De truuk met de doif

In het buitenland werd er hartelijk om gelachen: in België belastingvrij geld uitkeren uit een vennootschap is gemakkelijker dan een liedje fluiten.

Je verkoopt de aandelen van je werkfirma aan een kleine holding waarvan je de enige eigenaar bent (of bijna toch) en kijk, een prachtige vordering lacht u toe.  Dan volstaat het om een dividend uit de werkvennootschap te pompen en de vordering kan u uitbetaald worden.  Klaar is Kees. Wij noemden het “de truuk met de doif” naar de beroemde sketch van Toon Hermans (zie you tube).

De fiscus vond dat toch wel wat grof en begon de meerwaarde op de verkoop van de aandelen van de werkvennootschap te belasten als divers inkomen, ergens rond de eeuwwisseling. Het tarief was 33 % te verhogen met gemeentebelasting zodat de pret eraf was.

Dan maar proberen met een inbreng van die aandelen als kapitaalverhoging, wat uitzicht biedt op een latere kapitaalvermindering in plaats van een dividend.  Belastingvrij dus.  De administratie vond dit een flauwe afleiding.

De pientere raadgevers van de betere zelfstandigen, vonden dan maar economische motieven uit waarbij de net vermelde meerwaarde als gewoon beheer van privaat vermogen kon worden aangemerkt bij de inbreng en als zodanig gespaard bleef van belasting. Nadien uitkeren als kapitaalvermindering zou dan geen probleem vormen.

De rulingcommissie ging daarin mee en deed dat met een beredeneerde voorzichtigheid.  De commissie stelde als voorwaarde dat de overgedragen participatie als inbreng moest behandeld worden bij de holding en dat de participatie daar drie jaar moest geboekt worden zonder uitkering van dividend of welke beweging dan ook.  De dienst voor voorafgaande akkoorden attesteerde evenwel niets met betrekking tot de periode na die drie jaar.  Dat was nogal wat euforische consulenten ontgaan die met onstuimig optimisme de fiscus voor gedribbeld hadden verklaard.

Wat prijkt er nu op de prioriteitenlijst van “te controleren ondernemingen” ? Ik citeer “Holdings die een kapitaalverhoging en vervolgens een niet-belaste kapitaalvermindering doorvoeren, krijgen extra aandacht. In plaats van een dividend uit te keren waar de aandeelhouders belasting op moeten betalen, wordt vaak gekozen voor kapitaalvermindering. Zo ontlopen holdings de roerende voorheffing.” (citaat uit De Tijd van zaterdag 8 juni 2019).

De doif is dood.

Taxtoren