Patrick Conrad is veelzijdig: dichter, scenarist, regisseur, tekenaar en schrijver. Studeerde enige tijd Germaanse filologie en filmkunde te Brussel, maar wijdde zich vervolgens volledig aan zijn creatieve bezigheden. Schreef verhalen, columns en artikelen voor Partner, Knack en Avenue. Was medeoprichter van het befaamde Antwerpse dichtersgenootschap The Pink Poets.
In 1963 debuteerde Conrad met de poëtische dialoog Cezar & Jezabel. Zijn poëzie wordt in de kritiek maniëristisch genoemd om de overwegend esthetische bekommernis ervan. Zijn thematiek ligt in het verlengde van het estheticisme van de late romantici en symbolisten: erotiek, morbiditeit, melancholie en sublimatie. In de verhalenbundel Allegria! Allegria! (1972), waarin de kleine roman De kleine dood van Kasper Q. (1971) werd opgenomen, wordt deze thematiek vermengd met pop art-elementen en surrealistische effecten. In 1976 was van zijn grafisch werk een overzichtstentoonstelling in Antwerpen te zien. In 1980 ging zijn eerste grote film Slachtvee in première. In 1979 werd Conrad mederedacteur van het Nieuw Vlaams Tijdschrift. Hij verzamelde zijn gedichten uit de jaren 1973 tot 1983 in De vernieling (1985). In 1987 ging zijn film Mascara in roulatie. Conrad schreef ook thrillers: de L-trilogie Limousine, Louisiana en Luwte (1998), een reeks met de Antwerpse adjunct-commissaris Pol Courtois in de hoofdrol, en Op de Franse duinen (1998). Conrads stijl wordt gekenmerkt door zwarte humor en soms gruwelijke beschrijvingen. In 1969 verwierf Conrad de Arkprijs voor het vrije woord en in 1971 de tweejaarlijkse poëzieprijs van De Vlaamse Gids. Conrad heeft drie films gemaakt, waarvan Mascara uit 1987 (met Charlotte Rampling) de bekendste is. (cinegrafie)
Zijn met de Diamanten Kogel 2007 bekroonde boek 'Starr' is Conrads achtste misdaadroman. De roman gaat over een professor filmgeschiedenis die verdacht wordt van een reeks moorden.
België was hem al snel te klein en hij woont een groot deel van zijn leven in de Provence.
Commissaris Bob Boenders is nog slechts een zucht van zijn pensioen verwijderd, maar twee reeksen seriemoorden blijven hem tot de laatste dag achtervolgen. In Antwerpen werden drie homofiele acteurs met een .357 Magnum in de aars geschoten en uit het raam gegooid. In dezelfde periode zijn vijf roodharige vrouwen van middelbare leeftijd vermoord, onthoofd en verkracht. Boenders vindt veel verdachten maar nauwelijks een spoor, behalve dan de term 'cargo', het laatste woord dat zijn in elkaar geslagen medewerker prevelt voor hij met doodsangst in de ogen door het lint gaat.
"Mijn gedacht": in het begin is het een beetje wennen en aanpassen maar eens je "in het verhaal zit" kan je dit boek onmogelijk wegleggen.
Conrad is hard, rauw en zeer cynisch. Hij kan eveneens zeer grappig en origineel uit de hoek komen.
Wanneer Flor Daens, ex-boekhouder bij de rederij Carrol & Stevenson, uit de gevangenis wordt ontslagen wegens fraude en diefstal, is hij een berooide, eenzame man zonder toekomst. Een man die niets meer van de wereld begrijpt en het liefst onzichtbaar zou willen worden. Hij belandt in een miezerig hotelletje in de Antwerpse rosse buurt. Daar wordt Daens omringd door pathetische schimmen die in het verleden leven en hij probeert er aan zijn nieuwe, uitzichtloze vrijheid te wennen. Hij loopt ook Laura, zijn jeugdliefde, weer tegen het lijf, maar pas als het beroemde fotomodel Manon Liebbaers ontvoerd wordt, ziet Flor Daens zijn kans liggen. Manon is zijn vroegere buurmeisje en hij vat het plan op om het gevraagde losgeld te bemachtigen. Zoetjesaan raakt Flor Daens in zijn even naïeve als levensgevaarlijke plan verstrikt.
"Mijn gedacht": 'Conrad is een geval apart onder de Vlaamse misdaadschrijvers: hij schrijft stuk voor stuk eigenzinnige thrillers die je met weinig anders in het genre kunt vergelijken.
Een hoogst vermakelijke liefdesroman die zich afspeelt in de bijzonder herkenbare, groezelige onderbuik van Antwerpen. Aanrader met een verrassend einde
In deze klassieke, zwarte thriller beschrijft ex-commissaris Pol Courtois het duivelse complot waarvan hij het slachtoffer wordt na zijn ontslag bij de Antwerpse Opsporingsdienst. Uit liefde voor een betoverende en geheimzinnige femme fatale die zich Luwte laat noemen, zal hij zijn ziel aan de duivel verkopen. Wat als een verblindende, sensuele droom begint, kantelt al gauw in een macabere nachtmerrie. Wanneer Courtois de uitzichtloosheid van zijn situatie beseft en Lomax, zijn nieuwe werkgever, wil uitschakelen, is het misschien al te laat.
Na Limousine en Louisiana vormt Luwte het derde en laatste deel van Conrads trilogie over liefde en misdaad in Antwerpen - en net als de vorige delen is Luwte perfect afzonderlijk leesbaar.
Wanneer Flor Daens, ex-boekhouder bij de rederij Carrol & Stevenson, uit de gevangenis wordt ontslagen wegens fraude en diefstal, is hij een berooide, eenzame man zonder toekomst. Een man die niets meer van de wereld begrijpt en het liefst onzichtbaar zou willen worden. Hij belandt in een miezerig hotelletje in de Antwerpse rosse buurt. Daar wordt Daens omringd door pathetische schimmen die in het verleden leven en hij probeert er aan zijn nieuwe, uitzichtloze vrijheid te wennen. Hij loopt ook Laura, zijn jeugdliefde, weer tegen het lijf, maar pas als het beroemde fotomodel Manon Liebbaers ontvoerd wordt, ziet Flor Daens zijn kans liggen. Manon is zijn vroegere buurmeisje en hij vat het plan op om het gevraagde losgeld te bemachtigen. Zoetjesaan raakt Flor Daens in zijn even naïeve als levensgevaarlijke plan verstrikt.
