Door het vertrek van Katrijn is op zondag Jolien onze laatste vertegenwoordigster op de meeting in Apeldoorn. Voor haar staan nog 2 nummers op het programma: een individuele achtervolging en een tempokoers.
Zij start in de achtervolging goed en opent in 14,10s na 125m en 23,11s na de eerste ronde. Zij rijdt dan enkele ronden aan ong. 18,5s maar kan deze hoge snelheid niet aanhouden, de tweede helft rijdt ze ong. 20s per ronde om finaal te finishen na 2m41,355s, wat recht geeft op een 23^ste plaats binnen dit internationale gezelschap. 
In de temporonden neemt een Britse de eerste 2 sprints voor haar rekening waarna Zoë Backstedt met de sterke Nederlandse Daniek Hengeveld er van door gaan, zij nemen zodoende alle punten voor hun rekening en sluiten pas aan in de laatste ronde, waardoor er voor Jolien geen kans meer is om onderweg iets te sprokkelen, zij moet zich plaatsen via de eindsprint waarin ze 12^de wordt, wat recht geeft op de 14^de plaats op 22 deelneemsters.
Jolien heeft een WE met een vat vol nieuwe en zeer leerrijke ervaringen achter de rug welke haar naar de toekomst toe nog goed van pas zullen komen, wie weet reeds volgende zaterdag tijdens de finale van de AVS-RTV-cup.
Dank aan Nathalie voor de vele foto’s en de supporters die de dames vooruit schreeuwden.

Na de BK’s trekken de pistemeetings traditioneel veel minder renners. Als er dan nog eens een aantal naar Apeldoorn gaan dan is het al helemaal een uitgedund peloton dat naar de Blaarmeersen komt afgezakt. Op het programma staat een sprinttornooi en dus mag onze Belgische kampioene niet op het appel ontbreken. Wat blijkt: zij is de enige dame van het 18-koppig deelnemersveld. De 17 heren zijn nieuwelingen, junioren en elite.
Winst bij de dames jeugd is meteen verzekerd, maar daar doen wij het niet voor. Julie rijdt een stevige kwalificatie en zet op de 200m een tijd neer van 13,401s, dat is een tijd die best mag gezien worden bij de dames nieuwelingen, trouwens ook in dit peloton want zij zet 4 renners achter zich. Met deze prestatie komt ze in heat 2 terecht en dan is het zaak niet derde te eindigen om niet te zakken, winnen is nog beter dan stijg je op de waardeladder. Dat heeft ze goed begrepen, ze eindigt tweede niet 1 maar wel 4 keer en zo eindigt ze ook 14^de in het eindklassement. Een dikke opsteker voor iemand die nog maar net op de piste gestart is.

In januari wordt in Apeldoorn jaarlijks de driedaagse pistemeeting “The Next Generation” georganiseerd voor internationale junioren en omdat de wedstrijd niet op de UCI-kalender staat komen er ook steeds enkele zeer sterke nieuwelingen aan de bak. Samen met het EK en WK piste is dit hét top-evenement voor junioren pistiers, voor de eerstejaars meteen de kennismaking met wedstrijden in een internationaal peloton vol toppers.
In de Belgische selectie van dit jaar terug 2 rensters van ons team: Katrijn en Jolien. Voor Katrijn als tweedejaars met al wat ervaring is het enerzijds uitkijken waar ze dit jaar staat en anderzijds zoeken naar die eerste internationaal zege. Voor Jolien is het een eerste kennismaking met wedstrijden in een peloton van meer dan 20 rensters die allen toppers zijn. Dergelijke wedstrijden zijn een stuk moeilijker te "lezen" en er wordt aan een hogere snelheid gereden dan de doorsnee-meetings in Gent.
Op vrijdag komt alleen Katrijn in competitie, Jolien is reserve voor de ploegenachtervolging. Katrijn vormt ploeg met 2 ex-ploegmakkers uit de GVS nl. Sara Maes en Julie De Wilde, het kwartet wordt volgemaakt door Marith Vanhove. In de kwalificatie gaan ze enorm goed van start en liggen halverwege 2s voor op het schema van het EK van vorig jaar. Wat laer krijgen ze de Deense ploeg in het vizier wat extra energie geeft, maar dan worden enkele technische foutjes gemaakt en zo eindigen ze finaal in 4m45,011s, toch 0,8s beter dan vorig jaar op het EK en dus meer dan bevredigend, zeker als blijkt dat zij daarmee de tweede tijd van de 9 deelnemende ploegen neerzetten waardoor ze later op de avond de finale mogen rijden tegen topteam GBR dat zich plaatste met 4m41,207s, ze blijven zo voor teams als  Duitsland (4m47,974s) en Frankrijk (4m49,530s). In deze finale rijden ze technisch een veel betere wedstrijd, maar reeds na 1km liggen ze achter op de tijden van de kwalificatie. De Britten sluipen beetje bij beetje dichterbij en gaan in de laatste km over de Belgische ploeg, daardoor kan er even niet afgelost worden en raken ze nog enkele seconden extra achter t.o.v. de kwalificatie. Eens de Britten over  hen probeert Katrijn nog e.e.a. recht te zetten, maar de eindtijd van 4m48,860” blijft een stuk hoger, maar er wordt niet getreurd, de tweede plaats is een feit en een mooie opsteker, er is nog 6 maanden om progressie te maken richting EK in juli.
Tussenin rijdt Katrijn een 200m vliegende start in 12s252, een persoonlijk record, dat brengt haar op de 10^de plaats in de ranking tussen de sprinters.
Daarmee wordt de eerste dag afgesloten.

Zondag in Bremen, dat betekent voor de dames een Madison over 30km, d.w.z. 180 ronden met 12 sprints om de punten, na een eerder korte nachtrust wordt het uitkijken wie best hersteld is van het zware omnium daags voordien, er blijken enkele rensters enkel voor het omnium te zijn ingeschreven en deze worden vervangen door Duitse dames junioren die zo het peloton terug volledig maken, er ontstaan aldus 3 koppels met 2 junioren en 1 koppel gemend elite-juniore.
Nora en Katrijn mogen starten in het geel met het "lucky number 7", zien wat dit brengt. Tien koppels gaan de baan op voor een groepsfoto, waarna wordt gestart. De eerste 10 ronden zijn aan gematigd tempo, maar dan start de onrust, eens de eerste sprint wordt voorbereid gaat de snelheid omhoog en is het uitkijken. Wat later starten de aanvallen voor winstronden en wordt het nog moeilijker volgen, als snel gaan er enkele koppels overboord maar ons geel duo houdt nog even stand en pakt zo snel een ronde t.o.v. 2 concurrenten. Maar dat helse tempo wordt ook onze fluo-dames te veel, na een derde wedstrijd moeten ze na de sprint een gaatje laten met het peloton en dat rijden ze niet meer dicht en krijgen zij een eerste verliesronde aan de koersbroek gesmeerd. Op dat moment zijn er maar 6 koppels meer in de zgn. nulronde en dus is het zaak om die 7^de plaats te verdedigen, zij rijden dan nog in dezelfde ronde als het Nederlands-Duits duo Krol-Eberle, zij strijden met hen om plaats 7 en 8 in de tussenstand. Katrijn sprint eens mee voor de punten net nadat de koplopers een winstronde nemen. Zij komt als derde over de streep maar wordt niet beloond met 2 punten blijkbaar omdat de aansluiting door de vluchters in de sprintronde is gerealiseerd. Het is van dan duidelijk dat onze dames enerzijds voor de zevende plaats strijden en anderzijds met de Duitse juniorentandem Waldhoff-Dopjans voor de titel van beste juniorenkoppel, op deze laatste hebben zij halfweg een ronde voorsprong. Er zijn in totaal 4 koppels die verliesronden krijgen aangesmeerd en die zijn dikwijls samen op stap, niet verwonderlijk dat de 7 junioren allen in deze ploegen zitten. Wanneer wat later het peloton terug een ronde neemt op dit kwartet weten Nora en Katrijn mee te glippen met het sneller rijdende peloton terwijl de andere 3 daar niet in slagen, ons duo pakt zo samen met het peloton een ronde op deze ploegen en komt aldus alleen op de 7^de plaats. Zij blijven deze stek goed verdedigen tot het einde. Finaal worden ze weliswaar op 4 verliesronden gereden, maar dat zijn er 2 minder dan de andere junioren Waldhoff-Dopjans en Sigmund-Fuchs en zelfs 4 minder dan het gemengde koppel Krol-Eberle die op het einde nog heel wat moeten toegeven. 
Katrijn moet dus wel iets hebben met rugnummers in Bremen, in het omnium 13^de plaats met nummer 13, nu 7^de plaats met nummer 7, bij een volgende deelname best eens vragen naar een lager rugnummer, wie weet. 

In elk geval is het weekend in Bremen een zeer leerrijke en mooie ervaring voor onze rensters, nu op naar de volgende uitdagingen.

Nora en Katrijn showen onze outfit in de volle ÖVB Arena in Bremen tijdens het vrouwenprogramma van de zesdaagse. In totaal 20 dames aan de start, 15 elites en 5 junioren, waarbij dus onze twee madammen. Serge en Wendy zijn met de camper naar Bremen gereden om onze dames te ondersteunen, bondscoach Nicky is ook van de partij.
De piste is er eentje zoals 't Kuipke in Gent, net geen 167 m. Dat wil zeggen de helft extra rondjes t.o.v. een olympische piste die 250m telt. Op zaterdag rijden de dames een omnium, wedstrijd waarbij onze beide dames kampioen zijn in eigen land en Katrijn intussen tweede staat op de UCI-ranking bij de junioren. Het is hier een CL1-wedstrijd voor elite en dus staan vele dames gemotiveerd aan de start.
Wanneer de lichten op het middenplein uitgaan en de dames via de VIP-loge zich naar de piste begeven wordt meteen duidelijk waarom onze outfit helle kleuren heeft, niemand valt beter op dan de onze.
De scratch, zoals steeds het aanvangsnummer, wordt over 45 ronden betwist en de dames hebben er zin in, de snelheid gaat dadelijk omhoog en het is boksen om er bij te blijven. Katrijn houdt zich in het begin achteraan schuil maar komt er dan door en rijdt vlot mee, ook Nora kan zich zonder problemen handhaven. Op 21 ronden van het einde starten 2 rensters een aanval en gaat de snelheid nog eens omhoog, Nora moet nu loslaten en rijdt in een eerste groepje achter het peloton, Katrijn "hangt aan de rekker" van het peloton, een eerste keer dicht ze het gaatje, maar als op 8 ronden van het einde de toppers het eindschot inzetten moet ook zij passen. Finaal komt Katrijn als 12^de over de streep en Nora wint de sprint van het volgende groepje en wordt 13^de, zij zijn daarmee de eerste junioren.
De temporonden worden eveneens betwist over 45 ronden en 40 sprints. Reeds in de aanvangsronden luiden enkel elites de aanvalstrom waardoor de snelheid onmiddellijk zeer hoog ligt. Een viertal rensters gaan vrij snel in de aanval om een winstronde te nemen, Katrijn kan hun snelheid niet aan maar kan wel in het peloton haar positie handhaven, voor Nora gaat het net iets te snel en zij haakt af. Wanneer de toppers hun winstronde binnen hebben positioneert Katrijn zich mee vooraan en weet op 9 ronden van het einde een puntje mee te pikken. Jammergenoeg zijn er vrij veel die daar in slagen en wanneer in de laatste ronden de grote kanonnen hun sprint inzetten moet ze het peloton laten rijden. Zo wordt ze finaal wel weer eerste juniore op de 13^de plaats, Nora eindigt 19^de.
Daarmee eindigt het namiddagprogramma en Nora staat in de tussenstand op de 15^de plaats met 20 punten, Katrijn 13^de met 38 punten, de 12^de heeft er evenveel, de 11^de telt er 42, de top-10 wordt moeilijk want daarvoor gaapt reeds een kloof van 12 punten. Na het middagprogramma volgt een urenlange pauze waar onze dames gretig gebruiken van maken om de batterijen te laden, de camper is dus niet voor niks naar Bremen gekomen.
De twee laatste nummers worden in het avondprogramma gereden, zoals steeds is het derde onderdeel van het omnium de afvalling, traditioneel een hectisch nummer.
Onze dames starten mooi en nemen goed positie in. Op een kleine piste en met zo'n groep is het opletten geblazen, de snelheid is dadelijk vrij hoog en wanneer men ingesloten wordt is het uitkijken om er niet vroegtijdig uit te gaan. Nora haalt enkele keren haar sterke sprint boven en onze dames weten de andere junioren te overleven en meteen ook zowat de helft van het peloton, maar dan raakt onze Noorse kampioene plots vast en is het einde verhaal, maar met een 11^de plaats mag je als juniore zeker tevreden zijn, hoewel in een afvalling in de regel enkel de winnaar niet teleurgesteld is. Drie ronden verder raakt Katrijn niet tijdig los en is ook zij er aan voor de moeite, de 10^de plaats wordt haar deel. Daardoor kan ze niet opschuiven in de tussenstand, zij blijft 13^de op 60 punten en Nora volgt nu als 14^de.
In de puntenkoers is alles nog mogelijk want er zijn 120 ronden met 8 sprints, maar het is een kleine piste en dan is een winst- of verliesronde snel genomen en dat is telkens 20 punten in credit of debet. Als juniore tussen de elite is een winstronde slechts mogelijk bij een slapend peloton en is het dus vooral zaak om geen verliesronde aan de spreekwoordelijke broek te krijgen. De wedstrijd start aan een gematigd tempo, maar na 10 ronden komt daar reeds verandering in. Onze dames kunnen evenwel nog steeds vlot mee in de groep. Wanneer na zowat 40 ronden de eerste aanvallen voor rondegewin op gang komen gaat het tempo nog eens omhoog, Katrijn spartelt en overleeft, maar nu moet Nora het peloton laten gaan. Net voor de vierde sprint pikken 4 vluchters aan voor een winstronde en Katrijn die net in de kop zit ziet haar kans en sprint mee, zij pakt zo 1 extra punt. Wat later zakt de snelheid even en Katrijn probeert mee te gaan in een vlucht, maar dat blijkt net iets te hoog gegrepen. Daarna is het terug vechten om bij te blijven. Er nemen nog enkele dames een winstronde, Nora heeft duidelijk een minder moment en moet de groep nog enkele keren laten gaan, ook een Duitse juniore boekt een verliesronde, maar niet Hanna Dopjans, deze vecht met Katrijn aldus voor de titel van eerste juniore en weet 2 punten te sprokkelen. Beiden rijden voor hun leven om niet te lossen, enkele keren is het nipt, zowel voor Katrijn als voor Hanna, onze dame heeft een mooie puntenvoorsprong op haar met 61 t.o.v. 36, maar zij barst niet en blijft bij het peloton. De dames elite boven haar in het klassement, die op minder dan 20 punten staan lossen evenmin. Daardoor kan ze niet meer opschuiven richting top-10, zij is en blijft 13^de, maar dat stond al op rugnummer, dus het getal was er al de ganse dag. Wanneer tenslotte het eindschot weerklinkt is iedereen meer dan tevreden dat het slopende omnium ten einde is.
Katrijn mag tevreden terug blikken, in een zeer geanimeerd omnium tussen de elite's met een dertiende plaats in de middenmoot eindigen en dit als eerste juniore is meer dan eervol en zo dachten ook Serge en de bondscoach erover. Nora had een mindere dag en moest dit bekopen in de puntenkoers waardoor ze terugvalt naar de 19^de plaats. 
Na losrijden en de door de organisatie aangeboden maaltijd is het tijd voor een douche en dan naar het hotel waar pas na middernacht in de bedstee wordt gekropen. Een goede nachtrust moet soelaas brengen voor een lange madison op zondag.

Nu de Belgische kampioenschappen achter de rug zijn is het terug “business as usual” op de piste met de meetings in het kader van de AVS RTV cup. Intussen hebben onze nieuwe rensters hun eerste cluboutfit aan en tellen wij 3 dames in onze kleuren: Esmée bij de elite, Kato en Jolien bij de junioren, allen met de stevige training van daags voordien in de benen.
Aan de start slechts 2 nieuwelingen, 9 junioren en 4 elites.
De eerste proef is een scratch waarbij er enkele aanvallen worden genoteerd van een Franse renster waarop gereageerd wordt door enkele junioren, Jolien en Esmée weten steeds snel aan te sluiten. Wanneer wat later er terug een aanval vertrekt is het gat reeds groot wanneer eerst Jolien in de tegenaanval gaat, maar Esmée ziet dat ze ook best reageert en samen sluiten ze wat later aan bij de 4 aanvallers. Zo trekken ze ook naar de finish, Esmée wordt tweede bij de elite, Jolien derde bij de junioren, Kato finisht als zesde.
Als tweede nummer iets nieuws: een handicaprace, de rensters starten in omgekeerde volgorde van de aankomst in de scratch met telkens een tussenafstand van ong. 10m. De wedstrijd zelf is slechts 5 ronden en wordt zo een lange gerekte sprint. De junioren rijden de zaak snel dicht, de elites volgen op korte afstand, maar raken niet tijdig bij de junioren. In de eindsprint wordt er wat gedrumd en dat blijkt nadelig voor Jolien, zij wordt terug derde en Kato wordt opnieuw zesde.
Daar de madison niet doorgaat wegens gebrek aan deelnemers wordt een 500m ingelast. Van ons trio moet Kato eerst aan de bak, zij rijdt de eerste ronde in 25,257s, dat is 3/4s sneller dan vorige week op het BK, maar in de tweede ronde speelt de training van gisteren op, maar met 44,289s is ze nog steeds meer dan 3/10s sneller dan op het BK. Volgende is Jolien, zij opent in 22,850s, dat is ook bijna 3/10s sneller dan op BK en dat opent perspectieven om onder 40s te duiken, maar ook hier wil het in de tweede ronde minder vlotten en wordt de eindtijd 40,939s, ong. 1/10s meer dan op het BK. Finaal wordt Kato met zevende en Jolien vierde in dit onderdeel.
Esmée mag als voorlaatste de start nemen, haar wiel wringt tegen en zij mag herstarten. Opnieuw speelt het achterwiel haar parten en moet ze stoppen. Daar de reglementen maar 1 herstart toelaten eindigt ze zonder tijd en dus vierde bij de elites.
Alles is dan nog mogelijk in de afsluitende puntenkoers over 50 ronden. In deze wedstrijd zijn er regelmatig aanvallen, maar het peloton laat niemand gaan, toch niet langs de voordeur. Onze dames tonen zich en zijn regelmatig in een aanval betrokken en wanneer het peloton er “een snok aangeeft” kunnen ze allen hun positie handhaven. Esmée en Jolien weten punten te sprokkelen, Esmée pakt in de tweede sprint zelfs de volle buit. Kato probeert er meermaals van tussen te glippen, maar de concurrentie is haar nummer van het BK Omnium nog niet vergeten en reageert dit keer snel op elke poging van onze Kempendochter. Jolien weet 11 punten te verzamelen, dat is voldoende voor de derde plaats in dit onderdeel, meteen ook goed voor de derde plaats in het omnium. Kato eindigt vijfde in de puntenkoers en daar enkele andere rensters een verliesronde krijgen aangesmeerd klimt zij daarmee ook naar de vijfde plaats in het eindklassement.
Bij de elite wordt het een spannende strijd tussen Esmée en een Française voor de tweede plaats. Met nog enkel de eindsprint te rijden staan ze beiden met 122 punten, het is Esmée die in de eindsprint aan het langste eind trekt20200105 VWEM en zo de tweede plaats veilig stelt.
Een mooie meeting van onze dames die werden aangemoedigd door ploegmakker Katrijn die dit keer fotograaf van dienst was.

Nora was dit WE in Denemarken aan de slag op de piste. 
Op zaterdag reed ze in Kopenhagen, maar de organisatie vond dat er niet genoeg dames waren om een internationaal peloton te vormen en besloten daarom UCI Cl2 wedstrijd te annuleren en de aanwezige dames in te delen in een peloton met “men amateurs C”, een groep lokale renners. Je kon het bekijken als “wedstrijd is wedstrijd”, maar achteraf gezien vond Nora het maar een slechte training voor de wedstrijd van zondag. 
Op zondag stond de “Odensee Grand Prix” op het programma, terug een UCI Cl2 omnium, maar nu wel met genoeg rensters. Nora rijdt in de scratch over 30 ronden de frustratie uit de benen en toont haar intussen gekende eindschot om zo de zege in dit onderdeel op zak te steken.
In de  temporonden verging het haar iets minder, maar een 4^de plaats tussen de dames elite is zeker niet mis. 
In de afvalling is Nora zeer attent en valt alles in de juiste plooi, zij mag afsprinten en toont nogmaals haar impressionante sprint en de tweede zege is een feit, maar het vaatje is intussen wel af en recuperatie is nodig. Nora staat op dat moment in het tussenklassement aan de leiding met Amalie Winter Olsen. 
De puntenkoers over 40 ronden is niet dadelijk volgens een systeem dat veel recuperatie toelaat, net zoals dikwijls in Duitsland wordt niet om de 10, maar om de 5 ronden gesprint, dat geeft 8 sprints in totaal. Nora betaalt de tol van de afvalling, maar kan nu en dan toch wat puntjes op haar conto bijschrijven en wordt in de slotsprint terug tweede wat ook weer goed is voor 6 extra punten, dat blijkt net te kort om de overwinning te claimen, Nora wordt verdienstelijk tweede, zij had wel liever gewonnen, maar in een peloton met eliterensters is dit meer dan verdienstelijk zo net na je 17^deverjaardag.
Dat ziet er dus goed uit voor Bremen waar ze met Katrijn zal aantreden op zaterdag 11 en zondag 12 januari in het vrouwenprogramma van de zesdaagse.

De laatste pistewedstrijden voor 2019 omhelzen bij de dames jeugd de Belgische kampioenschappen scratch en puntenkoers. Katrijn, Jolien en Kato wacht de taak om de titels die Esmée en Nele vorig haalden binnen de ploeg te houden, Julie loert bij de nieuwelingen op een kans om haar hattrick in de snelheidsnummers verder uit te breiden.
Aan de start 9 dames junioren en 5 meisjes nieuwelingen die met hun 14 samen het ovaal worden opgestuurd.
In de scratch over 20 ronden wordt het publiek op zijn wenken bediend, reeds na 3 ronden zet Kato met Yenna Vandeputte een aanval op poten en moet het peloton vol aan de bak. Wanneer enkele ronden verder de kloof gedicht is, zet Jolien aan voor een solo waardoor de snelheid er goed in blijft, eens Jolien tot de orde geroepen vertrekt Katrijn, maar de concurrentes worden gewaarschuwd door het gejoel van het publiek waardoor de reactie dadelijk op gang komt en zij dus niet weg kan rijden. Na een aanval van een nieuwelinge is het op 7 ronden van het einde terug de beurt aan Katrijn, zij vertrekt zeer snedig en slaat nu wel een kloof, maar Marith Vanhove en Sara Maes gaan in de tegenreactie en rijden in 2 ronden naar haar wiel, intussen is ook Jolien uit het peloton weggeglipt en zij maakt aansluiting op 3 ronden van de finish. Zij aarzelt even om door te gaan en een ronde verder trekt Katrijn de sprint op gang met Marith, Sara en Jolien in die volgorde in haar wiel. Marith komt nog sterk opzetten, maar de zegedrang is zo groot dat Katrijn haar voor blijft en zo een extra titel op zak steekt. Jolien weet zich naar de vierde plaats te spurten en Kato wordt zevende.
Bij Julie zit de verzuring van daags voordien nog in de benen en zij moet vrede nemen met de vijfde plaats bij de nieuwelingen.

Anderhalf uur later worden de 14 rensters terug op de piste verwacht voor de puntenkoers. Katrijn heeft duidelijk grootse plannen want zij zet onmiddellijk na het startschot een eerste aanval op poten. Maar er zit duidelijk niet meer hetzelfde “poeier” in de benen, zij kan onvoldoende voorsprong nemen en laat zich dan maar na 3 ronden terug inlopen. Daarop trekt Jolien er alleen van door. Zij slaat wel een mooie kloof maar wanneer het peloton versnelt begint ze te twijfelen en zo wordt ze 2 ronden voor de eerste sprint terug ingelopen. In die eerste sprint neem Katrijn de volle buit mee en komt zo aan kop van de tussenstand. Na 13 ronden is het de beurt aan Kato, zij zet terug een mooie solo op, maar het peloton heeft de les van het omnium begrepen en geeft haar dit keer geen vrijgeleide. In de tweede sprint moet Katrijn de duimen leggen voor Marith Vanhove waarmee de strijd zeer spannend blijft. Halfweg de tweede en derde sprint zet Océane Jonckers haar traditionele aanval op en zij houdt dit lang genoeg vol om de 5 punten van de derde sprint mee te graaien. Katrijn moet andermaal Marith Vanhove voorlaten en zo komen beiden in de tussenstand op 10 punten terwijl ook Sara Maes 6 punten telt waardoor elk van hen de titel nog kan winnen door de eindsprint te winnen. Dit trio lost elkaar voor geen vin meer, dat ziet ook Ines Van de Paar die hier haar kans ruikt om nog podium te rijden en op 4 ronden van het einde een aanval opzet. Katrijn reageert sterk en krijgt Marith en Sara aan het wiel. Zij gaan over Ines en in deze volgorde naar de eindsprint, bij het luiden van de bel zit Katrijn nog steeds op kop, Marith probeert haar positie aan te vallen en komt in de voorlaatste bocht naast haar, maar Katrijn duwt nog even door en kan de leiding vast houden, in de laatste bocht zit de concurrentie terug in het wiel en dit geeft onze dame niet meer af, onder luide toejuichingen van de opgekomen supporters komt ze zegevierend over de streep waarmee haar derde Belgische titel van deze kampioenschappen een feit is. Jolien weet in hun spoor de laatste 2 punten te veroveren en springt zo nog naar de vijfde plaats, Kato perst er ook nog eens alles uit en sprint zich naar de zesde plaats.
Julie startte met lege tank en moest de rol lossen waarna ze de strijd staakte, zij werd zo vijfde.
Met deze twee extra titels komt de teller van de (toekomstige) ploeg op 6 titels + 3 zilveren en 1 bronzen medaille te staan in de Belgische kampioenschappen, tel daarnaast de 8 Noorse titels van Nora en het zilver van Juliet in Nederland en wij mogen spreken van een geslaagde winter waarop de teamleiders zeer tevreden terug kijken.
De after-party was dan ook zeer gezellig en ontspannen.
Dank aan alle aanwezige supporters voor de vocale steun en Marc voor de prachtige actiefoto’s

In Nederland is het eveneens het seizoen van de pistekampioenschappen en daar is Juliet actief. Dit WE was Alkmaar de place to be. Op vrijdag gaat Juliet van start in de puntenkoers, hoewel Kirsten Wild dit keer niet van start gaat rest er in het deelnemersveld van 21 rensters nog ruim genoeg kwaliteit om er stevig in te vliegen. Wie Juliet kent weet dat ze staat voor aanvallen, dat doet ze ook nu weer verscheidene keren, maar tegen zo’n peloton is het kwaad kersen eten als eerstejaarsbelofte, tijdens één van die aanvallen weet ze wel de volle buit van 5 punten binnen te halen en dat blijkt op het einde voldoende voor de zesde plaats, een heel mooi resultaat boven de Moerdijk.
Op zaterdag staat de achtervolging op het programma. Dat is ook iets voor Juliet, gewoon 3km snoeihard fietsen met niemand aan het wiel. Zij is die dag ijzersterk en kan in de kwalificaties de ganse wedstrijd beneden haar vooropgesteld schema rijden waardoor ze uitkomt in een mooie eindtijd van 3m45s, waarmee ze iedereen verrast. Enkel Amy Pieters rijdt met 3m41s nog sneller waardoor Juliet wat later tegen diezelfde Amy Pieters uitkomt in de finale voor goud en zilver. Een extra stunt zit er niet in, Juliet rijdt nu de “triple-kilometer” in 3m49s, dat is 7s trager dan haar tegenstandster, maar toch weer een mooie zilveren plak in haar eerste NK bij de dames elite, een mooie opsteker voor haar en extra eremetaal op de teller van het team.
Hierna moet ze nog eens de baan op in de scratch, maar de benen voelen leeg en dus zit haar traditionele aanval er dit keer niet in, Juliet rijdt gewoon met het peloton mee, positioneert zich goed en komt als achtste van de 21 over de streep.
Op zondag nog eens opladen voor het NK Madison waar Juliet koppel vormt met Kirstie Van Haaften, de nacht was evenwel onvoldoende om de tank nog eens helemaal te vullen en Juliet moet strijden met mindere benen, toch weet ze met Kirstie nog een vijfde plaats uit de brand te slepen.
Mooie resultaten voor onze Nederlandse pistier, de teamleiding volgde het met veel plezier vanop het Gentse middenplein.

Vandaag BK sprint en 500m, in de regel een lange dag, meerdere keren op de piste, maar steeds slechts voor enkele rondjes. Bij de nieuwelingen Julie aan de start, nog enkele dagen en ze showt onze kledij, bij de junioren Katrijn en bijna-teamies Jolien en Kato. Bij de nieuwelingen slechts 4 deelnemers, een dieptepunt na de jaren waarin de piste bij de dames helemaal leek open te bloeien. Bij de junioren iets beter met 7 dames aan de start, voor de 500m zelfs 8.
De dag wordt traditioneel geopend met een 200m. Julie reed dit nummer vorige maand voor het eerst en klokte toen 14,036s, vandaag de tweede beurt, maar ze heeft de laatste weken een pak zelfvertrouwen opgebouwd en zet een mooie 13,366s neer, waarmee ze dadelijk het deelnemersveld topt.
Bij de junioren moet Kato de spits afbijten, zij zet een tijd neer van 14,599s, Katrijn komt na haar in de piste en rijdt technisch sterk en zet met 12,294s meteen een richttijd neer. Jolien moet als vijfde juniore de baan op en rijdt na exact 13,858s over de streep. De tijd van Katrijn wordt enkel door Marith Vanhove nog verbeterd en dat betekent dat ze met een mooie uitgangspositie het eigenlijke sprinttornooi mag aanvangen.
In de kwarfinales komen enkel de junioren aan de start, de nieuwelingen starten pas aan de halve finale. Katrijn komt tegen Kato uit, in de eerste heat verrast ze Kato en slaat onmiddellijk een groot gat. In de tweede heat zet Kato de sprint in, maar Katrijn remonteert en wint opnieuw. Jolien moet het opnemen tegen Sara Maes en dat is zeker geen cadeau. De dames maken er wel een leuk kijkstuk van door veel te surplacen, maar zowel in heat 1 als 2 weet Sara met een scherpe aanval Jolien los te schudden en te winnen.

In de halve finales komt ook Julie in actie, zij neemt het op tegen Febe Jooris. In heat 1 beloeren de dames elkaar en beginnen bijna te surplacen, maar wanneer Julie aanzet komt er geen echt antwoord en staat onze dame 1-0 voor. In heat 2 verrast Febe met een heel scherpe aanval van heel ver. Zij slaat een ruime kloof en Julie lijkt verloren, maar opgeven staat niet echt in haar woordenboek, zij neemt haar stuur stevig beet en met enkele lendenrukken jaagt ze de snelheid omhoog en nadert meter per meter om in ware killersstijl op en over de tegenstandster te gaan en zo de weg naar de finale te banen.
Katrijn moet het opnemen tegen Sara en die is in haar dag, na een sterke 200m en even sterke kwartfinale grijpt ze nu haar kans tegen haar schoolvriendin. In heat 1 zet Katrijn stevig aan en slaat een kloof, maar Sara zet haar turbo aan en komt nog akelig dicht, Katrijn wint nipt. In heat 2 neemt Sara het initiatief, zij zet aan, slaat een kloof, maar nu is het aan Katrijn om de registers open te gooien, zij gaat op en over Sara en verzekert zich zo van haar finaleplaats.
In de finale komt Julie uit tegen Laura Puype, in heat 1 zet Julie van ver aan en houdt het tot op de streep, in heat 2 is het Laura die probeert Julie te verrassen door vroeg aan te gaan, maar eens de motor van onze Limburgse op toerental neemt ze de maat van haar tegenstandster en is de trui en gouden medaille een feit.
Bij de junioren moet Katrijn het opnemen tegen een andere schoolvriendin, Marith Vanhove, topfavoriete van de snelheidsnummers. Marith zet de sprint aan, maar Katrijn mag van een stuk hoger in de baan starten, zij draait de gas vol open en remonteert Marith net voor de streep om zo heat 1 op haar naam te schrijven. In heat 2 zet Marith van hoger aan, Katrijn komt weer op volle toerental en lijkt het opnieuw nipt te kunnen halen, maar de fotofinish geeft aan dat ze sneuvelt op een banddikte. Voor de derde keer in vier jaar rijdt onze dame een belle in de finale van het BK sprint. Ook nu weer wordt het een thriller. Marith zet opnieuw sterk aan en Katrijn komt er opnieuw naast maar net niet over en moet dus vrede nemen met het zilver.
Nog niet heel bekomen van hun inspanningen moeten de dames terug het ovaal op voor de 500m. Bij de nieuwelingen reed iedereen evenveel en de 4 dames komen aldus allen aan de start met een vergelijkbare verzuring in de benen. Julie komt in de eerste reeks met Febe Jooris aan de start, zij start iets trager maar maakt dit snel goed om finaal te eindigen na 39,615s, iets meer dan 3/10s sneller dan Febe. In de tweede reeks doet geen van de beide meisjes beter en zo is het voor Julie 2x bingo op één dag, zij wint daarmee de 3 titels in de snelheidsnummers (keirin, sprint en 500m) en heeft zo haar entree op de piste zeker niet gemist.
Bij de junioren zet Marith Vanhove in de eerste reeks met 36,031s een nieuw Belgisch record op de tabellen en de anderen weten meteen waar ze voor staan. Kato moet in de tweede reeks van start en zet 44,627s neer, waarmee ze achtste eindigt. In de derde reeks is het aan Jolien, zij komt na 40,796s over de streep, goed voor een zesde plaats, zij sneuvelt op slechts 22/1000s van de vijfde plaats. Katrijn mag in de laatste reeks van start, zij vertrekt goed en komt na 37,327s over de streep, haar beste tijd ooit in competitie en goed voor een tweede keer zilver vandaag.
Met 2x goud en 2x zilver mag onze (toekomstige) ploeg opnieuw oprecht fier zijn, dat zagen ook de aanwezige supporters. Op nu naar dag 4 van de kampioenschappen met scratch en puntenkoers op het programma.

Pam Schutten is onze tweede Nederlandse belofte die volgend jaar onze rangen vervoegt. Zij was zondag aan de slag in de cross in Boxtel. Door de weersomstandigheden lag het parkoers er zeer zwaar bij met veel modder, daar bovenop kwam de regen het feestje compleet maken. Pam slaagde er in om net top-10 te halen in de Dales categorie. Zij blijft de komende weken verder het veld induiken en wij houden je langs deze weg op de hoogte van exploten. 

Het NK Omnium bij Dames Elite is geen “kermiskoers” met meer dan 20 rensters aan de start, daarbij o.a. wereldkampioene Kirsten Wild, Amy Pieters en anderen die het internationaal reeds bewezen. Juliet, die vanaf Nieuwjaar ook in onze kleuren rijdt kwam er als eerstejaars belofte aan de start. Place to be haar thuishaven de piste van de Omnisport in Apeldoorn. Juliet stelt zich een top-10 als doel en dat is in een Nederlands peloton geen sinecure om te halen.
In de scratch mist ze volgens zichzelf nog wat de versnelling en de power van de geroutineerde toppers, maar koersinzicht heeft ze wel, ze kan zich dan ook goed positioneren en als 10de over de streep bollen.
In de tempronden worden de puntjes terug weggekaapt door de grote kanonnen, punten sprokkelen blijkt niet mogelijk, maar als eerste puntenloze over de streep komen lukt wel, jammer genoeg zijn er 10 rensters die wel punten halen en dus is een 11^de plaats haar deel.
In de afvalling lijkt alles volledig naar wens te verlopen maar dan komt het moment van “Ik zit goed maar toch niet...” en dan is het bam en genadeloos eruit. Juliet is nu wel kwaad op zichzelf want er zat best meer in dan een 11^deplaats.
In de puntenkoers is het terug de weg zoeken tussen de sterke routiniers, Juliet is een aanvallend type en dat komt er ook nu weer uit, ze gaat mee in de aanval in de hoop een winstronde te pakken en met de 20 bonuspunten nog sterk te klimmen in het klassement. Verder dan een halve ronde komt ze niet, maar onderweg komen er toch nog wat punten bij op haar conto en zo eindigt ze finaal als 10^de in het eindklassement, doel gehaald en dus kan ze tevreden terugblikken. 
Nu komen er voor haar nog het NK puntenkoers, achtervolging, scratch en ploegkoers aan. Daarover later meer. Wij wensen haar alle succes toe.

Op de tweede dag van het BK piste staat voor de dames jeugd de keirin op het programma. Door het lage aantal deelneemsters, nl. 5 bij de nieuwelingen en 8 bij de junioren wordt een aangepast programma gereden. Bij de nieuwelingen worden 3 heats gereden en de plaatsen worden opgeteld, wie de laagste som haalt over de 3 wedstrijden is kampioen, bij gelijkheid van punten telt de 3^de wedstrijd.
Bij de junioren worden 2 reeksen van 4 gemaakt die 2 heats rijden, hier valt de renster met de hoogste som af voor de finale, uit elke reeks gaan de beste 3 naar de finale.
Julie start bij de nieuwelingen met ambities na haar eerste keirinwedstrijden enkele weken terug. Zij trekt in de eerste wedstrijd startnummer 3, maar al snel nadat de derny van de baan is trekt ze naar de kop van de groep en laat deze niet meer los, zij komt duidelijk als eerste over de streep en kopt het eerste tussenklassement. In de tweede wedstrijd trekt ze startnummer 4, het wedstrijdverloop zit wat tegen, zij gaat terug de sprint aan maar kan het niet houden en komt pas als vierde over de streep. Dat blijkt echter niet dramatisch door de plaatsen van de andere rensters, zij telt nu 5 punten, haar 2 dichtste concurrenten tellen er 4, m.a.w. de finale rit zal beslissen wie van de drie de titel haalt. Julie trekt terug 3 als startplaats en heeft de 2 dichtste concurrenten achter zich, zij gaat al heel vroeg de sprint aan en kan dadelijk een mooie kloof slaan, zij houdt het tot de streep en mag zich terecht Belgisch kampioene keirin kronen. 
Bij de junioren is Jolien ingedeeld in reeks 1 en Katrijn in reeks 2. In beide reeksen hebben de twee plaatsingswedstrijden een identiek verloopt. In reeks 1 wordt Jolien 2x derde en houdt telkens dezelfde renster achter zich waardoor ze zicht plaatst voor de finale. In reeks 2 neemt Katrijn telkens het commando in handen en laat niemand over haar komen waardoor ze ook vlot de eindstrijd haalt.
In de finale moeten ze het opnemen tegen topfavoriete Marith Vanhove en verder Sara Maes, Ines Van de Paar en Océane Jonckers. Marith moet op kop vertrekken, Jolien in haar spoor en daarachter Katrijn. Zodra de derny van de baan is probeert Katrijn enkele moves om Marith te verrassen, maar dat lukt niet. Jolien volgt mooi de beide kemphanen en wanneer deze de eindsprint inzetten in de laatste ronde lijkt Jolien nog kans te hebben op brons maar wordt dan verrast door een manoeuvre dat haar uit haar lood slaat. Katrijn haalt intussen alles uit de kast om over Marith te raken, maar blijft steken op een kleine lengte. Zij verlengt aldus deze titel niet en moet vrede nemen met zilver. Jolien is zo geschrokken dat haar tempo volledig stokt waardoor ze pas als zesde over de streep komt, maar wel een stevige ervaring rijker.
Op de ploegvoorstelling op 10 januari zullen wij intussen al met 2 tricolore truien pronken op de ploegfoto, en daar hoort ook de Noorse kampioenentrui van Nora bij. Drie kampioenen op 12 rensters, zeker niet slecht en de Belgische en Nederlandse kampioenschappen zijn nog niet afgelopen.
Dank aan de vele supporters die kwamen opdagen en Marc voor de mooie actiefoto’s.
Volgende afspraken komende zaterdag voor het BK sprint en 500m en zondag voor het BK scratch en puntenkoers.

Vandaag zijn de Belgische pistekampioenschappen voor onze dames op gang geschoten. Op het menu dadelijk het omnium, de meerkamp van het baanwielrennen. Aan de start in onze outfit Katrijn die wat graag 7 op een rij wil scoren, zij is er sinds haar eerste jaar aspirant elke winter opnieuw in geslaagd de titel te grijpen en wil dat wat graag ook dit jaar nog eens herhalen. Daarnaast 3 dames die over enkele weken eveneens in onze outfit zullen rijden nl. Jolien, Kato en Julie, de eerste twee net als Katrijn bij de junioren, Julie bij de nieuwelingen. Jolien heeft deze winter reeds bewezen dat ze een stevig woordje kan meespreken als de prijzen verdeeld worden. Dit maakt dat onze ploeg met gewettigde ambities verschijnt in het peloton van finaal slecht 5 nieuwelingen en 8 junioren.
In de scratch over 20 ronden verwacht iedereen een traditioneel verloop voor de kampioenschappen, nl. rustig rondrijden en dan een finale sprint. Maar dat zien onze dames niet zitten, Katrijn geeft er dadelijk een lap op maar Marith Vanhove laat niet begaan en roept haar snel tot de orde, na een tweetal ronden is de aanval geneutraliseerd. Dat is meteen het sein voor Jolien om het ook eens te proberen, met hetzelfde scenario, Jolien ingelopen, dan is Kato aan zet, terug moet de concurrentie aan de bak, Kato wordt ingelopen en dan test Katrijn meteen nog eens de benen, op 12 ronden van het einde zet ze een tweede aanval op, er wordt getwijfeld en Katrijn kan een mooie kloof slaan. Marith gaat dan met Sara Maes in de achtervolging, Jolien ziet het gevaar en komt aansluiten, maar Katrijn plooit niet en kan voldoende voorsprong overhouden om het eerste nummer meteen te winnen, Jolien wordt vierde en Kato komt als zevende over de streep. Bij de nieuwelingen is het tempo nog iets te hoog voor Julie die net de BMX achter zich heeft gelaten, zij wordt vijfde.
In de temporonden moeten onze dames de eerste sprint aan Marith laten, maar dan zijn zij aan het feest met eerst Katrijn, dan 2x Jolien en dan opnieuw Katrijn, die er wat later 3 op een rij wint en nog even verder gaat Jolien er van door en wint zo ook 3 op een rij. Katrijn kan dan de voorlaatste sprint winnen en zo slaan wij 2 vliegen in 1 klap, Katrijn wint en Jolien wordt tweede, waardoor zij in het tussenklassement opschuift naar de derde plaats. De snelheid ligt hoog en Kato en Julie moeten het peloton laten gaan en worden zo resp. 8^ste en 5^de in hun categorie.
In de afvalling komt het er op aan de posities in het tussenklassement te verdedigen en indien mogelijk de verschillen verder uit te diepen. Kato en Julie worden vrij snel geëlimineerd, maar net als in het Vlaams kampioenschap gaan Katrijn en Jolien met Marith en Sara strijden voor de 4 hoogste plaatsen. Marith laat zich deze keer niet verrassen, Jolien kan het wel nog halen van Sara en verstevigt zo haar derde plaats, Katrijn mag voor de overwinning sprinten tegen Marith maar moet de duimen leggen tegen de zeer explosieve benen van haar collega op de Topsportschool. Daardoor wordt de kloof tussen Katrijn (118) en Marith (114) wat gedicht wat de spanning voor de puntenkoers naar een maximum brengt. Jolien telt nu 108 punten en heeft een voorsprong van 6 punten op Sara voor het brons.
In de afsluitende puntenkoers over 60 ronden besluit Julie niet meer te starten, zij wil morgen fris aan de start komen in de keirin waar ze enkele weken terug reeds bewees haar explosiviteit te kunnen benutten. Ook bij de junioren is er een renster die het voor bekeken houdt. Daardoor krijgt Kato de rode lantaarn toegeschoven en dat zint onze Kempense jongedame niet. Het peloton start tergend traag en Kato ziet haar kans en start na 5 ronden een solo, het peloton laat begaan en Kato heeft al snel meer dan een halve ronde voorsprong, ruim voldoende om aan de eerste sprint de 5 punten op haar conto bij te schrijven, Katrijn en Jolien gaan er ook vol tegen aan en zetten de 3 en 2 punten achter hun naam. Door de hoge sprintsnelheid is het peloton sterk genaderd op Kato, maar dan valt het weer stil, Kato blijft mooi haar tempo rijden en diept de voorsprong opnieuw uit, even komt ze zelfs dicht bij een winstronde, maar dan gaat het peloton opnieuw aan het sprinten, Kato is echter weer met de 5 punten weg, Katrijn moet nu vrede nemen met 2 punten en Jolien komt net te kort om te oogsten. Terug laat het peloton de snelheid zaken en Kato trekt voor een derde maal ten strijde en haalt ook in de derde sprint de volle buit, met deze 15 punten schuift ze op naar de 5^de plaats in de tussenstand, achter haar is Katrijn terug de snelste van het peloton en oogst Jolien opnieuw een puntje. Katrijn heeft nu 6 punten voorsprong op de Marith, Jolien staat intussen derde met 8 punten meer dan Sara. Kato is nog steeds niet ingehaald en ziet het wel zitten haar prachtnummer een vierde te herhalen, maar dan wipt Océane Jonckers haar achterna want die ziet haar 5^de plaats in rok opgaan. Zij haalt Kato in, deze probeert in het wiel mee te gaan, maar 30 ronden solo eisen hun tol en Kato wordt door het peloton opgeslokt. Océane kan Katrijn nog voorblijven, Jolien wordt opnieuw derde en het begint er steeds meer op te lijken dat goud en brons binnen handbereik liggen. In de voorlaatste sprint is Katrijn nogmaals de concurrentie te snel af en zij schrijft 5 punten bij op haar rekening wat haar op een tussentotaal van 134 brengt. Marith wordt tweede en komt op 124, Sara wordt 3^de en pakt zo 2 punten terug op Jolien, maar de kloof tussen beiden is nog steeds 8 punten (113 vs 105) waardoor het voor Katrijn en Jolien kwestie is van deze 2 concurrenten geen winstronde te laten nemen én in de eindsprint in de punten te eindigen. Dat doen ze beiden voortreffelijk, Katrijn moet het in de eindsprint wel afleggen tegen Marith en Jolien tegen Sara, maar dat maakt geen verschil meer bij de medailleverdeling. Katrijn haalt goud met 140 punten, voor Marith (134), Jolien (115) en Sara (109). Kato (97) heeft de 5^de plaats nog moeten laten aan Océane, maar mag heel fier zijn op haar kampioenschap. Slechts enkele weken nadat ze met de fiets door een auto zwaar is aangereden rijdt ze een knappe wedstrijd. 
Onnodig te vermelden dat de aanwezige ploegleiding en de talrijk opgekomen supporters meer dan tevreden zijn met het goud en zilver van onze dames.
Door de spanning hebben wij helaas geen eigen foto’s van de races zelf, maar die zijn zeker en vast te vinden op Facebook en andere media.
Morgen staat het BK keirin op het programma, onze dames gaan terug op medaillejacht.

Dit jaar is er voor gekozen om in de pistemeetings in Gent wat meer variatie te steken in de te rijden onderdelen. Zo ook voor de laatste meeting met Dames Jeugd voor de BK’s tijdens de eindejaarsperiode. Voor beide categorieën wordt gestart met een puntenkoers over 40 ronden waarna voor de nieuwelingen een keirin op het programma staat en voor de juniores een madison en een dernywedstrijd. Aan de start van de puntenkoers 13 rensters, 5 nieuwelingen, 6 junioren en 2 Franse elites. Daartussen Nora en Katrijn en ook Kato en Julie die weldra ook in onze outfit rijden. Voor Kato de eerste keer dat ze op de piste rijdt deze winter, die afspraak was vroeger gepland, maar een verkeersongeval 2 weken terug hield haar spijtig genoeg van de fiets.
De Franse dames rommelen al vroeg de aanvalstrom, maar het peloton laat niet meteen begaan. In de eerste sprint wordt Katrijn 2^de en Nora, die wat ingesloten raakte, wordt 4^de. Na deze sprint trekt een Française terug ten aanval en niemand die kan meeglippen, zij weet deze poging af te sluiten met een winstronde. In de tweede sprint is er geen kruit opgewassen tegen Nora, zij wint deze en Katrijn moet vrede nemen met de 3^de stek. Wat later trekt de tweede Française op solo voor een winstronde en opnieuw kan niemand mee. Katrijn probeert ook enkele keren om een aanval op te zetten maar wordt steeds vakkundig gecounterd door de tegenstand. In de derde sprint wordt Nora 2^deen Katrijn 4^de. Nora behoudt zo nog uitzicht op de overwinning via de slotsprint, Katrijn moet al een winstronde nemen wil ze nog winnen. Dat laatste zit er niet in en zo gaan wij naar de slotsprint. Nora zet stevig door en tegen het Noorse dynamiet is niemand opgewassen. Zij wint de eindsprint en zo de puntenkoers, Katrijn komt als derde over de streep en stelt zo de derde plaats in de eindstand veilig. 
Kato kreeg het bij de versnelling halfweg wat moeilijk en moest het peloton laten rijden, zij kreeg een verliesronde aan haar been, maar zoals steeds laat zij daar haar goede humeur niet voor. Het voornaamste voor haar was om terug even de piste te voelen met het oog op de BK’s en dat is gelukt. Voor Julie ging het ook wat te snel, als BMX’ster heeft zij vooral explosiviteit in de benen en is de uithouding nog niet helemaal opgebouwd.
Volgend nummer is de keirin en daarin is het eerst wat uitkijken voor Julie, daar zij nog niet heeft deelgenomen aan de interland met Nederland is dit voor haar de eerste kennismaking met deze discipline. In de eerste ronde laat zij zich wat verrassen en eindigt 4^de, maar met een pak ervaring rijker.
Hierna komen Nora en Katrijn samen in actie tijdens de Madison, deze was bedoeld voor de dames Elite en junioren, maar er zijn slechts 3 koppels aanwezig die aan deze voorwaarden voldoen en dus wordt het deelnemersveld verder aangevuld met een gemengd koppel juniore/nieuwelinge en 3 koppels jongens nieuwelingen.
De wedstrijd wordt verreden over 60 ronden met 6 sprints. Onze dames gaan goed van start, Katrijn wordt ruim voor de eerste sprint in de wedstrijd gegooid maar heeft genoeg over om de eerste sprint te winnen en Nora weet het vakkundig te regelen dat ze net over de streep is voor de aflossing net na de sprint. Voor de volgende sprint verloopt het rekenwerk bij de dames iets minder vlot en Nora gooit Katrijn in de sprint in de laatste bocht, de aflossing gebeurt echter perfect en Katrijn wordt over de concurrentie heen geslingerd en pakt opnieuw de volle buit. Dan trekken enkele jongensduo’s in de aanval en onze dames moeten passen, in de derde sprint valt Nora nog net binnen de punten en zo blijven onze dames nog aan de leiding, echter niet voor lang meer want één van de jongensduo’s verovert een winstronde, het tweede koppel heeft moeten lossen en wordt door het peloton terug ingelopen. Wat later trekken dezelfde twee jongensduo’s terug op pad en onze dames zijn te laat om hun wagentje aan te haken. Samen met het Franse duo proberen ze terug te keren maar dat lukt niet. In de vierde sprint haalt Katrijn opnieuw 1 punt en in de vijfde sprint is het aan Nora om 1 punt bij het totaal te tellen. Intussen is het duidelijk dat zij de jongens moeten inhalen om alsnog een tweede plaats te veroveren, maar de steun van de Franse dames elite is onvoldoende om dit nog te realiseren. Zij komen wel dichter maar onvoldoende. In de laatste sprint schrijft Katrijn nog 2 punten bij en zo komen onze dames met 16 punten op een derde plaats uit, dat is wel de eerste plaats bij de 4 dameskoppels.
Intussen heeft Julie kunnen nadenken over hoe je in keirin best naar voor komt en dat helpt. In de tweede reeks trekt ze het nummer 4 en dat is in de regel een goede plaats, niet te ver om naar te komen en niet te dicht om vroeg in de wind te komen. Zij leert snel want in de laatste ronde is er tegen haar sprint geen kruit opgewassen en zij wint de tweede reeks. De winnares van de eerste reeks wordt evenwel tweede en zo komt Julie uit op een tweede plaats in dit tornooi, maar dat is wel een mooie opsteker met de BK’s in gedachten. Benieuwd hoe zij het er daar zal van afbrengen. Weinig ervaring maar wel veel explosiviteit, met wat geluk kan dat wat opleveren in de sprintnummers.
De dames junioren hebben intussen de batterijen wat kunnen opladen en komen een laatste keer aan de start, dit keer voor een derny over 60 ronden. Esmée is hiervoor ook van het verre Tongeren gekomen en wordt in dezelfde reeks met Nora en Katrijn ingedeeld. Het verzet is beperkt tot 52x15, maar dat is voor de meesten ruim groot genoeg om gas te kunnen geven. Na lottrekking krijgt Katrijn plaats 4, Nora 5 en Esmée 7 aangewezen bij de start. De idee was blijkbaar om rustig van start te gaan, maar Sara Maes die 1 trok is niet van plan om die koppositie snel af te geven en gaat er dadelijk als een speer vandoor. Na 10 ronden komt Katrijn naar voor om een eerste keer te testen, de snelheid gaat nu nog wat omhoog, maar de tegenstand aan de kop is nog te hoog en Katrijn nestelt zich in de tweede positie achter haar gangmaker Michel Vaarten. Intussen blijft de snelheid vrij hoog met rondetijden die net boven de 17sec uitkomen. Even voor halfweg wordt de gas terug wat verder opengezet en dalen de rondetijden even tot beneden de 17sec. Nora en Esmée volgen mooi in het peloton en het is Nora die wat later het initiatief neemt waardoor Katrijn Sara van de leiding verdringt. Nora volgt in haar spoor en Esmée blijft mooi op de vierde stek. Op 25 ronden van het einde voelt Nora haar moment gekomen, zij versnelt en neemt de leiding over van Katrijn en rijdt ook wat weg van het groepje met Katrijn, Marith Vanhove en Esmée. Naar het einde toe verhoogt Michel Vaarten nogmaals de snelheid en Katrijn volgt mooi wanneer de kloof met Nora wordt gedicht, in haar spoor volgt Marith. Op 8 ronden van de finish zet Marith de aanval in, Katrijn anticipeert en vangt haar op en gaat naast haar ploegmakker rijden. Op 5 ronden van het einde rijden Nora, Katrijn en Marith zowat naast elkaar, dan hebben Nora en haar gangmaker enkele communicatiestoringen waardoor zij even de derny moet lossen en zo achteruit wordt geslagen. Katrijn voelt de hete adem van Marith dei naast haar rijdt en gaat vol door. De rondetijden zijn intussen in de buurt van 15,5sec, wetende dat er op de blauwe lijn wordt gereden betekent zulks dat er wordt geflirt met de 60km/h!! Het is tussen Katrijn en Marith buigen of barsten waarbij Katrijn op de voordeling onderkant van de bocht mag rijden. Dat duel op het scherp van de snee gaat zo door tot de laatste ronden. Katrijn wil op minder dan 3 ronden van het einde de gangmaker nog doen versnellen maar net op dat moment verliest Marith even contact met haar derny en kan Katrijn voorsprong nemen. Zij laat dit voordeel niet meer schieten en komt met lichte voorsprong als eerste over de streep. Nora wordt knap derde en Esmée volgt kort als vierde.
Wij mogen stellen dat onze dames het terug goed deden en de kleuren van het team in de picture reden. Dat was ook wat de supporters en ploegleiders konden zien en vanaf nu is het aftellen naar de BK’s, het eerste is meteen met de Omnium-titel als inzet op zaterdag 21 december. Daags nadien volgt de keirin. Supporters op post!!!!

Dit WE was onze Noorse kampioene Nora Tveit aan de slag in Frankfurt a/Oder, een piste die ze nog kent van de wereldkampioenschappen voor junioren de voorbije zomer. Op zaterdag staat er een scratch, temporonden en puntenkoers op het programma en op zondag een puntenkoers en een afvalling. 
In totaal staan 24 dames aan de start, dat is het maximum op een baan van 250m. Daarbij ook de Duitse nationale sprintselectie. Deze dames elite, en nog enkele andere, hadden geen toelating gekregen te starten bij de heren junioren en werden daarom bij de dames junioren ingedeeld, zoals ook bij ons gebeurt. Daardoor staan tussen de deelnemers dames zoals Emma Götz, Christina Sperlich, Lea Waldhoff, Paula Leonhardt, namen die een belletje doen rinkelen bij wie deze zomer de kampioenschappen volgde.
In de scratch loopt alles naar wens tot een andere renster Nora’s voorwiel raakt waardoor ze ten val komt, dit op slechts 3 ronden van het einde. Ze springt vol adrenaline terug op de fiets en knalt recht naar voor en wordt tweede, nipt verslaan door de gekende Duitse Emma Götz (zie foto), een puike prestatie van onze dame.
In Duitsland maakt men de puntenkoers regelmatig wat meer geanimeerd door niet om de 10 maar om de 5 ronden te sprinten. Dat is ook hier het geval en dus staan er 40 ronden met 8 sprints op de teller. Nora verzamelt vlot punten en gaat met een totaal van 12 punten naar de eindsprint, zij heeft dan de leiding vast met 2 punten voorsprong op terug Emma Götz, maar ze kent minder geluk dan Katrijn daags voordien en moet de duimen leggen tegen sterke Emma die de eindsprint wint van Nora en zo over haar heen wipt in het eindklassement, maar terug een tweede plaats in dit deelnemersveld is heel sterk.
In de temporonden laat Nora terug haar sprinterskwaliteiten zien. Bij het ingaan van de laatste ronde telt ze 4 punten, twee Duitse rensters waaronder Christina Sperlich tellen er 5, maar Nora is hen allemaal te snel af in de laatste sprint en wint zo de temporonden.
Op zondag terug puntenkoers over 40 ronden met 8 sprints. Nora verzamelt vlot punten in de eerste sprints maar dan trekt een Duitse er van door voor een solo van meer dan 20 ronden die stand houdt tot het einde waardoor de rest van het peloton voor de tweede plaats strijdt. Nora blijft punten verzamelen en stelt zo nog maar eens een tweede plaats veilig, een puike imitatie van Poupou zaliger.
In de afvalling gaat ze er nog eens tegenaan, maar met 24 rensters in de baan is dat een lange wedstrijd. Nora kan stand houden tot ze maar met 3 meer in wedstrijd zijn, maar dan laten de inspanningen zich voelen, de benen willen niet meer mee en zij moet vrede nemen met de derde plaats.
Zelfs omschrijft ze het als een leerrijke ervaring en goede training, zowel fysiek als mentaal, maar in zo’n deelnemersveld telkens podium rijden omschrijven wij als “een straffe stoot”. Volgende zaterdag is ze terug in Gent aan de slag, dat wordt een mooie wedstrijd.