Het is koud nu, 27° en koud, ik wist het, jij wss ook.
s Niet erg, koud is beter dan pijn, het is jachtseizoen voor iets.
Doffe teleurstelling wel, hier wou ik niet naar terug, dit ging voorbij zijn,
ik ruik het al, ik ben er klaar voor
Zaterdag tot dinsdag thuis,
leuk, het is mistig buiten, perfect, puuuurrrrrfect. Buiten, donker, scouten kan geen kwaad.
Raam open, nachtlucht, natte klammige mistige nacht. Alles is weg. Alles is leeg.
Het is goed zo, ik ga, wetende dat ik me straks niets meer herinner, het is goed zo.
Beeldscherm verblindt me, ik ga, ik moet donker, ik mag het loslaten, er is geen reden het niet te doen.
Alles is goed nu, ik ben weer veilig, ze lost het wel voor me op.
...
Ik stond voor de spiegel net, mijn ogen zijn weer raar, bloed onder mijn nagels.
Niet van mij, geen idee van wie het wel is. Ik weet zelfs niet meer hoe ik ben thuis geraakt.
Alleen dat het koud was gisterenavond, heel erg koud. Ik ben vrij rustig vandaag, maar weet niet
hoelang het gaat geholpen hebben. Ik ken geen schuld hierin, ik leg zelden de schuld bij mezelf.
Site van de krant erop nakijken, niks gevonden dat naar mij toe leidt. Mooi, ik ben mijn discretie niet kwijt.
Ik proef de metaalsmaak nog in mn mond.
...
Flits, gisteren, ogen, fletse ogen. menselijke tanden kunnen niet door huid breken
O jawel, dat kunnen ze wel. Warmte die de kou weg neemt, warmte van leed, van angst, opwinding, adrenaline,
bloed, veel bloed.
Rustige hartslag, kou prikkelt mijn neus, de mist belemmert niet alleen het zicht, ook geluiden worden gedempt.
Alleen in mijn cocon hoor ik mijn ademhaling, beheerst, kalm, alles is rustig, alles is goed. Elke spier klaar,
mijn ogen zijn geel, ik kan het voelen. Ik zie anders nu, gedetailleerder. Ademhaling, voetstappen, gejaagd,
daar is ze. Ik trek me verder terug, klaar, ik ben nog nooit zo zeker geweest. Ik voel mezelf flauw glimlachen
maar voel het niet, geen emoties, koud.
Ik voel de warmte dichterbij komen, prooi, ik hoor ademhaling, het flauwe kloppen van een hart, bloed, honger.
Ik kan het, ik weet het, en het is veel sterker dan het ooit geweest is. Ik weet dat ik gelukkig ben nu,
ik mag jagen, ik mag. Ik beweeg, ze stopt, kijkt om zich heen, en stapt verder, rent bijna. Ze weet het,
ze voelt het, ik kan het ruiken. Ik ga erachteraan, zachtjes, stilletjes, ze hoort me niet,
haar ademhaling is te luid nu, haar hart klopt in haar keel, maakt het haar onmogelijk mij te horen naderen.
Haar angst is haar fout, haar angst maakt haar lichaam klaar om te vluchten, die geur, hmmmmm. Berekenen,
ze moet naar de juiste kant vallen. Mijn hartslag gaat omhoog, niet doen, rustig, kalm, die glimlach is er weer.
Ik ben kalm, rustig, beheerst, en laat los, alles, alles tegelijk. Ik zie haar vallen, ze bloedt onmiddellijk,
een voldane warmte kruipt zachtjes omhoog
Afwerken, ik zie ogen, flets worden onder mijn druk, ze kijken niet, ze heeft me niet herkent.
Tranen op haar wangen, ik verbaas me door te denken dat ze mooi is. Bloed. Ze siddert even,
ik deins achteruit, voel de pezen in mijn kuit aanspannen, ze valt terug. Honger, het krakende gevoel
van tanden door pezen door vlees, het weergalmt in mijn kaken. Weeë geur van bloed, ik voel de huid onder
mijn nagels. Kleine spatjes bloed op het asfalt.
12-06-2009 om 00:00
geschreven door Tigana 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
