Gelukkig zijn is het meest eenvoudige en het meest complexe dat er bestaat. Het heeft te maken met je leven in eigen handen nemen, vasthouden aan jezelf en aanvaarden. Eenvoudig toch? En tegelijkertijd zo ontzettend moeilijk!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Voor mij zijn de zaken die ik moet aanvaarden de volgende:

-       Ik hou van iemand die geen ruimte heeft om van mij te houden op dit ogenblik

-       Ik weet niet of die ruimte er ooit terug zal zijn

-       Ik ben een single mom

-       Ik neig ernaar mezelf weg te cijferen binnen een relatie

En dat is ok! Want ik besef het en ik kan het niet enkel aanvaarden, ik kan eraan werken.

Als je die lijst bekijkt, valt het al bij al nog mee en dat geldt voor de meeste mensen. Alleen zijn we allemaal geneigd om de zaken die we moeten aanvaarden uit te vergroten. Eraan vast te houden, op het wanhopige na. Ze te zien als de basis van ons leven en alle gevolgen ervan als feiten te gaan beschouwen. De positieve elementen uit ons leven vergeten we of laten we varen omdat we ze als ondergeschikt zien.

Om een voorbeeld te geven: toen ik gelukkig was en in vrede met mezelf straalde ik. Ik zag er niet anders uit, was niet slanker, knapper, of wat dan ook. Maar ik kreeg een hele dag complimenten, zowel van bekenden als vreemden. Mijn aantrekking lag ik mijn geluk. Als je gelukkig bent, zien mensen dat en willen ze daar deel van uitmaken. Maar in plaats daaraan vast te houden, ben ik gaan focussen op de dingen die ik niet goed vond. Daardoor was ik niet gelukkig, straalde niet meer en kreeg ik die complimenten ook niet meer. Dat bevestigde mijn idee dat de negatieve zaken zwaarder doorwogen dan de positieve en zo kom je in een vicieuze cirkel terecht. Het enige dat ik had moeten doen, was vasthouden aan mijn geluk.

Makkelijker gezegd dan gedaan, want ik heb me er ook niet aan gehouden. Maar nu weet ik dat en kan ik het een volgende keer vermijden.

Ik ben niet naïef, ik weet dat er dipjes komen en slechte dagen en momenten waarop alles slecht is en niets goed. Maar als ik me daar bewust van ben, kan ik het een halt toeroepen, mezelf herpakken en gelukkig zijn.

De zaken die ik mee heb, zijn de volgende:

-       Ik ben slank (niet dadelijk het meest essentiële in het leven, maar ik ben er toch blij om)

-       Ik heb een fantastisch kind

-       Ik heb een dak boven mijn hoofd

-       Ik heb een goede job die ik graag doe

-       Ik heb de meest fantastische vrienden

-       Ik heb voldoende vrije tijd om op stap te gaan en leuke dingen te doen

-       Ik heb voldoende hobby’s om mij bezig te houden wanneer ik thuis ben

-       Ik kan genieten van een avondje in de zetel zitten met een dekentje en wezenloos naar de televisie staren

-       Ik kan genieten van een goede babbel

-       Ik heb altijd wel een vriend die mij wil opvangen wanneer ik daar nood aan heb

-       Ik heb nog een leven om te vullen met fantastische ervaringen

-       …

En dat is niet ok, het is geweldig!

Ik heb zoveel meer potentieel en mogelijkheden dan dat ik problemen, zorgen of nadelen heb. Er is dus geen enkele reden waarom ik niet gelukkig zou kunnen zijn.

Ja, ik ben mijn vriend kwijt. Ja, ik mis hem. Ja, ik heb rotdagen. Maar als ik mij focus op de goede dingen uit mijn leven en gelukkig ben, dan zijn die dingen best wel draagbaar. En misschien hoeven ze dan niet te bestaan.