 |
|
|
| Profession: reporter |
|
|
| 06-12-2019 |
 AMERIKA 2019: Palm Beach, Henry Flagler City (1) |
We volgen verder het spoor van Henry Flagler, zoon van een dominee en van solide Duitse afkomst. Net als Trump, maar niet alle Duitsers heten Donald. Flagler, je ziet het aan zijn gezicht, was geen man die voortdurend achterom keek, zoals een Belgisch politicus (heb ik nog een draagvlak?). Nee, hij was een leider en een doordouwer, maar ook een filantroop. Zijn werken in St Augustine zagen we gisteren, maar in Noord-Florida kan het sporadisch ook vriezen, en toen Flagler dat aan den lijve merkte, begreep hij dat hij moest doorzakken naar het zuiden. Volgende stop: Palm Beach. Flagler kwam er zelf wonen met zijn 2de vrouw (de eerste was jong gestorven aan tbc), en dat huis is nu het Flagler Museum, dankzij de goede zorgen van Flaglers kleindochter die het van de sloop redde. Ook hier weelde genoeg natuurlijk, maar toch minder protserigheid dan bij de Vanderbilts. Flagler was in de eerste plaats een werkende ondernemer, geen rentenier. Niettemin wel een balzaal voor de nodige feestjes, vooral op de verjaardag van George Washington (patriottisme hoorde er altijd bij). En luxe-riksjas om rijke noorderlingen die niet goed te been waren rond te rijden. Boven tevens een paar leuke slaapkamers in telkens een andere stijl. Geef ons maar de laatste, die rode in art nouveau-stijl.
Zelf mooi wonen is een ding, maar de toeristen moesten ook een deftig onderkomen krijgen. Flagler liet twee hotelpaleizen optrekken, waarvan een verdwenen is, maar The Breakers nog fier rechtop staat - uiteraard na de nodige renovaties. Voor minder dan 500 euro kan je hier geen kamer krijgen, maar er gratis een uurtje in rondlopen, zoals wij deden, is geen enkel probleem. Je kan er eten in tal van restaurants, of buiten zitten in talloze patios, maar vooral de binnenafwerking is werkelijk flabbergasting. Met dank aan architecten Schultze & Weaver, die de stiel in Parijs leerden (Institut de Beaux Arts) en op vraag van Flagler een conferentiezaal met renaissancekoppen allerhande voorzag, toe maar al. Maar gewoon wandelen langs de Atlantische Oceaan kan ook, zoals die Old Timer op de laatste foto. Die waarschijnlijk denkt: snel, nu ik het nog kan! Dat denken wij er ook van.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
