Gisteren was het een zeer kort berichtje om mee te starten, maa
Was een zeer kort
berichtje om mee te starten, maar tweede keer goede keer. We gaan
proberen zoveel mogelijk op voorhand te schrijven op de laptop, en
dan enkel te moeten versturen in het internetcafé. Zal dus
altijd met enkele dagen vertraging zijn.
De nacht van
zaterdag op zondag om 2h30 toegekomen in ons logement. Het was zeker
nog meer dan 25 graden, had ons vliegtuig van hiervertrokken, dan
waren we wel anderhalf uur vroeger dan later aangekomen. We logeren
in de Bukoto White Flats. We werden verwelkomd door onze conciërge
Kenneth. We hebben met ons gedrieën een gezellig en zeer
comfortabel appartement (er is zelfs tv, alhoewel we er zelf niet zo
een fan van zijn, Kenneth daarentegen wel, hierover later meer).
Op de foto is het een van
de witte appartementen achteraan. Alleen de prijs blijkt beetje een
tegenvaller, wat wij dachten dat voor het appartement per dag is,
blijkt per persoon per dag te zijn. Misschien proberen we nog iemand
te vinden die bij ons wil komen wonen, want we hebben eigenlijk 5
slaapplaatsen, twee dubbele bedden en een enkel. We zien wel wat het
wordt.
Lekker uitslapen was
er jammergenoeg niet bij. Kenneth was er al om 8h om de afwas te doen
die er nog stond van de vorige bewoner, en om dat extra enkel bed in
elkaar te steken. Dat had hij niet meer kunnen doen de vorige dag
voor we toekwamen, want he was sooo tired.
Zondag hebben we eigenlijk
vooral veel geshopped in de supermarkten.
Kenneth stond er
redelijk op om met ons mee te gaan naar de supermarkt en ons aldaar
te vergezellen, wat voor ons eigenlijk overbodig was zeker eens we de
supermarkt gevonden hadden, zo een kleine twee kilometer verder. Als
we terug in waren in het appartement om alles weg te zetten was
Kenneth opnieuw so tired, zette de tv aan, plofte in onze zetel, en
vroeg of we hem even onze krant konden geven. Aangezien het aantal
uren dat hij in ons appartement zat of bij ons was, groter was dan
ons aantal uren in Uganda maakte we hem subtiel duidelijk dat we nood
hadden aan wat rust.
In de namiddag zijn
we zelf onze buurt nog eens gaan verkennen, en vinden we op 500m van
ons appartement toch ook een superdeftige supermarkt met goedkoop
fruit en waar ze zelf wat medische boeken verkopen (de oxford
clinical medecine kost hier maar 21 euro, had de mijne toch nog terug
gevonden in het handschoenkastje van de auto, maar Merel had er nog
een in België gekocht voor 37 euro A ja). Waarom Kenneth
ons perse naar die verre supermarkt wou brengen, ons een raadsel,
aandelen misschien?
Ook al ons eerste warme
maaltijd bereid deze avond, met chef kok Sofie en hulpkok Merel en
Anneleen. En dat was zeker geslaagd te noemen. Dus we zullen hier
zeker niet verhongeren.
Ook de eerste bananen en
passievruchten geproefd en goedgekeurd (nvdr. Anneleen bah
banaan, Nvdr. Merel bah passievrucht).
Voor de
geïnteresseerden onze eerste les Luganda: Emoe, Biri, Satu,
Nnya, Tano (1-2-3-4-5).
[nvdr Merel Hup hup
Emoe]
Meer nieuws zal
voor later zijn. Veel groeten vanuit het warme Kampala.
Op onze eerste dag in Kampala dichtbij ons appartementeje een internetcafetje gevonden, dus hiermee de kickoff van onze blog. Hiermee zullen we jullie op de hoogte houden van al onze belevenissen in Oeganda....
Gisteren na het ontijsen van het vliegtuig en een verlengde tussenstop in Kigali wegens vemiste priester met 1h30 vertraging toegekomen in Entebbe (waar de luchthaven is van Oeganda) Om 2h30dan uiteindelijk in ons appartementje Bhukoto White Flats aangekomen...
Vervolg is voor binnenkort want tijd is hier op en t wordt donker...
