 |
|
 |
Profession: reporter |
|
 |
22-01-2020 |
COSTA RICA 2020: Zarcero & Catarata del Toro |
Koebeesten zijn braaf in Costa Rica: ze staan allemaal op een rij te wachten tot ze de groenste wei op mogen, het is een koddig gezicht. Maar we zijn hier niet om veeteeltobservaties te doen, we willen het bergdorp Zarcero zien, bereikbaar via een spannende rit. Volgens The Lonely Planet een gorgeous location, maar wij zouden zeggen: doe maar gewoon (het is niet de eerste keer dat we LP betrappen op overdreven enthousiasme, al zou het natuurlijk allemaal beter ogen in de zon, die er eens te meer niet is, want er komt een koufront over). Er is hier een speciale shrubbery (een woord dat ons steeds aan de eerste Monty Python-langspeelfilm doet denken), ontworpen door een maffe tuinier 50 jaar geleden, maar om dat abstracte haagknippen nu een grote bezienswaardigheid te noemen? Ben je gek. Anderzijds valt de lokale kerk, gewijd aan San Rafael, beter mee dan verwacht. Wij vinden het van binnen zelfs een dotje, waar veel met weinig wordt bereikt. Nee, dat zijn geen marmeren zuilen, het is beschilderd hout met als oogmerk het als marmer te presenteren. En ja, dat zijn eenvoudige gekleurde ramen, maar ze geven toch mooi op. Eigenlijk ziet deze hele kerk eruit als die kinderlijk versierde ossenwagens waar ze hier zo fier op zijn en ja, het werkt. Beter dan het weer alleszins, dat nukkig zal blijven, zodat we enkel nog even een paar knappe panoramas achter koffiestruiken beschouwen, en dan maar weer terug rijden naar ons eigen regenwoud, waar het met moeite 15 graden is en heel de dag regent (in Zarcero was het tenminste droog). Maar we moeten onze huiswaterval toch eens van beneden bekijken ook (W47, 1 uur heen en weer). Yep, zelfs in regen en mist mag ze gezien worden, wat niet wegneemt dat we ze liever in de zon hadden gezien. Over dat merkwaardige weer, dat zelfs door lokalen ongewoon wordt genoemd (te koud en te veel regen), babbelen we daarna met Wil, die we gisteren verkeerdelijk als de conciërge betitelden. Nee hoor, hij is de eigenaar (en gehuwd met een Costa Ricaanse). Ja, hij komt nog wel eens in Nederland op familiebezoek en nee, hij mist de Lage Landen niet, veel te druk daar! Maar dit is niet normaal hoor, ik ben hier nu al 14 jaar en heb het nog nooit zo kou gehad. En zoveel regen! Jaja, Wil, nu geloven we dat je een beetje aan het jokken bent, want het heet hier toch niet voor niets een regenwoud? Neenee, wij hebben voor 90 procent goed weer, zoals zon s morgens en een kort buitje in de namiddag, in het droog seizoen toch. Jamaar Wil, wij kunnen onze kleren nu al allemaal uitwringen, wat moet dat dan zijn in het natte seizoen, van mei tot november? Neenee, dat valt best mee. En zo twisten we nog wat verder, tot wij douchewaarts trekken. Yep, we hebben warm water op zolder, maar geen nachtlampje. Dat valt echter te regelen met onze zaklamp, die een fel licht op Tolstoys Oorlog en Vrede werpt. Lezen dat we hier doen! A ja, geen WiFi, enkel in die luxelodge waar we nu weer zitten te eten. En de lokale disco is onder water gelopen.

















|
|
|
 |
Reacties op bericht (0)
|