Als het van Aldegonde Pauli, weduwe van Pietro Proli, vrouwe van Wespelaar en Nederassent*, had afgehangen dan zou er geen brug over de vaart gekomen zijn ter hoogte van de Kruineikestraat te Tildonk, maar dan zou deze een kilometer of twee opgeschoven worden in de richting van Kampenhout-Sas, alwaar haar windmolen ‘De Ruygmolen’ gelegen was.

Met de aanleg van de vaart was deze molen uiteraard alleen nog bereikbaar vanuit Wespelaar langs een brug over de vaart. Ze vreesde niet geheel ten onrechte dat nogal wat boeren de omweg via Tildonk-brug niet zouden maken en hun graan in een andere molen zouden laten malen.

Dus richtte Aldegonde Pauli dienaangaande in 1751 een verzoekschrift of rekest aan landvoogd Karel van Lorreinen, die dit doorspeelde aan het Leuvense stadsbestuur. Zij betoogde onder meer dat de aanleg van de brug te Tildonk, zoals die door de kanaalontwerpers was voorzien, veel minder belangrijk was en dat een overzetbootje aldaar zou kunnen volstaan voor de dorpsbewoners van de rechter kanaaloever die in Tildonk ter kerke wilden gaan...

Zij voegde er een document bij waarvoor zij de handtekeningen had geronseld van meier, schepenen en inwoners van Kampenhout, Haacht, Wespelaar, Nederassent, Buken, Assent, Veltem en Winksele, ten einde het geheel de nodige kracht bij te zetten.

Deze ondertekenaars verklaarden o.m.

‘de baen, passerende de Beeckhoeve ende capelle aldaer is de waerachtige baen van Brussel op Aerschot, die wij weten alleenelijck daer doorsneden te worden soo dat wij geen andere baen van Brussel op Aerschot sijn kennende als die voornoemde plaets’.

‘Oock mits door het doorsnijde van de selve baen beledt wordt de communicatie met den Kempen, soo langs den ponton van Haght als op Wegter ende Rotselaer, soo oordelen wij seer nootsaeckelijck te wesen voor het gemeijn beste dat oock de brugh geleijdt wordt aen de Beeckcapelle onder neder Assent ofte op den tegenwoordighen meulenwegh van Wespelaer soo tot gerieff van die uuijdt den Kempen als voor ons respective dorpen ende van alle achterliggende dorpen’.

Op het bovenstaande vaartplan wordt echter de Kruineikestraat voorgesteld als 'grand chemin d'Arschot passant à Tildonk', terwijl de weg die langs de windmolen liep slechts een 'chemin de campagne' heette en de weg langs de Beekhoeve zelfs helemaal geen titel meekreeg...

In hun argumentatie gingen zij aldus volledig voorbij aan het feit dat de Tildonkse Kruineikestraat deel uitmaakte van de belangrijke verbindingswegen van Leuven naar Mechelen en via Haacht naar Lier, en dat bovendien in de onmiddelijke nabijheid een belangrijk kruispunt gevormd werd met de verbindingsweg die van Aarschot naar Vilvoorde en Brussel liep (tracé op Tildonks grondgebied langs de huidige Woeringstraat, Kouterstraat, Kapelleweg).**

Het Leuvense stadsbestuur besloot om de brug in Tildonk aan te leggen, met als bijkomend argument dat Tildonk, dat rond 1750 een 100-tal families telde, letterlijk door de vaart in tweeën werd gesneden en dat de bijzonderste hoeven, die langs de overkant lagen, hun verbinding met het dorp dreigden te verliezen. Zulke situatie deed zich niet voor in Wespelaar, waar het dorp in zijn geheel op de rechteroever gelegen was.

Zie: Casteels R., 800 jaar domein de Spoelberch te Wespelaar, HAGOK, 1997, 143-147.

* Alhoewel Aldegonde Pauli ook graag de titel 'vrouwe van Nederassent' droeg, stond dit evenzeer ter discussie. Het Leuvense Bay-college kon zich als bezitter van het cijnsboek van Nederassent/Beek immers met recht en reden zelf de ware 'heer van Nederassent' noemen. (Zie: Vandesande J., Het verdwenen gehucht Beek/Nederassent, HAGOK, 2001).

** Zie blog 24/6/2006, fragment kaart 1688, F. De Wit, Amsterdam.

Geneesmiddelen zijn niet meer uit ons leven weg te denken. Langs TV en andere kanalen krijgen we ze dagelijks op ons afgevuurd en allicht zijn we zelf gretige gebruiker van 'het spul'.

Op onze informatieavond "Mijn apotheekkastje" bespreken we 10 zogenaamde blocbusters, dit zijn geneesmiddelen die in België het meest verkocht worden. Het zijn stuk voor stuk waardevolle geneesmiddelen die destijds revolutionair waren. We nemen een kijkje achter de schermen van deze medicijnen, gaan op zoek naar de bijpassende ziekte en kijken naar het gebruik ervan in ons land.

http://www.willemgordts.waarbenjij.nu/

Zo lezen we in het laatste bericht dat het geld dat hij reeds meekreeg, zal aangewend worden als 'startkapitaal' voor de verdere werking van het centrum (CRCF) waarin hij momenteel meedraait. Hij belooft ons daar binnenkort nog meer uitleg en informatie over te verschaffen.

Op 12 april keert hij terug naar Tildonk, maar in maart gaan we hem ter plekke eerst nog eens bezoeken.

Sporadisch werden nog sets van de postkaarten verkocht en met dat geld hebben we o.m. kappersmateriaal aangeschaft (dat we in maart meenemen naar ginds). Aan het centrum is immers onder meer een kappersschool verbonden, doch er heerst groot gebrek aan degelijk materiaal. Zo dienden de leerlingen zich in het verleden te behelpen met kinderschaartjes...

Er zijn nog steeds een aantal sets van de postkaarten te bekomen. Prachtige kwaliteit zal iedereen beamen die al in bezit is van de kaarten.

Wie interesse heeft, gelieve nu te bestellen a.u.b.

Dan kan ook met dat geld nog wat materiaal aangeschaft en bezorgd worden.

Gebruik hiertoe de mail-mij knop in de rechterkolom van deze blog.
Telefonisch kan ook: 016 60 47 85

Dank u!