Het is al lang geleden dat er nog een blog is geweest en eigenlijk kunnen we dat niet zo negatief bekijken. Ik startte deze blog wegens P. Mijn gevoelens die ik nog had, kon ik via deze weg verminderen. Ik kon me via deze blog afreageren. Het feit dat ik niet meer elke dag blog, wil zeggen dat ik niet meer zo veel aan P denk en dat is maar goed ook, want vandaag is het exact vijf maanden geleden. We zouden vandaag een jaar en een maand samen zijn geweest. Dat ik zulke dingen zeg, zijn minder goed, maar dat moet je dan maar negeren.
Waarom ik minder schrijf, is omdat ik ook gewoon heel weinig tijd heb om mij er mee bezig te houden. In de vakantie heb ik eigenlijk meer gewerkt dan ontspant en ik denk dat ik niet de enige was. Feit is nu eenmaal dat de opleiding lager onderwijs enorm veel werk vergt en dat moet je er dan maar bijnemen. De examens die er zitten aan te komen dragen daar niet veel goeds aan bij. (Die zin klopt niet echt.)
Wat heb ik nog te vertellen? Niet zo veel. In de vakantie is A me weer beginnen sturen met hartjes bij en al. Sorry, maar... It's not gonna happen :p. Ook met B stuur ik regelmatig, het is leuk dat ik nu weer meer van hem hoor, als ik tijd heb, spreek ik zeker eens met hem af. Dan is er nog M die weer begon te sturen. Als laatste smsje stuurde hij me gisteren "Slaapwel liefje x" terwijl hij een liefje heeft en de term die hij op mij kan plakken eigenlijk ex-liefje is. En dan is er nog Mi, die niets anders wil dan mij in bed krijgen.
Degene die helemaal niet mag ontbreken is J natuurlijk. Ik word steeds blijer als hij me stuurt, maar ik weet soms niet goed wat ik er van moet denken. We shall see.
Voor de rest... Zaterdag is het opendeurdag en daar ga ik naartoe. De bedoeling is dat ik uitleg geef over mijn opleiding, een rondleiding geef en op kinderen let. Maar ik denk dat ik hierover als iets had gezegd. Ik weet nog niet precies wanneer ik moest gaan, maar toen J hoorde dat ik ging, besloot ze haar ook in te schrijven. Ja hoor, ze is mijn boezemvriendin! Hah.
Omdat de mevrouw van beeld tijdens het examen in januari zo onder de indruk was van mijn prestaties die ik voor haar vak had gedaan, had ze mijn naam opgeschreven om enkele dingen ten toon te stellen voor de opendeurdag. Bij S had ze dit namelijk ook gezegd en zij herinnerde mij er daarjuist aan. Toen de mevrouw even bij mij langs kwam om te kijken hoe ik het deed, besloot ik het haar te vragen. Ze was zo blij en fier dat ik het vroeg en nam meteen een papiertje om (nog maar eens) mijn naam te noteren. S schreef haar naam er onder en ook A kwam op het lijstje. L was een beetje teleurgesteld omdat zij wel ging komen maar niet gevraagd was door de mevrouw.
L heeft daarnet trouwens gevraagd of ik naar een optreden van haar ging kijken, ik stemde toe, lijkt me wel leuk. Ik mis het dansen echt, dus het zal me deugd doen nog eens zo een optreden mee te maken. Al is het één van de eerste keren dat ik nu niet op het podium zal staan, maar ervoor zal zitten.
Het was vandaag de eerste dag dat we terug naar school moesten, ik was blij al mijn vriendjes terug te zien en het luchtte op om weer bij elkaar te zijn. Als laatste een gedichtje dat me doet denken aan P toen hij een cactus had gekregen uit Italië. Wonderbaarlijk om te zien hoeveel gedichtjes over ons blijken te gaan.
P. bracht een cactus mee, zette hem op tafel, ging zitten, wachtte even, wees toen naar de cactus en vroeg: is dit geen prikkelend idee?
