 |
|
 |
Profession: reporter |
|
 |
17-02-2020 |
COLOMBIA 2020: Popayan (3) |
Een rustige zondag, die aan het ontbijt begint met een spectaculaire informatie van die Fransman die samen met ons en de twee Duitsers in een privé-wagen ontsnapt is uit San Agustín. Nadat wij allemaal gepasseerd zijn hebben ze op de weg autos in brand gestoken, zegt hij, we zijn goed weggekomen, wij zijn helden! Tja. Toch fake news, want samen met Petra en Sven, waarmee we ook samen ontbeten hebben, checken we zelf achteraf de kranten in de lobby en die brandende autos blijken zich in een gans andere provincie te bevinden, maar niet tussen San Agustín en Popayan. Niettemin: er is wel wat loos in Colombia, nog steeds, ondanks de Nobelprijs voor de vrede voor de vorige president en het nog steeds geldende, maar wankele, akkoord met de FARC, dat blijkt ook uit een interview met een politiechef dat we deze namiddag in een lokale krant zullen lezen. 281 geïdentificeerde terroristenbendes, volgens zijn telling, dat is wel wat. Na het ontbijt neemt The Passenger Petra en Sven mee op sleeptouw naar Tres Cruces, een panoramapunt buiten de stad waar je naar verluidt beter in groep kan naartoe gaan. Dat feest gaat niet door, want een voorbijganger vertelt ons dat het niet veilig is met een dure camera (die Sven aan zijn schouder heeft hangen) dat eenzame pad naar boven te nemen. Nou, safety first dan maar, vindt iedereen. Temeer we wel de Morro de Tulcan, bijna even hoog en vlakbij de stad, langs de gemakkelijkste kant (die wij afgelopen dinsdag even niet vonden) kunnen oplopen, waar we door twee politielui verwelkomd worden. Als dat niet veilig is! We hebben een hele babbel met de dienders (Sven spreekt net zoals wij redelijk Spaans, dat hij geleerd heeft van een buurman van hem in Hamburg - een Colombiaan uit Cali die met een Duitse getrouwd is), die op foto 4 vereeuwigd zijn samen met onze Duitse vrienden. Terug in de witte stad met haar gezellige centrale plein, bezoeken we nog het Museo Valencia, tevens het enige dat op zondag geopend is. Onderschat deze uit Castillia afkomstige familie niet, ze leverden 1 nationale dichter (die hier begraven ligt) en zelfs een president, die Colombia bestuurde van 1962 tot 1966. Mooi woonhuis alleszins, zoals gebruikelijk scoren de patios met al hun bloemen het hoogst. Waarna we terug wandelen naar ons kloosterhotel en iedereen zich separaat aan de leesarbeid begeeft. In ons geval Homo DEUS, boek 2 van de Joodse intellectuele rockster Yavul Noah Harari (waarover in maart meer via de geijkte kanalen). Tot Petra en Sven zich opnieuw bij ons voegen en we ons samen aan de cocktails begeven. Volgende afspraak: het terras van Café del Mar in Cartagena, want ja, daar gaan ook zij morgen naartoe (maar met een veel vroegere vlucht dan wij). Dinsdagavond om 5 uur, de eerste houdt een tafeltje vrij!

















|
|
|
 |
Reacties op bericht (0)
|