Zoals afgesproken met Alexis stond het onderhoud op ons schema.Nu zal je denken :in belgie zijn er niet veel urals ,heeft die man genoeg werk om te overleven?Ik was de eerste die dag maar al snel waren er nog andere mensen die toekwamen voor een onderhoud of stukken.Het atelier is gelegen in een oude schuur maar sinds mijn aankoop is er reeds veel veranderd en gemoderniseerd.De werkplaats is nu in een apart gedeelte en de body-shop in het oude gedeelte. Ook de evolutie bij de dealer staat dus niet stil.Klanten genoeg dus.Het merendeel zijn wel allemaal franstaligen maar das dan ook niet verwonderlijk als je tegen de franse grens zit en ook nog in het franssprekende gedeelte van het land.Stilaan komen de vlamingen ook in de kijker.Van heinde en ver komen ze al naar Beclers. Je vind het nergens terug dit adres maar de fanatiekelingen weten het allemaal zijn.Wat ook frappant is dat geen twee motors hetzelfde zijn.Steeds vind je kleine details die het verschil maken.In een kist stond de nieuwe ural 2012. Hetzelfde model als de 2011 maar in een andere kleur en met een spade langs de zijkant.Wel nog te monteren.Er staat ook een ural gobi te koop.Gekocht door iemand uit luxemburg die het niet meer zag zitten om er mee te rijden.Met 150 km op de teller.Het is niet voor iedereen weggelegd het zijspanrijden.Oefening baart ook kunst.Je kan ook niet verwachten dat deze machines rijden als een gewone motor.Prijs is natuurlijk te bespreken daar het een occasie is.Het onderhoud zelf gebeurt op de oude manier:niets snel,snel afwerken maar oog voor detail zoals het moet zijn.Van sommige dingen kan er veel afhangen.En als er iets moet gezegd worden van Northsiders is dat ze alles controleren.Zelfs de vijzen worden nagezien op spanning.Zo hoort het ook Na twee uurtjes zat het onderhoud er op en kon de terugreis aangevangen worden.De rit terug was al even plezierig als de heenreis.