Brugge wordt opgeschrikt door een wel heel lugubere moord: een argeloze voorbijganger vindt het onthoofde lichaam van een man van middelbare leeftijd. Uit de lijkschouwing door de arts met de onuitspreekbare Poolse naam blijkt dat het gaat om een onthoofding met de guillotine.
Al gauw komen de speurders erachter dat het slachtoffer burgemeester was van een Brusselse faciliteitengemeente. Bijna als vanzelf zoeken ze de verdachte in Vlaamse extreem rechtse kringen. De moord lijkt een duidelijke provocatie aan het adres van belgicistische politici.
De zaak wordt complexer wanneer een tweede - al even brutale - moord gepleegd wordt op een militant van het Vlaams Belang. Hangen de moorden samen? En zo ja, wat zijn de overeenkomsten tussen beide slachtoffers?
Het oplossen van de moorden is voor hoofdcommissaris Pieter Van In en inspecteur Guido Versavel net zo ingewikkeld als het ontwarren van het Belgische communautaire kluwen. Solo is spannend, leerzaam en bij momenten confronterend.
Mijn gedacht: beter en spannender dan het vorige boek tot.............de laatste bladzijden. Aspe had er precies ineens geen zin meer in en het verhaal stopt dan ook nogal bruut en het einde komt heel geforceerd over. Net of de schrijver hangt vast aan zijn gebruikelijke 300 bladzijden.
Wat ik wel heel leuk vond in dit boek is het feit dat de auteur meer en meer realiteit en fictie begint te mengen in het verhaal. Zo zitten en in Solo enkele duidelijke verwijzingen naar de communautaire en politieke situatie anno 2011 in Belgie.
Goed boek, goed verhaal maar geforceerd einden zodat je op het einde toch een beetje op je honger blijft zitten.
Patrick De Bruyn werd geboren in Halle op 22 augustus 1955. Hij woont in de buurt van Brussel. De auteur studeerde psychologie en bedrijfskunde. In 1998 kwam zijn eerste misdaadroman uit: File, de eerste snelwegthriller volgens VN Thrillergids. Daarna volgde Indringer in 2000. In 2001 verscheen het eerste deel van de trilogie Vermist, Verminkt (2004, Verdoemd (2006). Zijn boeken werden meermaals genomineerd voor de Gouden Strop (1x), de Diamanten Kogel (2x) en de Hercule Poirotprijs (3x). Het werk van Patrick De Bruyn kenmerkt zich door een beschrijving van gewone mensen die door het noodlot of door eigen toedoen in een nachtmerrie belanden. Ik wil graag vertellen over angsten die iedereen heeft, aldus Patrick de Bruyn.
Judith Temmerman wordt ongerust, ze begrijpt niet waarom haar man René nog niet thuis is. Hij heeft haar gezegd dat hij voor een paar dagen naar Londen moest voor de zaak. Maar al snel wordt duidelijk dat hij niet meer voor het bedrijf werkt. Dat hij enkele weken eerder werd ontslagen! Judith trekt op onderzoek uit.
Boekhouder René Temmerman werd weggepest. Hij was niet cool genoeg. Zo ging dat nu eenmaal in de blitse dotcom-economie. Hij kon zijn ontslag niet aan, hij durfde het aan zijn vrouw niet te vertellen en René vluchtte
Als de politie Judith vertelt dat haar man in een hotelletje bij Parijs verbleef en dat hij onder de neerstortende Concorde is omgekomen, wordt de wat saaie huisvrouw een gedreven weduwe die de laatste weken van haar man wil reconstrueren en er een eigen agenda op nahoudt.
En dan begint een mysterieus gepest aan het adres van een ex-collega die René weg treiterde. Eerst vrij onschuldig, maar steeds dreigender. Wie is haar belager? En gaat het om wraak? Kandidaten genoeg om die feeks met haar teflon vel de stuipen op het lijf te jagen.
Onderweg naar huis klungelt Peter Bressing met zijn gsm en hindert daarbij een terreinwagen met twee jonge heethoofden. De volgende kilometers lijkt het alsof die twee hem uit wraak van de weg willen rijden. Peter Bressing kan nipt ontsnappen en komt er met de schrik van af. Of lijkt dat alleen maar zo?
Want vóór het filmavondje met zijn vrouw Suzanne en dochter Laura wil hij nog van de vervelende maaibeurt af en rijdt de grasmaaier in de tuin. De garagedeur blijft openstaan. En dan gebeurt het onvoorstelbare. Een verschrikkelijke nachtmerrie. En er is niets dat Peter Bressing kan doen om Suzanne en Laura te helpen. Of toch?
Peter Bressing zoekt met alle geweld de belangstelling op van de pers. Maar zo stort hij zijn gezin in een uitzichtloos avontuur van misdaad, media-aandacht en de angst waarmee zijn gezin moet leren leven. Want de overvallers komen terug. Dat hebben ze gezworen. Maar daar heeft de politie geen oren naar. Of gaat er toch meer schuil achter deze schijnbaar zinloze misdaad?
"Mijn gedacht": Zeer goed, origineel en spannend boek. In het eerste deel van het boek blijf je met een pak vragen zitten zodat je heel moeilijk het boek opzij kan leggen. Maar daarna wordt alles duidelijk en blijkt maar pas hoe origineel en fijn doordacht dit boek geschreven is. Opvallend bij een thriller is ook dat er pas op de laatste pagina een moord wordt gepleegd en toch blijf je met geen vragen zitten. Zeer herkenbaar en ook de cameo van de schrijver is geloofwaardig neergezet.
Achter het stuur in de warme auto voelt ze pas hoe moe ze is. Een baan combineren met een privéleven valt lang niet altijd mee. Ze is bekaf. En ze heeft haast. Maar de chauffeur van de auto voor haar lijkt alle tijd van de wereld te hebben. Ze ziet eindelijk de kans schoon om langs hem heen te schieten. Maar plots. Voor haar! Een vrouw met een hoofddoek en een meisje steken de straat over! Ze remt nog. Te laat. Ze hoort amper het geluid van een aanrijding. Maar de vrouw tolt en valt neer. En het dekentje dat ze tegen zich aan geklemd hield, ligt op het zebrapad. Roerloos. Nee! Nee! Doorrijden!In een fractie van een seconde verandert een leven in een heel leven lang achterom kijken.� Verdoemd�is een thriller waarin mensen alleen staan met hun immense verdriet, waarin de politie machteloos is, waarin sommigen misschien het recht in eigen hand zullen nemen.
"Mijn gedacht": Verdoemd is een goed boek, te vergelijken met zijn eerder verschenen Verminkt. Het verhaal begint met een ongeluk maar blijkt achteraf heel wat gevolgen te hebben. De Bruyn is voor mij de meest "vlaamse" schrijver. De spreektaal waarmee hij de personages neerzet is zo gewoon en dagdagelijks dat dit boek leest als een trein. Ik denk dat in dit boek niet één moeilijk woord te vinden is, alles is gewoon, verstaanbaar, vlaams, en geen overtollige details of bladvulling te bespeuren. Ook gaat Patrick De Bruyn de moeilijke en gevoellige thema's niet uit de weg: verkeersagressie, vreemdelingen, problemen met allochtonen in de Brusselse rand, het passeert allemaal de revue. Het einde is misschien niet geheel bevredigend maar toch een goed boek!
Hij was nooit van plan geweest verliefd op haar te worden. Op een dag overkwam het hem gewoon. Eerst leek ze zijn ingehouden geflirt te beantwoorden. Toen hij het haar had bekend, vond ze hem prettig gestoord. Maar ze had er geen erg in gehad. Ze leek zelfs aangenaam verrast.
Gewoon onschuldig genieten, daarover waren ze het eens. Zonder vragen. Zonder geneuzel over het leven dat ze écht leidden. Gewoon genieten van de passie, die gedoemd was te verdwijnen. Zo helder konden ze allebei nog wel denken.
Tot zij hun afspraakje mist en plots verdwijnt. In het niets. Haar niet afgesloten auto met de sleutels erop en haar gsm zijn de enige aanwijzing dat ze op nauwelijks vijftig meter van hun rendez-vous is gestrand.
Zal hij de politie waarschuwen? Maar dan moet hij hun geheim prijsgeven. Er is helemaal niets gebeurd tussen hen, maar wie gelooft dat? Pas dan stelt hij zich de vraag die hij zich zoveel eerder had moeten stellen: wie was zij dan?
Van alle vrouwen ter wereld was uitgerekend zij zijn leven binnengestapt.
"Mijn gedacht": Patrick De Bruyn is de meester in het schrijven van simpele boeken, en dit is als compliment bedoeld! Geen moeilijke woorden, geen lange beschrijvingen en geen onnodige opsommingen. Het boek telt ongeveer 3 hoofdpersonages en daar blijft het bij. Toch verveelt dit boek geen seconde. Het is spannend, goed geschreven en het leest enorm vlot. Klein minpuntje: de ongelooflijke naiviteit van het hoofdpersonage. Een ex-politicus en advocaat mag je wel iets slimmer verwachten maar het zullen wel de vlinders in zijn buik zijn. Het verhaal dreigt heel even melig en langdradig te worden maar De Bruyn herpakt zich tijdig en het einde is meeslepend en spannend. Trouwens, de mensen die beweren dat het motief van de dader niet duidelijk wordt moeten het einde maar eens herlezen. In één regel verklaart De Bruyn het "hoe en waarom" van de dader. Zeer goed boek!
Het is laat in de nacht en je haast je naar huis. En plots overkomt het je. Iemand grijpt je bij je arm vast. Je probeert je los te rukken. Maar er is geen ontkomen aan. Hij hijgt. En hij stinkt. En hij houdt iets in zijn hand geklemd. Je hart slaat op hol. En dan?
Misdaad is fascinerend entertainment Tot het je zélf overkomt
Of tot jíj ervan wordt verdacht!
De politie is overtuigd van je schuld. Terwijl je uitschreeuwt dat je er niets mee te maken hebt. Of toch?
Je ként de dader, maar je kunt níéts bewijzen. Integendeel. Alles wat je zegt wordt tegen jou gebruikt. Wat dan? Terugkomen op je verklaringen? Is dat dan niet het overtuigende bewijs van je schuld? Of toch niet?
Je kunt niemand meer vertrouwen. Of kan toch beter niemand jóú nog vertrouwen?
Claire is een ambitieuze vrouw en heeft een drukke baan. Nu geniet ze, samen met haar man en dochtertje, van een heerlijke vakantie in Spanje. Tot haar dochtertje op klaarlichte dag verdwijnt. De ontvoerders gaan even ingenieus als pervers te werk. Maar nadat Claire op al hun eisen is ingegaan, wacht haar een onthutsende verrassing. Niets is nog als voorheen. Iemand is voorgoed haar leven binnengedrongen en ontneemt haar, langzaam maar zeker, alles wat haar lief is. Wie? En waarom? Het antwoord op die vragen is een puzzel die de lezer meevoert naar Hongkong en Genève, naar de voet van de Kilimanjaro en naar het eiland Sint-Maarten in de Caraïben.
Indringer is een vat boordevol intriges tegen de achtergrond van de Kempense Auto Sites (K.A.S.), een reconversiemaatschappij die overweegt geld te investeren in de superambitieuze multimegaclub.
Mijn gedacht: Zeker niet het beste boek van deze auteur. Debruyn is naar mijn mening gewoon beter wanneer het verhaal over "gewone" mensen gaat. De manier waarop hij de "gewone man" beschrijft is fantastisch en dat mis ik een beetje in dit boek. Het verhaal verliest zichzelf af en toe een beetje en is soms wat onoverzichtelijk. De hoofdpersonages zijn stuk voor stuk intelligente en slimme mensen die hoog op de maatschappelijke ladder staan en het is dan ook ongelooflijk, en ongeloofwaardig, hoe naief en dom zij reageren op de gebeurtenissen.
Als lezer zie je de "pointe" al van ver aankomen en dus blijf je na het lezen een beetje op je honger zitten.
Op een dag, nadat ze elkaar jaren niet meer hebben gezien, ontmoet Katelijne haar jeugdvriend George. Ze storten zich in een hartstochtelijk avontuur van blinde passie. Maar uitgerekend dan wordt Katelijne brutaal wakker geschud wanneer ze erachter komt dat haar puberdochter Charlotte die zich graag Charly laat noemen op het verkeerde pad is. Om haar dochter voor vervolging te beschermen en haar affaire met George geheim te houden neemt Katelijne haar toevlucht tot leugens en komt in een eindeloze spiraal terecht. Wat volgt is een zenuwslopend schimmenspel van een moeder die haar tienerdochter uit de handen van de politie tracht te houden, en haar dochter die dat zonder het te weten tegenwerkt. Moeder en dochter kunnen elkaar niet vertellen dat ze geheimen hebben ontdekt die de toekomst van het gezin kunnen verwoesten.
Een verhaal van hartstocht, begeerte, liefde en dodelijk verlangen.
Mijn Gedacht: Saai, vervelend en voor mij echt slecht boek. Het verhaal heeft niks om het lijf en de helft van het boek gaat erover dat de moeder en de dochter elkaar niet in vertrouwen nemen.
Het verhaal is totaal ongeloofwaardig, en de perdsonages zijn totaal oninteressant.
De Bruyne heeft met dit boek echt de bal misgeslagen.
Tess Gerritsen is interniste van beroep, maar wijdt zich al jaren geheel aan haar schrijverscarrière. Met haar medische thrillers Hartslag en Koud bloed maakte zij internationaal naam als groot thrillerauteur, die de medische wereld van binnen en van buiten op haar duimpje kent. Evenals bij Hartslag zijn de filmrechten van Alarmfase Rood al verkocht.
Dokter Toby Harper heeft nachtdienst op de eerstehulpafdeling van het Springerziekenhuis als er een naakte, verwarde man binnen wordt gebracht. Het is onduidelijk wat de oude man mankeert en Toby laat hem wegbrengen voor röntgenfoto's. Als ze de patiënt even later opzoekt, is zijn bed leeg. Hij is spoorloos verdwenen.
Toby zet alles op alles om de oude man te vinden, maar ook in het luxe verzorgingscomplex Brant Hill, waar hij woont, heeft niemand hem gezien. Toby maakt zich zorgen en voelt tegelijkertijd de hete adem van de ziekenhuisdirectie in haar nek, die een schandaal in de pers vreest.
Dan sterft er in het ziekenhuis een man met dezelfde vreemde symptomen. Hij blijkt ook in Brant Hill te wonen. Toby vertrouwt de zaak niet en gaat op zoek naar de dossiers van de twee mannen. Ze ontdekt dat in de privé-kliniek van het tehuis hormooninjecties worden gegeven aan zeer vermogende bejaarden, die deze verjongingskuur voor veel geld ondergaan. Maar de machtige artsen van Brant Hill deinzen inmiddels nergens meer voor terug. Toby beseft dat dit grote medische experiment totaal uit de hand dreigt te lopen...
"Mijn gedacht": Robin Cook meets Crichton, zo kun je dit boek misschien wel het best beschrijven. De degelijkheid van dit verhaal moet niet onderdoen voor de betere medische thriller van Cook en de spanning is te snijden zoals in elk boek van Michael Crichton en Tess Gerritsen. Natuurlijk ook hier niets nieuws onder de zon: een groep dokters die het niet te nauw nemen met de medische ethiek en enkel uit zijn op grof geld. Daarbij een ideologisch correcte vrouwelijke dokter en het verhaal kan beginnen. Wat dit boek dan toch goed maakt is... Tess Gerritsen. De stijl, de vaart, de spanning die deze schrijfster in haar boeken kan stoppen maakt elk boek het lezen waart.Ik heb uiteindelijk toch één ster minder gegeven dan De chirurg en Zustermoord maar dat waren dan ook pareltjes zoals je er niet te veel tegenkomt.
Emma Watson, een briljant arts, is klaar voor de missie in haar leven: onderzoek naar levende wezens in de ruimte. Haar (bijna ex-)man McCallum moet vanwege een lichamelijke klacht verbitterd toezien hoe Emma zich zonder hem opmaakt voor de expeditie. Zodra Emma en de vijf bemanningsleden het ruimtestation bereiken, gaat er van alles mis. In een alarmerend tempo ontwikkelt zich een onbekend virus dat de bemanning infecteert.
Hoewel Emma verwoed probeert de astronauten van de dood te redden, sterft de een na de ander onder haar handen.
"Mijn gedacht": Geweldig boek! Neem het beste van Robin Cook, Stephen King en John Saul en dat vermengd met de vlotte stijl van Gerritsen en je weet dat dit een boek is dat je niet mag missen. Ook in dit boek is het hoofdpersonage een sterke, zelfstandige vrouw die van aanpakken weet. Wanneer Emma Watson ter vervanging van een andere astronaut onverwacht de ruimte in mag kan ze aanvankelijk haar geluk niet op, maar dan slaat het noodlot toe. In het ruimtestation wordt de ene na de andere astronaut ziek (en sterft) en langzaam wordt duidelijk dat er een onbekend virus uitgebroken is met als resultaat dat de voltallige bemaning niet meer terug naar de aarde kan. Koortsachtig gaat Emma op zoek naar een oplossing want te tijd tikt heel snel verder en de dood dwaald rond in het ruimteschip. Ongemeen spannend boek met misschien een ietwat overdreven einde maar toch... aanrader.
Het rustiek gelegen stadje Tranquillity lijkt de perfecte woonplaats voor de arts Claire Elliot, die na de dood van haar man rust in haar leven en dat van haar zoon Noah zoekt. Maar Claire heeft de deuren van haar praktijk nog niet geopend of er voltrekt zich een drama in het altijd zo rustige stadje: in Noahs klas trekt een jongen een pistool en richt daarbij een bloedbad aan. En dat is nog maar het begin van een golf vreselijke misdrijven.
Terwijl de gewonden haar praktijk binnenstromen, probeert Claire als een razende te achterhalen wat het gewelddadige gedrag van de jongeren veroorzaakt. Als de angst van de bewoners omslaat in blinde woede tegen hun nieuwe dokter, beseft Claire dat ze op het punt staat alles te verliezen wat haar lief is...
's Nachts dringt De Chirurg de slaapkamers van nietsvermoedende vrouwen binnen en laat hen onvoorstelbare verschrikkingen ondergaan. De enige hoop van de politie is dokter Catherine Cordell, slachtoffer van een identieke misdaad. Twee jaar geleden schoot ze haar aanrander neer. Catherines wereld stort in als deze nieuwe moordenaar de details van toen blijkt te kennen. Kan rechercheur Thomas Moore haar beschermen tegen deze nietsontziende jager?
Boston wordt geteisterd door een reeks schokkende misdaden die eindigen in ontvoering en dood. Het patroon suggereert dat er één man aan het werk is: seriemoordenaar Warren Hoyt, bijgenaamd 'De chirurg', die echter onlangs achter tralies is gezet. Rechercheur Jane Rizzoli vermoedt dat er een leerling van Hoyt rondwaart, die gebruik maakt van zijn gruwelijke methoden.
Jane houdt er echter geen rekening mee dat ze zelf wel eens het doelwit zou kunnen worden. Als Hoyt plotseling op vrije voeten komt, voegt hij zich bij zijn mysterieuze bloedbroeder in een nietsonziende vendetta...
.
"Mijn gedacht": Meestal heb ik mijn twijfels over boeken die een vervolg zijn op een best-seller. Gewoonlijk proberen de auteurs de gevonden succesformule enkel verder uit te melken. Tess Gerritsen is echter van een ander kaliber, geen mirakuleuze ontsnappingen, geen ongeloofwaardige plotwendingen maar een sterk, spannend en geloofwaardig verhaal. Voor de lezer die eerst De chirurg gelezen heeft is dit boek een must want zoals blijkt uit dit boek was het vorige verhaal nog niet af en gaat de nachtmerrie verder
In een afgezonderd klooster heeft een afschuwelijke moord plaatsgevonden. De beestachtige misdaad lijkt zonder motief en de nonnen in het klooster kunnen weinig hulp verschaffen bij het politieonderzoek. Patholoog-anatoom Maura Isles heeft schokkend nieuws: de twintigjarige zuster Camille was zwanger voordat ze werd vermoord. Terwijl oude geheimen aan het licht komen, leidt het speurwerk van Maura Isles onafwendbaar naar de kern van het mysterie, en ten slotte naar een verbijsterende onthulling over de identiteit van de moordenaar.
"Mijn gedacht": Na De chirurg en De leerling was dit mijn derde boek van deze schrijfster. Daar ik de vorige boeken heel goed vond waren mijn verwachtingen hoog en dit boek heeft ze volledig ingevuld! Spannend tot de laatste bladzijde, soms grappig maar altijd vlot lezend. Ook in dit verhaal speelt de eigenwijze en eigenzinnige rechercheur Rizzoli mee en langzaamaan begin je meer en meer sympathie te voelen voor dit personage. Benieuwd naar de volgende boeken van deze zeer goede schrijfster!
Dr. Maura Isles ziet door haar werk als patholoog-anatoom meer lijken dan haar lief is, maar nooit eerder bood het slachtoffer van een moord zo'n angstaanjagende aanblik. Maura huivert wanneer ze op de autopsietafel het levenloze lichaam ziet dat als twee druppels water op haar lijkt. Toch kan het verbijsterende bewijs dat voor haar en rechercheur Jane Rizzoli ligt, niet worden ontkend: de vrouw die voor Maura's huis is doodgeschoten is haar evenbeeld. Op zoek naar antwoorden gaat Maura naar een kustplaatsje in Maine waar haar huiveringwekkende verrassingen wachten. In het gebied waart al jaren een onbekende moordenaar rond. Om hem te stoppen moet Maura in contact zien te komen met haar moeder, die ze nooit heeft gekend, maar haar het leven heeft geschonken - en nu misschien plannen beraamt haar van het leven te beroven...
.
"Mijn gedacht": De chirurg, De leerling, De zondares, ja zelfs het ietwat andere Alarmfase rood zijn allemaal, stuk voor stuk, pareltjes van Tess Gerritsen, maar wat ze met zustermoord presteerd gaat nog een stukje verder! Gewoon fantastisch boek vindt ik dit. Je begint eraan en na tien bladzijden kan je dit boek onmogelijk nog terug opzij leggen. Spannend verhaal, vlot geschreven zoals alleen zij dit kan. Geloofwaardig, soms rauw en bloederig, en oneindig veel plotwendingen die op geen enkel moment kunstmatig overkomen. Voor mij de beste schrijfster van het moment en dit is dan nog haar beste boek uit de reeks. De personages komen onderhand zo bekend over dat je er echt gaat met meeleven. Lang leve Maura Isles, Jane Rizzoli, en lang leve Tess Gerritsen. Mogen er nog veel boeken met deze personages verschijnen.
Dit Latijnse woord is in bloed gekrast op de plek waar een jonge vrouw op nietsontziende wijze is vermoord: IK HEB GEZONDIGD. Het is bedoeld als een kerstgroet en jaagt patholoog-anatoom Maura Isles en rechercheur Jane Rizzoli de stuipen op het lijf. Algauw brengen ze het slachtoffer in verband met de controversiële psychiater Joyce O'Donnell, lid van een sinistere groep die zich de Mefisto Club noemt. Op Beacon Hill wijden de aanhangers van de Club zich aan de analyse van het kwaad. Kan het wetenschappelijk worden verklaard? Met behulp van mysterieuze religieuze symboliek proberen ze een ve rbijsterende theorie te bewijzen: Satan is onder ons. Maura en Jane raken verwikkeld in de angstaanjagendste zaak van hun carrière en gaan de confrontatie aan met een boosaardige vijand - wiens werk nog maar net is begonnen..
"Mijn gedacht": Het niveau van De chirurg, De leerling en zelfs De zondares is zeer hoog en Tess Gerritsen haalt dit niveau niet met haar laatste boeken. Ook dit boek is iets minder. Ik twijfelde zelfs even of dit wel degelijk een thriller was dan wel een horror verhaal. Duivels, satan, geheime genootschappen en geschriften... het komt allemaal in dit verhaal voor en dat maakt het allemaal iets minder geloofwaardig dan we van haar gewoon zijn. Gelukkig kunnen uiteindelijk alle vreemde gebeurtenissen verklaard worden. Het verhaal zelf is niet slecht maar uiteindelijk is het toch een beetje langdradig. Het einde is ook niet echt bevredigend. Ik denk dat Gerritsen eens iets anders wou proberen en dat ze haar inspiratie heeft gehaald bij de betere horrorschrijvers zoals Steven King e.a. Misschien was de familienaam van één van de hoofdpersonages niet toevallig Saul. John Saul is nl. één van de meesters van de horror. Toch liever de oude Tess Gerritsen!
Als patholoog-anatoom Maura Isles een lijkenzak openritst, krijgt ze de schrik van haar leven. Het lijk opent de ogen. De nog levende vrouw wordt bliksemsnel naar het ziekenhuis overgebracht. Maar dan verandert wat een dode leek in iets dodelijks. Op koelbloedige wijze vermoordt ze een bewaker en gijzelt enkele personen, onder wie een zwangere patiënt: rechercheur Jane Rizzoli. Wie is deze gewelddadige vrouw en wat wil ze? Terwijl de uren van zinderende spanning doortikken, voegt Maura zich bij Janes echtgenoot, FBI-agent Gabriel Dean. Alleen Jane, in de val met de gewapende vrouw, bezit de sleutel tot het mysterie �
"Mijn gedacht": Verdwijn is niet het beste boek van Tess Gerritsen maar is zeker geen slechte thriller. Het verhaal is rauw en somige passages zijn inderdaad ruw maar wanneer je thema's behandelt als kinderverkrachting, illegale prostitutie, misbruik van vrouwen en moord kan je moeilijk een boek schrijven dat "soft" is. Dat sommigen hier geschokt reageren bewijst volgens mij alleen dat Gerritsen een fantastische schrijfster is die in haar boeken het juiste gevoel kan leggen en de lezer kan raken! Verdwijn is dan ook een aanrader voor iedere Gerritsen fan zonder echt fantastisch te zijn. Ook de terugkeer van steeds dezelfde personages schept een band met de lezer want naast het eigenlijke misdaadverhaal zijn de belevenissen en onderlinge relaties van Rizzoli, Dean en Maura Isles misschien wel even belangrijk om te lezen.
Heden: Julia Hamill doet een afgrijselijke ontdekking in haar tuin: een begraven schedel menselijk, vrouwelijk, en volgens patholoog-anatoom Maura Isles, met de onmiskenbare sporen van moord... Boston, 1830: Om zijn studie te betalen is de straatarme student Norris Marshall op de medische faculteit van de universiteit van Boston toegetreden tot de gelederen van opgravers lieden die kerkhoven plunderen. Maar deze lugubere praktijk verbleekt bij de moord op een verpleegster die toegetakeld wordt aangetroffen op het terrein van het universiteitsziekenhuis. Wanneer een arts hetzelfde lot treft, merkt Norris dat de handel in clandestiene kadavers hem tot hoofdverdachte heeft gemaakt. Hij moet nu de enige getuige van de moord opsporen: Rose Connolly, een meisje uit de achterbuurten van Boston
MIJN GEDACHT: Fantastisch boek! Tess Gerritsen heeft al enkele meesterwerken geschreven en dit boek hoort er voor mij zeker bij!
Koud hart is net als alarmfase rood een boek zonder de gebruikelijke personages. Anatoom patholoog Maura Isles komt weliswaar even in het verhaal voor maar geen rechercheur Rizzoli of andere personen die we kennen uit eerdere verhalen.
Het verhaal speelt zich af in 2 "tijdperken": een deel in het heden en een deel in de 19e eeuw. Julia Hamil is aan het werk in de tuin van haar pasgekochte huis wanneer ze een legubere ontdekking doet: tijdens het graven stoot ze op een lijk. Haar interesse wordt gewekt wanneer ze te horen krijgt dat het om een moord gaat. Wanneer ze verder op onderzoek uitgaat ontdekt ze een gruwelijk verhaal dat zich enkele eeuwen geleden heeft afgespeelt. Het gedeelte van het verhaal dat zich in Boston in de jaren 1800 afspeelt is zo geschreven dat je de beelden voor je ziet terwijl je het boek leest. De beschrijving van personen, gebeurtenissen en decor zijn zo levendig dat je denkt dat je erbij was. Mooi verhaal, spannend, geloofwaardig en soms zelfs een beetje griezelig en macaber!!!!!
