nog lig te piekeren over wat ik eet op een dag. Ik haat mezelf echt soms... Het smaakte niet eens..
Daarna zijn we maar weer naar Gent vertrokken. Ik was eigenlijk blij dat ik terugwas, want dan is het snel morgen. Morgen is het eerst zwarte dag. Dan doelstellingen en dan naar huis voor de Kerst thuis te vieren! Dus vanaf morgen 14u ben ik naar huis tot woensdag! :D
Oja als 21 uurtje moesten we een kiwi eten, en ik heb 3/4 de opgegeten. Het ging niet zo goed omdat ik me zo schuldig voelde na het sneeuwbrood en een beetje de pudding...
Vandaag was het dus zaterdag, ik ben altijd heel blij zaterdag, omdat je dan 's middags even naar huis mag voor een dagje. Alleen is het wel rot om zo vroeg op te staan natuurlijk, maar ondertussen ben ik dat wel gewend, en trouwens in een ziekenhuis moet je altijd vroeg opstaan. Ik heb wel slecht geslapen zeg.. Veel lawaai maar ook gewoon niet kunnen slapen..
Om 8u zat ik dus aan de ontbijttafel; boterhammen met smeerkaas, dat lukte wel.. Binnen de tijd, de juiste hoeveelheid sneetjes (2,5) alleen niet het juiste beleg.. Maar dat is ook omdat ik van dat zoete niet eet.
Dan heb ik nog even wat gewerkt aan de kadotjes enzo. Om 10u heb ik heel braaf m'n yoghurtje gegeten. Zelfs binnen tijd. 10 minuten! We gaan erop vooruit....
Daarna heb ik nog meer aan de kadotjes gewerkt; haha... Het middageten was weer rot natuurlijk, en ik had het ook weer zeer moeilijk met m'n doelstellingen te houden. Het was puree, met sla en kalkoen. Kalkoen ging wel, ik vond het absoluut niet lekker, maar toch de doelstelling gehaald. Ik heb van de saus gegeten maar ik vond ze niet lekker. Sla is ook gegaan; daar zitten natuurlijk weinig calorieen in.. En de puree ging dan weer heel moeilijk.. Heb iets meer als de helft gegeten, dus net geen doelstelling. Ik ben ook gewoon echt bang voor de feestdagen om veel bij te komen.. Niet dat ik dat wil, maar mijn hoofd blijkbaar wel... Eigenlijk kan ik het dan een beetje compenseren naar de feestdagen toe noemen.. Morgen doe ik echt weer hard m'n best om te proberen de doelstelling te houden..
Daarna heb ik wat opgeruimd, lakens vervangen ed. En dan kwam papa. IK was superblij weer dat we naar huis konden! In mijn kamer is het ijskoud omdat m'n verwarming kapot is, dus iki hoop dat ik vannacht warme tenen heb, maar dat zal wel met Orlie op m'n voeten. Het is wel een eindje rijden van Gent naar huis..
Iets na 3 was ik thuis, en dan ben ik in een warm bad geweest; dat deed anders ook wel deugd.. Oja als 3 uurtje had ik een appel gekozen.. Alleen ik was echt pas na 20 minuten klaar.. Hatelijk, snel eten.. Daarna was het bijna etenstijd; gelukkig met vers brood deze keer! Superblij! 1,5 sneetje zelfgemaakt brood (= 2,5 sneetjes van gewoon brood) met kaas.
Dan zijn we even naar de winkel gegaan. Morgen komen bomma & bompa nog eens :). !! Het is wel overal heel druk, denk voor de kerstkadotjes en kersteten enzo.. Gelukkig waren we snel buiten, want zo'n drukte daar hou ik niet zo van.
We zijn daarna even naar Antwerpen gegaan; wandeling naar de Kerstmarkt, er was eigenlijk heel veel volk en het regende zelfs dus.. Mijn schoenen zijn een beetje doorweekt haha, maar ik was kei blij om even buiten te zijn...
Mijn appel als 22u'tje ging niet zo goed. Hij was een beetje zwaar.. Was ook pas op 23 minuten klaar... Das echt veel.
Mijn dagelijks berichtje heeft een beetje vertraging omdat ik het nogal druk had gisteren avond. Bij deze dus het berichtje van vrijdag. Ik was blijkbaar nog heel vast aan het slapen want ze hadden een beetje moeite met mij uit m'n bed te krijgen. Ja het was dus vrijdag; en dan nog 7.00 ook.
Om 8u moesten we weer aan tafel; en het was weeral hetzelfde als heel de week al.. Smeerkaas en zoet beleg. Ik weet niet hoe dikwijls ik het nog moet zeggen tegen de diëtiste maar het moet wel heel moeilijk zijn precies om te onthouden dat ik 2x hartig wil en geen zoet. Het was choco weer, en dat lust ik niet. Choco en kaas is ook een heel slechte combinatie voor mij, omdat ik makkelijk migraine krijg dan. Dus ja het ging weer niet zo vlotjes. 2,5 boterham met beleg voor 2 boterhammen is dus wel gelukt. Gelukkig, want deze week gingen de doelstellingen zeer moeizaam.
Om 8.45 mocht ik even naar de kamer, en om 9.00 was het eerst een uurtje therapie. De groep was opgesplitst, omdat de doelstellingenvergadering rond Kerst wat anders loopt; iedereen heeft daar zo z'n eigen gedacht over. Er waren ook nieuwe meisjes en die moesten we ook heel het systeem uitleggen natuurlijk. Ik heb gezegd voor mezelf dat ik ga proberen alle dingens mee te eten met Kerst; dus dat wil zeggen; bij mama de gourmet, en op kerstdag de overschot wss. Proberen iets van het dessert te proeven.. Als dat niet lukt neem ik wel een appel ofzo, dat lukt ondertussen wel. Het is gevaarlijk voor het overgeven weer zo 'n moeilijke dingens eten, maar ik wil het wel proberen.. Het heeft ook geen zin om er telkens voor weg te blijven lopen.. Daar word je ook niet beter van hé. Ik heb mezelf betrapt op mijn doelstellingen dat die' niet in orde waren deze week. Jammer, maar een slechte week kan ook wel eens.. Je kan nog zohard je best doen, maar het kan altijd eens een keetje tegenslaan. Volgende week bouw ik niet op, omdat de kerstdagen en oudjaar enzo al moeilijk genoeg zullen gaan. Ik hoop echt dat het een beetje lukt en dat ik het voor niemand verpest. Ik heb nu echt al schuldgevoelens op voorhand, en de psychologe zegt dat dat echt niet goed is, en dat dat ook geen positieve kanten heeft om op voorhand al zo bang te zijn voor iets..
Na de therapie was het dus 10 uurtje, maar ik heb het niet genomen omdat ik naar een onderzoek op orthopedie moest. Het was stom want nu denken ze dat ik het express niet heb opgegeten.. MAarja van 1 yoghurtje ga ik (jammer genoeg) geen kilo afvallen. Op orthopedie was het kei druk en ik moest dus weer bijna 1,5 uur wachten op de dokter. Uiteindelijk was het aan mij. Dat systeem is super eng. Je wordt dan afgeroepen door de micro en dan moet je zelf naar de dotker gaan. De dokter zei dat ik x benen heb.. Hoe kan dat in godsnaam als je paardrijd... ? Ik heb nog altijd een platvoet dus nieuwe steunzolen.. En kiné voor m'n knie..
Ik kwam juist optijd voor het middageten. Het is echt niet goed gegaan, het middageten. Ik was zenuwachtig door die onderzoeken, en in de namiddag had ik er nog een.. Ik was echt gestresseerd. Het was witloof, en dat is wel gelukt. Het vlees was kalfsburger en dat is ook gelukt maar dat was al moeilijk.. Dus van de aardappels heb ik er maar 2 gegeten. Ipv 3/4 de.. Dat lukte echt niet..
Na de middag was het therapie, maar ik moest op onderzoek dus hoefde ik niet mee naar de therapie. Ze waren alleen veel te laat om me op te halen.. Ze moesten op 14.15 komen halen omdat ik 14.45 een afspraak had, maar ze waren er pas om 14.50, dus ik was veelste laat op echografie. Ik haat telaat komen, echt! Zeker als het niet m'n eigen schuld is. Dan heb ik natuurlijk ook keilang moeten wachten omdat ik dan laatst achteraan moest aansluiten om dat ik telaat was.. Tegen dat het aan mij was was het 16.00u. Ze hebben niet zo veel gevonden eigenlijk; buiten dat mijn nieren heel bolvormig zijn, en dat ik een anatomische variant heb in m'n hartslagaders ofzo. Al de studenten vonden dat heel interessant, maar ik vond het niet zo leuk dat al die mensen aan mijn lijf aan het kijken waren. Ik werd er zelf beetje vervelend van. Zeh ebben de professor erbij gehaald, en die heeft ook geen ernstige dingens gevonden. Dus nu weet ik nog steeds niet waarom ik zoveel pijn heb aan m'n nieren. Of ter hoogte van tenminste. Na de onderzoeken moest ik weeral heel lang wachten op patientenvervoer, maar daar had ik niet zoveel zin in dus ben ik zelf opzoek gegaan naar de uitgang. Ook al is dat niet zo makkelijk met een slecht orientatievermogen.. Met veel gesukkel ben ik dan toch aan de uitgang geraakt. Ik ben maar langs buiten gegaan, ik had frisse lucht nodig.
Op de afdeling " ben je einelijk terug? Het duurde weer lang hé? " Ja ik wist dat het weer lang duurde. En daardoor heb ik m'n 3 uurtje ook weeral gemist, dus dat is ook niet gelukt. Dokters moeten toch eens leren om optijd te komen hoor! Daarna was het dus avondeten.. Paardenvlees. Gelukkig had ik dat uitgesloten en kreeg ik kaas. En uiteraard zoet beleg.. Dat zoete beleg heb ik weer niet aangeraakt, maar de kaas was wel lekker. 2,5 boterhammen, en beleg.. Doelstelling: Check!
Na het eten ben ik even aan de kerstkado's begonnen. En daar heb ik heel lang aan gewerkt. Het 9 uurtje was mandarijntje, en dat is ook wel gelukt. Daarna heb ik tot 23.30u aan de kadotjes gewerkt, en toen was ik opeens te moe om nog verder te doen.
Trouwens, wie zei dat de aarde zou vergaan? Ik leef nog altijd hoor!
Morgen ben ik hier al een maand.. De tijd gaat echt snel..
Ik weet nog hoe ik vorige maand zo onzeker en ongelukkig hier naartoe kwam. Ondertussen heb ik al keihard aan mezelf gewerkt; en ik ben zelfs denk ik al een beetje sterker geworden. Het is te zeggen; ik voel wel dat er al iets veranderd is.
Van 3 happen naar 1875 kcal op een dag is ook wel knap; al zeg ik het zelf.
Het enige minpunt is dat ik nog steeds eerder afval. Het is niet meer zo snel gelukkig als in het begin, maar helemaal stabiel ben ik nog altijd niet.
Ik ben een hele tijd ongelukkig geweest hier. Ik voelde me echt slecht; omdat ik van m'n ouders moest naar hier komen, en ik wou dan maar 3 weken, en de verpleging was niet lief, en de groep was niet leuk en weet ik veel welke smoesjes ik verzon..
Ondertussen weet ik beter. Ik zal mijn lichaam de tijd geven dat het nodig heeft om terug op z'n positieve te komen. Ik vecht om beter te worden, en ondertussen geef ik niet meer zo gauw toe aan mijn eetstoornis.
Het is echt heel moeilijk om school, paardrijden, thuis, alles los te laten, ECHT moeilijk, maar ik doe ook wat van mij gevraagd wordt. Niet studeren is dus niet studeren.. Jammer genoeg, maar het is beter even zo. Ik heb al stress genoeg op zichzelf.
Sporten loslaten is ook geen gemakkelijk, en zeker een heel gevoelig puntje, dat is echt iets wat ik heel belangrijk vind. Paardrijden en lopen deed ik echt elke dag. Ik vind het dan ook verschrikkelijk om te weten dat ik hier helemaal niks doe, en dat ik hier heel de dag moet zitten of ik verbruik te veel, maar ik heb toch ook geleerd dat mijn lichaam kapot was, en even tijd nodig heeft om terug te herstellen. In het begin zag ik dat niet, en wou ik ook gewoon niet. De verpleging loopt inderdaad niet achter je gat aan, dus zelf initiatief nemen is hier nodig. Je wordt langs geen enkele kant gedwongen om te eten, vandaar is het heel belangrijk om het voor jezelf te doen. Soms heb ik het daar echt heel moeilijk mee..
Ik heb ook geleerd dat ik voor mezelf moet opkomen, dringend. Er zijn van die zaken dat je beter gelijk kan bespreken, en dat je je daar niet zo schuldig om moet voelen. Ik heb ook geleerd om naar mensen toe te stappen als het nodig is. Niet dat het nu al beter lukt, maar dikwijls probeer ik wel om te gaan. Alleen hetgeen is dat ik maar 1 of 2 mensen vertrouw en niet naar iedereen toe open kaart kan spelen.
Ik voel me ook al veel beter in de groep dan in het begin. Ik heb al veel meisjes beter leren kennen, en dat is wel leuk zo 's avonds is film kijken of praten ofzo met een paar meisjes.
Meestal komen papa of mama wel tijdens de bezoekuren, maar buiten die bezoekuren voelde ik me dikwijls heel alleen, ondertussen vind ik het best als er is geen bezoek komt. Dan kan ik wat rusten of muziek luisteren of wat lezen ofzo. Ik geniet van m'n rust ondertussen.
Voor helemaal te genezen heb ik nog een heel lange weg te gaan, en ik zal ook niet genezen zijn als ik hier buiten ben, maar het zou al goed zijn als ik al stabiel zou zijn, en terug normaal met eten kan omgaan..
Ik hoop toch nog een beetje dat ik snel naar huis mag, maar ik besef wel dat het beter is om niet te overhaast naar huis te gaan. Ik zou mij ook schuldig voelen tegenover alle mensen op school om overhaast school terug op te bouwen en op een slechte dag eens flauw te vallen, en dat zij er dan ook weer mee zitten.
Vandaag echt een moeilijke dag gehad zowel lichamelijk als psychisch. Echt een gevecht gehad ook met mezelf..
Ik moest dan al eerst gaan wegen vanochtend. Ik haat het.. Maar ik ben hetzelfde gebleven. Ik ben niet verder afgevallen gelukkig. Dat is ook al een goed teken natuurlijk.
Ergens ben ik wel blij dat ik niet ben bijgekomen. Ze zijn ook al tevreden dat ik gewoon t zelfde blijf in gewicht.
Alleen ik weeg nu te weinig, maar dat botst natuurlijk met mijn idee over m'n gewicht.
Maargoed; we zijn al niet afgevallen dus da's al iets.
Het ontbijt, ik had moeite met m'n laatste sneetje. Ik kreeg het er om de een of andere manier niet meer bijgestompt. Het was ook weer dat ik zoet beleg had ook; luikse siroop, en dat lust ik absoluut niet, dus had ik maar 1 smeerkaasje dus moest ik weer een halve boterham zonder beleg eten. Ik had gewoon ook echt geen honger, en dat maakt het alleen maar moeilijker.
Uiteindelijk is het wel gelukt, maar ik had wel veel buikpijn.
Daarna had ik eerst de psycholoog; daar was ook wat onduidelijkheid want blijkbaar had ze een nieuwe lijst ofzoiets. Maar ja ik mocht dan om 9.15; en dan kwam de verpleegster voor bloed te prikken.
Ze heeft me weer pijn gedaan hoor, in plaats van in m'n ader te prikken prikte ze erdoor. Pijnlijke zaak en een flink blauwe bult op m'n arm als gevolg. Haha, 'gespecialiseerde' prikkers hier hoor!
En dat gebeurt dan natuurlijk bij mij, ik ben dan al geen fan van bloedprikken, maar ondertussen is het wel al wat gewend :). Hoe meer je laat bloed prikken hoe beter je er tegen kan natuurlijk.
Dan ben ik terug naar de psycholoog gegaan, en dat gesprek liep goed eigenlijk. Ik was een beetje gestresseerd door de drukte van het voorbije halfuur maar het ging wel het praten. Veel over de oudergesprekken gepraat, over hoe die gaan verlopen enzo. Wat er gezegd gaat worden, hoe ik me daarbij voel, en wat ik zelf graag wil zeggen, of ik nog vragen heb, ......
Ik ben dan niet meer naar de VPK gegaan, voor dat kwartiertje...
Na de psycholoog had ik 10 uurtje; het yoghurtje ging wel weer; op m'n dooie gemakje natuurlijk. Maar ik haast me niet met eten omdat ik dan terug overgeefdrang krijg, en het ging juist keigoed..
Dus een vol kwartier voor m'n yoghurt.
Daarna had ik werkboek. Ik heb even tijd voor mezelf gemaakt. Ik heb ook met een paar mensen uit de klas gepraat; over hoe de examens gelopen waren en over hoe ze het rapport zagen enzo.
Ze zegden toch allemaal dat het moeilijk was geweest; dus misschien moet ik blij zijn dat ik niet optijd beter ben geworden..
Na werkboek was het etenstijd. Bourgondisch stoofvlees, aardappelen en perzikken.
Die perzikken lust ik al niet dus die heb ik moeten laten liggen; ik moest er van kokhalzen.. Dus heb ik mijn doelstelling nie tbereikt.
De aardappelen heb ik m'n doel ook niet bereikt omdat ik er precies zoveel had, en ik kreeg het ook er niet meer bij. Sinds ik dat vlees helemaal neem heb ik na mijn vlees geen honger meer.. Da's echt raar...
Het vlees was wel lekker opzich. Het was lang geleden dan ik nog van stoofvlees gegeten heb.
Dus de middag doelstelling niet bereikt, maar een slechte dag hebben is geen doodzonde..
Na de middag hadden we crea. Dat was weer leuk; we mochten een kerstkadotje voor ons zelf maken en eentje voor iemand anders. Ik heb iets gemaakt voor iemand, en een hartje voor mezelf. Ik vond het een leuke opdracht; we mochten vrij materiaal kiezen enzo. Ik was blij dat ik weer met klei mocht werken, frustraties enzo uitwerken natuurlijk.
Ergens was het ook moeilijk omdat je moest zeggen wat en waarom je iets gemaakt had en dat lag me wel wat gevoelig.
Ik ben ook heel gestresseerd en moe heel de dag.
Na het crea uurtje hadden we 3 uurtje; m'n appeltje! Eindelijk, ik was al zolang op appeltjes aan het hopen, en eindelijk hadden we er nog eens eentje, ik was superblij en die appel heeft me goed gesmaakt!
Ik had alleen wel weer tijd te kort.
Na de appel was het VPK door de stagiaire. Die kan soms wel een beetje hard zijn. Maar dus de sessie ging over tafeletiquette, iemand moest iets voordoen en de rest moest zeggen wat ze deed. Wel leuk, maar heel saai. Maar het was ook tot 17u ofzo dus dat was echt lang.
Daarna had ik even een douche genomen, en juist optijd aan het tafel voor te eten. Haha. Beetje de tijd uit het oog verloren.
Het avondeten was ook weer moeilijk, ik heb nooit honger, en soms lukt het dan niet om te eten. Ik heb wel de doelstelling bereikt hoor. 2,5 s,eetjes met vleessla.
Na het avondeten een dagelijkse babbel met Marjolein gehad, altijd leuk :).
En dan heb ik m'n kamer maar eens opgeruimd, dat was misschien ook wel eens nodig.
Dan heb ik nog met een paar mensen gepraat uit de klas over de rapporten. Blijkbaar is het een beetje minder goed gelukt bij sommigen... Wel jammer want ik denk wel dat iedereen z'n best deed.
Het is natuurlijk moeilijk zeker voor het laatste vak om goed je gedachten erbij te houden maartoch.
Het 21 uurtje was wel zwaar; cacaopudding.
Wel leuk; de sfeer in de groep is wel goed nu.
Alleen er is weer een misverstand. Ze dachten dat mijn narcose voor de wijsheidstanden morgen was ofzoiets, maar morgen heb ik echo nieren en ortopedie.
Echt raar, maar morgen weet ik meer, het kan dus zijn dat ik morgen al van de wijsheidstanden vanaf ben. Dat zou natuurlijk nog beter zijn.
Maar dat weet ik dus pas morgen.
Daarnet ben ik even bij Noemie geweest met Gitte en Sara en Margo waren daar ook nog even bij. We hadden even gepraat over de eetstoornis enzo en hoelang en wat we juist hadden. Was ook gewoon goed om even te kunnen praten, soms is dat echt makkelijker om tegen een groepsgenoot te praten dan tegen verpleging ofzo, omdat een groepsgenoot je altijd zal begrijpen, omdat die hetzelfde meemaakt.
Dat is toch ook al iets wat ik geleerd heb.
Ik ga maar eens slapen, morgen zal wel een drukke dag worden, maar dan is het bijna zaterdag en kan ik weer eventjes naar huis.
Ik heb vandaag niet zo heel veel bijzonders als anders te vertellen..
Buiten dat ik bij de dokter ben geweest.. Mijn nieren doen heel veel pijn en er klopt ook het een en het ander niet aan mijn urine. Dus nu moet ik morgen een echo laten nemen, en bloed laten prikken..
Alleen ze maken me wel nogal zenuwachtig door het op voorhand al te zeggen dat ze gaan prikken; omdat ik daar niet zo van hou.
Het ontbijt ging moeizaam. Ik had het echt moeilijk met m'n gedachten. Ook al waren het gewoon de sneetjes brood die ik wel gewend ben. Het lukt gewoon soms echt niet. Toch heb ik me aan m'n doelstelling gehouden met m'n 2,5 sneetjes. ik had uiteraard weer zoet beleg dus daar heb ik een beetje van geproefd. Ik haat het echt...
Ik ben maar even naar de therapie gegaan vandaag. De creatieve therapie; maar omdat ik naar de dokter moest om 9u heb ik de helft dus gemist. Toch heb ik nog wel mee ingepikt, omdat ik het ook wel kon gebruiken hoor, even m'n gedachten verzetten. Ik moest een tekening maken met links een kleur die vandaag bij me paste, en links een kleur die vandaag helemaal niet bij me paste, en dan moesten we ook een overgang maken. Ik heb gekozen voor donkerblauw links, omdat ik me een beetje gestresseerd voel altijd omdat ik weet dat ik niet oneindig veel tijd heb, en ja het moet dan persé afzijn, en er is dan ook geen andere mogelijkheid.
Voor links heb ik lichtgroen gekozen, omdat ik niet zo blij was vandaag.
De overgang heb ik donkerblauw, oranje en lichtgroen gebruikt. Oranje om de simpele reden dat het anders te donker en te grauw was, en ik heb liever vrolijke kleuren.
Het was echt wel heel snel gedaan dus ik moest ook heel snel werken.
Mijn tekening is wel mooi geworden!
De 2de therapie viel uit. Gelukkig even wat tijd voor mezelf.
Mijn IB wou mij ook nog even spreken over de feestdagen en het moeilijke eten dat eraan komt. Ik vind het vervelend om daar nu al over na te denken, het komt er toch aan, en het heeft helemaal geen zin om ervan weg te lopen.
Ik probeer gewoon, en er zal wel eens iets niet lukken, maar dan heb ik wel geprobeerd, en dat heeft dan toch niemand kunnen afpakken. Ik hoop alleen dat ik niet teveel bijkom. Maar dat zal wel niet, hopelijk.
Het middageten was weer heel zwaar. Nochtans zalm lust ik wel..
Maar ik moet het hele stuk vlees/vis op eten, en tegen dat ik dan aan de rest begin is het al bijna 25 na 12, en dan heb ik altijd tijd tekort en moet ik te snel gaan eten, dus dan lukt het niet meer.
Ik heb dus een doelstelling niet gehaald. Ik vond het wel niet zo erg, want ik doe wel m'n best verder.
Puree met wortels; was ook lekker maar ik heb de doelstelling hiermee dus niet gehaald.
Ik weet niet ik kom dikwijls echt niet toe met 3 kwartier..
En als ik snel eet heb ik meer overgeefdrang en word het moeilijker.
Daarna is mama gekomen. We zijn even naar Gent gegaan. Ik heb in Gent mijn 3 uurtje opgegeten, eeen stukje cake! Om het mezelf nog eens moeilijk te maken. Maar zo leer je het wel uiteindelijk.
We zijn naar de kerstmarkt gegaan, en naar de winkelstraten. Ik vond het leuk om weer even buiten te zijn. Alleen het was heel druk en ik had veel pijn aan m'n nieren.
Dus we waren wel snel terug, maar ik ben wel buitengeweest gelukkig.
Daarna was het al avondeten. Ik heb terug 1 pistoletje gegeten, maar dat komt natuurlijk maar overeen met 2 sneetjes brood en in principe moet ik dus nog een kwartje erbij eten voor 2,5. Normaal gezien doe ik dat niet omdat ik uiteraard nog steeds minder wil eten. Maar vandaag heb ik het wel gedaan. Opzich voel ik me er heel schuldig over, en haat ik mezelf. Maar van 1 keer kan je moeilijk veel bijkomen natuurlijk. Al is dat wel moeilijk te begrijpen.
Ik voel me ook gewoon in het algemeen echt dik, en dat wil ik niet..
Soms lukt het ook gewoon niet..
Nu ben ik eventjes aan het rusten omdat ik me een beetje in de war voel, en een beetje ongelukkig.
Ik heb eigenlijk ook wel wat stress voor de feestdagen. Ik ga me over veel dingen moeten overzetten, en ik weet niet of dat goed lukt..
Ik wil ook geen mensen teleurstellen, maar ze zeggen hier dat het beter is om duidelijk je grenzen aan te geven. Ik wil echt m'n best doen om al dat eten op te eten, of toch van alles te proeven, maar ik ga zoveel bijkomen en dat kan ik psychisch gewoon niet aan.
Ik heb ook geen controle over het eten, ik weet niet hoeveel erin zit, ... Dat bemoeilijkt het nog eens allemaal. Ik vertrouw natuurlijk wel een beetje op de personen die het maken, maar toch. Het zullen moeilijke dagen worden, maar ergens ben ik al heel blij dat ik naar huis mag de 24/25 ste.
Ook eten we dan 's middags al warm dus dat is dan ook al heel moeilijk om me daar al over te zetten. Echt ik ben serieus aan het nadenken over alles, en dat doet me ook geen deugd, maar ik kan het niet laten..
Om 21 u moet ik nog een kiwi eten. Ik denk wel dat dat gaat lukken. Ik weet dat er niet zoveel kcal inzitten, dus dat mag geen probleem zijn. En trouwens wat is dat nu qua grootte..
Dat moet gewoon lukken!
Ik vind het ook zo moeilijk dat iedereen nu gedaan is met de examens en dat ze dan leuke dingens gaan doen, en ik zit hier op m'n ziekenhuis kamertje.. Verschrikkelijk, ik wil ook leuke dingen doen, paardrijden, sporten.. Alles; en ik mag hier niks.. Dat maakt mij gewoon al zo ongelukkig..
Volgende dagen en weken gaan ze ook nog heel hard schuiven met de therapieen omdat er zoveel op vakantie zijn, en dat is ook al moeilijk dat het niet zo duidelijk is enzo.
7 januari wordt ik terug besproken; en ik heb al een doktersbriefje tot eind januari.. Maar als ik eerder naar school kan, die ik dat ook gewoon. En ik hoop echt dat ik 9 januari naar huis mag..
Desnoods met ambulante begeleiding..
Gelukkig zijn er in de groep ook wel mensen dat mij steunen, en steunen sowieso al heel veel mensen mij en daar haal ik wel veel uit..
Ik heb vannacht goed geslapen, maar ben wel heel moe terug opgestaan, jammer genoeg.
Maar daardoor ging ik natuurlijk m'n dag niet laten verpesten.
Het ontbijt ging moeilijk, maar het ging. Dat is het belangrijkste natuurlijk. Ik was ook nog binnen een bepaalde tijd klaar en dat was ook eens leuk dat ik de doelstelling qua tempo eens kon halen.
Ik had weer zoet beleg ook; maar ik heb alleen het smeerkaasje opgegeten.
Er lagen ook opeens 5 sneetjes brood op m'n plateau en die heb ik dus laten liggen, behalve m'n 2,5 sneetjes dan.
Ze maken hier wel veel fouten met de keuken..
Na het ontbijt had ik een kwartiertje vrij. Dan kwamen ze zeggen dat het nog eens werkboek was. We hebben deze week veel werkboek omdat er veel therapeuten met vakantie zijn.
Werkboek is wel eens leuk, maar ik vind wel dat we deze week teveel werkboek krijgen waardoor we teveel tijd krijgen om aan onszelf te denken. Dat is moeilijk omdat ik dikwijls ook echt bezig ben met nadenken, en dat is psychisch dan weer heel zwaar..
Vandaag heb ik tijdens werkboek wel echt rust genomen, ben echt in m'n bed gaan liggen omdat ik zo moe was.
Daarna hadden we het 10 uurtje; m'n gekende yoghurtje. Ik weet ondertussen hoeveel er dus in zit zoals ik gisteren al zei. Maar ik heb het wel gewoon opgegeten in een kwartier ongeveer.
Na het 10 uurtje hadden we crea. Vandaag moesten we vrij werken ofzoiets. Ik vond dat raar omdat er echt geen opdracht was, en je moest met andere woorden jezelf een beetje bezighouden.
Ik heb er dan voor gekozen om een eerder gemaakt werkje af te werken. Ik had in klei mijn naam ( dus Evelien) gemaakt. Ik heb er dan voor gekozen om die in goud en donkerblauw te schilderen. Goud omdat dat de kleur van perfectie is; en ik ben zelf ook heel perfectionistisch, en blauw omdat dat mijn lievelingskleur is. Het licht blauw paste niet mooi genoeg bij het goud, dus vandaar donkerblauw.
De tijdsdruk was weer nogal groot en vandaar heb ik niet kunnen genieten van de opdracht. Het is jammer dat er altijd die tijdsdruk opstaat omdat ik daar zo zenuwachtig van wordt. Ik heb wel m'n best gedaan om een beetje mijn tempo op te drijven maar ik merk dat ik dan gefrustreerd raak omdat ik dan niet meer goed nauwkeurig kan werken enzo.
Na crea was het middageten.. Dinsdag is altijd een moeilijke dag qua eten omdat we 2x warm eten krijgen. De 2de portie 's avonds is wel een kleinere portie die overeenkomt met 4 sneetjes brood, dus 's avonds krijg je er nog 2 sneetjes brood bij. Maartoch, het is een hele opgave.
Het middageten was echt veel.. En heel zwaar.
Ardeense snede ofzoiets, had ik nog nooit van gehoord. Witte kool in bechamel, was superlekker!
En aardappelen.
Het is uiteindelijk gelukt, ook al voelde ik me schuldig. Trots was ik zeker wel, op mijn eigen manier natuurlijk..
Na de middag ben ik nog een uur in m'n bed gekropen om te rusten. Ik ben nog steeds heel moe, dus ik probeer veel te rusten..
Daarna was het groepstherapie. Met de hele groep moesten we dus bespreken over hoe het in de groep ging. Het schema voor de kerstvakantie hangt ook uit ondertussen, en we weten dus ook wie wanneer werkt enzovoort.
Ik weet ook dat m'n IB de eerste week niet aanwezig is, dus dat is vervelend omdat ik dan niet echt een individueel begeleider heb.
Ik doe sowieso men best, maar ik voel me nogal geremd om naar eender wie van de verpleegkundigen te gaan als het even moeilijk is.
Dat is trouwens altijd al een probleem geweest, ik heb overal iemand die ik iets meer vertrouw dan de rest..
Het was eerst een hele tijd stil, maar dan werd er ook gezegd dat het schema van therapie ook terug gaat veranderen en dat in de T groep meet psychosociaal vlak wordt aangepakt, en in de E groep vooral de eetgedachten.
Ik hoop echt zo dat ik na de kerstvakantie klaar ben hier!
Na de groepstherapie was het 3 uurtje. Ik had de appelsien gekozen. Ik voelde me misselijk dus ik had iets gevraagd tegen misselijkheid. Alleen er wordt hier altijd zo lelijk om gedaan als je iets vraagt.
Dat remt mij ook wel een beetje hier denk ik.
Uiteindelijk heb ik dus een motillium gekregen, maar ik weet dat dat niet zo goed helpt. Na even op bed gelegen te hebben was het wel weer beter. Mijn appelsien heb ik net binnen tijd binnen gekregen.
Daarna heb ik een douche genomen, want de laatste blok therapie viel ook weg, omdat we met minimum bezetting aan vpk's zaten. Veel werkboek dus ...
Het avondeten; 2de keer warm vandaag; mijn doelstelling is het warme maaltijdje op te eten. Alleen het was een beetje moeilijker als anders, want zowel purree als vol au vent staat op mijn verboden lijst.
Het was ééééécht heel moeilijk, maar eens ik me erover gezet had, lukte het uiteindelijk wel..
Helpende gedachten helpen mij dus echt wel, ik dacht altijd dat dat flauwekul was..
Daarna was het avondactiviteit. Het was een leuk spelletje in teams.
Om 21 u nog net even een aardbeipuddingetje eten, en dan ga ik slapen
Morgen zal het hopelijk ook wel zo goed gaan..
Voor al diegene die gedaan hebben met de examens; geniet van jullie kerstvakantie..
Bedankt ook nog is aan Yoni & Sandra& Papa & aan de blog lezers natuurlijk en derest voor de lieve berichtjes, en de reacties.
Vandaag was het dus maandag, ik vind het wel jammer dat het weekend weer voorbij was. Het is altijd jammer om terug naar het ziekenhuis te moeten, na een dagje thuis te zijn.
Het was dus om 7.30 wegen, dus om 7.00 de wekker, zoals gewoonlijk.
Ik ben weeral afgevallen natuurlijk; ik had het weer kunnen weten. Ergens ben ik heel gelukkig dat ik niet ben bijgekomen. Maar ik weet dat het niet de juiste instelling is en dat ik beter zou willen bijkomen..
Ik verschoot er van, ik had mij mentaal echt al voorbereid op een kilo erbij, maar die kilo is er dus niet bijgekomen.
Jammer want ik heb wel mijn best gedaan in het weekend hoor, qua eten dan. (zie gisteren)
Dan was het ontbijt. Mijn 2,5 sneetje ging eigenlijk goed, en ik begon pas na 2 sneetjes na te denken over de laatste. Ik kreeg weeral zoet en hartig en ik word er echt heel vervelend van. Nu heb ik het maar concreet gemaakt dat als ik nog eens zoet beleg krijg dat ik mijn halve boterham met zoet zal moeten eten, dus doelstelling. Ik HAAAAT echt zoet beleg. Ik eet dat nooit. Het maakt het mij alleen maar moeilijker.
Verder was het een smeerkaasje, dus dat ging wel :) Ik voel me over smeerkaasjes al niet meer zo schuldig gelukkig.
Er werden er weer een heleboel besproken; dus het was heel hectisch. We hadden dan eerst werkboek therapie; ik heb voor het eerst eens niets gedaan tijdens dat uur; ik had gewoon geen zin, en geen energie, dus ik heb wat doelloos op m'n bed gelegen. Ik merk wel dat ik dat nodig heb; zo af en toe eens een lomp moment dat ik niets doe.
Om 10.00 was het tussendoortje, het gekende yoghurtje. Ik heb niet nagedacht over de caloriëen, ten eerste omdat ik ondertussen wel weet dat er zoveel calorieen inzitten, en me daar nu ook niet meer zo heel druk om maak, omdat het toch moet. Ik kan altijd beslissen om het niet op te eten; maar dan ga ik nog harder afvallen en dan mag ik nooit meer naar huis..
Dus doe ik m'n best om het op te eten, ook al is het met suiker en volle melk.
Na het 10 uurtje was het doelstellingenvergadering, die een half uur is uitgelopen.. Iedereen vertelde over het weekend, en de doelstellingen die die had opgesteld. Het is moeilijk om je zolang te concentreren merk ik dikwijls.
Ik heb maar weeral verhoogd; aangezien ik blijf afvallen.
Concreet: 'S Morgens en 's avonds een halve boterham erbij, dus 2,5 boterhammen. 's Middags eet ik dus ook al het vlees vanaf nu, en al de groenten en 3/4 de aardappelen.
Het middageten was zéér moeilijk weer. Ik voelde me al zo dik, en dan nog eens een bomvol bord voor m'n neus.. Dat helpt er echt niet aan.. Maar een uitweg had ik niet..
Pasta, die is niet gelukt, maar 1/2 de uiteindelijk..
Groentjes; Broccoli, die is ZOOO lekker, ik weet niet wat ze ermee doen, maar ik eet dat heel graag ineens..
Vlees: Kipfilet, ik had serieuze buikpijn maar hij is binnen!
Italiaanse saus: 1/2
Na de middag hadden we een uurtje rust en ik heb me heel lang schuldig gevoeld over het middageten. Het is me toch wel gelukt om even rustig na te denken, en te zeggen dat ik dat echt nodig heb..
Gelukkig; ik voelde me juist niet meer schuldig als we naar de therapie moesten.
PMT: het was al een tijdje geleden, maar het was leuk om nog eens te doen. Zo met bewegen omgaan vind ik wel leuk. We moesten tekenen op de rug enzo; per 2 en dan moest de ander raden wat er getekend werd.
En dan moest iemand op de mat, en moesten we een voorwerp op de rug leggen en dan moest die persoon dat raden enzo.
Het was wel leuk maar ik vond het eng dat ik niet wist wat er gebeurde.
Daarna deden we nog een spelletje en dat vond ik leuker.
Daarna was het 15 uurtje en ik heb me nog nooit zo boos gemaakt in een koek.
Het waren van die Prince koeken maar er zitten er 2 in zo'n pakje. En die eerste lukt altijd wel, maar die 2de is een regelrechte ramp.
Gewoon qua caloriëen. Dan heeft iemand m'n pakje afgepakt dat ik geen caloriëen kon tellen, en dan is het uiteindelijk gelukt, met steun van de groep.
Echt niet leuk om zo te moeten worstelen voor een stom koekje terwijl mensen soms hele pakken koeken eten..
Daarna hadden we uitval van therapie; dus werkboek weer.
Heb me eens bezig gehouden met m'n kerstkaartjes voor hier in de groep.
Het avondeten was weer wat makkelijker. Ik heb een pistolet met kaas gegeten.
Dat ging goed omdat ik dat het lekkerste vind.
Na het avondeten is papa gekomen en hebben we film gekeken.
Na het bezoek heb ik een appel gegeten, dat is me dan toch op een kwartiertje gelukt, gelukkig.
Appels vind ik echt lekker!
Nu ga ik eens wat slapen denk ik, ik voel me niet zo best..
Nog even vlug een berichtje voor ik terug naar Gent vertrek.
Vandaag was best een vermoeiende dag weer; maar het was heel leuk om weer even thuis in m'n vertrouwde omgeving te zijn. Ik heb weer iedereen gezien; m'n huisdieren, een deel van m'n klas, mama, papa en dat vond ik toch wel leuk.
Ik vond het qua eten een héél moeilijk weekend. Ik heb het eigenlijk nog wel goed gedaan, heb 1 x bijna terug overgegeven, maar ik heb het niet gedaan, vandaar dat ik trots ben.
Ik hoop echt dat ik morgen niet bijgekomen ben, maar dat zal wel weer wel zijn..
Vanochtend heb ik geslapen tot 8.30.. Dat is al wat beter dan de 7u natuurlijk van het ziekenhuis. Ik had alleen mijn elektrisch deken vergeten af te zetten dus warm genoeg had ik het wel. Op mijn ziekenhuiskamer is het echt verschrikkelijk warm; 26,5 graden, en voor te slapen is dat voor mij niet zo goed; dus was ik gelukkig om even weer in m'n koude kamer te liggen.
Ik heb ook beter doorgeslapen als in het ziekenhuis.
Eerst heb ik m'n 10 uurtje gegeten; omdat ik wou douchen en mama moest naar de bakker en anders liep heel het schema in het 100.
Dus eerst m'n yoghurtje, dit keer zonder suiker :D! Superblij! Terug m'n verse yoghurtjes, waarvan ik ten minste weet dat ze veilig zijn, zonder suiker!
Dat smaakte eindelijk eens. Ik heb er ook een kwartier over gedaan, maar ik was echt blij dat ik eens een normaal yoghurtje kreeg!
Dan heb ik dus gedouchet, jammer genoeg was die hier ook ijskoud :(.
Ondertussen ben ik dat gewend, haha!
Daarna ben ik mee naar de bakker gegaan, om de bestelling op te halen van mama. Ik was wel heel moe, toen al. Maar ik wou persé mee.
Dan hebben we rond 10.20 gegeten voor de morgen dan, 1 frangipane koffiekoek. Ik was op voorhand echt al teveel aan het nadenken over die calorieen. Jammer want ik was echt goed bezig qua tellen..
Dus die smaakte mij niet.. Ik snijd mijn eten ook altijd in zo'n kleine stukjes dat je daar haast niet van kan genieten van zoiets..
Ik heb hem wel opgegeten hoor! Op m'n gemakje!
Schuldgevoelens had ik wel, maar niet om te zeggen dat het ernstig was; omdat ik weet dat mama dat graag wou voor haar verjaardag. Ik zal het ook ooit wel eens terug moeten leren als ik wil genezen.
Daarna moesten we al bijna terug.. We moesten nog even wachten op een meisje die op de afdeling zit bij mij, en van Ekeren komt. Die reed mee, en volgende x rijd ik een keer met haar mee, omdat Gent ook niet zo dichtbij is, en het is echt vervelend om even voor alleen het middageten naar Gent te rijden. Dat is echt dom eigenlijk zelfs.
In de auto was ik al aan het nadenken over het middageten. Er was natuurlijk wel iemand bij, en dat hielp ook wel om heel de weg te praten, zodat ik me niet zo focuste op m'n eten..
Toen ik aankwam op de afdeling was het al direct eten.
Middageten:
Hertoginne aardappelen; je had er zo 8, van die kleine dingetjes die zo in de oven gemaakt worden. Ik moet 3/4 de eten om mijn doelstelling te behalen. Het was extra moeilijk omdat ik al zoveel 'verboden' dingens had gegeten, en mezelf serieus aan het forceren was tijdens het weekend.
Ik besloot om mezelf toch te overtreffen en toch alles voor de doelstelling te eten.
Dus ook m'n sla; dat was niet zo'n groot probleem.
Van de kalkoen heb ik dus ook 2/3 de gegeten. Moeilijk was het, maar ergens moet je jezelf ooit toch eens overtreffen als je ervan af wil.
Alles is trouwens een gevecht als het op eten aankomt.
Misselijk ben ik toch altijd, gewoon van het gedacht alleen al dat ik zoveel eet.
Na het middageten gingen we terug naar huis, waar ik nog altijd ben dus :).
We zijn eerst even naar papa gegaan, mama heeft mij eventjes afgezet, ik mag geen bussen nemen en ook niet alleen op stap, dus ze moest wel.
Blij dat ik papa terugzag! Ook al komt die wel dikwijls langs.
Na papa gezien te hebben, ben ik even naar huis gekomen voor het 3 uurtje natuurlijk.
Ik heb mezelf voorgenomen om een stuk cake terug te eten, maar het was echt al moeilijk, en ik had voordien ook al gedacht dat ik zou moeten overgeven. Beter had ik gewoon niks gegeten.
Ik heb echt overgeefdrang gehad, en ik zat echt even in een heel diepe dip. Het moest er gewoon uit. Toch heb ik het op de een of andere manier binnen gehouden. En om gedachten te verzetten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Brasschaat gegaan & naar de Bredabaan want het was koopzondag.
Daarna was het avondeten. Ik heb een pistolet gegeten. Ik was niet gelukkig en ik haat mezelf hard.
Morgen ben ik sowieso bij, en dan ga ik me nog slechter gaan voelen.
Ik vond het wel een lekker broodje. Eindelijk geen ziekenhuiseten. Beter hoor als het vers is!
Het 21 uurtje krijg ik straks in het ziekenhuis (vanillevla). Ik ben echt benieuwd, aangezien het eten al heel moeilijk is geweest.
Seffens moet ik terug naar het ziekenhuis jammer genoeg voor de week.
Ik ga wel goed m'n best doen om beter te worden hoor, deze week. Dat doe ik elke week want ik zou nog altijd graag terug naar school gaan.
De kerstkaartjes zijn ondertussen ook al gepost :).
Morgen is het weegmoment. Iedereen wordt besproken dus ik ben benieuwd.
Vandaag was druk en vermoeiend dagje, maar toch heb ik nog leuke dingen kunnen doen.
Om 7.00 ging de wekker; dus opstaan dan maar; ik was echt heel moe, dus heb ook gewoon in pyjama ontbeten, in het weekend mag dat normaal gezien!
Er was vannacht heel veel lawaai; en de lichten brandden ook de hele nacht, en ik werd er heel vervelend van op de duur, ik zal blij zijn als ik zometeen in m'n eigen bed lig en niet in dat ziekenhuisbed.
Er was ook een soort alarm afgegaan, maar dat was een foutje, maar iedereen was wakker; en een beetje slechtgezind ook.
Maargoed, om 8u het ontbijt.
Boterhammen met kiri kaas.
Dat moest wel lukken, ik eet hierthuis ook wel eens kiri kaas dus ik ben het gewend.
Alleen de 2,5 sneetjes zijn natuurlijk moeilijk. Ik heb rustig mijn tijd genomen, en uiteindelijk ging het ook wel goed. Ik heb geen calorieen geteld bij het ontbijt. Dat is echt de eerste keer dat dat lukt, om niet te tellen tijdens het eten. Ik had ook voor het eerst even geen overgeef-bewegingsdrang.
Kiri kaas is natuurlijk niet zo heel vet, dus ik was blij. Ik kreeg ook weer zoet beleg maar dat heb ik genegeerd.
Daarna ben ik terug in mijn bed gekropen, ik heb echt een slaaptekort denk ik.. Ik kreeg ook even wat hoofdpijn. Tot 9.15 heb ik geslapen, langer lukte niet omdat het zo lawaaiierig was; en om 10u was het toch weer 10 uurtje; dus ik kon ook niet lang meer slapen.
Dan heb ik de laptop maar wat opgezet en een aflevering van m'n nieuwe dvd box gekeken; die ik van de Sint gekregen had.
Dan was het dus snel 10u...
Het gekende yoghurtje, ik verlang echt naar suikervrije yoghurtjes, ik vind het zo vies als die zo zoet is, en dat geeft mij ook heel makkelijk een schuldgevoel en dan begin ik te tellen en te compenseren.
Het is me wel gelukt hoor, om het op te eten, op iets meer dan 10 minuten, maar of het me smaakt is natuurlijk een andere vraag.
Daarna terug vrije tijd gehad en veeel nagedacht. Even op de laptop en wat gelezen.
Het middageten; ik haat het; hamburger MET saus, schorseneren MET bechamel, en aardappelen. Ik dacht dat ik gek werd..
3/4 de hamburger; gelukt uiteindelijk. Ik haat hamburgers; caloriebommen. Ik wil zo graag gewoon eens normaal eten.. Zoals ik thuis eten krijg normaal gezien.
Schorseneren vind ik super lekker! Alleen de saus haat ik. Bechamel is niet de magerste heb ik gelezen. Caloriebom² dus. Ik haat het....
Aardappelen zijn sowieso calorierijk; dus dat haat ik elke dag. Ergens begrijp ik wel dat je ze nodig hebt, maar het is echt heel moeilijk.
Ik word ook een beetje moe van constant in strijd te gaan met m'n eetstoornis.
Ik haat het echt om van elke maaltijd een gevecht te maken. Het is gewoon zo moeilijk om de moed erin te houden, omdat het nooit lukt zoals ik het zelf zou willen.
Gelukkig was het om 13u nog maar een uurtje voor ik op weekend zou gaan. Ik heb de kamer opgeruimd en wat muziek geluisterd.
Om 14u kwam mama en zijn we weggegaan. Om iets na 15 kwam ik thuis.
Rond 16.15 kreeg ik wel een hele leuke verrassing.. Shana, Julie, Britt, Nele en mevr Leroy kwamen langs! Superleuk, ik had eigenlijk helemaal niet verwacht dat ik bezoek zou krijgen!
Nu heb ik terug wat nieuwe moed voor komende (rot)week.
Ik heb een deel van de klas gezien, en nu hadden we het ook over de examens, een extra stimulans om snel naar huis te komen en m'n best te doen.
Bedankt voor jullie bezoek, ik vond het een heel leuke verrassing. Jullie hebben m'n dag weer goed gemaakt!!!!
Mama is dinsdag jarig en we spraken af dat mama zou kiezen dit weekend voor te eten. Natuurlijk ligt het voor mij wel enorm moeilijk om 2x warm te eten op een dag en dat gingen we dus weeral doen..
We zouden pizza eten. Ik had zo'n vervelend gevoel.. Ik had ook helemaal geen honger en ik had al zin om te zeggen dat ik dan wel niet at. Maar zoals ik al zij; dat is absoluut geen optie.
Dus heb ik 2 stukken pizza gegeten. Ik heb er nog niet van kunnen genieten, maar ik hoop dat dit snel terug zal lukken. Ik vond het ook gewoon echt niet lekker omdat ik weer dat er meer calorieen inzitten dan in boterhammen, en daar word ik alsnog ongelukkig van. Wel ben ik trots ook op mezelf, omdat ik het wel geprobeerd heb, en niet op voorhand al zei dat ik het niet wou.
Ik heb ook een klein half lookbroodje geproefd, dat is ook al iets he.
Na het eten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan.
Ik vond het leuk, maar we stonden ver geparkeerd, en het gezeur over al dan niet 'calorieen verbranden' begon alweer snel.
Ik had er geen zin in en besloot dus gewoon die wandeling te doen. Op de kerstmarkt heb ik nieuwe handschoenen (wanten) gekregen, die bij m'n donkerblauwe jas passen.
Dan begon hetr natuurlijk te regenen en het was enorm druk; zijn negatieve factoren die het mij moeilijker maken, maar het lukte wel.
Na de hele wandeling terug te maken zijn we terug naar huis gegaan.
Als 21u (om 22u ) is het mij gelukt om een stuk cake te eten. Dat smaakte me ook niet zo en ik was ook echt ongelukkig. Mama vond het goed dat ik het stuk cake heb opgegeten, maar in mijn hoofd is het niet zo goed.
Het is misschien ook een beetje veel geweest vandaag. 2x warm eten, cake, pizza, ... Het is veel in 1 keer. Ik vond dus dat ik het nog redelijk gedaan heb.
Het is logisch dat niet altijd alles op 1,2,3 lukt, maar ik heb goed m'n best gedaan, en ik denk dat mama & Jeroen ook wel fier zijn nu dat ik cake heb gegeten. (en de rest van vandaag.)
Morgen moet ik om 12u terugzijn in Gent; dus zal ik weer optijd moeten opstaan.
Een meisje van op de afdeling rijd morgen mee. Om 12u heb ik dan warme maaltijd in het ziekenhuis, en dan om 13u ga ik weer weg tot 20.30u; en dan kom ik terug naar huis.
Morgen heeft mama gekozen om een frangipane koffiekoek te eten; dat zal ook weer een heel gevecht worden.. Maar ik gun het mama ook wel voor haar verjaardag. Het is alleen echt geen makkelijke opdracht.
Maar het moet maar lukken.
Ik hoop echt zo dat ik niet teveel ben bijgekomen maandag...
Om 8.00 het ontbijt, dat ging nog wel, het is alleen psychologisch heel moeilijk om 2,5 boterhammen te eten ipv 2. Het is ook dat zoete beleg dat me een beetje boos-gesfrustreerd maakt, en mijn gevoelens speleen ook een grote rol bij het eten. Als ik me ongelukkig voel zal het automatisch moeilijker gaan met eten. Dat gaan nog heel lang duren voor het betert denk ik.
Er is ook zowat spanning in de groep tussen een paar meisjes, en dat is ook wel vervelend. Het is zo; ik kan wel heel duidelijk voor mezelf uitmaken wat er daar gaande is, maar eigenlijk wil ik daar gewoon buitenstaan.
Tijdens het eten kreeg ik ook weer veel buikpijn, denk dat dat ook voor een deel weer psychologisch is, omdat ik denk dat ik teveel eet, en teveel caloriëen eet. Gelukkig was het vlug over!
Dan hadden we de groepsvergadering nog die elke week op vrijdag is. Ik vind het lastig dat ze dat niet op de dinsdag doen tijdens de groepstherapie; omdat we altijd te laat beginnen aan de doelstellingen en dan altijd overal te laat zijn en alles uitloopt. Ik krijg daar heel veel zenuwen van en wat stress ook, en dan voel ik me ook heel ongemakkelijk. Gelukkig hadden ze de therapeuten wel ingelicht dat we later zouden zijn.
De doelstellingenvergadering om 9u; ja we begonnen al veel later, en dan moest ik nog helemaal als laatste, en ik was al zenuwachtig. Dat was dus niet zo fijn. Uiteindelijk kreeg ik juist het laatste minuutje om alles nog heel vlug te zeggen.. Jammer; maar volgende keer ga ik gewoon eerst. :). Mijn doelstellingen zijn dus een beetje verhoogd: 2,5 boterham 's ochtends, en na het weekend gaan we 's avonds ook naar 2,5... Ben benieuwd wat dat gaat geven. De koek moet ik ook om de 2 dagen aanhouden, en mijn boterham mag maximum in 4 stukken. Ik heb de laatste tijd wat de neiging dat ik wat begin te prullen met eten, en dat moet ik absoluut terug afleren.
Na de doelstelling om 10.35; mochten we naar crea. Ons tussendoortje moest vlug tijdens de doelstellingenvergadering opgegeten worden, en dat lukte ook wel op 7 minuten, dus dat is echt al goed aan het verbeteren!
Crea was wel leuk, maar ik voelde me helemaal opgejaagd dus het is niet zo goed gelukt om rustig te zijn. We moesten een mensfiguur maken in een cirkel. Bij mij stond de cirkel symbool voor een afzondering ofzo, ik had er buiten mijn cirkel allemaal zwarte stukken getekend; wat dus wil zeggen dat dat de slechte wereld is ofzo. Daartussen had ik gele vlekken; die stonden voor de familie, vrienden, en mensen die mij helpen en er voor mij zijn. Dan binnen de cirkel stond ik zelf; met handen en voeten naar de gele vlekken gericht, omdat ik iedereen ook heel dankbaar ben voor de steun die ik krijg van iedereen , soms ook van mensen waar ik het niet had van verwacht. In de cirkel waren het fellere kleuren; zonder echte betekenis; de cirkel stond in een zwarte omgeving omdat ik momenteel niet zo'n goede kijk heb op mijn toekomst. Ik hoop dat natuurlijk terug wat te kunnen bijsturen.
Daarna was het middageten. Ik was zo zenuwachtig, ik kon ook helemaal niet stilzitten enzo. En omdat het eten ook wat moeilijk ging was een opmerking echt de druppel.
Ik had even een kleine paniekaanval, maar gelukkig is het toch gelukt om 3/4 vlees; 3/4 de rijst en al de wortelen op te eten, alleen de rijst vulde echt heel hard en ik had echt geen honger meer.
Toch ben ik even trots op mezelf dat ik het wel deed!
Daarna ben ik naar de kamer gegaan; en dan is er iemand van de VPK's gekomen omdat ik me zo slecht voelde.
Ik heb even heel kort gezegd wat ik dacht; maar had niet veel tijd gekregen.
Daarna de psycho was heel saai. Het ging over de G-schema's en ondertussen ken ik die rats van buiten. Het is ook saai om altijd over de G schema's te praten; en na een half uur ben ik die therapie ook echt beu zeg maar.
Gelukkig was het snel tijd!
Om 3 u moest ik een vanille wafeltje eten; en dat is op 10 minuten gelukt; dus ben ik trots op mezelf!
Daarna de VPK is afgelast omdat er mensen uitvielen; maar; we moesten naar psycho educatie met de T groep samen; Dat was wel niet verplicht; maar het komt wel over als extra motivatie natuurlijk. Dus ik ben gegaan.
Het was ook maar saai; en gelukkig was het snel 17u
Einde therapie voor deze week!!!!
Daarna heb ik gedouchet; en daarna was het al avondeten.
We hadden zo'n lekkere kaas voor op de boterham. Alleen vind ik het zo jammer dat ik zoveel op mijn boterham moet doen. Wel moeilijk, maar alle doelstellingen zijn behaald, dus tevreden ben ik wel in ieder geval.
Na het eten kwam papa op bezoek; en die had bomma & bompa bij. Leuk dat ik ze nog eens zag; want dat mis je natuurlijk als je in een ziekenhuis zit.
Ik heb een klein stukje speculaas geproefd van papa. Eigenlijk deed ik het omdat zo'n klein stukje niet echt zoveel kwaad zou kunnen; tenzij ik dat elke dag zou nemen natuurlijk.
Maar ook om papa misschien wel wat blij te maken...
Het was wel lekker; maar voor mezelf deed ik het niet helemaal. Ik was trots op mezelf dat ik wel speculaas gegeten heb, het is alleen jammer dat ik van zo'n dingen echt niet kan genieten..
Daarna was het 21 uurtje; en dat was echt heel zoet, haha, yoghurt met aardbeiensiroop..
Ik ben echt supermoe, dus sorry als ik heel veel schrijffouten typ.
Vanochtend was het weer zwart moment natuurlijk, weegmoment... Ik zal het nooit leuk vinden. Het goede nieuws is dat ik niet ben bijgekomen in gewicht. Ik ben gestabiliseerd en dat is voor mij makkelijker om te aanvaarden. Het is misschien goed dat ik niet ben afgevallen, maar toch zou ik mezelf nog liever zien afvallen.
De gedachten zijn er in ieder geval nog wel. Ik mag gewoon niet bijkomen..
Daarna was het ontbijt. Ik HAAT het echt dat ik WEER zoet beleg kreeg. Echt hatelijk! Ik heb zoet beleg absoluut uitgesloten, en toch kreeg ik het weer. Natuurlijk een goeie oefening, maar ik wil echt geen zoet. Het was peperkoek en smeerkaas. Ik heb m'n 2 boterhammen met smeerkaas gegeten, en een half geprobeerd met peperkoek, en ik haat het om zoiets tussen mijn boterham te doen. Ik zou echt liever terug 2 x hartig hebben. Dan voel ik me toch al een beetje rustiger; hoe meer zoet ik krijg hoe meer bewegingsdrang ik krijg en hoe moeilijker het tegen te houden is. Uiteindelijk is het gelukt hoor, een halfje, en toch ben ik stiekem ook een beetje fier op mezelf.
Dan om 8.45 moest ik naar de dokter. Daar is nu ook een stagiaire bij, en dat vind ik wel eng. Ze zei wel niks gelukkig, maar toch, zo tegen veel mensen praten schrikt mij altijd wat af. Ik heb een klein probleempje met m'n nieren, dus ze hebben terug urineonderzoek gedaan, daarvan ga ik morgen de uitslag hebben normaal gezien. Ik hoop dat het niet ernstig is.
Verder heb ik nog gepraat over de beslissing van maandag om in de E groep te blijven. Ik zei dat ik even alles op een rij gezet heb, en dat ik daar nu zelf ook mee achter sta. Het is ook zo dat je niet persé de T groep moet doorlopen om op ontslag te mogen. Dus misschien komt het dan toch nog goed!
Na de dokter had ik snel tussendoortje. Ik was gestresseerd dus het liep niet zoals ik het zelf wilde, maar toch is het op 10 minuten gelukt, dus dat is super positief!
Na het 10 uurtje moest ik naar de psycholoog, daar zit dan de andere stagiaire bij. Dat is ook wel heel moeilijk, ik praat echt al niet zo vlot bij een psycholoog, maar toch is het super gelukt, ik heb goed kunnen vertellen over sommige dingen waar toch dringend eens iets aan zal moeten veranderen en die best ook aangepakt worden als ik hier in het ziekenhuis ben. Gewoon voor mezelf heb ik alles op een rij gezet, en dat heeft goed geholpen bij de psycholoog.
De oudergesprekken liggen ook vast ondertussen, dus er beweegt wel wat eindelijk. Het is te hopen dat het ook echt gaat helpen natuurlijk!
Daarna had ik nog maar een half uurtje tot aan het middageten. Dan ben ik maar even bij Gitte langsgegaan, was leuk. Gitte heeft m'n haar ook nog eens ingevlochten, en dat ziet er wel heel netjes uit.
Het middageten ging niet zo vlot, maar het was ook gewoon echt niet lekker. Steak; maar zo'n hele droge. Daar moest ik dan 3/4 van opeten, en dat was al echt heel moeilijk. Dan van de 'gebakken' aardappelen.. De boter drupte eraf, ik werd gek ervan. 3/4 de moest ik eten, en ik vond het zo vies. uiteindelijk lukte het allemaal wel weer, maar het is gewoon niet leuk dat je je eigen eetgewoonten niet kan aanhouden, dat zou al wat makkelijker zijn. Dan sla en tomaten, die tomaten waren superwak, en da's zo vies.. Daar moest ik dan alles voor opeten natuurlijk.
Het middageten was dus niet zo heel geslaagd ..
Na de middag moest ik naar de NKO arts blijkbaar voor m'n oor. Daar heb ik weer een aantal uren moeten wachten. Maar met m'n oren is alles in orde, dus kunnen we daar toch al gerust over zijn natuurlijk.
Ik was wel een beetje bang in het hokje waar de gehoortesten doorgingen. Omdat het helemaal afgesloten was en ik geen contact had met diegene dat de testen afnam, dat was even moeilijk..
Ik was wel superblij dat de testen in orde waren. Oorproblemen erbij kan ik natuurlijk allemaal missen.
Na de NKO arts moest ik heel snel een 3 uurtje eten, en dat haatte ik. Ik kreeg 5 minuten ofzo, en ja dan moet ik te snel eten waardoor ik zenuwachtig raak en dat ik buikpijnen enzo krijg;
Maar ik moest op tijd in de VPK sessie zijn, dus heb ik dat toch maar gedaan.
Met VPK hebben we wel leuke ien interessante dingens gedaan. We hebben een groepsspelletje gedaan, en daarna moesten we zo debatteren. Voor mij geen makkelijke opdracht, maar ik heb wel geprobeerd, en dat was ook al knap natuurlijk. Er waren nog meisjes die dat absoluut niet graag deden, en dat stelde gerust. Niemand wordt ook uitgelachen in onze groep, dus veilig is het wel.
Daarna hebben we even wat gepraat over dingens dat ons dwarszitten; gezellig op de verwarming zitten, haha, met Marjolein, Sarah en Gitte.
HEt is leuk dat we zo'n hechte groep aan het worden zijn. Alleen iemand hoort er niet zo in thuis, maar ik denk dat die persoon vooral eerlijk moet zijn tegen zichzelf en naar de groep toe. Maar dat komt nog wel in orde!
Het avondeten was ook weer iets moeilijks; kalfsbrood met krieken voor op de boterham.
Dus 's avonds heb ik nog 2 sneetjes; dus had ik er kalfsbrood tussen gedaan maar zonder de krieken omdat ik dat niet zo graag lust. Verder is het eigenlijk beter gegaan dan ik had gedacht; op 20 minuten was ik klaar!
Het was best een geslaagde dag op vlak van eten dan. Al de doelstellingen zijn weer groen,
want om 21u heb ik een banaan gegeten! Ook een moeilijke stap omdat daar veel suikers inzitten..
Nu heb ik nog 21/12 een afspraak op orthopedie, voor m'n voeten, en dan denk ik dat we rond zijn, hihi!
Voor derest gaat het hier z'n gangetje, ik heb m'n draai ook echt gevonden in de groep en naar de verpleegkundigen toe, en het gaat allemaal ook al wel vlotter; als ik met een probleem zit zal ik ondertussen wel durven naar de verpleging stappen denk ik. Ik mocht ook van die brieven schrijven, dus dat komt wel goed. Stiekem tel ik wel af naar huis hoor, maar dat lijkt nog even ver weg..
Vandaag was ik perongeluk een beetje laat uit bed. Haha, ze waren pas om 7.30 komen wakker maken, dus dat was even haasten. Maar ik heb ook toch weer kei slecht geslapen, dus dat maakte al niks meer uit.
Om 8.00 aan tafel dus. Ik heb mijn maaltijddoelstellingen voor 's morgens wel een beetje moeten verhogen. Ik eet nu 2,5 snee brood met beleg. Normaal gezien had ik al het zoete beleg uitgesloten, maar vandaag kreeg ik dus toch speculaas. Ik haat het echt als ik zoet beleg krijg omdat daar zoveel caloriëen inzitten. Ik had ook kaas gekregen. Dus het was voor mij duidelijk, 2 sneetjes met kaas, en een halve proberen met speculaas.
Ik heb er echt een hekel aan, maar ik heb het toch zo geprobeerd.
Het is uiteindelijk dat toch ook gelukt, maar ik merk dat ik nu qua tijd weeral verkeerd zit. Ik doe m'n best echt wel maar het is gewoon heel moeilijk om me daarover te zetten. Ik hoop dat ik morgen toch 2x hartig heb in plaats van zoet beleg want dat gaat echt niet. Ik eet thuis ook nooit zoet, of eens per uitzondering.
Om 9.00 was het creatieve. Echt leuk, de opdracht van vandaag.. Ik werk echt heel graag met verschillende felle kleuren, en vandaag mochten we dat dus ook doen. We kregen zo'n kei grote A3 papieren, en we mochten dan met verschillende kleuren inkt, met verfborstels zo van die spatten maken op onze bladeren.
Ik heb er 3 gemaakt, 1 met alle kleuren, 1 met rood, oranje en geel en dan een derde met paars blauw en groen enzo. Alleen vond ik het niet zo heel leuk om dan ook nog eens figuren te moeten zien in je spatten, ik kreeg er stress van omdat ik niks vond. Uiteindelijk heb ik een paar bloemen en wolken en de zon, van die simpele dingetjes, maar verder zag ik er niets in.
Onze groep is serieus gekrompen moet ik zeggen. Veel mensen zijn naar huis of naar de T groep, en de E groep bestaat dus nu nog uit 6 mensen, is wel tof, beetje rustiger, en dan moeten we er niet zo snel overgaan ook niet.
Om 10 uur was het dus yoghurtje, dat ging wel gewoon. Ik heb er alleen weer iets langer over gedaan als anders, maar dat is nu ook geen wereldramp.
Daarna was het psycho educatie bij de dokter. Dus we zagen de verschillende onderdelen van eetstoornissen; dus je hebt anorexia nervosa, boulimia nervosa, binge eating disorder en NAO (niet anders omschreven). We hebben ook gezien wat er dan te zien is aan mensen hun eetgedrag, en we zagen ook dat er verschillende types zijn binnen een bepaalde eetstoornis, en zo gaan die dikwijls hard op elkaar lijken. Het kan ook zijn dat als je anorexia krijgt, dat dat overgaat in boulimia.
We hebben ook gezien hoeveel mensen op duizend een eetstoornis hebben, en dat is gelukkig nog relatief laag. Het zou ook raar zijn moest iedereen een eetstoornis hebben natuurlijk.
Psycho educatie is altijd nogal zwaar, en saai eigenlijk ook. Het is gewoon eigenlijk een uurtje dat de dokter komt praten. Eigenlijk vergeet die gewoon constant dat wij maar gewone mensen zijn, en geen dokter..
Maar we zijn wel een kwartier vroeger gestopt, dat is dan wel positief. Zo mogen ze allemaal wel eens doen :)
Dan heb ik nog even met Marjolein gepraat en dat deed weer goed natuurlijk! Marjolein, vergeet trouwens niet dat jij ook echt een fantastisch persoon bent, en dat ik jou enorm bewonder voor jou doorzettingsvermogen.. Het is een strijd, en dat weten we allemaal, maar we gaan er wel komen! :D Ik (en iedereen) geloofd in jou!
Het middageten was een lichtelijke ramp weer. Ik heb volle 40 minuten over het avondeten gedaan. Ik weet niet waar het probleem juist lag. Natuurlijk, warm eten is meer caloriëen en moeilijker, maar ik eet elke dag 's middags warm, en ik doe er ook echt mijn best voor. Op dinsdag is het zelfs 2x warm, en dat lukt ook dus ik begreep niet waarom het niet lukte. Ik eet niet zo graag worst, maar het is niet dat ik dat absoluut niet zou eten.. Het waren erwtjes met ajuinen, en dat ben ik ook wel gewend en dat vind ik zelfs lekker. En gewone aardappelen.. Mijn doelstellingen zijn gelukt maar het ging niet zoals ik het wou, en daarom was ik weer wat ongelukkig.
Ik voelde mij ook niet helemaal goed, dus misschien ben ik wat ziek aan het worden.
Na het middageten is mama gekomen. Ze had een kerstboompje bij voor hier op m'n kamer. Keileuke kerstballen voor er in te hangen! Was er wel heel blij mee!
Nu is m'n kamer ook wat in kerstsfeer. We zijn ook even naar Gent geweest, wat gewinkeld, en ik heb ook de CD van Netsky gekregen, voor de Sint nog. Ik heb als 15 uurtje letterkoekjes gegeten, maar op de een of andere manier lukte dat weer niet. Ik voel me echt een beetje ziek, ik weet niet zo goed wat er aan de hand is allemaal, ook wat stress misschien, ...
Daarna heb ik even gedouchet, en mijn haar nog eens deftig gedroogd en laten stijlen door mama... Dan ziet het er toch een beetje terug netjes uit.
Daarna was het al avondeten. Ik heb 's avonds de doelstellingen nog niet verhoogd want ik kreeg al buikpijn als ik eraan dacht. Het waren pistolet dus ik heb gewoon zoals gewoonlijk mijn 1 pistolet opgegeten. En het slaatje uiteraard.
Binnen het half uur, en dan nog met kipsla, daar zit mayonaise onder en dat is dus een serieuze boosdoener, maar het is dus wel gelukt :D
Straks moet ik nog even boudoirsvla eten (pudding met een soort koekjes in.) Dat zal hopelijk wel lukken. Ik voel me niet zo best, en morgen heb ik terug urinetest want mijn nieren doen een beetje raar. Ik hoop dat het allemaal maar niks is want ik kan het missen op de moment.
Morgen is het ook wegen, dokter en psycholoog. Druk bezette dag.
Ik ga nu nog wat rusten denk ik.
7KZ; al 1 examen gedaan, blijf jullie best doen hé :) Ik duim vanuit Gent :)
Vandaag een drukke dag gehad, maar voor het eerst misschien een lichtpuntje gehad dat wel eens een hele grote stap zou kunnen betekenen.
Ik zal even beginnen met het ontbijt. Ik heb mijn 2 boterhammen gegeten, met philadelphia smeerkaas. Dat is iets wat ik graag lust, dus dat ging wel opzich, en ik was ook al op 25 minuten klaar.. Supergoed, en binnekort kan ik terug op een kwartiertje eten!
Ik moest dan 5 minuten eerder van tafel omdat ze met patiëntenvervoer mij kwamen halen voor de UZ-tandarts.
Echt verschrikkelijk; ik heb bij de poli tandheelkunde van 8.47 tot 11.53 gewacht.. Echt ik was zo boos! Ik heb dus ook m'n 10 uurtje gemist en de helft van het middageten, de begeleiding waren ook serieus pissig op de tandarts..
En dan was het aan mij, en dan hadden ze de juiste gegevens weer niet, jongens, stress dat ik daarvan kreeg..
Ik werd zo zenuwachtig, en gewoon al het alleen naar ergens moeten, en het moeten uitleggen was al een stressfactor, maar dat lukte wel.
De kaakchirurg stelde mij ook voor de keuze. Plaatselijk of volledige narcose. Heb maar volledig gekozen. Ik voel me niet zo gerust met al dat bloed in m'n mond. Het is ook, ze hebben echt niks plaats in mijn mond om te breken ofzo, dus moeten ze trekken. Alle 4 in 1 keer. Bij plaatselijke verdoving zou dat 2x 2 zijn.
Heb dan ook maar de operatie vastgelegd: 21 januari.
Dag wijsheid..
Dan zal je zien dat dat juist de dag is dat ik terug naar school mag natuurlijk, haha!
Ik kwam dus te laat aan het middageten en dat vond ik vervelend. Zo moeten inpikken zeg maar als de rest al bijna klaar is. Het is me wel goed gelukt hoor, ik was ietsjes later klaar dan anders dus dat wil zeggen dat ik goed gegeten heb, omdat ik later aan tafel was. Het was koolpuree ofzo met gevogeltestoofpot, ik vond het wel niet zo lekker, da's echt mijn stijl van eten niet..
Na het middageten een uurtje gerust, gelukkig. Daarna had ik groepstherapie en het was echt heel stil, voor een keer.
Het 3 uurtje was griesmeelvla, ik eet wel graag griesmeel, dus het ging nog. Het is ook maar een klein doosje, gelukkig, dat gaat ook vlotter, als het iets kleins is.
Ik was eigenlijk blij want ik heb voor het eerst eens iets gegeten waar ik me niet shculdig om voelde, en ook geen drang heb gehad... Dus een stap in de goede richting!
De verpleegkundige sessie was ook heel leuk. We moesten een kerstkaartje maken gericht naar onze eetstoornis. Het is wel confronterend om daarover zo na te denken, maar het was een leuke opdracht. Je mocht de voorkant ook creatief doen enzo, en de tekst was je eigen tekst. Je kon ook rustig nadenken, en dat maakte het wel leuk.
We hebben ook nog wat langer mogen werken. Tot half 6 ongeveer.
Daarna heb ik echt een goed gesprek gehad met Hade & Gitte. Dankjewel!
Ik wou ook nog iets vragen aan een verpleegkundige, maar durfde toch niet meer, dus faalervaring, wat m'n moed weer naar beneden halen!
Gelukkig zijn er dan lieve mensen waar je op kan terugvallen. En morgen probeer ik het gewoon terug te vragen aan dezelfde persoon.
Het zal ooit wel eens lukken!
En nu vind ik ook wel dat ik het morgen terug moet proberen, omdat ik het anders nog minder ga durven.
Ik ga proberen tegen het weekend aan toch 2,5 boterhammen te eten.. Dat ik misschien volgende week al naar 3 kan overgaan. Dan sta ik toch al wat steviger he, dan heb ik juist geen 2200 kcal per dag.
Trouwens ik word volgende week terug besproken!
Ze bespreken iedereen voor en na de kerstvakantie :) Dus heb ik een extra kansje!
Hopen dus dat ik misschien toch naar huis mag ............................;; !!!!
Het avondeten, ik dacht dat het een ramp zou worden, omdat dinsdagavond de 2de maaltijd is, dus ik was nogal gestresseerd, maar wonder boven wonder, de spaghetti ging vlot. Ik vondhet zelfs leuk om terug spaghetti te eten. Ik at dat thuis ook heel graag, zeker met verse groenten, en dat miste ik ook wel, maar het is echt goed dat ik (het is op dinsdagvaond altijd een kleine portie warm met 2 sneetjes brood bij) de hele warme maaltijd heb gegeten. Die 2 boterhammen komen later nog wel, als ik klaar ben om op te bouwen.
Na het avondeten hadden we avondactiviteit; het was echt leuk! We werden in teams verdeeld en moesten dan van die opdrachten doen; we moesten een toneel maken en vanalle andere opdrachten. Heel origineel! :) Super gedaan Emilie & Marjolein :)
Na de avondactiviteit hadden we het avondtussendoortje; fruitsla; dat ging ook wel opzich.
Qua eten heb ik echt een heel geslaagde dag gehad vandaag. Ik heb natuurlijk wel het 10 uurtje gemist, maar ik denk dat dat niet echt een zwaar probleem had gevormd maar toch :) Morgen probeer ik het weer wat beter, en zo zal ik er ooit wel eens geraken , hoor!
Iedereen studeert nu voor z'n examens, ik zie mezelf daar ook zitten vloeken, maar op dit moment zou ik niets liever willen dan gewoon naar school terug te gaan.
Gewoon terug mee draaien in het gewone leven..
Maar ik zal eerst beter moeten worden, dus bij deze wens ik iedereen heel veel succes met de examens. Doe goed jullie best!
