 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 03-02-2020 |
 CUIDAD DE PANAMA: fietszondag (2), Biomuseo |
Je moet geen twee keer kijken om te weten wie de architect van het Biomuseo is: Frank J.Gehry natuurlijk. Het bestaat nog maar sinds 2014 en is het by far het beste museum van de stad, ongetwijfeld, en volledig gewijd aan de biodiversiteit van het land, vandaar al die kleurtjes, die binnen het museum terugkomen (Gehry liet zich eveneens inspireren door een enorme fig tree in de overigens in zijn geheel schitterende museumtuin). Bekoorlijke setting bovendien: aan de voorkant de Amador Causeway (de enige straat naast de Costanera die van een fietspad is voorzien) en het uitzicht op de sky line, aan de achterkant het begin van het Panamakanaal, waar je gebeurlijk - het is uiteraard een foto van een foto - een postpanamax-cruiseschip zou kunnen zien voorbijvaren, maar vandaag is er enkel in de verte scheepsactiviteit te zien). Binnen krijg je heel de geologische geschiedenis van dit brugland, dat pas 3 miljoen jaar geleden ontstond, via vulkanische activiteit, platentektoniek en de daling van de zeespiegel. Kijk naar die foto van de aardbevingen van de laatste twee weken: Nederlander Wil had toch gelijk, we maakten een kleine aardbeving mee in Costa Rica, door de daver is mogelijk onze smartphone in een aardspleet verdwenen. De menselijke geschiedenis is minder interessant, daar we die al kenden. Maar wel prettig de Harpy Eagle eens te zien, zij het in opgezette vorm. Dat is de grootste arend ter wereld, die het vooral op luiaarden heeft gemunt. En de walvissen, die op hun jaarlijkse migratie ook langs Panama komen. En oude favorieten als de kolibrie, die 20 vleugelslagen per seconde produceert, nou, maar geen reukzin heeft (dat konden we zelf een poos geleden vaststellen: in Monteverde, Costa Rica kwam er een kolibrie ineens aanvliegen op een toerist die een vuurrode regenjas aanhad. Die hummingbird dacht dus even dat hij een enorme bloem met reusachtig veel nectar had gevonden), en de schattige quetzal, al heb je veel meer kans die in Costa Rica te zien. Aan dit museum kan je vooral zien dat Panama zich recent ook helemaal op de toeristische markt heeft gestort, in het spoor van het buurland. Tja, de hey days van het financieel witwas-gesjoemel behoren een beetje tot het verleden, en men wil blijkbaar niet alleen van een kanaal leven. Goed idee, want de biodiversiteit van Panama is daadwerkelijk even groot als die van Costa Rica, al staat het buurland veel verder in infrastructuur (en reputatie, pura vida nog aan toe). In ieder geval: knap museum, al is alles wat buiten te zien is even knap als de multisensorische Panamarama-video van 6 minuten, die het niet fotografeerbare hoogtepunt van Biomuseo vormt.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
