De taxtoren
heeft, als elk instituut, een orgaan nodig, hier is dat de oude Taxtor.Zoals ik al schreef had hij de aanslag van
Claays Bouùaert gevonden en onder zijn olielamp helemaal uitgelezen. Zo las hij
dat er in 1963 nog een échte scheiding der machten bestond (al.106).Kunnen we nu nog maar van dromen.Verder vertelt hij hoe de uitvoering
tegenover de slechte belastingbetaler in mekaar zat.Dat was fors.Een paar soldaten in logies nemen en hen eten en drinken geven, om te
beginnen, naast een vergoeding.
Met bevende
hand haalde taxtor nog een paar boeken uit de stapel. Het heet le droit
criminel Belge tot stand gekomen in het k.b. van 4/8/1988 . Het weegt 3 kg.
Vermits de
vissoep klaar was en taxmie ongeduldig begon te roepen moest Taxtor met het
zware werk de gevaarlijke trap af zich met één hand vastklampend aan het touw
aan de muur.Slurpend van zijn
heerlijke soep gemaakt van verse vis en de groente van het eiland,doorlas Taxtor het boek van bijna 1.000
paginas. Opgelucht haalde hij adem dat fiscale overtredingen behoorden tot het
burgerlijk recht en overeenkomstig die regels moesten behandeld worden.Toch wel slimme mensen die 19 de eeuwers. Wat
hebben die roepers over fiscale fraude ervan terecht gebracht ? De kleinen
straffen, de groten de uitgebreide minnelijke schikking gunnen ?
RBAAIYAT
of OMAR KHAYYAM, schreef in 1859 (komt uit RUBAA'IYA'T- T.N. Poulis London & Edinburgh- gekregen vlak voor zijn dood op mijn verjaardag op 10 december1985 van mijn goede vriend Paul Peters- vergis u niet de werkelijke verjaardag van Tatxor is 10 december 1849)
How Time
is slipping underneath our Feet
Unborn
To -Morrow, and
dead yesterday
Why fret
about them if TO-DAY BE SWEET ! (Van dit boek zijn er 45 gedrukt en taxtoren bezit het 9 de exemplaar)
Moeten we alles veranderen om te veranderen? Als we het
doen, laat het ons het dan grondig en beheerst doen.
De
Taxtoren dankt de honderden sympathisanten voor de mededeling dat zij een
verdiende vakantie nemen en dus bereikbaar zijn, indien dringend, via hun
schitterende secretaresse.
De Taxtoren
neemt evenwel nooit vakantie omdat hij immobiel is maar wel steeds ronddraaiend
met een heftig licht dat ook fiscale kapers zou kunnen ontdekken en
onderscheppen.In alle tijden.Uiteraard, is de periode van de
cruisevaarders (ik bedoel de ouderen die een kruisvaart met champagne
bestellen) een verlichting in het werk van de Taxtoren.Daarom graaft hij zich in die periode in, in
de literatuur van de ver afliggende fiscale kapers en hun potentieel
gevaar.Je kunt maar beter voorbereid
zijn.Boven, net onder de lamp, ligt een
archief, daar, vindt hij vooral
militaire en maritieme standaardboeken.Maar in de schemer van zijn olielamp zag hij de aanslag van prof.dr.
I.Claeys Bouaéert liggen: Dat lag op de juiste plaats: hoe vermijdt je een
aanslag ?Wellicht had de bevoegde
aankoper het zekere voor het onzekere genomen; De aanslagkon best nodig zijn voor een attente Torenwachter.;
In paragraaf art.333. schrijft de geleerde
jurist Het gebruik van de woorden belastingplichtige en belastingschuldige in
verband met de directe belastingen, heeft in ons land een moeilijkheid van
terminologie doen rijzen.Hij zag een
fundamenteel oorlogsgevaar komen.
De meeste boten die ik zie, betalen,
vrijwillig hun belasting. Het mocht hen gemakkelijker gemaakt worden.
Overheid en mensen zijn kompanen, en geen
ouderwetse vijanden. Als de overheid stopt met nepotisme en corruptie in de
vele domeinen waar ze macht heeft, l
Komt er een komen en gaan vande vriendelijke bootjes lachend hun belasting
betalen.Inhet belaste land wordt die idee bejubeld.
Taxtoren, altijd bereikbaar, zonder
secretaresse ook voor absoluut niet dringendezaken .
Het licht bij Taxtoren doofde even omdat de groene <wind
energie> volledig werd opgeslorpt door alle politieke crisissen. Zoveel
wind, zeg ! Net nu je uw Taxtoren zou graag zijn mening had gehoord.
Maar hij is er terug. Weliswaar met gestolen plannen
en projecten. Terwijl Taxtoren even genoot aan gebrek aan energie, was er de
wakkere Ward Willmens die overeenkomstig de voorzichtige fiscoloog Internationaal maar erg
gewaardeerde editoriaal voorzichtig al had gezegd: er zijn nogal wat argumenten
tegen kilometertaks.Samen met de heer
De Decker zegt Taxtoren: Dat is gewoon belasting:
DIE KILOMETERHEFFINGKOMT ER NIET !
En nu, waarom niet ?Omdat er nog gezond verstand bestaat bij het Europees Hof Van Justitie.
De Duitse argumenten werden zo in de prullenmand
gegooid.
De lepe, Duitse trucs had ze door: door op dezelfde
dag de afschaffing in te voeren van de verkeerstaks, zag Het EH dat het bedrag
van de vrijstelling MINSTENS overeenstemt met het bedrag van het jaarvignet.
Het Hof oordeelt dat de door hen (de in Duitsland geregistreerde voertuigen
de door hen betaalde infrastructuurheffing wordt gecompenseerd zodat ( ) de
economische last van de heffing de facto enkel rust op de houders en bestuurders
van in een andere lidstaat dan Duitsland geregistreerde voertuigen.
Ik denk dat de auteur tot de essentie komt wanneer hij
zegt De vraag is of een (coherente) complete omslag naar een vignet of
kilometerheffing wel mogelijk is, indien de tarieven daarbij zodanig worden
vastgesteld dat zij een correcte weerspiegeling zou zijn van de kost van het wegennet (in
functie van de jaarlijkse financieringskost) met inbegrip van een afschaffing
of vrijstelling van alle andere belastingen die dit gebruik op minder direct
wijze zouden belasten.
Facts and figures.
Met andere woorden, als je uw wegennet open stelt, dan
heb je daar voordelen bij, draag ook de nadelen;
"There is
no such thing as a free lunch en vergeet trucs om uw problemen op te
lossen.Ga naar fundamentele oplossingen
zoals het belaste land suggereert.Ga
naar fundamentele overeenkomsten die integer en niet partijgebonden zijn.
Uw trouwe
en soms rouwende Taxtoren die het landschap blijft overschouwen.
De toren is een man die over de wereldvelden heen
kijkt.Hij heeft veel, soms en dikwijls
vermeende, vrienden die toch maar liever even opletten en politiek correct zijn
en het veiliger vinden om eerder kritisch te luisteren dan samen met hun veel
grotere kompaan de dingen bij hun naam te noemen.
Taxtoren heeft niet zoveel gêne.
U denkt dat die gemaakt is van steen en beton en geen hart
en ziel heeft. Vergissing.Alleen al doordat
hij mannelijk is heeft hij niet altijd een hart en een ziel maar wel gevoelens.
In het brede landschap ontwaart hij de brave advocaat
die dagelijks wroet om recht te doen zegevieren.Hij wil liefst geen herrie, wel akkoorden
tussen partijen die het even moeilijk met mekaar hebben.
Die goede man
of dame heeft een belangrijk middel: de vertrouwelijkheid. Advocaten kunnen
daardoor boodschappen doorgevendie naar
oplossingen kunnen leiden maar ook in de prullenmand verdwijnen als de bezegelende
handdruk er niet komt.
Prachtig, goed
werkend systeem over de decennia heen.
Plots zegt de
overheid dat die dienstverleners ook aan de BTW moeten onderworpen worden.Gevolg van BTW richtlijnen die lang werden in
een hoekje geduwd.
Maar dan, naar
Belgisch systeem, moet je ook jaarlijks een lijst opstellen van alle mensen en
bedrijven die een btw nummer hebben en waaraan jij diensten hebt verleend.België is daar uniek in.Geen ander land doet zoiets.Iets in de stijl van steek het allemaal in de
computer en uiteindelijk moet het allemaal overeenstemmen: IN en UIT.Simpel.
Taxtoren houdt
van eenvoud maar zag een conflict met die belangrijke waarde van de
vertrouwelijkheid.
Het
Grondwettelijk Hof ziet het probleem niet.Begrijpelijk als je snel zaken moet oplossen.
Praktisch nu: de
BV Aan mijn appelen zit de fiscus te sabbelen raadpleegt een fiscaal
advocaat. De BV vraagt advies en de raadsman geeft een correct advies. Hij moet
wel dat BVtje als cliënt vermelden aan de fiscus in zijn opgave van afnemers
belastingplichtigen.De BV Kwaliteitscannabis
moet kunnen vraagt braaf advies en krijgt dat ook maar wordt wel gemeld.
In fiscale
zaken is dat een werkelijk probleem. Je leidt de fiscus naar de dossiers
terwijl vertrouwelijkheid de basis is van het advocatenberoep.
Heeft het
Grondwettelijk Hof niet nagedacht of is het slecht voorgebracht ?Taxtoren weet het niet maar zou nooit een cliënt
verraden aan zijn tegenpartij.Moesten
hier geen nuances worden aangebracht in het arrest van 14 maart 2019 van het
Grondwettelijk Hof ?
Leve het Grondwettelijk Hof, nog wat nuance en we zijn
er ?
Het grondwettelijk Hof heeft paal en perk gesteld aan
een fictieve toekenning tot diepe ingrepen in het private leven van mensen en
bedrijven .
Bedrijven, zegt u?Zou je zo graag hebben dat al je bedrijfsgeheimen, je prijsvorming, je
productieformules, de namen van je klanten, de prijzen van je leveranciers
zomaar te koop liggen ?De wet, noch de
administratie garandeert u enige discretie daarover, behalve het beroepsgeheim
van de ambtenaar. Niet lachen aub.
Wil je graag dat de argumentatie en documentatie over
je juridisch geschil met je ex in handen komt, je vergeten en vervallen
liefdesbrieven, verstrooid worden in handen van mensen die je niet kent, en die
mogelijk te grabbel worden gegooid ?
De fiscale wet laat dat toe mits toelating van de
politierechter.Soms laat die dergelijke
ingrijpen toe louter door het overschrijven van het verzoek van de directeur
van de belasting.Liefst niet moe
worden.Die handelt als volgt. Als je
eten en drinken krijgt door niets te doen, handel dan zoals in de natuur.Ga rusten tot het nodig en soms nuttig wordt,
bijvoorbeeld voortplanting. Trek je vooral niks aan van die problemen die ver
vanhet bed van de de politierechter
leggen.
Overigens, hoe heeft een wetgever zich in het hoofd
gehaald om zover gaande indringing in de privacy en het bedrijfsgeheim toe te
laten, zonder de mensen garantie te geven op controle over het gebruik daarover
?Zijn de ambtenaren zuivere godheden ?
Gelukkig zegt het Grondwettelijk Hof in zijn arrest
van 27 juni daarover dat de politierechter zich moet verantwoorden.Mooi !
Maar de man of vrouw in kwestie weet van niks en kan
de risicos van enerzijds te ontdekken fiscale fraude (die via vele andere
middelen kan ontdekt worden) en de risicos voor het bedrijf (wantrouwen bij
medewerkers,bedrijfs-en andere
geheimen), niet schatten zonder een grondig proces dat er uiteraard nooit is.
Ik heb het helaas in mijn fiscale praktijk moeten
meemaken dat politierechters in hun vonnis tot toelating van huisvisitatie,
letterlijk het verzoek van de fiscus overschreven.
Dat is nu gedaan. Dat is al iets.Dank u Grondwettelijk Hof
De advocateneed bevat de volgende bewoordingen:
eerbied voor de gerechtelijke autoriteiten, en dat ik geen zaak zal
aanraden of verdedigen, die ik in gemoede niet gelove rechtvaardig te zijn.Een louch type gedekt door een titel besluit, omdat
hij niks kan, het zwart geld van de adel en omliggende weg te steken en het
terug naar België te brengen als een edele dame even over de Louisalaan wil
lopen zonder hinder van een te kleine geldbeurs.
Het louch figuur heeft koeriers ingehuurd die baar
geld overhandigen aan die het graag hebben in de vorm van een tasje van
Nespresso waar veel biljetten in de bodem zijn neergezet en daarboven een reeks
capsules van de lekkere koffie.
Een advocaat zegt dat het hier gaat om toegelaten
fiscale optimalisatie.Wat denkt u,
beste bloglezer ?
Wordt niet zo de werkelijke en gerechtvaardigde poging
om fiscaal te optimaliseren verdacht gemaakt ?Wordt zo de match tussen overheid en burger niet totaal vervalst ?
Als die advocaat niet geroyeerd wordt en het
prinselijk crapuul niet in de gevangenis verdwijnt, moet men zich vragen
stellen over het toezicht over die instellingen.
Of blijven we onze cava drinken op het terras en we
weten van niks en hebben het goed ?Zo
lang het duurt
Dank zij topjournalistiek gebaseerd op internationale gegevensuitwisseling
en integere omgang met de bekomen gegevens wordt een buitengewoon witwasverhaal
bloot gelegd.
Lars Bové pakt
het zakelijk aan en beperkt zich wijselijk tot wat bewezen is.
In de werkelijkheid gaat het om een enorm witwasverhaal
van de Belgische adel en het bedrijfsleven.
De verdienste van de journalist is dus belangrijk en
ik heb er groot respect voor.
Volgt de vraag of ook het strafrechtelijk apparaat efficiënt
zal ingrijpen en de prins en zijn advocaat in voorhechtenis zal nemen zoals dat
zo dikwijls gebeurd is bij mindere vergrijpen van simpele ondernemers of advocaten.
Laat ons duidelijk zijn, als je zwart geld van de adel
en mensen zoals.. hier zwijg ik even, witwast ben je toch een zware crimineel,
of niet ?
Of moeten we dat samen met die idiote advocaat optimalisering
noemen ? Hoe is het Hof van Beroep in Brussel erin geslaagd om de prins zijn fantasietjes blauw-blauw te laten ? Taxtoren las het arrest daarover en was stomverbaasd. Maar het systeem heeft het geflikt. De koning zal er werk aan hebben
om die balhorige prins weer eens af te dekken.Welke carrières gaan ze nu weer toewijzen, of welke eretitels (sommige
mensen hebben dat graag) ga je ze toekennen.
Let op!Het
volk pikt het niet meer !
Ik kom hier op terug.
Taxtoren
P.S. waarom Taxtoren soms even zwijgt is dat omdat zij nog niet voldoende bewijs heeft of dat zij een discretieverplichting heeft.
Facebook lanceert een eigen munt de libra. Wellicht
verandert dat de volledige financiële wereld. Een crypto munt die dat niet meer
is maar zich positioneert tussen de staatsmunten.Het komt in de korf ervan.
Terwijl de wetgever hevig bezig is om de repressie
tegen fiscale fraudeurs te verstevigen (Fiscoloog 19.6.2019) heeft ze een
probleem om vast te stellen welke hoeveelheid ze nu precies moet belasten.
Die Belgische frank en die euro, dat was zo fijn en
stabiel. Kon je precies je btw en belastingen op berekenen.
Wat is het toch lastig voor een staat om achter die
ontwikkelingen aan te lopen.
Iedereen weet dat IT afpersing, drughandel en andere
fraaie zaken steeds meer met alternatieve munten wordt geregeld.
Is het geen tijd om wakker te worden bij FOD Financiën
? Of zijn de kabinetten te klein ?
In het
buitenland werd er hartelijk om gelachen: in België belastingvrij geld uitkeren
uit een vennootschap is gemakkelijker dan een liedje fluiten.
Je verkoopt
de aandelen van je werkfirma aan een kleine holding waarvan je de enige
eigenaar bent (of bijna toch) en kijk, een prachtige vordering lacht u
toe.Dan volstaat het om een dividend
uit de werkvennootschap te pompen en de vordering kan u uitbetaald worden.Klaar is Kees. Wij noemden het de truuk met
de doif naar de beroemde sketch van Toon Hermans (zie you tube).
De fiscus
vond dat toch wel wat grof en begon de meerwaarde op de verkoop van de aandelen
van de werkvennootschap te belasten als divers inkomen, ergens rond de
eeuwwisseling. Het tarief was 33 % te verhogen met gemeentebelasting zodat de
pret eraf was.
Dan maar
proberen met een inbreng van die aandelen als kapitaalverhoging, wat uitzicht
biedt op een latere kapitaalvermindering in plaats van een dividend.Belastingvrij dus.De administratie vond dit een flauwe
afleiding.
De pientere
raadgevers van de betere zelfstandigen, vonden dan maar economische motieven
uit waarbij de net vermelde meerwaarde als gewoon beheer van privaat vermogen
kon worden aangemerkt bij de inbreng en als zodanig gespaard bleef van belasting.
Nadien uitkeren als kapitaalvermindering zou dan geen probleem vormen.
De rulingcommissie
ging daarin mee en deed dat met een beredeneerde voorzichtigheid.De commissie stelde als voorwaarde dat de
overgedragen participatie als inbreng moest behandeld worden bij de holding en
dat de participatie daar drie jaar moest geboekt worden zonder uitkering van
dividend of welke beweging dan ook.De dienst
voor voorafgaande akkoorden attesteerde evenwel niets met betrekking tot de periode
na die drie jaar.Dat was nogal wat
euforische consulenten ontgaan die met onstuimig optimisme de fiscus voor
gedribbeld hadden verklaard.
Wat
prijkt er nu op de prioriteitenlijst van te controleren ondernemingen ? Ik
citeer Holdings die een kapitaalverhoging en vervolgens een niet-belaste
kapitaalvermindering doorvoeren, krijgen extra aandacht. In plaats van een
dividend uit te keren waar de aandeelhouders belasting op moeten betalen, wordt
vaak gekozen voor kapitaalvermindering. Zo ontlopen holdings de roerende
voorheffing. (citaat uit De Tijd van zaterdag 8 juni 2019).
De
fiscus gaat de buitenlandse rekeningen opvissen
Volgens de
administratie zouden 200.000 van de 364.000 weigeren hun buitenlandse rekening
aan te geven waardoor er roerende inkomsten zouden worden ontdoken (bron DE
TIJD, zaterdag 8 juni 2019).
Het lijkt
me voor de hand te liggen dat iemand met een buitenlandse rekening beseft dat
de informatie daarover ondertussen bekend is bij de Belgische fiscus.Dat er dan 164.000 Belgen die rekening
welbewust niet zouden vermelden op hun aangifte lijkt me weinig
waarschijnlijk.Droomt de fiscus van een
gigantische vangst, of vist ze naast het net ?
Het
doorgeven van informatie over rekeningen van Belgen in Zwitserland en Luxemburg,
om die twee maar te noemen, gebeurt met het zelfde fanatisme als dat waarmee
men diezelfde gegevens vroeger geheim hield.Dat brengt mee dat er veel dubbele mededelingen zijn.
Er wordt
dan ook vastgesteld dat zogenaamde gesplitste rekeningen, rekeningen waarin het
vruchtgebruik gescheiden is van de blote eigendom, onverdeelde rekeningen na
erfenis, telkens voor het geheel worden gemeld voor elke naam die in dat
verband voorkomt. Tegelijkertijd ijverig en lui, want wat is er gemakkelijker
dan meteen maar het hele boeltje aanleveren ?
Het valt te
vrezen dat de administratie weer eens veel tijd en energie zal verspelen na het
opvissen aan het uitvissen van die mengboel.
Tot in 1980 mocht en moest de discrete bankier de fiscus de deur wijzen wanneer die inlichtingen wilde verzamelen, zonder enige wettekst. Het hoorde niet dat een ambtenaar kwam neuzen in de bankpapieren van die goede en trouwe, tevens betrouwbare klanten. Wanneer er dan toch voor alle zekerheid een tekst werd voor gemaakt, kwam het eerste gat te voorschijn. Zo gaat dat als je dingen op papier zet en zeker als je daarvoor nogal wat woorden moet gebruiken (artikel 322 § 2 WIB). Voortaan mocht de inspecteur die een bezwaar behandelde wel een kijkje nemen voor zover hij zijn opgedane kennis slechts gebruikte in het kader van de oplossing van het bezwaarschrift dat hem werd voorgelegd. Voor de wat nonchalante handelaar, vrij beroeper of industrieel voelde dat nog comfortabel aan. Slechts als de financiële sectie van de toenmalige BOB ( Bijzondere Opsporingsbrigade) onraad had geroken en via deuren en ramen binnenklom bij de naarstige KMO-er die om, och arme, een paar zwarte overuurtjes te betalen en ook voor wat zakgeld voor zichzelf, achter in de straat zich wat fictieve factuurtjes had aangeschaft. Hij had die netjes betaald met een overschrijving en had daarvoor een nette check van 90 % van dat bedrag terug gekregen en dat stuk bij de lokale bankier ingeleverd om op een aparte, zeg maar spaarrekening te plaatsen. De BOB- er van dienst had er dan weinig moeite mee om van de éne bankrekening naar de andere over te wippen en zo een netwerkje op te kuisen, nadat hij 's ochtends vriendelijk aan de bedrijfsleider had gevraagd of die wilde bekennen en graag thuis zou slapen die avond. Maar dat waren uitzonderingen. Toch wel bijzondere tijden
Het maatschappelijk aanvoelen, dit keer gecapteerd door de politiek, was dat de fiscus eigenlijk toch recht had op wat meer informatie om het werk behoorlijk op te knappen. Dus, op één of andere manier mochten de bankiers in sommige gevallen hun rode das in hun grijs pak rechttrekken en antwoorden op de vraag van vadertje staat. Die gevallen worden beschreven in een wet die een grote mate van compromis doet vermoeden. Die draak schept een heel stuk broodwinning voor fiscale advocaten. Het was eenvoudiger gewoon toe te laten dat bankrekeningen mochten ingezien worden met een gematigdheid die door hogere ambtenaren moeten gegarandeerd worden en vooral dat het beroepsgeheim beschermd wordt. Het hoort niet dat alle bankinformatie zomaar ergens bij de fiscus rondhangt. Alle financiële informatie zou uitsluitend digitaal mogen verwerkt worden en opgeslagen worden in bestanden waarbij de belastingplichtige nadien kan controleren door wie en hoe lang dat bestand geraadpleegd werd. Nadien moet er een attest worden afgeleverd dat de informatie na controle vernietigd is. Niets van dat alles. Slimme politici gebackt door clevere cabinetards, zijn niet bezig met de dingen die er écht toe doen.
Lars Bové vindt het in De Tijd van nog een belangrijke verdienste van, noem ze maar op, Open VLD, cdH, CD&V,, PS en MR dit monster ter wereld hebben gebracht. Blijkt volgens dezelfde bron dat de BBI 3600 keer is gaan kijken en legt het verband met het povere miljard dat de BBI heeft binnen gebracht. Ik kan u verzekeren dat die niet komt van het binnen gluren achter het gordijntje van de bank. De BBI heeft grote dossiers behandeld die tot grote ontvangsten hebben geleid. Die fraudes zijn niet ontdekt dank zij het ondoordacht compromis van 2011. Mijn conclusie is dan ook dat het huidige systeem van bankonderzoeken onder de noemer "doelloos gedoe" moet ondergebracht worden. De fiscale overheid heeft geen wettelijk houvast om het recht op privacy te garanderen van die de bankonderzoeken ondergingen, hoe graag de meeste ambtenaren dat ook zouden willen.
Lars Bové maakt in de krant gewag van een overeenkomst
die Alex Khann kan sluiten met het Brussels parket.Hij zou daarvoor 3 miljoen moeten betalen,
terwijl hij BNP Parisbas Fortis voor 70 miljoen heeft opgelicht, aldus de
journalist.
In het belaste land worden beide themas behandeld,
zowel het criminele karakter van de BTW carrousel als het probleem van de
uitgebreide minnelijke schikking.Taxtoren gaat daar even dieper op in.
De werking van een btw carrousel wordt beschreven
vanaf p. 36.Het is een simpel en ruw
systeem waarbij er altijd een schakel is in de opeenvolgende transacties die
gewoon de BTW die hij aanrekent niet betaalt.
Het is dé oplossing voor gemakkelijk misdaadgeld
zonder gebruik van geweld.Je hoeft
zelfs niet tot een maffieuze bende te behoren.Je kunt dat als kleine misdaad-k.m.o.-er opzetten met een paar vrienden,
mits er ééntje bereid is even de gevangenis in te vliegen tegen een behoorlijke
vergoeding van de vrienden.
Het belaste land beschreef hoe op die manier
miljarden zijn ontvreemd aan de kassen van de Europese staten en van die van
Europa zelf.
De reden daarvan is ook toegelicht.Dit keer is het niet de Belgische wetgever
die de opening heeft gemaakt naar de rode loper voor gangsters.Neen, het is de Europese regelgever zelf die
een bijzonder fraudegevoelig systeem heeft op gang gebracht (het ziet er goed
uit, maar het rammelt), dat roept om oplichting.Het schijnt dat men nu in een fase is terecht
gekomen waarbij de Europese Commissie er iets aan gaat doen na miljarden aan de
misdadigers cadeau te hebben gedaan. Het
is te vrezen dat bij die hervorming wel goede bedoelingen aan de dag zullen
liggen maar dat gaten weer even breed zullen zijn.De voorbeelden zullen volgen.
Maar goed.Iemand die een ander oplicht die naïef is, hier de overheden, blijft een
oplichter en crimineel.
Die moet gestraft worden, zo hoort het toch in de
huidige fase van het westers denken over omgang met gepakte misdadigers.
Is daar een wettelijk kader voor ?Ja zeker: oplichting, fiscale fraude om
witwas zeker niet te vergeten.Er kan
behoorlijk wat afgepakt worden en geïnvesteerd worden in
gevangenisinfrastructuur nodig om dat soort mensen een tijdje bij te houden.
Handhaving, een prachtig woord, veronderstelt ook dat
de bestraffing werkelijk plaats vindt.Maar gaat dat wel altijd.En meer
bepaald in het geval van (zeker niet meneer zeggen) Khann ?
Het Brussels parket oordeelt dat dit niet kan in dit
geval en heeft daar wetgeving voor die het mogelijk maakt om een doekje voor
het bloeden te kunnen aanbieden.
Dat het openbaar ministerie in Brussel goede redenen
heeft om de man te laten gaan voor 3 miljoen , daar twijfel ik geen moment
aan.
Het is overigens de verdienste van de heer Lars Bové
om informatie verzameld te hebben rond
de redenen waarom dit niet zou kunnen.Taxtoren kan de waarde daarvan niet beoordelen.En dat is misschien nu juist één van de grote
problemen.
het belaste
land beschrijft in het hoofdstuk het strafrechtelijk pardon in fiscale
strafzaken de geschiedenis en redengeving van het opleggen van een boete in
plaats van een werkelijk proces.Door
deze quasi procedure heeft de verdachte geen strafblad en gaat volledig
vrijuit.In het boek wordt evenwel de
vraag opgeworpen of het niet goed zou zijn dat er een bepaalde regelgeving zou
zijn voor de parketten zodat de verdachte, en vooral de gemeenschap, niet
afhankelijk zou zijn van het territorium waar de zaak strafrechtelijk aanhangig
is.Die bestaat niet.De parketten handelen naar willekeur.
Bij strafrechtelijke processen is de behandeling en
beoordeling publiek zoals dat voorzien is in artikel 6 van het Europees Verdrag
van de Mens.Hier krijgt de crimineel
een grotere garantie: niemand hoeft te weten wat en hoe.De publieke zitting in het strafproces kan
dan wel bedoeld zijn om de rechten van de verdachte te beschermen tegen
willekeur, het is tegelijkertijd een bijkomende straf, zeker als de zaak breed
wordt uitgesmeerd in de pers.
Niets van dat alles voor Khann. Fluitend naar
huis.Gelukkig is de heer Lars Bové op
zijn qui-vive en weten we er nog iets van.
Coda: hij betaalt 3 miljoen.Van welk geld ? Deinst de Belgische Staat er
niet voor terug om crimineel geld dat vrijwillig betaald wordt te ontvangen en
zelf witwasser te zijn ? Kan bij die gelegenheid niet de rest van de buit
worden gerecupereerd ?Het volk zou er
blij mee zijn.
Het gezond verstand en een goed gevoel voor intuïtie wordt door de politiek en de pers, als dat al niet hetzelfde is, zwaar onderschat. De mensen zijn het beu om veel belastingen te betalen en te moeten lezen dat we veel geld tekort komen en toch nog een gebrek aan voorzieningen hebben. Mensen kijken naar het nieuws om een zicht op de wereld en de realiteit te krijgen en er wordt hen een flauwe schotel nepnieuws opgediend. Politici polariseren, kibbelen, spelen zwarte piet, maken postjes, vullen die in en amuseren zich. Tot daar een karikatuur met een grond van waarheid. De mensen kijken ernaar zoals naar hun eigen gezin. Goed financieel beheer, zuinigheid met verstandige uitgaven, geen ruzie maken met je broodheer (hier de belastingbetaler).
In een onlangs verschenen boek "het belaste land" worden de tuimelingen van de fiscaliteit aangeraakt zonder een blad voor de mond te nemen. De Taxtoren gaat daarop verder zonder zich te beperken tot de toren waarnaar hij genoemd is. Hij vindt dat er een aanvulling moet zijn op wat niet gezegd wordt of mag gezegd worden.
Daarvoor baseert hij zich, in korte berichten, op goede journalistiek (die bestaat ook), eigen ervaringen vanuit zijn uitzicht over het landschap en veel wijsheid van anderen waarvan hij steeds netjes de bron zal vermelden. Hier en daar blijven er open vragen zoals "waar is het Lybisch geld ?". Toch zal de fiscaliteit centraal staan. Is het niet de theetaks die de Amerikanen de Britten heeft doen buiten zetten (waar vliegen die al niet buiten ?), is het niet de zouttaks die het oude Chinese Rijk ten val bracht en later Ghandi ertoe aanzette de strijd te voeren die uiteindelijk tot de onafhankelijkheid van India zou leiden ? Was het niet de Franse biertaks die de Belgische brouwers aanzette tot een klacht bij de Europese Commissie ?
Wie weet waar onze rijkdom aan taksen ons nog gaat brengen ? Taxtoren zal het u tijdig vertellen.
De Taxtoren steekt maar meteen van wal en dankt iedere lezer voor de belangstelling en de reacties.
In zijn Paleis der Natie van 13 april stelt
Rik Van Cauwelaert vast dat de pijngrens van de Belgische politieke opinie erg
hoog ligt.Hij illustreert dat
rijkelijk, voor zover een half blad van de krant dat toelaat met ongelofelijke
verhalen over twijfelachtige onafhankelijkheid van de magistratuur (mr.
Lenssens in de affaire optima), de Dexia en Fortis verhalen, het
energiebeleid, inbraakonderzoeken die nog maar half gebeuren en vergeet de
beloften van minister van financiën Van Overtveldt niet met betrekking tot zijn
begrotingsbeloften.
Hij had er het malbeleid in de fiscaliteit
kunnen bij vermelden.
Maar dat de pijngrens zo hoog ligt, zou wel
eens gedeeltelijk aan dezelfde pers kunnen liggen waar hij probeert toch iets
in beweging te krijgen.
Het onkiese doordringen van machtspolitiek tot
in de haarvaten van het maatschappelijk bestel, veroorzaakt noodzakelijk het
disfunctioneren van het beleid.Stop
toch eens dat publiekelijk en schaamteloos nederzetten van de poppetjes in
alles ennog wat. Dat geldt ook voor het
beheer van de fiscaliteit die voortgestuwd wordt door amateuristisch
opportunisme en compleet haaks staat op de zo nodige stabiliteit en
voorspelbaarheid van een belastingbeleid dat rust en aanvaarding moet bieden:
de fiere belastingbetaler.
De pers beukt niet in op dat opzichtig misbruik
van macht en geld. Het heeft er zo zijn redenen voor.De redenering is dat de zogenaamd
onafhankelijke pers betaald wordt met belastinggeld.In alle kortzichtigheid vindt de politiek dat
dit haar, de vertegenwoordigers van het volk, toelaat die media te besturen in de
meest brede zin van dat woord.De kring
is rond. De pers is onafhankelijk maar hangt af van de politici die hen
besturen of die hun noodzakelijke ondersteuning bieden aan Mediafin, de
Persgroep, Rossel en anderen.
Daar waar politici zouden moeten besturen en
er zijn veel van die domeinen - zou het toch gewenst zijn bewezen, bekwame
a-politieke directeuren te hebben voor de uitvoering en dito raadgevers voor de
richting.
Wij beschikken over fiscale administraties die
garant kunnen staan voor kennis en continuïteit maar die gewantrouwd worden
door machtsmensen en enkel aan bod komen om gaten te helpen vullen, terwijl zij
een partner zouden moeten zijn van practici en academici in het grote debat
over onze centen.
Een goede bestuurder luistert naar bekwame,
onbevangen mensen, neemt beslissingen, laat ze uitvoeren door een
gemaximaliseerd en objectief geselecteerd apparaat van administraties en
magistratuur en laat een op merites uitgekozen instelling toezien op het
resultaat.
Waarom wordt dat verzwegen, behalve dan door de
éminence grise ?
