TAXTOREN GAAT NOOIT MET VAKANTIE

De Taxtoren dankt de honderden sympathisanten voor de mededeling dat zij een verdiende vakantie nemen en dus bereikbaar zijn, indien dringend, via hun schitterende secretaresse.

De Taxtoren neemt evenwel nooit vakantie omdat hij immobiel is maar wel steeds ronddraaiend met een heftig licht dat ook fiscale kapers zou kunnen ontdekken en onderscheppen.  In alle tijden.  Uiteraard, is de periode van de cruisevaarders (ik bedoel de ouderen die een kruisvaart met champagne bestellen) een verlichting in het werk van de Taxtoren.   Daarom graaft hij zich in die periode in, in de literatuur van de ver afliggende fiscale kapers en hun potentieel gevaar.  Je kunt maar beter voorbereid zijn.  Boven, net onder de lamp, ligt een archief, daar,  vindt hij vooral militaire en maritieme standaardboeken.  Maar in de schemer van zijn olielamp zag hij “de aanslag” van prof.dr. I.Claeys Bouaéert liggen: Dat lag op de juiste plaats: hoe vermijdt je een aanslag ?”  Wellicht had de bevoegde aankoper het zekere voor het onzekere genomen; “De aanslag” kon best nodig zijn voor een attente Torenwachter.;

In paragraaf art.333. schrijft de geleerde jurist “Het gebruik van de woorden “belastingplichtige en belastingschuldige in verband met de directe belastingen, heeft in ons land een moeilijkheid van terminologie doen rijzen.”  Hij zag een fundamenteel oorlogsgevaar komen.

De meeste boten die ik zie, betalen, vrijwillig hun belasting. Het mocht hen gemakkelijker gemaakt worden.

Overheid en mensen zijn kompanen, en geen ouderwetse vijanden. Als de overheid stopt met nepotisme en corruptie in de vele domeinen waar ze macht heeft, l

Komt er een komen en gaan van  de vriendelijke bootjes lachend hun belasting betalen.  In  “het belaste land” wordt die idee bejubeld.

Taxtoren, altijd bereikbaar, zonder secretaresse ook voor absoluut niet dringende  zaken .

22-07-2019 om 12:42 geschreven door Victor Dauginet  

Het licht bij Taxtoren doofde even omdat de groene <wind energie> volledig werd opgeslorpt door alle politieke crisissen. Zoveel wind, zeg ! Net nu je uw Taxtoren zou graag zijn mening had gehoord.

Maar hij is er terug. Weliswaar met gestolen plannen en projecten. Terwijl Taxtoren even genoot aan gebrek aan energie, was er de wakkere Ward Willmens die overeenkomstig de voorzichtige  “fiscoloog Internationaal “ maar erg gewaardeerde editoriaal voorzichtig al had gezegd: er zijn nogal wat argumenten tegen kilometertaks.  Samen met de heer De Decker zegt Taxtoren: Dat is gewoon belasting:

DIE KILOMETERHEFFING  KOMT ER NIET !

En nu, waarom niet ?  Omdat er nog gezond verstand bestaat bij het Europees Hof Van Justitie.

De Duitse argumenten werden zo in de prullenmand gegooid.

De lepe, Duitse trucs had ze door: door op dezelfde dag de afschaffing in te voeren van de verkeerstaks, zag Het EH dat “het bedrag van de vrijstelling MINSTENS overeenstemt met het bedrag van het jaarvignet. Het Hof oordeelt dat “de door hen (de in Duitsland geregistreerde voertuigen de door hen betaalde infrastructuurheffing wordt gecompenseerd zodat (…) de economische last van de heffing de facto enkel rust op de houders en bestuurders van in een andere lidstaat dan Duitsland geregistreerde voertuigen”.

Ik denk dat de auteur tot de essentie komt wanneer hij zegt” De vraag is of een (coherente) complete omslag naar een vignet of kilometerheffing wel mogelijk is, indien de tarieven daarbij zodanig worden vastgesteld dat zij een correcte weerspiegeling zou zijn van de kost van het wegennet (in functie van de jaarlijkse financieringskost) met inbegrip van een afschaffing of vrijstelling van alle andere belastingen die dit gebruik op minder direct wijze zouden belasten.

Facts and figures.

Met andere woorden, als je uw wegennet open stelt, dan heb je daar voordelen bij, draag ook de nadelen;

"There is no such thing as a free lunch” en vergeet trucs om uw problemen op te lossen.  Ga naar fundamentele oplossingen zoals “het belaste land” suggereert.  Ga naar fundamentele overeenkomsten die integer en niet partijgebonden zijn.

Uw trouwe en soms rouwende Taxtoren die het landschap blijft overschouwen.

 Taxtoren

20-07-2019 om 00:00 geschreven door Victor Dauginet  

Taxtoren heeft veel vrienden

De toren is een man die over de wereldvelden heen kijkt.  Hij heeft veel, soms en dikwijls vermeende, vrienden die toch maar liever even opletten en politiek correct zijn en het veiliger vinden om eerder kritisch te luisteren dan samen met hun veel grotere kompaan de dingen bij hun naam te noemen.

Taxtoren heeft niet zoveel gêne.

U denkt dat die gemaakt is van steen en beton en geen hart en ziel heeft. Vergissing.  Alleen al doordat hij mannelijk is heeft hij niet altijd een hart en een ziel maar wel gevoelens.

In het brede landschap ontwaart hij de brave advocaat die dagelijks wroet om recht te doen zegevieren.  Hij wil liefst geen herrie, wel akkoorden tussen partijen die het even moeilijk met mekaar hebben.

Die goede man of dame heeft een belangrijk middel: de vertrouwelijkheid. Advocaten kunnen daardoor boodschappen doorgeven  die naar oplossingen kunnen leiden maar ook in de prullenmand verdwijnen als de bezegelende handdruk er niet komt.

Prachtig, goed werkend systeem over de decennia heen.

Plots zegt de overheid dat die dienstverleners ook aan de BTW moeten onderworpen worden.  Gevolg van BTW richtlijnen die lang werden in een hoekje geduwd.

Maar dan, naar Belgisch systeem, moet je ook jaarlijks een lijst opstellen van alle mensen en bedrijven die een btw nummer hebben en waaraan jij diensten hebt verleend.  België is daar uniek in.  Geen ander land doet zoiets.  Iets in de stijl van steek het allemaal in de computer en uiteindelijk moet het allemaal overeenstemmen: IN en UIT.  Simpel.

Taxtoren houdt van eenvoud maar zag een conflict met die belangrijke waarde van de vertrouwelijkheid.

Het Grondwettelijk Hof ziet het probleem niet.  Begrijpelijk als je snel zaken moet oplossen.

Praktisch nu: de BV “Aan mijn appelen zit de fiscus te sabbelen” raadpleegt een fiscaal advocaat. De BV vraagt advies en de raadsman geeft een correct advies. Hij moet wel dat BV’tje als cliënt vermelden aan de fiscus in zijn opgave van afnemers belastingplichtigen.  De BV “Kwaliteitscannabis moet kunnen” vraagt braaf advies en krijgt dat ook maar wordt wel gemeld.

In fiscale zaken is dat een werkelijk probleem. Je leidt de fiscus naar de dossiers terwijl vertrouwelijkheid de basis is van het advocatenberoep.

Heeft het Grondwettelijk Hof niet nagedacht of is het slecht voorgebracht ?  Taxtoren weet het niet maar zou nooit een cliënt verraden aan zijn tegenpartij.   Moesten hier geen nuances worden aangebracht in het arrest van 14 maart 2019 van het Grondwettelijk Hof ?

Uw trouwe Taxtoren

05-07-2019 om 19:21 geschreven door Victor Dauginet  

Leve het Grondwettelijk Hof, nog wat nuance en we zijn er ?

Het grondwettelijk Hof heeft paal en perk gesteld aan een fictieve toekenning tot diepe ingrepen in het private leven van mensen en bedrijven .

Bedrijven, zegt u?  Zou je zo graag hebben dat al je bedrijfsgeheimen, je prijsvorming, je productieformules, de namen van je klanten, de prijzen van je leveranciers zomaar te koop liggen ?  De wet, noch de administratie garandeert u enige discretie daarover, behalve het beroepsgeheim van de ambtenaar. Niet lachen aub.

Wil je graag dat de argumentatie en documentatie over je juridisch geschil met je ex in handen komt, je vergeten en vervallen liefdesbrieven, verstrooid worden in handen van mensen die je niet kent, en die mogelijk te grabbel worden gegooid ?

De fiscale wet laat dat toe mits toelating van de politierechter.  Soms laat die dergelijke ingrijpen toe louter door het overschrijven van het verzoek van de directeur van de belasting.  Liefst niet moe worden.  Die handelt als volgt. Als je eten en drinken krijgt door niets te doen, handel dan zoals in de natuur.  Ga rusten tot het nodig en soms nuttig wordt, bijvoorbeeld voortplanting. Trek je vooral niks aan van die problemen die ver van  het bed van de de politierechter leggen.

Overigens, hoe heeft een wetgever zich in het hoofd gehaald om zover gaande indringing in de privacy en het bedrijfsgeheim toe te laten, zonder de mensen garantie te geven op controle over het gebruik daarover ?  Zijn de ambtenaren zuivere godheden ?

Gelukkig zegt het Grondwettelijk Hof in zijn arrest van 27 juni daarover dat de politierechter zich moet verantwoorden.  Mooi !

Maar de man of vrouw in kwestie weet van niks en kan de risico’s van enerzijds “te ontdekken fiscale fraude” (die via vele andere middelen kan ontdekt worden) en de risico’s voor het bedrijf (wantrouwen bij medewerkers,  bedrijfs-en andere geheimen), niet schatten zonder een grondig proces dat er uiteraard nooit is.

Ik heb het helaas in mijn fiscale praktijk moeten meemaken dat politierechters in hun vonnis tot toelating van huisvisitatie, letterlijk het verzoek van de fiscus overschreven.

Dat is nu gedaan. Dat is al iets.  Dank u Grondwettelijk Hof

Taxtoren

04-07-2019 om 18:08 geschreven door Victor Dauginet  

Ik heb gezworen (min of meer) eerlijk te zijn.

 De advocateneed bevat de volgende bewoordingen: “… eerbied voor de gerechtelijke autoriteiten, en dat ik geen zaak zal aanraden of verdedigen, die ik in gemoede niet gelove rechtvaardig te zijn.” Een louch type gedekt door een titel besluit, omdat hij niks kan, het zwart geld van de adel en omliggende weg te steken en het terug naar België te brengen als een edele dame even over de Louisalaan wil lopen zonder hinder van een te kleine geldbeurs.

Het louch figuur heeft koeriers ingehuurd die baar geld overhandigen aan die het graag hebben in de vorm van een tasje van Nespresso waar veel biljetten in de bodem zijn neergezet en daarboven een reeks capsules van de lekkere koffie.

Een advocaat zegt dat het hier gaat om toegelaten fiscale optimalisatie.  Wat denkt u, beste bloglezer ?

Wordt niet zo de werkelijke en gerechtvaardigde poging om fiscaal te optimaliseren verdacht gemaakt ?  Wordt zo de match tussen overheid en burger niet totaal vervalst ?

Als die advocaat niet geroyeerd wordt en het prinselijk crapuul niet in de gevangenis verdwijnt, moet men zich vragen stellen over het toezicht over die instellingen.  

Of blijven we onze cava drinken op het terras en … we weten van niks en hebben het goed ?  Zo lang het duurt…

 Uw taxtoren kijkt waakzaam toe.

24-06-2019 om 00:00 geschreven door Victor Dauginet  

 De monarchie zonder kleren

 Dank zij topjournalistiek gebaseerd op internationale gegevensuitwisseling en integere omgang met de bekomen gegevens wordt een buitengewoon witwasverhaal bloot gelegd.

 Lars  Bové pakt het zakelijk aan en beperkt zich wijselijk tot wat bewezen is.

 In de werkelijkheid gaat het om een enorm witwasverhaal van de Belgische adel en het bedrijfsleven.

De verdienste van de journalist is dus belangrijk en ik heb er groot respect voor.

 Volgt de vraag of ook het strafrechtelijk apparaat efficiënt zal ingrijpen en de prins en zijn advocaat in voorhechtenis zal nemen zoals dat zo dikwijls gebeurd is bij mindere vergrijpen van simpele ondernemers of advocaten.

 Laat ons duidelijk zijn, als je zwart geld van de adel en mensen zoals.. hier zwijg ik even, witwast ben je toch een zware crimineel, of niet ?

Of moeten we dat samen met die idiote advocaat “optimalisering” noemen ?  Hoe is het Hof van Beroep in Brussel erin geslaagd om de prins zijn fantasietjes blauw-blauw te laten ? Taxtoren las het arrest daarover en was stomverbaasd.  Maar het systeem heeft het geflikt. De koning zal er werk aan hebben om die balhorige prins weer eens af te dekken.  Welke carrières gaan ze nu weer toewijzen, of welke eretitels (sommige mensen hebben dat graag) ga je ze toekennen.

 Let op!  Het volk pikt het niet meer !

 Ik kom hier op terug.

Taxtoren

P.S. waarom Taxtoren  soms even zwijgt is dat omdat zij nog niet voldoende bewijs heeft of dat zij een discretieverplichting heeft.

23-06-2019 om 13:30 geschreven door Victor Dauginet  

Bevrijd van belastingen ! Leve de crypto

Facebook lanceert een eigen munt de “libra”. Wellicht verandert dat de volledige financiële wereld. Een crypto munt die dat niet meer is maar zich positioneert tussen de staatsmunten.  Het komt in de korf ervan.

Terwijl de wetgever hevig bezig is om de repressie tegen fiscale fraudeurs te verstevigen (Fiscoloog 19.6.2019) heeft ze een probleem om vast te stellen welke hoeveelheid ze nu precies moet belasten.

Die Belgische frank en die euro, dat was zo fijn en stabiel. Kon je precies je btw en belastingen op berekenen.

Wat is het toch lastig voor een staat om achter die ontwikkelingen aan te lopen.

Iedereen weet dat IT afpersing, drughandel en andere fraaie zaken steeds meer met alternatieve munten wordt geregeld. 

Is het geen tijd om wakker te worden bij FOD Financiën ? Of zijn de kabinetten te klein ?

Taxtoren

20-06-2019 om 12:42 geschreven door Victor Dauginet  

De truuk met de doif

In het buitenland werd er hartelijk om gelachen: in België belastingvrij geld uitkeren uit een vennootschap is gemakkelijker dan een liedje fluiten.

Je verkoopt de aandelen van je werkfirma aan een kleine holding waarvan je de enige eigenaar bent (of bijna toch) en kijk, een prachtige vordering lacht u toe.  Dan volstaat het om een dividend uit de werkvennootschap te pompen en de vordering kan u uitbetaald worden.  Klaar is Kees. Wij noemden het “de truuk met de doif” naar de beroemde sketch van Toon Hermans (zie you tube).

De fiscus vond dat toch wel wat grof en begon de meerwaarde op de verkoop van de aandelen van de werkvennootschap te belasten als divers inkomen, ergens rond de eeuwwisseling. Het tarief was 33 % te verhogen met gemeentebelasting zodat de pret eraf was.

Dan maar proberen met een inbreng van die aandelen als kapitaalverhoging, wat uitzicht biedt op een latere kapitaalvermindering in plaats van een dividend.  Belastingvrij dus.  De administratie vond dit een flauwe afleiding.

De pientere raadgevers van de betere zelfstandigen, vonden dan maar economische motieven uit waarbij de net vermelde meerwaarde als gewoon beheer van privaat vermogen kon worden aangemerkt bij de inbreng en als zodanig gespaard bleef van belasting. Nadien uitkeren als kapitaalvermindering zou dan geen probleem vormen.

De rulingcommissie ging daarin mee en deed dat met een beredeneerde voorzichtigheid.  De commissie stelde als voorwaarde dat de overgedragen participatie als inbreng moest behandeld worden bij de holding en dat de participatie daar drie jaar moest geboekt worden zonder uitkering van dividend of welke beweging dan ook.  De dienst voor voorafgaande akkoorden attesteerde evenwel niets met betrekking tot de periode na die drie jaar.  Dat was nogal wat euforische consulenten ontgaan die met onstuimig optimisme de fiscus voor gedribbeld hadden verklaard.

Wat prijkt er nu op de prioriteitenlijst van “te controleren ondernemingen” ? Ik citeer “Holdings die een kapitaalverhoging en vervolgens een niet-belaste kapitaalvermindering doorvoeren, krijgen extra aandacht. In plaats van een dividend uit te keren waar de aandeelhouders belasting op moeten betalen, wordt vaak gekozen voor kapitaalvermindering. Zo ontlopen holdings de roerende voorheffing.” (citaat uit De Tijd van zaterdag 8 juni 2019).

De doif is dood.

Taxtoren

15-06-2019 om 00:00 geschreven door Victor Dauginet  

De fiscus gaat de buitenlandse rekeningen opvissen

Volgens de administratie zouden 200.000 van de 364.000 “weigeren” hun buitenlandse rekening aan te geven waardoor er roerende inkomsten zouden worden ontdoken (bron DE TIJD, zaterdag 8 juni 2019).

Het lijkt me voor de hand te liggen dat iemand met een buitenlandse rekening beseft dat de informatie daarover ondertussen bekend is bij de Belgische fiscus.  Dat er dan 164.000 Belgen die rekening welbewust niet zouden vermelden op hun aangifte lijkt me weinig waarschijnlijk.  Droomt de fiscus van een gigantische vangst, of vist ze naast het net ? 

Het doorgeven van informatie over rekeningen van Belgen in Zwitserland en Luxemburg, om die twee maar te noemen, gebeurt met het zelfde fanatisme als dat waarmee men diezelfde gegevens vroeger geheim hield.  Dat brengt mee dat er veel dubbele mededelingen zijn. 

Er wordt dan ook vastgesteld dat zogenaamde gesplitste rekeningen, rekeningen waarin het vruchtgebruik gescheiden is van de blote eigendom, onverdeelde rekeningen na erfenis, telkens voor het geheel worden gemeld voor elke naam die in dat verband voorkomt. Tegelijkertijd ijverig en lui, want wat is er gemakkelijker dan meteen maar het hele boeltje aanleveren ?

Het valt te vrezen dat de administratie weer eens veel tijd en energie zal verspelen na het opvissen aan het uitvissen van die mengboel.

Verwacht geen vette vissen !

14-06-2019 om 12:31 geschreven door Victor Dauginet  

Tot in 1980 mocht en moest de discrete bankier de fiscus de deur wijzen wanneer die inlichtingen wilde verzamelen, zonder enige wettekst. Het hoorde niet dat een ambtenaar kwam neuzen in de bankpapieren van die goede en trouwe, tevens betrouwbare klanten. Wanneer er dan toch voor alle zekerheid een tekst werd voor gemaakt, kwam het eerste gat te voorschijn.  Zo gaat dat als je dingen op papier zet en zeker als je daarvoor nogal wat woorden moet gebruiken (artikel 322 § 2 WIB).  Voortaan mocht de inspecteur die een bezwaar behandelde wel een kijkje nemen voor zover hij zijn opgedane kennis slechts gebruikte in het kader van de oplossing van het bezwaarschrift dat hem werd voorgelegd.  Voor de wat nonchalante handelaar, vrij beroeper of industrieel voelde dat nog comfortabel aan.  Slechts als de financiële sectie van de toenmalige BOB ( Bijzondere Opsporingsbrigade) onraad had geroken en via deuren en ramen binnenklom bij de naarstige KMO-er die om, och arme, een paar zwarte overuurtjes te betalen en ook voor wat zakgeld voor zichzelf, achter in de straat zich wat fictieve factuurtjes had aangeschaft. Hij had die netjes betaald met een overschrijving en had daarvoor een nette check van 90 % van dat bedrag terug gekregen en dat stuk bij de lokale bankier ingeleverd om op een aparte, zeg maar spaarrekening te plaatsen.  De BOB- er van dienst had er dan weinig moeite mee om van de éne bankrekening naar de andere over te wippen en zo een netwerkje op te kuisen, nadat hij 's ochtends vriendelijk aan de bedrijfsleider had gevraagd of die wilde bekennen en graag thuis zou slapen die avond.  Maar dat waren uitzonderingen. Toch wel bijzondere tijden …

Het maatschappelijk aanvoelen, dit keer gecapteerd door de politiek, was dat de fiscus eigenlijk toch recht had op wat meer informatie om het werk behoorlijk op te knappen.  Dus, op één of andere manier mochten de bankiers in sommige gevallen hun rode das in hun grijs pak rechttrekken en antwoorden op de vraag van vadertje staat.  Die gevallen worden beschreven in een wet die een grote mate van compromis doet vermoeden. Die draak schept een heel stuk broodwinning voor fiscale advocaten.  Het was eenvoudiger gewoon toe te laten dat bankrekeningen mochten ingezien worden met een gematigdheid die door hogere ambtenaren moeten gegarandeerd worden en vooral dat het beroepsgeheim beschermd wordt.  Het hoort niet dat alle bankinformatie zomaar ergens bij de fiscus rondhangt.  Alle financiële informatie zou uitsluitend digitaal mogen verwerkt worden en opgeslagen worden in bestanden waarbij de belastingplichtige nadien kan controleren door wie en hoe lang dat bestand geraadpleegd werd.  Nadien moet er een attest worden afgeleverd dat de informatie na controle vernietigd is.  Niets van dat alles. Slimme politici gebackt door clevere cabinetards, zijn niet bezig met de dingen die er écht toe doen.

Lars Bové vindt het in De Tijd van  nog een belangrijke verdienste van, noem ze maar op, Open VLD, cdH, CD&V,, PS en MR dit monster ter wereld hebben gebracht.  Blijkt volgens dezelfde bron dat de BBI 3600 keer is gaan kijken en legt het verband met het povere miljard dat de BBI heeft binnen gebracht.  Ik kan u verzekeren dat die niet komt van het binnen gluren achter het gordijntje van de bank.  De BBI heeft grote dossiers behandeld die tot grote ontvangsten hebben geleid. Die fraudes zijn niet ontdekt dank zij het ondoordacht compromis van  2011. Mijn conclusie is dan ook dat het huidige systeem van bankonderzoeken onder de noemer "doelloos gedoe" moet ondergebracht worden. De fiscale overheid heeft geen wettelijk houvast om het recht op privacy te garanderen van die de bankonderzoeken ondergingen, hoe graag de meeste ambtenaren dat ook zouden willen.

Taxtoren

13-06-2019 om 00:00 geschreven door Victor Dauginet  

 “Topcrimineel mag deal sluiten met parket”

(De Tijd zaterdag 1 juni)

Lars Bové maakt in de krant gewag van een overeenkomst die Alex Khann kan sluiten met het Brussels parket.  Hij zou daarvoor 3 miljoen € moeten betalen, terwijl hij BNP Parisbas Fortis voor 70 miljoen € heeft opgelicht, aldus de journalist.

In “het belaste land” worden beide thema’s behandeld, zowel het criminele karakter van de BTW carrousel als het probleem van de uitgebreide minnelijke schikking.   Taxtoren gaat daar even dieper op in.

De werking van een btw carrousel wordt beschreven vanaf p. 36.  Het is een simpel en ruw systeem waarbij er altijd een schakel is in de opeenvolgende transacties die gewoon de BTW die hij aanrekent niet betaalt. 

Het is dé oplossing voor gemakkelijk misdaadgeld zonder gebruik van geweld.  Je hoeft zelfs niet tot een maffieuze bende te behoren.  Je kunt dat als kleine misdaad-k.m.o.-er opzetten met een paar vrienden, mits er ééntje bereid is even de gevangenis in te vliegen tegen een behoorlijke vergoeding van de vrienden.

“Het belaste land” beschreef hoe op die manier miljarden zijn ontvreemd aan de kassen van de Europese staten en van die van Europa zelf.

De reden daarvan is ook toegelicht.  Dit keer is het niet de Belgische wetgever die de opening heeft gemaakt naar de rode loper voor gangsters.  Neen, het is de Europese regelgever zelf die een bijzonder fraudegevoelig systeem heeft op gang gebracht (het ziet er goed uit, maar het rammelt), dat roept om oplichting.  Het schijnt dat men nu in een fase is terecht gekomen waarbij de Europese Commissie er iets aan gaat doen na miljarden aan de misdadigers cadeau te hebben gedaan.  Het is te vrezen dat bij die hervorming wel goede bedoelingen aan de dag zullen liggen maar dat gaten weer even breed zullen zijn.  De voorbeelden zullen volgen.

Maar goed.  Iemand die een ander oplicht die naïef is, hier de overheden, blijft een oplichter en crimineel.

Die moet gestraft worden, zo hoort het toch in de huidige fase van het westers denken over omgang met gepakte misdadigers.

Is daar een wettelijk kader voor ?  Ja zeker: oplichting, fiscale fraude om witwas zeker niet te vergeten.  Er kan behoorlijk wat afgepakt worden en geïnvesteerd worden in gevangenisinfrastructuur nodig om dat soort mensen een tijdje bij te houden.

Handhaving, een prachtig woord, veronderstelt ook dat de bestraffing werkelijk plaats vindt.  Maar gaat dat wel altijd.  En meer bepaald in het geval van (zeker niet meneer zeggen) Khann ?

Het Brussels parket oordeelt dat dit niet kan in dit geval en heeft daar wetgeving voor die het mogelijk maakt om een doekje voor het bloeden te kunnen aanbieden.

Dat het openbaar ministerie in Brussel goede redenen heeft om de man te laten gaan voor 3 miljoen €, daar twijfel ik geen moment aan. 

Het is overigens de verdienste van de heer Lars Bové om informatie verzameld  te hebben rond de redenen waarom dit niet zou kunnen.  Taxtoren kan de waarde daarvan niet beoordelen.  En dat is misschien nu juist één van de grote problemen.

 “het belaste land” beschrijft in het hoofdstuk “het strafrechtelijk pardon in fiscale strafzaken” de geschiedenis en redengeving van het opleggen van een boete in plaats van een werkelijk proces.  Door deze quasi procedure heeft de verdachte geen strafblad en gaat volledig vrijuit.  In het boek wordt evenwel de vraag opgeworpen of het niet goed zou zijn dat er een bepaalde regelgeving zou zijn voor de parketten zodat de verdachte, en vooral de gemeenschap, niet afhankelijk zou zijn van het territorium waar de zaak strafrechtelijk aanhangig is.   Die bestaat niet.  De parketten handelen naar willekeur.

Bij strafrechtelijke processen is de behandeling en beoordeling publiek zoals dat voorzien is in artikel 6 van het Europees Verdrag van de Mens.  Hier krijgt de crimineel een grotere garantie: niemand hoeft te weten wat en hoe.  De publieke zitting in het strafproces kan dan wel bedoeld zijn om de rechten van de verdachte te beschermen tegen willekeur, het is tegelijkertijd een bijkomende straf, zeker als de zaak breed wordt uitgesmeerd in de pers.

Niets van dat alles voor Khann. Fluitend naar huis.  Gelukkig is de heer Lars Bové op zijn qui-vive en weten we er nog iets van.

Coda: hij betaalt 3 miljoen.  Van welk geld ? Deinst de Belgische Staat er niet voor terug om crimineel geld dat vrijwillig betaald wordt te ontvangen en zelf witwasser te zijn ? Kan bij die gelegenheid niet de rest van de buit worden gerecupereerd ?  Het volk zou er blij mee zijn.

05-06-2019 om 18:11 geschreven door Victor Dauginet  

Geachte geïnteresseerde,

Het gezond verstand en een goed gevoel voor intuïtie wordt door de politiek en de pers, als dat al niet hetzelfde is, zwaar onderschat. De mensen zijn het beu om veel belastingen te betalen en te moeten lezen dat we veel geld tekort komen en toch nog een gebrek aan voorzieningen  hebben. Mensen kijken naar het nieuws om een zicht op de wereld en de realiteit te krijgen en er wordt hen een flauwe schotel nepnieuws opgediend.  Politici polariseren, kibbelen, spelen zwarte piet, maken postjes, vullen die in en amuseren zich.  Tot daar een karikatuur met een grond van waarheid.  De mensen kijken ernaar zoals naar hun eigen gezin.  Goed financieel beheer, zuinigheid met verstandige uitgaven, geen ruzie maken met je broodheer (hier de belastingbetaler).

In een onlangs verschenen boek "het belaste land" worden de tuimelingen van de fiscaliteit aangeraakt zonder een blad voor de mond te nemen.  De Taxtoren gaat daarop verder zonder zich te beperken tot de toren waarnaar hij genoemd is. Hij vindt dat er een aanvulling moet zijn op wat niet gezegd wordt of mag gezegd worden.

Daarvoor baseert hij zich, in korte berichten, op goede journalistiek (die bestaat ook), eigen ervaringen vanuit zijn uitzicht over het landschap en veel wijsheid van anderen waarvan hij steeds netjes de bron zal vermelden. Hier en daar blijven er open vragen zoals "waar is het Lybisch geld ?". Toch zal de fiscaliteit centraal staan. Is het niet de theetaks die de Amerikanen de Britten heeft doen buiten zetten (waar vliegen die al niet buiten ?), is het niet de zouttaks die het oude Chinese Rijk ten val bracht en later Ghandi ertoe aanzette de strijd te voeren die uiteindelijk tot de onafhankelijkheid van India zou leiden ?  Was het niet de Franse biertaks die de Belgische brouwers aanzette tot een klacht bij de Europese Commissie ?

Wie weet waar onze rijkdom aan taksen ons nog gaat brengen ?  Taxtoren zal het u tijdig vertellen.

De Taxtoren steekt maar meteen van wal en dankt iedere lezer voor de belangstelling en de reacties.

De Taxtoren

Bijlagen:
http://www.bloggen.be/taxtoren/   

DE HOGE PIJNGRENS VAN RIK VAN CAUWELAERT

In zijn “Paleis der Natie” van 13 april stelt Rik Van Cauwelaert vast dat de pijngrens van de Belgische politieke opinie erg hoog ligt.  Hij illustreert dat rijkelijk, voor zover een half blad van de krant dat toelaat met ongelofelijke verhalen over twijfelachtige onafhankelijkheid van de magistratuur (mr. Lenssens in de affaire “optima”), de Dexia en Fortis verhalen, het energiebeleid, inbraakonderzoeken die nog maar half gebeuren en vergeet de beloften van minister van financiën Van Overtveldt niet met betrekking tot zijn begrotingsbeloften.

Hij had er het malbeleid in de fiscaliteit kunnen bij vermelden.

Maar dat de pijngrens zo hoog ligt, zou wel eens gedeeltelijk aan dezelfde pers kunnen liggen waar hij probeert toch iets in beweging te krijgen.

Het onkiese doordringen van machtspolitiek tot in de haarvaten van het maatschappelijk bestel, veroorzaakt noodzakelijk het disfunctioneren van het beleid.  Stop toch eens dat publiekelijk en schaamteloos nederzetten van de poppetjes in alles en  nog wat. Dat geldt ook voor het beheer van de fiscaliteit die voortgestuwd wordt door amateuristisch opportunisme en compleet haaks staat op de zo nodige stabiliteit en voorspelbaarheid van een belastingbeleid dat rust en aanvaarding moet bieden: de fiere belastingbetaler.

De pers beukt niet in op dat opzichtig misbruik van macht en geld. Het heeft er zo zijn redenen voor.  De redenering is dat de zogenaamd “onafhankelijke” pers betaald wordt met belastinggeld.  In alle kortzichtigheid vindt de politiek dat dit haar, de vertegenwoordigers van het volk, toelaat die media te besturen in de meest brede zin van dat woord.  De kring is rond. De pers is onafhankelijk maar hangt af van de politici die hen besturen of die hun noodzakelijke ondersteuning bieden aan Mediafin, de Persgroep, Rossel en anderen.

Daar waar politici zouden moeten besturen – en er zijn veel van die domeinen - zou het toch gewenst zijn bewezen, bekwame a-politieke directeuren te hebben voor de uitvoering en dito raadgevers voor de richting. 

Wij beschikken over fiscale administraties die garant kunnen staan voor kennis en continuïteit maar die gewantrouwd worden door machtsmensen en enkel aan bod komen om gaten te helpen vullen, terwijl zij een partner zouden moeten zijn van practici en academici in het grote debat over onze centen.

Een goede bestuurder luistert naar bekwame, onbevangen mensen, neemt beslissingen, laat ze uitvoeren door een gemaximaliseerd en objectief geselecteerd apparaat van administraties en magistratuur en laat een op merites uitgekozen instelling toezien op het resultaat.

Waarom wordt dat verzwegen, behalve dan door de “éminence grise” ?

03-06-2019 om 10:55 geschreven door Victor Dauginet