 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 04-02-2020 |
 CIUDAD DE PANAMA: daguitstap naar fort SAN Lorenzo. |
En waar gaan we vandaag naartoe, Aldo-met-het-panamahoedje? Naar de andere kant van Panama, wat makkelijk genoeg is, want de breedte van het land bedraagt op deze plek - waar ook het Panamakanaal ligt - amper 70 km. Hier kan je dus inderdaad op dezelfde dag zwemmen in de Pacific en de Atlantic Ocean, wat sommige toeristen ook vragen, zegt Aldo, alsof zwemmen in twee oceanen een ander gevoel zou geven. Aan de Caraïbische kust bouwden de Spanjaarden indertijd twee grote forten. Portobelo wordt het meest bezocht, omdat het via een goede weg bereikbaar is, maar wij weten via onze leesgids dat San Lorenzo mooier gelegen is, aan de monding van de Chagres-rivier en in een aantrekkelijk junglelandschap. Effectief, zo blijkt op deze mooi verzorgde site, die alweer doet denken aan Cartagena, waar ze ook zo een versterkt Fort hebben, dat niettemin door de Engelse piraat Henry Morgan in de 17de eeuw even veroverd werd, ondanks alle kanonnen, langs alle kanten. Opvallend is alleszins de hypermoderne brug over het Panamakanaal, die toegang geeft tot dit gebied. Die bestaat nog maar 5 maanden, voordien moest je een Ferry op, en soms lang wachten op die Ferry, want het doorgaande verkeer op het kanaal had altijd voorrang.
Een andere verrassing is dat vlakbij San Lorenzo (waar de Amerikanen in de 20ste eeuw kwamen oefenen voor hun jungle-oorlog in Vietnam, maar het hielp niet) een poshy hotel met jachthaven is. Wij tracteren er Aldo op een lichte lunch en vernemen dat de dagkost om hier een jacht te leggen niet gering is. Kan best wezen, maar allicht is het toch goedkoper dan in Amerika, waarom liggen al die catamarans en aanverwanten anders hier, waar je niets anders kan doen dan de ruïnes van het fort bezoeken. Er ligt zowaar ook een piratenschip, is Johnny Depp soms naar San Lorenzo verhuisd? Wat je hier ook wel kan zien, maar het is te lelijk voor een foto, zijn de oude legerbarakken van de yankees, die sinds 1999, toen het Kanaal aan Panama werd overgedragen, leeg staan en flink bezig zijn te vervallen. Ze zijn nu eigendom van de staat, maar die doet daar niets mee. Terwijl, dixit Aldo, er zoveel daklozen zijn in Panama, die men toch deze gebouwen ter beschikking zou kunnen stellen. Hij heeft gelijk, denkt dictator Oostvogels, die helaas enkel in gedachten dictator van de wereld is. Om 3.30 hr pm zijn we alweer terug in Casco Viejo, waar we ditmaal het Palacio Bolivar eindelijk open vinden (het herbergt het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat gesloten was in het weekend en vrijdag ook niet betreedbaar was vanwege een of andere buitenlandse gast). Nu mogen we wel binnen na enig Spaans gepalaver, zij het enkel op de binnenplaats. Mooie binnenplaats, die niet altijd overdekt is geweest, maar nu wel, blijkbaar mogen de Hoge Heren niet nat worden (van mei tot eind november regent het in Panama City werkelijk elke dag, zegt Aldo, zij het zelden een hele dag aan een stuk). Dat dak stoort, maar goed, we gaan daar geen brief naar de president voor schrijven. Eerder gaan we vroeg en lang slapen, want we hebben morgen een behoorlijke voettocht in de zin, en kunnen daar gezien de temperatuur beter vroeg in de voormiddag aan beginnen.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
