Peter de Zwaan heeft diverse publicaties op zijn naam staan, met name misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop. Het in april 2000 verschenen boek Het Alibibureau werd uit vijf genomineerde boeken verkozen tot winnaar van de Gouden Strop 2000. Na het overlijden van Willy van der Heide zette Peter de Zwaan de Bob Evers serie voort. Voor twee van De Zwaans boeken bestaan filmplannen. Oberon Pictures zal het jeugdboek Koerier van het kwaad verfilmen, terwijl producent Rob Houwer momenteel bezig is met het script voor De Zwaans roman Een keel van glas uit 1997.
De Zwaan is sinds augustus 1969 werkzaam voor De Twentsche Courant Tubantia. Hij was van 1984 tot 1996 chef van de kunstredactie met film en video als specialiteit. Sinds januari 1996 verzorgt hij dagelijks een column op pagina twee van de krant.
Sportjournalist Ab Ruib heeft nu 'de tijd aan zichzelf', zei de directeur om de bittere pil te vergulden. Niemand laat meer iets van zich horen, zelfs een afscheidsreceptie is hem niet gegund. Hij denkt: 'Ik krijg jullie nog wel.' En daar is hij druk mee bezig. Hij heeft alles verzameld wat hij aan belastend materiaal over zijn ex-collega's kon vinden en dat is veel, want hij zit al zijn leven lang in de journalistiek en hij heeft zijn ogen en oren altijd goed opengehouden. Wie te veel drinkt, wie vreemdgaat, wie sjoemelt met zijn declaraties of in de baas zijn tijd naar pornosites surft en nog veel meer. Ab Ruin werkt een duivels plan uit waarbij hij al die informatie in zijn voordeel kan gebruiken. Een plan dat lijkt te slagen - tot er een dode valt. Dat was niet de bedoeling ...
"Mijn gedacht": Een boek waarin een goed verhaal zou kunnen zitten maar dat nooit echt op dreef komt. Wanneer je de samenvatting leest op de achterflap ben je direkt geïnteresseerd: een journalist wordt ontslagen op de krant en zint op wraak tegen zijn oversten. Wat volgt is echter een ongeloofwaardig, onrealistisch en oninteressant verhaal met veel te veel personages die stuk voor stuk flauw en onbenullig zijn. Het hoofdpersonage is al jaren een doodsaaie, ouwe op zijn retour-zijnde journalist maar wordt plots een held en superspeurder. Zeer flauw en saai boek!
Nillie Pender is tot twee keer toe gedumpt en ze is het zat. Ze wil geld van de man die haar zonder een cent liet zitten, terwijl hij zelf in een rianta villa woont, waar een vriend een fotostudio heeft en het een komen en gaan is van beeldschone fotomodellen.
Telkens als ze haar oude autootje aan de rand van het park parkeert en haar verrekijker op het huis richt, lijkt het er feest. Wat Nillie echter niet weet is dat haar ex op zwart zaad zit en de fotograaf gechanteerd wordt door onderwereldbaas Vinnie. Die daarbij geen wraakzuchtige, stalkende vrouwen kan gebruiken.
Zijn vader was werkzaam bij het Afghaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken, zijn moeder was een lerares op een middelbare school voor meisjes in Kabul. In 1970 zond het ministerie de familie uit naar Parijs, waar zijn vader voor de Afghaanse ambassade ging werken. In 1978 vond er een bloedige staatsgreep plaats in het thuisland, waarbij de communisten aan de macht kwamen. Hierop besloot vader Hosseini om niet meer terug te keren naar Afghanistan, maar om politiek asiel aan te vragen in de Verenigde Staten. Rond 1980 vestigde de familie zich in San José, Californië. Omdat ze met weinig middelen de oversteek gemaakt hadden, leefden ze een korte periode in de bijstand.
Khaled Hosseini behaalde zijn middelbare school diploma in 1984 en ging studeren aan de universiteit van Santa Clara, waar hij vier jaar later zijn bachelor biologie behaalde. In 1989 ging hij geneeskunde studeren aan de universiteit van San Diego, waar hij zijn titel als Doctor of Medicine verdiende. Hij voltooide zijn opleiding tot internist bij het Cedars-Sinai Medisch Centrum in Los Angeles in 1996.
Invloeden
Als kind las Hosseini enorm veel, van Perzische literatuur tot vertalingen van buitenlandse romans, van Alice in Wonderland tot de misdaadverhalen van Mickey Spillane. Zijn herinneringen aan een vreedzaam Afghanistan, voor de inmenging van de Sovjet-Unie en zijn persoonlijke ervaringen met de etnische Hazara bevolking waren de inspiratie voor zijn eerste roman De vliegeraar.
