 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 25-01-2024 |
 BANDA ACEH (1): Tsunami Museum |
Aceh is de laatste 50 jaar steevast voor de verkeerde redenen in het nieuws gekomen. Eerst voerde de Free Aceh-beweging van 1976 tot 2005 een soort van op-en-af oorlogje met de federale overheid van Indonesië (deels ingegeven door de trotse geschiedenis van het ooit machtige sultanaat van Aceh, dat wedijverde om de handelsmacht in de Straat van Malakka), dan waren radicale islamisten verantwoordelijk voor bomaanslagen op hedonistische discotheken in Bali (waarbij vooral veel Australische doden vielen) en tenslotte kwam de tsunami van 26 december 2004, die we ons allemaal nog herinneren. 170000 doden in Aceh, meer dan de helft van het totaal. Nee, Allah taalt niet om zijn meest vrome volgelingen (in de rest van Indonesië loopt de helft van de vrouwen blootshoofds rond, maar hier niet hoor). Het goede nieuws is dat hoofdstad Banda Aceh er nu een grote bezienswaardigheid bij heeft: het grote Tsunami Museum, wij worden er naartoe gereden door de chauffeur van ons hotel. Voortreffelijk museum, we kijken ervan op. Via een donkere, vochtige gang word je in de sfeer gebracht en binnengeleid, om dan voor een videoweergave van welsprekende fotos te staan, die ook door schoolkinderen gretig bekeken worden. Merk op dat alle moskeeën recht bleven staan, wat uiteraard als een goddelijk teken wordt beschouwd. Wat een naarling, die Allah: zijn eigen gebouwen sparen maar 170000 sukkels de dood injagen en vele anderen van hun huis beroven, dat kunnen toch allemaal geen zondaars zijn geweest. Foto 8, die boot die tot tegen hotel Medan werd geslingerd, is voor ons de meest veelzeggende. Want dat nog steeds bestaand hotel Medan ligt vlak tegenover ons (splinternieuw) hotel, en er valt hier geen zee te bespeuren, die ligt 5 km verder. Knap is de Brug der Vrede (vrede met wie, met de natuurelementen?), waarna nog wat verdieping volgt. Zo hebben geologen intussen uitgevogeld dat Aceh gemiddeld om de 1000 jaar een verwoestende tsunami heeft meegemaakt, je zit hier nu eenmaal met frequente aard- en zeebevingen, en evacuatieroutes zie je tegenwoordig - eindelijk - overal in de stad. Maar al dat gevaar zorgt voor een mooie natuur, ook daar biedt dit museum veel fotos van, en op de twee hier weergegeven merk je maar al te goed hoe kwetsbaar Banda Aceh is voor het watergeweld: veel infrastructuur pal aan zee. Waarna het museum er nog wat rampenfotos tegenaan gooit maar verrassend besluit met de mededeling dat deze natuurramp zo traumatisch was dat Free Aceh en de regering na bijna 30 jaar strijd van de weeromstuit tot een vergelijk kwamen: het verzet leverde de wapens in en zag af van verder onafhankelijkheidsstreven, maar kreeg in ruil verregaande autonomie voor heel de provincie Aceh en het leeuwenaandeel van de opbrengsten van de off shore olie en gaswinning. Zodat het hier sinds 2006 eindelijk weer rustig is en iedereen dit voorheen door het leger voor pottenkijkers afgesloten gebied weer vrijelijk kan bezoeken. Every cloud has its silver lining!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
