Vandaag heb ik dus weer kunnen uitslapen! Gelukkig, want ik was supermoe.. Ik ben dan opgestaan rond 9uur. Op zich is dat veelste laat om nog te ontbijten voor het 10 uurtje; behalve als ik een chocomelk kies als 10 uurtje, dat kan ik dan bij m'n ontbijt drinken.
Het is wel lastig omdat papa z'n brood zelf maakt dat ik niet de controle erover heb. Die sneetjes wegen meer dus ik moet geen 2,5 sneetjes van dat brood eten om 2,5 sneetjes van een normaal brood te eten. Dat vind ik wel moeilijk. Het brood van papa is natuurlijk wel veel lekkerder als ziekenhuisbrood. :)
Ik heb dan m'n oude vertrouwde kaas nog eens op m'n boterham gegeten. Ik was blij om nog eens wat anders dan smeerkaasjes te eten. We krijgen wel smeerkaas van alle merken in het ziekenhuis maar toch, op de duur is het niet meer lekker, haha.
Daarna zijn we naar de markt in Antwerpen gegaan. Mijn schoenen waren nog niet droog van gisteren, en het regende nog altijd.. Toch wou ik persé buiten, frisse lucht.
Er stonden niet zoveel kramen, denk met het slechte weer dat dat altijd zo is. Maar toch vond ik het leuk, ook al regende het keihard. Gewoon blij om nog eens wat te bewegen.
Na de markt moesten we dus naar Gent voor het middageten. Echt lomp eigenlijk; juist voor dat uurtje. Maar oke; we waren goed optijd terug in Gent, gelukkig, anders begin ik altijd zo te stressen. Het was vandaag provencaalse boontjes, steak en rosti aardappelen.
De boontjes ging weer wel; het probleem zit hem nooit in m'n groenten.
Eigenlijk betrap ik mezelf daarop; ik neem altijd eerst alle groenten; dan het vlees; en meestal zit ik dan vol en lukken de aardappels niet meer; en dan zie ik dat als ik kan niet meer dan dit.
Dus het vlees ging eigenlijk nog net, en de aardappelen natuurlijk niet meer. De helft is gelukt, maar eigenlijk moet ik 3/4 de; dus doelstelling niet behaald... :(. Opzich is dat een juiste beslissing, vind ik zelf. Het is beter dan mezelf constant forceren; wat ik al zo goed als altijd doe.
Maar het is niet zo fijn om m'n doelstelling weeral niet te halen. Het lukte gewoon niet, het kan ook niet altijd goed gaan, dan zou ik hier niet zitten.
Na het eten gelukkig weer naar huis tot 20.30;
We zijn dan naar huis gegaan, zodat ik kon werken aan m'n kerstkado.
Om 15 uur heb ik pudding gegeten. Ik vind het niet zo fijn dat ik zoveel pudding moest eten. Ik snap wel dat ik moet bijkomen, maar op die manier gaat dat echt niet lukken want dat gaat gewoon psychologisch niet. Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat mijn ouders rond eten het beste voorhebben met mij, en ze hebben zoiets dat ik moet bijkomen nu. Maar door mij teveel te geven of door bvb suiker ergens in te doen, word ik alleen nog banger van eten, en ga ik mezelf toch terug slechter voelen. Ik probeer mezelf aan de doelstellingen te houden, en volgende keer eet ik gewoon wat ik kan. Dan voel ik me tenminste niet zo slecht achteraf.. Ik heb gewoon liever dat ik normale porties krijg, dan voel ik mezelf ook veiliger. Het belangrijkste voor mij is dat ik weet dat het eten veilig is. Bvb hier kan ik nooit meer dan 2200 kcal per dag krijgen, dat is de maximum, en dan voel ik mezelf ook veiliger. Als ik dan de suikerwafel dinsdag heb; weet ik dat ik nooit meer dan 2200 kcal krijg per dag, dus dat het veilig is.
Grote porties zijn voor mij absoluut niet veilig, daar zal ik dan ook nooit van genieten.
Het komt nog wel, ik heb alleen veel meer tijd nodig dan andere mensen.
Pudding is nooit een probleem geweest; behalve vandaag dan.
Daarna zijn bomma & bompa & nonkel gekomen. Ik was blij dat ze er waren. Ik ben trouwens altijd blij als ik ze zie :).
We hebben pistolets gegeten. Ik heb weer 1tje gegeten met kaas en 1/8 ste met kip curry, en het andere 1/8 ste met kruidenkaas, uiteraard in de lightversie. Gewoon voor mezelf nog eens moeilijk te maken. Waarom makkelijk als het moeilijk kan hé ;) haha.
De rest van de pistolet heb ik met kaas gegeten.
Daarna heb ik nog een stukje van zo'n sneeuwbrood geprobeerd en het ging al beter als vorige keer. Ook al weet ik dat zoiets absoluut niet veilig is, en zegt een stem in mijn hoofd dat ik echt dom ben dat ik het wel neem..
Eigenlijk doe ik dat ook gewoon om te laten zien dat ik het wel aankan, in werkelijkheid ligt dat iets anders. Achteraf voel ik me zo schuldig, dat ik dikwijls niet kan slapen omdat ik zo lang nog lig te piekeren over wat ik eet op een dag. Ik haat mezelf echt soms... Het smaakte niet eens..
Daarna zijn we maar weer naar Gent vertrokken. Ik was eigenlijk blij dat ik terugwas, want dan is het snel morgen. Morgen is het eerst zwarte dag. Dan doelstellingen en dan naar huis voor de Kerst thuis te vieren! Dus vanaf morgen 14u ben ik naar huis tot woensdag! :D
Oja als 21 uurtje moesten we een kiwi eten, en ik heb 3/4 de opgegeten. Het ging niet zo goed omdat ik me zo schuldig voelde na het sneeuwbrood en een beetje de pudding...
Vandaag was het dus zaterdag, ik ben altijd heel blij zaterdag, omdat je dan 's middags even naar huis mag voor een dagje. Alleen is het wel rot om zo vroeg op te staan natuurlijk, maar ondertussen ben ik dat wel gewend, en trouwens in een ziekenhuis moet je altijd vroeg opstaan. Ik heb wel slecht geslapen zeg.. Veel lawaai maar ook gewoon niet kunnen slapen..
Om 8u zat ik dus aan de ontbijttafel; boterhammen met smeerkaas, dat lukte wel.. Binnen de tijd, de juiste hoeveelheid sneetjes (2,5) alleen niet het juiste beleg.. Maar dat is ook omdat ik van dat zoete niet eet.
Dan heb ik nog even wat gewerkt aan de kadotjes enzo. Om 10u heb ik heel braaf m'n yoghurtje gegeten. Zelfs binnen tijd. 10 minuten! We gaan erop vooruit....
Daarna heb ik nog meer aan de kadotjes gewerkt; haha... Het middageten was weer rot natuurlijk, en ik had het ook weer zeer moeilijk met m'n doelstellingen te houden. Het was puree, met sla en kalkoen. Kalkoen ging wel, ik vond het absoluut niet lekker, maar toch de doelstelling gehaald. Ik heb van de saus gegeten maar ik vond ze niet lekker. Sla is ook gegaan; daar zitten natuurlijk weinig calorieen in.. En de puree ging dan weer heel moeilijk.. Heb iets meer als de helft gegeten, dus net geen doelstelling. Ik ben ook gewoon echt bang voor de feestdagen om veel bij te komen.. Niet dat ik dat wil, maar mijn hoofd blijkbaar wel... Eigenlijk kan ik het dan een beetje compenseren naar de feestdagen toe noemen.. Morgen doe ik echt weer hard m'n best om te proberen de doelstelling te houden..
Daarna heb ik wat opgeruimd, lakens vervangen ed. En dan kwam papa. IK was superblij weer dat we naar huis konden! In mijn kamer is het ijskoud omdat m'n verwarming kapot is, dus iki hoop dat ik vannacht warme tenen heb, maar dat zal wel met Orlie op m'n voeten. Het is wel een eindje rijden van Gent naar huis..
Iets na 3 was ik thuis, en dan ben ik in een warm bad geweest; dat deed anders ook wel deugd.. Oja als 3 uurtje had ik een appel gekozen.. Alleen ik was echt pas na 20 minuten klaar.. Hatelijk, snel eten.. Daarna was het bijna etenstijd; gelukkig met vers brood deze keer! Superblij! 1,5 sneetje zelfgemaakt brood (= 2,5 sneetjes van gewoon brood) met kaas.
Dan zijn we even naar de winkel gegaan. Morgen komen bomma & bompa nog eens :). !! Het is wel overal heel druk, denk voor de kerstkadotjes en kersteten enzo.. Gelukkig waren we snel buiten, want zo'n drukte daar hou ik niet zo van.
We zijn daarna even naar Antwerpen gegaan; wandeling naar de Kerstmarkt, er was eigenlijk heel veel volk en het regende zelfs dus.. Mijn schoenen zijn een beetje doorweekt haha, maar ik was kei blij om even buiten te zijn...
Mijn appel als 22u'tje ging niet zo goed. Hij was een beetje zwaar.. Was ook pas op 23 minuten klaar... Das echt veel.
Mijn dagelijks berichtje heeft een beetje vertraging omdat ik het nogal druk had gisteren avond. Bij deze dus het berichtje van vrijdag. Ik was blijkbaar nog heel vast aan het slapen want ze hadden een beetje moeite met mij uit m'n bed te krijgen. Ja het was dus vrijdag; en dan nog 7.00 ook.
Om 8u moesten we weer aan tafel; en het was weeral hetzelfde als heel de week al.. Smeerkaas en zoet beleg. Ik weet niet hoe dikwijls ik het nog moet zeggen tegen de diëtiste maar het moet wel heel moeilijk zijn precies om te onthouden dat ik 2x hartig wil en geen zoet. Het was choco weer, en dat lust ik niet. Choco en kaas is ook een heel slechte combinatie voor mij, omdat ik makkelijk migraine krijg dan. Dus ja het ging weer niet zo vlotjes. 2,5 boterham met beleg voor 2 boterhammen is dus wel gelukt. Gelukkig, want deze week gingen de doelstellingen zeer moeizaam.
Om 8.45 mocht ik even naar de kamer, en om 9.00 was het eerst een uurtje therapie. De groep was opgesplitst, omdat de doelstellingenvergadering rond Kerst wat anders loopt; iedereen heeft daar zo z'n eigen gedacht over. Er waren ook nieuwe meisjes en die moesten we ook heel het systeem uitleggen natuurlijk. Ik heb gezegd voor mezelf dat ik ga proberen alle dingens mee te eten met Kerst; dus dat wil zeggen; bij mama de gourmet, en op kerstdag de overschot wss. Proberen iets van het dessert te proeven.. Als dat niet lukt neem ik wel een appel ofzo, dat lukt ondertussen wel. Het is gevaarlijk voor het overgeven weer zo 'n moeilijke dingens eten, maar ik wil het wel proberen.. Het heeft ook geen zin om er telkens voor weg te blijven lopen.. Daar word je ook niet beter van hé. Ik heb mezelf betrapt op mijn doelstellingen dat die' niet in orde waren deze week. Jammer, maar een slechte week kan ook wel eens.. Je kan nog zohard je best doen, maar het kan altijd eens een keetje tegenslaan. Volgende week bouw ik niet op, omdat de kerstdagen en oudjaar enzo al moeilijk genoeg zullen gaan. Ik hoop echt dat het een beetje lukt en dat ik het voor niemand verpest. Ik heb nu echt al schuldgevoelens op voorhand, en de psychologe zegt dat dat echt niet goed is, en dat dat ook geen positieve kanten heeft om op voorhand al zo bang te zijn voor iets..
Na de therapie was het dus 10 uurtje, maar ik heb het niet genomen omdat ik naar een onderzoek op orthopedie moest. Het was stom want nu denken ze dat ik het express niet heb opgegeten.. MAarja van 1 yoghurtje ga ik (jammer genoeg) geen kilo afvallen. Op orthopedie was het kei druk en ik moest dus weer bijna 1,5 uur wachten op de dokter. Uiteindelijk was het aan mij. Dat systeem is super eng. Je wordt dan afgeroepen door de micro en dan moet je zelf naar de dotker gaan. De dokter zei dat ik x benen heb.. Hoe kan dat in godsnaam als je paardrijd... ? Ik heb nog altijd een platvoet dus nieuwe steunzolen.. En kiné voor m'n knie..
Ik kwam juist optijd voor het middageten. Het is echt niet goed gegaan, het middageten. Ik was zenuwachtig door die onderzoeken, en in de namiddag had ik er nog een.. Ik was echt gestresseerd. Het was witloof, en dat is wel gelukt. Het vlees was kalfsburger en dat is ook gelukt maar dat was al moeilijk.. Dus van de aardappels heb ik er maar 2 gegeten. Ipv 3/4 de.. Dat lukte echt niet..
Na de middag was het therapie, maar ik moest op onderzoek dus hoefde ik niet mee naar de therapie. Ze waren alleen veel te laat om me op te halen.. Ze moesten op 14.15 komen halen omdat ik 14.45 een afspraak had, maar ze waren er pas om 14.50, dus ik was veelste laat op echografie. Ik haat telaat komen, echt! Zeker als het niet m'n eigen schuld is. Dan heb ik natuurlijk ook keilang moeten wachten omdat ik dan laatst achteraan moest aansluiten om dat ik telaat was.. Tegen dat het aan mij was was het 16.00u. Ze hebben niet zo veel gevonden eigenlijk; buiten dat mijn nieren heel bolvormig zijn, en dat ik een anatomische variant heb in m'n hartslagaders ofzo. Al de studenten vonden dat heel interessant, maar ik vond het niet zo leuk dat al die mensen aan mijn lijf aan het kijken waren. Ik werd er zelf beetje vervelend van. Zeh ebben de professor erbij gehaald, en die heeft ook geen ernstige dingens gevonden. Dus nu weet ik nog steeds niet waarom ik zoveel pijn heb aan m'n nieren. Of ter hoogte van tenminste. Na de onderzoeken moest ik weeral heel lang wachten op patientenvervoer, maar daar had ik niet zoveel zin in dus ben ik zelf opzoek gegaan naar de uitgang. Ook al is dat niet zo makkelijk met een slecht orientatievermogen.. Met veel gesukkel ben ik dan toch aan de uitgang geraakt. Ik ben maar langs buiten gegaan, ik had frisse lucht nodig.
Op de afdeling " ben je einelijk terug? Het duurde weer lang hé? " Ja ik wist dat het weer lang duurde. En daardoor heb ik m'n 3 uurtje ook weeral gemist, dus dat is ook niet gelukt. Dokters moeten toch eens leren om optijd te komen hoor! Daarna was het dus avondeten.. Paardenvlees. Gelukkig had ik dat uitgesloten en kreeg ik kaas. En uiteraard zoet beleg.. Dat zoete beleg heb ik weer niet aangeraakt, maar de kaas was wel lekker. 2,5 boterhammen, en beleg.. Doelstelling: Check!
Na het eten ben ik even aan de kerstkado's begonnen. En daar heb ik heel lang aan gewerkt. Het 9 uurtje was mandarijntje, en dat is ook wel gelukt. Daarna heb ik tot 23.30u aan de kadotjes gewerkt, en toen was ik opeens te moe om nog verder te doen.
Trouwens, wie zei dat de aarde zou vergaan? Ik leef nog altijd hoor!
Morgen ben ik hier al een maand.. De tijd gaat echt snel..
Ik weet nog hoe ik vorige maand zo onzeker en ongelukkig hier naartoe kwam. Ondertussen heb ik al keihard aan mezelf gewerkt; en ik ben zelfs denk ik al een beetje sterker geworden. Het is te zeggen; ik voel wel dat er al iets veranderd is.
Van 3 happen naar 1875 kcal op een dag is ook wel knap; al zeg ik het zelf.
Het enige minpunt is dat ik nog steeds eerder afval. Het is niet meer zo snel gelukkig als in het begin, maar helemaal stabiel ben ik nog altijd niet.
Ik ben een hele tijd ongelukkig geweest hier. Ik voelde me echt slecht; omdat ik van m'n ouders moest naar hier komen, en ik wou dan maar 3 weken, en de verpleging was niet lief, en de groep was niet leuk en weet ik veel welke smoesjes ik verzon..
Ondertussen weet ik beter. Ik zal mijn lichaam de tijd geven dat het nodig heeft om terug op z'n positieve te komen. Ik vecht om beter te worden, en ondertussen geef ik niet meer zo gauw toe aan mijn eetstoornis.
Het is echt heel moeilijk om school, paardrijden, thuis, alles los te laten, ECHT moeilijk, maar ik doe ook wat van mij gevraagd wordt. Niet studeren is dus niet studeren.. Jammer genoeg, maar het is beter even zo. Ik heb al stress genoeg op zichzelf.
Sporten loslaten is ook geen gemakkelijk, en zeker een heel gevoelig puntje, dat is echt iets wat ik heel belangrijk vind. Paardrijden en lopen deed ik echt elke dag. Ik vind het dan ook verschrikkelijk om te weten dat ik hier helemaal niks doe, en dat ik hier heel de dag moet zitten of ik verbruik te veel, maar ik heb toch ook geleerd dat mijn lichaam kapot was, en even tijd nodig heeft om terug te herstellen. In het begin zag ik dat niet, en wou ik ook gewoon niet. De verpleging loopt inderdaad niet achter je gat aan, dus zelf initiatief nemen is hier nodig. Je wordt langs geen enkele kant gedwongen om te eten, vandaar is het heel belangrijk om het voor jezelf te doen. Soms heb ik het daar echt heel moeilijk mee..
Ik heb ook geleerd dat ik voor mezelf moet opkomen, dringend. Er zijn van die zaken dat je beter gelijk kan bespreken, en dat je je daar niet zo schuldig om moet voelen. Ik heb ook geleerd om naar mensen toe te stappen als het nodig is. Niet dat het nu al beter lukt, maar dikwijls probeer ik wel om te gaan. Alleen hetgeen is dat ik maar 1 of 2 mensen vertrouw en niet naar iedereen toe open kaart kan spelen.
Ik voel me ook al veel beter in de groep dan in het begin. Ik heb al veel meisjes beter leren kennen, en dat is wel leuk zo 's avonds is film kijken of praten ofzo met een paar meisjes.
Meestal komen papa of mama wel tijdens de bezoekuren, maar buiten die bezoekuren voelde ik me dikwijls heel alleen, ondertussen vind ik het best als er is geen bezoek komt. Dan kan ik wat rusten of muziek luisteren of wat lezen ofzo. Ik geniet van m'n rust ondertussen.
Voor helemaal te genezen heb ik nog een heel lange weg te gaan, en ik zal ook niet genezen zijn als ik hier buiten ben, maar het zou al goed zijn als ik al stabiel zou zijn, en terug normaal met eten kan omgaan..
Ik hoop toch nog een beetje dat ik snel naar huis mag, maar ik besef wel dat het beter is om niet te overhaast naar huis te gaan. Ik zou mij ook schuldig voelen tegenover alle mensen op school om overhaast school terug op te bouwen en op een slechte dag eens flauw te vallen, en dat zij er dan ook weer mee zitten.
Vandaag echt een moeilijke dag gehad zowel lichamelijk als psychisch. Echt een gevecht gehad ook met mezelf..
Ik moest dan al eerst gaan wegen vanochtend. Ik haat het.. Maar ik ben hetzelfde gebleven. Ik ben niet verder afgevallen gelukkig. Dat is ook al een goed teken natuurlijk.
Ergens ben ik wel blij dat ik niet ben bijgekomen. Ze zijn ook al tevreden dat ik gewoon t zelfde blijf in gewicht.
Alleen ik weeg nu te weinig, maar dat botst natuurlijk met mijn idee over m'n gewicht.
Maargoed; we zijn al niet afgevallen dus da's al iets.
Het ontbijt, ik had moeite met m'n laatste sneetje. Ik kreeg het er om de een of andere manier niet meer bijgestompt. Het was ook weer dat ik zoet beleg had ook; luikse siroop, en dat lust ik absoluut niet, dus had ik maar 1 smeerkaasje dus moest ik weer een halve boterham zonder beleg eten. Ik had gewoon ook echt geen honger, en dat maakt het alleen maar moeilijker.
Uiteindelijk is het wel gelukt, maar ik had wel veel buikpijn.
Daarna had ik eerst de psycholoog; daar was ook wat onduidelijkheid want blijkbaar had ze een nieuwe lijst ofzoiets. Maar ja ik mocht dan om 9.15; en dan kwam de verpleegster voor bloed te prikken.
Ze heeft me weer pijn gedaan hoor, in plaats van in m'n ader te prikken prikte ze erdoor. Pijnlijke zaak en een flink blauwe bult op m'n arm als gevolg. Haha, 'gespecialiseerde' prikkers hier hoor!
En dat gebeurt dan natuurlijk bij mij, ik ben dan al geen fan van bloedprikken, maar ondertussen is het wel al wat gewend :). Hoe meer je laat bloed prikken hoe beter je er tegen kan natuurlijk.
Dan ben ik terug naar de psycholoog gegaan, en dat gesprek liep goed eigenlijk. Ik was een beetje gestresseerd door de drukte van het voorbije halfuur maar het ging wel het praten. Veel over de oudergesprekken gepraat, over hoe die gaan verlopen enzo. Wat er gezegd gaat worden, hoe ik me daarbij voel, en wat ik zelf graag wil zeggen, of ik nog vragen heb, ......
Ik ben dan niet meer naar de VPK gegaan, voor dat kwartiertje...
Na de psycholoog had ik 10 uurtje; het yoghurtje ging wel weer; op m'n dooie gemakje natuurlijk. Maar ik haast me niet met eten omdat ik dan terug overgeefdrang krijg, en het ging juist keigoed..
Dus een vol kwartier voor m'n yoghurt.
Daarna had ik werkboek. Ik heb even tijd voor mezelf gemaakt. Ik heb ook met een paar mensen uit de klas gepraat; over hoe de examens gelopen waren en over hoe ze het rapport zagen enzo.
Ze zegden toch allemaal dat het moeilijk was geweest; dus misschien moet ik blij zijn dat ik niet optijd beter ben geworden..
Na werkboek was het etenstijd. Bourgondisch stoofvlees, aardappelen en perzikken.
Die perzikken lust ik al niet dus die heb ik moeten laten liggen; ik moest er van kokhalzen.. Dus heb ik mijn doelstelling nie tbereikt.
De aardappelen heb ik m'n doel ook niet bereikt omdat ik er precies zoveel had, en ik kreeg het ook er niet meer bij. Sinds ik dat vlees helemaal neem heb ik na mijn vlees geen honger meer.. Da's echt raar...
Het vlees was wel lekker opzich. Het was lang geleden dan ik nog van stoofvlees gegeten heb.
Dus de middag doelstelling niet bereikt, maar een slechte dag hebben is geen doodzonde..
Na de middag hadden we crea. Dat was weer leuk; we mochten een kerstkadotje voor ons zelf maken en eentje voor iemand anders. Ik heb iets gemaakt voor iemand, en een hartje voor mezelf. Ik vond het een leuke opdracht; we mochten vrij materiaal kiezen enzo. Ik was blij dat ik weer met klei mocht werken, frustraties enzo uitwerken natuurlijk.
Ergens was het ook moeilijk omdat je moest zeggen wat en waarom je iets gemaakt had en dat lag me wel wat gevoelig.
Ik ben ook heel gestresseerd en moe heel de dag.
Na het crea uurtje hadden we 3 uurtje; m'n appeltje! Eindelijk, ik was al zolang op appeltjes aan het hopen, en eindelijk hadden we er nog eens eentje, ik was superblij en die appel heeft me goed gesmaakt!
Ik had alleen wel weer tijd te kort.
Na de appel was het VPK door de stagiaire. Die kan soms wel een beetje hard zijn. Maar dus de sessie ging over tafeletiquette, iemand moest iets voordoen en de rest moest zeggen wat ze deed. Wel leuk, maar heel saai. Maar het was ook tot 17u ofzo dus dat was echt lang.
Daarna had ik even een douche genomen, en juist optijd aan het tafel voor te eten. Haha. Beetje de tijd uit het oog verloren.
Het avondeten was ook weer moeilijk, ik heb nooit honger, en soms lukt het dan niet om te eten. Ik heb wel de doelstelling bereikt hoor. 2,5 s,eetjes met vleessla.
Na het avondeten een dagelijkse babbel met Marjolein gehad, altijd leuk :).
En dan heb ik m'n kamer maar eens opgeruimd, dat was misschien ook wel eens nodig.
Dan heb ik nog met een paar mensen gepraat uit de klas over de rapporten. Blijkbaar is het een beetje minder goed gelukt bij sommigen... Wel jammer want ik denk wel dat iedereen z'n best deed.
Het is natuurlijk moeilijk zeker voor het laatste vak om goed je gedachten erbij te houden maartoch.
Het 21 uurtje was wel zwaar; cacaopudding.
Wel leuk; de sfeer in de groep is wel goed nu.
Alleen er is weer een misverstand. Ze dachten dat mijn narcose voor de wijsheidstanden morgen was ofzoiets, maar morgen heb ik echo nieren en ortopedie.
Echt raar, maar morgen weet ik meer, het kan dus zijn dat ik morgen al van de wijsheidstanden vanaf ben. Dat zou natuurlijk nog beter zijn.
Maar dat weet ik dus pas morgen.
Daarnet ben ik even bij Noemie geweest met Gitte en Sara en Margo waren daar ook nog even bij. We hadden even gepraat over de eetstoornis enzo en hoelang en wat we juist hadden. Was ook gewoon goed om even te kunnen praten, soms is dat echt makkelijker om tegen een groepsgenoot te praten dan tegen verpleging ofzo, omdat een groepsgenoot je altijd zal begrijpen, omdat die hetzelfde meemaakt.
Dat is toch ook al iets wat ik geleerd heb.
Ik ga maar eens slapen, morgen zal wel een drukke dag worden, maar dan is het bijna zaterdag en kan ik weer eventjes naar huis.
Ik heb vandaag niet zo heel veel bijzonders als anders te vertellen..
Buiten dat ik bij de dokter ben geweest.. Mijn nieren doen heel veel pijn en er klopt ook het een en het ander niet aan mijn urine. Dus nu moet ik morgen een echo laten nemen, en bloed laten prikken..
Alleen ze maken me wel nogal zenuwachtig door het op voorhand al te zeggen dat ze gaan prikken; omdat ik daar niet zo van hou.
Het ontbijt ging moeizaam. Ik had het echt moeilijk met m'n gedachten. Ook al waren het gewoon de sneetjes brood die ik wel gewend ben. Het lukt gewoon soms echt niet. Toch heb ik me aan m'n doelstelling gehouden met m'n 2,5 sneetjes. ik had uiteraard weer zoet beleg dus daar heb ik een beetje van geproefd. Ik haat het echt...
Ik ben maar even naar de therapie gegaan vandaag. De creatieve therapie; maar omdat ik naar de dokter moest om 9u heb ik de helft dus gemist. Toch heb ik nog wel mee ingepikt, omdat ik het ook wel kon gebruiken hoor, even m'n gedachten verzetten. Ik moest een tekening maken met links een kleur die vandaag bij me paste, en links een kleur die vandaag helemaal niet bij me paste, en dan moesten we ook een overgang maken. Ik heb gekozen voor donkerblauw links, omdat ik me een beetje gestresseerd voel altijd omdat ik weet dat ik niet oneindig veel tijd heb, en ja het moet dan persé afzijn, en er is dan ook geen andere mogelijkheid.
Voor links heb ik lichtgroen gekozen, omdat ik niet zo blij was vandaag.
De overgang heb ik donkerblauw, oranje en lichtgroen gebruikt. Oranje om de simpele reden dat het anders te donker en te grauw was, en ik heb liever vrolijke kleuren.
Het was echt wel heel snel gedaan dus ik moest ook heel snel werken.
Mijn tekening is wel mooi geworden!
De 2de therapie viel uit. Gelukkig even wat tijd voor mezelf.
Mijn IB wou mij ook nog even spreken over de feestdagen en het moeilijke eten dat eraan komt. Ik vind het vervelend om daar nu al over na te denken, het komt er toch aan, en het heeft helemaal geen zin om ervan weg te lopen.
Ik probeer gewoon, en er zal wel eens iets niet lukken, maar dan heb ik wel geprobeerd, en dat heeft dan toch niemand kunnen afpakken. Ik hoop alleen dat ik niet teveel bijkom. Maar dat zal wel niet, hopelijk.
Het middageten was weer heel zwaar. Nochtans zalm lust ik wel..
Maar ik moet het hele stuk vlees/vis op eten, en tegen dat ik dan aan de rest begin is het al bijna 25 na 12, en dan heb ik altijd tijd tekort en moet ik te snel gaan eten, dus dan lukt het niet meer.
Ik heb dus een doelstelling niet gehaald. Ik vond het wel niet zo erg, want ik doe wel m'n best verder.
Puree met wortels; was ook lekker maar ik heb de doelstelling hiermee dus niet gehaald.
Ik weet niet ik kom dikwijls echt niet toe met 3 kwartier..
En als ik snel eet heb ik meer overgeefdrang en word het moeilijker.
Daarna is mama gekomen. We zijn even naar Gent gegaan. Ik heb in Gent mijn 3 uurtje opgegeten, eeen stukje cake! Om het mezelf nog eens moeilijk te maken. Maar zo leer je het wel uiteindelijk.
We zijn naar de kerstmarkt gegaan, en naar de winkelstraten. Ik vond het leuk om weer even buiten te zijn. Alleen het was heel druk en ik had veel pijn aan m'n nieren.
Dus we waren wel snel terug, maar ik ben wel buitengeweest gelukkig.
Daarna was het al avondeten. Ik heb terug 1 pistoletje gegeten, maar dat komt natuurlijk maar overeen met 2 sneetjes brood en in principe moet ik dus nog een kwartje erbij eten voor 2,5. Normaal gezien doe ik dat niet omdat ik uiteraard nog steeds minder wil eten. Maar vandaag heb ik het wel gedaan. Opzich voel ik me er heel schuldig over, en haat ik mezelf. Maar van 1 keer kan je moeilijk veel bijkomen natuurlijk. Al is dat wel moeilijk te begrijpen.
Ik voel me ook gewoon in het algemeen echt dik, en dat wil ik niet..
Soms lukt het ook gewoon niet..
Nu ben ik eventjes aan het rusten omdat ik me een beetje in de war voel, en een beetje ongelukkig.
Ik heb eigenlijk ook wel wat stress voor de feestdagen. Ik ga me over veel dingen moeten overzetten, en ik weet niet of dat goed lukt..
Ik wil ook geen mensen teleurstellen, maar ze zeggen hier dat het beter is om duidelijk je grenzen aan te geven. Ik wil echt m'n best doen om al dat eten op te eten, of toch van alles te proeven, maar ik ga zoveel bijkomen en dat kan ik psychisch gewoon niet aan.
Ik heb ook geen controle over het eten, ik weet niet hoeveel erin zit, ... Dat bemoeilijkt het nog eens allemaal. Ik vertrouw natuurlijk wel een beetje op de personen die het maken, maar toch. Het zullen moeilijke dagen worden, maar ergens ben ik al heel blij dat ik naar huis mag de 24/25 ste.
Ook eten we dan 's middags al warm dus dat is dan ook al heel moeilijk om me daar al over te zetten. Echt ik ben serieus aan het nadenken over alles, en dat doet me ook geen deugd, maar ik kan het niet laten..
Om 21 u moet ik nog een kiwi eten. Ik denk wel dat dat gaat lukken. Ik weet dat er niet zoveel kcal inzitten, dus dat mag geen probleem zijn. En trouwens wat is dat nu qua grootte..
Dat moet gewoon lukken!
Ik vind het ook zo moeilijk dat iedereen nu gedaan is met de examens en dat ze dan leuke dingens gaan doen, en ik zit hier op m'n ziekenhuis kamertje.. Verschrikkelijk, ik wil ook leuke dingen doen, paardrijden, sporten.. Alles; en ik mag hier niks.. Dat maakt mij gewoon al zo ongelukkig..
Volgende dagen en weken gaan ze ook nog heel hard schuiven met de therapieen omdat er zoveel op vakantie zijn, en dat is ook al moeilijk dat het niet zo duidelijk is enzo.
7 januari wordt ik terug besproken; en ik heb al een doktersbriefje tot eind januari.. Maar als ik eerder naar school kan, die ik dat ook gewoon. En ik hoop echt dat ik 9 januari naar huis mag..
Desnoods met ambulante begeleiding..
Gelukkig zijn er in de groep ook wel mensen dat mij steunen, en steunen sowieso al heel veel mensen mij en daar haal ik wel veel uit..
Ik heb vannacht goed geslapen, maar ben wel heel moe terug opgestaan, jammer genoeg.
Maar daardoor ging ik natuurlijk m'n dag niet laten verpesten.
Het ontbijt ging moeilijk, maar het ging. Dat is het belangrijkste natuurlijk. Ik was ook nog binnen een bepaalde tijd klaar en dat was ook eens leuk dat ik de doelstelling qua tempo eens kon halen.
Ik had weer zoet beleg ook; maar ik heb alleen het smeerkaasje opgegeten.
Er lagen ook opeens 5 sneetjes brood op m'n plateau en die heb ik dus laten liggen, behalve m'n 2,5 sneetjes dan.
Ze maken hier wel veel fouten met de keuken..
Na het ontbijt had ik een kwartiertje vrij. Dan kwamen ze zeggen dat het nog eens werkboek was. We hebben deze week veel werkboek omdat er veel therapeuten met vakantie zijn.
Werkboek is wel eens leuk, maar ik vind wel dat we deze week teveel werkboek krijgen waardoor we teveel tijd krijgen om aan onszelf te denken. Dat is moeilijk omdat ik dikwijls ook echt bezig ben met nadenken, en dat is psychisch dan weer heel zwaar..
Vandaag heb ik tijdens werkboek wel echt rust genomen, ben echt in m'n bed gaan liggen omdat ik zo moe was.
Daarna hadden we het 10 uurtje; m'n gekende yoghurtje. Ik weet ondertussen hoeveel er dus in zit zoals ik gisteren al zei. Maar ik heb het wel gewoon opgegeten in een kwartier ongeveer.
Na het 10 uurtje hadden we crea. Vandaag moesten we vrij werken ofzoiets. Ik vond dat raar omdat er echt geen opdracht was, en je moest met andere woorden jezelf een beetje bezighouden.
Ik heb er dan voor gekozen om een eerder gemaakt werkje af te werken. Ik had in klei mijn naam ( dus Evelien) gemaakt. Ik heb er dan voor gekozen om die in goud en donkerblauw te schilderen. Goud omdat dat de kleur van perfectie is; en ik ben zelf ook heel perfectionistisch, en blauw omdat dat mijn lievelingskleur is. Het licht blauw paste niet mooi genoeg bij het goud, dus vandaar donkerblauw.
De tijdsdruk was weer nogal groot en vandaar heb ik niet kunnen genieten van de opdracht. Het is jammer dat er altijd die tijdsdruk opstaat omdat ik daar zo zenuwachtig van wordt. Ik heb wel m'n best gedaan om een beetje mijn tempo op te drijven maar ik merk dat ik dan gefrustreerd raak omdat ik dan niet meer goed nauwkeurig kan werken enzo.
Na crea was het middageten.. Dinsdag is altijd een moeilijke dag qua eten omdat we 2x warm eten krijgen. De 2de portie 's avonds is wel een kleinere portie die overeenkomt met 4 sneetjes brood, dus 's avonds krijg je er nog 2 sneetjes brood bij. Maartoch, het is een hele opgave.
Het middageten was echt veel.. En heel zwaar.
Ardeense snede ofzoiets, had ik nog nooit van gehoord. Witte kool in bechamel, was superlekker!
En aardappelen.
Het is uiteindelijk gelukt, ook al voelde ik me schuldig. Trots was ik zeker wel, op mijn eigen manier natuurlijk..
Na de middag ben ik nog een uur in m'n bed gekropen om te rusten. Ik ben nog steeds heel moe, dus ik probeer veel te rusten..
Daarna was het groepstherapie. Met de hele groep moesten we dus bespreken over hoe het in de groep ging. Het schema voor de kerstvakantie hangt ook uit ondertussen, en we weten dus ook wie wanneer werkt enzovoort.
Ik weet ook dat m'n IB de eerste week niet aanwezig is, dus dat is vervelend omdat ik dan niet echt een individueel begeleider heb.
Ik doe sowieso men best, maar ik voel me nogal geremd om naar eender wie van de verpleegkundigen te gaan als het even moeilijk is.
Dat is trouwens altijd al een probleem geweest, ik heb overal iemand die ik iets meer vertrouw dan de rest..
Het was eerst een hele tijd stil, maar dan werd er ook gezegd dat het schema van therapie ook terug gaat veranderen en dat in de T groep meet psychosociaal vlak wordt aangepakt, en in de E groep vooral de eetgedachten.
Ik hoop echt zo dat ik na de kerstvakantie klaar ben hier!
Na de groepstherapie was het 3 uurtje. Ik had de appelsien gekozen. Ik voelde me misselijk dus ik had iets gevraagd tegen misselijkheid. Alleen er wordt hier altijd zo lelijk om gedaan als je iets vraagt.
Dat remt mij ook wel een beetje hier denk ik.
Uiteindelijk heb ik dus een motillium gekregen, maar ik weet dat dat niet zo goed helpt. Na even op bed gelegen te hebben was het wel weer beter. Mijn appelsien heb ik net binnen tijd binnen gekregen.
Daarna heb ik een douche genomen, want de laatste blok therapie viel ook weg, omdat we met minimum bezetting aan vpk's zaten. Veel werkboek dus ...
Het avondeten; 2de keer warm vandaag; mijn doelstelling is het warme maaltijdje op te eten. Alleen het was een beetje moeilijker als anders, want zowel purree als vol au vent staat op mijn verboden lijst.
Het was ééééécht heel moeilijk, maar eens ik me erover gezet had, lukte het uiteindelijk wel..
Helpende gedachten helpen mij dus echt wel, ik dacht altijd dat dat flauwekul was..
Daarna was het avondactiviteit. Het was een leuk spelletje in teams.
Om 21 u nog net even een aardbeipuddingetje eten, en dan ga ik slapen
Morgen zal het hopelijk ook wel zo goed gaan..
Voor al diegene die gedaan hebben met de examens; geniet van jullie kerstvakantie..
Bedankt ook nog is aan Yoni & Sandra& Papa & aan de blog lezers natuurlijk en derest voor de lieve berichtjes, en de reacties.
Vandaag was het dus maandag, ik vind het wel jammer dat het weekend weer voorbij was. Het is altijd jammer om terug naar het ziekenhuis te moeten, na een dagje thuis te zijn.
Het was dus om 7.30 wegen, dus om 7.00 de wekker, zoals gewoonlijk.
Ik ben weeral afgevallen natuurlijk; ik had het weer kunnen weten. Ergens ben ik heel gelukkig dat ik niet ben bijgekomen. Maar ik weet dat het niet de juiste instelling is en dat ik beter zou willen bijkomen..
Ik verschoot er van, ik had mij mentaal echt al voorbereid op een kilo erbij, maar die kilo is er dus niet bijgekomen.
Jammer want ik heb wel mijn best gedaan in het weekend hoor, qua eten dan. (zie gisteren)
Dan was het ontbijt. Mijn 2,5 sneetje ging eigenlijk goed, en ik begon pas na 2 sneetjes na te denken over de laatste. Ik kreeg weeral zoet en hartig en ik word er echt heel vervelend van. Nu heb ik het maar concreet gemaakt dat als ik nog eens zoet beleg krijg dat ik mijn halve boterham met zoet zal moeten eten, dus doelstelling. Ik HAAAAT echt zoet beleg. Ik eet dat nooit. Het maakt het mij alleen maar moeilijker.
Verder was het een smeerkaasje, dus dat ging wel :) Ik voel me over smeerkaasjes al niet meer zo schuldig gelukkig.
Er werden er weer een heleboel besproken; dus het was heel hectisch. We hadden dan eerst werkboek therapie; ik heb voor het eerst eens niets gedaan tijdens dat uur; ik had gewoon geen zin, en geen energie, dus ik heb wat doelloos op m'n bed gelegen. Ik merk wel dat ik dat nodig heb; zo af en toe eens een lomp moment dat ik niets doe.
Om 10.00 was het tussendoortje, het gekende yoghurtje. Ik heb niet nagedacht over de caloriëen, ten eerste omdat ik ondertussen wel weet dat er zoveel calorieen inzitten, en me daar nu ook niet meer zo heel druk om maak, omdat het toch moet. Ik kan altijd beslissen om het niet op te eten; maar dan ga ik nog harder afvallen en dan mag ik nooit meer naar huis..
Dus doe ik m'n best om het op te eten, ook al is het met suiker en volle melk.
Na het 10 uurtje was het doelstellingenvergadering, die een half uur is uitgelopen.. Iedereen vertelde over het weekend, en de doelstellingen die die had opgesteld. Het is moeilijk om je zolang te concentreren merk ik dikwijls.
Ik heb maar weeral verhoogd; aangezien ik blijf afvallen.
Concreet: 'S Morgens en 's avonds een halve boterham erbij, dus 2,5 boterhammen. 's Middags eet ik dus ook al het vlees vanaf nu, en al de groenten en 3/4 de aardappelen.
Het middageten was zéér moeilijk weer. Ik voelde me al zo dik, en dan nog eens een bomvol bord voor m'n neus.. Dat helpt er echt niet aan.. Maar een uitweg had ik niet..
Pasta, die is niet gelukt, maar 1/2 de uiteindelijk..
Groentjes; Broccoli, die is ZOOO lekker, ik weet niet wat ze ermee doen, maar ik eet dat heel graag ineens..
Vlees: Kipfilet, ik had serieuze buikpijn maar hij is binnen!
Italiaanse saus: 1/2
Na de middag hadden we een uurtje rust en ik heb me heel lang schuldig gevoeld over het middageten. Het is me toch wel gelukt om even rustig na te denken, en te zeggen dat ik dat echt nodig heb..
Gelukkig; ik voelde me juist niet meer schuldig als we naar de therapie moesten.
PMT: het was al een tijdje geleden, maar het was leuk om nog eens te doen. Zo met bewegen omgaan vind ik wel leuk. We moesten tekenen op de rug enzo; per 2 en dan moest de ander raden wat er getekend werd.
En dan moest iemand op de mat, en moesten we een voorwerp op de rug leggen en dan moest die persoon dat raden enzo.
Het was wel leuk maar ik vond het eng dat ik niet wist wat er gebeurde.
Daarna deden we nog een spelletje en dat vond ik leuker.
Daarna was het 15 uurtje en ik heb me nog nooit zo boos gemaakt in een koek.
Het waren van die Prince koeken maar er zitten er 2 in zo'n pakje. En die eerste lukt altijd wel, maar die 2de is een regelrechte ramp.
Gewoon qua caloriëen. Dan heeft iemand m'n pakje afgepakt dat ik geen caloriëen kon tellen, en dan is het uiteindelijk gelukt, met steun van de groep.
Echt niet leuk om zo te moeten worstelen voor een stom koekje terwijl mensen soms hele pakken koeken eten..
Daarna hadden we uitval van therapie; dus werkboek weer.
Heb me eens bezig gehouden met m'n kerstkaartjes voor hier in de groep.
Het avondeten was weer wat makkelijker. Ik heb een pistolet met kaas gegeten.
Dat ging goed omdat ik dat het lekkerste vind.
Na het avondeten is papa gekomen en hebben we film gekeken.
Na het bezoek heb ik een appel gegeten, dat is me dan toch op een kwartiertje gelukt, gelukkig.
Appels vind ik echt lekker!
Nu ga ik eens wat slapen denk ik, ik voel me niet zo best..
Nog even vlug een berichtje voor ik terug naar Gent vertrek.
Vandaag was best een vermoeiende dag weer; maar het was heel leuk om weer even thuis in m'n vertrouwde omgeving te zijn. Ik heb weer iedereen gezien; m'n huisdieren, een deel van m'n klas, mama, papa en dat vond ik toch wel leuk.
Ik vond het qua eten een héél moeilijk weekend. Ik heb het eigenlijk nog wel goed gedaan, heb 1 x bijna terug overgegeven, maar ik heb het niet gedaan, vandaar dat ik trots ben.
Ik hoop echt dat ik morgen niet bijgekomen ben, maar dat zal wel weer wel zijn..
Vanochtend heb ik geslapen tot 8.30.. Dat is al wat beter dan de 7u natuurlijk van het ziekenhuis. Ik had alleen mijn elektrisch deken vergeten af te zetten dus warm genoeg had ik het wel. Op mijn ziekenhuiskamer is het echt verschrikkelijk warm; 26,5 graden, en voor te slapen is dat voor mij niet zo goed; dus was ik gelukkig om even weer in m'n koude kamer te liggen.
Ik heb ook beter doorgeslapen als in het ziekenhuis.
Eerst heb ik m'n 10 uurtje gegeten; omdat ik wou douchen en mama moest naar de bakker en anders liep heel het schema in het 100.
Dus eerst m'n yoghurtje, dit keer zonder suiker :D! Superblij! Terug m'n verse yoghurtjes, waarvan ik ten minste weet dat ze veilig zijn, zonder suiker!
Dat smaakte eindelijk eens. Ik heb er ook een kwartier over gedaan, maar ik was echt blij dat ik eens een normaal yoghurtje kreeg!
Dan heb ik dus gedouchet, jammer genoeg was die hier ook ijskoud :(.
Ondertussen ben ik dat gewend, haha!
Daarna ben ik mee naar de bakker gegaan, om de bestelling op te halen van mama. Ik was wel heel moe, toen al. Maar ik wou persé mee.
Dan hebben we rond 10.20 gegeten voor de morgen dan, 1 frangipane koffiekoek. Ik was op voorhand echt al teveel aan het nadenken over die calorieen. Jammer want ik was echt goed bezig qua tellen..
Dus die smaakte mij niet.. Ik snijd mijn eten ook altijd in zo'n kleine stukjes dat je daar haast niet van kan genieten van zoiets..
Ik heb hem wel opgegeten hoor! Op m'n gemakje!
Schuldgevoelens had ik wel, maar niet om te zeggen dat het ernstig was; omdat ik weet dat mama dat graag wou voor haar verjaardag. Ik zal het ook ooit wel eens terug moeten leren als ik wil genezen.
Daarna moesten we al bijna terug.. We moesten nog even wachten op een meisje die op de afdeling zit bij mij, en van Ekeren komt. Die reed mee, en volgende x rijd ik een keer met haar mee, omdat Gent ook niet zo dichtbij is, en het is echt vervelend om even voor alleen het middageten naar Gent te rijden. Dat is echt dom eigenlijk zelfs.
In de auto was ik al aan het nadenken over het middageten. Er was natuurlijk wel iemand bij, en dat hielp ook wel om heel de weg te praten, zodat ik me niet zo focuste op m'n eten..
Toen ik aankwam op de afdeling was het al direct eten.
Middageten:
Hertoginne aardappelen; je had er zo 8, van die kleine dingetjes die zo in de oven gemaakt worden. Ik moet 3/4 de eten om mijn doelstelling te behalen. Het was extra moeilijk omdat ik al zoveel 'verboden' dingens had gegeten, en mezelf serieus aan het forceren was tijdens het weekend.
Ik besloot om mezelf toch te overtreffen en toch alles voor de doelstelling te eten.
Dus ook m'n sla; dat was niet zo'n groot probleem.
Van de kalkoen heb ik dus ook 2/3 de gegeten. Moeilijk was het, maar ergens moet je jezelf ooit toch eens overtreffen als je ervan af wil.
Alles is trouwens een gevecht als het op eten aankomt.
Misselijk ben ik toch altijd, gewoon van het gedacht alleen al dat ik zoveel eet.
Na het middageten gingen we terug naar huis, waar ik nog altijd ben dus :).
We zijn eerst even naar papa gegaan, mama heeft mij eventjes afgezet, ik mag geen bussen nemen en ook niet alleen op stap, dus ze moest wel.
Blij dat ik papa terugzag! Ook al komt die wel dikwijls langs.
Na papa gezien te hebben, ben ik even naar huis gekomen voor het 3 uurtje natuurlijk.
Ik heb mezelf voorgenomen om een stuk cake terug te eten, maar het was echt al moeilijk, en ik had voordien ook al gedacht dat ik zou moeten overgeven. Beter had ik gewoon niks gegeten.
Ik heb echt overgeefdrang gehad, en ik zat echt even in een heel diepe dip. Het moest er gewoon uit. Toch heb ik het op de een of andere manier binnen gehouden. En om gedachten te verzetten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Brasschaat gegaan & naar de Bredabaan want het was koopzondag.
Daarna was het avondeten. Ik heb een pistolet gegeten. Ik was niet gelukkig en ik haat mezelf hard.
Morgen ben ik sowieso bij, en dan ga ik me nog slechter gaan voelen.
Ik vond het wel een lekker broodje. Eindelijk geen ziekenhuiseten. Beter hoor als het vers is!
Het 21 uurtje krijg ik straks in het ziekenhuis (vanillevla). Ik ben echt benieuwd, aangezien het eten al heel moeilijk is geweest.
Seffens moet ik terug naar het ziekenhuis jammer genoeg voor de week.
Ik ga wel goed m'n best doen om beter te worden hoor, deze week. Dat doe ik elke week want ik zou nog altijd graag terug naar school gaan.
De kerstkaartjes zijn ondertussen ook al gepost :).
Morgen is het weegmoment. Iedereen wordt besproken dus ik ben benieuwd.
Vandaag was druk en vermoeiend dagje, maar toch heb ik nog leuke dingen kunnen doen.
Om 7.00 ging de wekker; dus opstaan dan maar; ik was echt heel moe, dus heb ook gewoon in pyjama ontbeten, in het weekend mag dat normaal gezien!
Er was vannacht heel veel lawaai; en de lichten brandden ook de hele nacht, en ik werd er heel vervelend van op de duur, ik zal blij zijn als ik zometeen in m'n eigen bed lig en niet in dat ziekenhuisbed.
Er was ook een soort alarm afgegaan, maar dat was een foutje, maar iedereen was wakker; en een beetje slechtgezind ook.
Maargoed, om 8u het ontbijt.
Boterhammen met kiri kaas.
Dat moest wel lukken, ik eet hierthuis ook wel eens kiri kaas dus ik ben het gewend.
Alleen de 2,5 sneetjes zijn natuurlijk moeilijk. Ik heb rustig mijn tijd genomen, en uiteindelijk ging het ook wel goed. Ik heb geen calorieen geteld bij het ontbijt. Dat is echt de eerste keer dat dat lukt, om niet te tellen tijdens het eten. Ik had ook voor het eerst even geen overgeef-bewegingsdrang.
Kiri kaas is natuurlijk niet zo heel vet, dus ik was blij. Ik kreeg ook weer zoet beleg maar dat heb ik genegeerd.
Daarna ben ik terug in mijn bed gekropen, ik heb echt een slaaptekort denk ik.. Ik kreeg ook even wat hoofdpijn. Tot 9.15 heb ik geslapen, langer lukte niet omdat het zo lawaaiierig was; en om 10u was het toch weer 10 uurtje; dus ik kon ook niet lang meer slapen.
Dan heb ik de laptop maar wat opgezet en een aflevering van m'n nieuwe dvd box gekeken; die ik van de Sint gekregen had.
Dan was het dus snel 10u...
Het gekende yoghurtje, ik verlang echt naar suikervrije yoghurtjes, ik vind het zo vies als die zo zoet is, en dat geeft mij ook heel makkelijk een schuldgevoel en dan begin ik te tellen en te compenseren.
Het is me wel gelukt hoor, om het op te eten, op iets meer dan 10 minuten, maar of het me smaakt is natuurlijk een andere vraag.
Daarna terug vrije tijd gehad en veeel nagedacht. Even op de laptop en wat gelezen.
Het middageten; ik haat het; hamburger MET saus, schorseneren MET bechamel, en aardappelen. Ik dacht dat ik gek werd..
3/4 de hamburger; gelukt uiteindelijk. Ik haat hamburgers; caloriebommen. Ik wil zo graag gewoon eens normaal eten.. Zoals ik thuis eten krijg normaal gezien.
Schorseneren vind ik super lekker! Alleen de saus haat ik. Bechamel is niet de magerste heb ik gelezen. Caloriebom² dus. Ik haat het....
Aardappelen zijn sowieso calorierijk; dus dat haat ik elke dag. Ergens begrijp ik wel dat je ze nodig hebt, maar het is echt heel moeilijk.
Ik word ook een beetje moe van constant in strijd te gaan met m'n eetstoornis.
Ik haat het echt om van elke maaltijd een gevecht te maken. Het is gewoon zo moeilijk om de moed erin te houden, omdat het nooit lukt zoals ik het zelf zou willen.
Gelukkig was het om 13u nog maar een uurtje voor ik op weekend zou gaan. Ik heb de kamer opgeruimd en wat muziek geluisterd.
Om 14u kwam mama en zijn we weggegaan. Om iets na 15 kwam ik thuis.
Rond 16.15 kreeg ik wel een hele leuke verrassing.. Shana, Julie, Britt, Nele en mevr Leroy kwamen langs! Superleuk, ik had eigenlijk helemaal niet verwacht dat ik bezoek zou krijgen!
Nu heb ik terug wat nieuwe moed voor komende (rot)week.
Ik heb een deel van de klas gezien, en nu hadden we het ook over de examens, een extra stimulans om snel naar huis te komen en m'n best te doen.
Bedankt voor jullie bezoek, ik vond het een heel leuke verrassing. Jullie hebben m'n dag weer goed gemaakt!!!!
Mama is dinsdag jarig en we spraken af dat mama zou kiezen dit weekend voor te eten. Natuurlijk ligt het voor mij wel enorm moeilijk om 2x warm te eten op een dag en dat gingen we dus weeral doen..
We zouden pizza eten. Ik had zo'n vervelend gevoel.. Ik had ook helemaal geen honger en ik had al zin om te zeggen dat ik dan wel niet at. Maar zoals ik al zij; dat is absoluut geen optie.
Dus heb ik 2 stukken pizza gegeten. Ik heb er nog niet van kunnen genieten, maar ik hoop dat dit snel terug zal lukken. Ik vond het ook gewoon echt niet lekker omdat ik weer dat er meer calorieen inzitten dan in boterhammen, en daar word ik alsnog ongelukkig van. Wel ben ik trots ook op mezelf, omdat ik het wel geprobeerd heb, en niet op voorhand al zei dat ik het niet wou.
Ik heb ook een klein half lookbroodje geproefd, dat is ook al iets he.
Na het eten ben ik met mama naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan.
Ik vond het leuk, maar we stonden ver geparkeerd, en het gezeur over al dan niet 'calorieen verbranden' begon alweer snel.
Ik had er geen zin in en besloot dus gewoon die wandeling te doen. Op de kerstmarkt heb ik nieuwe handschoenen (wanten) gekregen, die bij m'n donkerblauwe jas passen.
Dan begon hetr natuurlijk te regenen en het was enorm druk; zijn negatieve factoren die het mij moeilijker maken, maar het lukte wel.
Na de hele wandeling terug te maken zijn we terug naar huis gegaan.
Als 21u (om 22u ) is het mij gelukt om een stuk cake te eten. Dat smaakte me ook niet zo en ik was ook echt ongelukkig. Mama vond het goed dat ik het stuk cake heb opgegeten, maar in mijn hoofd is het niet zo goed.
Het is misschien ook een beetje veel geweest vandaag. 2x warm eten, cake, pizza, ... Het is veel in 1 keer. Ik vond dus dat ik het nog redelijk gedaan heb.
Het is logisch dat niet altijd alles op 1,2,3 lukt, maar ik heb goed m'n best gedaan, en ik denk dat mama & Jeroen ook wel fier zijn nu dat ik cake heb gegeten. (en de rest van vandaag.)
Morgen moet ik om 12u terugzijn in Gent; dus zal ik weer optijd moeten opstaan.
Een meisje van op de afdeling rijd morgen mee. Om 12u heb ik dan warme maaltijd in het ziekenhuis, en dan om 13u ga ik weer weg tot 20.30u; en dan kom ik terug naar huis.
Morgen heeft mama gekozen om een frangipane koffiekoek te eten; dat zal ook weer een heel gevecht worden.. Maar ik gun het mama ook wel voor haar verjaardag. Het is alleen echt geen makkelijke opdracht.
Maar het moet maar lukken.
Ik hoop echt zo dat ik niet teveel ben bijgekomen maandag...
Om 8.00 het ontbijt, dat ging nog wel, het is alleen psychologisch heel moeilijk om 2,5 boterhammen te eten ipv 2. Het is ook dat zoete beleg dat me een beetje boos-gesfrustreerd maakt, en mijn gevoelens speleen ook een grote rol bij het eten. Als ik me ongelukkig voel zal het automatisch moeilijker gaan met eten. Dat gaan nog heel lang duren voor het betert denk ik.
Er is ook zowat spanning in de groep tussen een paar meisjes, en dat is ook wel vervelend. Het is zo; ik kan wel heel duidelijk voor mezelf uitmaken wat er daar gaande is, maar eigenlijk wil ik daar gewoon buitenstaan.
Tijdens het eten kreeg ik ook weer veel buikpijn, denk dat dat ook voor een deel weer psychologisch is, omdat ik denk dat ik teveel eet, en teveel caloriëen eet. Gelukkig was het vlug over!
Dan hadden we de groepsvergadering nog die elke week op vrijdag is. Ik vind het lastig dat ze dat niet op de dinsdag doen tijdens de groepstherapie; omdat we altijd te laat beginnen aan de doelstellingen en dan altijd overal te laat zijn en alles uitloopt. Ik krijg daar heel veel zenuwen van en wat stress ook, en dan voel ik me ook heel ongemakkelijk. Gelukkig hadden ze de therapeuten wel ingelicht dat we later zouden zijn.
De doelstellingenvergadering om 9u; ja we begonnen al veel later, en dan moest ik nog helemaal als laatste, en ik was al zenuwachtig. Dat was dus niet zo fijn. Uiteindelijk kreeg ik juist het laatste minuutje om alles nog heel vlug te zeggen.. Jammer; maar volgende keer ga ik gewoon eerst. :). Mijn doelstellingen zijn dus een beetje verhoogd: 2,5 boterham 's ochtends, en na het weekend gaan we 's avonds ook naar 2,5... Ben benieuwd wat dat gaat geven. De koek moet ik ook om de 2 dagen aanhouden, en mijn boterham mag maximum in 4 stukken. Ik heb de laatste tijd wat de neiging dat ik wat begin te prullen met eten, en dat moet ik absoluut terug afleren.
Na de doelstelling om 10.35; mochten we naar crea. Ons tussendoortje moest vlug tijdens de doelstellingenvergadering opgegeten worden, en dat lukte ook wel op 7 minuten, dus dat is echt al goed aan het verbeteren!
Crea was wel leuk, maar ik voelde me helemaal opgejaagd dus het is niet zo goed gelukt om rustig te zijn. We moesten een mensfiguur maken in een cirkel. Bij mij stond de cirkel symbool voor een afzondering ofzo, ik had er buiten mijn cirkel allemaal zwarte stukken getekend; wat dus wil zeggen dat dat de slechte wereld is ofzo. Daartussen had ik gele vlekken; die stonden voor de familie, vrienden, en mensen die mij helpen en er voor mij zijn. Dan binnen de cirkel stond ik zelf; met handen en voeten naar de gele vlekken gericht, omdat ik iedereen ook heel dankbaar ben voor de steun die ik krijg van iedereen , soms ook van mensen waar ik het niet had van verwacht. In de cirkel waren het fellere kleuren; zonder echte betekenis; de cirkel stond in een zwarte omgeving omdat ik momenteel niet zo'n goede kijk heb op mijn toekomst. Ik hoop dat natuurlijk terug wat te kunnen bijsturen.
Daarna was het middageten. Ik was zo zenuwachtig, ik kon ook helemaal niet stilzitten enzo. En omdat het eten ook wat moeilijk ging was een opmerking echt de druppel.
Ik had even een kleine paniekaanval, maar gelukkig is het toch gelukt om 3/4 vlees; 3/4 de rijst en al de wortelen op te eten, alleen de rijst vulde echt heel hard en ik had echt geen honger meer.
Toch ben ik even trots op mezelf dat ik het wel deed!
Daarna ben ik naar de kamer gegaan; en dan is er iemand van de VPK's gekomen omdat ik me zo slecht voelde.
Ik heb even heel kort gezegd wat ik dacht; maar had niet veel tijd gekregen.
Daarna de psycho was heel saai. Het ging over de G-schema's en ondertussen ken ik die rats van buiten. Het is ook saai om altijd over de G schema's te praten; en na een half uur ben ik die therapie ook echt beu zeg maar.
Gelukkig was het snel tijd!
Om 3 u moest ik een vanille wafeltje eten; en dat is op 10 minuten gelukt; dus ben ik trots op mezelf!
Daarna de VPK is afgelast omdat er mensen uitvielen; maar; we moesten naar psycho educatie met de T groep samen; Dat was wel niet verplicht; maar het komt wel over als extra motivatie natuurlijk. Dus ik ben gegaan.
Het was ook maar saai; en gelukkig was het snel 17u
Einde therapie voor deze week!!!!
Daarna heb ik gedouchet; en daarna was het al avondeten.
We hadden zo'n lekkere kaas voor op de boterham. Alleen vind ik het zo jammer dat ik zoveel op mijn boterham moet doen. Wel moeilijk, maar alle doelstellingen zijn behaald, dus tevreden ben ik wel in ieder geval.
Na het eten kwam papa op bezoek; en die had bomma & bompa bij. Leuk dat ik ze nog eens zag; want dat mis je natuurlijk als je in een ziekenhuis zit.
Ik heb een klein stukje speculaas geproefd van papa. Eigenlijk deed ik het omdat zo'n klein stukje niet echt zoveel kwaad zou kunnen; tenzij ik dat elke dag zou nemen natuurlijk.
Maar ook om papa misschien wel wat blij te maken...
Het was wel lekker; maar voor mezelf deed ik het niet helemaal. Ik was trots op mezelf dat ik wel speculaas gegeten heb, het is alleen jammer dat ik van zo'n dingen echt niet kan genieten..
Daarna was het 21 uurtje; en dat was echt heel zoet, haha, yoghurt met aardbeiensiroop..
Ik ben echt supermoe, dus sorry als ik heel veel schrijffouten typ.
Vanochtend was het weer zwart moment natuurlijk, weegmoment... Ik zal het nooit leuk vinden. Het goede nieuws is dat ik niet ben bijgekomen in gewicht. Ik ben gestabiliseerd en dat is voor mij makkelijker om te aanvaarden. Het is misschien goed dat ik niet ben afgevallen, maar toch zou ik mezelf nog liever zien afvallen.
De gedachten zijn er in ieder geval nog wel. Ik mag gewoon niet bijkomen..
Daarna was het ontbijt. Ik HAAT het echt dat ik WEER zoet beleg kreeg. Echt hatelijk! Ik heb zoet beleg absoluut uitgesloten, en toch kreeg ik het weer. Natuurlijk een goeie oefening, maar ik wil echt geen zoet. Het was peperkoek en smeerkaas. Ik heb m'n 2 boterhammen met smeerkaas gegeten, en een half geprobeerd met peperkoek, en ik haat het om zoiets tussen mijn boterham te doen. Ik zou echt liever terug 2 x hartig hebben. Dan voel ik me toch al een beetje rustiger; hoe meer zoet ik krijg hoe meer bewegingsdrang ik krijg en hoe moeilijker het tegen te houden is. Uiteindelijk is het gelukt hoor, een halfje, en toch ben ik stiekem ook een beetje fier op mezelf.
Dan om 8.45 moest ik naar de dokter. Daar is nu ook een stagiaire bij, en dat vind ik wel eng. Ze zei wel niks gelukkig, maar toch, zo tegen veel mensen praten schrikt mij altijd wat af. Ik heb een klein probleempje met m'n nieren, dus ze hebben terug urineonderzoek gedaan, daarvan ga ik morgen de uitslag hebben normaal gezien. Ik hoop dat het niet ernstig is.
Verder heb ik nog gepraat over de beslissing van maandag om in de E groep te blijven. Ik zei dat ik even alles op een rij gezet heb, en dat ik daar nu zelf ook mee achter sta. Het is ook zo dat je niet persé de T groep moet doorlopen om op ontslag te mogen. Dus misschien komt het dan toch nog goed!
Na de dokter had ik snel tussendoortje. Ik was gestresseerd dus het liep niet zoals ik het zelf wilde, maar toch is het op 10 minuten gelukt, dus dat is super positief!
Na het 10 uurtje moest ik naar de psycholoog, daar zit dan de andere stagiaire bij. Dat is ook wel heel moeilijk, ik praat echt al niet zo vlot bij een psycholoog, maar toch is het super gelukt, ik heb goed kunnen vertellen over sommige dingen waar toch dringend eens iets aan zal moeten veranderen en die best ook aangepakt worden als ik hier in het ziekenhuis ben. Gewoon voor mezelf heb ik alles op een rij gezet, en dat heeft goed geholpen bij de psycholoog.
De oudergesprekken liggen ook vast ondertussen, dus er beweegt wel wat eindelijk. Het is te hopen dat het ook echt gaat helpen natuurlijk!
Daarna had ik nog maar een half uurtje tot aan het middageten. Dan ben ik maar even bij Gitte langsgegaan, was leuk. Gitte heeft m'n haar ook nog eens ingevlochten, en dat ziet er wel heel netjes uit.
Het middageten ging niet zo vlot, maar het was ook gewoon echt niet lekker. Steak; maar zo'n hele droge. Daar moest ik dan 3/4 van opeten, en dat was al echt heel moeilijk. Dan van de 'gebakken' aardappelen.. De boter drupte eraf, ik werd gek ervan. 3/4 de moest ik eten, en ik vond het zo vies. uiteindelijk lukte het allemaal wel weer, maar het is gewoon niet leuk dat je je eigen eetgewoonten niet kan aanhouden, dat zou al wat makkelijker zijn. Dan sla en tomaten, die tomaten waren superwak, en da's zo vies.. Daar moest ik dan alles voor opeten natuurlijk.
Het middageten was dus niet zo heel geslaagd ..
Na de middag moest ik naar de NKO arts blijkbaar voor m'n oor. Daar heb ik weer een aantal uren moeten wachten. Maar met m'n oren is alles in orde, dus kunnen we daar toch al gerust over zijn natuurlijk.
Ik was wel een beetje bang in het hokje waar de gehoortesten doorgingen. Omdat het helemaal afgesloten was en ik geen contact had met diegene dat de testen afnam, dat was even moeilijk..
Ik was wel superblij dat de testen in orde waren. Oorproblemen erbij kan ik natuurlijk allemaal missen.
Na de NKO arts moest ik heel snel een 3 uurtje eten, en dat haatte ik. Ik kreeg 5 minuten ofzo, en ja dan moet ik te snel eten waardoor ik zenuwachtig raak en dat ik buikpijnen enzo krijg;
Maar ik moest op tijd in de VPK sessie zijn, dus heb ik dat toch maar gedaan.
Met VPK hebben we wel leuke ien interessante dingens gedaan. We hebben een groepsspelletje gedaan, en daarna moesten we zo debatteren. Voor mij geen makkelijke opdracht, maar ik heb wel geprobeerd, en dat was ook al knap natuurlijk. Er waren nog meisjes die dat absoluut niet graag deden, en dat stelde gerust. Niemand wordt ook uitgelachen in onze groep, dus veilig is het wel.
Daarna hebben we even wat gepraat over dingens dat ons dwarszitten; gezellig op de verwarming zitten, haha, met Marjolein, Sarah en Gitte.
HEt is leuk dat we zo'n hechte groep aan het worden zijn. Alleen iemand hoort er niet zo in thuis, maar ik denk dat die persoon vooral eerlijk moet zijn tegen zichzelf en naar de groep toe. Maar dat komt nog wel in orde!
Het avondeten was ook weer iets moeilijks; kalfsbrood met krieken voor op de boterham.
Dus 's avonds heb ik nog 2 sneetjes; dus had ik er kalfsbrood tussen gedaan maar zonder de krieken omdat ik dat niet zo graag lust. Verder is het eigenlijk beter gegaan dan ik had gedacht; op 20 minuten was ik klaar!
Het was best een geslaagde dag op vlak van eten dan. Al de doelstellingen zijn weer groen,
want om 21u heb ik een banaan gegeten! Ook een moeilijke stap omdat daar veel suikers inzitten..
Nu heb ik nog 21/12 een afspraak op orthopedie, voor m'n voeten, en dan denk ik dat we rond zijn, hihi!
Voor derest gaat het hier z'n gangetje, ik heb m'n draai ook echt gevonden in de groep en naar de verpleegkundigen toe, en het gaat allemaal ook al wel vlotter; als ik met een probleem zit zal ik ondertussen wel durven naar de verpleging stappen denk ik. Ik mocht ook van die brieven schrijven, dus dat komt wel goed. Stiekem tel ik wel af naar huis hoor, maar dat lijkt nog even ver weg..
Vandaag was ik perongeluk een beetje laat uit bed. Haha, ze waren pas om 7.30 komen wakker maken, dus dat was even haasten. Maar ik heb ook toch weer kei slecht geslapen, dus dat maakte al niks meer uit.
Om 8.00 aan tafel dus. Ik heb mijn maaltijddoelstellingen voor 's morgens wel een beetje moeten verhogen. Ik eet nu 2,5 snee brood met beleg. Normaal gezien had ik al het zoete beleg uitgesloten, maar vandaag kreeg ik dus toch speculaas. Ik haat het echt als ik zoet beleg krijg omdat daar zoveel caloriëen inzitten. Ik had ook kaas gekregen. Dus het was voor mij duidelijk, 2 sneetjes met kaas, en een halve proberen met speculaas.
Ik heb er echt een hekel aan, maar ik heb het toch zo geprobeerd.
Het is uiteindelijk dat toch ook gelukt, maar ik merk dat ik nu qua tijd weeral verkeerd zit. Ik doe m'n best echt wel maar het is gewoon heel moeilijk om me daarover te zetten. Ik hoop dat ik morgen toch 2x hartig heb in plaats van zoet beleg want dat gaat echt niet. Ik eet thuis ook nooit zoet, of eens per uitzondering.
Om 9.00 was het creatieve. Echt leuk, de opdracht van vandaag.. Ik werk echt heel graag met verschillende felle kleuren, en vandaag mochten we dat dus ook doen. We kregen zo'n kei grote A3 papieren, en we mochten dan met verschillende kleuren inkt, met verfborstels zo van die spatten maken op onze bladeren.
Ik heb er 3 gemaakt, 1 met alle kleuren, 1 met rood, oranje en geel en dan een derde met paars blauw en groen enzo. Alleen vond ik het niet zo heel leuk om dan ook nog eens figuren te moeten zien in je spatten, ik kreeg er stress van omdat ik niks vond. Uiteindelijk heb ik een paar bloemen en wolken en de zon, van die simpele dingetjes, maar verder zag ik er niets in.
Onze groep is serieus gekrompen moet ik zeggen. Veel mensen zijn naar huis of naar de T groep, en de E groep bestaat dus nu nog uit 6 mensen, is wel tof, beetje rustiger, en dan moeten we er niet zo snel overgaan ook niet.
Om 10 uur was het dus yoghurtje, dat ging wel gewoon. Ik heb er alleen weer iets langer over gedaan als anders, maar dat is nu ook geen wereldramp.
Daarna was het psycho educatie bij de dokter. Dus we zagen de verschillende onderdelen van eetstoornissen; dus je hebt anorexia nervosa, boulimia nervosa, binge eating disorder en NAO (niet anders omschreven). We hebben ook gezien wat er dan te zien is aan mensen hun eetgedrag, en we zagen ook dat er verschillende types zijn binnen een bepaalde eetstoornis, en zo gaan die dikwijls hard op elkaar lijken. Het kan ook zijn dat als je anorexia krijgt, dat dat overgaat in boulimia.
We hebben ook gezien hoeveel mensen op duizend een eetstoornis hebben, en dat is gelukkig nog relatief laag. Het zou ook raar zijn moest iedereen een eetstoornis hebben natuurlijk.
Psycho educatie is altijd nogal zwaar, en saai eigenlijk ook. Het is gewoon eigenlijk een uurtje dat de dokter komt praten. Eigenlijk vergeet die gewoon constant dat wij maar gewone mensen zijn, en geen dokter..
Maar we zijn wel een kwartier vroeger gestopt, dat is dan wel positief. Zo mogen ze allemaal wel eens doen :)
Dan heb ik nog even met Marjolein gepraat en dat deed weer goed natuurlijk! Marjolein, vergeet trouwens niet dat jij ook echt een fantastisch persoon bent, en dat ik jou enorm bewonder voor jou doorzettingsvermogen.. Het is een strijd, en dat weten we allemaal, maar we gaan er wel komen! :D Ik (en iedereen) geloofd in jou!
Het middageten was een lichtelijke ramp weer. Ik heb volle 40 minuten over het avondeten gedaan. Ik weet niet waar het probleem juist lag. Natuurlijk, warm eten is meer caloriëen en moeilijker, maar ik eet elke dag 's middags warm, en ik doe er ook echt mijn best voor. Op dinsdag is het zelfs 2x warm, en dat lukt ook dus ik begreep niet waarom het niet lukte. Ik eet niet zo graag worst, maar het is niet dat ik dat absoluut niet zou eten.. Het waren erwtjes met ajuinen, en dat ben ik ook wel gewend en dat vind ik zelfs lekker. En gewone aardappelen.. Mijn doelstellingen zijn gelukt maar het ging niet zoals ik het wou, en daarom was ik weer wat ongelukkig.
Ik voelde mij ook niet helemaal goed, dus misschien ben ik wat ziek aan het worden.
Na het middageten is mama gekomen. Ze had een kerstboompje bij voor hier op m'n kamer. Keileuke kerstballen voor er in te hangen! Was er wel heel blij mee!
Nu is m'n kamer ook wat in kerstsfeer. We zijn ook even naar Gent geweest, wat gewinkeld, en ik heb ook de CD van Netsky gekregen, voor de Sint nog. Ik heb als 15 uurtje letterkoekjes gegeten, maar op de een of andere manier lukte dat weer niet. Ik voel me echt een beetje ziek, ik weet niet zo goed wat er aan de hand is allemaal, ook wat stress misschien, ...
Daarna heb ik even gedouchet, en mijn haar nog eens deftig gedroogd en laten stijlen door mama... Dan ziet het er toch een beetje terug netjes uit.
Daarna was het al avondeten. Ik heb 's avonds de doelstellingen nog niet verhoogd want ik kreeg al buikpijn als ik eraan dacht. Het waren pistolet dus ik heb gewoon zoals gewoonlijk mijn 1 pistolet opgegeten. En het slaatje uiteraard.
Binnen het half uur, en dan nog met kipsla, daar zit mayonaise onder en dat is dus een serieuze boosdoener, maar het is dus wel gelukt :D
Straks moet ik nog even boudoirsvla eten (pudding met een soort koekjes in.) Dat zal hopelijk wel lukken. Ik voel me niet zo best, en morgen heb ik terug urinetest want mijn nieren doen een beetje raar. Ik hoop dat het allemaal maar niks is want ik kan het missen op de moment.
Morgen is het ook wegen, dokter en psycholoog. Druk bezette dag.
Ik ga nu nog wat rusten denk ik.
7KZ; al 1 examen gedaan, blijf jullie best doen hé :) Ik duim vanuit Gent :)
Vandaag een drukke dag gehad, maar voor het eerst misschien een lichtpuntje gehad dat wel eens een hele grote stap zou kunnen betekenen.
Ik zal even beginnen met het ontbijt. Ik heb mijn 2 boterhammen gegeten, met philadelphia smeerkaas. Dat is iets wat ik graag lust, dus dat ging wel opzich, en ik was ook al op 25 minuten klaar.. Supergoed, en binnekort kan ik terug op een kwartiertje eten!
Ik moest dan 5 minuten eerder van tafel omdat ze met patiëntenvervoer mij kwamen halen voor de UZ-tandarts.
Echt verschrikkelijk; ik heb bij de poli tandheelkunde van 8.47 tot 11.53 gewacht.. Echt ik was zo boos! Ik heb dus ook m'n 10 uurtje gemist en de helft van het middageten, de begeleiding waren ook serieus pissig op de tandarts..
En dan was het aan mij, en dan hadden ze de juiste gegevens weer niet, jongens, stress dat ik daarvan kreeg..
Ik werd zo zenuwachtig, en gewoon al het alleen naar ergens moeten, en het moeten uitleggen was al een stressfactor, maar dat lukte wel.
De kaakchirurg stelde mij ook voor de keuze. Plaatselijk of volledige narcose. Heb maar volledig gekozen. Ik voel me niet zo gerust met al dat bloed in m'n mond. Het is ook, ze hebben echt niks plaats in mijn mond om te breken ofzo, dus moeten ze trekken. Alle 4 in 1 keer. Bij plaatselijke verdoving zou dat 2x 2 zijn.
Heb dan ook maar de operatie vastgelegd: 21 januari.
Dag wijsheid..
Dan zal je zien dat dat juist de dag is dat ik terug naar school mag natuurlijk, haha!
Ik kwam dus te laat aan het middageten en dat vond ik vervelend. Zo moeten inpikken zeg maar als de rest al bijna klaar is. Het is me wel goed gelukt hoor, ik was ietsjes later klaar dan anders dus dat wil zeggen dat ik goed gegeten heb, omdat ik later aan tafel was. Het was koolpuree ofzo met gevogeltestoofpot, ik vond het wel niet zo lekker, da's echt mijn stijl van eten niet..
Na het middageten een uurtje gerust, gelukkig. Daarna had ik groepstherapie en het was echt heel stil, voor een keer.
Het 3 uurtje was griesmeelvla, ik eet wel graag griesmeel, dus het ging nog. Het is ook maar een klein doosje, gelukkig, dat gaat ook vlotter, als het iets kleins is.
Ik was eigenlijk blij want ik heb voor het eerst eens iets gegeten waar ik me niet shculdig om voelde, en ook geen drang heb gehad... Dus een stap in de goede richting!
De verpleegkundige sessie was ook heel leuk. We moesten een kerstkaartje maken gericht naar onze eetstoornis. Het is wel confronterend om daarover zo na te denken, maar het was een leuke opdracht. Je mocht de voorkant ook creatief doen enzo, en de tekst was je eigen tekst. Je kon ook rustig nadenken, en dat maakte het wel leuk.
We hebben ook nog wat langer mogen werken. Tot half 6 ongeveer.
Daarna heb ik echt een goed gesprek gehad met Hade & Gitte. Dankjewel!
Ik wou ook nog iets vragen aan een verpleegkundige, maar durfde toch niet meer, dus faalervaring, wat m'n moed weer naar beneden halen!
Gelukkig zijn er dan lieve mensen waar je op kan terugvallen. En morgen probeer ik het gewoon terug te vragen aan dezelfde persoon.
Het zal ooit wel eens lukken!
En nu vind ik ook wel dat ik het morgen terug moet proberen, omdat ik het anders nog minder ga durven.
Ik ga proberen tegen het weekend aan toch 2,5 boterhammen te eten.. Dat ik misschien volgende week al naar 3 kan overgaan. Dan sta ik toch al wat steviger he, dan heb ik juist geen 2200 kcal per dag.
Trouwens ik word volgende week terug besproken!
Ze bespreken iedereen voor en na de kerstvakantie :) Dus heb ik een extra kansje!
Hopen dus dat ik misschien toch naar huis mag ............................;; !!!!
Het avondeten, ik dacht dat het een ramp zou worden, omdat dinsdagavond de 2de maaltijd is, dus ik was nogal gestresseerd, maar wonder boven wonder, de spaghetti ging vlot. Ik vondhet zelfs leuk om terug spaghetti te eten. Ik at dat thuis ook heel graag, zeker met verse groenten, en dat miste ik ook wel, maar het is echt goed dat ik (het is op dinsdagvaond altijd een kleine portie warm met 2 sneetjes brood bij) de hele warme maaltijd heb gegeten. Die 2 boterhammen komen later nog wel, als ik klaar ben om op te bouwen.
Na het avondeten hadden we avondactiviteit; het was echt leuk! We werden in teams verdeeld en moesten dan van die opdrachten doen; we moesten een toneel maken en vanalle andere opdrachten. Heel origineel! :) Super gedaan Emilie & Marjolein :)
Na de avondactiviteit hadden we het avondtussendoortje; fruitsla; dat ging ook wel opzich.
Qua eten heb ik echt een heel geslaagde dag gehad vandaag. Ik heb natuurlijk wel het 10 uurtje gemist, maar ik denk dat dat niet echt een zwaar probleem had gevormd maar toch :) Morgen probeer ik het weer wat beter, en zo zal ik er ooit wel eens geraken , hoor!
Iedereen studeert nu voor z'n examens, ik zie mezelf daar ook zitten vloeken, maar op dit moment zou ik niets liever willen dan gewoon naar school terug te gaan.
Gewoon terug mee draaien in het gewone leven..
Maar ik zal eerst beter moeten worden, dus bij deze wens ik iedereen heel veel succes met de examens. Doe goed jullie best!
De dag begon nogal spannend, en zoals elke maandag weer zwart natuurlijk. De weegdagen zijn altijd zwart, dus deze ook. Toch viel het mee op de weegschaal. Ikzelf ben niet tevreden, maar perfectionisten zijn bijna nooit tevreden met hun eigen resultaten, maar toch. Ik ben 300 gram bijgekomen. Niet zo veel natuurlijk, maar het is al iets.. Ik kan natuurlijk niet verwachten dat ik opeens 10 kilo bij ben natuurlijk. Dat zou ik al zeker niet aankunnen psychisch.
Ik was ook wel een beetje ongelukkig ergens dat ik bijkwam, gelukkig heb ik dat wel snel kunnen plaatsen, en was ik het negatieve gevoel bijna direct kwijt.
Ik besef ook dat ik nu echt niet meer veel kan afvallen, maar psychisch blijft het heel moeilijk.
Het ontbijt, ik was eerst aan het aarzelen om te eten omdat ik was bijgekomen. Ik had al niet veel zin meer om te eten trouwens en ik had ook heel veel zenuwen voor de bespreking. Het was dus een beetje dubbel. Ik wou langs de andere kant gewoon eten, dat ik sneller bijkom, en dus sneller terug naar huis kon. Uiteindelijk begin je dan na te denken, en lukt het toch uiteindelijk wel om alles even op een rijtje te zetten. Die 2 boterhammen zijn er dus wel ingeraakt!
Na het ontbijt hadden we eerst een uurtje vrij. Maar de diëtiste gaf dan haar 3 wekelijkse sessie, en omdat caloriëen zo'n boosdoener zijn voor mij, ben ik toch even gaan kijken, hoe moeilijk het ook is.
Het was best nog interessant, maar ik kan nog altijd niet begrijpen dat je als gewone mens 2000 kcal per dag nodig hebt. Ik krijg dat gewoon absoluut mijn hoofd niet in, hoe graag ik het ook zou begrijpen.
Ik vind 1000 al zoveel... Ik eet nu ongeveer 1700 kcal per dag, en het lijkt of ik elk moment kan ontploffen. We kregen tijdens de sessie ook uitleg over de verschillende vitaminen, mineralen, en dan de voedingsgroepen van de piramide.
Echt zoveel dat een normale mens eet, niet normaal!
Dan moesten we naar het 10 uurtje, dat ging vlotjes, de yoghurt op 10 minuten, dat is dus prima eigenlijk volgens mijn doelstelling.
Daarna hadden we dus de doelstellingenvergadering, ik werd wel een beetje misselijk van de stress. Ik heb mijn doelstelling qua maaltijd niet verhoogd omdat ik dat nog niet zo goed zag zitten. Ik probeer wel van vanaf volgende week naar naar 2,5 boterhammen 's avonds te gaan, de week erna naar 2,5 's ochtends en 's avonds, en daarna naar 3.
Ik doe het zo rustig aan omdat ik het ECHT moeilijk vind om boterhammen op te bouwen.. Dat is echt het moeilijkste.
De warme maaltijd laat ik nog even zo tot ik die boterhammen heb opgebouwd. Of misschien doe ik het toch nog wel anders, dat weet ik nog niet, heb nog tot de vrijdag om daarover na te denken. Er waren veel mensen die niet hadden opgebouwd. Je moet er natuurlijk psychisch ook wel klaar voor zijn natuurlijk, en dat is juist het probleem bij de meesten.
Na de doelstellingen was het eten. Ik had echt geen honger, en ik had ook gewoon geen zin om te eten omdat ik zo zenuwachtig was. Ik heb wel de doelstellingen nog opgegeten hoor, dat zou ik mezelf niet vergeven. Dus 3/4 puree, 3/4 stuk vis, en alle groenten! De groenten waren echt lekker.. Er is maar 1 ding in het ziekenhuis dat lekkerder is als thuis; broccoli! Ik weet niet wat ze daarmee doen maar het is zo lekker! Gelukkig is dat een wintergroente en krijgen we dat wel regelmatig!
Na het eten had ik echt zoveel stress dt ik bijna flauwviel; ik moest dan amar even op bed blijven liggen voor de zekerheid. Ze kwam wel eerst naar mij voor de bespreking. Het was echt niet positief, natuurlijk niet. Ik had het weer kunnen weten natuurlijk.
Ik moet in groep E blijven, ik mag nog niet naar T. T = Behandelgroep, E= exploratiegroep.
Het is gewoon zo dat het compenseren en het opbouwen moeilijk blijven. Ik had gehoopt dat ik gewoon naar huis mocht ofzo, dat ik met kerst thuis was. Maar misschien is het ook niet slecht om dit even door te bijten. Ik zag mezelf er weeral helemaal onderdoor gaan als ik nu naar school zou gaan en terug op stage zou moeten enzo. Misschien zijn 3 weken extra rust wel beter..
Het is moeilijk te begrijpen, maar ergens had ik het ook wel verwacht. Het is gewoon een strijd, en er is hier niemand die het daar makkelijk mee heeft.
Gelukkig waren er veel mensen hier voor mij, dankje Marjolein, Sarah, Hade, en de rest. Het is ook gewoon niet eerlijk, maar dat zal ik maar niet online zetten. Haha...
Dan heb ik mama gebeld en papa op de hoogte gebracht, en die hadden het ook al wel zien aankomen. Ik vind het ergens toch ook wel jammer. Maar ik bekijk het ook wel positief. De kerstagen ben ik 24/25/26 een paar uren thuis, en 31/1 jan ook. Dus die paar uren zijn al bijna een week dat wegvalt!
Dus eigenlijk zijn het nu nog 2 volle weken en een dag of 2.
En als ik dan naar huis mag, kan ik 2013 met een schone lei beginnen, dat zou pas mooi zijn!
Ik moest dan in de namiddag gelijk naar de therapie van de psycholoog, maar dat lukte niet, ik voelde me even veel te ongelukkig. Ik mocht even naar mijn kamer, en mijn IB was ik ook even mee gaan praten.
Het 3 uurtje heb ik overgeslagen, het mocht van de begeleiding, omdat ik me zo slecht voelde.
Na het 3 uurtje ben ik om half 4 wel terug naar de therapie gegaan. Het heeft ook niet veel zin om er telkens bij stil te staan, daar word je alleen maar negatief van, en dat proberen we te vermijden he!
Dus om half 4 hadden we vervanging VPK. Gelukkig was het een luchtige VPK! We gingen buiten een zoektocht doen voor elkaar. Dus de groep werd in 2 gesplitst en we moesten dan een weg zoeken enzo, was wel leuk. !!!
Ik had een leuk groepje.
Daarna had ik weer even een dipje, maar dat was ook het laatste dipje dat ik heb gehad; Verder is de avond wel goed verlopen!
Het avondeten ging vlotter dan anders, ik had precies toch ergens even een motivatie gevonden, om het volgende bespreking toch beter te doen.
Dus mijn pistolet met beleg ging sneller binnen dan ik had gedacht, ik was ook voor 1 keer is klaar binnen het half uur.
Het slaatje is ook gelukt!
Daarna is papa gekomen, gelukkig.
We hebben samen een film gekeken, rustig, en toch hielp het mij wel dat papa er was. Gewoon iemand vertrouwd zien maakt het al goed! Na het bezoek, ik haat het altijd als bezoek weggaat, moest ik naar het 21 uurtje, iets van chocoladeflan ofzoiets noemde het. Het is wel gelukt binnen de tijd, maar zoiets vind ik dus absoluut niet lekker.
Na het tussendoortje nog even gepraat met Marjolein.
En nu ben ik echt heel moe, en lig ik zelfs al in mijn bed.
Morgen word ik om 8.45u opgehaald voor naar de tandarts te gaan hier in het UZ, ze gaan kijken voor de wijsheidstanden, dat kan er ook nog wel bij, waarom niet, ik ben hier toch :)!
Slaapwel en ik hoop dat het een beetje een leukere dag is morgen.
Aan heel 7KZ; veel succes met jullie examens, ik duim voor jullie!
Bedankt iedereen voor de lieve reacties op m'n foto's op facebook van de manege gisteren :) Ik was zo blij, nu heb ik weer een extra motivatie om het zo goed mogelijk te doen.
Ik heb zo goed geslapen vannacht! In m'n eigen bedje, met Orlie (kat) aan m'n benen vanachter, dus eindelijk geen koude tenen 's nachts. Ik was echt kei blij! En ik heb dan nog eens kunnen 'uit'slapen tot 8.50. Ik was echt blij..
Dat is al wat anders als 7u in het ziekenhuis.
Het ontbijt ging ook wel redelijk, thuis. Op m'n eigen slakkentempo natuurlijk. Ik heb toch wel een pistolet gegeten. Ik had echt gedacht dat het thuis zijn problemen ging opleveren. Het ging eigenlijk wel redelijk. Ik merk alleen dat ik meer bewegingsdrang heb, en ook meer 'drang' heb om over te geven. Niet dat ik echt heb overgegeven, maar ik denk dan dat ik veel te veel heb gegeten, en dat ik dan ga bijkomen. Meestal heb ik dan volgens de anderen niks gegeten of heel weinig toch. Echt heel raar, en vervelend, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik dat kan aanpakken. Het zal nog wel aan bod komen in de therapie want veel meisjes hier hebben daar wel wat moeite mee.
Ik ben ook al blij dat ik niet de enige ben :).
We zijn na het ontbijt even naar de markt in Antwerpen gegaan, dat was al een tijdje geleden, en ik wou zoveel mogelijk weg zijn van huis, omdat ik anders teveel in de knoop zit met m'n eten en gedachten. Het was wel koud buiten, echt koud. Het is denk ik door in het ziekenhuis altijd in 25 graden te zitten, dan is het opeens koud buiten. Gelukkig is mijn jas dik genoeg!
Het was wel eens leuk om op het gemakje nog eens wat te wandelen zonder elke x flauw te vallen. Dat was ook al een tijd geleden.
Oja; als 10 uurtje heb ik een chocomelk gedronken :) Drinken gaat makkelijker dan eten, maar het mag geen gewoonte worden natuurlijk.
Voor het middageten moest ik terug naar Gent. Het middageten was eigenlijk helemaal niet zo lekker, maar toch. Gebakken aardappels, was echt niet lekker, ik proefde gewoon boter erdoor, en dan lukt het uiteraard weer niet... 1/2 is gelukt. Eigenlijk moet ik 3/4 de van de aardappelen, maar het lukte echt niet... Ik kreeg hoe langer hoe meer schuldgevoelens en ik werd er gewoon zenuwachtig van.
Het vlees is wel gelukt 3/4 de van de kalkoenburger. Dat ging redelijk. Ik heb ook geprobeerd er wat saus bij te nemen, ook al was die echt niet zo lekker. De groenten waren wel heel lekker, prinsesseboontjes, die heb ik dan toch volgens de doelstelling kunnen opeten.. Ik was blij dat ik dan van 13u tot 20.30u naar huis mocht terug. Niet dat dat zo lang is, en het is een heel over en weer geloop, maar ik was wel heel blij dat papa dan toch terug naar huis wou rijden, en ik dan toch terug thuis ben geweest!
Toen we terug thuiskwamen ben ik eerst even langs mama gegaan. Wat zijn Fiero en Bluebell gegroeid.. Als je zo de poesjes 3 weken niet ziet, is het verschil duidelijk te merken. Ik was heel blij om ze terug te zien! Ik heb mama dan even het evaluatieformulier voor morgen laten invullen, en m'n eigen formulier moest ook nog ingevuld natuurlijk! Sinterklaas was bij de mama ook geweest, en ik heb eindelijk m'n "Buddy" gekregen. :) Een knuffel van nici, een paard natuurlijk, die me wat kan steunen in het ziekenhuis..
Daarna hebben we nog wat gepraat, en ben ik terug naar papa gegaan.
Dan zijn we naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan. Het was er wel heel druk, en dat is al een uitdaging op zich voor mij. Toch zijn we wel eens gaan kijken, maar we zijn nergens lang blijven staan gelukkig. Dat zou nog niet lukken denk ik. Ik heb ook gemerkt dat ik het heel moeilijk heb om de bewegingsdrang onder controle te houden.. Dat blijft echt een moeilijk punt.
Papa heeft zo van die rotsjes van kokosnoot gekocht, zo n heel grote. Ik heb een mini hapje geproefd, maar zoals altijd smaakte het weer niet.
Het was wel ook wel heel gezellig in Antwerpen, met al die lichtjes in de bomen daar!
Dat doet me toch al een beetje denken aan Kerstmis, ook al is Sinterklaas juist geweest...
De feestdagen zullen moeilijk worden, maar toch ga ik m'n best doen!
Na de kerstmarkt was het tijd voor het avondeten. Het was dit keer gewoon brood. Papa maakt dat altijd zelf (superlekker!), en dus nu ook zelfgemaakt brood. Die sneetjes zijn alleen wat zwaarder waardoor ik denk dat ik echt heel veel eet, maar dat best nog wel meevalt.
Ik heb zo een sneetje gegeten met kaas. Op m'n eigen tempo weer :). Dat lukte eigenlijk. Ik vond dat ik voor mezelf eens een nieuwe uitdaging mocht aangaan, waar ik tot nu toe nog altijd spijt van heb. Ik heb ook nog zo'n sneetje van zo'n marsepein brood, of hoe noem je dat? met zo'n rozijnen enzo in. Het smaakte me niet, dus ik heb er niet veel aan gehad. Volgens mij kom je daar alleen van bij. Toch ben ik ergens toch trots dat ik het toch gedaan heb. Ik wou gewoon papa doen schrikken, maar nu voel ik mezelf wel ongelukkig.
Daarna moesten we al terug naar Gent.. Ik vond het een leuk weekend bij papa! Wel heel druk met het over en weer rijden enzo, de verpleegster in het ziekenhuis zag ook direct dat ik moe was.
In Gent moesten we direct 9uurtje eten, een kiwi. Ik had nog een beetje last van m'n extra uitdaging, en het ging dus een heel pak moeilijker, en ik wou hem eerst zelfs niet opeten.. Maarja een kiwi is heel weinig calorieen, en dus veilig voor mij. Dus heb ik hem toch opgegeten, zo'n kiwi kan moeilijk heel mijn weekend verpesten hé.
Daarna heb ik nog even gedouchet, en nu ga ik eens slapen, want ik ben echt heel doodmoe.
Ik heb ook heel veel zenuwen voor de bespreking morgen..
Oftewel vlieg ik buiten, oftewel is het ineens nog 3 weken erbij.....
Vandaag was het eens een leuke dag voor de verandering! Natuurlijk, want ik mocht 's middags even naar huis tot morgenmiddag. Ik ben superblij dat ik even uit het ziekenhuis weg kan, dat ik mezelf kan ontspannen en even eens niet met m'n eten moet bezig zijn. (Tenzij tijdens de eetmomenten).
Alleen was het natuurlijk weer heel vroeg opstaan, want in het weekend loopt de dag hetzelfde als in de week. Om 7u werd ik dus uit mijn bed gezet. Ik was echt nog moe en ben dus tot 7.45 blijven liggen. Het was toch maar zaterdag... Dan was het wel keihard haasten om om 8u aan tafel te zitten, maar dat kon me heel even niet schelen.
Het ontbijt ging moeilijk. Maar toen dacht ik aan de middag, aan het naar huis gaan enzo.. Het ontbijt ging zo moeilijk omdat ik ook wel wat zenuwachtig was voor naar huis te gaan. Uiteindelijk ging de doelstelling wel, en heb ik mijn 2 sneetjes wel gegeten, gelukkig. Het zou zonde zijn om nu de doelstelling niet te halen.. Ik heb ook al alle berichtjes die ik heb gehad gedacht en dat deed mij ook wel goed.
Na het ontbijt heb ik even een film gezien, er was geen therapie, nooit op zaterdag trouwens :). En ik heb dus ook alles ingepakt dat mee moest enzo.
Om 10 u was het tussendoortje. De yoghurt weeral, het was niet simpel ook niet. Het is ook omdat ik zowat onzeker was over wat ik thuis nog ging eten tijdens de dag enzo.. Het is en blijft toch moeilijk. Ook al vond ik wel dat ik het nog snel gegeten heb.. In 10 minuten :).
Na het 10 uurtje was het weer anderhalf uur vrij tot de middag. Tijdens de weekends moet je altijd heel veel films enzo hebben zodat je jezelf kan bezighouden met vanalles. Ik heb wat muziek geluisterd omdat ik merkte dat ik zenuwachtiger werd.
Het middageten was wel heel moeilijk. Stoofvlees met heel veel saus bij, wortelen met ajuin die heel hard naar boter smaakte en aardappels. Dus de doelstelling: 3/4 vlees met saus, 3/4 aardappelen en alle groenten. Oke ik was met mezelf weer compromissen aan het sluiten, om dan de helft van de groenten te eten en de helft van het vlees, maar ik heb toch maar m'n doelstelling opgegeten. ook al voelde ik me daar heel ongelukkig bij.
Gelukkig had ik niet veel reden om verder nog ongelukkig te zijn, want om 14 u kwam papa en mocht ik dus naar huis :D!!!!!!! EINDELIJK!!! Van zaterdag 14u tot zondag 12u mag ik vanaf nu naar huis. En zondag mag ik om 13u tot 20.30u ook naar huis in principe. Ik was echt heel blij dat papa er was! Ik keek er al naar uit al heel de dag! We moesten nog even de nodige medicatie afhalen bij de verpleegpost en dan mocht ik weg.. Frisse lucht :) Gelukkig niet teveel sneeuw meer, en van het ziekenhuis direct naar de manege natuurlijk :) Het kon niet beter! Ik was echt heel gelukkig dat ik m'n grote vriend terugzag! Hij zag er wel goed uit, met z'n wintervacht! Heb ook hele mooie foto's van hem nu. Natuurlijk mocht ik nog niet telang naar de manege, maar ik was echt al blij dat ik een paar mensen heb terug gezien en dat ik natuurlijk Tyson nog eens zag :). Het toppunt van de dag! :D
Als 3 uurtje heb ik dan wat pudding gegeten. Dat lukte goed, maar op m'n eigen tempo. En natuurlijk weer met die rotgedachten;.... Ik hoop echt dat ik daar ooit vanaf kom..
Daarna zijn we nog even naar de bakker & winkel gegaan want bomma & bompa kwamen 's avonds eten :). Het waren pistolet en sandwich dus dat is ook al wel een moeilijkere uitdaging.
Natuurlijk was de Sint hier ook geweest!!! Ik heb een bon van de decathlon gekregen en van bomma & bompa een dvd box. Echt leuk, nu heb ik nog eens iets om te kijken als ik me weer eens verveel in het ziekenhuis! Keileuk! :)
Dan hebben we al de dvd box uitgeprobeerd en er al eentje gezien, voor het avondeten. Het is goed dat ik wat afleiding had voor het avondeten. Met het avondeten heb ik een pistolet gegeten, maar ik snijd die altijd in 8, en dan 1/8ste moet ik met moeilijker beleg eten. Meestal is dat dan iets zoets, of kip curry ofzo, zo van die slaatjes. Mijn pistolet is gelukt, wel met wat vertraging, maar het is binnen :D Met het moeilijke beleg is het ook gelukt. Ook al voel ik me terug schuldig. Toch heb ik nog geen overgeefdrang gehad vandaag. Dat is echt leuk want daar voel ik me zo vervelend door.
Als 21uurtje heb ik een heel dun stukje cake gegeten. Dat was weer een moeilijke, maar het was echt een mini mini stukje, dus dat moest gewoon lukken. Ik heb het stukje wel opgegeten, behalve de glazuur, dat vind ik echt nog heel moeilijk.. Ik ben blij dat ik het klein stukje cake gegeten heb, maar langs de andere kant voel ik me nu heel mislukt omdat ik toch nog heel bang ben om bij te komen. Dat maakt het dan weer een negatieve gedachte.. Vroeger at ik echt heel graag cake, maar nu laat ik me het gewoon niet meer toe..
Nu ga ik nog wat bij het bezoek zitten, want morgen moet ik al keisnel terugzijn om 12u ... Tot morgen!!! Evelien En nog eens bedankt voor al de steun iedereen, zonder jullie zou ik dit weekend echt niet naar huis gemogen zijn!!!! XX!
Vandaag was echt zo'n rotdag! Gelukkig mag ik morgen even naar huis voor een dagje. Zal echt leuk zijn om hier even weg te zijn!
Het was dus om 7.00 opstaan. Vannacht is het alarm ook verschillende keren afgegaan, dus ik ben heel veel wakker geweest. Er is ook altijd wel wat lawaai op de gangen maarja, het is ook een ziekenhuis voor iets natuurlijk hé.
Gelukkig heb ik wel iets geslapen, dat is ook al iets.
Ik had gisteren eerst nog een film gekeken met Melissa en dat was wel leuk.
Dus om 8.00 was het ontbijt, met kaas. Ik ben blij dat ik hier soms kaas krijg, want dat vind ik nog altijd het lekkerste voor tussen de boterham, en dat lukt dus ook het beste. Ik heb alle zoete beleg uitgesloten omdat ik dat niet wil en ik eet thuis trouwens ook nooit zoet.
Ik heb mijn doelstelling vlot bereikt vandaag. Zelfs geen overgeefdrang of bewegingsdrang, echt goed!
Dan was het eerst doelstellingenvergadering natuurlijk, de vrijdagse sessie :- ). Onze groep werd in 2 gesplitst; omdat we met zovelen in de E groep zitten. Dus 5 en 5 waren de groepen, en ik moet zeggen dat het leuker was met 5 dan met 10 in de therapie. En nog zijn we trouwens uitgelopen.. Haha!
Om 10.05 zaten we dus pas aan het tussendoortje, dus ik moest wel sneller eten als ik gewend was.
Gelukkig was het het yoghurtje zoals ik gewend ben. Ik was even wat gestresseerd door de tijd, maar nadien ging het beter en was ik alsnog om 10.20 klaar. Dus de doelstelling was ook bereikt.
Om 10.30 hadden we creatieve therapie. De therapeut vond blijkbaar met klei werken ook heel leuk want dat gingen we vandaag ook terug doen. Nog altijd vond ik het leuk, ook al is er veel tijdsdruk want alles moet op een half uurtje af zijn. We lopen wel overal uit en dat zorgt opzich ook al voor stress. Ik kan daar niet zo goed tegen. We moesten vandaag een figuur maken waarbij we ons eigen karakter lieten zien. Ik heb een schildpad gemaakt, met oren. Een schildpad die stil is en wegkruipt als ze zich niet goed voelt, maar ook goed kan luisteren naar anderen. En dat is ook zo; ik ben geen spreker. Eerder een luisteraar.
Na de crea was het middag eten. Echt vies; zo'n kippenbout maar dat eet ik sowieso niet zo graag met zo'n botten in.. Bah! Wel heb ik 3/4 de gegeten en de doelstelling bereikt. Ik denk trouwens niet dat ik ga verhogen in eten.. Ik ga het alleen wat moeilijker maken denk ik. Het is een beetje afhankelijk van hoeveel ik bijkom/ afval.
En dan rijst, dat ging wel, was alleen heel droog. En ananas van groenten, dat lust ik dus helemaal niet dus de doelstelling is niet bereikt.
En currysaus, die was heel lekker, daar heb ik ook de helft van op gegeten.
Daarmee is dus heel m'n dag verpest, haha. Maar ik lust echt absoluut geen ananas, en ik heb wel geproefd, dat zouden veel mensen al niet doen.
Na de middag kwam Sinterklaas op de afdeling! We moesten zo'n liedjes zingen en dan werden we bekogeld door letterkoekjes. Alleen ze bleven nogal lang op de grond liggen natuurlijk.
De hoofdverpleger moest ook alleen zingen omdat hij niet meezong met ons. En de verpleging moest ook apart een liedje zingen.
Dat was wel grappig!
Daarna hadden we psychotherapie. Het was een andere psychologe dat erbij zat, Annelies heet ze, die ken ik nog niet. Dus dat was even wennen, maar ze was ook wel vriendelijk, alleen wel nogal direct. Maar het was vooral de stagiaire die de therapie gaf. Het ging over temperament. Dat je daar verschillende soorten in hebt: impulsief, angstig, sociaal afhankelijk en perfectionistisch. We moesten dan voor onszelf een soort rangorde maken wat je de meeste en de minste score geeft.
Dat was niet zo heel moeilijk.
Ik ben vooral perfectionistisch, op alle vlakken. Vooral op schoolvlak. Ik ben ook bang voor het onbekende of bang voor veranderingen, en ook bang van veel dingen, en mensen zelfs soms.
Sociaal afhankelijk is ook wel redelijk van toepassing, maar al minder. Ik trek me dat wel aan als mensen mij niet moeten. Ik wil ook wel graag weten hoe mensen over mij denken, en ik denk dat de meeste dat wel zullen hebben.. Het is ook niet zo makkelijk natuurlijk om nooit eens na te denken over wie wat over je denkt.
Impulsief ben ik dan weer niet, ik zal altijd nadenken voor ik iets zeg, en ik zal ook nooit doen zonder na te denken.
Half de sessie moest ik naar de dokter.
Ik heb bij de dokter dan eerst een kwartier gewacht. Daarna was het eindelijk aan mij.
Het was een beetje raar want de dokter was zelf heel verward en dat gaf mij helemaal geen goede indruk eigenlijk, ik werd er zelf heel zenuwachtig van en zelfs een beetje bang.
Het was zo dat de ontvangen bloeduitslagen van oktober niet overeen kwamen met wat zij gehad had van de vorige dokter van in Antwerpen, dat was echt heel raar, en ik voelde me heel slecht daarbij. Hoe kan dat nu dat je als dokter niet eens dingens door kan vertellen, ze had me toch zelf doorverwezen omdat ik 18 jaar geworden was.... ??
Gelukkig waren de resultaten van deze keer ok. Dus mijn bloed is stabiel, toch al een zorg minder natuurlijk!!
De dokter zei wel dat misschien 3 weken wel wat snel was om al op ontslag te gaan. Ik wou zeggen dat ik liever thuis verder opbouw, maar ik heb me voorgenomen om dat niet meer te zeggen.
Ik zal wel zien wat ze maandag zeggen. Ik hoop in ieder geval niet op ontslag, dan kan ik al niet teleurgesteld zijn als het niet zo is!
Ik heb ook nog een paar andere afspraken gemaakt.
Ik hoefde gelukkig niet meer naar VPK, ik was ook helemaal uit mijn doen. Ik hou er niet zo van als mensen zelf geen duidelijkheid in iets kunnen scheppen, want dat maakt het mij alleen maar moeilijker.
Op de duur word ik daar zelf ook moedeloos van... Gelukkig is het ook een heel toffe groep ondertussen :) Er zijn er wel veel vertrokken deze week, maar ik merk wel dat een kleinere groep wel hechter wordt.
Na VPK heb ik nog even gerust, en mijn therapiemap op orde gestoken, dat was ook wel eens nodig..
Het avondeten was redelijk. Ik was blij dat ik kiri kaas had gekregen voor op de boterham, want eigenlijk was het haringsalade en da tlust ik ook weer niet natuurlijk. Het slaatje was wel lekker :)
De doelstelling was wel bereikt uiteindelijk. Alleen met het verkeerde beleg...
Na het avondeten kwam papa op bezoek met nonkel. Ik had ze mijn speculaasjes gegeven van de Sint. Ik laat mezelf dat toch nog niet toe om dat nog eens extra te eten, en dat heeft dus ook geen zin. Ik hoop dat de Sint geen snoep brengt thuis ;) (HINT aan papa!)
Ik was blij met mijn bezoek, want zo is mijn dag toch nog een beetje geslaagd! :)
Het 21 uurtje was een peer en daar heb ik ook meer dan 20 minuten over gedaan maar ze is wel op :D!
Nu ga ik nog snel even douchen en nog wat muziek luisteren en dan slapen,
De dag begon niet zo goed vandaag. Het was weer weegmoment natuurlijk, en ik had al slecht geslapen, dus ik was al slechtgezind.
Om 7.30 moest ik dus gaan wegen, weeral 300 gram afgevallen. Ik snap er echt niks meer van, en begin ook een beetje moedeloos te raken. Ik eet echt veel meer dan ik al maanden aan het eten ben, geef niet over, beweeg niet (als je te snel door de gang loopt= verbruik je teveel calorieen) Om gek van te worden!
De Sint was hier geweest, was wel grappig. Wij kregen allemaal zo'n zakje met letterkoekjes, appelsien, chocola en speculaas in. We mogen zelf beslissen wat we daar wel en niet van opeten enzo.
Ik heb tot nu toe toch al een paar letterkoekjes kunnen eten tussendoor nog eens.
Ik drink ook calorierijk ondertussen, allemaal extra hulp.
De psycholoog was ziek vandaag, dus ik had geen individueel gesprek. Jammer want ik heb haar nog maar 1 x gezien op de 3 weken dat ik hier zit. Ik wou ook dringend nog een paar dingen bespreken, maar dat zal dan voor een andere keer zijn.
Het ontbijt ging wel weer, ik was echt heel slechtgezind, en heb ook heel veel oorpijn. De dokter had beloofd dafalgan op te starten, die was er dan ook weeral niet. Ik word altijd vergeten met dat soort dingen..
Maar toch heb ik me niet laten kennen en zijn de doelstellingen weer bereikt, ook al kostte het nogal moeite. Maar daar moet je je natuurlijk wel kunnen overzetten.
De eerste therapie was VPK, dat was echt wel leuk om te doen. We deden zo'n soort spelletje: de axenroos. Was wel leuk. We hadden een heleboel dieren Er waren oa een bever, wasbeer, kameel, schildpad, havik, poes, ...
Ik heb voor mezelf de schildpad gekozen als basis. Ik ben redelijk stil, ik ben nogal op mezelf, een luisteraar en klap dicht bij een negatieve gebeurtenis. Ik heb voor de kop van de kameel gekozen. Ik ben vooral een volger en geen leider. Ik zadel mezelf ook dikwijls op met andermans problemen; maw ik blijf daar zelf ook altijd mee zitten.
Ik heb het oog van de havik gekozen, omdat ik zelf perfectionist ben, en ik heel kritisch naar mezelf kijk.
En de staart van de wasbeer, omdat ik ook wel zie naar andere mensen, als daar iets mee aan de hand is, ga ik dat ook dikwijls wel vragen.
Van de groep heb ik bever, wasbeer, schildpad en kameel gekregen.
Ik vond het leuk om eens te doen. Dan had ik eens wat afleiding!
Er was weer heel veel lawaai met de werkmannen hier op de afdeling, dus ik was blij dat we eens iets rustigs, niet te confronterend zouden doen.
Het 10 uurtje ging wel goed, het yoghurtje was op 10 minuten op dus dat was goed.
Daarna hadden we werkboek, even rust tot aan de middag.
Het middageten ging ook nog goed.
Het was spruitjes met purree en kalkoenvlees.
Dat vlees was moeilijk omdat er zoveel saus opzat, en het ook vettige saus was. Ze was trouwens ook niet zo lekker. 3/4 is toch behaald. De puree; ik lust sowieso niet graag purree dus dat igng wat moeilijker. Van spruitjes weet ik dat er niet zoveel calorieen inzitten, dus dat ging eigenlijk vlot. Eigenlijk gaan de groenten altijd het vlotst.
De doelstellingen waren dan toch behaald; happy me!
Na de middag hadden we uurtje rust. Ik heb nog even wat gerust, met mijn pijnlijke oor. Daarna heb ik even op de computer gezeten.
Daarna hadden we creatieve therapie. Ik vond het leuk dat we met klei gewerkt hebben, dat is gewoon leuk en daar kan je tenminste je frustratie zowat op kwijt, en dat was nodig.
We moesten onze naam maken in klei, en ook zeggen wat onze naam betekent enzo.
Dat was ook wel leuk. Ik heb het nu laten liggen in het therapie lokaal, tot het droog is morgen. Ik hoop dat het een beetje op iets trekt.
Het 3 uurtje was echt weer heel moeilijk. Ik had voor het eerst terug overgeefdrang. Ik moest terug de koek eten en dat was uiteraard speculaas op Sinterklaas. Ik weet dat daar veel inzit, dus ik had al negatieve gedachten opvoorhand, en dan lukt het niet zo goed natuurlijk.
Heb toch m'n speculaas wel opgegeten, maar voelde me wel wat schuldig achteraf.
Gelukkig is het nu al beter!
Na het 3 uurtje hadden we terug VPK. We gingen de kerstboom versieren, dat was op zich ook al een hele gebeurtenis want de kerstboom was in 2 stukken en de poot was niet goed voor de kerstboom op te zetten. En dan stond de piek weer scheef, en zo bleven we bezig haha!
Het is nog altijd niet in orde trouwens.
Maar morgen is er weer een dag natuurlijk.
Na de therapie hadden we een uurtje rust tot het avondeten. Ik heb nog wat gepraat met sommige mensen, dat deed ook wel eens goed. De verpleging heeft toch nooit tijd.
Ik ben wel heel blij met m'n eenpersoonkamer, ik heb ook een mooier uitzicht dan op de vorige kamer.
Het avondeten ging eigenlijk ook redelijk ook al voel ik me nog steeds heel schuldig.
2 sneetjes brood met een slaatje en een ei.
Het was niet zo simpel maar wel lekker, gelukkig!
Nu ben ik een film kijken met Melissa, en daarna het 21-uurtje; cacaovla (is eigenlijk chocoladepudding).
Daar zal ik me ook nog even over moeten zetten, maar dat zal hopelijk wel lukken.
Daarna ga ik nog wat lezen, en dan slapen denk ik.
Morgen zie ik de dokter,
en zaterdag mag ik smiddags even een dagje naar huis, superleuk!
Het was vandaag wel een korte dag. Ik had echt de indruk dat het kei snel ging, maar toch.
De ochtend (heel de voormiddag) was ook rommelig want er kwamen 2 nieuwe meisjes op de afdeling. Er gingen er natuurlijk ook 3 weer weg, dus ja het was druk over en weer geloop.
Het ontbijt ging redelijk goed. Ik heb natuurlijk gisteren heel veel hoofdpijn gehad, en die was vandaag wel beter, maar nog niet weg. En dan is het eens zo moeilijk om naar therapeuten te luisteren.
De therapieen waren eigenlijk echt saai, heb niet zoveel bijgeleerd. Psycho educatie was gewoon weer de lichamelijke gevolgen van anorexia, en creatieve was een kwartet maken met je eigen kwaliteiten. Ok dat was niet zo saai, dat was wel leuk om mee bezig te zijn. Veel mensen hadden wel leuke dingen gemaakt! Ik heb voor mezelf: rustig, paardrijden, luisteren en gedreven gekozen als kwaliteiten. Omdat ik vooral luister, en niet spreek. Ook als ik doelen heb ga ik daarvoor en laat ik niet los en ook paardrijden doe ik heel gedreven.
De volgende dagen gaan er ook nog wel wat mensen naar huis, dus het zal rommelig worden. Dat is zo door de kerst enzo denk ik wel. Ik hoop toch nog op een klein kansje dat ik volgende week naar huis mag! Zou echt super zijn!
Ik heb gehoord dat mijn bloed ook terug gestabiliseerd is vandaag, de meeste dingen dan toch. Komt ook wel door veel op bed te liggen en niks te doen denk ik. Alleen mijn botten gaan echt nog lang duren, maarja als het nu gewoon al beter zou gaan.
Het enige wat niet wil meewerken is mijn gewicht.
Als ik nu gewoon als eens stabiel zou zijn qua gewicht, is het makkelijker om thuis verder op te bouwen onder toezicht van de poli.
Het 10 uurtje (yoghurtje) ging wel goed. Was op 10 minuten klaar ongeveer, dus dat ging wel vlotjes.
Het middageten daartegen was weel een strijd. Maarja dat is het elke middag, en dat zal nog een tijd zo blijven met warm eten. Het was zalmfilet, dat vond ik niet zo heel moeilijk. Maar het was ook preipuree, maar omdat de groenten onder de puree waren, kon ik niet zo goed meer mijn hoeveelheden zijn en dat is vervelend. Zo weet ik niet of ik nu teveel of te weinig eet.
's Middags ben ik met mama naar Gent gegaan. Dat was leuk, en al minder druk dan andere keren. Het was dan ook woensdag natuurlijk, de meesten hebben les. We hebben ook ergens een shopping center gevonden wat binnen is. Dus als ik nu volgende week niet naar huis mag, kan ik daar wel even heen, als het regent ofzo.
Ik was wel weer blij dat ik buiten ben, dus vond het wel minder dat het overdekt was, maar eigenlijk ben ik gewoon al heel blij dat ik weg ben uit het ziekenhuis.
Op 2 uurtjes naar Gent is dus niet zo makkelijk als je graag overal eens binnenloopt, en al een geluk was mama mee want anders was ik de tijd wel weeral vergeten.
Het avondeten ging maar moeilijk want mijn hoofdpijn werd weer erger. Toch wel de doelstellingen bereikt, dus dat ging nogal.
Na het avondeten is mama nog even gebleven omdat we moesten verhuizen (1 persoonskamer), kamer 8 lig ik nu.
Daarna is mama naar huis gegaan.
Nu seffens nog het 21 uurtje, en nog even douchen en dan ga ik slapen.
Het bericht van gisteren heeft een beetje vertraging omdat ik gisterenavond een migraine- aanval gehad heb. Ik heb gisteren echt heel grote stappen gezet en op de duur wordt dat een beetje veel, ik kreeg ook heel veel stress van gewoon gisteren als dag. De migraine is onder controle maar nog niet weg.
Dus het ontbijt ging gewoon redelijk vlot. Ik moet nog wat proberen mijn gedachten onder controle te krijgen, niet overal caloriëen willen tellen. Dat is het grootste probleem eigenlijk. Maar het was gewoon wat ik thuis ook altijd op mijn boterhammen eet, dus ik weet perfect hoeveel daarin zit, dus was ik wat geruster. Het was nogal rommelig aan het ontbijt omdat er iemand wegging ook en er werd ook gezegd dat er woensdag 2 nieuwe opnames kwamen, alle kamers worden zowat verwisseld. Zo krijg ik dus een eenpersoonskamer vanaf straks. Hopelijk komt mama dan om mee te helpen verhuizen.
Na het ontbijt hadden we de groepstherapie. In de groepstherapie ging het over eerlijk zijn en open zijn over dingens. Bvb als een bepaalde doelstelling niet lukt dat je daar niet over liegt, en gewoon eerlijk bent. Hoe moeilijk het ook is. Ik vond wel dat dat terecht was, die opmerking dat de groep maakte.
Er waren ook nog een paar andere dingen gemeld, maar die waren nogal praktisch.
Daarna was het 10uurtje, mijn yoghurtje weer, het ging gewoon al een stuk beter dan vorige dagen. Het begint zowat te wennen terug. Ik eet dat ook graag, maar liefst wel zonder suiker natuurlijk...
Maar ik vind dat ik dat al goed gedaan heb elke dag :)!
Na het 10 uurtje was het een uurtje werkboek. Toen had ik ook al hoofdpijn maar toen ging het nog wel. Ik heb dus wat gerust tot het tijd was voor het middageten. Het is misschien ook wel omdat ik teveel nadenk hier dat ik makkelijk migraine krijg.
Ik was ook heel de tijd over de doelstelling aan het nadenken, het was ECHT een hele zware dag qua eten voor mij.
Ik verplicht mezelf om de koek om de 2 dagen op te eten, maar gisteren was het wel een speciale koek, maar eerst het middageten.
Het middageten ging weer moeilijker. 1 van mijn doelstellingen is dat ik de saus ook probeer op te eten bij het vlees. Dat is echt de hatelijkste doelstelling die ik mezelf al heb opgelegd want ik haat saus..
Gelukkig was het maar een klein stukje vlees, en moest ik maar 3/4 de opeten om mijn doelstellingen te bereiken, dus hoefde ik ook niet al de saus. Ik vind het trouwens al knap dat ik die saus er wel bijneem, hoe vies het ook is.
De aardappelen was ook 3/4 de en ik merkte wel dat het al moeilijker was om zoveel aardappelen te eten. De helft ging nog wel maar 3/4 is echt nog wel veel..
De groenten allemaal was niet zo'n probleem want het was gewoon sla. Dat vind ik sowieso wel lekker, dus niet echt een probleem..
De koek was dus een suikerwafel, en ik heb lang getwijfeld of ik toch niet de fruitsla zou nemen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het geen zin heeft om met mezelf compromissen te sluiten. Het zal ooit toch wel moeten.
Dus ik besloot die gewoon te nemen, en we zouden wel zien wat lukte om 3uur.
Ondertussen ben ik ook even tijdelijk calorierijk aan het drinken, om misschien wat te ondersteunen, want ikmag echt niet meer afvallen nu...
Na de middag hadden we de psychologische sessie.
Die ging over assertiviteit en de verschillende soorten. Hoe je dus dingen kan zeggen zonder een ander te kwetsen. Was een suggestie van iemand uit de groep, en eigenlijk ook wel nuttig denk ik.
Ook al was het wel wat saai..
Ondertussen was er heel veel volk op de dienst want het was voor alle personeelsleden beleidsvergadering, dus echt heel het personeel was aan het vergaderen.
Wij kregen dus therapie van de stagiaires.
Om 15u was het dus heel spannend.. De suikerwafel.. De eerste 5 minuten heb ik dus gewoon niks gegeten omdat het eerst niet lukte. Je moet jezelf daar echt overzetten, en dat lukte eerst niet.
Uiteindelijk lukte het wel, maar het ging heet moeilijk en traag. Bij elke hap begonnen de stemmen weer in mijn hoofd dat ik dom ben dat ik zoiets opeet. Ik heb wel voor mezelf kunnen bedenken dat een wafel van 70 gram, dat ik daar nooit geen kilo van kan bijkomen. Dus de helft ging vlot, en dan begon ik terug te twijfelen, maar na 20 minuten is het uiteindelijk toch gelukt.
Het is moeilijk te aanvaarden als je een eetstoornis hebt dat je gewoon MOET soms...
Daarna heb ik even gerust, en dan was het VPK.
Het was wel leuk bij VPK, het ging over fantasie enzo. Je moest zo een paar vraagjes beantwoorden over hoe je man zou heten, en hoe je kinderen zouden heten, en waar je zou wonen, welke bankrekening enzo. Was wel eens leuk om over na te denken en vooral luchtig. Gelukkig was het niet te zwaar want ik zat nogal in de knoop met m'n gedachten.
Want 's avonds was het macaroni met kaas, dat is ook al moeilijk. Dat is ook wel gelukt, en ik was even trots op mezelf, maar de migraine kwam wel heel snel, en na het eten ben ik dan ook direct in mijn bed gekropen. Heb wel nog een pijnstiller gehad, maar ik kon amper op m'n benen staan, en dan heeft de avondactiviteit en het tussendoortje geen zin..
... 
