Jef Geeraerts bracht als eerste de Vlaamse misdaadroman op een internationaal niveau. Hij besteedt veel aandacht aan de research. Vaste personages zijn politiemensen Vincke en Verstuyft. Met De zaak Alzheimer won hij in 1986 de eerste Gouden Strop. Na een jarenlange stilte verscheen in 1998 De PG over een corrupte Procureur-Generaal, die lid is van de Opus Dei. Het was een van zijn grootste verkoopsuccessen. De ambassadeur werd genomineerd voor de Gouden Strop 2001.
Kodiak .58 is het verhaal van een rijke Amerikaan, die na vijftien jaar verblijf in Zaïre zijn bloeiende bosexploitatie in Zaïrese handen ziet overgaan. De boetieks van zijn vrouw volgen dezelfde weg. De Amerikaan vertrekt en besluit zich te zullen wreken en de door een staatsgreep afgezette Mobutu op zijn landgoed in België te vermoorden.. Op het exacte moment en de exacte manier die hij heeft vastgesteld.
Een 58-jarige alleenstaande vrouw valt te pletter van de achtste verdieping van een sociaal flatgebouw in Antwerpen. Vincke en Verstuyft costateren dat de dood niet te wijten is aan een ongeval of aan zelfmoord en bijten zich vast in de zaak Jeanne Simoens.
Geld lijkt op een bepaald moment het meest voor de hand liggend motief: de vrouw ontving maandelijks een riante alimentatie. De ex-echtgenoot lijkt echter onschuldig en het onderzoek zit nu muurvast. Tot de zaak een onverwachte wending neemt.
Op 10 mei 1988 wordt een secretaresse van een bekende Antwerpse tandarts in de consultatiekamer gewurgd aangetroffen. De kast met medische dossiers werd doorzocht en enkele röntgenfoto's ontbreken. Vincke & Verstuyft volgen aanvankelijk een vals spoor. Dankzij een tip uit Texas verandert het onderzoek van richting en vertrekken ze met een rogatoire opdracht naar de Verenigde Staten. Daar komt het speurdersduo terecht in het vaarwater van gewetenloze makelaars in onroerende geoderen, beleggingsadviseurs en 'landdevelopers'.
Financieel adviseur Karel Holvoet wordt op een nacht dood aangetroffen in zijn wagen. Een week later komt zijn zoon om tijdens een jachtpartij en dezelfde avond wordt er brand gesticht in het kantoor van Talpe & Holvoet. De samenloop van omstandigheden is verdacht genoeg om Vincke en Verstuyft met een onderzoek te belasten.
Al spoedig leidt dit naar de Belgische financiële en politieke top, die nauwe contacten blijkt te hebben met Europees ultrarechts en het instituut Opus Dei...
Op zaterdag 22 mei 1993 wordt een Amerikaanse diplomaat in zijn Antwerpse woning op gruwelijke wijze vermoord. De Gerechterlijke Politie stuurt de commissarissen Vincke en Verstuyft om de zaak te onderzoeken. Er zijn geen sporen, geen verdachten, en blijkbaar evenmin een motief, behalve misschien wraakneming.
Onmiddellijk zetten de Amerikaanse autoriteiten alles in het werk om het onderzoek uit handen van de Belgische politie te houden. Vincke en Verstuyft besluiten over te gaan tot het zgn. 'slachtofferonderzoek', wat in de gegeven omstandigheden allerlei problemen oplevert.
Wanneer blijkt dat de diplomaat tijdens de Vietnamoorlog bij de inlichtingsdienst van het Amerikaanse leger als 'debriefer' aan het hoofd stond van de beruchte 'Sector Saigon' en zich toen schuldig heeft gemaakt aan folteringen en executies van Vietcong-partizanen, wordt het gerechterlijk onderzoek in een andere richting voortgezet en komen onvoorstelbare feiten aan het licht...
Zoals steeds heeft Jef Geeraerts zich minutieus gedocumenteerd en reisde hij naar Vietnam om zich ter plekke te informeren over de achtergrond van deze spannende thriller.
"Mijn gedacht": Jef Geeraerts is één van onze betere schrijvers, daar kan geen twijfel over bestaan, maar met dit boek had ik moeite. Het verhaal is veelbelovend: een Amerikaans diplomaat is op een gruwelijk manier om het leven gekomen maar de manier waarop het onderzoek naar de moord gebeurt is minder interessant. Het is bekend dat Geeraerts zich uitvoerig informeert en documenteerd over de feiten en achtergronden waarin zijn verhalen zich afspelen. In dit boek overdrijft hij naar mijn mening echter op dit vlak. Wanneer de achtergrondinformatie meer op de voorgrond treed dan het werkelijke verhaal is er iets mis. Vincke vertrekt plotseling naar Vietnam en vanaf dan is het hek van de dam. We leren alles over de oorlog in Vietnam, krijgen een boel info over alle gruweldaden die er indertijd gebeurt zijn en dat is allemaal heel leerrijk en interessant maar wanneer ik dit wil lezen koop ik wel een ander boek dan een thriller van Jef Geeraerts. Zeker 100 blz uitleg krijgen we die uiteindelijk weinig met het eigenlijke verhaal te maken hebben, ze tonen alleen aan hoe gruwelijk en wreed de Amerikanen toendertijd te werk zijn gegaan. Ik ben veel beter gewoon van deze auteur.
Albert Savelkoul, procureur-generaal te Antwerpen, is aan het einde van zijn schitterende carriére. Zijn vrouw van oude Belgische Adel, heeft zicht verschanst in het Opus Dei, waarvan hun zoon volwaardig lid is. Via het Opus hoopt te een adelijke titel voor haar kinderen te verwerven. De prijs die zij daartoe moet betalen is hoog. Intussen laat het Opus Die de PG, die een maîtresse heeft, door detectives schaduwen. Deze poging tot chantage loopt volkomen uit de hand.
In het verleden heeft de PG zich gecompromitteerd met mensen uit de onderwereld. Nu roept hij de hulp in om zich van zijn afpersers te ontdoen- moet moord als resultaat.
"Mijn gedacht": Dit vind ik nu echt een moeilijk boek om te beoordelen. Geeraerts is zeker en vast één van onze beste Vlaamse auteurs maar de pg is zeker niet zijn beste boek. Het verhaal is best ok maar het boek geeft soms de indruk om langdradig te zijn. Een pak beschrijvingen en veel, weinig ter zake doende, informatie zijn hiervan zeker de oorzaak. Het is de eerste keer dat ik mij een beetje erger aan de overvloedige en meestal correcte details waar Geeraerts een patent op heeft! Misschien een beetje TE veel van het goede? Het verhaal zelf is best vlot en spannend alhoewel ook het einde niet bijster origineel is. We zijn beter gewoon van Jef Geeraerts!
Tijdens een afrekening in het criminele milieu worden in een Antwerps restaurant twee Albanezen doodgeschoten. Bij een huiszoeking vindt de moordbrigade onder leiding van commissaris Verstuyft het pistool waarmee de twee jaar eerder procureur-generaal Savelkoul werd vermoord, over wie De PG ging. Ex-commissaris Vincke, met pensioen in de Provence, komt Verstuyft een handje helpen.
Carl Yvan Diehl, een welgestelde, vijftigjarige weduwnaar, brengt zijn dagen aangenaam door op een riant buitenverblijf, na een succesvolle carriere als beleggingsadviseur. Hij houdt ook van jonge, mooie vrouwen.
Op dezelfde dag als Carl onverwacht Pearl, de beeldschone dochter van een vroegere vriendin, op bezoek krijgt, gaat zijn accountant er met twee miljoen dollar vandoor. Carl en Pearl besluiten achter hem aan te gaan. Via een GSM nummer komen ze te weten dat hij in de buurt van Fort Worth, Texas, verblijft.
Intussen ontstaat er tussen Carl en Pearl een ware sexuele passie. Ze vinden de accountant, maar om hem te dwingen het geld af te geven, gebruikt Pearl methodes die ze van een vroegere minnaar, officier van een anti-terreurgroep, heeft geleerd. De zaken lopen uit de hand. Intussen heeft Carl ontdekt dat Pearl ernstig gestoord is. Ze lijst aan borderline personality disorder. De gevolgen zijn niet te overzien.
"Mijn gedacht": Geld is een boek zonder Vincke & Verstuyft maar toch is dit weer een typisch Geeraerts-boek. Vlot lezend, doorspekt met sex en actie, soms grappig. Hoewel de plot idd niet groots te noemen is laat Geeraerts toch weer merken dat hij uitgebreid research doet over de onderwerpen waar hij over schrijft. Het verhaal in dit boek is fictief maar over het onderwerp (Borderline Personality Disorder) heeft Geeraerts zich weer grondig geinformeerd, en juist dat maakt van hem (samen met Bob Mendes) de betere auteur in Belgie. Het einde is misschien een klein tegenvaller maar ach... het kunnen niet allemaal meesterwerken zijn... Gewoon goed en leuk ontspannend boek!
Op 13 april 2006 vertrekt Freddy Verstuyft, commissaris van de Gerechtelijke Politie te Antwerpen, per hogesnelheidstrein naar Gordes, in de Provence, om de paasvakantie bij zijn goede vriend en ex-commissaris Eric Vincke door te brengen. � Precies op de dag dat hij aankomt, wordt er in de streek waar Vincke woont een gruwelijke moord gepleegd. In een afgelegen grot wordt bij toeval het onthoofde lichaam van de eenzame bewoner, een oncoloog, ontdekt. Het politieapparaat treedt in werking. Commissaris van de Police Judiciaire Louis Blanc wordt met het onderzoek belast. Hij is al jaren bevriend met Vincke. Samen hebben ze al enkele moordzaken besproken en opgelost. � Het onderzoek verloopt moeizaam vanwege een lastig probleem: het betreft een geval zonder duidelijk motief, dat hierdoor niet verwijst naar aanknopingspunten. � Alles heeft te maken met een gigantische internationale fraude in de revolutionaire behandeling van borstkanker met stamcellen, wraakneming en het criminele milieu van Marseille.
"Mijn gedacht": Geeraerts is en blijft een monument in de Nederlandstalige literatuur. Toch is dit boek voor mij van een mindere kwaliteit als zijn eerdere Vincke en Verstuyft verhalen. Het verhaal is spannend en zoals we van Geeraerts gewoon zijn is er weer veel research gedaan door de auteur. Het valt echter op dat de schrijver meer en meer zijn persoonlijke mening uit over zowel politiek, koningshuis als andere hete thema's. Of dit een goede zaak is laat ik in het midden, maar het komt het verhaal niet ten goede.
Het Engelse echtpaar Sean French en Nicci Gerrard vormen samen het succesvolle schrijverskoppel Nicci French.
Sean werd geboren op 28 mei 1959 en is opgegroeid in een wijk in Noord-Londen. De middelbare school deed hij in de buurt en daarna volgde hij de studie Engelse literatuur aan de Christ Church in Oxford. Na zijn diploma behaald te hebben is hij aan een doctoraal studie begonnen en begon zich tegelijkertijd ook te verdiepen in de journalistiek. Dit kwam doordat hij een wedstrijd had gewonnen tijdens zijn studie. De prijs was een baan bij het tijdschrift Vogue. Daarna kreeg hij allerlei baantjes. Van theater recensent tot redacteur van verschillende andere bladen. In 1987 kreeg hij zijn eerste column. Voor de New Statesman schreef hij jaren columns tot het eind van het jaar 2000. Sean had altijd de ambitie boeken te willen schrijven, maar het lukte hem nooit om er eentje af te maken. Tot hij Nicci en haar kinderen ontmoette en hij eigenlijk nooit meer tijd had. Het resultaat is bekend.
Nicci werd geboren in 1958 in Worcestershire (in het midden van Engeland). Ze studeerde in Oxford maar is Sean daar nooit tegen gekomen. Na haar diploma is zij in Sheffield gaan wonen en heeft daar een tijd gewerkt met moeilijk opvoedbare kinderen. Nicci ging nog verder studeren en verhuisde naar Londen. Daar deed ze van alles en nog wat. Werkte als freelancer, gaf volwassenen onderwijs en begon een tijdschrift. Tussendoor trouwde ze en kreeg twee kinderen. Toen ze Sean ontmoette was ze niet meer getrouwd en werkte op dat moment als redacteur voor de New Statesman (waar Sean wekelijks een column voor schreef). Maar ze kreeg een andere baan bij The Observer. Elf jaar en twee kinderen verder schrijft ze nog steeds voor The Observer. Omdat ze mag schrijven over wat ze leuk vindt kan ze zowel journalist zijn als één helft van Nicci French.
Nicci en Sean zijn in oktober 1990 getrouwd. Samen hebben ze nog twee dochters gekregen die in 1991 en 1993 zijn geboren. In 1999 zijn ze naar Suffolk verhuisd; een dorpje net iets meer dan 100 kilometer ten noorden van London. Daar wonen ze nu met de kinderen, katten een hele dierenkolonie.
