Ik ben Stien
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen () en mijn beroep is integratiewerkster.
Ik ben geboren op 24/10/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, film, politiek, kunst, reizen,.....
Ik hou er van om dingen scherp te stellen, uit te vergroten. Niet alles wat hier staat strookt dus met de werkelijkheid.
Stiens' Kitchen
dank zij mij staat hier geen andere onzin
10-10-2006
Gemeenteraadsverkiezingen
1 november dus. Antwerpen ligt er doods en verlaten bij. Nog niet zo lang geleden werden hier in het centrum Luna en Oulemata vermoord. Het was de dag dat Antwerpen ontwaakte uit de zwartomrande droom die het Vlaams belang ons al jaren in het oor blies. Trop is teveel, moesten zelfs de meest verzuurde Antwerpenaars nu toegeven. Net voordien nog was er een Marokkaanse jongen door autochtone oproerkraaiers in de Schelde gedreven. Verdronken, voorgoed de mond gesnoerd. Even later werd een man op de bus vermoord. Het zinloze geweld had in onze stad volgens de internationale pers een kritisch hoogtepunt bereikt. Tot ver buiten de landsgrenzen maakten de krantenkoppen gewag van de Westside Story-taferelen die zich op Antwerpse bodem afspeelden. De stille optocht was een eerste poging om het tij te doen keren. Met duizenden stapten we op achter het spandoek 'diversiteit is realiteit'. De regen die met bakken uit de lucht viel kon onze mars en goede intenties niet stoppen.
Het was in de nadagen van die mars dat alle positieve energie in Antwerpen zich plotseling scheen te bundelen. Niemand had durven dromen dat zoveel mensen mee hun schouder wilden zetten onder een leefbare, verdraagzame koekenstad. De raamaffiches van de zonder haatstraat werden een vaste waarde in het straatbeeld. Niet minder dan 130.000 gingen er vlotjes over de toonbank. En op een dag deelden wij de tafel met een tengere bruinogige jongeman. Hij leek heel gewoon en doordeweeks. Een Italiaanse pizza-besteller, een 11.11.11. militant. Maar het was niemand minder danTom Barman van DEUS, en hij maakte zich zorgen over de zuurtegraad van zijn stad. En Tom had een plan. Een geniaal plan. Hij zou een concertenreeks organiseren in diverse steden in Vlaanderen, waarop artiesten van diverse origine en pluimage hun geloof in een verdraagzame samenleving zouden uitzingen. Lang moest hij niet zoeken. De artiesten dienden zich zelf aan. Er waren schlagerzangers bij, rai-muzikanten, halve goden... en allemaal hadden zij maar één boodschap: het geweld moest stoppen. De 0110 concerten waren een overdonderend succes. Vanuit het kleinste Vlaamse gehucht waren de believers in een maakbare samenleving komen afzakken om hun tribute te leveren aan dit muzikale statement. De sfeer zat er van bij de aanvang in... schouder aan schouder djiveden de toeschouwers mee of de ritmes van Zita Swoon, of zongen ze het refrein mee van 'Domino' van Clouseau. Bijwijlen liepen de rillingen over mijn rug, niet omwille van de muziek, maar omwille van de samenhorigheid die zelfs door de stortbuien niet kapot te krijgen was. Was dit een storm in een glas water? Zou het VB ondanks dit alles de opiniepeilingen gelijk geven en met vlag en wimpel uit de verkiezingsstrijd komen? Dat waren de vragen die ik mij stelde toen ik na het wegsterven van de laatste gitaarakkoorden terug naar huis liep. Jawel, Vlamingen uit Leut of Denderwindeke, wij maakten ons zorgen. Wie wil er nu wakker worden in een stad waar het recht van de sterkste, of simpelweg Filip Dewinter heerst. Een scenario voor een horrorfilm. Het was dan ook met lood in de schoenen dat wij op 8 oktober naar de Grote Markt afzakten om samen met al die andere mensen de uitslagen van de stembureau's af te wachten. De spanningen liepen soms hoog op. Toen wij vernamen wat de Antwerpse randgemeenten er van gebakken hadden, zonk de moed in onze schoenen. Ter plekke werden bruikbare rampenplannen uitgewisseld: verhuizen naar zuid-west Patagonië, voor zes jaar onderduiken in een atoomschuilkelder, het voormalig 70-puntenplan van FDW van buiten leren, enz. enzoverder. De VB-aanhangers die talrijk waren komen opdagen ontkurkten inmiddels de champagneflessen en slaakten ietwat voorbarig zegekreten. Ach wat hadden ze een pret om al die sossies en linkiewinkies (want dat zijn alle niet VB-stemmen) die hun adem inhielden. Toen dan eindelijk de resultaten van Antwerpen stad bekend werden gemaakt was de opluchting en de vreugde groot. Sossies, linkiewinkies, groenen, blauwen dansten van puur contentement een feilloze horlepijp en zelfs de meest fanatieke CD&V-er zag er geen graten in om een glas te drinken met een bolsjewiek van het eerste uur. Antwerpen was terug van iedereen, en dat zal nu nog wel een tijdje zo blijven. En het is aan deze gebeurtenissen dat ik moet terugdenken op deze gedenkdagen voor alle heiligen en alle zielen. Ik hoop dat Luna, Oulemata, Hafid Bouazza en al die anderen vanuit hun eigen hemel toekijken. Oulemata en Luna die rijstpap eten met gouden lepeltjes, en Hafid omgeven door zeven maagden, en dat zij zien dat hun dood misschien toch niet helemaal zinloos is geweest. Het goede en positieve in Antwerpen heeft terug de bovenhand gekregen , en dat, beste bezoekers, was al lang geleden.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Bent u voor of tegen de herinvoering van de prachtige woorden 'vierklauwens', 'redekavelen', 'verwatenheid'. Bij voldoende interesse lanceer ik een actie om deze terug op te waarderen!
