 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 12-02-2020 |
 COLOMBIA 2020: Silvia (1) |
Een dagtrip die enkel op dinsdag nuttig is: van Popayan naar Silvia, dat op 2600 meter in de cordillera occidental ligt (toch nog 20 graden hoor, heerlijk frisse temperatuur) en waar enkel op dinsdag een grote, kleurrijke Indianenmarkt plaatsvindt. Wij wilden er met de bus heen, maar dat wordt ons afgeraden door de receptie van Dann Monasterio: te lang wachten, te krappe plaatsen in minibussen, nog eens wachten om terug te kunnen, waarom geen prive-Tour nemen, wij kennen iemand. Ja, ok, dat is dan wel 10 keer duurder, maar we zijn toch blij dat we het zo gedaan hebben, want het resultaat was een zeer goede dag met de heer Wilson, die honderduit praat maar enkel het Spaans machtig is. Eerst een stopje om het mooie landschap te bewonderen (het Zwitserland van Colombia zegt men hier), en welkom geheten te worden door in de rotsen uitgehouwen Indianenkoppen, Mount Rushmore a la Colombiana. Pas op in Silvia, zegt Wilson, de Guambianos (zo heten de lokale Indianen) houden niet van fotos, daar zijn al problemen mee geweest. Denken ze dan dat hun ziel geroofd wordt? Neenee, ze willen enkel niet bekeken worden als animales raros. Maar soms helpt een centje wel. Ha, dat soort hypocrieten. Inderdaad, we mogen op het Plaza Mayor al meteen naast de dorpsoudste, die juist al zijn tanden heeft laten trekken, plaatsnemen. Toffe gast! Kost ons wel 1000 pesos, maar dat is slechts 25 eurocent. Gezellig plein, maar het gaat hier toch om die markt. En ook dat is een dikke meevaller. OK, een Europeaan zal hier geen vlees kopen, maar toch vast wel al dat lekker fruit? Onze Wilson doet dat ook bij een aardig meisje, en omdat er dus geld in het laatje is gekomen mogen wij gratis en voor niks met het goedlachse schepsel op de foto. Aardige mensen hoor, die Guambianos, maar klein zijn ze allemaal, tenware wij ineens een reus zijn geworden. In ieder geval kan je op deze markt, waar ook textielproducten verkocht worden, op sommige plekken op de koppen lopen. En dat zijn meestal Colombiaanse niet-Indiaanse koppen, al ontwaren we toch ook enkele Amerikanen en Fransen, die hier ook allemaal met een gids zijn. Je ziet wel wat merkwaardige dingen: een vogel die je toekomst voorspelt (het is te zeggen, het vogeltje pikt een papiertje uit een lade en geeft het aan zijn baasje), en veel reclame voor coca en marihuana. Maar neen, Pablo Escobar is niet terug, het is allemaal bedoeld als medicinale producten, en het schijnt te helpen, dixit Wilson. Die nog veel meer zegt, maar dat is voor blog 2 over dat merkwaardige Indianendorp.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
