 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 08-12-2019 |
 AMERIKA 2019: Miami (2), South Beach en Art Basel (fragment) |
Ja hoor, de twee gratieën zijn aangekomen, en kid brother Dirk ook. En vandaag is iedereen uitgeslapen. We wandelen na het ontbijt eerst even het Wolfsonian binnen, een zeer goed designmuseum dat nog gratis is ook, tenminste in deze kunstweek, tgv de Miami-versie van de grootste kunstbeurs ter wereld, Art Basel. Voor de rest lijkt South Beach, met al haar art deco-gebouwen, die we morgen beter in beeld gaan brengen, ons na 8 jaar weinig veranderd. Het is nog steeds een plek met veel showgasten en hot girls, en een strand dat veel aantrek heeft. Ons gezelschap wil daar ook op plaats nemen en waarom niet (er staat bovendien een zandauto-installatie op van Leandro Eldrich, die van dat bedrieglijke zwembad in Museum Voorlinden in Wassenaar) maar The Passenger denkt: ok, dan kan ik net zo goed even Art Basel bekijken, of tenminste de afdeling daarvan die zich in een lange tent naast het strand afspeelt. We lopen er alleen een uurtje in rond, maar het is zoals we al gedacht hadden: maximaal 10 procent schol, en al de rest brol. Bovendien is van die 10 procent het meeste enkel decoratief de moeite waard, of meer kunde dan kunst. Van dat laatste is foto 11 een mooi voorbeeld. Nee, dit is geen gedrapeerd tapijt, het is een olieverfschilderij. Je moet dat natuurlijk kunnen, maar de Vlaamse Primitieven en alle renaissancegroten konden dat ook al, en het is niet de reden waarom we de beroemdheden van vroeger grote kunstenaars vonden en vinden. Dat gezegd zijnde, foto 12 is een leuk commentaar van een Colombiaan op de landelijke context van kunst (grote kunstenaars gedijen slechts in economisch welvarende streken), foto 13 lijkt een accident in de studio van Giorgio Morandi voor te stellen, het lipsticklegioen van foto 14 staat ons ook wel aan en die oude man van foto 15 is geen echte, maar een heel goed uitgevoerde hyper-realistische sculptuur. Ja, techniek hebben ze wel, die youngsters van tegenwoordig, maar is het allemaal ook relevant? En moet dat abstract doek achter de vaas op foto 16 werkelijk 25000 dollar kosten? Een goed uitgevoerd werk hoor, maar wel epigonisme van zovele anderen voordien. Maar ja, het geeft ongetwijfeld mooi op tegen de witte muur van een villa van een of andere rijkaard. Je kan ook, elders op Art Basel in Miami, een banaan tegen de muur hangen. Als je Maurizio Cattelan heet, brengt dat dan 150000 dollar op. Niet de schuld van olijkerd Catalan hoor (een andere kunstenaar heeft de banaan vandaag opgegeten, ongetwijfeld afgesproken werk). Ons idee: wie daar in ernst 150000 dollar voor betaalt zou verplicht moeten worden een zelfde bedrag aan belastingen te besteden. Of aan een goed werk voor ons part. Dictator Oostvogels treedt op! Enfin, dit alles maar om te zeggen dat wij veel wantrouwen koesteren tegen vele contemporaine kunstenaars en nog veel meer tegen modebewuste galeristen en onwetende status-kopers die met hun geld geen blijf weten en nog minder van kunst afweten dan Peter De Roover. Met excuus aan de minderheid die wel van wanten weet, want die bestaat gelukkig ook. Op kunstbeurzen als Art Basel zijn de artistieke hondjes, exemplaar aanwezig op de voorlaatste foto, dikwijls interessanter om zien dan de kunstwerken. En na deze zwartgallige beschouwing is het tijd om te aperitieven. Schol!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
