De Franse presidentsverkiezingen zitten sinds zondag in de laatste rechte lijn. Nog 2 weken en dan wordt er (op 22 april) gestemd voor de eerste ronde. De grote namen en rivalen zijn Nicolas Sarkozy (centrum-rechts), Ségolène Royal (links), François Bayrou (centrum) en Jean-Marie Le Pen (extreem-rechts).

Ik zit op 22 april toevallig in Frankrijk (Montpellier) en zal het dus vanop de eerste rij mogen meemaken. Echt wel spannend vind ik het ditmaal. Zeker omdat er nog zeer veel kiezers onbeslist blijken te zijn én omdat ze in de peilingen zo dicht bij elkaar liggen.

Mijn favoriet? Sarkozy uiteraard! Zijn rechten-én-plichtenverhaal spreekt me ten zeerste aan (ligt trouwens sterk in de lijn van het Vlaams Regeerakkoord en van het N-VA-partijprogramma).

 Nicolas Sarkozy met de prachtige verkiezingsslogan "Ensemble tout devient possible" (Samen wordt alles mogelijk). Hopelijk wint hij op 22 april.




 Ségolène Royal in echte 'Sex and the city'-stijl op campagne. Freya op z'n Frans...



 François Bayrou: als twee dolle honden vechten om een been, gaat rustig Franske er dan mee heen?


 De eeuwige Jean-Marie Le Pen: haalt hij ditmaal ook de tweede ronde?

De peter van onze OHL-supportersclub, keeper Thierry Berghmans, stond afgelopen zondag na een lange blessureperiode eindelijk terug onder de lat. Ik vond het ontzettend spijtig dat ik er niet bij kon zijn (ik zat op de Ronde van Vlaanderen). Bij deze wens ik hem van harte proficiat en veel succes voor de komende wedstrijden!




Ik heb vijf maanden in een donkere tunnel gezeten

THIERRY BERGHMANS HEROVERT PLAATS IN DOEL OHL

OHL 3 vs waasland 1

LEUVEN OHL verscheen fel gewijzigd aan de aftrap in vergelijking met de vorige wedstrijd tegen Dender. Brogno en Stilmant zaten geblesseerd in de tribune, tussen de palen stond geen Mike Vanhamel. Voor het eerst sinds twee september kregen we Thierry Berghmans nog eens onder de lat te zien. Hij voerde zijn job foutloos uit. OHL won verdiend met 3-1 van Waasland.

«Na vijf maanden frustratie, geeft dit een heerlijk gevoel», glunderde Berghmans na de wedstrijd. «Al die maanden zat ik in een donkere tunnel. Ik heb er alles aan gedaan om eruit te geraken en nu is het eindelijk gelukt. Dankzij keeperstrainer Jurgen Debraekeleer. Hij is altijd in mij blijven geloven en liet me niet vallen.»

Het zou ook zonde zijn om deze Berghmans nu al te laten vallen. Akkoord, hij is 34 jaar en sukkelt al eens met blessures, maar is wel nog altijd gedreven. Lang geleden dat we in Leuven nog eens een keeper tot hoog in de tribune bevelen hoorden schreeuwen naar zijn ploegmaats. Helpen deed het alleszins. OHL kwam op achterstand in de eerste helft, maar gaf zich nooit gewonnen. Na de rust maakte Schouterden gelijk en het was Janssens die de 3-1 eindstand vastlegde.

«We zijn een hele wedstrijd blijven doorduwen», analyseerde OHL-trainer Guido Brepoels na de wedstrijd. «Zeker het laatste half uur hebben we getoond een hecht team te zijn. Proficiat aan de jongens.»

De eindronde ligt nog altijd binnen handbereik voor OHL. Volgende week trekken de Leuvenaars naar Eupen, een rechtstreeks duel in de strijd om de derde periode. Maar voor de verdere toekomst moet de club binnenkort knopen doorhakken. Berghmans is einde contract en Vanhamel lijkt het gewicht van nummer één nog niet te kunnen dragen.

«Het is inderdaad een moeilijke kwestie», moet ook sportief verantwoordelijke Vandezande toegeven. «Nemen we een ervaren man die ergens eerste keeper is, dan wordt Mike geblokkeerd. Maar als we een tweede keuze nemen en Mike raakt geblesseerd, dan hebben we dezelfde problemen als dit seizoen toen Doumen onder de lat stond. Maar alles is nog mogelijk. Het kan ook zijn dat Berghmans blijft.»

«OHL is de club van mijn hart. Ik wil zeker blijven», aldus Berghmans, «maar ik zal altijd ambitieus zijn. Met een rol als bankzitter kan ik me niet verzoenen. Ik wil spelen.» (KWW)

Berghmans mocht eindelijk nog eens het doel verdedigen. VPL

BRON: HET NIEUWSBLAD 10/04/07

Beste,

Naar aanleiding van de federale verkiezingen van Kamer en Senaat op 10 juni, doe ik een poging om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van het politieke nieuws uit ons arrondissement.




Vlaams Belang eerste partij die haar lijst volledig klaar heeft

De Leuvenaar Hagen Goyvaerts is net als in '99 en '03 opnieuw lijsttrekker voor het VB in Leuven. Het VB heeft nu één federale kamerzetel  in Leuven (met 14,9% van de stemmen in 2003) maar zit in de running voor een tweede.
Opvallend is dat iemand uit Tremelo (de onbekende Nadia Van Beughem) op 2 staat, terwijl de relatief kleine gemeente Tremelo-Baal met Felix Strackx al een VB-parlementslid heeft. Dhr. Strackx staat trouwens ook op de lijst, en dan nog wel als eerste opvolger. Wat zou hiervan de bedoeling zijn?

Voor de rest veel nobele onbekenden; enkel VB-regiosecretaris Steven Godefridi en Anita Uyttebroek uit Landen (ex-VU) zijn me bekend. Vreemd ook dat partijpoulain Stijn Hiers uit Rotselaar niet op de lijst staat. Misschien heeft dat wel iets te maken met zijn donker kantje? (lees ook op: http://www.blokwatch.be/content/view/846/49/lang,nl/)

Een andere opmerkelijke vaststelling is dat er van de VB-kandidaten op de Kamerlijst van '03 zeer weinig opnieuw kandideren.


Arrondissementeel voorzitter, advocaat en de coördinator van de juridische dienst van het VB en (wél een) politiek talent, Bart Siffert staat op de Senaatslijst.  Met wat geluk komt hij erin.

Uit Lubbeek geen VB-kandidaat te bespeuren...





VERKIEZINGEN 2007 - KAMER VAN VOLKSVERTEGENW. - ARR. LEUVEN

Kandidaten uit het arr. Leuven op de senaatslijst :

12^de plaats effectief : Wim Van Dijck (Vlaams Volksvertegenw.)

BRON: www.onze-internetkrant.be

VLAAMS BLOK UITSLAG FEDERALE KAMERVERKIEZINGEN 2003

13:37, 30/05/2003. 348/348 (100%)

				%	1	2	3	4
	1	Goyvaerts Hagen	9.488	21.46%	14.181	23.669	701	1
	2	Lamine - Weemaes Maggy	3.976	8.99%	701	4.677	0	0
	3	Van Stiphout Johny	4.050	9.16%	0	4.050	0	0
	4	Beutels Kim	3.244	7.33%	0	3.244	0	0
	5	Uyttebroek Anita	3.585	8.10%	0	3.585	0	0
	6	Vleminckx - Jughters Anna	2.422	5.47%	0	2.422	0	0
	7	Strackx Felix	3.129	7.07%	0	3.129	0	0
				%	1	2	3	4
	1	Van Dijck Wim	3.949	8.93%	19.523	23.472	0	1
	2	Creces Nico	1.936	4.37%	0	1.936	0	4
	3	Roskams Nancy	2.215	5.01%	0	2.215	0	3
	4	Billen Ivo	1.795	4.06%	0	1.795	0	5
	5	Penninckx Irène	1.696	3.83%	0	1.696	0	6
	6	Verbiest Tamara	2.724	6.16%	0	2.724	0	2

BRON: http://verkiezingen2003.belgium.be/electionshome/nl/preferred/chamber/preferred_p2294_e3019.html



 Nadia Van Beughem uit Tremelo: onbekend is onbemind?


Stijn Hiers staat niet op de lijst, volgens Blokwatch nochthans een echt VB-raspaardje.


 Wordt Bart Siffert VB-senator na 10 juni? 

Beste meetuurder,


Vandaag bestaat mijn weblog exact één maand: het lijkt me een geschikt moment om eens een kort bilan op te maken van mijn blog.

In totaal had ik deze maand 796 unieke bezoekers, goed voor 2.981 bezochte pagina's. Op 6 maart had ik 99 unieke bezoekers op één dag, het hoogste aantal tot nu toe.

 Gemiddeld turen dagelijks 25 mensen mee. In de rubriek 'politiek' van www.bloggen.be is dit het hoogste aantal. Als we alle 21.000 blogs van www.bloggen.be nemen, dan staat theotuurt op de 393ste plaats, lang niet slecht dus.



Het overgrote deel van de bezoekers komt uit Vlaanderen, maar zeker niet iedereen, zo je ziet:

LAND VAN HERKOMST

Land Percentage   België 64,1 % (411)   Nederland 1,4 % (9)   Verenigde Staten 1,1 % (7)   Luxemburg (Lëtzebuerg) 0,5 % (3)   Frankrijk 0,3 % (2)   Italië 0,3 % (2)   Bolivia 0,2 % (1)   Denemarken 0,2 % (1)   Duitsland 0,2 % (1)   Spanje 0,2 % (1)   Turkije 0,2 % (1)   Verenigd Koninkrijk (Groot-Brittannië) 0,2 % (1)   Zweden (Sverige) 0,2 % (1)   Zwitserland 0,2 % (1)        Onbekend 31,0 % (199) +  100 % (641)     Totaal aantal getelde landen: 14

De Lindense professor Luc Huyse won afgelopen week de gerenomeerde ABN-Amro Bank prijs met zijn boek 'Alles gaat voorbij, behalve het verleden'.

Uit De Standaard van 29 maart:

Non-fictieprijs voor Luc Huyse.

De eerste ABN-Amro Bank prijs bekroont 'Alles gaat voorbij, behalve het verleden' van Luc Huyse. De bekende socioloog en gewezen hoogleraar van de KU Leuven kreeg de prijs gisteravond uit handen van de Vlaamse minister-president Yves Leterme (CD&V). In zijn boek beschrijft Huyse hoe de bevolking van landen zoals Kroatië, Ethiopië, Argentinië en Zuid-Afrika omgaat met de herinnering aan dictatuur, volkerenmoord of burgeroorlog. De jury loofde ,,de originaliteit en de relevantie van het gekozen thema, de unieke combinatie van geschiedenis en actualiteit en de universele denksporen die de auteur bewandelt.'' Aan de onderscheiding is een geldsom van 12.500 euro verbonden.

 Proficiat professor Huyse!

Na rijp beraad, heb ik besloten om maandelijks een blogprijsje uit te reiken: De Banaan van de maand.

De maand maart was een interessante proefmaand, dat staat vast.

De winnaar steekt er echter met kop en schouders bovenuit: Flahaut le Filou, de baas van onze strijdkrachten.



André Flahaut, de slechtste, wat zeg ik, de SLECHTSTE minister ooit, slaagde er ook in de afgelopen maand in om  een tiental keer ferm te blunderen. De bekendste zijn zijn helicoptertrip van Brussel naar Hasselt om de film van Al Gore te gaan bekijken, zijn eredoctoraat voor Kabila,  zijn wetsvoorstel om van onze geheimagenten allemaal 'Jack Bauers' te maken (op het vlak van de schendingen van de mensenrechten, welteverstaan) en vandaag nog, zijn verkiezingscampagne op kosten van Defensie.
De 'minder bekende' fratsen van deze machtige clown zijn zijn intentie om Houwitsers te verkopen aan het Marokkaans leger (waar nog steeds een van de oudste conflicten van Afrika woedt), zijn gratis steun (met Augustahelikopters) aan de president van Benin in volle verkiezingsstrijd, zijn (quasi) gratis transport van een steenrijke Mafioso-Rus naar het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek en zijn recuperatie van het Vlaams topsportbeleid (door tientallen atleten aan te stellen op kosten van Defensie),...

Ik zou het niet beter kunnen zeggen dan de Franstalige MR-senator Alain Destexhe vandaag stelt in HLN: «In een normale democratie zou hij er al lang geleden uitgegooid zijn.» Maar tja, wat wil je, we leven nu eenmaal in een bananenmonarchie en die man is penningmeester van de PS geweest... Die weet dus veel, zeer veel.


 
En de Banaan van de Maand maart gaat naar... Belgisch minister van defensie André Flahaut!



 Smakelijk André!



Nog in mijn kandidatenlijstje voor Banaan van de maand maart stonden: De Rode Duivels wegens hun prachtprestaties, het BOIC dat de Olympisch waarden ferm aan haar laars lapt door haar frauduleuse tombolapraktijken en de luie Leuvense salonsocialisten Marcel Logist en Flor Koninckx.

We behaalden misschien nipt geen zetel in de gemeenteraad, maar ons verkiezingsprogramma wordt blijkbaar toch gesmaakt én uitgevoerd!



Uit Het Laatste Nieuws van vandaag, auteur: Bart Vanspauwen:



«Handelaarsverbond staat tegen de zomer op punt»

Lubbeek

Afgelopen week ging de nieuwe Lidl-vestiging op de Staatsbaan in Sint-Bernard (Lubbeek) open, nauwelijks enkele maanden nadat ook een Aldi-filiaal in de nabijheid van start ging. Volgens sommingen onnodige concurentie, volgens anderen bron van werk en meer beweging in en rond Lubbeek. Feit is dat de interesse voor het heroprichten van een Lubbeeks handelaarsverbond intussen groeit. «We zetten nog voor de grote vakantie een nieuwe handelaarsverbond op», zegt burgemeester Freddy Vranckx (VLD).

Dat de komst van de twee grote nieuwe supermarkten voor

tewerkstelling zorgt, staat buiten kijf. Toch lijkt ook een bijkomende ondersteuning van de plaatselijke middenstand geen slecht idee.

Oppositiepartij N-VA maakte daarom al eerder een actieplan klaar. Daarin stond onder meer het aanbieden van een 'Lubbeekpas' met puntensysteem, buurtwinkelwaardebons voor nieuwe inwoners en een promotieweek voor de Lubbeekse middenstand en horeca.

meer beweging

Burgemeester Freddy Vranckx, die zelf al meer dan 30 jaar zelfstandige is, vindt de komst van de supermarkten een meerwaarde voor de plaatselijke handel. «Alleen zijn is niet gezond: met de supermarkten komt er ook meer beweging in Lubbeek. Onze handelaars, die elk hun specialiteit hebben, kunnen zo een graantje meepikken van de passerende klanten. De klant maakt in al die variaties van prijs en kwaliteit zijn eigen keus.» De heroprichting van het handelaarsverbond moet dat in goede banen leiden. «Onze middenstand toont inderdaad meer en meer interesse om Lubbeek commercieel terug op de kaart te plaatsen. Niet dat we er slecht voorstaan, integendeel: we willen ook een publiek aantrekken dat ook van buiten onze gemeente komt», zegt Vranckx. «De middenstandsraad zal voor de grote vakantie op punt staan. Een deel daarvan komt ook terecht in onze KMO-raad.» (BVH)

Minister Eerdekens trekt subsidie voor het BOIC in

BRUSSEL l De Waalse minister van Sport draait de geldkraan naar het BOIC dicht. Claude Eerdekens neemt die beslissing na de hetze over de BOIC-tombola's. Zijn Vlaamse collega Anciaux roept op om "een gemeenschappelijke strategie" uit te werken. Dat meldde Sporza op zijn website.

Waals minister van Sport Eerdekens zet de Franstalige subsidies voor het BOIC tijdelijk stop. Dat heeft hij woensdag aangekondigd in het Waalse parlement. Hij bereidt een decreet voor dat enkel de Franstalige atleten zal subsidiëren.

Voor het BOIC zelf draait hij de geldkraan dicht. Eerdekens neemt die beslissing na de hetze over de tombola's die het BOIC organiseert. De winst daarvan werd niet altijd goed besteed. De Waalse minister van Sport merkt ook fijntjes op dat het personeel van het unitaire BOIC "voor 80 procent Nederlandstalig is en de technische directie voor 100 procent."

Bert Anciaux, de Vlaamse sportminister, plant binnenkort een gesprek met collega Eerdekens. "Het doel is om een gemeenschappelijke strategie uit te werken om - in samenspraak met het BOIC - tot een constructieve oplossing voor dat BOIC te komen", zegt de woordvoerder van Anciaux. Anciaux wijst er wel op dat de Franse en Vlaamse situatie verschillen. Wallonië verleent immers "werkingsmiddelen" aan het BOIC, waardoor het comité personeel in dienst kan nemen. Vlaanderen geeft geld voor projecten of atleten, maar geen geld voor het instituut zelf.

In Charleroi lijkt het maar niet te willen lukken met de operatie 'Mani pulite'. De schandalen blijven zich opstapelen. Di Rupo verliest volledig zijn greep op de lokale PS en alles zakt verder weg in het moeras van omkoperij en fraude. La Cosa Nostra op haar best...



Maar, nu zitten ze pas met een ei, want de Europese Unie gaat zich moeien, meer bepaald het Europees Bureau voor Fraudebestrijding. Ik hoop dat ze die stal daar eindelijk eens goed uitmesten.


Uit DS van 24/03/07:

Schandaal Charleroi dijt uit

Van onze redacteur Steven Samyn
Eric Wartel verving twee weken geleden Pierre Oversteyns als stadsontvanger van Charleroi. Oversteyns was in opspraak gekomen wegens het mogelijk toedekken van fraudepraktijken. Wartel vond na zijn aantreden 2.600 euro in een kluis en een rekening met 5.000 euro die nergens in de gemeentelijke boekhouding opdoken. Dat geld zou afkomstig zijn van Europese en federale subsidies en gebruikt zijn om buitenlandse reizen te bekostigen. De voorbije dagen werd duidelijk waarvoor het geld onder meer werd gebruikt. Zo gingen de PS-schepenen na hun verkiezingsoverwinning van 2000 voor 3.200 euro tafelen in ,,Chez Edgard et Madeleine'', een restaurant waar sterke man Jean-Claude Van Cauwenberghe (PS) kind aan huis is. Er werden ook buitenlandse reisjes mee betaald. Dienstdoend stadssecretaris Bernard Bermils, die eerder deze week in opspraak kwam, trok eind jaren 90 bijvoorbeeld met enkele PS'ers naar Wit-Rusland. Daar ging hij samen met Waals Parlementsvoorzitter José Happart (PS) jagen. Happart herinnert zich niet meer veel van die reis. ,,Als ik uitgenodigd word, ga ik niet na wie de rekening betaalt'', klonk het. De PS'ers kregen ook 3.000 dollar cash van de Wit-Russische ambassade. Nu het Europees Bureau voor Fraudebestrijding de stad om uitleg heeft gevraagd over de rekeningen van de zwarte kas, wordt het een heikel politiek dossier. Minister-president Elio Di Rupo (PS) stuurde gisteren een mededeling rond met het bericht dat Europa de steun voor de periode 2007-2013 niet op de helling zet. Di Rupo drong aan om duidelijkheid te scheppen in het dossier. MR en Ecolo willen alvast speciale hoorzittingen in het Waals Parlement. De Franstalige pers is ondertussen ongemeen scherp. ,,Of de PS het nu wil of niet, we kunnen maar tot een verschrikkelijke conclusie komen: we worden voor een deel bestuurd door incompetente politici of door fraudeurs. Happart behoort op zijn minst tot de eerste categorie'', luidde het in La Libre Belgique vroeg zich dan weer af wanneer er eindelijk een nieuwe wind in Charleroi zal waaien. ,,De Parti Socialiste heeft niet willen breken met de periode waarin ze alles voor het zeggen had... Alles doet vermoeden dat het er vandaag niet anders toegaat dan gisteren.''

Rolf Falter heeft sinds kort ook een column in De Standaard, 'Sluitertijd' genaamd. Ik vind hem soms wat academisch maar wel goed. Hij haalt geregeld de paarse regering stevig door de mangel. Nu ook, vooral zijn waarschuwing voor het ontstaan van een 'scheidingsval' vind ik zeer goed gevonden. Ook de Gezinsbond reageerde trouwens al furieus op het voornemen om de kinderbijslag enkel voor allenstaanden te verhogen.
En de 'traditionele' gezinnen en de tweeverdieners, die betalen het paarse gelag...



Worsten van Woeste

De extra kinderbijslag gaat in op 1 juni. Vulgairder kan democratie niet zijn

OP de Philipssite in Leuven heeft eerder al eens de laatste het licht uitgedaan. Ditmaal presenteerde het paarse kabinet zijn adieu. Guy Verhofstadt is alsnog een mild mens aan het worden. In 1999 klaagden zelfs zijn vice-premiers dat hij ze niet vaak genoeg meenam naar de wekelijkse persconferentie na de ministerraad. Nu zaten acht excellenties elkaar te verdringen om in het journaal te halen. De show bevatte de gebruikelijke mix van verbale branie, nog niet gerijpte maatregelen, opgewarmde oude beslissingen en halfafgewerkte cijfers. Straks duiken in de programmawet weer kleine, nijdige taksjes op waarover niet werd gecommuniceerd. De plastic zakjes en bedrijfswagens bevestigden de indruk dat de liberalen de partij van de groene belastingen zijn geworden. Ondertussen deelden de socialisten snoepjes uit. De sociale zekerheid heeft naar verluidt een overschot vanwege de dalende werkloosheid. En hoewel de staat altijd bijspringt als de kassen van de RSZ putten vertonen, mag het omgekeerde in dit land zelfs niet gedacht worden. De opvallendste bonbon was de twintig euro kinderbijslag extra per maand en per kind voor kinderen in eenoudergezinnen met een maximum-brutomaandinkomen van 1.740,25 euro. Vreemd genoeg hebben daar tot nog toe enkel wat lezers van Het Laatste Nieuws bij stilgestaan. Vorige maand bracht de Europese Commissie een rapport uit waarin voor België bleek dat 36procent van de eenoudergezinnen onder de armoedegrens (zijnde de helft van het gemiddeld inkomen) leeft. Nieuw is dat niet, maar dit keer leidde het wel tot een instant-maatregel. De twintig euro extra kinderbijslag gaat in op 1 juni, zoals de onderwijscheque vorig jaar net voor de gemeenteraadsverkiezingen van kracht werd. Vulgairder kan democratie niet zijn. Ook al hebben we in het stemhokje allemaal wel ons eigenbelang in het hoofd, toch is het uitdelen van zakgeld enkele dagen voor de verkiezingen een vorm van platte omkoperij. Het doet denken aan de worsten die Charles Woeste in de cafés rondstrooide in Daens. Vooral is er de creatie van een nieuwe categorie behoeftigen. Kinderen van wie een van de ouders plots overlijdt, krijgen om evidente redenen al verhoogde kinderbijslag. Nu wordt een eerste stap gezet om een bijkomend recht te creëren voor kinderen-van-gescheiden-ouders-die-officieel-geen-nieuwe-partner-hebben of voor al dan niet bewust partnerloze moeders. De formulering maakt duidelijk welk wespennest men aanpookt. Wie straks na een mislukt huwelijk officieel een nieuwe relatie wil bezegelen zal eerst de 'scheidingsval' moeten overwinnen: een verlies van 240 euro per kind op jaarbasis. Gezinnen met verscheidene kinderen waarvan één kostwinner niet de 1.740 euro haalt, zullen gaan becijferen wat uit elkaar gaan kan opleveren. Halen twee partners samen de 1.740 euro niet - omdat er één thuis blijft - dan kunnen ze scheiden of via het Arbitragehof trachten evenveel kinderbijslag binnen te halen als een alleenstaande met hetzelfde gezinsinkomen. De onderliggende motivatie achter de maatregel is dat een kind in je eentje opvoeden meer kosten teweegbrengt dan met twee. Op zich is dat juist, maar moet de staat dan alleen bijspringen bij schrijnende gevallen of meteen opdraaien voor alle eenoudergezinnen, ongeacht het feit of de medeverwekker van het kind nog bijdraagt of niet? Gescheiden paren krijgen nu alleszins - bovenop de al uiterst complexe alimentatieproblematiek - het signaal dat de man gerust wat minder kan afdragen aan zijn zwangere ex, aangezien de staat toch bijspringt. Op de duur creëert men voor elke uitkering zoveel speciale regimes dat zelfs een alleenstaande kat er haar jongen niet meer in terugvindt. Misschien is dat de bedoeling. Het besluit heeft een hoog PS-gehalte: je ziet een probleem, creëert een uitkering, giet ze in een procedure die alleen via dienstbetoon te ontcijferen is en maakt er een electoraal snoepje van. Zoiets heet afhankelijkheidssocialisme, de ouderwetse vorm waarin elke idee van emancipatie zoek is geraakt. In 1999 leek paars-groen een belofte. De combinatie van liberale en groene hervormingsdrang met de vernieuwende ideeën van Oxford-ganger Frank Vandenbroucke leverde het concept van de actieve welvaartsstaat op. In 2003 wilde de SP.A ook de moeilijker knopen van dat idee aansnijden, met onder meer de actieve begeleiding van werklozen. Maar de VLD, vreselijk geschrokken van de electorale doorbraak van Steve Stevaert, verkoos zaken te doen met de PS. Zo eindigt paars op het punt waar het acht jaar geleden rooms-rood afloste: intellectueel leeggelopen, perfect voorspelbaar, zichzelf herhalend tot in het karikaturale en met de aartsconservatieven van de PS in de bestuurdersstoel. Het is tijd voor wat anders. Rolf Falter is freelance journalist. Sluitertijd verschijnt wekelijks op woensdag. Reacties: Rolf.falter@gmail.com



Pikant detail: Rolf Falter was een tijdje raadgever van Verhofstadt op diens kabinet... Waarom hij er vertrokken is, weet ik niet, maar dat ze als goede vrienden uit elkaar zijn gegaan lijkt me, gezien de teneur van zijn columns, weinig waarschijnlijk.

Eerder deze week doopte de zelfverklaarde woordvoerder van Klein-Links in Brussel, Luckas Vander Taelen, zijn pen nog eens in vitriool om een uiterst giftig opiniestuk in De Morgen te publiceren.

Luckas ergert zich namelijk dood aan de populariteit van de nieuwe 'chou-chou' van de Vlaamse media, onze Bart De Wever!

Eén conclusie: we zijn goed bezig!


Lees en geniet:


 

Bartmania

N-VA-voorzitter De Wever wordt nauwelijks aan de tand gevoeld

Luckas Vander Taelen verwondert zich over de aandacht voor Bart De Wever

Hoe is het te verklaren dat Bart De Wever de laatste tijd opduikt in zowat elk programma van de VRT? Een merkwaardige prestatie voor een politicus die nog niet zo lang geleden dacht dat zijn toekomst in de Vlaamse politiek voorbij was.

Die plotse mediapopulariteit van De Wever doet me denken aan een nog niet zo lang vervlogen tijd toen Jean-Marie Dedecker niet van het scherm weg te branden was.

Nu Dedecker zichzelf tot een partij heeft uitgeroepen, lijkt de liefde van de media een beetje bekoeld. Maar geen nood, er is al een nieuw idool: Bart De Wever. Ver weg lijkt de tijd dat de N-VA-voorzitter zelf moest toegeven dat hij een enorme fout had gemaakt door net die Jean-Marie Dedecker in te willen lijven bij zijn partij. Geen twee maand later spreekt echter niemand nog over die kwalijke periode. Geen kritische vragen worden gesteld over de keuze van de Vlaamse nationalisten, die de voorkeur gaven aan verzekerde plaatsen in de CD&V-trein en het niet aandurfden op eigen kracht naar de kiezer te gaan.

Van veel politieke moed en overtuiging getuigde dat allemaal niet, maar dwaas was die keuze allerminst. De Wever plukt er nu de vruchten van: net zoals les frères ennemis van Spirit zijn het de enige politici van dit land die nog voor de verkiezingen verzekerd zijn van hun zetel en waarschijnlijk nu al weten op welke ministerposten ze mogen rekenen. Door zich in te planten in een groter geheel krijgen die partijtjes overdreven veel aandacht, die niet beantwoordt aan hun maatschappelijke betekenis.

Het overaanbod van De Wever in de media kan echter niet alleen door de alliantie met CD&V verklaard worden. Bart De Wevers grootste troef is dat bij hem inhoud allerminst met vorm overeenstemt. Dat heeft hij voor op andere rechtse Vlaams-nationalisten als Philip Dewinter of Frank Vanhecke, bij wie het politieke extremisme steeds van hun gezicht af te lezen is. Ondanks keurig maatpak en mediatraining lijken ze nooit te zeggen wat ze echt denken.

Helemaal anders ligt dat bij Bart De Wever: hij straalt een bourgondische levenswijsheid uit gekoppeld aan een spitse intelligentie. Dat maakt hem een ideale gast voor tv-programma's die zich graag van die kwaliteiten bedienen en minder geïnteresseerd zijn in inhoud. Op de sofa in De laatste show of op de achterbank van een auto met Marc Reynebeau: De Wever wordt nauwelijks aan de tand gevoeld over zijn extreme standpunten. Meer nog: hij wordt op zijn wenken bediend. Zijn roadmovie in Wallonië op Canvas begon bij de scheepslift in Strépy, het N-VA-symbool voor de zogenaamde Waalse verspillingsdrang. In Hornu vroeg De Wever een 18-jarig werkloos meisje waarom ze niet in Vlaanderen ging werken. Reynebeau bood geen weerwerk, waarschijnlijk omdat hij niet opkon tegen zoveel arrogant simplisme. En toen het duo later geconfronteerd werd met Waalse succesverhalen, hield De Wever wijselijk zijn mond.

Ik vroeg me af hoe de Vlaamse politieke elite zou reageren als de RTBF José Happart in een of andere Vlaamse volkswijk had gedropt en werklozen zou aansporen om Frans te leren of zich vrolijk zou maken op de ruïnes van de Flanders Language Valley...

De Wever noemt zichzelf complexloos een "rechts nationalist". Op de eindeloze miserie die deze ideologie de voorbije eeuwen heeft aangericht, wordt hij niet afgerekend. Een politicus die zich even zelfverzekerd "marxist-leninist" zou noemen, zou zich terecht toch aan enige kritische vragen van journalisten mogen verwachten. Van een dergelijke aanpak blijft De Wever echter gespaard. Net zoals er opvallend weinig wordt op gewezen dat de 'Laat u niet verst(r)ikken'-campagne alle kenmerken heeft van een puur nationalisme: het cultiveren van een extern vijandbeeld. En dat Vlaamse "rechtse nationalisten" op dit vlak niet verschillend zijn van al hun ideologische soortgenoten: het onheil komt van de anderen, van buiten.

Voor de N-VA zijn de Waalse socialisten verantwoordelijk voor zowat alles wat er verkeerd gaat in Wallonië. Dat is natuurlijk een verregaande vereenvoudiging, al was het maar omdat de grote problemen van Wallonië zich vooral in Henegouwen situeren. In andere delen van het gewest ziet de economie er veel gezonder uit. Maar een dergelijk genuanceerd beeld past niet in een nationalistische ideologie.

Die bewuste kortzichtigheid bleek ook uit De Wevers reactie op de Franstalige pogingen om hun Vlaamse landgenoten te begrijpen. Zelfs als Franstaligen Nederlands willen leren, ziet De Wever daar enkel een perfide plan in: ze doen dat om het unitaire België in stand te houden. Want de N-VA verwacht net als het Vlaams Belang slechts heil van een onafhankelijk Vlaanderen, gezuiverd van Franstaligen.

De menselijke meerwaarde van een land met meer dan één cultuur past niet in een nationalistische ideologie. Vandaar ook de totale desinteresse van De Wever voor Brussel, waar culturele vermenging meer en meer de regel is. Het geld dat Vlaanderen in zijn hoofdstad pompt, is volgens de N-VA-voorzitter een "megalomane verspilling". De Vlaamse Brusselaars weten alvast wat zij mogen verwachten van Bart De Wever.

Het blijft merkwaardig dat CD&V, dat het zo graag heeft over een "warme samenleving", kartel vormt met een nationalistische partij voor wie de warme, menselijke waarden ophouden bij de grenzen van het eigen gewest. Hoeft het dan te verbazen dat de Franstaligen zich afvragen wie het communautaire discours van Yves Leterme bepaalt?

Luckas Vander Taelen is freelancejournalist en regisseur. Voor De Gedachte schrijft hij om de twee weken een opiniestuk.

• Speciale vaardigheden: Zanger van Lavvi Ebbel (1978-1983)
• Grootste talent: comeback kid
• Grootste gebrek: Keine Gründlichkeit
• Gloriemoment: Aanstelling als filmintendant
• Dieptepunt: Mijn dispuut met de VRT
• Hobby's: Fietsen, opera
• Levensmotto: Luctor et emergo (ik worstel en kom boven)
  
  
  
  
  
  

Tiens, tiens blijkbaar zat ik er toch niet zo ver naast toen ik twee weken berichtte over de frauduleuze praktijken bij Excelsior Moeskroen (zie blog 07/03). Vandaag lees ik in De Standaard volgend bericht:





Gerecht zet tanden in Moeskroen

Met grote middelen heeft het parket van Doornik zich vastgebeten in het financiële kluwen rond Excelsior Moeskroen.

corruptieonderzoek spitst zich toe op ex-burgemeester Detremmerie

Van onze redacteur Bart Lagae. 

Het onderzoek naar corruptie en misbruik van overheidsmiddelen spitst zich toe op oud-voorzitter en ex-burgemeester Jean-Pierre Detremmerie. Jarenlang zwaaide Detremmerie (CDH) de plak over de stad en de succesvolle voetbalclub Moeskroen. Sinds vrijdag lijkt zijn rijk te wankelen. Detremmerie werd urenlang ondervraagd over de financiële constructies die hij hielp opzetten om de noodlijdende eersteklasser uit het moeras te tillen. Het parket van Doornik werd enkele maanden geleden gealarmeerd door berichten over louche investeerders en afwending van overheidsgelden om de aanzienlijke schuldenlast van Excelsior Moeskroen te verlichten. Het parket ging vrijdag met de grote middelen tot actie over: 120 agenten van de federale politie hielden op zeventien plaatsen een huiszoeking. De speurders gingen over de vloer in het stadhuis, bij de club Moeskroen, bij de intercommunale IEG, waarvan Jean-Pierre Detremmerie de voorzitter is, en bij de Belgische zetel van O2XA, het Spaanse bedrijf dat wordt geleid door de nieuwe voorzitter van Moeskroen, Philippe Dufermont. Voorts werden huiszoekingen uitgevoerd bij de sociale huisvestingsmaatschappij Mouscron-Logement social, bij verschillende particulieren, en bij vzw's rond de club, zoals het prestigieuze jeugdcomplex Futurosport. De speurders namen twintig kubieke meter papier mee en kopieerden de harde schijf van tientallen computers. ,,Het kost ons vele weken om al het in beslag genomen materiaal uit te pluizen, maar uit de eerste resultaten blijkt dat onze reden tot bezorgdheid over de club Moeskroen terecht is'', zei de Doornikse parketwoordvoerder Jean-Bernard Cambier. ,,We nemen deze zaak zeer serieus.'' Het parket gelooft dat systematisch geld van de stad naar de club is gevloeid. Zo zouden spelers rondrijden met wagens die door de stad zijn betaald en kregen ze sociale woningen van de gemeente toegewezen. Gedurende verschillende jaren werkte ook stadspersoneel voor de club. Maar volgens huidig burgemeester Alfred Gadenne, die niet wordt geviseerd in het onderzoek, maar wel een aangeslagen indruk maakte, gebeurde dat ,,in alle legaliteit''. Bij Excelsior Moeskroen was niemand bereikbaar voor commentaar. De club verkeert al enkele jaren in financiële moeilijkheden en kreeg vorig jaar maar op het nippertje een licentie om in eerste klasse te kunnen blijven voetballen. Dat gebeurde nadat een lening van de intercommunale IEG werd omgezet in een sponsorcontract. Eind vorig jaar bleek de club opnieuw licentieproblemen te hebben. Voorzitter Edward Van Daele ruimde de baan voor interim-voorzitter Francis D'Haese, die als een man van Detremmerie geldt. De club schermde met investeerders uit Kazachstan, maar vond uiteindelijk zijn heil in de Spaans-Belgische bedrijfsleder Philippe Dufermont. In december pompte Dufermont twee miljoen euro in de club. Toen ook dat niet volstond stelde hij zich vorige maand borg voor een nieuwe lening van 2miljoen euro van IEG. Eerder had de Waalse minister van Binnenlandse Zaken Philippe Courard zijn veto over de lening uitgesproken.


 Jean-Pierre Detremmerie's rijk wankelt...


 sleurt hij Excelsior Moeskroen mee in zijn val? 



Ik hoop dat de KBVB eindelijk eens haar verstand gebruikt en Moeskroen ditmaal géén licentie geeft. Als ik echter zie hoe de voetbalbond de zaak-Ye heeft verprutst, vrees ik dat mijn hoop ijdel zal zijn...

To be continued...

Het gonste al enkele weken van de geruchten. Komt ex-VU'er en politiek hoofdredacteur van VTM, Pol Van Den Driessche naar ons? Of gaat hij toch naar de CD&V? Of wordt het iets tussen beide? Zo ja, welke hybriede constructie wordt dat dan? 

Door een perslek raakte alles in een stroomversnelling, en het ging snel, te snel. Het resultaat is chaos. Pol komt niet naar ons Vlaams Kartel én hij ligt bij VTM op straat omdat 'zijn journalistieke objectiviteit onherstelbaar geschaad is'. Tja...
 Pol Van Den Driessche, doet ie het of doet ie het niet? 


Wat er ook van is of van zal zijn, het is een vaststelling dat het aantal journalisten dat naar de politiek overstapt, gewoon niet meer bij te houden is:
 

Een kort overzicht van enkele journalisten-politici uit de voorbije jaren: Dirk Sterckx (VRT naar VLD), Guido Tastenhoye (GVA naar Vlaams Blok), Pascal Deboosere (VRT naar Agalev), Tuur van Wallendael (VRT naar SP), Mark Demesmaeker (VTM naar N-VA), Ivo Belet (VRT naar CD&V), Kathy Lindekens (VRT naar Sp.a), ...

Daarnaast heb je de oprukkende trend van journalisten die voor een partij, een parlementslid of een minister gaan werken, enkele voorbeelden:

De premier verrijkte zijn kabinet met Rolf Falter (is er al terug weg, zie blogartikel 'Worsten van Woeste... Verhofstadt en Vandenbossche'), vice-premier Patrick Dewael (VLD) wist Peter Dejaegher te overtuigen (verhuisde trouwens onlangs naar het kabinet van Dewael's collega-VLD'er en -Limburger, Marino Keulen) en ook Dirk Achten bezweek voor de verleidingspogingen van oud-VLD-voorzitter Karel de Gucht. Annemie Nijs werkte eerst voor Fientje Moerman maar stapte op om voor Marleen Vanderpoorten te gaan werken, Mark Deweerdt is sinds kort adjunct-kabinetschef van Minister-President Leterme en Stefaan Huysentruyt is aan de slag op ons kabinet (Bourgeois). 

Het is duidelijk dat door de toegenomen mediatisering van het politieke bedrijf, journalisten extra interessant 'lokaas' worden voor politici, zowel om hun 'kennis van wereldje' als om hun communicatieve vaardigheden en brede bekendheid bij de bevolking.

Voor alle duidelijkheid: ik spreek hierover zeker geen waardeoordeel uit, ik stel het gewoon vast...

Wie hierover wel een uitgesproken mening heeft is Kristof Schottey. Hij schreef hierover een kritisch essay in Ons Verbond:

Lees op: http://www.kvhvgent.be/Ons%20Verbond/Media%20en%20politiek%20-%20de%20berlusconisering.doc

Vorige week donderdag (15/03) had ik de eer en het genoegen om een debat te modereren tussen Patrick Vankrunkelsven en Louis Ide. Uit het debat bleken de meningen van beide heren voor het overgrote deel overeen te stemmen, zeker als het ging over de regionalisering van de gezondheidszorgen. Voor het publiek was dit natuurlijk iets minder amusant maar toch is dit in mijn ogen opmerkelijk. Open VLD is nu niet echt een communautaire partij te noemen, meer nog, de zelfverklaarde liberale 'flamingante Belgen' zouden liever alles bij het oude laten. Het siert Vankrunkelsven dat hij zijn roots niet verloochent. In een niet zo ver verleden was hij immers Volksunievoorzitter én -senator. Op mijn vraag over zijn politieke inschatting van de komende staathervorming, moest hij toegeven dat het binnen de VLD zeer moeilijk is om zijn visie door te drukken. Toch ziet hij het de goede kant op gaan aangezien hij de pen houdt van het hoofdstuk 'gezondheidszorg' in het verkiezingsprogramma van Open VLD.

Om het met de woorden van Schiltz te zeggen: "We zullen zien..."

!!!! Vandaag (23/03) staat dit artikel nogmaals in Het Laatste Nieuws maar dan op de nationale pagina's!!!!




Uit Het Laatste Nieuws Regio Brabant-Hageland van 22/03/07, auteur Kirsten Bosmans


Oost-Brabant aantrekkelijkst om te wonen

Aantal inwijkelingen blijft stijgen

Kirsten Bosmans

«Het arrondissement Leuven kende de afgelopen jaren een grotere bevolkingsgroei dan de rest van het Vlaamse gewest», zegt Francken. «In 1999 telde onze regio 455.267 inwoners, eind 2005 waren dat er 468.125. Dat is een groei van 2,75 procent. De stijging heeft met twee factoren te maken: geboortes en migraties. In ons arrondissement worden eindelijk weer meer kinderen geboren. Een welkome afwisseling na jaren van fors dalen. Een trend die in de rest van Vlaanderen trouwens blijft doorgaan. Maar bij ons zagen in 2005 5.115 baby's het levenslicht: zeven procent meer dan in 2003. Dat kan tellen. En dan de positieve balans: in 2005 stierven in ons arrondissement 4.331 personen. Veel minder dus dan dat er geboren werden.»

gasthuisberg

Toch is de bevolkingsstijging hoofdzakelijk te wijten aan het aantal inwijkelingen. «Dat cijfer ligt al jaren hoger dan dat van het aantal uitwijkelingen, zowel binnen als buiten België. In 2005 vestigden 22.084 mensen zich vanuit andere Belgische regio's in het Leuvense. 21.221 personen maakten de omgekeerde beweging. Dat maakt een fors verschil van 863 bijkomende inwoners. De aanwezigheid van de KUL, Gasthuisberg en de nabijheid van Brussel spelen daarbij een grote rol. Opvallend is dat deze trend zich de jongste jaren lijkt te versterken. Zo lag het verschil in 2001 nog maar op 318 bijkomende inwoners.»

«Nog meer in het oog springend is het verschil tussen het aantal personen dat vanuit het buitenland immigreert naar de regio rond Leuven en dat naar het buitenland emigreert. In 2005 weken zo 4.050 mensen in, terwijl er maar 2.396 uitweken. Dit maakt een positief verschil van maar liefst 1.654 mensen. Ook deze positieve evolutie is de laatste jaren verscherpt.»

koplopers

In totaal zijn er dus 2.517 personen verhuisd naar het arrondissement Leuven. «Na het grote arrondissement Antwerpen zijn we daarmee de koplopers van België», zegt Francken. «Het Antwerpse cijfer hangt grotendeels af van inwijkelingen uit het buitenland, terwijl er vrij veel Antwerpenaren uitzwermen naar andere Belgische regio's. Het arrondissement Leuven is dus de aantrekkelijkste regio van België.»

Iedereen wil in regio Leuven wonen

Aantal inwijkelingen blijft stijgen

Kirsten Bosmans

«Het arrondissement Leuven kende de afgelopen jaren een grotere bevolkingsgroei dan de rest van het Vlaams Gewest», zegt Francken. «In 1999 telde onze regio 455.267 inwoners, eind 2005 waren dat er 468.125. Dat is een groei van 2,75 procent. De stijging heeft met twee factoren te maken: geboortes en migraties. In ons arrondissement worden eindelijk weer meer kinderen geboren. Een welkome afwisseling na jaren van fors dalen. Een trend die in de rest van Vlaanderen trouwens blijft doorgaan. Maar bij ons zagen in 2005 5.115 baby's het levenslicht: zeven procent meer dan in 2003. Dat kan tellen. En dan de positieve balans: in 2005 stierven in ons arrondissement 4.331 personen. Veel minder dus dan dat er geboren werden.»

gasthuisberg

Toch is de bevolkingsstijging hoofdzakelijk te wijten aan het aantal inwijkelingen. «Dat cijfer ligt al jaren hoger dan dat van het aantal uitwijkelingen, zowel binnen als buiten België. In 2005 vestigden 22.084 mensen zich vanuit andere Belgische regio's in het Leuvense. 21.221 personen maakten de omgekeerde beweging. Dat maakt een fors verschil van 863 bijkomende inwoners. De aanwezigheid van de KUL, Gasthuisberg en de nabijheid van Brussel spelen daarbij een grote rol. Opvallend is dat deze trend zich de laatste jaren lijkt te versterken. Zo lag het verschil in 2001 nog maar op 318 bijkomende inwoners.»

«Nog meer in het oog springend is het verschil tussen het aantal personen dat vanuit het buitenland immigreert en dat naar het buitenland emigreert. In 2005 weken zo 4.050 mensen in, terwijl er maar 2.396 uitweken. Dit maakt een positief verschil van maar liefst 1.654 mensen. Ook deze positieve evolutie is de laatste jaren verscherpt.»

koplopers

In totaal zijn er dus 2.517 personen verhuisd naar het arrondissement Leuven. «Na het grote arrondissement Antwerpen zijn we de koplopers van België», zegt Francken. «Het Antwerpse cijfer hangt grotendeels af van inwijkelingen uit het buitenland, terwijl er vrij veel Antwerpenaren uitzwermen naar andere Belgische regio's. Het arrondissement Leuven is dus de aantrekkelijkste regio van België.»

ANALYSENOTA

Arrondissement Leuven demografisch doorgelicht

1/ Bevolking in het arrondissement Leuven blijft stijgen;

2/ Aantal geboortes stijgt voor het eerst sinds lang;

3/ Na de metropool Antwerpen heeft Leuven het hoogste positieve migratiesaldo van België.

4/ Het arrondissement Leuven is de aantrekkelijkste regio van België om te komen wonen.

à Inburgerings- en gezinsbeleid zijn topprioriteiten, zeker ook voor Leuven!

In het arrondissement Leuven nam, na vele jaren van daling, in de loop van 2005 het aantal geboortes terug toe. Ook het aantal sterfgevallen daalde lichtjes. De stijging van het bevolkingsaantal is echter hoofdzakelijk te wijten aan het hoge aantal inwijkelingen.

Dit blijkt uit de cijfers van het Nationaal Instituut voor de Statistiek, opgevraagd en geanalyseerd door Theo Francken (N-VA).
 

  Het arrondissement Leuven in kaart

Procentueel zit het arrondissement Leuven boven het gemiddelde van het Vlaams Gewest met, in 2005, een bevolkingsaangroei van 0.62% (Vlaams Gewest: 0.59%).

Overzicht van de evolutie van de bevolking in het arrondissement Leuven:

1/1/1999                                                               455.267

1/1/2002                                                               459.451

1/1/2005                                                               465.089

31/12/2005                                                            468.125

---------

                                                        à Evolutie ’99 – ’06: +2,82%

Deze groeicijfers worden hoofdzakelijk verantwoord door twee factoren:

1.     Het aantal inwijkelingen ligt in het arrondissement Leuven fors hoger dan het aantal uitwijkelingen. Leuven is een sterke aantrekkingspool.

Net zoals in de vorige jaren, ligt ook in 2005 in het Leuvense het aantal inwijkelingen hoger dan het aantal uitwijkelingen. Zowel op het vlak van de interne migratie (d.w.z. de migratiestromen binnen de arrondissementen van België) als op het vlak van de externe migratie (d.w.z. de migratiestromen tussen België en de rest van de wereld) zijn er in het arrondissement Leuven al enkele jaren véél meer inwijkingen dan uitwijkingen. Deze evolutie lijkt zich de laatste jaren zelfs nog te versterken.

Concreet in cijfers betekent dit dat er zich in 2005, 22.084 interne inwijkelingen (bvb. een Brusselaar die in Kortenberg komt wonen of een Hasselaar die zich in Leuven vestigt) in het arrondissement Leuven hebben gevestigd tegenover 21.221 interne uitwijkelingen (van Leuven verhuisd naar ander Belgisch arrondissement bvb. een Leuvens koppel dat naar Oostende verhuist). Een fors verschil van +863 personen. De aanwezigheid van de KUL, het UZ Gasthuisberg en de nabijheid van Brussel als hoofdstad van Europa, spelen hierbij ongetwijfeld een grote rol. Daarnaast zal echter ook de hoge stadsvlucht uit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (-12.447 personen in 2005) een invloed hebben op deze cijfers. Opvallend is ook dat deze trend zich de laatste jaren lijkt te versterken. Zo lag dit verschil in 2001 nog maar op +318 personen. Kortom, binnen België is ons arrondissement een zeer aantrekkelijke regio en haar aantrekkingskracht neemt nog toe.

Nog meer springt het grote verschil tussen het aantal externe inwijkelingen (4.050, bvb. een Rus die in Tienen komt wonen of een Brit die zich in Tervuren vestigt) en het aantal externe uitwijkelingen (2.396, bvb. een Diestenaar die in Frankrijk gaat wonen) in het oog. Dit maakt een positief verschil van +1.654 mensen! Ook deze positieve evolutie in externe migratie is de laatste jaren geïntensifieerd (verschil in 2001 bedroeg ‘nog maar’ +1.072). Naast de klassieke migratiekanalen (bvb. gezinshereniging- en vorming en asiel) speelt de internationale aantrekkingskracht van de KUL, het UZG en Brussel ongetwijfeld een determinerende rol op het vlak van de arbeidsmigratie.

De hoge interne en externe migratie in ons arrondissement geeft een totaal positief migratiesaldo in 2005 van +2.517 personen (863 + 1.654). Na het grote arrondissement Antwerpen (+2.836) zijn we hiermee de koplopers van Vlaanderen, ja zelfs van héél België! Aangezien het positieve migratiesaldo van de Antwerpse metropool echter volledig op conto van externe immigratie te schrijven is (+6.041) en men er kampt met een sterk negatief intern migratiesaldo (-3.178), mogen we gerust stellen dat het arrondissement Leuven dé aantrekkelijkste regio van België is met zowel een hoog positief extern als een hoog positief intern migratiesaldo.

   Migratie en inburgering, onlosmakelijk verbonden

2.     Na jaren fors dalen, stijgt het aantal geboortes terug (licht) en het aantal geboortes ligt nog steeds hoger dan het aantal overlijdens

Een zeer pijnlijke tendens die zich in heel Vlaanderen gedurende jaren heeft doorgezet, is de forse daling van het aantal geboortes. Van de zogenaamde ‘vervangingsvruchtbaarheid’ (inhoudend dat er twee kinderen per vrouw geboren worden) is dan ook al lang geen sprake meer. Voor het laatst was dit nog het geval in 1971, intussen ongeveer 35 jaar geleden. In gans Vlaanderen werden toen nog 80.000 kinderen geboren. In 2005 was dit cijfer tot 63.906 geboortes teruggelopen of een daling met 20%. Vlaanderen vergrijst en dit lijkt een onomkeerbaar proces!

En toch, we zien sinds kort een lichte verbetering. Er worden in ons arrondissement opnieuw meer kinderen geboren. Zo zagen in 2005 5.115 baby’s het levenslicht (+7,6% t.o.v. 2003).

  Is de kentering in zicht?

Daarnaast lag het aantal overlijdens ook in 2005 een stuk lager dan het aantal geboortes (4.331 overlijdens in 2005). Het Leuvens sterftecijfer schommelt trouwens al enkele jaren rond 4.400.

à Niettegenstaande het goede nieuws van deze tijdelijke ‘geboorteopflakkering’, blijf ik waarschuwen voor de tendens van de daling van het aantal geboortes op lange termijn. Vlaanderen en het arrondissement Leuven hebben niet enkel nood aan een verhoogde werkzaamheidgraad en langer werken, maar zeker ook aan een effectief kind-, vrouw- en gezinsvriendelijk beleid. Meer nog, met het oog op het opvangen van de vergrijzing zijn beide doelstellingen onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Kiezen voor een gezin, onder welke vorm dan ook, is een strikt persoonlijke keuze. Maar tezelfdertijd heeft deze persoonlijke keuze verstrekkende maatschappelijke gevolgen. Een goed gezinsbeleid moet dus de nodige faciliteiten aanreiken om die vrije keuze te garanderen. Bij deze keuze mag het financiële aspect geenszins meespelen, daarom denkt de N-VA aan fiscale voordelen, aan subsidies zoals kinderbijslagen die werkelijk kostendekkend zijn maar ook aan maatregelen die de combinatie gezin - arbeid gemakkelijker maken zoals de verdubbeling van het bevallingsverlof (vrouw) en het zorgverlof (man), het creëren van zorgvriendelijke arbeidsorganisaties, het optimaliseren van het stelsel van het tijdskrediet, het verhogen van de Vlaamse aanmoedigingspremies en het efficiënt wegwerken van de wachtlijsten in de kinderopvang en de dienstencheques.

 Een écht gezinsbeleid, hoe lang nog?

Bron: Het Laatste nieuws, 19/03/07, auteur: Kirsten Bosmans



Is Flor OK?


Voor Flor is mijn onderzoek blijkbaar niet OK. Als ik hem moet geloven werkt hij, aangezien hij ook gemeenschapssenator is, zelfs twee keer zo hard. Alleen spijtig dat dit niet blijkt uit de officiële cijfers...

Ik heb het immers opgezocht (het is niet omdat ik ex-rijkswachters niet vertrouw, maar toch...). 'Onze' Flor nam in de Senaat welgeteld 32 initiatieven! Als we dit optellen bij zijn 17 initiatieven in het Vlaams Parlement dan komt hij op 49 en zit hij dus nog steeds onder het gemiddelde van 50 initiatieven. Dus Flor, sorry, ook met uw duo-baan werk je blijkbaar niet echt 'dubbel zo hard'...

Voor de volledigheid nog even dit:
Flor WAS gemeenschapssenator. Hij nam op 2 januari ontslag uit de Senaat. Om zich volledig te kunnen focussen op zijn Vlaams parlementsmandaat? Om een actiever parlementslid te worden? Neen hoor, sinds 2 januari is onze Flor ook nog eens schepen van mobiliteit en verkeer én OCMW-voorzitter van de stad Diest...