Ik heb gezworen (min of meer) eerlijk te zijn.

 De advocateneed bevat de volgende bewoordingen: “… eerbied voor de gerechtelijke autoriteiten, en dat ik geen zaak zal aanraden of verdedigen, die ik in gemoede niet gelove rechtvaardig te zijn.” Een louch type gedekt door een titel besluit, omdat hij niks kan, het zwart geld van de adel en omliggende weg te steken en het terug naar België te brengen als een edele dame even over de Louisalaan wil lopen zonder hinder van een te kleine geldbeurs.

Het louch figuur heeft koeriers ingehuurd die baar geld overhandigen aan die het graag hebben in de vorm van een tasje van Nespresso waar veel biljetten in de bodem zijn neergezet en daarboven een reeks capsules van de lekkere koffie.

Een advocaat zegt dat het hier gaat om toegelaten fiscale optimalisatie.  Wat denkt u, beste bloglezer ?

Wordt niet zo de werkelijke en gerechtvaardigde poging om fiscaal te optimaliseren verdacht gemaakt ?  Wordt zo de match tussen overheid en burger niet totaal vervalst ?

Als die advocaat niet geroyeerd wordt en het prinselijk crapuul niet in de gevangenis verdwijnt, moet men zich vragen stellen over het toezicht over die instellingen.  

Of blijven we onze cava drinken op het terras en … we weten van niks en hebben het goed ?  Zo lang het duurt…

 Uw taxtoren kijkt waakzaam toe.