21-11-2010 om 13:00 geschreven door veerle  

Als ik met een van de laatste treinen na mijn cursus naar huis spoor, laat ik het geleerde even bezinken en blader in een woonblad. Tot de kaartjesknipper eraan komt.

‘Aan het verbouwen, madam?’ vraagt hij.

‘Ja,’ beken ik.

‘Ajajaj…’ gromt hij, ‘’t Is een virus.’

Ik glimlach om zijn woorden en zijn sappig taaltje.

‘Alle vrouwen willen verbouwen. Mijn vrouw ook. Ze leest al die woonboekjes.’ Hij wijst naar mijn tijdschrift. ‘En ze kijkt naar alle woonprogramma’s op tv. Elke avond vanaf zeven uur zit ze daarvoor voor de buis.’

‘Daar heb ik geen tijd voor, hoor!’ reageer ik.

Hij zet zich op de bank aan de overkant neer en lacht. ‘Jaja, … Mijn vrouw wil al wat ze in de boekjes en op tv ziet ook hebben. Ik werk drie weken hier en de vierde ben ik thuis. Dan mag ik daar schilderen en behangen. Rusten is er niet meer bij.’ Even staart hij voor zich uit. Dan kijkt hij me weer aan. ‘Hebben jullie pas een huis gekocht, madam?’

‘Nee,’ zeg ik, ‘We bouwden vele jaren geleden, maar de woonkamer was aan vernieuwing toe.’

‘Dat is zoals bij ons,’ knikt hij. ‘Mijn vrouw vindt ook dat alles aan vernieuwing toe is.  Echt alles! Zelfs de schilderijen en postuurkes wil ze allemaal weg. En onze schouw. Maar daar steek ik een stokje voor, hoor!’

Ik verzeker hem dat wij niet zo drastisch te werk gaan. ‘We hebben net een schouw laten zetten,’ lach ik.

‘Daar zal je veel plezier van hebben.’ Hij kijkt me dromerig aan. ‘Niks zo gezellig als bij het haardvuur zitten…’

Dan tuurt hij weer voor zich uit. ‘Jaja,... een virus…’

Als de trein het station binnenrijdt waar ik moet afstappen, wens ik hem nog veel schilder- en behangplezier toe.

Stil ben ik blij dat bij ons ook Manlief door het virus gebeten is.

14-11-2010 om 18:24 geschreven door veerle  

Elk jaar opnieuw kijk ik niet alleen uit naar de herfstkleuren die dit seizoen met zich meebrengt, maar ook naar het wild dat ik dan weer op tafel kan toveren. En naar het instant feestgevoel dat ik daar bij krijg!

Dit heb je nodig (voor 4 pers.):

-600 g hindenfilet

-2 eetlepels olijfolie

-peper, zout

-1 dl wildfond

-1 dl rode wijn

-3 koffielepels tomatenconcentraat

-2 sjalotjes

-1 eetlepel Luikse siroop

-100 g lasagnebladen

-500 g bospaddenstoelen

-40 g bloem

-5 dl melk

-1 groentebouillonblokje

-nootmuskaat

-320 g verse veenbessen

-5 eetlepels vloeibare acaciahoning

-4 schijven verse ananas

-1 nootje boter

-tuinkers

Zo maak je het:

-Verwarm 1 eetlepel olijfolie in een pan en bak de hindenfilets kort (het vlees moet roze blijven).

-Kruid met peper en zout. Hou warm.

-Blus de aangekoekte sappen in de pan met de wildfond en de rode wijn.

-Voeg tomatenconcentraat, 1 gehakt sjalotje en Luikse siroop toe.

-Laat de saus inkoken. Kruid met wat peper.

-Kook de lasagnebladen al dente. Laat ze goed uitlekken.

-Borstel de paddenstoelen schoon en snijd ze in plakjes.

-Hak het overige sjalotje.

-Stoof het in een eetlepel olijfolie. Voeg de paddenstoelen toe en laat even meestoven.

-Bereid een vaste bechamelsaus. Meng hiervoor de bloem met 125 g koude melk.

-Breng de rest van de melk aan de kook met het bouillonblokje.

-Voeg het bloemmengsel toe zodra de melk kookt. Roer goed tot de saus ingedikt is.

-Kruid met peper en nootmuskaat.

-Meng de paddenstoelen met de bechamelsaus.

-Leg de saus en de lasagnebladen in laagjes in een ovenschotel. Begin en eindig met de saus.

-Zet een half uur in een oven van 180°C.

-Spoel de veenbessen. Kook ze in een bodempje water.

-Voeg zodra de veenbessen openspringen de honing toe. Laat nog enkele minuten koken.

-Schil de ananas en snijd hem in stukjes.

-Bak de ananas in een nootje boter mooi goudbruin.

-Meng de ananas met de veenbessen.

-Snijd de hinde in schijven.

-Leg op elk bord een stuk lasagne, de veenbessen met ananas en de versneden hinde.

-Lepel de saus rond het vlees.

-Werk af met wat tuinkers.

                                                                              Smakelijk!                         

10-11-2010 om 22:36 geschreven door veerle  

Reeds meermaals beklaagde ik me omdat Zoonlief niet net als ik van boeken en van lezen houdt. Maar het komt vast nog goed, suste ik mezelf, want Zoonlief wil immers illustrator worden en een illustrator moet toch op de een of andere manier te weten komen wat er in het  boek staat waarvoor hij  tekent.

Tot vanmorgen.

‘Ik word toch maar geen illustrator, hoor!’ zegt Zoonlief plots.

Het verrast me. Zoonlief tekent ontzettend graag en verzint altijd overal figuurtjes bij.

‘Ha nee,’ laat hij erop volgen, ‘want dan moet ik eerst de boeken lezen die ik illustreer.’

07-11-2010 om 14:12 geschreven door veerle  

Ik voel je

Ik voel je liefst

fietsen tussen zinnen,

beminnen het in beweging

zijn.

Ik voel je triest

op weg naar niets,

woorden vol mist schreeuwen

pijn.

03-11-2010 om 21:28 geschreven door veerle