 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 06-01-2020 |
 COSTA RICA 2020: Night Hike Drake Bay, Cascada Verde Uvita |
Een groepje van 10 voor The Night Hike, dat is genoeg. Vermoeiende aangelegenheid wel, eerst moet je naar beneden richting rivier, waar je grotendeels doorheen moet waden (je krijgt hoge botten en sterke zaklampen van de organisatie), daarna moet je natuurlijk weer terug omhoog. Wat je ziet is niet zo spectaculair (al leven er ook Jaguars en poemas waarvan je vooral de laatsten beter niet tegenkomt): spinnen, slangen en diverse padden en kikkers, die met mekaar in een evolutionaire bewapeningswedloop verwikkeld zijn aangaande de hoeveelheid gif die ze in hun lijf hebben. De gevaarlijkste slang, de bushmaster, wordt met een stang door de gids voor onze camera-ogen gebracht. Elk jaar sterfgevallen in Costa Rica, vooral als het om beten van jonge bushmasters gaat, die nog niet geleerd hebben hun gif te managen en in paniek iedereen die hen te na komt meteen de volle lading geven. Enfin, niet slecht, deze caminata de noche, temeer we het geluk hebben dat een opgeschrikte tapir vlak voor ons uit de bosjes komt en de plaat poetst. Niet ons lievelingsdier, maar je krijgt ze zelden van zo dicht te zien.
De volgende morgen moeten we helaas Drake Bay en onze pittoreske Lodge verlaten. Tegen een goeie tip neemt iemand van de hotelstaf onze koffer weer op zijn hoofd, en kwakt ze 5 minuten later neer op het strand, waar iedereen moet wachten op de boten naar Sierpe. Niet dat er een aanlegsteiger is, het betreft hier steeds wet landings. Teensletsen aan dus aangewezen. Eens te meer slaagt men erin veel meer volk op al die boten te krijgen dan wij voor mogelijk hadden gehouden, maar de kapitein staat paraat, zodat de bootsman op zijn lamme kloten kan blijven liggen. We hebben ook hulp gekregen om onze zware koffer aan boord te hijsen, en dat was nodig. Oei, muy Pesado! Wat wil je, zeggen wij, Oorlog en Vrede van Tolstoj zit erin. Que, Wablief? Ja, gooi ze maar gauw aan boord, kom.
Van Sierpe naar Uvita is maar 1 uur rijden, we doen hier alles op ons dooie gemakje (en dan nog zijn we regelmatig moe, vanwege het vochtig-warme klimaat). 1 stop voor we inchecken bij de Amerikaanse eigenaar van onze B&B voor twee nachten: de Cascada Verde. Typisch zo een plek die je in tropische landen par todo vindt: een leuke waterval met een diepe waterplas ervoor, waarin je kan zwemmen zonder angst te moeten hebben voor krokodillen (wel zo in Drake Bay, waar niemand in zee of rivier gaat). Op deze plek kan je ook van verhogen erin springen, of, beter nog, op je gat af de hoogste waterval glijden. Al kan je ook gewoon als een heuse Boeddha in het water gaan zitten, of, zoals wij, het allemaal een beetje bekijken, want onze zwembroek zit in onze koffer. Maar dat zal morgen anders zijn, als we naar de allermooiste waterval van Costa Rica, hier in de buurt, rijden.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
