De jonge Joris Mareel zit in zijn eentje in een Blankenbergs cafe kijken naar het vrolijke carnavalsgedruis rondom hem. Hij neemt niet actief deel aan het gejoel en de feestvreugde, want eigenlijk heeft hij geen vrienden. Hij droomt wel van mooie meisjes, maar hij heeft nog nooit ook maar een schijn van kans gehad bij het andere geslacht. Terwijl hij zijn weinig benijdenswaardig lot overpeinst, vangt hij een glimp op van Katja, het mooiste meisje van de badstad. Ze wenkt hem en als in een droom volgt hij haar naar buiten. Daar onthult zij hem een vreselijk geheim over zijn afkomst, wat Joris helemaal van zijn stuk brengt.
De volgende ochtend wordt het levenloze lichaam van de knappe jonge vrouw gevonden. Aangezien Joris als laatste met Katja gesignaleerd werd, volgt de politie zijn spoor. De jongen wordt in het nauw gedreven, maar hij slaagt er toch in uit de handen van Van In en zijn ploeg te blijven. De klopjacht neemt groteske vormen aan, maar de vraag blijft of de flikken wel op het goede spoor zitten.
"Mijn gedacht": Goed zonder meer! Een leuk verhaal, spannend en vlot geschreven zoals we van Aspe gewoon zijn maar ook niets meer dan dat! Het grote voordeel dat Aspe heeft zijn de personages die een eigen leven zijn gaan leiden, als lezer ben je al bijna even geinteresseerd in de relatie tussen Van In & Hannelore Martens, de vriendschap met Versavel en het geflirt van Carine Neels als in het eigenlijke verhaal. Deze reeks kan nog best een tijdje mee maar misschien zou Pieter Aspe eens iets minder snel moeten schrijven en iets meer diepgang in zijn verhaal proberen steken.
Hubert Blontrock, een notoir gokker, krijgt de kans om deel te nemen aan een roulettespel waarvan de inzet een mensenleven is. Een paar uur later wordt hij door de politie opgepakt wegens openbare dronkenschap. In zijn roes laat hij iets vallen over een roulettespel waarbij doden zullen vallen. Als Van In hem de volgende dag komt opzoeken ontkent de man echter alles. Nog geen dag later wordt hij dood aangetroffen in zijn huis. Onderzoek wijst uit dat hij elektrische schokken toegediend kreeg. Van In begint een onderzoek, maar krijgt amper de tijd om zich in de zaak te verdiepen.
Op het strand tussen Blankenberge en Wenduine wordt het naakte lichaam aangetroffen van een meisje dat net een borstcorrectie heeft laten uitvoeren in de privé-kliniek van dokter Decoopman, een gerenommeerd plastisch chirurg. De twee moorden houden op het eerste gezicht geen verband met elkaar, tot Van In stukje bij beetje een gruwelijke waarheid ontdekt:�het spel waarvoor Blontrock in een dronken bui waarschuwde, wordt�wel degelijk gespeeld. Merel Deman, het meisje dat dood op het strand werd aangetroffen, was het eerste slachtoffer.
In Brugge wordt met man en macht gewerkt aan de opnames van een nieuwe politieserie. De aanstekelijke drukte op de filmset nabij Oud Sint-Jan krijgt plots een wel heel realistisch tintje wanneer op het parkeerterrein de wagen van hoofdrolspeler Tak in vlammen opgaat. De brandweer doet een uiterst macabere ontdekking: in het uitgebrande wrak zit een verkoold lijk dat met handboeien aan het stuur werd vastgeketend.
André Broes, journalist bij de linkse krant Gazet, maakt zich zorgen om een collega die al een paar dagen niet meer is komen opdagen. Hij stapt naar de politie. Van In dringt de flat van de vermiste journalist binnen en treft zijn levenloze lichaam aan. De schedel van de man is doorboord door twee kogels. Van In verneemt van�André Broes dat de vermoorde collega op het punt stond ophefmakende details over de Bende van Nijvel aan het licht te brengen. Het spoor leidt naar de weduwe van de substituut die destijds het onderzoek leidde en die later in verdachte omstandigheden is gestorven. Nu blijken de notities van de substituut verdwenen te zijn! Pieter Van In, zijn geliefde Hannelore en zijn collega Versavel komen in een maalstroom van gebeurtenissen terecht waarin zij bijna kopje-onder gaan.
"Mijn gedacht": Aspe blijft Aspe zoals Van In altijd Van In zal blijven. De schrijver publiceert boeken aan het tempo dat zijn publiek deze leest. Ook dit boek is weer een page-turner, je begint eraan en 2 dagen later is het uit. Het vertrouwde recept wordt ook in dit verhaal trouw gebleven al is het onderwerp dit keer best gewaagd te noemen. De bende van Nijvel is en blijft toch een heet hangijzer in onze vaderlandse geschiedenis en Aspe is ditmaal niet te beroerd om in dit potje te roeren en de vermeende banden met de toenmalige rijkswacht nog eens in de verf te zetten. Goed, vlot lezend, spannend boek zoals we gewoon zijn in deze reeks met een goed verhaal en uitstekende plot.
In het eenentwintigste avontuur van Pieter Van In, Hannelore Martens en Guido Versavel is er weer een mooie rol weggelegd voor de charmante badstad Blankenberge. Het toeristische vertier wordt er opgeschrikt door een niets of niemand ontziende drugsbende. Doema, een Russisch meisje, wordt vermoord aangetroffen in een natuurreservaat in de duinen. Doema maakt deel uit van een groep jongleurs die optreden in het Witte Paard, een zaal waar tijdens de zomermaanden een zang- en dansspektakel wordt gebracht. Een tijdje later wordt ook haar dealer neergestoken. Van In en Versavel proberen de bende op te rollen maar ze doen ondertussen een vreselijke ontdekking. Ze komen te weten dat een grote partij chemische drugs op komst is waarin toevallig een dosis dodelijk gif is terechtgekomen.
"Mijn gedacht": Aspe is en blijft Aspe. Het vertrouwde concept blijft het goed doen. Een moord in het begin van het boek, de tegenwerkingen van de hogere machten, het drankgebruik en het weerspannige humeur van Van In. Verder komen uiteraard alle vertrouwde personages terug en hun belevenissen zijn al even belangrijk als het moordverhaal zelf. Het verhaal is geloofwaardig, spannend en zoals altijd vlot geschreven maar Aspe heeft deze keer een verassende plot bedacht. De eigenlijke dader komen we pas heel laat te weten. Wanneer je aan het boek begint denk je "weer een Van In zoals altijd" maar twee dagen later is het boek uit en moet je bekennen dat je er best van genoten hebt. Aspe is terug op topniveau!
Een oude man krijgt een hartinfarct in de kerk van het Brugse Begijnhof terwijl hij een non bedreigt met een pistool. Van In stelt een onderzoek in, maar de zaak blijft zonder gevolg doordat het slachtoffer geen klacht wil indienen tegen haar belager. Enkele dagen later treft de eigenaar van de Lucifernum, een diabolische bar in de Brugse binnenstad, een vreselijk verminkt lijk aan in de toiletten. Het spoor leidt al vlug naar een geheimzinnig genootschap dat zich de Gezellen van de Brugse Beer noemt. Van In en Versavel raken verwikkeld in een kluwen van intriges. Welke rol speelt het zestiende-eeuwse schilderij De zeven wonderen van Brugge van Pieter Claeissins de Oude dat in het Begijnhof wordt bewaard? En bestaat de schat van Karel de Goede echt? De Gezellen van de Brugse Beer geven hun geheimen beetje bij beetje prijs. Of is dat maar schijn en moet Van In de oplossing ergens anders zoeken?
"Mijn gedacht":De twintigste Aspe maar er zit zeker nog geen slijtage op "Van In". Het verhaal leest zoals gewoonlijk zeer vlot. Ook is de schrijver iets "rauwer" of "ruiger" geworden. De moorden zijn nog verschrikkelijker en worden tot in het detail beschreven, de moordenaar is gruwelijker dan ooit. Er zit ook iets meer inhoud in het verhaal, het is niet meer een moordverhaal zonder meer zoals het vroeger bij Aspe wel eens was. Verder blijft ook de relatie van de hoofdpersonages onderling een verhaal appart. De relatie van Van In met Hannelore en met Carinne Neels, Versavel, Zlotkrychbrto, De Kee. Ondertussen zijn deze personages een eigen leven gaan leiden en zijn hun belevenissen bijna even belangrijk als de moordzaak zelf. Het einde zorgt er ook voor dat de Aspe fan al uitkijkt naar het volgende boek. Een nieuwe hoofdcommissaris komt binnen en dicteert Van In direkt de wet! Spannend, goed geschreven en leuke thriller. Aanrader voor iedere thriller- en Aspe fan!
Een toekomstig premier, wordt vermoord aangetroffen in de buurt van de Villa Papillon, een luxebordeel in de buurt van Brugge.
Van In legt meteen een verband tussen de locatie waar Vandervelde werd vermoord en de Villa. Uiteraard wordt hem deze toch voor de hand liggende conclusie niet in dank afgenomen. Procureur Beekman belast de federale politiemet het onderzoek en dat zeer tegen de zin van commissaris Van In, die samen met Guido Versavel en Hannelore een parallelonderzoek start.
Van In stuit daarbij op zoveel weerstand dat hij stilaan begint te beseffen dat er andere belangen op het spel staan.Wordt dit een beruchte doofpotaffaire omdat de reputatie van vooraanstaande personen in het gedrang is? En belangrijker: volgt Pieter Van In wel het goede spoor...?
"Mijn gedacht": Ik denk niet dat Aspe ooit de nobelprijs literatuur zal krijgen en na een paar weken ben ik meestal de grote lijnen en inhoud van de boeken vergeten. Toch betrap ik mezelf erop dat ik na het verschijnen van een nieuwe "Van In" onmiddellijk naar de boekhandel loop en ondertussen de volledige collectie in mijn bezit heb. Ben ik dan een fan? Ja zeker! Ook dit boek kon mij weer vermaken. Het gewone concept blijft behouden, de oude vertrouwde personages, het humeur en de huwelijkscrisis van Van In, en de onorthodoxe onderzoeksmethoden van de commissaris blijven leuk om te lezen. Een vooraanstaand politicus wordt vermoord teruggevonden in de buurt van een bordeel. Wanneer men Van In buiten het onderzoek probeert te houden bijt deze zich nog meer vast dan anders in deze zaak! Amusant, leuk en ontspannend boek. Er zit nog geen sleet op Van In en Aspe kan met deze reeks nog jaren verder!
Ditmaal is de toch al licht ontvlambare Pieter Van In genoodzaakt om zich te verdiepen in de schemerachtige en klatergouden wereld van de missverkiezingen.
Van In, Guido Versavel en Hannelore Martens hebben echter niet alleen hun handen vol aan de glitter en glamour van de missen, maar ook de keiharde zakenwereld van containertransporten vanuit China naar de haven van Zeebrugge eist hen op.
Mijn gedacht: Een typisch Aspe boek zoals we ondertussen van deze auteur gewend zijn. De gebruikelijke personages, het roken en drinken van Van In, een paar moorden en de relatie tussen Van In, Hannelore en Versavel. Nieuw is wel dat Aspe meer kleine verwijzingen in zijn boeken brengt naar de realitieit dan vroeger. Zo noemt één van de personages Bombé, hij is een organisator van missverkiezingen en rommelt met de kanditates zodat de link met Ignace Crombé vlug gelegd is. Ook wordt zijn eigen serie op Vtm vernoemt en passeert een moderne popsong een paar keer als ringtone in het verhaal. Toch wel een ietwat nieuwe aanpak van Aspe.
Het verhaal zelf is goed en vooral het einde is zeer spannend. De connectie met de chineese zakenwereld is niet TE ver gezocht zodat het verhaal geloofwaardig overkomt.
Alweer een goed boek in een goede reeks maar zonder een hoogvlieger te zijn.
Tijdens een romantisch weekeinde in Venetië raken Van In en Hannelore toevallig betrokken bij de moord op Filip Vandecasteele, een Oostendse reder en tevens eigenaar van een visverwerkend bedrijf. Als blijkt dat het slachtoffer een paar uur voor zijn dood werd gebeld door een Vlaming, leidt het spoor naar Oostende, waar Van In en Versavel kennismaken met het ruige vissersmilieu, The Brothers of Harley (een bizarre motorclub), een cynische Nederlandse zakenman en de artistieke scène. Het wordt snel duidelijk dat heel wat mensen een motief hadden om Vandecasteele te vermoorden, maar telkens als Van In denkt dat hij op het goede spoor zit, duiken nieuwe elementen op die zijn hypothese op losse schroeven zetten.
"Mijn gedacht": Een recensie schrijven over een boek van Aspe is nooit makkelijk. Ik heb nog nooit een echt slechte Aspe gelezen maar ook nog nooit een waar meesterwerk. Ik betrap mezelf er wel telkens op dat wanneer er een nieuwe Aspe verschijnt ik onmiddellijk naar de boekhandel loop en dat het boek een week later uit is!
Bankroet is zeker niet het beste boek uit de reeks. Het verhaal komt voor mij nogal dunnetjes over, de manier waarop Van In bij het onderzoek betrokken raakt is eerder ongeloofwaardig en ook de personages zijn mager en oninteresant. Van In rookt nog altijd als een ketter en zuipt duvels zoals een koe water maar toch...... Na enkele zeer goede "Van In's" is dit weer één van de mindere uit de reeks. Wat wel opvalt is dat Aspe meer dan vroeger zijn eigen mening en visie durft te uiten in zijn boeken (zoals hier bv over het rookverbod en andere regeltjes in onze maatschappij). Eén van de sterke punten van deze boeken zijn voor mij het vertrouwen van en met de hoofdpersonages. Is het door de beperkte inbreng van Carine Neels, commisaris De Kee en "slot" dat dit boek mij minder aanspreekt? Volgende boek zal ik evengoed kopen en misschien is dat weer wel een top-thriller.....
Op Schiphol landt een vliegtuig afkomstig uit de Dominicaanse Republiek. De politie staat klaar om een drugskoerier, een zogenaamde bolletjesslikker, in te rekenen. Hij werd op heterdaad betrapt in het vliegtuig.
Zes maanden later vindt de Brugse politie in een kanaal in de buurt van Brugge het lijk van een jonge vrouw dat al enkele dagen in het water ligt. Het blijkt te gaan om een Vlaamse stewardess. Via een reconstructie van haar recente verleden legt Van In de link met het vliegtuig uit de Dominicaanse Republiek met aan boord de drugskoerier, in wiens gezelschap het slachtoffer werd gezien.
Is de moord een afrekening in het drugsmilieu? Was de stewardess een handlangster van de ingerekende crimineel en moest zij uit de weg worden geruimd omdat ze te veel wist?
Bij de huiszoeking in haar appartement wordt in haar computer een lijst met de namen van twaalf mannen gevonden. Van In trekt de namen na en wordt daarbij hardnekkig tegengewerkt door een van hen. Wat is het verband tussen de twaalf mensen? Worden zij afgeperst? Zijn het klanten?
Het zijn zonder uitzondering mannen van aanzien die het gemaakt hebben in het leven. Het kost Pieter Van In en zijn team de grootste moeite om uiteindelijk de onthutsende waarheid bloot te leggen.
Mijn gedacht: Versavel drinkt zich tweemaal zat en wordt zelfs eens wakker naast een vrouw! Tot zover de belangrijkste vernieuwingen in de 25e "Van In".
Dit wil echter niet zeggen dat het een slecht boek is. Zolang Aspe deze reeks blijft schrijven zullen ik en vele andere zijn boeken blijven kopen., Het verhaal is gewoon meer van hetzelfde: een corrupte politicus, een moord, mooie vrouwen en Van In die zuipt en rookt alsof het zijn laatste dag op aarde is. Ook de steeds weerkerende huwelijksproblemen zijn weer van de partij.
Het eigenlijke verhaal is goed gebracht maar verschilt eigenlijk weinig met de 24 vorig. Op naar nummer 26 en ook die zal ik onmiddellijk aanschaffen.
Céline Dubois, een jonge vrouw, wordt vermoord aangetroffen bij haar thuis op de sofa. Alles wijst op zelfmoord. De huisarts die het overlijden vaststelt, heeft echter zijn twijfels. Het onderzoek wijst uit dat hij gelijk heeft. Céline Dubois is vergiftigd met het extract van de bessen van de taxus baccata. Werner Candries, zaakvoerder van een groothandel in bloemen en planten met wie ze een verhouding had, is de eerste verdachte, maar al snel blijkt dat hij niets met de zaak te maken heeft. Toch heeft de man geen onbesproken verleden. Van In ontdekt dat hij betrokken was bij de illegale handel in sigaretten en dat hij er nogal bizarre seksuele gewoontes op na houdt, maar ook dat is niet voldoende om hem voor de rechter te brengen. De zaak neemt een onverwachte wending als de man op de motorfiets zijn intrede doet. Hij dringt bij Candries binnen en slaat met een hamer zijn knieën kapot. Gaat het om een ordinaire afrekening in het milieu of bestaat er een verband tussen de man op de motorfiets en de andere gebeurtenissen waarbij steeds meer mensen betrokken raken?
Mijn gedacht: Aspe is goed en zal altijd goed blijven. Aspe en "Van In" zijn echt een merknaam geworden waarvoor iedereen naar de winkel loopt. Vergelijk het met een serie op tv zoals bv. Witse of Flikken. Niet alle afleveringen zijn even goed maar toch zal je, eens je een paar keer gekeken hebt, telkens weer naar de volgende uitzending kijken.
Zo ook met de boeken van Pieter Aspe. Het ene is al beter dan het andere (zonder echte meesterwerken weliswaar) maar telkens wanneer een nieuwe "Aspe" erschijnt ligt hij binnen de korste keren op de boekenplank.
Erewoord is hierop geen uitzondering! Een spannend moordverhaal, de steeds wederkerende personages, een vleugje humor, een stevige portie seks en de persoonlijke beslommeringen van commisaris Van IN. Belangrijkste nieuwe element: Van In stopt met roken!!! Of niet natuurlijk
Net als commissaris Pieter Van In denkt dat hij even kan uitblazen na het onthutsende avontuur met het stamcelonderzoek waarbij hij bijna de verdrinkingsdood stierf, krijgt hij een merkwaardig telefoontje van een oude vriendin. Haar broer is spoorloos verdwenen en zij schakelt de discrete hulp in van Van In. Ze wil geen officieel onderzoek, want haar broer is geheim agent en het is niet toegestaan op enigerlei wijze de aandacht op de geheime dienst te vestigen.
Als Van In zijn privéonderzoek start, ontdekt hij al gauw dat er binnen de Europese geheime dienst in oprichting verschillende strekkingen zijn en dat afdelingen elkaar niet alleen wantrouwen, maar ook tegenwerken. De agenten houden elkaar nauwlettend en angstvallig in het oog.
Van In stuit op een complot binnen de dienst en hij vermoedt dat de broer van zijn jeugdvriendin over aanwijzingen beschikte die hem in acuut levensgevaar hebben gebracht. Er ontstaat een kat-en-muisspel, waarbij Van In uiteindelijk de stervende broer vindt. In een ultieme krachtmeting slaagt hij erin een ramp te vermijden. Daarbij wekt hij de bewondering van de top van de geheime dienst.
Mijn gedacht: Aspe...............wat moet je er van denken.Telkens een boek uit is denk ik "we hebben het nu wel gehad" maar wanneer het volgende boek uitkomt ren je alweer onmiddellijk naar de boekhandel en begin je te lezen.
De vijand is zeker niet het beste boek uit de reeks. De personages worden iets minder besproken, het verhaal is matig en het profiel van de daders is nogal.........gewoon.
Eigenlijk vond ik het leukste aan dit boek de kleine verwijzingen naar de realiteit die de auteur in het verhaal brengt. Zo zegt één van de personages wanneer ze op restaurant zitten dat je een echte chef-kok kent van zijn keuken en niet door op tv te komen. Een duidelijke sneer naar de vele kookprogramma's (eat your heart out Peter Goossens). Ook wordt Aspe vernoemt als die schrijver die constant boeken uitbrengt maar van wie het hoofdpersonage de naam vergeten is.
Echte slechte Aspe's zullen er wel nooit uitkomen en dat alleen al is een verdienste. Het blijven gewoon leuke en ontspannende boeken.
Successchrijver Pieter Aspe duikt in het koloniale verleden van België.
In Frankrijk wordt een pelgrim die te voet onderweg is naar Santiago de Compostella vermoord. De boeteling blijkt afkomstig uit Brugge en zo raakt de onvolprezen commissaris Pieter Van In bij de moordzaak betrokken. Via het onderzoek komt Van In in contact met een bekende Brugse familie met een verleden dat teruggaat tot het Belgische koloniale tijdperk. De recent overleden grootvader was namelijk de leider van een huurlingenleger dat de zelfstandigheid van de rijke provincie Kantanga moest bevechten. Het gerucht gaat dat hij voor zijn militaire prestaties meer dan rijkelijk beloond werd door het Kantangese regime. Toch leefde onze held in Brugge zeker niet in grote welstand en sterft hij veeleer in eenzaamheid. Dan duiken er documenten op die gewagen van een goudschat. De hebzucht van de familie kent dan geen grenzen meer Wordt de schat gevonden en wat is het verband met de raadselachtige moord op de Brugse pelgrim?
Mijn gedacht: het begint moeilijk te worden om de boeken van Aspe te resenceren. Ze zijn allemaal redelijk goed zonder dat er de laatste tijd eentje echt uitspringt.
Van In rookt en drinkt duvels, Versavel blijft de trouwe rechterhand, Hannelore blijft oogverblindend mooi en zo gaat de reeks maar door.
Het verhaal zelf is niet slecht, zelfs een stukje koloniale geschiedenis zit mooi in het verhaal verweven maar men zit de ontknoping al lang op voorhandaankomen.
Een typisch Aspe boek, goed zondermeer. Eentje dat je in 2 of 3 dagen uitgelezen hebt. Toch zal ook de volgende Aspe weer gekocht worden.
Hasselt. In het water van de Kom aan de Kolenkaai, vlak bij een discotheek, steekt het hoofd van het lijk van een jonge man boven het dunne ijslaagje uit. Een zetienjarige discotheekbezoekster die over de kaaimuur staat te kotsen, doet de lugubere ontdekking. De charmante hoofdinspecteur Lies Rutten en Rudi Nelissen, een collega met wie ze bijzonder goed kan opschieten, gaan op onderzoek uit. Eerst begeven ze zich naar de provinciale bibliotheek van hasselt, want op het lichaam van het slachtoffer werd een lidkaart van de bibliotheek gevonden, de enige verwijzing naar zijn mogelijke identiteit. Onvermoede zaken komen aan het licht. In het culturele en zakelijke elven van Hasselt speelt zich meer af dan een onschuldige Limburger zou kunnen vermoeden En naar goede aspeaanse gewoonte hebben de speurders zelf ook geen onberispelijke levenswandel en durven ze het onderzoek wel een een zetje geven.
Jonas, Melchior en Senada willen een reportage maken die de jacht op de neushoorn en de handel in rinoceroshoorn aan de kaak moet stellen. Maar al op de luchthaven van Mogadishu worden ze gearresteerd op verdenking van spionage. Toch slagen ze erin door te dringen in het stropersmilieu. Een spectaculaire en meeslepende misdaadroman.
De wereld stond even stil. Toen de deur dichtviel en iemand de grendels erop schoof, leek het alsof iedereen in slowmotion bewoog. Senada draaide zich om. Haar lippen vormden een onhoorbare kreet. Jonas zette zich af als een kat. Hij maakte een sprong in de richting van de deur, een ijdele poging om het onheil ongedaan te maken. Melchior zoomde in op het slot. De close-up illustreerde perfect wat er gebeurt was. Ze waren alsd kinderen in de val gelopen.
Brugge wordt opgeschrikt door een wel heel lugubere moord: een argeloze voorbijganger vindt het onthoofde lichaam van een man van middelbare leeftijd. Uit de lijkschouwing door de arts met de onuitspreekbare Poolse naam blijkt dat het gaat om een onthoofding met de guillotine.
Al gauw komen de speurders erachter dat het slachtoffer burgemeester was van een Brusselse faciliteitengemeente. Bijna als vanzelf zoeken ze de verdachte in Vlaamse extreem rechtse kringen. De moord lijkt een duidelijke provocatie aan het adres van belgicistische politici.
De zaak wordt complexer wanneer een tweede - al even brutale - moord gepleegd wordt op een militant van het Vlaams Belang. Hangen de moorden samen? En zo ja, wat zijn de overeenkomsten tussen beide slachtoffers?
Het oplossen van de moorden is voor hoofdcommissaris Pieter Van In en inspecteur Guido Versavel net zo ingewikkeld als het ontwarren van het Belgische communautaire kluwen. Solo is spannend, leerzaam en bij momenten confronterend.
Mijn gedacht: beter en spannender dan het vorige boek tot.............de laatste bladzijden. Aspe had er precies ineens geen zin meer in en het verhaal stopt dan ook nogal bruut en het einde komt heel geforceerd over. Net of de schrijver hangt vast aan zijn gebruikelijke 300 bladzijden.
Wat ik wel heel leuk vond in dit boek is het feit dat de auteur meer en meer realiteit en fictie begint te mengen in het verhaal. Zo zitten en in Solo enkele duidelijke verwijzingen naar de communautaire en politieke situatie anno 2011 in Belgie.
Goed boek, goed verhaal maar geforceerd einden zodat je op het einde toch een beetje op je honger blijft zitten.
Patrick De Bruyn werd geboren in Halle op 22 augustus 1955. Hij woont in de buurt van Brussel. De auteur studeerde psychologie en bedrijfskunde. In 1998 kwam zijn eerste misdaadroman uit: File, de eerste snelwegthriller volgens VN Thrillergids. Daarna volgde Indringer in 2000. In 2001 verscheen het eerste deel van de trilogie Vermist, Verminkt (2004, Verdoemd (2006). Zijn boeken werden meermaals genomineerd voor de Gouden Strop (1x), de Diamanten Kogel (2x) en de Hercule Poirotprijs (3x). Het werk van Patrick De Bruyn kenmerkt zich door een beschrijving van gewone mensen die door het noodlot of door eigen toedoen in een nachtmerrie belanden. Ik wil graag vertellen over angsten die iedereen heeft, aldus Patrick de Bruyn.
Judith Temmerman wordt ongerust, ze begrijpt niet waarom haar man René nog niet thuis is. Hij heeft haar gezegd dat hij voor een paar dagen naar Londen moest voor de zaak. Maar al snel wordt duidelijk dat hij niet meer voor het bedrijf werkt. Dat hij enkele weken eerder werd ontslagen! Judith trekt op onderzoek uit.
Boekhouder René Temmerman werd weggepest. Hij was niet cool genoeg. Zo ging dat nu eenmaal in de blitse dotcom-economie. Hij kon zijn ontslag niet aan, hij durfde het aan zijn vrouw niet te vertellen en René vluchtte
Als de politie Judith vertelt dat haar man in een hotelletje bij Parijs verbleef en dat hij onder de neerstortende Concorde is omgekomen, wordt de wat saaie huisvrouw een gedreven weduwe die de laatste weken van haar man wil reconstrueren en er een eigen agenda op nahoudt.
En dan begint een mysterieus gepest aan het adres van een ex-collega die René weg treiterde. Eerst vrij onschuldig, maar steeds dreigender. Wie is haar belager? En gaat het om wraak? Kandidaten genoeg om die feeks met haar teflon vel de stuipen op het lijf te jagen.
Onderweg naar huis klungelt Peter Bressing met zijn gsm en hindert daarbij een terreinwagen met twee jonge heethoofden. De volgende kilometers lijkt het alsof die twee hem uit wraak van de weg willen rijden. Peter Bressing kan nipt ontsnappen en komt er met de schrik van af. Of lijkt dat alleen maar zo?
Want vóór het filmavondje met zijn vrouw Suzanne en dochter Laura wil hij nog van de vervelende maaibeurt af en rijdt de grasmaaier in de tuin. De garagedeur blijft openstaan. En dan gebeurt het onvoorstelbare. Een verschrikkelijke nachtmerrie. En er is niets dat Peter Bressing kan doen om Suzanne en Laura te helpen. Of toch?
Peter Bressing zoekt met alle geweld de belangstelling op van de pers. Maar zo stort hij zijn gezin in een uitzichtloos avontuur van misdaad, media-aandacht en de angst waarmee zijn gezin moet leren leven. Want de overvallers komen terug. Dat hebben ze gezworen. Maar daar heeft de politie geen oren naar. Of gaat er toch meer schuil achter deze schijnbaar zinloze misdaad?
"Mijn gedacht": Zeer goed, origineel en spannend boek. In het eerste deel van het boek blijf je met een pak vragen zitten zodat je heel moeilijk het boek opzij kan leggen. Maar daarna wordt alles duidelijk en blijkt maar pas hoe origineel en fijn doordacht dit boek geschreven is. Opvallend bij een thriller is ook dat er pas op de laatste pagina een moord wordt gepleegd en toch blijf je met geen vragen zitten. Zeer herkenbaar en ook de cameo van de schrijver is geloofwaardig neergezet.
