Ik heb enorm lief gedroomd over P! En daarmee bedoel ik niet als liefje ofzo, maar over hoe we in het begin waren: best friends.
Ik heb waarschijnlijk over hem gedroomd omdat ik gisteren de geweldigste reactie ooit kreeg. Je-weet-wel, over de blog die ik enkele dagen terug geschreven over dat P en ik terug samen waren. Ik was eens benieuwd hoeveel reacties ik zou krijgen van mensen die niet tot het einde gelezen zouden hebben.
Gisteren was zo een reactie. En die was van E. (Je-weet-wel, P's zus.) Het begon met: "K! Foei! x" Ja, dat zien jullie goed, er stond nog een x bij. Ik dacht dat ik foei was omdat ik een grap had gemaakt over terug samen zijn met het geweldigste liefje ooit, dus ik smste haar iets terug in de aard van dat ze beter medelijden met me zou hebben. Ik kreeg al een verward antwoord: "Medelijden? Au contraire toch? x" Ik dacht van: huuuuuhhh, ze is echt over iets anders bezig toch.. :p Ik stuurde iets als dat het veel leuker zou zijn als het echt was, ofzoiets. Ze stuurde dat ze verward was. Daarna kreeg ik een sms dat ze het einde niet gelezen had. Foei E! Nadat ze het einde had gelezen, vroeg ik of ze nu wél medelijden met me had. Ze had eerder medelijden met zichzelf omdat ze het al had uitgeschreeuwd dat haar lieve broertje en ik terug samen waren. Was P maar zo romantisch, ja.
Toen het twee weken gedaan was en hij begon te praten op msn (ja, toen sprak hij nog), vroeg hij hoe het met me ging. Het ging niet goed, du-uh, en dat vertelde ik hem ook. TOEN (na twee weken al) zei hij: "Nog steeds?" Dus je moet niet vragen wat hij nu zou zeggen. Ik denk nog veel aan hem hoor, maar het is misschien goed dat hij niet meer met mij heeft gesproken. De kans dat ik telkens opnieuw verliefd zou worden, zou heel groot geweest zijn. Toch is het spijtig dat we geen contact meer hebben, hij was mijn beste vriend en die ben ik nu kwijt. Hij was echt een leuke jongen, zo speciaal, van in het begin. Al vind ik het nu nog steeds moeilijk om hem tegen te komen hoor, gewoon om het gedrag dat hij doet.(Gedrag kan je niet doen, maar ik vind de juiste uitdrukking niet.) Het spijtig dat alles gewoon weg is tussen ons, maar ja.
Wat ik nu precies over hem gedroomd heb, heeft waarschijnlijk met Glee te maken. Gisteren waren de laatste twee afleveringen van het eerste seizoen en ze waren echt fantastisch mooi! Als ik alleen had gezeten, had ik zeker een traan gelaten want het ontroerde mij en ik ga daar zo in op. Geweldige serie. Voor wie niet naar Glee kijkt. Het zijn allemaal buitenbeentjes die in een zangclub zitten. Kort samengevat! En één van die buitenbeentjes zit in een rolstoel.
Ik had gedroomd dat P iets had voorgehad aan zijn ruggenwervel en dat die daarom in een rolstoel terecht kwam. Het was raar, want ik zorgde voor hem, maar ook J was bij mij. P kon zich wel rechtzetten maar moest dan ondersteund worden en ik was degene die er op dat moment voor zorgde. Ik moest mijn best doen want ik voelde dat ik heel zijn gewicht in mijn handen had. Hij fluisterde tegen mij: "Blijf maar bij jouw keuze want ik heb geen gevoel meer in mijn tenen." Bij de woorden 'jouw keuze' werpte hij een blik op J. Ik lachte en schudde mijn hoofd en we omhelsden elkaar. We kusten elkaar... op de wang. Maar we waren best friends en zo gelukkig. Niet als koppel maar dus als vrienden.
Mwaaa, als ik zo die foto's van hem en mij bekijk, mis ik die toch echt hoor! Mensen zeggen dat het goed is als ik er grapjes over begin te maken, maar als ik er te veel over nadenk, krijg ik weer die pijn in mijn hart, begin ik na te denken over hoe wij het hadden en is alles terug zoals in het begin: gebroken. Niet goed dus.
Ik wel me ook nog even excuseren voor de blogs die soms immens lang zijn. Ik kwam gisteren op mijn blogs van enkele weken geleden en die waren allemaal zo lang. Ik zou zelf geen zin hebben om ze allemaal te lezen. Dus: sorry daarvoor als jullie het liever kort en bondig hebben.
Jij de maan en ik de sterren, zei P. En dan doen we alsof we samen de hemel zijn. Jij en ik, zei P. En goddevader blijft er voor één keer buiten.
17-04-2011 om 11:09
geschreven door Sterprinses
16-04-2011
De waarheid
Als ik niets meer zou kunnen zien, zou ik jou toch nog kunnen zien.
Heel graag zelfs.
16-04-2011 om 14:58
geschreven door Sterprinses
15-04-2011
Ik wil je (nooit meer kwijt)
P en ik zijn terug samen!!!! Je kan niet geloven hoe blij ik ben! Gisteren kreeg ik een smsje van hem. Het vertelde mij dat hij me wilde zien. Niet veel later stond hij aan mijn deur. Hij vertelde dat hij mij miste en dat hij al vijf maanden aan een stuk aan mij zat te denken. Duizenden keren had hij zijn gsm in z'n handen gehad omdat hij me wilde smsen, maar hij durfde niet. Hij was bang om mijn reactie omdat hij wist dat hij mij zo had gekwetst, zei hij.
Maar toen ontdekte hij mijn blog. Via zijn zus zei hij. Heel toevallig. Hij las er één, dan twee, drie... Het drong tot hem door dat de P die in elke blog terugkeerde de beginletter van ZIJN naam was. Hij besefte dat alle blogs over hem gingen en dat ik hem nog graag zag.
Hij wist dus dat ik ook nog met hetzelfde gevoel zat en dat gaf de doorslag om mij te smsen vertelde hij. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Maar... Niet veel later stonden we te kussen. Whiiii! :D
Ik heb deze vakantie echt al goed voor school gewerkt. Ik moet nog enkele lesvoorbereidingen maken, maar het zijn nu enkel nog degene waarbij ik het onderwerp mag kiezen. Wero, beeld, muziek en nog iets. Ohja, computer.
Mijn laatste dag wordt echt super. Allemaal toffe vakken! (Behalve wiskunde dan :p) Ik hoop dat mijn twee laatste dagen nog goed gaan. Zoals M het zou zeggen: In schoonheid eindigen.
Maar goed! Ik had de eerste week gepland voor mijn lesvoorbereidingen, daarna kan ik beginnen aan mijn taken. (Het zijn er écht veeeel!) En tussendoor al enkele dingen leren. Dat zou fijn zijn. Niet voor mij, of misschien wel een beetje, want aangezien we geen blok krijgen, zou ik alles de dag ervoor moeten leren, wat praktisch gezien onmogelijk is. Nee, ik begrijp zelf niet wat ik schrijf.
Ik wil nog even zeggen dat het wél goed gaat met J! Eergisteren hebben we superlang liggen smsen tot 2 uur en de dag daarna was het ook vrij laat! We sturen echt veel en het zijn leuke smsen. Zo leuk dat ik nooit kan ophouden met te sturen. Wat ik eigenlijk wel zou moeten doen. 1) Ik heb mijn nachtrust nodig (al is dat niet zo erg in de vakantie) en 2) Ik sms niet gratis (Boe!)
Ik heb trouwens ontdekt dat we bananen hebben. Hoera! Ik denk dat ik mij morgen ga wagen aan de bananencake! Ik heb er eigenlijk al zin in, dus het zal maar best zijn dat hij lekker is!
Zo. Alweer een leuke blog voor jou!
You make me wanna 'lala' in the kitchen on the floor!! <3
Ohja. Dat van P was een grapje. Ik wou je even laten freaken. Moehah.
15-04-2011 om 19:46
geschreven door Sterprinses
13-04-2011
Dream until your dreams come true
Ik lijk te vergeten wie of waar ik ben. Ik verlies mezelf in wie ik wil zijn en leef in een droom. We gaan steeds maar harder en willen steeds meer. Zo gaan we maar door zonder stil te staan bij wat er gebeurt. We lijken zo op elkaar, maar willen niet zien dat we diep vanbinnen allemaal gelijk en hetzelfde zijn.
Kijk niet om en doe mee, doe wat er wordt verwacht, loop elkaar achterna.
Doe gewoon, doe normaal, wees jezelf helemaal. Alleen jij kunt bepalen wie je werkelijk wordt. Laat maar zien wie je bent en laat horen die stem. Heel de wereld mag weten dat jij bestaat. Doe maar gewoon.
Kijk niet om, doe weer mee, weet weer waar ik voor sta, loop geen mens achterna.
13-04-2011 om 14:09
geschreven door Sterprinses
12-04-2011
You got to lose to know how to win
Al vijf maanden aan een stuk sturen we elkaar elke dag. Elke dag. Geen dag geen voorbij. Tot vandaag. Ik heb hem gesmst maar ik kreeg geen antwoord. Hij vindt mij niet (meer) interessant. Het voelt zo leeg. Het lijkt alsof ik niemand heb om op terug te vallen en dat klinkt zo dom. Ik moet eens normaal leren doen. Ik moet stoppen de hele tijd te denken aan een nieuwe liefde. Ik ga hem niet vinden hoor. Dat is altijd zo. Wanneer ik het niet verwacht zal ik hem tegenkomen.
Aha. Hij smst. Proficiat. 5 minuten voor 12 is het nu. Dan toch nog iets gehoord vandaag.
Gisteren had hij mijn sms niet gezien. Vandaag had hij zijn gsm niet bij...
Ik weet dat ik niet zo mag reageren. Hij is niet van mij. En ik ben niet kwaad. Maar hij heeft het mij zo gewoon gemaakt om mij elke dag te sturen dat ik het nu gewoon verwacht. Het lijkt vanzelfsprekend dat hij mij stuurt. Nu ik erover nadenk, dat is helemààl niet vanzelfzelfsprekend. Ik zou blij moeten zij dat hij het doet. En ik zou niet zo mogen reageren als hij dat niet doet.
Deze blog slaat nergens op. Het is laat. Vergeet wat je las.
En ohja. Nog even over de titel. Wees er maar zeker van dat ik weet hoe het voelt om te verliezen.
