Met metrum en polsslag gewapend

Staat hij, hij brengt

Slaginstrumenten in gereedheid

Gezicht bedolven onder schaduw

Beweegt lucht, noot en octaaf

Slaat, draait, steekt beschaving naar de kroon

Steekt, hakt, houwt

Als strijder gaat hij tenonder

Aan zijn wellust, aan zijn moed

Wervelend, de draaikolk der klanken

Voert hem mee

Publiek, handen en rumoer

Zijn lot in eigen handen

Betovering noch begeerte

Laat hij onaangeroerd

En stromend is ook deze keer

Geen emotie hem

Teveel.

03-09-2012 om 11:37 geschreven door U-Man