Bereken de dag van de week waarop 'n bepaalde gebeurtenis uit het verleden plaatsgreep (bvb. je geboortedag) >>> Kalender
T I L D O N K
Gemeente Haacht Prov. Vl.-Brabant
4 km > Haacht
5 km > Werchter 8 km > Tremelo 11 km > Leuven
18 km > Mechelen 20 km > Aarschot 30 km > Brussel
E-MAIL
Druk op onderstaande knop om te e-mailen (vragen, suggesties, opmerkingen, toevoegingen,...).
Je kan ook de 'reageer'-knop gebruiken onder elk bericht.
GASTENBOEK
Dit is onder meer de plaats om je mening te geven over de blog 'Tilloenk vruger'. Of om te lezen wat anderen ervan vinden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
TILLOENK VRUGER
DEZE BLOG BEGON OP 29 NOVEMBER 2005 EN STOPTE EI ZO NA OP 16 APRIL 2011 NA HET BEREIKEN VAN 1000 ITEMS OVER HET VERLEDEN VAN TILDONK.
MAAR HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN,
DUS AF EN TOE MAG JE JE NOG AAN WAT MOOIS VERWACHTEN...
Jan Gordts
Inschrijvingen worden afgesloten 10 minuten voor de start van elke afstand!
Prijsuitreiking 200m verrassingspakket bij aankomst 500m verrassingspakket bij aankomst 4-8-12 km tombola vrij af te halen na aankomst 12km dames volgens aankomst af te halen na de start van de halve marathon 1/2 marathon na aankomst van alle deelnemers
Het hoogaltaar is een monumentaal neo-classicistisch 18de eeuws portiekaltaar, samengesteld uit een sarcofaag, een altaarblad, een hoge zuilenformatie met rechthoekig voetstuk en afgesloten door vergulde composietkapitelen. Het is bekroond door een hoog fronton waarin het thema van de H. Drievuldigheid is uitgebeeld. Het rococo-tabernakel wordt afgesloten door een gekruisigde Christus op wereldbol. De deur ervan toont een Joannesvisioen uit de Apocalyps, namelijk het Lam op het boek met de zeven sloten. Het altaar wordt versierd door vier koperen kandelaars in Lodewijk XVI-stijl. De decoratie is beheerst en sober; elke kandelaar is op de voet versierd met een medaillon in geelkoper dat wellicht ouder is dan de rest. Deze medaillons stellen voor: de evangelisten Marcus met leeuw, Lucas met schildersmotief, Christus met nimbus en Maria met Kind.
Het eiken koorgestoelte dateert uit de 17de eeuw. De medaillons van de banken tonen mooie motieven met wapenschilden, de lijdensattributen, enz. In het koor hangt ook de koperen godslamp die in dezelfde stijl is uitgevoerd als de altaarkandelaars (Lodewijk XVI).
Het koor is verlicht door vier vensters, die alhoewel ze uit de 18de eeuw stammen, renaissancevormen hebben. Uit 1929 stammen de glasramen van Coucke (Brugge), uitgevoerd in een rijke neo-renaissancestijl. De uitgebeelde onderwerpen stellen hoogtepunten uit het liturgisch jaar voor: links de instelling van de Eucharistie (Pasen) en het bezoek van de herders (Kerstmis), rechts de Hemelvaart van Christus en de Vurige Tongen (Pinksteren).(1)
(1) Gordts J., Het rijke interieur van de Sint-Jan de Doperkerk te Tildonk, 2007, o.c., 3-4.
'Telaatkomers via ingang boerderij', een opschrift dat meteen onze aandacht trok toen we er voorbijkwamen!
De vraag: Op welke boerderij heeft dit bordje betrekking?
1.
Heeft het soms iets te maken met de nieuwe hoevebrouwerij 'Hof ten Dormaal',
waar een toevloed van bezoekersgroepen in het verschiet ligt? (zo verwacht men er volgende week al een autobus uit Denemarken en rond dezelfde tijd een andere bus, maar deze keer met
Amerikaanse bieradepten...) 2. Of wordt hier de boerderij van het klooster bedoeld? (waarvan we weten dat ze onlangs door de lagere school verworven werd...) 3.
Maar deze plakkaat kan natuurlijk ook op de hoevegebouwen van 't Kasteeltje slaan (de voormalige Oudenborg of hoeve van Lalaing), waar nogal wat paardenliefhebbers over de vloer komen.
(je kan antwoorden op de linkerkolom van de blog)
OPLOSSING 'Welk hotel bevond zich vroeger op de achtergrond?' (vraag 5/3/2009)
Vanaf
begin de jaren 1900 tot in 1931 stond hier het 'Hôtel de Londres' dat
uitgebaat werd door het echtpaar Louis Van Horick - Bernardine
Persoons. De naam van het hotel verklapt ons dat er duidelijk op de
Engelse bezoekers van het klooster gemikt werd. In de jaren zeventig
opende op deze plaats het restaurant Sint-Jan de deuren. Volledigheidshalve vermelden we hier dan 'Hôtel Sainte Ursule' in de Dreef (huidige Pastoor Lambertzdreef) gelegen was en 'Het Zwaantje' of 'Hôtel le Cygne' in de Kruineikestraat (nu dr. Monden). Mooie foto's van de vroegere Tildonkse hotels treft u in het boek 'Tilloenk vruger', p. 104-105 (zie ook de volgende artikels op deze blog: nr. 125 dd. 7/7/06, 10/12/06, nr. 397 dd. 16/2/08).
Deze opgave was moeilijker dan de vorige, toch gaf bijna 60 procent van de deelnemende blogbezoekers het juiste antwoord!
Het kerkorgel (1829) werd gebouwd door Theodoor Smet (1783-1853), die afkomstig was van Duffel. De orgelkast is uitgevoerd in Lodewijk XV-stijl. De orgeltribune op pijlers heeft een sierlijke geronde leuning met liervormige motieven (Lodewijk XVI) en tochtportaaldeuren uit dezelfde periode. Het kerkorgel is wettelijk beschermd sedert 12 oktober 1981. Het is nog nauwelijks bespeelbaar en is dus bijgevolg dringend aan restauratie toe.
Genealogie
is een aparte hobby. Net als postzegels verzamelen, heeft het iets
fascinerends dat buitenstaanders niet direct kunnen vatten. Of je het
nu doet als hobby, occasioneel voor een grootse familiereünie, ofwel
omdat je je tot de Mormonen wil bekeren, je stamboom opzetten loopt
niet steeds van een leien dakje. Waar begin je ?
Schrijver dezes is zeer geïnteresseerd in
genealogie, al was het maar om voor eens en altijd duidelijkheid te
hebben over mijn al dan niet adellijke afkomst. Soms denk ik inderdaad
dat er blauw bloed door mijn aderen stroomt, vooral bij het stijgen van
de adrenaline... Ik ben er evenwel nog niet toe gekomen ook maar één
generatie ver te gaan. Tja, begin er maar eens aan met een naam als
'Peeters'. Half Vlaanderen is zowat familie van mij. Langs moederskant
is er met de naam 'Briers' nog wel aan te beginnen, maar tot dusver is
dat er ook nog niet van gekomen.
Hoe begin je in godsnaam aan het opstellen van een
stamboom ? Hoe ga je te werk ? Welke systematiek moet je aanhouden? Dit
zijn allemaal vragen die je als beginnend onderzoeker zeker stelt. Het
is niet de bedoeling om hier met een begincursus genealogie te starten.
Daarvoor kun je terecht op Richtlijnen voor de beginnende zoeker door Johan Roelsraete. Genealogie
is uitzinnig populair in zowat alle culturen en dat vertaalt zich
uiteraard in onoverzichtelijk veel webstekken op het net. Om je eigen
roots te ontdekken heb je hoogstwaarschijnlijk weinig boodschap aan
genealogische sites van exotische landen. Een overzicht en springplank
naar meer vind je alleszins op de VVF-Genealogie & Computer
Homepage. Omdat de meesten van ons toch hun wortels in eigen grond
moeten zoeken, beperken we ons tot genealogie in België en de Benelux.
De Genealogie alom
pagina is een ideaal beginpunt, vooral ook omdat hier een uitgebreid
overzicht te vinden is van de belangrijkste verenigingen van het land,
zowel in Vlaanderen als in Wallonië.
Napoleon
Zoals je wel weet moet elke geboorte, huwelijk en
overlijden bij de burgerlijke stand worden geregistreerd. Dat is een
uitvindsel van Napoleon en in België van kracht sinds 1796, net
tweehonderd jaar geleden. Daarmee kom je dus al een heel eind.
Officiële parochieregisters van doopsel, huwelijk en overlijden
(begrafenissen) waren wettelijk verplicht door een katholieke
kerkelijke wet sinds het concilie van Trente (1545-47, 1551-52,
1562-63). In de praktijk blijkt dat slechts tussen 1590 en 1650 men in
onze contreien met de registraties begon, afhankelijk van parochie tot
parochie en van streek tot streek. Veel verder in de tijd zul je niet
kunnen gaan, tenzij je voorouders op dat ogenblik al respectabele
burgers waren die in andere, losstaande documenten van die tijd zijn
vermeld. Dit alles is goed nieuws en vele buitenlandse genealogen
benijden ons hierom.
Genealogie is wel tamelijk duur als je terug wilt
gaan tot ongeveer 1800, omdat vanaf toen tot nu via de gemeentelijke
burgerlijke stand moet worden gewerkt en gemeenteambtenaren zijn er nu
eenmaal niet voor de pleziertjes van een genealogie speurder. Je moet
dus meestal betalen voor je informatie. Maar alle onderzoek van de tijd
daarvoor kan in principe met de parochieregisters gebeuren en die
informatie is gratis.
(Noot
van de transcribent: alle info tot 1870-1890 bestaat ook zoals de
parochieregisters in de Rijksarchiefdepots, en is daar gratis te
raadplegen, bovendien zijn vele gemeenten bereid je ter plaatse toch
gratis inzage te geven in hun burgerlijke standsregisters als je je
plan trekt en hen niet nodeloos overstelpt met vragen. Dus het valt
best mee met die kosten...)
Er schuilt evenwel een addertje onder het gras. Onze
geschiedenisboekjes staan bol van de oorlogen die hier zijn
uitgevochten. Vele archieven en parochieregisters zijn dan ook in de
vlammen opgegaan. Vooral de Eerste Wereldoorlog is een grote boosdoener
geweest. Het is dus niet uitgesloten dat je stamboom enkele takken
mist.
Zacht prijsje
Als je echt van nul moet beginnen, dan is de website van de Vlaamse Vereniging voor Familiekunde
een zeer goed startpunt. Veel genealogische informatie die genealogen
al eerder hebben verzameld wordt stelselmatig op diskette gezet en is
voor een zacht prijsje te koop. De site geeft nog meer info over
allerlei projecten van de vereniging, maar niet over hoe je begint je
stamboom op te stellen. Een introductiecursus of informatie over
dergelijke initiatieven in jouw buurt is er niet. Een webpagina met
nuttige informatie hoe je aan een stamboom begint en wat eenvoudige
theorie zou ongetwijfeld de drempelvrees om aan genealogie te beginnen
verlagen en veel succes hebben.
Je hoeft evenwel niet altijd ob avo te beginnen.
Misschien hebben anderen met dezelfde naam al een deel van je werk
gedaan. Dat beperkt zich dan meestal wel tot een bepaalde periode of
een bepaalde streek of gemeente, maar het is beter dan niets en
misschien kun je het werk van anderen gebruiken als houvast voor je
eigen genealogische onderzoek. Als je je naam intikt in de
zoekprocedure van de Genealogy in Belgium webpagina, krijg je een lijst
van personen met adres en telefoonnummer die zich met een of andere
naam hebben beziggehouden. Voor de naam 'Peeters' zijn er dat een
zestiental. Misschien is het dan toch nog doenbaar eraan te beginnen,
ondanks mijn vaak voorkomende familienaam.
Distributie
Wil je weten in hoeverre en waar je familienaam in
België is verspreid, kun je een overzicht vragen op de Geographic
distribution of Family Names in Belgium site. Deze site neemt de namen
van de on line-telefoongids Infobel editie 1996 en ordent deze per
postcode. Zo krijg je een overzicht van de densiteit van je familienaam
in heel België. Dit geeft weliswaar een tamelijk goed beeld van de
verspreiding van je naam, maar uiteraard is die niet volledig omdat
niet iedereen een telefoonnummer heeft. Heel veel zal dat wellicht niet
aan het algemene beeld veranderen, tenzij je rondloopt met een uiterst
zeldzame naam of een foutief geregistreerde naam.
Vooral dat laatste maakt onomastiek (naamkunde), een
wetenschap met verschillende genealogische raakvlakken, zo complex. Je
kent het verschijnsel wel: je grootvader ging je aangeven op de
burgerlijke stand maar een hardhorige ambtenaar heeft de familienaam
niet goed verstaan en daarom loop je met een andere naam rond dan die
van je grootvader. Of wat nog vaker voorkomt: je grootvader had bij de
geboorte van je vader te diep in het jeneverstolpje gekeken, waardoor
je nu ook met een variante familienaam op je identiteitskaart
rondzeult.
Niet enkel het web biedt de nodige informatie. Wil
je direct in contact staan met andere genealogen of naamgenoten die op
zoek zijn naar jou, dan doe je dat via de vele nieuwsgroepen. In eerste
instantie is dan soc.genealogy.benelux interessant omdat je in deze
nieuwsgroep informatie kunt uitwisselen over allerlei gangbare namen in
de Benelux. Een verzendlijst met informatie over Belgische genealogie
is er ook. Je kunt je abonneren op de genbnl-l@ufsia.ac.be verzendlijst door een berichtje te sturen naar majordomo@ufsia.ac.be met in de subjectregel: subscribe genbnl-l.
Software
Uiteraard kun je de dag van vandaag niet meer zonder genealogie
programma op de PC. Er zijn er verschillende, zelfs in het Nederlands.
Vooral de Mormonengemeenschap over de hele wereld stelt om voor de hand
liggende redenen (geloofsovertuiging) veel belangstelling in genealogie
en heeft zelfs een standaardformaat dat algemeen aanvaard is. Op de Genealogical Programs
pagina kun je demoversies en sharewareversies downloaden van de bij ons
meest gebruikte programma's. Een overzicht vind je op de site van de
Vlaamse Vereniging voor Familiekunde, die ook een afdeling 'Genealogie en Computer'
heeft. Probeer er enkele uit en zie wat je het best vindt. Als je er
echt werk van wilt maken, schaf je best ook een scanner aan om oude en
nieuwe foto's in te scannen en op te nemen in je stamboom. Dat geeft
het geheel meer elan.
Tot slot nog dit: we hebben slechts het tipje van de
sluier opgelicht. De enkele opgegeven URL-referenties bevatten op hun
beurt massa's webverwijzingen naar internationale genealogie
webstekken. Als je je hierop begeeft, begin je aan een levenswerk.
Verrassingen zijn dan niet van de lucht. Misschien heb je toch wel een
suikeroom in Amerika of zijn je wortels helemaal niet zo
Vlaams/Belgisch als op het eerste zicht lijkt. Eén ding staat als een
paal boven water: genealogie kan toeslaan als een virus. En wanneer het
je eenmaal te pakken heeft, ben je verloren.
Dirk Peeters(uit: tijdschrift Clickx, Internet Nieuws, jrg. 1, nr. 16, 6 febr. 1997)
Naschrift
Als we hetgeen hierboven geschreven staat over onkosten, toepassen op de gemeente Haacht dan valt dat nog best mee alhier. Men is op de Haachtse dienst Burgerlijke Stand heel welwillend tegenover de bezoekers, geen extra kosten en zeer goede service. Het mag eens gezegd worden! In de Rijksarchiefdepots dien je wel lidgeld te betalen.
Het Documentatiecentrum van HAGOK is een goede plaats om te starten met je genealogie. Elke dinsdagavond tussen 19.00 en 22.00 u. kan je er terecht om opzoekingen te verrichten. Je treft er copies aan van de parochieregisters van een 50-tal dorpen uit de omgeving, een grote verzameling doodsbrieven en -prentjes, een bibliotheek met tal van gespecialiseerde naslagwerken, enz. Maar vooral kom je er in contact met andere doorwinterde stambomers die je graag wegwijs willen maken in de materie. De sfeer is er gemoedelijk en er is een cafetaria. Het Documentatiecentrum van HAGOK is gratis toegankelijk bovendien!
Documentatiecentrum HAGOK (Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring) oud gemeentehuis Wespelaar, Grote Baan 55, 3150 Wespelaar. (Als je voor de eerste maal komt, neem dan eerst eens telefonisch contact op: 016/60.50.56)
De geplande industrieweg. Het standpunt van GECORO (Gemeentelijke Commissie voor Ruimtelijke Ordening) Herent.
Ontsluiting bedrijvenzone Hambos te Tildonk Persbericht
De GECORO, gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening, van Herent is sterk verontrust. Ze voelt zich verplicht te reageren door het naar buiten brengen van de mogelijke nefaste ontwikkelingen binnen de Herentse open ruimte die zich door de tracévoorstellen i.v.m. de ontsluiting van de bedrijvenzone Hambos te Tildonk (Haacht) kunnen voordoen.
Op haar verzoek werd ze door de gemeente op de vergadering van maart ll. ingelicht over de stand van zaken in het onderzoek naar een mogelijke ontsluiting. Dit o.m. nadat kennisgenomen werd van enkele ogenschijnlijk onschuldige persberichten die er van uit gingen dat, volgens de bron NV Zeekanalen, deze ontsluiting zover als rond was.
Uit nieuwe informatie blijkt dat sedert de eerste behandeling van een drietal voorstellen op de Gecorovergadering van 22 jan. 08 er twee nieuwe ontsluitingsvoorstellen en een variante van een vroeger voorstel waren bijgekomen. Wat echter het meest opviel was dat niettegenstaande een stevig onderbouwde negatieve reactie van GECORO en Gemeente niet afgeweken werd van een tracévoorstel met een nietsontziende aantasting van de open ruimte op de grens van Tildonk en Herent. Het gaat meer bepaald over het landschap, de natuur en het agrarisch gebied van de vallei van de Hoge- en Lipsebeek, het kanaal en de aldaar gelegen kasteelparken.
Wij zien ons verplicht dit kenbaar te maken, wetende dat hierbij, zuiver op politieke basis, zou kunnen voorbijgegaan worden aan tal van basisprincipes qua ruimtelijke ordening. Basisprincipes waarmede wel rekening gehouden werd en dewelke vastgelegd werden in het RSVlaanderen, PRS Vlaams-Brabant en het eveneens goedgekeurd GRS Herent.
Wij stellen met klem dat het voorliggend voorstel, dat momenteel blijkbaar de voorkeur krijgt, niet kan. Het gaat hierbij om de ontsluiting die vertrekt aan de oostkant van de bedrijvenzone Hambos. Die ter hoogte van de zwaaikom over een nieuw te bouwen brug over het kanaal, door veld, bos en landschap met een nieuw aan te leggen weg richting Mechelsesteenweg loopt en ter hoogte van de Ellestraat te Delle er op aansluit. De GECORO merkt ook op dat dit in feite het tracé betreft dat met stille trom de geschrapte reservatiestrook van een autosnelweg opnieuw wenst in te voeren. Wanneer er op dit tracé dan nog een aparte aansluiting voor Cargill voorzien wordt zitten wij helemaal fout.
Niet zonder redenen werd deze zone in het GRS Herent opgenomen als landschap- en natuurontwikkelingzone. De concrete afbakening en de bijhorende stedenbouwkundige voorschriften werden inmiddels uitgewerkt in het RUP Open Ruimte. Een RUP dat met eenparigheid van stemmen door de GECORO goed bevonden werd voor de voorgeschreven MER-screening.
De GECORO is wel voorstander van het tracé dat westwaarts van het bedrijventerrein vertrekt richting Tildonk-brug en aan de linkeroever van het kanaal richting Kampenhout verder loopt. Ter hoogte en in het verlengde van de Molenstraat (Delle) buigt dit tracé af naar de Mechelsesteenweg. Hier ook dient met verkeerslichten gewerkt te worden. Best wordt dan wel naast de huidige vaartbrug een parallelle brug voor voetgangers en fietsers voorzien om het conflict met de zwakke weggebruiker te vermijden.
De GECORO begrijpt echter geenszins waarom het initiële, tevens het meest voor de hand liggende en qua ruimtelijke ordening en mobiliteit volstrekt te verantwoorde tracé niet weerhouden wordt. Een tracé dat ten oosten van het bedrijventerrein vertrekt en parallel en op de rechteroever van het kanaal de verbinding maakt met Wijgmaalbrug. Ondertussen kan de aldaar reeds gevestigde bedrijvenzone eveneens ontsloten worden. Langs de bestaande verbindingsweg Vaartdijk kan vervolgens aansluiting met de E314 gezocht worden. Dit via de nieuwe wegenis die in stadsdeel Leuven-noord, het zogenaamde Vuntcomplex, ontwikkeld wordt en waarvan de uitvoeringswerken gepland zijn. Niets lijkt ons simpeler en logischer, maar !
De GECORO vraagt met deze ook zeer uitdrukkelijk aan het Gemeentebestuur van Herent om al haar middelen in te zetten om te voorkomen dat het tracé doorheen het ongerepte buitengebied op de grens met Tildonk (Sussenhoek, Doren en Delle) zou getrokken worden.
Dit als een eerste reactie op de huidige ontwikkeling van de geplande ontsluiting.
De 3 hieronder besproken trajecten (bron: ROB TV).
(klik op de afbeelding om te vergroten)
15/04/09
HERENT/HAACHT - De gemeente Herent en de Gemeentelijk Commissie
Ruimtelijke Ordening (Gecoro) protesteren tegen het voorstel van de nv Zeekanaal
om het industrieterrein Hambos in Tildonk te ontsluiten richting
Mechelsesteenweg. Voor het gemeentebestuur van Herent zijn er twee opties. Ofwel
komt er een aansluiting via de Molenstraat in Veltem, ofwel komt er een nieuwe
brug met een aansluiting aan de Eikestraat. Het huidige voorstel valt niet in
goede aarde. Het gaat van aan de oostkant van de bedrijvenzone Hambos, aan de
zwaaikom over een nieuwe brug over het kanaal, door veld, bos en landschap,
richting Mechelsesteenweg en de Ellestraat in Delle.
HERENT - Crevits vandaag op werkbezoek. Vlaams minister Crevits, bevoegd voor Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, brengt vandaag een werkbezoek aan Herent. Hete hangijzers als veilig fietsverkeer op gewestweg N26 (Mechelen - Leuven), de aanleg van de noordelijke rotonde en de ontsluiting van het industrieterrein Hambos zullen op uitnodiging van Vlaams volksvertegenwoordiger en eerste schepen Jos Bex (WIJ) aan de minister worden voorgelegd. Ze krijgt ook uitleg over de vooruitstrevende manier waarop in Herent de bestrijding van wateroverlast wordt vormgegeven.
Om de twee weken tref je hier een paar
portretten van onze Tildonkse voorzaten.Met een klein beetje commentaar
op zijn Tilloenks. Soms zijn we zelfs niet zeker wie er op voorkomt en
verwachten we enige feedback van de lezer.
Zie je ook graag een van je
voorouders of verwanten verschijnen in Den
Tilloenksen almanak? Bezorg ons dan een foto en we bedienen je op uw
wenken!
Alfons Bosmans Marie Vandenbroeck en Gustaaf Vertommen
De Elgin Marbles zijn de marmeren beelden van het Parthenon in Athene,
die sinds 1816 geëxposeerd worden in het British Museum in Londen. Lord
Elgin, de Britse ambassadeur, nam ze uit Griekenland mee in de tijd van
de Turkse overheersing. Hij had daarvoor de - later betwiste -
toestemming van de sultan. Van in het begin werd de overbrenging van de
antieke topstukken naar Groot-Brittannië bekritiseerd. Lord Byron, de
romantische dichter die meevocht in de Griekse vrijheidsoorlog,
bestempelde Elgin als een vandaal.
WERELDWIJD BONJE OVER KUNST
Kunstroof is van alle tijden. Maar de vraag om fouten uit het verleden te herstellen en geroofde kunstschatten terug te geven, is van vandaag. Moeten westerse musea binnenkort afscheid nemen van een deel van hun topstukken? 'Blindelings teruggeven heeft geen zin.' Een jaar of tien geleden kreeg het Etnografisch Museum van Antwerpen een delegatie van Noord-Amerikaanse indianen op bezoek. Ze hadden vernomen dat het museum stukken bezat die uit indiaanse graven afkomstig waren. 'U mag die stukken bestuderen en in uw depot bewaren', zeiden ze, 'maar u mag ze niet exposeren. De grafgiften van onze voorvaderen verdienen respect, ze zijn niet bedoeld om in een toonkast te liggen.'
Voor Jan Van Alphen, de directeur van het Etnografisch Museum, was het een eyeopener. De erfgenamen van de mensen die zijn museumstukken vervaardigd hadden, stonden voor het eerst aan zijn deur. 'Het is onvoorstelbaar hoe vanzelfsprekend westerlingen het lange tijd gevonden hebben om graven van vreemde culturen leeg te halen', zegt hij. 'Egyptische mummies waren voor onze musea gewoon verzamelobjecten. We dachten dat de wereld van ons was.'
In het bewustwordingsproces na de koloniale periode kregen heel wat jonge landen oog voor het belang van hun erfgoed. Ze realiseerden zich dat belangrijke stukken door de kolonisatoren waren meegenomen. Bovendien ging de uitvoer van cultuurgoederen onbekommerd voort. De Unesco, de culturele tak van de Verenigde Naties, deed inspanningen om de jonge landen op dit gebied te helpen. In 1970 werd een belangrijke Unesco-conventie goedgekeurd die de illegale uitvoer van erfgoed aan banden legde. In 1995 kwam daar de Unidroit-conventie bovenop, die de verplichte teruggave van stukken regelt.
Maar het probleem rees niet alleen bij landen die opkwamen voor de graven van hun voorvaderen of de totems van hun stammen. Ruzie over erfgoed is een wereldwijd verschijnsel geworden. Steeds meer landen raken in geschillen betrokken en in sommige gevallen vergiftigen die zelfs de goede relaties tussen staten. Twee lidstaten van de Europese Unie, Griekenland en Groot-Brittannië, bakkeleien al drie decennia over de teruggave van een onschatbaar ensemble, de zogeheten Elgin Marbles. De uitslag van dit nog steeds niet beslechte geschil kan bepalend worden voor het hele debat.
Vandaal
De Elgin Marbles zijn de marmeren beelden van het Parthenon in Athene, die sinds 1816 geëxposeerd worden in het British Museum in Londen. Lord Elgin, de Britse ambassadeur, nam ze uit Griekenland mee in de tijd van de Turkse overheersing. Hij had daarvoor de - later betwiste - toestemming van de sultan. Van in het begin werd de overbrenging van de antieke topstukken naar Groot-Brittannië bekritiseerd. Lord Byron, de romantische dichter die meevocht in de Griekse vrijheidsoorlog, bestempelde Elgin als een vandaal. Toen de flamboyante Griekse actrice Melina Mercouri in 1981 minister van Cultuur werd, bracht ze de teruggave van de Elgin Marbles op het internationale forum. Ze verdedigde de terugkeer van dit erfgoed met zoveel gloed, dat de discussie een heet hangijzer werd. Het British Museum, dat uiteraard niet graag een van zijn blikvangers ziet vertrekken, weigert tot nu toe de stukken af te staan. Het stelt dat Lord Elgin de beelden rechtmatig verkreeg en dat ze in Londen elk jaar door een groot internationaal publiek worden bewonderd. Maar in Athene is intussen een nieuw Museum van de Akropolis gebouwd, waarin een speciale zaal voor de marmers van het Parthenon werd gereserveerd. 'Het lijdt geen twijfel dat deze beelden tot het Griekse erfgoed behoren', zegt Jan Van Alphen. 'Ze horen in Athene thuis. Nu er een museum gebouwd is waarin de stukken in optimale omstandigheden kunnen worden getoond, op de plek waarvoor ze gemaakt zijn, lijkt de tijd rijp om ze terug te geven. Grote, wetenschappelijk begeleide projecten waren al vaker een zinnige aanleiding om stukken terug te geven. Tijdens de restauratie van de tempel van Borobudur in Indonesië bijvoorbeeld, heeft Nederland beelden afgestaan die van daar afkomstig waren. Ook het Jubelpark in Brussel gaf toen een groot beeld terug.'
Alles hangt af van de geschiedenis van de stukken en de omstandigheden waarin de teruggave kan gebeuren, beklemtoont Van Alphen. 'Op dat gebied moet je de dingen geval per geval bekijken. Blindelings alles teruggeven heeft geen zin en kan zelfs gevaar opleveren voor de stukken. In de jaren 1990 heeft het Etnografisch Museum van Antwerpen overwogen om beelden terug te geven aan Congo. De directeur van het museum van Kinshasa heeft ons toen gezegd dat zijn land op dat moment niet in staat was om ze goed te bewaren. Dat is minder vreemd dan het lijkt: het vochtige tropische klimaat stelt hoge eisen aan de conservatie van werken die uit de meest uiteenlopende organische materialen bestaan.'
Ook de politieke situatie in de betrokken landen is van belang. Instabiele regimes kunnen onvoorziene problemen voor het erfgoed opleveren. Een voor de hand liggend voorbeeld is het Taliban-regime in Afghanistan. De verwoesting van de eeuwenoude Boeddhabeelden van Bamiyan lokte in 2001 internationaal protest uit, maar was slechts een onderdeel van een systematische vernietiging van kunstwerken in het hele land. De minister van Cultuur ging persoonlijk met een bijl beelden te lijf in het museum van Kaboel.
Kostbare Gandhara-beelden werden in die periode uit Afghanistan gesmokkeld. Aanvankelijk klaagden de Afghaanse museumlui dat aan. Ze lieten zelfs wereldwijd een petitie circuleren. Maar achteraf bleek dat de beelden daardoor gered waren. De Unesco zette intussen een programma op om Gandhara-beelden die in het Westen aan musea worden aangeboden, naar Afghanistan terug te brengen.
Winst
De discussie over de teruggave van erfgoed plaatst de musea in een kwaad daglicht dat ze niet verdienen. Musea spelen een belangrijke rol als ambassadeur van culturen in het buitenland. Het kan immers niet de bedoeling zijn om alle Vlaamse kunst naar Vlaanderen terug te halen, alle Franse kunst naar Frankrijk of alle Afrikaanse kunst naar Afrika. Musea tonen het publiek hoe ingenieus mensen in andere landen en continenten zijn en hoe ze in kunstwerken en cultusobjecten hun visie op de wereld tot uitdrukking brengen. Bovendien worden de stukken er niet alleen getoond, maar ook bestudeerd. Meer en meer wisselen etnografische musea in het Westen informatie over hun bezit uit met de herkomstlanden.
'De winst van de hele discussie over teruggave is dat er een grotere aandacht gekomen is voor het onderzoek van de herkomst en de geschiedenis van stukken', zegt Jacques Lust, een specialist in restitutievraagstukken. 'Er is een kentering ten goede. Het besef is gegroeid dat het op morele gronden niet aanvaardbaar is dat musea of verzamelaars stukken verwerven die op een illegale manier uit hun land van herkomst zijn weggehaald.'
Toch blijft de illegale export van erfgoed ook vandaag een bloeiende business. Er zitten goed georganiseerde smokkelaars achter, die vaak medewerking krijgen van corrupte ambtenaren en douanepersoneel. Ook de plaatselijke bevolking gaat niet altijd vrijuit. Archeologen die in Peru werkten, vertellen dat arme boeren in sommige streken de graven weten liggen en kostbaarheden daaruit verkopen voor een habbekrats. De echte winst is voor de handelaars.
De illegale handel floreert omdat de vraag naar vooral etnische en antieke kunst zo groot is. In het begin van de twintigste eeuw waren het alleen enkele verlichte kenners en kunstenaars zoals Picasso en Matisse die de schoonheid van etnische kunst herkenden. Vandaag is een grote groep verzamelaars er tuk op. Een van die verzamelaars was de modeontwerper Yves Saint Laurent. De veiling van diens fabelachtige kunstcollectie vorige maand in Parijs maakte voor de hele wereld duidelijk hoe netelig het probleem van de roofkunst blijft. De couturier bezat twee bronzen dierenbeeldjes die in de negentiende eeuw uit China werden meegenomen door plunderende Franse en Britse troepen. Een Chinese erfgoedvereniging eiste de stukken terug, maar haalde voor de rechter geen gelijk. De roof is allang verjaard.
Betwistingen over erfgoed komen vaak tot uiting bij evenementen waar veel publiciteit over wordt gemaakt, zoals veilingen en grote tentoonstellingen. Verzamelaars en musea hadden vroeger andere normen en vonden geen graten in het verwerven van stukken die na de Unesco-conventie van 1970 als 'illegaal geëxporteerd erfgoed' worden beschouwd. Maar die conventie heeft geen terugwerkende kracht. Juridische gronden om stukken terug te eisen, zijn er meestal niet.
De oplossing ligt niet in spectaculaire claims, maar in stille diplomatie. Respect voor elkaars erfgoed en begrip voor elkaars gevoeligheden op dat gebied passen in de goede relaties tussen landen, die ook op andere gebieden belang hebben bij een vlotte samenwerking. Teruggave van erfgoed komt dan ook geregeld voor. Het is een element van goede verstandhouding waar alle partijen bij gebaat zijn.
De Conficker-worm komt dan toch tot leven. Volgens beveiliger Trend
Micro is het virus zichzelf aan het updaten via een p2p-verbinding
tussen de besmette computers. Tegelijk downloadt het ook nieuwe,
voorlopig onbekende data.
Onderzoekers analyseren de code die wordt binnengehaald op
geïnfecteerde computers. Ze vermoeden dat het gaat om een programma dat
toetsaanslagen bijhoudt. Op die manier is het mogelijk om gevoelige
informatie te stelen.
Een .sys-component verstopt zich achter een rootkit.
Hiermee kan het virus volgens Trend Micro verbergen dat de computer is
besmet. De onderzoekers van het bedrijf hebben moeite met hun analyse,
want alles is zwaar geëncrypteerd.
De worm probeert ook verbinding te maken met Myspace.com, Msn.com,
Ebay.com, Cnn.com en Aol.com. Het achterhaalt of er een actieve
verbinding is. Volgens de Trendlabs Malware Blog zal het achteraf alle sporen op de besmette computer uitwissen en legt het zichzelf stil op 3 mei.
Besmette computers blijven veiligheidsrisico
Dat Conficker dit van plan is, vormt echter geen veiligheidsgarantie.
Na 3 mei schakelt het zichzelf uit en kopieert het zichzelf niet
meer, zegt David Perry, hoofd security education bij Trend Micro. Toch kunnen geïnfecteerde computers nog steeds van op afstand bediend worden voor andere zaken.
Vorige week verwachtten securityexperts wereldwijd dat Conficker zich zou activeren op 1 april. Die verrassing bleef echter uit.
Bij de nieuwste ontdekking dacht men aanvankelijk aan een nieuwe
variant, maar het blijkt te gaan om een nieuwe component van de worm.
Het virus verspreidt zich via een lek in Windows dat Microsoft in oktober al heeft gepatcht.
Ook via draagbare media zoals usb-sticks en netwerken met zwakke
wachtwoorden zoekt Conficker zijn weg naar nieuwe slachtoffers. Volgens
Perry wordt het aantal besmette computers wereldwijd geschat op drie
tot twaalf miljoen.
Is jouw computer besmet met Conficker?
Omdat de worm virusscanners uitschakelt en de toegang naar
beveiligingssites blokkeert, is het soms moeilijk om de infectie te
ontdekken. Daarom kan je zowel op Confickerworkinggroep.org als bij de Duitse universiteit van Bonn een snelle online test doen om te kijken of je machine besmet is.
'De verkondiging van Gods woord heeft in de roomse kerk steeds een voorname plaats ingenomen. In de oude kerken bleef de priester aan het altaar neergezeten om het volk te onderwijzen. De bisschop predikte in die tijd van op de kateder. Later, dit is tijdens de middeleeuwen tot omstreeks het einde van de XVe eeuw, nam in de grote kerken de predikant plaats op het doksaal tussen koor en kruisbeuk, om van daaruit zijn waarheid te verkondigen. In eenvoudiger kerken gebruikte men de ambo die was opgesteld aan het begin van het koor. Tijdens de late middeleeuwen kwam geleidelijk de afzonderlijke preekstoel in gebruik. Een van de oudste exemplaren is de gotische preekstoel uit de parochiekerk van Alsemberg, die thans in het Museum van Kunst en Geschiedenis te Brussel berust. Hij dateert van ca. 1490. De meeste preekstoelen uit onze streek dateren evenwel uit de 17de of de 18de eeuw en zijn van barokke of neo-classicistische inspiratie...' (1)
De preekstoel in de kerk van Tildonk is een merkwaardig kunstwerk in gebeeldhouwde eik en behoort tot de barokstijl. Onder de kuip prijkt het krachtige beeld van de aartsengel Michaël die strijdt tegen de opstandige engelen. Het kerkmeubel is immers afkomstig van de voormalige Sint-Michielskerk te Leuven, die in 1788 gesloopt werd. Op de kuipwand staan de beelden van Christus als wereldheerser, Sint-Pieter met sleutels en Paulus met zwaard. De geraamtebalken van de kuip bevatten de symbolen van drie evangelisten (arend, engel, leeuw). Op de kuipdeur de vierde evangelist, Lucas? De trapaanloop is versierd met twee gevleugelde engelen en de leuning is prachtig versierd met een opengewerkte decoratie waarin korenaren en wijnranken zorgen voor een passende bijbelse symboliek. Van Gelder dateert de preekstoel, op grond van de stijlkenmerken en de toegepaste versiering, in de tweede helft van de 17de eeuw. Hij typeert het kerkmeubel als een onder alle opzichten merkwaardig stuk, dat uitmunt door zijn beheerste vormgeving en de zuiverheid van de siermotieven.
Volgens een indertijd hardnekkig gerucht zou de preekstoel gekocht zijn ten tijde van de Franse Revolutie als zwart goed voor 1 frank (nog aldus aangehaald door Stroobants A., Oost-Brabant. Dl. III, Leuven, 1957, 117-118). In werkelijkheid werd evenwel 283 gulden en 8 stuivers betaald (1779-1781) (Algemeen Rijksarchief Brussel, Archief fam. de Lalaing, 1665). (2)
(1) Van Gelder S., Het meubilair van de kerken uit de streek van Haacht, Beatrijsgezelschap, 1976, 32-34, 36. (2) Gordts J., Het rijke interieur van de Sint-Jan de Doperkerk te Tildonk, 2007, o.c., 4.
Restauratie van oude hoeven heeft nood aan ambachtslieden 'van de oude stempel'. Zo eentje als steenkapper Jan, die hier bezig is met het uitleggen van de onderdelen voor de zandstenen deuromlijstingen die aangewend zullen worden in de Dormaalhoeve. Iemand met zo'n beroep moet ook een beetje filosoof zijn, en dat is Jan ten volle...
Ben je benieuwd of je familienaam voorkomt in de blog? Of zoek je info over bvb. het klooster, 'varkens en beren', de vaart, ... Breng je zoekterm hierboven in en je krijgt onmiddellijk ALLE artikels waarin deze term voorkomt!
ZEKER EENS PROBEREN! DIT WERKT DUS NIET MEER
DE FOTO'S IN DE BLOG
Gebeurlijke miniatuurfoto's in het middengedeelte kan je doorgaans vergroten door erop te klikken.
De foto's in de linker- en rechterkolom echter niet, ze zijn dan ook veeleer bedoeld als opsmuk. Het gros kwam je wel al eerder tegen in een artikel in het middengedeelte.
.
WARM AANBEVOLEN
Voor slechts 34 € word je lid van HAGOK, de Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring. Als lid kan je de meeste activiteiten van HAGOK gratis meemaken. Ontvang je HOGT, een glossy magazine met tientallen kleuren- en andere foto's; elk jaar goed voor meer dan 300 blz. streekgeschiedenis, heemkunde, genealogie, archeologie en wetenschappelijke bijdragen over de dorpen van de driehoek Aarschot-Leuven-Mechelen.
Als lid kan je de artikels over Tildonk, naast alle andere reeds verschenen artikels, en dat zijn er ondertussen meer dan 1400 (!), ten allen tijde gratis online raadplegen. Over Tildonk zelf verschenen doorheen de tijd heel wat uitgebreide bijdragen:
Arnold Bonne & Jan Gordts, Cimorné gezien in Tildonk
Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel
Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795
Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)
Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand
Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon
Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk
Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde
Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk
Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'
Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw
Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)
Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane
Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening
Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)
Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving
Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot
Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?
Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool
Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)
Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk
Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen
Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)
Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'
François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601
Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04
Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige
Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk
Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)
Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw
Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)
Willy Van Langendonck, De waternaam Lips
Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band
Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)
Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer
Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk
Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon
Jan Gordts, De Tildonkse galg
Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog
Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)
Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman
Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)
Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog
Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)
Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal
Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren
Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?
Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk
Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster
Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw
Jan Gordts, Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk
Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk
Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935
Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940
Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal
Roger Casteels, Op 26 mei 1940 verloor Tildonk 2/3 van zijn onderwijzerskorps
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk:een bouwhistorisch en iconografisch overzicht
Jan Gordts, 12/8/1942: een Engels gevechtsvliegtuig stort te pletter in Tildonk
Jo Vandesande, Een 18de-eeuwse kaart van Tildonk en Wespelaar
Jos Cools, Tildonk
Jan Gordts, Een drievoudige moord te Tildonk in 1837
Henri Vannoppen, Een beeld van de gemeenten Haacht, Tildonk en Wespelaar rond 1830
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel II: De heerlijkheid Lauwendries
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel I: De heerlijkheden Tildonk, Ter Borcht (Nieuwenborg) en Oudenborg, vanaf hun ontstaan tot omstreeks 1650
Bart Minnen, Getuigenissen uit 1390 over de verdeling van de tienden te Tildonk
 "Laughing"){kind=icon}
58 % (45)
17 % (13)
25 % (19)
Genealogie
is een aparte hobby. Net als postzegels verzamelen, heeft het iets
fascinerends dat buitenstaanders niet direct kunnen vatten. Of je het
nu doet als hobby, occasioneel voor een grootse familiereünie, ofwel
omdat je je tot de Mormonen wil bekeren, je stamboom opzetten loopt
niet steeds van een leien dakje. Waar begin je ?
