Na een aanslepende verkoudheid trok Matthias vandaag naar het verre Lanaken om wat wedstrijdritme op te doen. Het werd een mooie 3de plaats. Het was niet zijn beste wedstrijd maar toch verdienstelijk na een zwaardere trainingsweek.
Zelfs een "halfzieke" trainer was vandaag niet weg te houden in het verre Dour. Bovendien kregen we nog eens een echt crossparcours te verwerken bestaande uit een paar lastige hellingen en modderstroken. Karen, de jongste van het gezin Van de Putte, kwam bij de miniemen meisjes aan de start. Zij liep een erg knappe wedstrijd, bleef ervoor gaan tot aan de finish en eindigde 15de. Lucas, de braafste van het gezin Van de Putte, is een tijdje afwezig geweest van het strijdtoneel en dit door een aanslepende verkoudheid. In Dour kwam hij terug aan de start met als enige opdracht "we gaan ervoor en we zien wel". Lucas nam een eerder behouden start. De tweede ronde kwam hij in zijn ritme en peuzelde nog enkele tegenstanders op. Hij eindigde 16de, echt wel goed gezien de omstandigheden. Sep, tijdens de heenrit eindelijk eens de stilste van het gezin Schillebeeckx, moest er vandaag gewoon voor gaan. Als hij thuis zo goed luistert als op wedstrijd, dan moet dit een voorbeeldige zoon zijn. Hij liep een prachtige wedstrijd en moest van de trainer op het einde nog een spurt(je) trekken. Wat is dat voor een veeleisende man? Sep werd beloond met een 10de plaats. Ik was het bijna vergeten.....Sander, de grootste kapoen van het gezin Van de Putte, was er ook . Vóór de start geeuwde hij er maar op los maar na de start heeft hij de registers weer maar eens opengegooid. Dat was ook wel nodig want de eindoverwinning in de crosscup was nog in gevaar. Het koersverloop zorgde wel voor wat spanning maar eigenlijk behield Sander het overzicht. Zelfs Bart vergat van de spanning even dat hij een fototoestel bij zich had. Het is hem vergeven! Sander eindigde vandaag 2de en haalde de eindoverwinning in de crosscup voorgoed binnen in aanwezigheid van zijn trainingsmakker en supporter Matthias. Deze laatste werd vandaag aan de kant gelaten wegens een verkoudheid die sinds Hulshout blijft aanslepen. Dit is naast alle knappe prestaties nog maar eens een mooi succes voor onze groep. Sander, in naam van onze hele groep, CHAPEAU!
Nog steeds negatieve dagtemperaturen voor de voorlaatste manche van de crosscup. Sander kwam en vertrok in Hulshout als leider in de crosscup. Hij behaalde vandaag een heel knappe 2de plaats achter een onbekend en niet aangesloten atleet. We hebben de officiele tussenstand nog niet in handen maar zonder noemenswaardige tegenslag moet het lukken om dit crosscupklassement binnen te halen. In dezelfde wedstrijd eindigde Matthias als 12de en Jasper R. als 17de. Beiden zijn blijkbaar minder in hun sas in deze winterse omstandigheden. De prijsuitreiking kende een eindeloos vervolg omdat ons drietal ervan uitging dat ze een mountainbike gingen winnen met de tombola. Resultaat: geen fiets! Ondertussen dwaalde Jul eindeloos rond in deze thuisbasis van zijn geliefde sportmerk, de naam ontgaat me eventjes.
Het was winter vandaag in het verre Lennik: iedereen goed ingeduffeld, harde ondergrond, rillende atleten, bevroren voeten....... Wat de algemene afloop betreft, moeten we eerlijk zijn en bekennen dat het een dag werd met ups en downs. Ik begin met het mindere nieuws. Robin werd aan de kant gelaten met kniepijn. Lucas moest forfait geven wegens een aanslepende verkoudheid. Sep liet zondagmorgen weten dat hij erg verkouden is, Jasper R. kwam niet aan de start, Matthias had een offday en gaf er halfweg wedstrijd zelfs de brui aan. Gelukkig konden we ons opwarmen aan de volgende prestaties: Bij de kadetten meisjes nam Lisa een goede start . Daarna moest ze echter steeds meer en meer terrein prijsgeven. Ze kon zo haar fraaie prestatie van in Herentals niet evenaren. Ze eindigde 17de (8ste van haar jaar). Hanne bewees bij de scholieren meisjes dat haar vormpeil in stijgende lijn zit. Ze eindigde 11de (5de van haar jaar). De trainers kregen niet alleen warm van haar knappe prestatie maar ook van haar ultieme verrassing voor haar onmiddellijke omgeving d.i. twee minuten vóór de start meldt Hanne dat ze geen inschrijvingskaartje bij heeft. Gelukkig zijn de trainers ook heel snel! Cédric en Sander streden bij de scholieren jongens. Sander deed wat iedereen gehoopt en stiekem verwacht had en ging aan de haal met de overwinning en zijn tweede provinciale titel op rij. Ik val in herhaling...knap! Winnen wordt stilaan een gewoonte voor Iron Sander. Ook Cédric gaf er nog eens een (knie)lap op. Hij eindigde als 13de (5de van zijn jaar) en bewees daarmee dat hij stilaan de oude wordt. Het verdient zeker een pluim om zo snel op dit niveau te kunnen lopen. Heel verwarmend voor onze atleten was de aanwezigheid van supporters Jan en Klaas. Bedankt!
Het begin van een eerste winterprik, het WK veldrijden.......niets kon Lisa, Hanne en Jasper R. tegenhouden om aan de start te komen van de cross in Vilvoorde. Robin (kniepijn) en Lucas (verkouden) kregen in extremis startverbod. Lisa, ons dieselke, was benadeeld omdat de afstand vrij kort uitviel. Bovendien was er ook nog een lange start...een start die ze, niet alleen volgens mij, wat miste met de gekende gevolgen op een smal parcours. Ze deed erg haar best en eindigde 16de. Hanne haalde zoals verwacht nog niet haar topniveau van eind vorig jaar maar liet zeker al een betere indruk dan in Herentals. Ze vocht tot op de eindstreep en eindigde als 9de. Ziekte in de zo belangrijke trainingsperiode rond de kerstvakantie laat kennelijk langer dan verwacht haar sporen na. Jasper R., onlangs nog geplaagd door een verkoudheid, kwam eindelijk (volgens de harde supporterskern) nog eens aan de start van een cross. Jasper eindigde héél knap op een 7de plaats. Jasper nam een behouden start maar maakte heel snel werk van een sterke opmars. En wat gezegd van zijn concentratie....ik denk zelfs dat mijn sterk gewaardeerde humor hem niet uit zijn lood zou hebben geslagen!
In naam van onze groep wensen wij alle andere atleten van onze club proficiat te wensen met hun mooie prestaties. Over al deze jeugdatleten, de toekomst van deze mooie club, wordt immers veel te weinig geschreven.
Verder nog een aantal pittige details over hetgeen zich in de rand afspeelde: - Bart, opgewarmd door een mooie prestatie van stille dochter Karen, nam foto's van jullie prestaties. Thanks! - Supporter Klaas was erg onder de indruk van de humor over 'het oor' van het duo Johan (Papa Jasper) en mezelf. Neen Klaas, we hadden niet gedronken. - 'Natuurpunt' meldt vandaag een opmerkelijke afslanking van het vogelbestand in de Vilvoordse bossen. Heeft dit te maken met de geproduceerde decibels van supporter Ingrid? Knappe prestatie van Paulien en Liese.
Cédric, Matthias en Sander trokken richting Hannuit om er deel te nemen aan de volgende manche van de crosscup. We vertrokken richting Wallonië met zijn zessen (reglementair) in één auto, bagage in elk hoekje en (zoals het hoort) Jul volledig rechts vanachter. Het was deze keer organisatorisch makkelijker met drie deelnemers in dezelfde wedstrijd bij de scholieren jongens. Sander trok als co-leider van de crosscup het veld in en dat heeft men daar duidelijk ondervonden. Iron Sander, steeds attent voorin, keek enige tijd de kat uit de boom waarna één versnelling op de laatste steile klim voldoende was om een kloof te slaan. Sander gaf zijn voorsprong niet meer uit handen, behaalde een klinkende overwinning en kon weer maar eens het podium op. WAUW!! Matthias moest de leiders laten lopen in de laatste van drie ronden. Hij eindigde uiteindelijk 12de op een halve minuut van Sander. Ondertussen ga ik dringend op zoek naar een vaste sponsor en een verpleegster want voor de derde keer in twee jaar, meer nog voor de tweede keer in drie maanden kan ik nieuwe spikes kopen voor zoonlief. Spikes kapot, pin in de voet, opzoeken EHBO-post, mankend huiswaarts....laatste keer? Cédric bevestigde met een 27ste plaats zijn puike prestatie van vorige week in Herentals. Na een tragere start peuzelde "onzen diesel" menige tegenstanders op om moegestreden de eindstreep te overschrijden. Alles wijst er op dat de kniepijn tot het verleden behoort en dat hij toch nog iets kan laten zien in zijn geliefd winterseizoen.
Opvallend maar zeker niet verrassend waren al die plotse felicitaties en aanmoedigingen waarvan ik vandaag getuige was.
Vandaag trok een grote delegatie van onze groep richting Herentals om er onder een heerlijk winterzonnetje een nieuwe prestatie neer te zetten. Aanvankelijk was het in de massa wel wat moeilijk om elkaar (terug) te vinden maar de appelgroene jas (jonagold) van Jul, de verkeerskegelkleurige vest van Matthias en vooral de nieuwe schoenen van Sep waren hierbij een handig hulpmiddel. Onder lichte dwang van de papa van Hanne en met de bibber op mijn lijf wens ik uit vrees voor repressailles nu al te vermelden dat Hanne deze keer ruim op tijd ter plaatse was. Lisa startte in een wedstrijd waaraan maar liefst 68 meisjes deelnamen. Ze liep een heel verstandige wedstrijd.... in een voorzichtige eerste wedstrijdhelft de motor op toerental laten komen om dan knap op te rukken naar een 20ste plaats. Het is nog niet aan de orde maar ik kijk er al naar uit om deze meid te zien lopen op nog langere afstand bij de scholieren! Het deed me ook plezier om Nina te zien starten in Herentals. Ondanks haar enkelproblemen deed ze heel erg haar best en eindigde 66ste. Lucas eindigde op een 14de plaats en had volgens eigen zeggen nog wat over bij de aankomst. Waarom hij dan niet voluit was gegaan, is me nog steeds een raadsel. Misschien dacht hij: "Straks moet ik de prijs van Lisa nog gaan afhalen van de trainer". In dezelfde race eindigde een tevreden Robin 27ste. Robin was net vandaag jarig en wordt stilaan een echte man. Hij trakteerde de aanwezige groepsmakkers op een drankje Van Hanne wilde ik vandaag zien hoe het met haar vormpeil gesteld is na een moeilijke periode door vakantie en vooral door ziekte. Ze eindigde op een 15de plaats. Ik heb gezien dat Hanne haar inzet en gedrevenheid zeker niet verloren is maar ook dat we de komende weken zullen moeten werken om het vormpeil van december terug te krijgen. Dat komt allemaal in de sacoche! Bij de scholieren jongens dit keer zelfs een viertal dat dan ook nog in de top twaalf eindigde. Sander won zijn eerste wedstrijd van het nieuwe jaar. Niet alleen deze overwinning maar ook de manier waarop heeft de trainers enorm verheugd. Podium voor Sander, bloemen voor mama! Snel werd duidelijk dat Sander "bloemvriendelijker" is dan Sep (zie vorig jaar zelfde cross). Matthias probeerde zo lang mogelijk aan te klampen bij zijn trainingsmaat maar moest naar het einde toe wat terrein prijsgeven met een mooie 6de plaats als resultaat. En dan was daar eindelijk de tandem Sep-Cédric terug. Wat een verrassing om Cédric na zoveel blessureleed en na zo weinig training op dit niveau terug te zien. Lang liepen ze in elkaars buurt maar uiteindelijk eindigde Sep met goed gebonden spikes 9de en Cédric met twee sexy knielappen 12de. Door omstandigheden moest ik tijdens de wedstrijd even mijn wijsvinger bovenhalen voor de heren die mijn boodschap zeer snel begrepen. Mannekes, een dikke merci!
Voor iedereen: SAMENblijven, trainen en plezier maken, elkaar blijven steunen .....dan gaat dat de komende maanden en jaren nog vonken geven!
Enkele weetjes: - Lisa profiteert van de afwezigheid van haar papa om terug met lange broek te lopen. - Matthias loopt blijkbaar elke wedstrijd met een "symbolische onderbroek". Uitleg te bekomen bij de drager ervan. - Bart nam deze namiddag maar liefst 358 foto's. Dat belooft voor het winteroverzicht van Jul!
Ondanks de uitvoerige berichtgeving op de officiele ROBA-website, wil ik alle (jeugd)atleten proficiat wensen met hun resultaten van de afgelopen maanden.
Op deze kille avond trokken we richting avondcross Tessenderlo voor onze eerste afspraak van het nieuwe jaar. Lisa verscheen iets te laat ter plaatse zodat ze met een korte opwarming aan haar wedstrijd diende te beginnen. Ze nam een goede start (steeds een aandachtspunt bij Lisa) en vocht voor wat ze waard was in de buurt van haar vriendin Christel Lambrechts van Bonheiden. Geplaagd door wat buikkrampen eindigde Lisa uiteindelijk op een mooie 10de plaats. Ik blijf fan! Afgelopen woensdag zei ik tegen Lucas dat hij me de laatste week heel erg verbaasd had op training. Wel, hij bevestigde vanavond mijn indruk met een puike prestatie. Halfweg koers liep hij een twintigtal meter achter de derde plaats. Ik riep hem toe dat hij er moest in geloven. Mede door de vooruitstuwende stem van Jul, begon hij aan een remonte (je zou niet anders durven ) en eindigde 3de. Lucas op het podium en de mama zo fier als een gieter! Loon naar werken heet dat. Sep en Matthias traden aan bij de scholieren. Eerst even het slechte nieuws en dan het goede nieuws. Sep eindigde op een 6de plaats maar was na wedstrijd razend van ontgoocheling. Sep, reeds heel de winter goed op dreef op training, bleef immers niet gespaard van pech. Ondanks mijn bemerking vóór de wedstrijd om de spikes heel goed aan te binden, verloor Sep onderweg toch zijn spike in de modder. Even later kwam hij dan nog eens ten val met een schaafwonde aan de schouder als gevolg. Je hebt zo van die dagen! Matthias liep mijn insziens zijn beste wedstrijd sedert jaren. Heel knappe wedstrijd, niet zozeer omwille van een knappe 2de plaats maar vooral door de manier waarop. Mede door de vooruitstuwende stem van Jul (je zou niet anders durven ), nam hij af en toe het initiatief en liet hij niemand uit de kopgroep weglopen. Pas in de spurt moest hij de duimen leggen tegen een sterke tegenstander. Broer Cédric moest noodgedwongen forfait geven met steeds weerkerende groeipijnen aan de knie. Bij de prijsuitreiking werd me duidelijk dat Lucas een echte man met smaak is. Lisa zal dit volgende training merken wanneer zij de prijs ontvangt die Lucas voor haar heeft gekozen. Hopelijk is iedereen dinsdag aanwezig op training om getuige te zijn van dit mooie moment.
Onze omliggende politiezones werkten vandaag vanaf 1200Hr op volle kracht uit vrees voor verkeersproblemen op het traject van Haacht naar Heist-op-den-Berg en uit vrees voor mogelijke rellen op de schaatsbaan van deze laatste gemeente. De onrust was terecht want de afstandsgroep van HERA begaf zich deze namiddag met de fiets naar de schaatsbaan om zich daar, voor één keer letterlijk, op glad ijs te begeven. Uit betrouwbare bron vernam ik dat er geen enkel proces-verbaal van verkeer opgesteld werd. De groep fietsers reed kennelijk heel gedisciplineerd, in fluovest en met verlichting aan de juiste kant van de openbare weg. Op de schaatsbaan was het een aantal uren heel onrustig. Dit gaf echter geen aanleiding tot bestuurlijke aanhoudingen. Omstreeks 1715Hr keerde de rust weer en begaven onze "Kevin Van der Perren-sen" zich terug huiswaarts. Ik wil deze keer vooral Wouter bedanken voor dit initiatief. De eerste berichten wijzen op een meer dan geslaagde namiddag.
Ingeborg en Stef Bos zongen ooit "door de wind, door de regen, dwars door alles heen"....Aan dit liedje zullen Filip, Ludwig en Bart zaterdag wel gedacht hebben toen ze in helse weersomstandigheden het parcours hielpen opbouwen van onze cross in Wespelaar. Alhoewel niet iedereen aan de start kon komen door ziekte of omwille van de nakende examens, hebben de prestaties mij een heel aangename namiddag bezorgd. Het begon met Lisa die ik vóór de start meteen onderwierp aan een controle van haar spikes. De pinnekes van 4,5mm waren eindelijk vervangen. Je ziet, de trainer houdt alles in het oog! Lisa hield zich heel goed aan onze afspraak, nam een goede start en zette met een 4de plaats een prachtige prestatie neer. Nina kwam na enkelproblemen ook terug aan de start van een wedstrijd en eindigde op een heel verdienstelijke 18de plaats. Lucas en Robin wilden alles uit de kast halen in hun wedstrijd. Ik zag hen ervoor gaan tot op het einde. Lucas, mijn insziens beter in zijn sas dan in Roeselare, eindigde heel knap 5de. Robin, verlost van zijn verkoudheid, vocht zich naar een 14de plaats. Net geen podium voor Hanne die met een 4de plaats haar puike prestatie in Vilvoorde bevestigde. Dit keer liep ze onder het toeziend oog van een terecht fiere papa. Sander moest in tegenstelling tot de crosscup nu zelf de wedstrijd maken en deed dit heel verstandig. We moeten wel toegeven dat het hem ook niet echt moeilijk gemaakt werd. Sander liep ontspannen (even een babbelke doen met de Wannes, een glimlachje naar de mama) naar de overwinning en het bijhorende podium.
Als iemand kan bewijzen dat de pizza's van afgelopen vrijdag aan de basis liggen van deze mooie resultaten, dan wordt dit in de toekomst een vast ritueel.
Belangrijke mededeling: Een tevreden trainer wordt pas heel tevreden als ook de schoolresultaten goed zijn. Doe dus gewoon allemaal jullie best!!! Veel studiegenot.
Vroeg uit de veren voor een verre reis naar Roeselare waar Lucas, Cédric, Sander, Bart en ikzelf getrakteerd werden op een heel nat en winderig intermezzo en een minder aantrekkelijk parcours. Matthias moest nagelbijtend ten huize trainer blijven met een erge verkoudheid op een totaal verkeerd moment. Lucas mocht de spits afbijten bij de kadetten. Lucas nam tegen zijn gewoonte in een tragere start maar in de tweede wedstrijdhelft raapte hij nog wat tegenstanders op. Op die manier werd hij in zijn eerste confrontatie met de crosscup 25ste. Voor Cédric was het niet alleen zijn eerste crosscup, niet alleen zijn eerste wedstrijd als scholier maar ook zijn eerste wedstrijd sinds begin juni ingevolge een knieblessure. Hij maakte een goede beurt en eindigde zonder vooropgestelde verwachtingen op een 14de plaats. In diezelfde wedstrijd kwam ook Sander aan de start. Meteen nam hij plaats in de kopgroep, liet zich verstandig meeglijden om finaal een 2de plaats uit de brand te slepen. Sander kon voor de tweede keer dit seizoen het podium op en keerde zelfs huiswaarts als leider in de crosscup. Ondanks dit gegeven zal Sander evenwel niet deelnemen aan de crosscupmanche in Brussel want, zoals voor iedereen van onze groep, zijn de examens vanzelfsprekend veel belangrijker.
Door het forfait van een verkouden Robin kwamen vier atleten onder het toeziend oog van Filip en mezelf aan de start van deze cross. Het waren Lisa, Hanne, Sep en Jasper R. Lisa kreeg de opdracht om snel(ler) te starten, Hanne kreeg het bevel om minder gestresseerd aan de start te komen en Sep en Jasper R. moesten gewoon het volle pond geven. Zoals te lezen in een voorgaand bericht was het mijn taak om Lisa op te peppen voor een snellere start. Ik besloot het zelf nog eens te proberen en onze vriend "Runny" nog even achter de hand te houden. En wonder boven wonder, het is me gelukt! Heb ik dan dezelfde uitstraling als die viervoeter? Lisa moest en heeft er voor gevochten, bij aankomst zag het zelfs zwart voor haar ogen. Ze kon bijna nergens tot rust komen want her en der op het parcours werd ze met mijn aanwezigheid geconfronteerd. Ze eindigde op de 13de plaats. Enkele pittige details: Lisa loopt met spikes van 4,5mm en volgens papa Geert is ze thuis niet zo braaf als op wedstrijd. Hanne liep eigenlijk een gelijkaardige wedstrijd als Lisa. Na een goede start vocht Hanne heel de wedstrijd met een enorme verbetenheid voor een top tien plaats. Na een tactische bijstelling in de laatste korte lussen behaalde ze uiteindelijk een heel knappe 6de plaats. Jasper R. en Sep lieten bij aanvang van hun wedstrijd een gedreven indruk. Hun cross bestond uit drie grote ronden. Na één ronde bleken beide heren toch wat rustig gestart. Eén vingergebaar van de trainer was voldoende om Sep vooruit te stuwen. Iets verder probeerde Jasper R. zo dicht mogelijk bij zijn teamgenoot aan te klampen. Na twee ronden zag het er al heel wat beter uit voor beiden maar volgde toch een tweede vingergebaar. Sep eindigde uiteindelijk net naast het podium op een mooie 4de plaats, Jasper R. eindigde op de 11de plaats. Verder moet ik Geert bedanken om te fungeren als fotograaf.
Wie zoekt die vindt, want mijn atleten laten me niets meer weten. Lisa eindigde op de 14de plaats in haar wedstrijd. Jasper VM deed één plaats beter en eindigde 13de. Ikzelf was niet ter plaatse maar, wellicht door een ernstige vorm van beroepsmisvorming, ben ik wel te weten gekomen dat "ons Lisa" bijna als laatste uit de start kwam. Wat had den trainer gezegd?! Maar ik ben ook te weten gekomen dat Lisa na haar start een heel knappe inhaalrace heeft gelopen. Lisa, volgende zaterdag in Vilvoorde breng ik een ander middel mee voor een snelle start. Runny
Vandaag vond voor Sander, Cédric, Matthias, Lucas en Wouter de voorlopig laatste sessie stabiliteit plaats onder deskundige leiding van Hendrik. Stabiliteit moet vanaf nu een vast onderdeel vormen van jullie training. In de toekomst zal ik daar als trainer op toezien opdat de opgedane ervaring bij Hendrik niet voor niets is geweest. Ik was gedurende vijf sessies aanwezig en getuige van jullie fantastische inzet, discipline en leergierigheid. Ik ben er zeker van dat Hendrik hierdoor graag met jullie heeft gewerkt. Ook dit maakt van mij een tevreden trainer. "Eindelijk mag ik met jullie ergens meer dan één keer komen"
Wij willen Hendrik bedanken voor zijn enthousiaste aanpak, voor al hetgeen we van hem hebben geleerd enz....maar ook voor de lekkere pannenkoeken die hij ons vandaag heeft aangeboden. Dit was een smakelijk einde van deze vijfde sessie. Opmerkelijke vaststelling bij dit laatste: Lucas eet suiker met pannenkoeken en niet omgekeerd!
Na lezing van dit bericht: 10x (plankhouding - pomphouding - drie keer pompen - benen afzonderlijk bijtrekken.....)
Vandaag trokken we richting Mol waar de eerste individuele manche van de crosscup plaatsvond in wat men noemt... zanderige omstandigheden. Iedereen was ruim op tijd behalve wie had u gedacht...Hanne, die een half uur voor haar wedstrijd opdaagde. "Zeg niet te gauw, het is weer een ??" Door afzegging van Lucas (ziekte) en Lisa (zij zocht het zand op aan zee) was Robin onze enige kadet die zich kon gaan amuseren op het strand. Robin liep een verstandige wedstrijd en eindigde op de 36ste plaats. Hanne nam het op bij de scholieren dames. Zoals verwacht stond zij weer maar eens met een rugzak vol stress aan de start. Hanne heeft er voor geknokt en eindigde knap 14de. Positief punt aan dit resultaat, ik mag binnenkort iets drinken op kosten van Hanne. En dan de scholieren jongens (Heren?) waar Jasper R, Sep, Matthias en Sander aan de start kwamen. Vóór de start werd ik de eerste keer geconfronteerd met mijn maximale hartslag toen humorist Sep zo gezegd zijn spikes vergeten was. Bij de start werd ik een tweede keer geconfronteerd met mijn maximale hartslag toen ik Sep en vooral Matthias na de start door "een val" meters achter het peleton zag lopen. Beiden moesten meteen heel wat krachten aanwenden om terug te vechten. In de gegeven omstandigheden liepen zij een heel goede wedstrijd en eindigden op de 21ste (Matthias) en 23ste (Sep) plaats. Jasper R, blijkbaar iets minder in zijn sas in dat losse zand, maakte er het beste van en eindigde 35ste. Sander nam een eerder rustige start, rukte geleidelijk op en knokte zich de laatste kilometer naar een heel verdiende 7de plaats. Knap! Bij de aankomst werd ik een derde keer geconfronteerd met mijn maximale hartslag toen ik hoorde dat Matthias redelijk toegetakeld was (spikes in kuit en voet, kapotte spikes). Was het Sep die bij de start, totaal onvrijwillig natuurlijk, wou bewijzen dat hij zijn spikes toch had meegebracht? Terwijl Matthias verzorging kreeg, had Jasper VM de start genomen in de korte cross. Jasper VM, terug van even weggeweest, eindigde 75ste en had zich blijkbaar wel geamuseerd op de iets kortere afstand. Tot slot zagen we coach Filip nog een prachtprestatie neerzetten. Waar gaat dat naartoe met die man? Coach, actief bestuurslid, atleet.....het kan niet op! Terwijl fotograaf Bart de genomen foto's verstuurde, zat ikzelf 's avonds op de spoedgevallen in Bonheiden, niet voor mijn hart maar wel voor een fel opzwellende enkel van Matthias. Niets gebroken maar afwachten!
Dank aan alle aanwezige supporters (ouders, gekwetsten, trainers) voor jullie betrokkenheid.
Eindelijk! Onze groep was vandaag nog eens goed vertegenwoordigd op de cross in Bonheiden. Voor onze groep werd Lisa bij de kadetten meisjes als eerste het veld ingeschoten. Lisa was blijkbaar niet onder de indruk van het startschot en nam een (te) rustige start, verzeilde in het pak en was meteen op achtervolgen aangewezen. Met een innerlijke verbetenheid vocht ze evenwel heel mooi terug en eindigde op een 15de plaats. Robin en Lucas wilden een goede prestatie neerzetten bij de kadetten jongens. Robin eindigde bij zijn eerste cross bij de kadetten knap als 22ste. Lucas was na de knappe prestatie van zijn jongere zus Karen (13de) verplicht om minstens even goed uit de verf te komen. Lucas eindigde 8ste na een heel knappe wedstrijd. En dan was er Hanne bij de scholieren meisjes. Hanne, de laatste weken heel gedreven op training, liet de tegenstand meteen zien dat ze aanwezig was. Zo fier als een gieter ging ze op de eerste rij lopen. Als eerstejaars eindigde ze uiteindelijk op een knappe 8ste plaats, wat een mooie vooruitgang. Sep, Sander en Matthias vertegenwoordigden ons bij de scholieren jongens. Sep, blijkbaar een man met humor aan de start, eindigde heel knap op de 8ste plaats. Matthias greep net naast een podiumplaats en werd 4de. Sander maakte gans de wedstrijd aanspraak op de overwinning. Hij werd evenwel in de spurt geklopt na een gedurfd manoeuvre van zijn tegenstander en eindigde 2de. En dan was er coach Filip die weer maar eens een goede wedstrijd liep. Prompt werd voor hem een mexican wave op touw gezet. DE man in bloedvorm bevond zich evenwel aan boord van een mobilhome. Ik ben er zeker van dat Jul even veel genoten heeft van jullie prestaties als ik. Aangenaam was ook de aanwezigheid van vele ouders, supporters en van fotograaf Bart die weer maar eens gezorgd heeft voor prachtige foto's van al jullie prestaties.
. 
. Daarna moest ze echter steeds meer en meer terrein prijsgeven. Ze kon zo haar fraaie prestatie van in Herentals niet evenaren. Ze eindigde 17de (8ste van haar jaar). 
hem niet uit zijn lood zou hebben geslagen!
berichtgeving op de officiele ROBA-website, wil ik alle (jeugd)atleten proficiat wensen met hun resultaten van de afgelopen maanden. 
Hopelijk is iedereen dinsdag aanwezig op training om getuige te zijn van dit mooie moment.
