|
ANALYSENOTA
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Arrondissement Leuven demografisch doorgelicht
1/ Bevolking in het arrondissement Leuven blijft stijgen;
2/ Aantal geboortes stijgt voor het eerst sinds lang;
3/ Na de metropool Antwerpen heeft Leuven het hoogste positieve migratiesaldo van België.
4/ Het arrondissement Leuven is de aantrekkelijkste regio van België om te komen wonen.
à Inburgerings- en gezinsbeleid zijn topprioriteiten, zeker ook voor Leuven!
In het arrondissement Leuven nam, na vele jaren van daling, in de loop van 2005 het aantal geboortes terug toe. Ook het aantal sterfgevallen daalde lichtjes. De stijging van het bevolkingsaantal is echter hoofdzakelijk te wijten aan het hoge aantal inwijkelingen.
Dit blijkt uit de cijfers van het Nationaal Instituut voor de Statistiek, opgevraagd en geanalyseerd door Theo Francken (N-VA).
 Het arrondissement Leuven in kaart
Procentueel zit het arrondissement Leuven boven het gemiddelde van het Vlaams Gewest met, in 2005, een bevolkingsaangroei van 0.62% (Vlaams Gewest: 0.59%).
Overzicht van de evolutie van de bevolking in het arrondissement Leuven:
1/1/1999 455.267
1/1/2002 459.451
1/1/2005 465.089
31/12/2005 468.125
---------
à Evolutie 99 06: +2,82%
Deze groeicijfers worden hoofdzakelijk verantwoord door twee factoren:
1. Het aantal inwijkelingen ligt in het arrondissement Leuven fors hoger dan het aantal uitwijkelingen. Leuven is een sterke aantrekkingspool.
Net zoals in de vorige jaren, ligt ook in 2005 in het Leuvense het aantal inwijkelingen hoger dan het aantal uitwijkelingen. Zowel op het vlak van de interne migratie (d.w.z. de migratiestromen binnen de arrondissementen van België) als op het vlak van de externe migratie (d.w.z. de migratiestromen tussen België en de rest van de wereld) zijn er in het arrondissement Leuven al enkele jaren véél meer inwijkingen dan uitwijkingen. Deze evolutie lijkt zich de laatste jaren zelfs nog te versterken.
Concreet in cijfers betekent dit dat er zich in 2005, 22.084 interne inwijkelingen (bvb. een Brusselaar die in Kortenberg komt wonen of een Hasselaar die zich in Leuven vestigt) in het arrondissement Leuven hebben gevestigd tegenover 21.221 interne uitwijkelingen (van Leuven verhuisd naar ander Belgisch arrondissement bvb. een Leuvens koppel dat naar Oostende verhuist). Een fors verschil van +863 personen. De aanwezigheid van de KUL, het UZ Gasthuisberg en de nabijheid van Brussel als hoofdstad van Europa, spelen hierbij ongetwijfeld een grote rol. Daarnaast zal echter ook de hoge stadsvlucht uit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (-12.447 personen in 2005) een invloed hebben op deze cijfers. Opvallend is ook dat deze trend zich de laatste jaren lijkt te versterken. Zo lag dit verschil in 2001 nog maar op +318 personen. Kortom, binnen België is ons arrondissement een zeer aantrekkelijke regio en haar aantrekkingskracht neemt nog toe.
Nog meer springt het grote verschil tussen het aantal externe inwijkelingen (4.050, bvb. een Rus die in Tienen komt wonen of een Brit die zich in Tervuren vestigt) en het aantal externe uitwijkelingen (2.396, bvb. een Diestenaar die in Frankrijk gaat wonen) in het oog. Dit maakt een positief verschil van +1.654 mensen! Ook deze positieve evolutie in externe migratie is de laatste jaren geïntensifieerd (verschil in 2001 bedroeg nog maar +1.072). Naast de klassieke migratiekanalen (bvb. gezinshereniging- en vorming en asiel) speelt de internationale aantrekkingskracht van de KUL, het UZG en Brussel ongetwijfeld een determinerende rol op het vlak van de arbeidsmigratie.
De hoge interne en externe migratie in ons arrondissement geeft een totaal positief migratiesaldo in 2005 van +2.517 personen (863 + 1.654). Na het grote arrondissement Antwerpen (+2.836) zijn we hiermee de koplopers van Vlaanderen, ja zelfs van héél België! Aangezien het positieve migratiesaldo van de Antwerpse metropool echter volledig op conto van externe immigratie te schrijven is (+6.041) en men er kampt met een sterk negatief intern migratiesaldo (-3.178), mogen we gerust stellen dat het arrondissement Leuven dé aantrekkelijkste regio van België is met zowel een hoog positief extern als een hoog positief intern migratiesaldo.
à Om de evolutie van het steeds toenemend aantal nieuwkomers het hoofd te kunnen bieden, moet er verder worden ingezet op een doorgedreven inburgeringsbeleid. Integratie en emancipatie via lessen Nederlands Tweede Taal, maatschappelijke oriëntatie, beroepsopleiding en toeleiding zijn hierbij de sleutelwoorden. Enkel zo wordt migratie een positief verhaal voor iedereen én een maatschappelijk voldragen oplossing voor de vergrijzing.
 Migratie en inburgering, onlosmakelijk verbonden
2. Na jaren fors dalen, stijgt het aantal geboortes terug (licht) en het aantal geboortes ligt nog steeds hoger dan het aantal overlijdens
Een zeer pijnlijke tendens die zich in heel Vlaanderen gedurende jaren heeft doorgezet, is de forse daling van het aantal geboortes. Van de zogenaamde vervangingsvruchtbaarheid (inhoudend dat er twee kinderen per vrouw geboren worden) is dan ook al lang geen sprake meer. Voor het laatst was dit nog het geval in 1971, intussen ongeveer 35 jaar geleden. In gans Vlaanderen werden toen nog 80.000 kinderen geboren. In 2005 was dit cijfer tot 63.906 geboortes teruggelopen of een daling met 20%. Vlaanderen vergrijst en dit lijkt een onomkeerbaar proces!
En toch, we zien sinds kort een lichte verbetering. Er worden in ons arrondissement opnieuw meer kinderen geboren. Zo zagen in 2005 5.115 babys het levenslicht (+7,6% t.o.v. 2003).
 Is de kentering in zicht?
Daarnaast lag het aantal overlijdens ook in 2005 een stuk lager dan het aantal geboortes (4.331 overlijdens in 2005). Het Leuvens sterftecijfer schommelt trouwens al enkele jaren rond 4.400.
à Niettegenstaande het goede nieuws van deze tijdelijke geboorteopflakkering, blijf ik waarschuwen voor de tendens van de daling van het aantal geboortes op lange termijn. Vlaanderen en het arrondissement Leuven hebben niet enkel nood aan een verhoogde werkzaamheidgraad en langer werken, maar zeker ook aan een effectief kind-, vrouw- en gezinsvriendelijk beleid. Meer nog, met het oog op het opvangen van de vergrijzing zijn beide doelstellingen onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Kiezen voor een gezin, onder welke vorm dan ook, is een strikt persoonlijke keuze. Maar tezelfdertijd heeft deze persoonlijke keuze verstrekkende maatschappelijke gevolgen. Een goed gezinsbeleid moet dus de nodige faciliteiten aanreiken om die vrije keuze te garanderen. Bij deze keuze mag het financiële aspect geenszins meespelen, daarom denkt de N-VA aan fiscale voordelen, aan subsidies zoals kinderbijslagen die werkelijk kostendekkend zijn maar ook aan maatregelen die de combinatie gezin - arbeid gemakkelijker maken zoals de verdubbeling van het bevallingsverlof (vrouw) en het zorgverlof (man), het creëren van zorgvriendelijke arbeidsorganisaties, het optimaliseren van het stelsel van het tijdskrediet, het verhogen van de Vlaamse aanmoedigingspremies en het efficiënt wegwerken van de wachtlijsten in de kinderopvang en de dienstencheques.
 Een écht gezinsbeleid, hoe lang nog?
|
